«Νους αποστάς από Θεού…»!

ΕΟΡΤΑΣΜΟΙ ΑΠΟΘΕΩΣΕΩΣ

ΚΑΙ ΚΥΟΦΟΡΙΑ ΑΝΤΙΘΕΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ

Ἀπὸ ἄρθρο τοῦ θεολόγου Νικολάου Πανταζῆ ποὺ μᾶς ἐστάλη

Γιατί ο Αρχηγός της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού, Αιρεσι-Άρχης και Πλανάρχης Αγιοκατατάσσει και έπειτα Χοροστατεί στους Εορτασμούς ενός Αντι-Οικουμενιστού Αγίου, ο οποίος μάλιστα Άγιος διέκοψε τη Μνημόνευση του Αθηναγόρα;

Το σύμπλεγμα ενοχής που προκαλείται από την συνειδητή καταπάτηση του Θείου θελήματος σε συνδυασμό με τη σύγκρουση και καταδυνάστευση του ιδίου, οδυνηρού, ηδονικού θελήματος, διενεργεί την οριστική ρήξη της εξαγιαστικής σχέσεως της θυγατέρας ψυχής με τον Πατέρα.

Εντός της παλαίστρας του αμετανοήτου νου και στα δαιδαλώδη άδυτα της πωρωμένης πια πεπτωκυϊας ψυχής επαναλαμβάνεται πλέον μιαν αποπομπή και διαδραματίζεται μιαν εκδίωξη, μιαν έξωση φρικώδη. Η αποστασία αυτή συνεπάγεται μια κατάσταση ανείπωτη, βαρβαρώδη και κτηνώδη. «Νους αποστάς από Θεού…».

Αυτές οι προσδιοριστικές απόπειρες σκιαγραφούν το γενεσιουργό σύμπλεγμα του αιρετικού, αναδιπλώνουν τη λυκόφωτη διάσταση του αρχιοικουμενιστού, ψηλαφίζουν την άκρη του ξετυλίγματος του κουβαριού και αποκαλύπτουν τον μανιασμένο για πιότερους λαιμούς λυκάνθρωπο και αχόρταγο ψυχοδιψή λυκοποιμένα, ενδεδυμένον πάντοτε με πατριαρχικό ένδυμα προβάτου.

Αυτός ο ανεξερεύνητος οίστρος διαθρησκειακής ακολασίας, μεταπατερικές θύμισες διψά κι αναθεριεύει κριμάτων αβύσσους που επιτάσσουν πασχάλιους συνεορτασμούς και ένωσιν υπερταχείαν.

Καθίσταται επιτακτική λίαν η ανάγκη επιρρίψεως στάχτης στα όμματα των ανυπόπτων. Η διπλωματία εξιλέωση επιζητεί και η παμπόνηρη, πλάνα τακτική, της στείρας αυτοδικαιώσεως
σκαρφίζεται νέες αγιοκατάξεις, χοροστασίες και παραστάσεις, προπαρασκευάζεται πατριαρχικά συλλείτουργα και προωθεί πρωθύστερες δεσποτοκρατικές προσκλήσεις.

Η πρόσκληση του Βαρθολομαίου εκ μέρους του οικείου μητροπολίτου, στους πρωταρχικούς εορτασμούς για τον Άγιο Γέροντα Παΐσιο, μου θυμίζει την πρόσκληση του Πάπα εκ μέρους του Βαρθολομαίου και του Χριστοδούλου, με μόνη διπλωματική  διαφορά, ότι η πρόσκληση του Πάπα τότε, έγινε κάτω από την ομπρέλα “αιγίδα” του Προέδρου της Δημοκρατίας, σε απόκρυφο παρασκηνιακό “προσύμφωνο”. Ήταν όλα προσχεδιασμένα…. Σατανικώς ταιριασμένα!

Θα εξετάσω όμως στην αγάπη σας τα ψυχολογικά κίνητρα, τις έσωθεν πιέσεις από τους “γκανγκστερικούς” κυνικούς συμβουλάτορες του Οικουμενικού Θρόνου για τέτοιες διπλωματικές κινήσεις και φανφαρώδεις παρουσίες στο σιγονταρο-οικουμενιστικό προσκήνιο.

Απορώ, ειλικρινά, για την παιδαριώδη και γραώδη αφέλεια μερικών “γνωστικών” τάχα “Αντι-οικουμενιστών” (τύπου Τελεβάντου) που πέφτουν θύματα ανύποπτα και πιάνονται πραγματικά κορόιδα βλέποντας τον Αιρεσιάρχη να χοροστατεί, να επαινεί, να πλέκει εγκώμια και κηρύγμα ορθοδοξότητος να διατρανώνει, να προσκυνεί μετά ειδικής, εντυπωσιακής, φαινομενικής “κατανύξεως” και βαθείας τάχα “Θεοσεβείας” στον Τάφο του νεοκαταταγέντος Αγίου…

Μόνο τα χρυσοΰφαντα χαρτομάντηλα έλλειψε να πιάσουν μερικοί δεσποτοκρατικοί αυλοκόλακες, αρχιμανδριτικοί γλύφτες και κράχτες πρωτοπρεσβυτεριακοί. Παρ’ ολίγον δε να λιποθυμήσουν στην όψη και αφή του πανοικουμενικού τους ειδώλου, με παθιασμένα “μη μου άπτου” ν’ αντιλαλούν στα κράσπεδα των άκρων του βυζαντινοπροβλήτου, διαμαντοστόλιστου, αυτοκρατορικού, πορφυροφορεμένου Πάπα της Ανατολής.

Εκεί να δεις και κάποιες συγκύπτουσες εικονολήπτισσες θεούσες του 4Ε οι οποίες λίγο έλλειψε να “αγιοποιήσουν” επιτόπου την αυτού “Παναγιότητα” μιας και κοντά στον τιμώμενο βασιλικό ποτίζεται και η αιρεσιαρχική η γλάστρα!

Αυτή η Παναιρετική Παντομίμα του Πάπα ουκ εφείσατο αυτόν τον Πανάγιο Τάφο του Χριστού και θα αισχυνθεί να ασχημονεί επί του Τάφου του Αγίου Παϊσίου; Θεομπαξία σε όλο της το “μεγαλείο” και φτηνή δημιουργία εντυπώσεων. Τρικ επικοινωνιακό εμπνευσμένο από τον τρικέρατο Πάπα και κατ’ επέκτασιν από τον αρχέκακο όφι.

Μιλούμε για τέτοια “κατάνυξη” περισσή και διά πάντων αισθητή, υπερεκχειλίζουσα από ώτα επί τον πώγωνα αυτού, ακριβώς σαν κι αυτή την Ερημοασκητική, Νηπτική “κατάνυξη” και διάπλατη “συναισθηματική διακίνηση” που νιώθει ο Καλαμαριάς Μπαρδάκας προφέροντας και μόνο το όνομα του Νέου Αγίου όντως, Πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνου.

Ω Άγιε Γέροντα Φλωρίνης, Προφήτα και Πρόδρομε της θανατώσεως της Ελλάδος. «Τάφος της Ελλάδος η ένταξή μας στην ΕΟΚ!» Επέτρεψέ μου να προθέσω ταπεινώς: «Τάφος της Ορθοδοξίας ο Οικουμενικός! Επιτύμβιος ταφόπετρα ο Οικουμενισμός!»

Σ’ αυτό το Φλογερό Μεγαλοθίασο της Αιρεσιαρχικής Πανδαιμονιακής Πανδαισίας, έρχεται να προσθέσει χάριν αντί χάριτος η παρουσία-φωτοχυσία όλης της ελίτ της κολακιζούσης δεσποτοκρατίας! Κέντρον της Ορθοδόξου Θείας Λατρείας για αυτούς, δεν είναι ο Χριστός, η Θεία Ευχαριστία αλλ’ η Μνημόνευση του Πρώτου και η Αποθέωση του Πρωτείου.

Ο Πράσινος Τρισκαιδεκατο-εβδομηκοστός έβδομος των Αποστόλων και Κριτής της Φιλενωτικής Οικουμένης ήρθε να πάρει ευλογία από τον Άγιο Παϊσιο για την Μεγάλη, Μελετωμένη “8η Οικουμενική τάχα σύνοδο”. Αποποινικοποίηση της Πνευματικής Μοιχείας, αθώωση της παιδεραστίας, αμνήστευση του κιναιδισμού. Αυτά τα θέματα τα ύψιστα και σημαντικά της Βαρυσήμαντης Συνόδου…

Ο επί πάσι απολύτως Ένοχος γυρίζει πάντα στον τόπο του Εγκλήματος κι’ από πάνω καλεί το 100 να δηλώσει την εξαφάνιση της Φίλης Ορθοδοξίας της οποίας το Πτώμα εξαφάνισε ο ίδιος στις βέβηλες Χωματερές του Π.Σ.”ε”. Τι θα δείξει η ενδομήτρια βιοψία; Η Ενδημούσα Μητέρα κυοφορία υπόσχεται και επιτυχία σαν κι αυτή που δεν ηκούσθη άλλη…

Φιλοπαπική παραζάλη. Επιτυχία μεγάλη! Οι κερκόποτρες ορθάνοιχτες και μπάτε σκύλοι αλέστε…

ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΣΤΕ ΣΤΟ ΛΑΟ! Πάψετε το Χερουβικό, κι ας χαμηλώσουν τ’ Άγια γιατί είναι θέλημα Θεού, η Πόλη να Λατινέψη…