Η επιχειρηματολογια του αγίου Γρηγορίου Νύσσης κατά των Οικουμενιστών!

  Ὅλες οἱ αἱρέσεις ἀκολουθοῦν παρόμοιες πρακτικὲς γιὰ νὰ παραπλανήσουν τοὺς πιστούς. Παρουσιάζουμε τὴν ἀκριβῆ μετάφραση ἑνὸς μικροῦ ἀποσπάσματος, ἀπὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Νύσσης ποὺ ἀναφέρεται στὴν αἵρεση τοῦ Εὐνομίου, διατηρώντας τὴν ἐπιχειρηματολογία τοῦ Ἁγίου καὶ τοποθετώντας στὴν θέση τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Εὐνομίου, τὶς θέσεις τῶν Οἰκουμενιστῶν.

  Οἱ αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστές, ἐπειδή, ὅταν οἱ κακοδοξίες τους λέγονται ἔτσι, χωρὶς τὸ ντύμα τῶν συλλογισμῶν, προκαλοῦν κάποιο ἐρεθισμό, καὶ πάντοτε ὀργή, καὶ κάνουν ὅποιον τ’ ἀκούει νὰ νιώθει φρίκη ἀπὸ τὰ παράδοξα λόγια, γι’ αὐτὸ μὲ κάποιες πιθανοφανεῖς παραπλανήσεις καὶ ἀπάτες, ἀφοῦ σκέπασαν τὴν ὕπουλη αὐτὴ παγίδα τοῦ λόγου μὲ ἀγαπολογικὰ καὶ οἰκουμενικὰ ἐπινοήματα παρασύρουν τοὺς ἀνοήτους ἀπὸ τοὺς ἀκροατές. Ἀφοῦ ἔπλασαν καὶ κατασκεύασαν παραπλανητικὰ θεολογήματα, ἐκεῖνα δηλ. μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι δυνατὸν νὰ παρασυρθεῖ στὰ ζητήματα αὐτὰ ἡ σκέψη τῶν ἀκροατῶν, τοὺς ἀφήνουν νὰ βυθιστοῦν στὴν ἀπώλεια.

  Ὅταν δηλαδή, λέγουν ὅτι εἶναι Ἐκκλησία καὶ ὁ Παπισμὸς καὶ ἡ Ὀρθοδοξία, ἐπειδὴ κι οἱ δυὸ πιστεύουν στὸν ἴδιο Χριστὸ κι ὅτι ἔχουν πολλὰ κοινὰ σημεῖα, καὶ στὸ συμπέρασμα αὐτό, βέβαια, καταλήγουν μὲ σοφιστικὸ τρόπο μὴ διακρίνοντας τὴν ἀλήθεια ποὺ διακρατεῖ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀπὸ τὴν ἀναλήθεια καὶ τὰ περὶ τὴν ἐκκλησιολογία ψεύδη μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι ἑνωμένος ὁ Οἰκουμενισμός, ἐκεῖνο ποὺ πετυχαίνουν (μὲ αὐτὸ τὸ σόφισμα) δίχως νὰ τὸ δηλώνουν μὲ λόγια, εἶναι ὅτι κραταιώνεται ἡ ἀσέβεια τῆς αἱρέσεως, ἀφοῦ στὸ μυαλὸ τῶν ἀκροατῶν σμικρύνεται καὶ ἐξαφανίζεται ἡ διάκριση μεταξὺ τῆς Μίας Ἐκκλησίας ποὺ σώζει τὸν ἄνθρωπο, ἐπειδὴ εἶναι ἑνωμένη μὲ τὴν κεφαλή της τὸν Χριστό, καὶ τῆς «νέας Ἐκκλησίας» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ δὲν σώζει, ἀφοῦ ἀρνεῖται τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ἀλήθεια, ὅπως ἔχει διατυπωθεῖ στὸ Σύμβολο τῆς Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως, ὅτι δηλαδή, μία εἶναι ἡ Ἐκκλησία, γιατὶ ἕνας εἶναι ὁ Σωτήρας Χριστός· καὶ οὐκ ἔστι ἐν οὐδεμιᾷ ἄλλῃ «ἐκκλησίᾳ» ἡ σωτηρία.

  Καὶ συμβαίνει τοῦτο· ὅπως ὁ δηλητηριαστὴς κάνει τὸ δηλητήριο εὐκολόπιοτο, γλυκαίνοντας μὲ τὸ μέλι τὸν ὄλεθρο αὐτοῦ ποὺ ἐπιβουλεύεται, κι αὐτὸς μόνο τὸ δίνει, ἐνῶ ἐκεῖνο διαχύνεται μέσα στὰ σπλάχνα αὐτοῦ ποὺ τὸ λαμβάνει, καὶ χωρὶς καμιὰ πλέον ἐπέμβαση τοῦ δηλητηριαστῆ προκαλεῖ τὸ θάνατο, κάτι παρόμοιο γίνεται καὶ μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές. Γιατὶ τὴν ἀποδοχὴ ὅτι οἱ αἱρετικοὶ εἶναι Ἐκκλησία ποὺ ἔχει μυστήρια, τὴν ἀκολουθεῖ ἡ παραδοχὴ ὅτι καὶ ἡ αἵρεση σώζει, καὶ ὅτι ἡ αὐστηρότητα τῶν Ἁγίων Πατέρων ἦταν ὑπερβολική. Κι ἔτσι σχετικοποιοῦνται καὶ ὑποβιβάζονται στὴν διάνοια καὶ τὴν ψυχὴ τῶν πιστῶν οἱ δογματικὲς ἀλήθειες ποὺ οἱ Ἅγιοι μᾶς διδάσκουν, ἀλλὰ καὶ ἡ ποιμαντικὴ ἕως τώρα στάση τῆς Ἐκκλησίας, σχετικοποιεῖται ἐπίσης καὶ ἡ σαφὴς διδασκαλία τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὁ ὁποῖος μὲ ἀπόλυτο τρόπο διδάσκει ὅτι εἶναι ἀδύνατη ὁποιαδήποτε σχέση τοῦ φωτὸς τοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ σκότους τῆς αἱρέσεως καὶ τῆς ἀναμείξεως τῆς Ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ ψεύδους τοῦ Βελίαρ-Σατανᾶ. Αὐτὰ δηλαδή, ποὺ προσπαθοῦν νὰ ἀναμείξουν οἱ παναιρετικοὶ Οἰκουμενιστές.

Τὸ κείμενο:

.

Γρηγορίου Νύσσης, Πρὸς τὸν Εὐνομίου Δεύτερον Λόγον, Λόγος Β΄, Ἔργα 2, "Πατερικαὶ Ἐκδόσεις Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, σελ. 350.