Οι άγιοι Νεομάρτυρες μας καλούν να μιμηθούμε την ομολογία τους

 .

Ἄρθρο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη

«Ἡ ὁμολογία τῶν ἁγίων νέων Μαρτύρων»

Περιοδικὸ «Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ»

Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 1986

  Οἱ ἅγιοι Νεομάρτυρες ὁμολόγησαν καὶ μαρτύρησαν μὲ ταπείνωση γιὰ τὴ σωτηρία τους. Καὶ ἡ σωτηρία τους ἔγινε σωτηρία πολλῶν, καὶ σωτηρία τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Αὐτὸς εἶναι ἕνας αἰώνιος πνευματικὸς νόμος. Ὅποιος σώζει τὴν ψυχή του, σώζει ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ψυχή του καὶ ἄλλες ψυχές, καὶ ὅπου σώζονται ψυχές, σώζονται οἱ κοινωνίες, οἱ πόλεις, τὰ ἔθνη.

Λίγοι ἴσως ἀπὸ τοὺς ταπεινοὺς Νεομάρτυρες εἶχαν συνειδητοποιήσει τί μεγάλη σημασία γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ ἔθνος εἶχε τὸ μαρτύριό τους καὶ ἡ ὁμολογία τους.

Ἂν ἐμεῖς σήμερα εἴμαστε ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, αὐτὸ ὀφείλεται σὲ ὅλους τούς ἁγίους Μάρτυρες καὶ ὁμολoγητὲς τῆς ἁγίας μας πίστεως. Ὀφείλεται καὶ στοὺς ἁγίους Νεομάρτυρες, χωρὶς τοὺς ὁποίους ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν θὰ ἔφθανε μέχρι ἐμᾶς.

Ὁ βαρβαρικὸς Μωαμεθανισμὸς καὶ ὁλοκληρωτισμός, ἀντιστάσεως μὴ οὔσης, θὰ εἶχε ἐξαφανίσει ἢ τουλάχιστον σημαντικὰ περιορίσει τὴν εὐγενῆ, οὐράνια καὶ θεϊκή μας πίστη.

Οἱ ἅγιοι Νεομάρτυρες καλοῦν καὶ ἐμᾶς τοὺς σημερινοὺς Ὀρθοδόξους νὰ μιμηθοῦμε τὴν ὁμολογία τους, νὰ γίνουμε συνεχιστὲς καὶ διάδοχοί τους.

Σήμερα δὲν κινδυνεύει ἡ Ὀρθοδοξία στὴ χώρα μας, τουλάχιστο πρὸς τὸ...παρόν, ἀπὸ τὸν Μωαμεθανισμό.

Κινδυνεύει ὅμως ἀπὸ ἄλλους ἐχθρούς, ποὺ εἶναι ἐπίσης ἐπικίνδυνοι, γιατί δὲν ἔρχονται ὡς ἐχθροί μας, ἀλλὰ ὡς φίλοι καὶ
εὐεργέτες μας, ὡς ὑπέρμαχοι τῶν δικαιωμάτων μας καὶ τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειάς μας.

Πρῶτος τέτοιος ἐχθρὸς εἶναι ὁ εὐδαιμονισμὸς ποὺ καλλιεργεῖ τὴ σαρκολατρεία, τὴ φιλαυτία, τὸν ἐγωισμό, τὴ ματαιοδοξία, τὸν αἰσθησιασμό, τὴν ἠδονοθηρία, τὴν ὀκνηρία, τὴν ἀκηδία, τὴ λήθη τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς αἰώνιας ζωῆς, τὴν ἀπιστία.

Ὁ εὐδαιμονισμὸς κάνει τοὺς ἀνθρώπους ἀδιάφορους γιὰ τὴν πίστη καὶ πνευματικὰ νεκρούς.

Πῶς νὰ ξεφύγει ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, καὶ μάλιστα ὁ νέος, ἀπὸ τὸν ὁμαδικὸ καὶ γενικὸ εὐδαιμονιστικὸ κλοιὸ ποὺ ὅλα τὰ δηλητηριάζει καὶ ὅλα τὰ περισφίγγει! Αὐτὴ τὴ θανάσιμη ἀρρώστια μεταδίδουν τὰ κανάλια τῆς τηλεόρασης καὶ τοῦ ραδιοφώνου, τὰ βίντεο, οἱ ντισκοτὲκ καὶ τόσα ἄλλα μέσα ποὺ μὲ σύγχρονους τρόπους αἰχμαλωτίζουν καὶ ναρκώνουν τὶς ψυχὲς καὶ τὰ σώματα τῶν παιδιῶν μας κυρίως.

Ὁμολογητὴς τοῦ Χριστοῦ θὰ λογισθεῖ ὅποιος Χριστιανός, καὶ μάλιστα νέος, μένοντας πιστὸς στὸ ὀρθόδοξο ἦθος ἀντισταθεῖ στὸν κατακλυσμὸ τοῦ εὐδαιμονισμοῦ διατηρώντας τὴν πνευματική του ἐλευθερία καὶ ἐγρήγορση. Τὸ ἀσκητικὸ ἦθος τῆς Ὀρθοδοξίας ἀποτελεῖ τὸ καλύτερο ἀντίδοτο στὸν εὐδαιμονισμό.

Ἄλλος ὕπουλος ἐχθρὸς εἶναι οἱ ὑλιστικὲς καὶ ἀθεϊστικὲς ἰδεολογίες. Οἱ ἰδεολογίες αὐτὲς ἔχουν συνδεθεῖ σήμερα μὲ πολιτικὰ σχήματα ποὺ πείθουν τοὺς ὀπαδούς τους ὅτι ἡ πρόοδος προϋποθέτει τὸν ἀθεϊσμό, ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἐμπόδιο στὴν ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου. Καλλιεργοῦν ἔτσι ἕνα ἀντιχριστιανικὸ καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸ πνεῦμα.

Προωθοῦνται ἀκόμη καὶ προβάλλονται μονόπλευρα θεσμοὶ ξένοι πρὸς τὸ ὀρθόδοξο ἦθος καὶ τὴν ὀρθόδοξη ζωή, ὅπως εἶναι ὁ πολιτικὸς γάμος, ἡ νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων καὶ ἄλλοι, μὲ τὸν σκοπὸ νὰ ἀντικατασταθεῖ ὁ ἑλληνορθόδοξος ἀνθρωπισμὸς ἀπὸ τὸν ἄθεο οὐμανισμό.

Διαστρεβλώνεται ἡ Ἱστορία μὲ τερατώδεις παραποιήσεις, ὅπως π.χ. ὅτι ὁ ἅγιος ἱερομάρτυρας Γρηγόριος ὁ Ε’ ὑπῆρξε προδότης, ὅτι τὰ «κρυφὰ σχολεῖα» εἶναι μύθος, ὅτι ἡ ἐθνεγερσία τοῦ 1821 εἶναι ταξικὸς καὶ ὄχι ἐθνικὸς ἀγώνας.

Ὁ ἀθεϊσμὸς γίνεται σήμερα στὴ χώρα μας κατεστημένο, στὸ ὁποῖο δὲν εἶναι εὔκολο κανεὶς νὰ ἀντισταθεῖ χωρὶς νὰ ἀψηφήσει τὶς συνέπειες ποὺ θὰ ὑποστεῖ.

Τέτοια συνέπεια εἶναι ἡ εἰρωνεία καὶ ἡ περιφρόνηση γιὰ ὅσους πιστεύουν στὸν Χριστὸ καὶ ἐνεργοῦν ὡς συνειδητὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

Κατόρθωσε ὁ διάβολος νὰ παρουσιάσει τὴν Ἐκκλησία ὡς κάτι τὸ ἀναχρονιστικὸ ποὺ δὲν εἶναι γιὰ τοὺς σύγχρονους ἀνθρώπους. Ἕνας νέος ποὺ θὰ τολμήσει σήμερα στὸ σχολεῖο ἢ στὸν στρατὸ νὰ φανεῖ ὅτι κάνει τὸν σταυρό του ἢ ὅτι ἐκκλησιάζεται, θὰ ἀκούσει πολλὰ εἰρωνικὰ σχόλια. Γι’ αὐτό, ἐνῶ πολλοὶ νέοι πιστεύουν, δὲν τολμοῦν νὰ ἐκδηλώσουν τὴν πίστη τους.

Σ’ αὐτὸν τὸν ἔμμεσο διωγμὸ τῆς πίστεως θὰ ἀναδειχθοῦν οἱ σύγχρονοι ὁμολογητὲς καὶ μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ ἐκπαιδευτικοὶ καὶ μαθητὲς ποὺ στὰ σχολεῖα δὲν θὰ φοβηθοῦν τὴν πίεση τῶν ἀθεϊστῶν ἀλλὰ θὰ ἀγωνιστοῦν, ἔστω καὶ ἂν εἶναι μειοψηφία, νὰ μὴν ἐπικρατήσει ὁ ἀθεϊσμός, θὰ λογισθοῦν ὁμολογητὲς τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ γυναῖκες ποὺ δὲν θὰ υἱοθετήσουν τὴν προκλητικὴ μόδα ποὺ ἐξευτελίζει τὴ γυναίκα καὶ ἔτσι θὰ ἔρθουν σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ περιβάλλον ποὺ ζοῦν, θὰ λογισθοῦν ὡς ὁμολογήτριες τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ νέοι καὶ οἱ νέες ποὺ παρὰ τὶς προκλήσεις καὶ πιέσεις ποὺ δέχονται, ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἁγνότητά τους σ’ ἕνα περιβάλλον ποὺ ἔχει θεοποιήσει τὴ σάρκα, θὰ λογισθοῦν ὡς ὁμολογητὲς τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ πολύτεκνοι ἀπὸ ὑπακοὴ στὸν Θεὸ γονεῖς θὰ λογισθοῦν ὡς ὁμολογητὲς τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ἔγκυος γυναίκα ποὺ ὑπακούοντας στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ θὰ ἀρνηθεῖ νὰ κάνει ἔκτρωση, ὅταν καὶ οἱ στενοὶ συγγενεῖς της ἀκόμα τὴν πιέζουν, θὰ λογισθεῖ ὡς ὁμολογήτρια τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ νέοι ποὺ θὰ ἐνδυθοῦν τὸ ἱερὸ σχῆμα τοῦ κληρικοῦ καὶ τοῦ μοναχοῦ φέροντες στὴ γενεά μας τὸν ὀνειδισμὸ τοῦ Χριστοῦ, θὰ λογισθοῦν ὡς ὁμολογητὲς τοῦ Χριστοῦ.

Τέλος κάθε χριστιανὸς ποὺ ὅταν τοῦ δοθεῖ εὐκαιρία ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστὸ μὲ ταπείνωση θὰ Τὸν ὁμολογήσει, θὰ λογισθεῖ ὡς ὁμολογητής.

Τὴν ὁμολογία αὔτη χρωστοῦμε νὰ κάνουμε ὄχι μόνο ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό, τὸν Θεὸ καὶ Σωτήρα μας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας ποὺ ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ τὸν Ζωοδότη Χριστὸ χάνονται καί, ὅταν κάποτε ξυπνήσουν ἀπὸ τὶς αὐταπάτες τῶν διαφόρων οὐμανιστικῶν ὀνείρων, διαπιστώνουν τὸ τραγικὸ χάος μέσα στὸ ὁποῖο βρίσκονται.

Ὅποιος λοιπὸν μὲ τὴν ὁμολογία του στὸν Χριστὸ σήμερα, ποὺ θὰ γίνεται μὲ ἀγάπη, μὲ συνέπεια στὴ ζωή του, μὲ μετάνοια, μὲ προσευχή, μὲ διάκριση καὶ μὲ ταπείνωση, βοηθήσει τὸν συγκεχυμένο, χαμένο, κουρασμένο συνάνθρωπό του νὰ βρεῖ τὸν ξεχασμένο οὐράνιο Πατέρα του, θὰ τὸν βοηθήσει στὸν πνευματικό του ἐπαναπατρισμὸ καὶ στὴν ψυχική του εἰρήνευση, ποὺ τόσο ἔχει ἀνάγκη.

Οἱ εὐχὲς τῶν ἁγίων Πατέρων, Μαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν τῆς πίστεώς μας ἂς βοηθήσουν καὶ ἐμᾶς τοὺς σημερινοὺς ἀδύνατους χριστιανοὺς νὰ ὁμολογοῦμε ὀρθοδόξως μὲ ἔργο καὶ λόγο Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοιούσιον καὶ ἀχώριστον.

Κοινωνία Ὀρθοδοξίας

Πηγή