"Αυτοί που έρχονται σε μας από την αίρεση βαπτίζονται από εμάς, δεν αναβαπτίζονται". Γιατί, δεν έχουν λάβει κανένα βάπτισμα εκεί!

Κάλεσμα Βαπτισματικής Αληθείας

Του π. Εμμανουήλ Χατζηδάκη

Ι. Α. Αμερικής

Όνειδος στον οικουμενι(στι)κό μας Πατριάρχη, την Αρχιεπισκοπή Αμερικής και όλους τους ιεράρχες της  που έχουν συνθηκολογήσει με την αίρεση του Οικουμενισμού.

Η ακόλουθος ομιλία έγινε κατά την επιστροφήν προτεστάντου εις την Ορθοδοξίαν και στρέφεται κατά της αιρετικής βαπτισματικής θεολογίας:

  «Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος· αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή» (Ψαλμ. 117,24).

   Αυτή είναι μία ημέρα χαράς για όλους εμάς, που ήρθαμε να σε γνωρίσουμε και να σε αγαπήσουμε. Από την πρώτη κιόλας μέρα που σε γνώρισα, εσύ περιέγραψες τον εαυτό σου ως Ορθόδοξο στην καρδιά. Με δάκρυα στα μάτια σου έδειξες ότι θα είχες γίνει επίσημα Ορθόδοξος, αλλά ο χρόνος δεν είχε έρθει μέχρι τη σημερινή ημέρα, όπου δίνουμε δόξα στον Χριστό τον Θεό μας γι’ αυτό.

  Παρά τις καλύτερες προθέσεις σου και την προσωπική σου

πεποίθηση και την επιθυμία σου να ανήκεις στην αληθινή Εκκλησία που ιδρύθηκε από τον Χριστό, δεν έγινες μέλος της μέχρι αυτή την ευλογημένη ημέρα. Ήταν η δυσαρέσκειά σου με την πρώην «εκκλησία» σου που σε έπεισε απλά ότι δεν ήταν μέρος της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, αλλά μία απομίμησή της, αποκομμένη από τη ρωμαϊκή «εκκλησία» που είχε ήδη διακόψει την κοινωνία της με την Εκκλησία, ούσα αρχικώς σχισματική και έπειτα αιρετική.

    Η επιθυμία σου δια αποδοχής μέσω του βαπτίσματος δείχνει την πεποίθησή σου ότι το βάπτισμα που έλαβες στην πρώην «εκκλησία» σου δεν ήταν το αληθινό βάπτισμα, διότι δεν χορηγήθηκε από ένα χειροτονημένο λειτουργό της Εκκλησίας ούτε σύμφωνα με την διατεταγμένη μορφή, που τελείται από την Εκκλησία, του τριπλού βαπτίσματος, δηλαδή με τριπλή κατάδυση, και με μία λέξη δεν είχε χορηγηθεί εντός της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.

   Το βάπτισμα στο όνομα της Αγίας Τριάδος είναι το αληθινό βάπτισμα όχι επειδή απλώς γίνεται επίκληση  στα ονόματα του τρισυπόστατου Θεού μας, σαν να ήταν ένα ξόρκι (είναι σαν να λέμε όποιος μπορεί να λέει ότι αυτό είναι το σώμα μου και αυτό είναι το αίμα μου μεταμορφώνει μαγικά το ψωμί και το κρασί σε Σώμα και Αίμα του Κυρίου), αλλά επειδή η Εκκλησία συνέρχεται σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου και την εξουσία που δόθηκε στους λειτουργούς της Εκκλησίας Του, για να εκτελούν τα θεία μυστήρια. Η εξουσία αυτή κείται στην Εκκλησία, και όχι  στον λειτουργό ως ατομικότητα.

    Το βάπτισμά σου δεν ήταν αναβαπτισμός. Αν ήταν, τότε όλοι θα παραβιάζαμε την Παράδοση της Εκκλησίας.

   Ορισμένοι από τους αδελφούς μας, από μία περίεργη εικασία οδηγούνται να υποθέσουν ότι αυτοί που έχουν καταβυθιστεί από τους αιρετικούς δεν οφείλουν να βαπτιστούν, όταν ενωθούν μαζί μας, διότι, ισχυρίζονται ότι υπάρχει «ένα βάπτισμα» (Εφεσ. 4,5). Ναι, αλλά αυτό το ένα βάπτισμα είναι εντός της Καθολικής Εκκλησίας. Και αν υπάρχει μία Εκκλησία, δεν μπορεί να υπάρξει βάπτισμα έξω από αυτήν. Δεν μπορεί να υπάρχουν δύο βαπτίσματα: αν οι αιρετικοί πραγματικά βαπτίζουν, τότε το βάπτισμα ανήκει σε αυτούς. Και όποιος με τη δική του απόφανση αναγνωρίζει σε αυτούς αυτό το προνόμιο παραδέχεται, ενδίδοντας στον ισχυρισμό τους, ότι ο εχθρός και αντίπαλος του Χριστού εμφανίζεται να κατέχει τη δύναμη του λουτρού, της καθάρσεως και του αγιασμού ενός ανθρώπου. Ο ισχυρισμός μας είναι ότι αυτοί που έρχονται σε μας από την αίρεση βαπτίζονται από εμάς, δεν αναβαπτίζονται. Δεν λαμβάνουν τίποτα εκεί. Δεν υπάρχει τίποτα γι’ αυτούς εκεί για να λάβουν. Έρχονται σε εμάς, ώστε να μπορούν να λάβουν εδώ, όπου υπάρχει όλη η χάρη και η αλήθεια, καθώς η χάρη και η αλήθεια είναι μία.

    Σε ποιόν ανήκουν αυτά τα λόγια; Δεν είναι δικά μου, αλλά της Εκκλησίας, μέσα από το στόμα ενός εκπροσώπου της, εμπνευσμένα από το Άγιο Πνεύμα, του Αγίου Κυπριανού της Καρχηδόνας (Επιστολή 70.1, περίπου το 255 μ.Χ.).

    Το θέμα του πως η Εκκλησία δέχεται όσους ομολογούν πίστη στον Ιησού Χριστό και οι οποίοι έχουν λάβει το βάπτισμα στο όνομα της Αγίας Τριάδος είναι ένα από αυτά που ταράσσουν την Εκκλησία σήμερα και προκαλούν σημαντική τριβή μεταξύ των κληρικών και των πιστών. Η σύγχυση που υπάρχει σχετικά με το βάπτισμα οφείλεται στη σύγχυση που υπάρχει σχετικά με την Εκκλησία. Εκείνοι που βλέπουν την Εκκλησία (τουλάχιστον σε κάποια μορφή), ακόμη και μεταξύ των αιρετικών, βλέπουν επίσης και βάπτισμα  σε αυτούς (με κάποια μορφή). Πράγματι, όπως ο π. Γεώργιος Μεταλληνός έχει δηλώσει, «Αν κάποιος αποδέχεται ένα αιρετικό βάπτισμα ως έγκυρο καθαυτό, αποδέχεται επίσης την ιερωσύνη του κληρικού που το τελεί, και, τελικά, και την Ευχαριστία που ένας τέτοιος κληρικός προσ­φέρει». (Απόσπασμα από την Ορθόδοξη Παράδοση, τ. XIX, Νο 4)

   Θέλω να σε συγχαρώ, επειδή παρακινούμενος από το Άγιο Πνεύμα ήρθες ενώπιόν μας από δική σου ελεύθερη βούληση ζητώντας να συμπεριληφθείς στη μήτρα της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας και ως εκ τούτου να γίνεις μέλος του Σώματος του Χριστού. Ακολούθησες τον Απόστολο Παυ­λο, ο οποίος τόνισε ότι πρέπει να διατηρούμε μία ισχυρή και συνεκτική ενότητα, «ίνα μηκέτι ώμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι και περιφερόμενοι παντί ανέμω της διδασκαλίας, εν τη κυβεία των ανθρώπων, εν πανουργία προς την μεθοδείαν της πλάνης» (Εφεσ. 4:14).

    Πρέπει, όμως, να πω ότι η ευσεβής χριστιανική ζωή σου έξω από την Εκκλησία ούτε απορρίπτεται ούτε υποτιμάται ούτε μπορεί να ονομαστεί άσχετη. Αντιθέτως, λόγω της υποδειγματικής ζωής που έχεις ζήσει, όπως μαρτυρείται από την οικογένειά σου και από όλους εμάς που είχαν την ευλογία να σε γνωρίζουν, χαιρόμαστε με την απόφασή σου. Σήμερα σφράγισες τη χριστιανική ζωή που πάντα ζούσες ως ειλικρινής οπαδός του Κυρίου, και έκανες αποτελεσματική  την πίστη σου και τα χαρίσματα που έλαβες.

    Βαδίζοντας να λάβεις το μυστήριο της αναγέννησης ομολογείς ότι απορρίπτεις τις αιρέσεις που είχες ενστερνιστεί από το πρώην προτεσταντικό δόγμα σου, δηλαδή filioque, Sola scriptura, Sola gratia, οικουμενισμό, κτιστή χάρη, και οποιεσδήποτε άλλες διδασκαλίες αντίθετες με την πίστη που μεταδόθηκε σε εμάς.

Σήμερα είναι η ημέρα της πνευματικής σου γέννησης και αναγέννησης. Εντάσσεσαι στο στρατό του Χριστού. Με το χρίσμα που έλαβες, σου δόθηκαν επίσης τα όπλα για τον καλό αγώνα και η δύναμη να νικάς τις δυνάμεις του κακού. Όχι μόνο φέρεις το έμβλημα του στρατού του Χριστού, τώρα πλέον έχεις λάβει μέσα σου τον ίδιο τον Κύριο, έτσι ώστε να μπορείς να ενσωματωθείς πλήρως στη ζωή Του, έτσι ώστε από τώρα και στο εξής θα ζήσεις τη ζωή του, η να αφήσεις το Χριστό να ζει μέσα σου. Το «κύπελλο» του Κυρίου είναι το μεγάλο «βραβείο», πλήρες όχι με ευλογίες αλλά με τον ίδιο τον δωρητή όλων των ευλογιών.

    Σε ευχαριστούμε που επιθυμείς να ακολουθήσεις την ακρίβεια των Κανόνων και όχι την οικονομία εκείνων που είναι αδύναμοι, αβέβαιοι και διατελούν σε σύγχυση στην πίστη. Όνειδος στον οικουμενικό (διαβάστε οικουμενιστικό) μας Πατριάρχη, την Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αμερικής και όλους τους ιεράρχες της που έχουν συνθηκολογήσει με την αίρεση του Οικουμενισμού. Συγχαρητήρια στην Σερβική Εκκλησία που τηρεί πιστά τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας, στον ιεράρχη επικεφαλής αυτής της μητρόπολης … και στον ιερέα αυτής της εκκλησίας … για την πραγματοποίηση των ονείρων σου αυτή την ευλογημένη ημέρα.

    Άξιος!

Πηγή: http://orthodoxostypos.gr/1310-2/