Η ΜΟΛΥΝΣΗ εκ του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ έχει λάβει ΤΡΑΓΙΚΕΣ διαστάσεις!

Ἡ περίπτωση

τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου,

ὁ Γόρτυνος Ἱερεμίας καὶ «Ὁ Σωτήρ»

  Ἂν χαρακτηρίζουν τὸν Ναυπάκτου ὡς νέο Μᾶρκο Εὐγενικό, ποιός χαρακτηρισμός, ἄραγε, θὰ ταίριαζε γιὰ τοὺς ἄλλους;

 Δεῖτε καὶ τὸ Βίντεο μὲ τὴν ἡρωοποίηση τοῦ μητροπολίτη Ναυπάκτου ἀπὸ τὸν μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη ποὺ ἀναρτήθηκε στὶς 8/7/2016:

   Ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος (ὁ κατὰ τὸν γραφικὸ μητροπολίτη Γόρτυνος, νέος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, ἐδῶ) ἔδωσε στὶς 4/7/2016 συνέντευξη σὲ τοπικὸ κανάλι τῆς Ναυπάκτου. Τὴ συνέντευξη τὴν δημοσιεύσαμε (ἐδῶ) καὶ ἐν τῷ μεταξὺ ἑτοιμάσαμε τὸν σχολιασμὸ ποὺ ἀκολουθεῖ.

   * ΟΤΑΝ γνωρίσαμε τὶς πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν στάση τοῦ Ναυπάκτου στὴν «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο», ὅτι δηλαδὴ ἀπευθυνόμενος στὸν μητροπολίτη Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα τοῦ εἶπε: «Ἀλλοιώνετε τὴ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας», γράψαμε: «Ο Ναυπάκτου πήγε στην Σύνοδο και αγωνίστηκε, την στιγμή που άλλοι (όπως ο Πειραιώς) φυγοδίκησαν. Θα τολμήσει, όμως, να διακόψει την κοινωνία με όσους αλλοιώνουν την Πίστη;» (ἐδῶ)  γιατὶ μᾶς δημιουργήθηκε ἡ ἐντύπωση ὅτι ἡ παρέμβασή του ἦταν ἀκαδημαϊκὴ κι ὄχι ὁμολογιακή, ὅτι προσπαθεῖ νὰ ἐπιβεβαιώσει τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ λόγιου μητροπολίτη, ὁ ὁποῖος τὸν κολακεύει ἰδιαίτερα.

    * Στὴν συνέχεια, ὅταν ὁ Ναυπάκτου ἔδωσε τὴν πρώτη συνέντευξη γιὰ τὴν Σύνοδο -καὶ κατὰ κάποιο τρόπο ἐπιβεβαίωσε τὴν πρώτη μας ἐντύπωση- δημοσιεύσαμε ἄρθρο μὲ  τίτλο «Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος γιὰ τὴ Μεγάλη Σύνοδο», καὶ ἐπίτιτλο: «Ο Ναυπάκτου ικανοποιήθηκε που ο Πατριάρχης τον ονόμασε μεγάλο θεολόγο,  ισάξιο του Μεγάλου αιρετικού, Ιωάννη Ζηζιούλα!!! (ἐδῶ).

    Στὴν συνέντευξη ἐκείνη ὁ Ναυπάκτου, ἂν καὶ γνώστης τῆς κρυψίνοιας, τῶν ἐπὶ δεκαετίες ἀντι-ἐκκλησιαστικῶν μεθοδεύσεων καὶ τῶν δολοπλοκιῶν τῶν  Οἰκουμενιστῶν, τὴν ἐπιμονή τους (παρὰ τὶς κριτικές) νὰ ἀποστείλουν στὴν Σύνοδο Προσυνοδικὰ κείμενα ποὺ εἶχαν χαρακτηριστεῖ κακόδοξα, τὸν ἀντιΠαραδοσιακὸ Κανονισμὸ τῆς Συνόδου κ.λπ., βιάστηκε νὰ δώσει θετικὴ εἰκόνα γιὰ τὴν Σύνοδο καὶ τὴν ἀποδέχτηκε ἀδιάκριτα ὡς «πράγματι μιὰ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο»! Ποῦ ὀφειλόταν ἐκείνη ἡ εὐφορία; Γιατί ἀποδέχτηκε ὡς «Ἁγία» μιὰ Σύνοδο μὲ φανερὲς Βατικάνειες καὶ Οἰκουμενιστικὲς προδιαγραφές, αὐτός, ποὺ καυχιέται πὼς παρακολουθεῖ (ὅπως λέγει) τὰ θεολογικὰ δρώμενα ἐπιμελῶς;

   Παραθέσαμε ἐκεῖ τὸ παρακάτω λιβάνισμα ποὺ ἔκανε ὁ Ναυπάκτου στὸν ἑαυτό του (καὶ τὸ σχολιάσαμε). Εἶπε ὁ κ. Ἱερόθεος:

  «Ὁ Πατριάρχης τότε εἶπε (κατὰ τὴν διάρκεια τῶν συζητήσεων στὴ Σύνοδο) ὅτι ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ δύο μεγάλους θεολόγους, τὸν Περγάμου καὶ τὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου, ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ θέματα αὐτά, ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω ὅλες αὐτὲς τὶς λεπτομέρειες (σ.σ.: τῶν μεγάλων αὐτῶν θεολόγων!!! Σᾶς δούλευε ψιλὸ γαζὶ γιὰ τοὺς σκοπούς του, ἀλλὰ δὲν θελήσατε νὰ τὸ καταλάβετε! Ἂν π.χ. εἴχατε πράξει ὅ,τι ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς καὶ ὁ ἅγιος Μάξιμος, θὰ βλέπατε πόσο μεγάλο θεολόγο θὰ σᾶς χαρακτήριζε! Τώρα εἶστε "μεγάλος" μόνο ὡς πρὸς τὴν ἄρνηση Ὁμολογίας καὶ συμβιβασμοῦ διὰ τοῦ χαρτοπολεμικῆς τακτικῆς ἀναποτελεσματικοῦ ἀγῶνος!). Καὶ συνέχιζε ὁ Ναυπάκτου: Ὁ μητροπολίτης Ἰλιοῦ μοῦ ἔλεγε ὅτι ἦταν πολὺ σημαντικὴ ἡ δική μου παρέμβαση (σ.σ.: Βέβαια, «ὑψηλοτάτου ἐπιπέδου» ἀβαρία στὰ τῆς Πίστεως, μὲ ἀντάλλαγμα τοὺς ἐπαίνους τοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχη. Νά, λοιπόν, γιατί  ἀ κ ό μ α  (ἀπὸ τὸ 2011) δὲν ἀπαντήσατε στὸ ἐρώτημά μας:

   Ἀφοῦ δέχεσθε ὅτι ὑπάρχει αἵρεση μὲ τὸ ὄνομα Οἰκουμενισμός, γιατί δὲν μᾶς λέτε καὶ τὰ ὀνόματα τῶν Οἰκουμενιστῶν; Εἶναι ΑΟΡΑΤΟΙ οἱ ἀρχηγοὶ αὐτῆς τῆς αἱρέσεως; Δὲν ἔχουν ὄνομα; Κατονομάστε τους γιὰ νὰ τοὺς ἀποφεύγουν οἱ πιστοί!».

                Ἀκόμα …περιμένουμε ἀπάντηση!!!

    Καὶ ἐρχόμαστε στὴν τελευταία συνέντευξη τοῦ Ναυπάκτου, στὴν ὁποία ὁμιλεῖ ὡς ἀποδεχόμενος τὸν ἔπαινο τοῦ γραφικοῦ κόλακός του, μητροπολίτου Γόρτυνος Ἱερεμία, ὁ ὁποῖος φαίνεται κατὰ παρόμοιο τρόπο ἀντιλαμβάνεται τὸν ὑπὲρ τῆς Πίστεως ἀγώνα καὶ εἶπε σὲ ὁμιλία του  ὅτι: «Ὁ Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ, μέ τήν στάση Του στήν λεγομένη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, μᾶς ὑπενθύμισε τόν Ἅγιο Μᾶρκο τόν Εὐγενικό, τόν μόνον μή ὑπογράψαντα τήν ἕνωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας μέ τούς Παπικούς»!

    Εἶπε σὲ ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος: «Ἐγώ, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον θέλω νὰ σᾶς πῶ, τὸ αἰσθάνθηκα σὰν ἰδιαίτερη ἔτσι χαρὰ γιὰ μένα, νὰ εἶμαι σ’ αὐτὴν τὴν Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἦταν μία Σύνοδος Προκαθημένων (ἔτσι οὐσιαστικὰ πρέπει νὰ τὴν ἀποδώσουμε καὶ νὰ τὴν χαρακτηρίσουμε), διότι οἱ προκαθήμενοι ἦταν ἐκεῖνοι ποὺ ἀποφάσιζαν στὴν Σύνοδο τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη, οἱ Προκαθήμενοι ἦταν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ὑπέγραψαν τελικὰ τὰ κείμενα τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2016 στὸ Σαμπεζύ, καὶ οἱ Προκαθήμενοι εἶχαν τὸν πρῶτο λόγο κατὰ τὴν διάρκεια τῶν συνεδριάσεων τῆς Ἁγίας καὶ μεγάλης Συνόδου. Φυσικὰ ἐμεῖς ἀκούγαμε κι εἴχαμε τὴν δυνατότητα νὰ παρεμβαίνουμε κι ἐμεῖς. [σ.σ.: Ἐξ ἀρχῆς μᾶς δίδει δείγματα ἀντιφατικότητος. Ἦταν Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἢ ἦταν Σύνοδος τῶν Προκαθημένων; Μεγάλη χαρὰ αἰσθάνθηκε ποὺ παρέστη σὲ μία Σύνοδο ποὺ «ὀρθοτόμησε» κακοδοξίες; Μεγάλη λύπη αἰσθάνθηκε, ὅμως, κάθε ὀρθόδοξος πιστός, ποὺ ἤλπιζε ἀπὸ ἕνα Μητροπολίτη ποὺ κατεῖχε ἄριστα τὰ ἐκκλησιολογικὰ καὶ θεολογικὰ θέματα καὶ ἔγραφε καὶ διαφώτιζε τὸν λαό, καθὼς ἀπὸ τὴν ὅλη στάση του καὶ τὴν συνέντευξη αὐτή, ἀπέδειξε πὼς στὴν πράξη τὸ «φῶς» του δὲν ἦταν φῶς, ἀλλὰ κάτι …ἄλλο. Γι’ αὐτὸ καὶ γέμιζε τὸ στόμα του ἐπαναλαμβάνοντας δεκάδες φορὲς γιὰ τὴν ἐκτὸς εἰσαγωγικῶν «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο»!].

    Καὶ συνεχίζει ὁ Ναυπάκτου: Πρὶν ἀπὸ τὴ Σύνοδο, περίπου πρὶν 6 μῆνες, κυκλοφοροῦσε ἕνα παραμύθι…, ὅτι εἶναι μία Σύνοδος ἡ ὁποία ἔχει νὰ συνέλθει 1200 χρόνια, ὅτι ἡ τελευταία Σύνοδος ἦταν περίπου ἡ ἑβδόμη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος… Ἐγὼ ἐπέμενα πάρα πολὺ στὰ κείμενα τὰ ὁποῖα ἔγραφα, ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ τὸ λέμε αὐτό, διότι ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος πάντοτε συνεδριάζει. Αὐτὸ τὸ παραμύθι τελείωσε. Διότι, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης πολλὲς φορὲς ἀναφερόταν στὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἐκκλησία πάντοτε εἶναι μιὰ Σύνοδος· …καὶ εἰδικὰ στὴν Ἐγκύκλιο, ἡ ὁποία ἀπεστάλη σ’ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες, ἀναφέρονται ὅλες οἱ μεγάλες σύνοδοι ποὺ ἔγιναν ἐπὶ Μ. Φωτίου, ἐπὶ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τὸν 16^ο αἰῶνα, τὸν 17^ο αἰῶνα καὶ μάλιστα ὀνομάζονται σύνοδοι καθολικοῦ κύρους, δηλ. Οἰκουμενικοὶ Σύνοδοι. Ἑπομένως εἶναι μιὰ Σύνοδος Μεγάλη, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ  νὰ πεῖ κανεὶς ὅτι εἶναι μία Σύνοδος ἡ ὁποία ἔχει νὰ συγκληθεῖ, περίπου 1000 (ὅπως ἔλεγαν) καὶ 1200 χρόνια. Ὅμως αὐτὸ τὸ παραμύθι ἔσβησε.

    [σ.σ.: Διαστροφῆς τὸ ἀνάγνωσμα! Ποιοί κυκλοφοροῦσαν τὸ «παραμύθι» ὅτι «εἶναι μία Σύνοδος ἡ ὁποία ἔχει νὰ συγκληθεῖ 1200 χρόνια»»; Δὲν τὸ ἔλεγαν οἱ Οἰκουμενιστὲς διοργανωτές της, μὲ πρῶτο τὸν κ. Βαρθολομαῖο, τοῦ ὁποίου μόνο τὴ «φήμη» δὲν ψάλλει ὁ Ναυπάκτου καὶ ἐν πάσῃ περιπτώσει τὸν αντιμετωπίζει σὲ ὅλη τὴν συνέντευξη ὡς Ὀρθοδοξότατο Πατριάρχη; Καὶ ποιοί μετέτρεψαν τὴν Οἰκουμενιστικὴ Σύνοδο σὲ «Ἁγία καὶ μεγάλη»; Δὲν τὴν μετέτρεψε τὸ ραδιοῦργο Φανάρι, γιὰ νὰ ἀποφύγει νὰ ἀναγνωρίσει ὡς Οἰκουμενικὴ τὴν 8^η καὶ 9^η Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἐπειδὴ καταδίκαζαν τὸν Παπισμὸ ὡς αἵρεση; Τὰ ξέχασε αὐτὰ ὁ κ. Ἱερόθεος;

   Ξέχασε ὅτι ὁ δάκτυλος τοῦ κ. Βαρθολομαίου στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββᾶτος) κατάφερε νὰ ἀκυρώσει
τὴν Εἰσήγησή του στὴν Ἱεραρχία (ἀδειάζοντάς τον ντροπιαστικά), διὰ τῆς ὁποίας ἀκριβῶς κατεδείκνυε ὁ Ναυπάκτου τὴν Οἰκουμενικότητα αὐτῶν τῶν Συνόδων;  Νὰ θυμίσουμε στὸν Ναυπάκτου ὅτι κι αὐτός, καὶ ὁ Γόρτυνος Ἱερεμίας, κι ὁ π. Γεώργιος ὁ Μεταλληνός, καὶ ἄλλοι τῆς «Συνάξεως Κληρικῶν» εἶχαν κάνει σημαία τὴν ἀναγνώριση της 8^ης καὶ 9^ης Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

   Τόσο ἀφελὴς εἶναι, ὥστε νὰ μὴν καταλαβαίνει ὅτι ἄλλο εἶναι ἡ -διπλωματικῷ τῷ τρόπῳ- ἁπλὴ ἀναφορὰ ἀπὸ τὸν Πατριάρχη τῶν δύο αὐτῶν Συνόδων ἀνάμεσα σὲ ἄλλες συνόδους μὴ Οἰκουμενικές, κι ἄλλο ἡ ἀναγνώριση τῶν Συνόδων τοῦ Μ. Φωτίου καὶ ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ ὡς Οἰκουμενικῶν! Τί ἱκανοποίησε τόσο πολὺ τὸν Ναυπάκτου καὶ «ἄλλαξε» τοποθετήσεις (τὸν «ἀλλαγμένο» θὰ πεῖτε;), ὥστε συνεχῶς νὰ ἀναφέρεται κολακευτικά, ὡς σὲ ὀρθόδοξο, στὸν αἱρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαῖο; Οὐδεμία ἀναφορὰ ἔκανε σὲ κάποια του κακοδοξία! Ὅλα σ’ αὐτὸν τὰ βρῆκε ὀρθόδοξα. Ἐπαναλαμβάνουμε τὸ ἐρώτημα: Ὑπάρχει αἵρεση χωρὶς αἱρετικούς; Καὶ ποιοί εἶναι οἱ αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστές, τὴν αἵρεση τῶν ὁποίων καταδικάζει στὰ «λόγια» ἄρθρα του;].

   Ἐπρόκειτο πράγματι γιὰ ἕνα μεγάλο γεγονός (ἡ διεξαγωγὴ τῆς Συνόδου). Αὐτὰ ἦταν τὰ θετικά. Ἂν σᾶς πῶ καὶ ἕνα ἀρνητικὸ σημεῖο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, εἶναι τὸ ὅτι δὲν ἦταν 14 Ἐκκλησίες, ἀλλὰ ἦταν μόνο 10 παροῦσες. [σ.σ.: Ἐκπληκτικό. Γιὰ τὸν κ. Ἱερόθεο Βλάχο, τὸ μόνο ἀρνητικὸ σημεῖο τῆς ληστρικῆς αὐτῆς Συνόδου (μέσα στὴν ὁποία συνωθοῦντο οἱ ἡγέτες τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ), ἦταν ΜΟΝΟ ἡ ἀποχὴ τῶν 4 Ἐκκλησιῶν! Τίποτε ἄλλο δὲν βρῆκε νὰ πεῖ!!! Βέβαια στὴν συνέχεια ἀναγκάστηκε -μετὰ ἀπὸ ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου- νὰ πεῖ καί …κάτι ἀκόμα. Ἀλλὰ ἀπὸ μόνος του, δὲν βρῆκε κανένα ἄλλο ἀρνητικὸ σημεῖο. Ἂς τὸν χαίρονται ὅσοι τὸν ἀντιμετωπίζουν ὡς ἕνα νέο Μᾶρκο Εὐγενικό, ὡς τὸν νέο ἥρωα τῆς Ὀρθοδοξίας!].

   Δημοσιογρ.: Μὲ ἕνα Δελτίο Τύπου ἐξηγούσατε τοὺς λόγους γιατί δὲν ὑπογράψατε τὸ κείμενο γιὰ τὶς σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸ χριστιανικὸ κόσμο… Διαπιστώνω ἕνα προβληματισμὸ γιὰ τὴν συμμετοχή σας σ’ αὐτὴ τὴν Σύνοδο.

   Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Πραγματικὰ ἤμουν προβληματισμένος, ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι Ἀρχιερεῖς, γιατὶ ἔλεγαν ὅτι δὲν θὰ μιλήσουν οἱ Ἀρχιερεῖς…, θὰ εἶναι ἁπλῶς γλάστρες. Καὶ ἐπίσης ἔλεγαν ὅτι τὰ κείμενα τὰ ὁποῖα ὑπεγράφησαν ἀπ’ τοὺς προκαθημένους τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2016 εἶναι τετελειωμένα καὶ ὅτι δὲν θὰ γίνουν οὐσιαστικὲς ἀλλαγές… Ἐπὶ χρόνια δὲν τὰ ξέραμε τὰ κείμενα αὐτά· μέχρι τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2016 δὲν εἴχαμε μπροστά μας τὰ κείμενα τὰ ὁποῖα ἐπικαιροποιήθηκαν ἐν τῷ μεταξὺ ἀπὸ τὸ 2014… Ὅταν ἡ Ἱεραρχία τοῦ Μαΐου πῆρε μερικὲς ἀποφάσεις γιὰ νὰ τὶς ὑποστηρίξουμε κάτω στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο,  τότε τελικὰ εἶπα, θὰ πάω, διότι πιστεύω σ’ αὐτὰ ποὺ ἡ Ἱεραρχία ἀποφάσισε καὶ θὰ θελήσω νὰ τὰ ὑποστηρίξω. [σ.σ.:  Ἐπὶ δεκαετίες -ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ κ. Ἱερόθεος- ἦσαν γλάστρες (καὶ τὸ ἀνέχτηκαν), ἀφοῦ ὅλη ἡ προετοιμασία τῶν κειμένων τῆς Συνόδου γινόταν ἐρήμην τῶν κατὰ τόπους Συνόδων καὶ φυσικὰ τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ! Καὶ πίστεψε ὅτι τὸ Φανάρι θὰ τοὺς μεταχειριζόταν διαφορετικὰ τώρα;].

    Δημοσιογρ.: Τί ἦταν αὐτὸ τὸ ὁποῖο σᾶς ἔκανε νὰ μὴν ὑπογράψετε τὰ κείμενα τῆς σχέσεως τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὸν λοιπὸ χριστιανικὸ κόσμο. Πολλοὶ μίλησαν γιὰ παρασκήνιο. Τι συνέβη τελικά; Ποιός ἦταν αὐτὸς ἢ αὐτοὶ ποὺ ἄλλαξαν τὸ κείμενο τελικά;

     Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Τὸ πρῶτο ποὺ θέλω νὰ σᾶς πῶ εἶναι ὅτι ἐγὼ δὲν μετέχω ποτὲ σὲ παρασκήνια. [σ.σ.: Ὄχι ποτέ, κ. Ἱερόθεε! Τουλάχιστον τὸ μεγάλο σκάνδαλο τῆς Ἱ. Μ. Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου, ἄλλη ἐντύπωση μᾶς ἔχει δώσει]. Ὅ,τι θέλω νὰ πῶ τὸ λέω εὐθαρσῶς. Μέχρι τὴν Τετάρτη τὰ πράγματα ἔβαιναν πάρα πολὺ καλὰ μέσα στὴν Σύνοδο καὶ πραγματικά -σ’ ἕνα σημεῖο- τὸ θεολογικὸ ἐπίπεδο ἦταν ὑψηλό. [σ.σ.: Ὅλες οἱ ἐπιφυλάξεις, ὅλοι οἱ προβληματισμοί, ὅλες οἱ καταγγελίες, ὅλα ὅσα ἔγραψε ὁ ἴδιος, ὅλα ὅσα ἔγραψαν οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς σύντροφοί του πρὶν τὴν Σύνοδο, ὡς διὰ μαγείας τὰ ἄλλαξε τὸ μαγικὸ ραβδάκι κάποιας Κίρκης! Καὶ τὰ ἔβλεπε ὅλα νὰ κινοῦνται σὲ «ὑψηλὸ θεολογικὸ ἐπίπεδο»!].

   Ὅταν ὅμως εἰσήχθη πρὸς συζήτηση τὸ θέμα αὐτό, ποὺ θεωρῶ ὅτι ἦταν τὸ βασικὸ σημεῖο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, τότε ὑπῆρξαν πράγματι συζητήσεις πολλές, γιατὶ ἦταν ἕνα κείμενο, τὸ ὁποῖο προῆλθε ἀπὸ συνένωση δύο ἄλλων κειμένων καὶ ἑπομένως διέκρινα ὅτι ὑπῆρχαν ἀντιφατικότητες. Αὐτὸ ἦταν ἡ αἰτία ὥστε νὰ ὑπάρχει πολλὴ δυσαρέσκεια. Τὸ ἐρώτημα ἦταν· (Τὸν ἐκτὸς Ὀρθοδοξίας λοιπὸ χριστιανικὸ κόσμο) τοὺς  λέμε Ἐκκλησία; τοὺς λέμε ἑτερόδοξη Ἐκκλησία; Ὁπότε ὑπῆρξε μιὰ συγκεκριμένη πρόταση νὰ τοὺς ποῦμε μὲ ἀγάπη καὶ φιλανθρωπία χριστιανικὲς κοινότητες. Ἄρα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐπῆγε κάτω γιὰ νὰ ὑποστηρίξει τὴν πρόταση ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία γνωρίζει τὴν ὕπαρξη χριστιανικῶν Ὁμολογιῶν καὶ Κοινοτήτων.

   Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου κατέθεσε πρόταση ποὺ νὰ λέει ὅτι ἀναγνωρίζει τὴν ὕπαρξη ἑτεροδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἄρα βρεθήκαμε σ’ αὐτὸ τὸ πλαίσιο…

   Ἐκεῖ δημιουργήθηκε ἕνα πρόβλημα. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου, ἐπειδὴ θέλησε νὰ ἐπιβάλει τὴν ἄποψή του, λέει, ἐπιτέλους δὲν μπορεῖ νὰ εἴμαστε αἰχμάλωτοι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Αὐτὸ ὁ Ἀρχιεπίσκοπός μας τὸ θεώρησε προσβλητικὸ καὶ τοῦ εἶπε· παρακαλῶ νὰ τὸ ἀποσύρετε αὐτό, δὲν θέλουμε νὰ αἰχμαλωτίσουμε κανένα, λέμε τὴν πρόταση τῆς Ἱεραρχίας.

  Τότε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔκανε μιὰ πρόταση νὰ συναντηθοῦμε ἐγὼ μαζὶ μὲ τὸν μητροπολίτη Περγάμου γιὰ νὰ βροῦμε λύση. Φάνηκε ὅτι ὁ Περγάμου δὲν τὸ ἤθελε. Ἀλλὰ κι ἐγὼ ὑποστήριξα ὅτι δὲν εἶναι θέμα προσωπικό, εἶναι θέμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς ἀντιπροσωπείας. Καὶ ἔτσι τελειώσαμε τὴν Παρασκευὴ τὸ ἀπόγευμα, ὅτι ἐμμένουμε στὴν ἄποψη καὶ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος…

    Δημοσιογρ.: Μὲ τὴν προτροπή, ὅμως, Σεβασμιώτατε, τοῦ Πατριάρχου πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο νὰ βρεθεῖ ὁπωσδήποτε λύση. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι μέχρι ἐκείνη τὴν στιγμὴ κινδύνευε ἡ Σύνοδος.

     Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Δὲν κινδύνευε ἡ Σύνοδος, εἶπε ὅμως νὰ βρεθεῖ λύση, γιατί ὁ Πατριάρχης ἤθελε νὰ γίνει κάτι τὸ ὁμόφωνο. [σ.σ.: Πόσο «ἀγαθὸς» εἶναι ὁ κ. Ἱερόθεος! Δὲν βάζει κανένα κακὸ λογισμὸ γιὰ τὸν Πατριάρχη, ὁ εὐλογημένος! Οὐδεμία νύξη ὅτι στόχος τοῦ Πατριάρχη καὶ τῆς Φαναριώτικης φατρίας ἦταν νὰ περάσουν τὶς κακόδοξες θέσεις τους! Κι αὐτὴ τὴν οἰκουμενιστικὴ ἐπιμονή, ὁ κ. Ἱερόθεος τὴν παρουσιάζει  προσπάθεια τοῦ Πατριάρχη νὰ διατηρήσει τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὴν ὁμοφωνία τῆς Ἐκκλησίας! Ὄχι τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν μυστικῶν συνεννοήσεων μὲ τὸ Βατικανὸ γιὰ τὴν ἀπόδοση (ἔστω …καὶ μισῆς) ἐκκλησιαστικότητος στὶς αἱρέσεις!].  Ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὸν κανονισμὸ λειτουργίας τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου, ὅταν μία Ἐκκλησία καταθέτει μία πρόταση, ἡ ὁποία δὲν γίνεται ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὶς ἄλλες, τότε, γράφεται στὰ πρακτικὰ ἡ διαφωνία καὶ ἰσχύει τὸ Παλαιὸ κείμενο. Δὲν καταργεῖται, δὲν διαλύεται ἡ Σύνοδος. [σ.σ.: Ἐδῶ ὁ Ναυπάκτου ὑπαινίσσεται -τὸ γνωρίζει καλά- ὅτι ὅλη ἡ προσπάθεια τοῦ Πατριάρχη καὶ ὅλο τὸ πρόβλημα, αὐτὸ ἦταν: ἡ ἀπόδοση ἐκκλησιαστικότητος στὶς αἱρέσεις! Καὶ γνωρίζει πώς, ὅ,τι κι ἂν ἔκανε ὁ Ναυπάκτου (καὶ ἡ ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος), θὰ περνοῦσε ἡ αἱρετικὴ θέση τοῦ Πατριάρχη, ποὺ εἶχε φροντίσει νὰ δώσει στὰ Προσυνοδικὰ κείμενα ἐκκλησιαστικὴ ὑπόσταση στὶς αἱρέσεις.

     Τώρα, δὲν γνωρίζω τί ἔγινε κατὰ τὴν διάρκεια τῆς νύχτας, τὸ πρωΐ, ὅμως, ἔγινε μιὰ συνάντηση. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εἶπε· ξέρω, ὑπάρχουν 3 προτάσεις. Ἡ πρώτη εἶναι νὰ ἐμμείνουμε στὴν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας, ἡ δεύτερη νὰ δεχθοῦμε τὴν ἱστορικὴ ὀνομασία -ὄχι ὕπαρξη- τῶν ἱστορικῶν ἑτεροδόξων Ἐκκλησιῶν, ὅτι δηλ. ἁπλῶς εἶναι μία ἱστορικὴ ὀνομασία, δὲν τῆς δίνουμε θεολογικὸ περιεχόμενο, καὶ ἡ τρίτη εἶναι νὰ ἀποδεχθοῦμε τὴν πρόταση τῆς Κύπρου. Ἐκεῖ λοιπόν, ἐγὼ ὑποστήριξα ὅτι πρέπει νὰ ἐμμείνουμε στὴν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας καὶ δὲν θὰ ἀποχωρήσουμε, ἀλλὰ θὰ παραμείνουμε ἐκεῖ καὶ θὰ προχωρήσουμε στὰ ὑπόλοιπα, γιατί εἴχαμε καὶ ὑπόλοιπες προτάσεις νὰ κάνουμε γιὰ ἄλλα θέματα. Οἱ παρόντες Μητροπολίτες εἶπαν, ὄχι, νὰ ὑποστηρίξουμε τὴν δεύτερη πρόταση.  Ἐγὼ ἐνώπιον ὅλων, εἶπα ὅτι δὲν θὰ ὑπογράψω τὸ κείμενο, γιατί θέλω νὰ μείνω πιστὸς σ’  αὐτὸ ποὺ εἶπε ἡ Ἱεραρχία, καὶ νὰ μείνω πιστὸς ἀκόμη καὶ στὰ θεολογικά μου πιστεύω. Κάποιος εἶπε· ὄχι, χάριν τῆς ἑνότητος πρέπει νὰ φανοῦμε μία ὁμάδα. Λέω, χάριν τῆς ἑνότητος, ἂν τὸ θέλετε ἔτσι, θὰ ἀπέχω ἀπὸ τὴν περαιτέρω συζήτηση, γιὰ νὰ μὴ φανεῖ ἐνώπιον ὅλης της Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου ὅτι διαφωνοῦμε. Καὶ ὅταν συζητήθηκαν ἄλλα θέματα, ἐγὼ προτίμησα νὰ μὴ ὁμιλῶ, ἐνῶ μέχρι ἐκείνη τὴν ὥρα ὁμιλοῦσα σὲ κάθε θέμα τὸ ὁποῖο ἀνέκυπτε.

    [σ.σ.: Δὲν τὸ περίμενε αὐτὸ ὁ «λόγιος» μητροπολίτης; Δὲν γνώριζε ὅτι στὶς τάξεις τους ὑπῆρχαν οἱ πεμπτοφαλαγγίτες μητροπολίτες καὶ οἱ ἐκ φόβου καὶ δειλίας σιωπῶντες; Τὸ ἤξερε καλά, ἀλλὰ ποτέ του δὲν τόλμησε νὰ ὁμολογήσει, μὲ κόστος γιὰ τὸν θρόνο του, νὰ καταδείξει τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές, νὰ τοὺς καταγγείλει δημόσια, ὥστε νὰ φυλάγονται οἱ πιστοὶ ἀπ’ αὐτοὺς καὶ νὰ μὴν διακινδυνεύουν τὴν σωτηρία τους κοινωνοῦντες μετ’ αὐτῶν. Ὁ μολυσμὸς τῶν πιστῶν (κληρικῶν καὶ λαϊκῶν) ἐκ τῆς αἱρέσεως δὲν εἶναι στὰ ἐνδιαφέροντα τοῦ «λογίου» μητροπολίτου Ναυπάκτου· κι ἂς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς.

      Ἔτσι, ἀντὶ νὰ προσπαθήσει μὲ κάθε τρόπο νὰ κάνει γνωστὴ στὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ τὴν διαφωνία του γιὰ θεολογικὰ θέματα Πίστεως, προσπάθησε νὰ φερθεῖ μὲ τέτοιο τρόπο, ὥστε νὰ μὴ φέρει σὲ δύσκολη θέση τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές!!! Προσπάθησε νὰ κρύψει τὴ διαφωνία του!!! Ἄραγε αὐτὸ λέγεται ὁμολογία, Μητροπολίτα Γόρτυνος καὶ καθηγητὰ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν κ. Ἱερεμία; Καὶ τὸ λέει αὐτὸ ὁ κ. Ἱερόθεος Βλάχος καυχώμενος! Ἄραγε, αὐτὴ λογαριάζεται «καύχηση ἐν Κυρίῳ»;

     Ἡ καταγραφή, λοιπόν, τῆς διαφωνίας τοῦ Ναυπάκτου, ποιά ὁμοιότητα ἔχει μὲ τὴν στάση τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ; Ὁ ἅγιος Μᾶρκος διαφώνησε μὲν καὶ δὲν ὑπέγραψε, ἀλλὰ πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι ἡ ὑπογραφή του εἶχε τεράστια σημασία, δὲν ἔκρυψε τὴ διαφωνία του. Ἐνῶ στὴν περίπτωση τοῦ Ναυπάκτου, ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἡ ὑπογραφή του εἶχε μόνο σημειολογικὴ σημασία (ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Ναυπάκτου μᾶς ἐξήγησε), ἀφοῦ στὴν Σύνοδο τῶν Προκαθημένων τοῦ Κολυμπαρίου ἡ ὑπογραφὴ τῶν Ἀρχιερέων δὲν ὑπολογίζεται, παρὰ μόνο ἐκείνη τῶν Προκαθημένων, ὁ Ναυπάκτου τὴν ἔκρυψε! Ἔπειτα ὁ ἅγιος Μᾶρκος, δὲν ἔμεινε στὴν μὴ ὑπογραφή, ἀλλὰ στὴ συνέχεια διέκοψε τὸ Μνημόσυνο τῶν ἄλλων Ἀρχιερέων ποὺ ὑπέγραψαν τὶς ἀποφάσεις τῆς κακόδοξης Συνόδου! Ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου, ὅμως, ὄχι μόνο δὲν διέκοψε τὴν μνημόνευση, ἀλλά, γιὰ νὰ μὴ χαλάσει τὰ σχέδια τῶν αἱρετικῶν, ὅπως φάνηκε, ἔκρυψε τὴν διαφωνία του! Καὶ ἐπαίνεσε τὸν Πατριάρχη! Καὶ δὲν ἔπαψε νὰ ὀνομάζει «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» τὴν ληστρικὴ Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου!

     Καὶ ἦταν ληστρική -ἐκτὸς τῶν ἄλλων- γιατί (σύμφωνα μὲ τὴν καταγγελία τοῦ ἴδιου τοῦ μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου Βλάχου) ἐξασκήθηκαν πιέσεις καὶ ἐλέχθησαν ὕβρεις κατὰ Ἐπισκόπων ποὺ τόλμησαν νὰ ψελίσσουν κάποιες ἀντιρρήσεις. Ἔγραψε: «Τοὐλάχιστον ἐγώ προσωπικά δέχθηκα σοβαρή πίεση καί ὑβριστική ἀντιµετώπιση ἀπό Ἱεράρχες γιά τήν στάση µου, πληροφορήθηκα δέ ὅτι πιέσεις δέχθηκαν καί ἄλλοι Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας µας. Καί ἐπειδή πάντοτε ἐνεργῶ µέ ψυχραιµία, νηφιαλιότητα καί ἐλευθερία, δέν µποροῦσα νά ἀποδεχθῶ τέτοιες ὑβριστικές πρακτικές»! (ἐδῶ).  Γιὰ νὰ μὴν προκαλέσει, λοιπόν, προβλήματα στὸν Πατριάρχη, γεμᾶτος γαλατική-ἀκαδημαϊκὴ εὐγένεια καὶ ἀδιαφορώντας ἂν ἔτσι συντελεῖται καὶ συνεχίζεται π-ρ-ο-ο-δ-ε-υ-τ-ι-κ-ὴ  προδοσία τῆς Πίστεως, ἀφοῦ ροκανίζεται καὶ ὑποβαθμίζεται ἡ πίστη στὴν ΜΙΑ Ἐκκλησία (ὅπως ὁ ἴδιος καὶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ἱερωμένοι καὶ καθηγητὲς  ἔχουν ἀποδείξει) ἐπιμένει νὰ παραμείνουν καὶ νὰ μὴ ἀποχωρήσουν ἀπὸ τὴ Σύνοδο γιὰ νὰ μὴ διαταράξουν τὴν αἱρετικὴ ἑνότητά της, ἀλλὰ καὶ συνεχίζει νὰ κοινωνεῖ μὲ τοὺς πρωτεργάτες τῆς Παναιρέσεως!!!].

    Δημοσιογρ.: Ἡ ἀπουσία τῶν 4 Ἐκκλησιῶν ἐπηρεάζει τὶς ἀποφάσεις, τὰ κείμενα, ἂν δεσμεύονται …

    Ναυπάκτου Ἱερόθεος:  Ἐλπίζουμε νὰ μὴ συμβεῖ αὐτό, νὰ γίνει μία προσπάθεια γιὰ νὰ ὑπάρξει μία ἑνότητα· ξέρουν οἱ Προκαθήμενοι. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης  φάνηκε στὴν Σύνοδο ὅτι ἔχει πολὺ καλὴ γνώση καὶ μεγάλη ἐμπειρία, γιατί ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο χειριζόταν τὰ θέματα ἔδειχνε ἕνα τέτοιον ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος γνωρίζει καὶ ἔχει πείρα…· νὰ γίνουν ἀλληλοϋποχωρήσεις γιὰ νὰ μὴ διασπαστεῖ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ νὰ μὴν ἔχουμε κάποιο σχίσμα, μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ νὰ ἔχουμε τὴν ἑνότητα. [σ.σ.: Τὴν ἑνότητα χωρὶς τὴν ἀλήθεια καὶ ἀγκαλιὰ μὲ τὴν αἵρεση, τί νὰ τὴν κάνουμε Σεβασμιώτατε;].

    Δημοσιογρ.:  Στὸ κείμενο τοῦ γάμου, ἂν ἔχουμε κάποιες μεγάλες ἀλλαγές, ἂν καθίσταται ὁ γάμος μεταξὺ ἑτερόδοξων ἴσως λίγο εὐκολότερος…

     Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Νὰ σᾶς πῶ ὅτι σὲ ὅλα τὰ ἄλλα κείμενα τὰ ὁποῖα προηγήθηκαν, δὲν ὑπῆρξαν σοβαρὲς ἀντιδράσεις. Τώρα στὸ θέμα τοῦ γάμου. Νομίζω κωδικοποιήθηκε ἡ Κανονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας τὰ τελευταῖα χρόνια. Δηλαδή, παλαιότερα οἱ Κανόνες ἀπαγόρευαν τὸ γάμο μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ αἱρετικῶν, αὐτὸ ποὺ λέμε ἑτεροδόξων. Καὶ φυσικὰ ἀπαγορεύουν τὸ γάμο μεταξὺ τῶν χριστιανῶν καὶ τῶν ἀλλοθρήσκων. Λοιπὸν αὐτὸ δὲν μπορούσαμε νὰ τὸ ξεπεράσουμε. Ἔτσι λοιπὸν στὸ κείμενο γράφτηκε ὅτι κατ’ ἀκρίβειαν ἀπαγορεύεται ὁ γάμος Ὀρθοδόξων μετὰ ἑτεροδόξων, δηλ. αὐτὸ ποὺ λέμε Καθολικῶν, Προτεσταντῶν κ.τλ., ἀλλὰ δίνεται ἡ διακριτικὴ εὐχέρεια σὲ κάθε τοπικὴ Ἐκκλησία νὰ ἐπιτρέπει κατ’  οἰκονομίαν τέτοιους γάμους. Διότι αὐτὸ ἔχει ἐπικρατήσει τὰ τελευταία χρόνια σὰν μία πρακτική. [σ.σ.: Νά, λοιπόν, ποὺ ὁ Ναυπάκτου ἀποδέχεται τοὺς μικτοὺς γάμους! Ἀπὸ φιλανθρωπία καὶ κατ’ οἰκονομία λέγει, ἐνῶ γνωρίζει ὅτι ἡ οἰκονομία ποὺ διαρκεῖ γιὰ πολὺ γίνεται ἀκρίβεια, κάτι ποὺ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τὸ ἀπαγορεύουν καὶ τὸ καυτηριάζουν. Μάλιστα τολμᾶ νὰ τὸ πεῖ: «αὐτὸ ἔχει ἐπικρατήσει τὰ τελευταία χρόνια σὰν μία πρακτική»! Παρέλειψε νὰ πεῖ, ὅμως, ὅτι αὐτὴ εἶναι μιὰ κακή, ἀντι-Εὐαγγελικὴ καὶ ἀντι-Κανονικὴ τακτική ποὺ ἀποδέχεται ὄχι ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων, ἀλλὰ ἡ νέα Ἐκκλησία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!].

   Ἀλλὰ στὸ ἄλλο τὸ θέμα γάμος Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων μετὰ ἀλλοθρήσκων, Μωαμεθανῶν, Βουδιστῶν κ.λπ., αὐτὸ κατ’ ἀκρίβειαν ἀπαγορεύεται, δὲν δόθηκε τέτοια δυνατότητα.

  Τώρα ἐδῶ, εἶναι ἕνα γεγονὸς αὐτό. Προκύπτουν μερικὲς ἐκκλησιολογικὲς συνέπειες. Δηλαδή, κάνουμε ἕνα γάμο μεταξὺ Ὀρθοδόξου καὶ ἑνὸς Προτεστάντου, γιὰ παράδειγμα, ἀπὸ ἀγάπη καὶ φιλανθρωπία, διότι καὶ οἱ δύο πιστεύουν στὸν Χριστό. [σ.σ.: Σὲ ποιο Χριστὸ πιστεύουν οἱ αἱρετικοί, Σεβασμιώτατε; Πιστεύουν στὸν ἴδιο Χριστὸ μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους;]. Ὅμως προκύπτουν ἐκκλησιολογικὲς συνέπειες. Δηλαδή, ἔχει τὴν ἐντύπωση αὐτὸς στὸν ὁποῖο ἐπιτρέψαμε τὸ γάμο, ἕνας ἑτερόδοξος, ὅτι ἐφ’ ὅσον μοῦ ἐπέτρεψε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία νὰ κάνω τὸ γάμο, ἄρα μπορῶ καὶ νὰ κοινωνῶ. Καὶ κατὰ κάποιον τρόπο διασπᾶται ἢ καταργεῖται ἡ ἐκκλησιολογικὴ θέση ὅτι ἔχουμε διαφορὲς δογματικὲς καὶ πρέπει, ὅταν λύσουμε τὶς διαφορὲς τὶς θεολογικές, τότε νὰ ὑπάρχει τὸ θέμα τῆς κοινωνίας, νὰ κοινωνοῦν. Γι’  αὐτὸ κι ἐγὼ τὸ κείμενο αὐτὸ τὸ ὑπέγραψα μέν, ἀλλὰ μὲ ἐπιφυλάξεις γιὰ τὶς ἐκκλησιολογικὲς συνέπειες τῶν μικτῶν λεγομένων γάμων. [Ξέχασε ὁ κ. Ἱερόθεος τὸ σάλο ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ τὶς ἀντιορθόδοξες θέσεις τοῦ ἐπισκόπου Ἀβύδου Κύριλλου Κατερέλου, ὅταν μεταξὺ ἄλλων ἔγραψε: «Ἡ τέλεση μικτοῦ γάμου δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ σημαίνει ad hoc ἀναγνώριση βαπτίσματος. Διαφορετικὰ ἡ τέλεση ἑνὸς τέτοιου γάμου δὲ θὰ ἦταν ἐφικτή. Εἶναι ἀντιφατικὸ καὶ ἀδιανόητο νὰ τελεῖται γάμος ὀρθοδόξων μὲ ἑτεροδόξους καὶ νὰ θεωρεῖται ἡ ἑτερόδοξη πλευρὰ ὅτι στερεῖται βαπτίσματος. Ἡ τέλεση μικτῶν γάμων εἶναι ἕνας παγιωμένος στὴν ἐκκλησιαστικὴ συνείδηση θεσμὸς καὶ τὸ πρόβλημα ἀσφαλῶς δὲν ὑπάρχει στὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίας ποὺ τοὺς τελοῦν, ἀλλὰ στοὺς ὀπαδοὺς τῆς ἀποκλειστικότητας ποὺ εἴτε ὡς ἐπίσκοποι ἐκδίδουν τὶς σχετικὲς ἄδειες γάμου, εἴτε ὡς πρεσβύτεροι τοὺς ἱερολογοῦν, συμπροσευχόμενοι μάλιστα μὲ τοὺς ἑτεροδόξους “αἱρετικούς”» (ἐδῶ). Ἄρα λοιπόν, ὁ Ναυπάκτου οὐσιαστικὰ σιγοντάρει τέτοιες θέσεις!].

   Δημοσιογρ.:  Θὰ ἦταν σκόπιμο νὰ γίνει κάποια θεολογικὴ Ἡμερίδα προκειμένου νὰ ἀναλυθοῦν οἱ ἀποφάσεις τῆς Συνόδου καὶ νὰ μπορέσουν αὐτὲς οἱ ἀναλύσεις, αὐτὰ τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς Ἡμερίδας νὰ περάσουν στὸν κόσμο, στὸ λαό;

   Ναυπάκτου Ἱερόθεος:  Ὄχι μόνο εἶναι σκόπιμο, ἐπιβάλλεται. Καὶ μάλιστα ὁ ἴδιος ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τὸ εἶπε, ὅταν τελείωσε (στὴ λήξη τῆς Συνόδου), ὅλα αὐτὰ τὰ κείμενα τώρα, πρέπει νὰ περάσουν στὶς κατὰ τόπους Ἐκκλησίες, στὶς ἐνορίες, γι’ αὐτὸ θὰ σταλεῖ μία Ἐγκύκλιος σὲ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες… προκειμένου νὰ γίνουν συνέδρια, συνάξεις, νὰ ἀναλυθοῦν αὐτὰ τὰ θέματα. Πρέπει νὰ γίνεται μία κινητικότητα τῶν θεμάτων αὐτῶν, ἀφ’  ἑνὸς μὲν γιὰ νὰ ἐνημερώνεται κι ὁ κόσμος, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ φανεῖ καὶ ἡ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί; Διότι τὴν ἀπόφαση κάθε Συνόδου, τοπικῆς, Οἰκουμενικῆς, στὸ τέλος-τέλος τὴν ἀναγνωρίζει ὁ εὐσεβὴς λαός, ἐκεῖνοι ποὺ ζοῦν μεσ’  στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ πολλὲς φορὲς ὑπῆρχαν Σύνοδοι ποὺ πῆραν ἀποφάσεις, καὶ τελικὰ δὲν πραγματοποιήθηκαν καὶ θεωρήθηκαν ὅτι ἦσαν αἱρετικές, ληστρικὲς Σύνοδοι.

     [σ.σ.: Φανταστεῖτε, τώρα, τί θὰ γίνει μ’ αὐτὴν τὴν ἐνημέρωση. Ἡ ἐμπέδωση τῆς Παναιρέσεως! Ἀφοῦ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποι φέρθηκαν ἔτσι στὴ Πανορθόδοξη Σύνοδο, καὶ δεσμεύτηκαν ἐκεῖ μὲ τὴν ὑπογραφή τους, τί ἄλλο θὰ κάνουν, παρὰ νὰ προσπαθήσουν νὰ πείσουν τοὺς ὑφισταμένους τους κληρικοὺς καὶ τὸ λαό, γιὰ τὴν ὀρθότητα τῶν ἀποφάσεών της; Καὶ μάλιστα, ἀφοῦ αὐτὸ ἐπιθυμεῖ κι ὁ παναιρετικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, τὴν ἐπιθυμία-ἐντολὴ τοῦ ὁποίου μᾶς ἀποκάλυψε ὁ Ναυπάκτου;].

Νά, λοιπόν, ἕως ποῦ φτάνει ἡ ΜΟΛΥΝΣΗ, ποὺ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς καμώνονται πὼς δὲν τὴν καταλαβαίνουν!

 Σημάτης Παναγιώτης

________________________

Υ.Γ. Καὶ ἐνῶ ἐγράφοντο αὐτὲς οἱ γραμμές, διαβάσαμε στὰ ἱστολόγια δημοσίευμα τοῦ περιοδικοῦ «Ὁ Σωτήρ», μὲ τίτλο «Οἰκουμενιστικὴ διγλωσσία», διὰ τοῦ ὁποίου ἐκθείαζε ἕνα «ὑψηλοῦ ἐπιπέδου καὶ μὲ νηφάλιο θεολογικὸ λόγο πρόσφατο ἄρθρο τοῦ Ναυπάκτου»! Διὰ τοὺ ἄρθρου αὐτοῦ ὁ Ναυπάκτου (γράφει τὸ περιοδικὸ «Ὁ Σωτήρ») «διετύπωσε καίριες καὶ οὐσιαστικὲς παρατηρήσεις πάνω στὴ θεματολογία καὶ τὴ μεθοδολογία τῆς Συνόδου».
    Δὲν ἀμφιβάλλουμε ὅτι ὁ Ναυπάκτου γράφει καλά, θεωρητικά. Ἀλλὰ τὴν πραγματική-πρακτική καὶ οὐσιαστικὴ «οἰκουμενιστικὴ διγλωσσία» τοῦ Ναυπάκτου δὲν τὴν πῆρε εἴδηση «Ὁ Σωτήρ»; (Τὸ ἄρθρο τοῦ περιοδικοῦ ἐδῶ) http://aktines.blogspot.gr/2016/07/blog-post_33.html

Δεῖτε καὶ τὴν ἡρωοποίηση τοῦ Ναυπάκτου ἀπὸ τὸν μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη ποὺ ἀναρτήθηκε στὶς 8/7/2016:

 Δόξα τω Θεώ! Υπάρχουν και ομολογητές Επίσκοποι. 10-7-2016, π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης