Ο Βαρθολομαίος κάνει συνεχώς βήματα προς την Ένωση, αλλά Ποιμένες και αντι-Οικουμενιστές σφυρίζουν αδιάφορα!

«Ο Πέτρος ζεί μέσα στόν Πάπα Φραγκίσκο», ομολογούν οι παπικοί εν έτει 2017!

H «NEA ΟΥΝΙΑ»: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ Β΄ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ

   Ο κυρός Αθηναγόρας ήτο σαφής, είχε βάλει στόχον το κοινόν ποτήριον.  Ο κυρός Δημήτριος ήρχισε τους ελιγμούς καί επεδόθη είς συμπροσευχάς. Ο νύν Πατριάρχης, πού αποπειράται να οδηγήση την εκκλησίαν και πώς θα τήν φθάση έως εκεί;

Διατί ο Πατριάρχης δέχεται τους Ουνίτας;

Προ διμήνου ο Πατριάρχης υπεδέχθη επισήμως «Επισκόπους» των Ουνιτών, τους έδωσε δώρα και συνέφαγε μαζί τους! Το γεγονός αναφέρει η εφημερίς «Καθολική» της 31ης Δεκεμβρίου 2016:

«Το πρωί της 16ης Δεκεμβρίου, ο Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος δέχθηκε στο Φανάρι τον νέο επίσκοπο του Αποστολικού Βικαριάτου Κωνσταντινουπόλεως Σεβασμιώτατο Ruben Tierrablanca Gonzalez, και τον Γρατιανουπόλεως Δημήτριο, τέως Αποστολικό

Έξαρχο των Ελληνορρύθμων Ελλάδος, οι οποίοι ευχήθηκαν στον Παναγιώτατο υγεία και μακροημέρευση για τα 25 χρόνια της πατριαρχικής του διακονίας, και προς τους οποίους προσέφερε το αναμνηστικό μετάλλιο της επετείου. Ο Πατριάρχης τους κάλεσε και στην πατριαρχική τράπεζα. Ο νέος Αποστολικός Βικάριος είναι και Αποστολικός Τοποτηρητής των Ελληνορρύθμων Καθολικών Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι σήμερα αριθμούν αρκετές δεκάδες Ελληνορρύθμων μεταναστών από την Ουκρανία και τα Σλαβικά κράτη…».

Πρόκειται περί αγαθής φιλοξενίας; Ο ένας εκ των δύο είναι μάλιστα και επικεφαλής εκείνων που έρχονται από την Ουκρανίαν, μίαν χώραν εις την οποίαν υποφέρει η Ορθοδοξία από την Ουνίαν δι’ όσους γνωρίζουν την κατάστασιν. Χωρεί εις κρίσιμα ζητήματα ευγένεια; Έστω και από ηθική αναστολήν δεν θα έπρεπε να τους δεχθή. Τι είναι εκείνο όμως που αξιολογεί υπεράνω του πολέμου;

Διατί ο Πατριάρχης τονίζει την «τριαδικήν αγάπην»;

Ο Πατριάρχης μετά από πρόσκλησιν επεσκέφθη τον παρελθόντα Δεκέμβριον το Μπάρι κατά την εορτήν του Αγίου Νικολάου και εξεφώνησε διάλεξιν. Εις την διάλεξιν αυτήν αντί της δογματικής ακριβείας προετάχθη η γνωστή ψευδοθεολογία της αγαπολογίας: Η αγάπη δεν είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αλλά ανθρώπινον μέσον, που οδηγεί δια του διαλόγου εις την ενότητα! Ακόμη και με τους Ουνίτας; Δι’ αυτό ήρχισεν ο «διάλογος της αγάπης»; Παραθέτομεν εις κρίσιν κάθε πιστού αποσπάσματα από τον λόγον του Πατριάρχου, όπως τον κατέγραψεν εις άρθρον του ο κ.  Stefania Falasca δια την εφημερίδα lastampa.it της 5ης Δεκεμβρίου 2016 (εις μετάφρασιν):

«Η οικουμενική σημασία της επίσκεψης Βαρθολομαίου υπογραμμίζεται από την πεποίθηση ότι κάθε τοπική Εκκλησία πρέπει να δεσμευτεί στον Οικουμενισμό… Η «ουσιαστική αναγνώριση», της μητρόπολης του Μπάρι προς τον Βαρθολομαίο, επαναλήφθηκε στο μήνυμα του Φραγκίσκου ως «ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του στην προώθηση όλο και στενώτερης κοινωνίας μεταξύ όλων των ακολούθων του Χριστού». Ο Πατριάρχης εξέφρασε την ικανοποίησή του γι’ αυτό το σημάδι ως «προφητικό της ενότητας όλων των Αγίων Εκκλησιών του Θεού», υπογραμμίζοντας το θεολογικό ταξίδι «μεταξύ των Εκκλησιών μας και της αγάπης, του σεβασμού και της συνεργασίας»…

Στη διάλεξή του, η οποία ήταν πλήρως εναρμονισμένη με τα μηνύματα του Φραγκίσκου, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εξήγησε την έννοια της κοινωνίας ως έκφρασης της αγάπης της Τριαδικής σχέσης, αναφέροντας τις Γραφές: «Κοινωνία είναι μία κοινή μετοχή στη χάρη, την αγάπη και την κοινωνία της ζωής του Θεού, η οποία καθίσταται η κατ’ εξοχήν εμπειρία, «να βρίσκεσαι σε σχέση». Αυτό σημαίνει μετοχή στη θεία φύση, μέσω της χάριτος που χορηγείται σε μας από τον Θεό σε όλες τις πτυχές της χριστιανικής ζωής. Σημαίνει να μοιράζεσαι την πίστη, να μοιράζεσαι την πνευματικότητα, να προσεύχεται ο ένας για τον άλλον, σημαίνει να πραγματοποιούμε αυτή την κοινωνία με συγκεκριμένο τρόπο στη ζωή μας, να την ασκούμε. Έτσι, αν έχουμε καταλλαγεί με τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού, αν είμαστε οικείοι Του, εξήγησε ο Βαρθολομαίος, «αντιλαμβανόμαστε τους αδελφούς και τις αδελφές μας ως ανθρώπους που ανήκουν σε εμάς, που μοιράζονται τη τριαδική καταγωγή μας και πορευόμαστε προς τον ίδιο προορισμό που είναι ο Χριστός, ο οποίος εμπερικλείει τα πάντα». «Η τριαδική αγάπη, μας μετατρέπει σε ανθρώπους που σχετίζονται ο ένας με τον άλλο, κοινωνούντα υποκείμενα,  συμφυή σε διάλογο, ικανά να αναπτύσσουν σχέση αγάπης, η οποία μεταμορφώνει το εγώ μας, μας κάνει ικανούς να ενεργήσουμε και να σκεφτόμαστε ότι η ειρήνη προέρχεται από το διάλογο και ο διάλογος οδηγεί στην ενότητα»…

Ο Αρχιεπίσκοπος του Μπάρι Francesco Carucci περιέγραψε την ιστορική επίσκεψη του Πατριάρχη στο Μπάρι ως «ένα σημαντικό βήμα στην πορεία που φέρνει Καθολικούς και Ορθοδόξους πιστούς πιο κοντά…».

Πάπας: τώρα ενότητα εις το μέλλον και το Πρωτείον!

Ποία είναι η «πλήρης εναρμόνιση»; Το επίσημον μήνυμα του Πάπα προς το Φανάρι κατά την εορτήν του Αγ. Αποστόλου Ανδρέου αποκαλύπτει την άτυπον συμφωνίαν με τον Πατριάρχην δια το σχέδιον του οικουμενισμού: έργα αγάπης εις την αρχήν, «πρωτεί­ον» εις το τέλος. Αναγνώσατε προσεκτικά το ακόλουθον τμήμα από άρθρον της εφημερίδος «Καθολική» της 30ης Νοεμβρίου 2016:

«Η ανταλλαγή αντιπροσωπιών ανάμεσα στη Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη, επ’ ευκαιρία των αντίστοιχων εορταστικών ημερών που τιμούν τους αποστόλους Πέτρο και Ανδρέα, είναι ορατό σημείο των βαθιών δεσμών που ήδη μας ενώνουν», είπε ο πάπας Φραγκίσκος στις 30 Νοεμβρίου στο μήνυμά του προς τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, Βαρθολομαίο Α’. «Είναι μία έκφραση της επιθυμίας μας για βαθύτερη κοινωνία, μέχρι εκείνη την ημέρα που, Θεού θέλοντας, θα γίνουμε μάρτυρες της αγάπης του ενός για τον άλλον, συμμετέχοντας στην ίδια ευχαριστιακή τράπεζα… η ισχυρή δέσμευση για την επανεγκαθίδρυση της ενότητας των χριστιανών» που επιβεβαιώθηκε κατά την Πανορθόδοξη Σύνοδο τον Ιούνιο, «είναι για τους καθολικούς πηγή αληθινής ενθάρρυνσης».

Υπενθύμισε ότι ο Βαρθολομαίος «είχε πάντοτε επίγνωση των υπαρχουσών δυσκολιών για ενότητα και ποτέ δεν κουράστηκε να υποστηρίζει πρωτοβουλίες που ενθαρρύνουν τη συνάντηση και τον διάλογο», αλλά προσέθεσε ότι «η ιστορία των σχέσεων μεταξύ των χριστιανών, ωστόσο, δυστυχώς σημαδεύτηκε από συγκρούσεις που έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στη μνήμη των πιστών. Για το λόγο αυτό, ορισμένοι προσκολλώνται σε συμπεριφορές του παρελθόντος». Ο Πάπας τόνισε ότι «μόνο η προσευχή, οι κοινές αγαθοεργίες και ο διάλογος μπορούν να μας δώσουν τη δυνατότητα να υπερβούμε τη διαίρεση και να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον». Εσημείωσεν ότι μέσω του διαλόγου, «κατά τις τελευταίες δεκαετίες, Καθολικοί και Ορθόδοξοι άρχισαν να αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον ως αδελφούς και να εκτιμούν ο ένας τα χαρίσματα του άλλου, και μαζί κήρυξαν το Ευαγγέλιο, υπηρέτησαν την ανθρωπότητα και το σκοπό της ειρήνης, προώθησαν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και την ανεκτίμητη αξία της οικογένειας και φρόντισαν για όσους βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη, καθώς και τη Δημιουργία, το κοινό μας σπίτι».

Ο πάπας Φραγκίσκος, έπειτα, επεσήμανεν ειδικότερα το έργον της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών Εκκλησιών. Όσον αφορά το έγγραφόν τους του Σεπτεμβρίου δια την συνοδικότητα και το πρωτείον κατά την πρώτην χιλιετίαν, είπεν ότι «παρόλο που παραμένουν πολλά ερωτήματα, αυτός ο κοινός στοχασμός… μπορεί να προσφέρει κοινά θεμέλια για την διάκριση τρόπων, με τους οποίους το πρωτείο μπορεί να ασκηθεί στην Εκκλησία, όταν όλοι οι χριστιανοί της Ανατολής και της Δύσης τελικά συμφιλιωθούν».

Κανονικά γίνεται το αντίστροφον: λύεται το δογματικόν πρόβλημα (το «Πρωτείον») και ακολουθούν τα έργα αγάπης καρπός της κοινής πίστεως. Όμως βλέπομεν ότι ο Πατριάρχης εις την διάλεξίν του ωμίλησε δια την αγάπην, την οποίαν θεμελιώνει εις την τριαδολογίαν. Η τριαδολογία βεβαίως του Πατριάρχου στηρίζεται εις την τριαδολογίαν του Σεβ. Περγάμου, εξ ου και η επιμονή εις το «να βρίσκεσαι σε σχέση». Αυτή η τριαδολογία προβλέπει όμως κακοδόξως «Πρωτείον» εις τον Πατέρα. Διατί τόση επιμονή; Διότι το «Πρωτείον» είναι θεμελιώδες εις τους Παπικούς, αλλά όχι εις τους Ορθοδόξους.

Το «Πρωτείον» σήμερα

Υπάρχει η διάχυτος ψευδαίσθησις εις τους Ορθοδόξους ότι ο Παπισμός δεν είναι όπως εις τον Μεσαίωνα και ότι μετά την Β  Βατικανὴν έχει εκδημοκρατισθή και έχει υποχωρήσει από τας αξιώσεις του «Πρωτείου». Παραθέτομεν πολύ προσφάτους απόψεις -όχι τυχαίων- θεολόγων μετά την πρόσφατον κίνησιν τεσσάρων καρδιναλίων να απαιτήσουν διασαφηνίσεις δια την εγκύκλιον του Πάπα Φραγκίσκου «Amoris Laetitia». Ο Rodrigo Guerra Lopez, μέλος Ποντιφικικού Συμβουλίου, έγραψεν άρθρον εις την ιστοσελίδα Vatican Insider της 19ης Δεκεμβρίου 2016, μεταξύ των οποίων αναφέρει (εις μετάφρασιν):

«Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς επέλεξε τον Πέτρο –ένα φτωχό ψαρά– για να μας καθοδηγήσει. Δεν ήταν θεολόγος η λόγιος. Ήξερε για δίχτυα και για ψάρια. Δεν παρεκάμφθη η ευθραυστότητά του και η αγένεια, για να γίνει ο βράχος που θα στηρίξει την Εκκλησία. Αλλά μέσω αυτών ο Θεός αποφάσισε να μας διδάξει και να μας εκπλήξει όλους… Τι μπορώ εγώ, ένα λαϊκό μέλος των πιστών –αμαρτωλό και αγνώμον– να σκεφτώ, όταν βλέπω τέσσερεις σημαντικούς καρδιναλίους της Εκκλησίας να αμφισβητούν τον Πάπα ως προς την καθιερωμένη εξουσία του…; Ο Καρδινάλιος Burke επιβεβαίωσε ότι, αν ο Φραγκίσκος δεν ανταποκριθεί στις ερωτήσεις τους, θα είναι έτοιμοι να ασκήσουν «επίσημη πράξη διόρθωσης» στον διάδοχο του Πέτρου… Είθε ο Θεός με το διάλογο και τις καλές προθέσεις, με κοινή προσευχή και ειλικρινή εναγκαλισμό, να μπορούμε όλοι να πορευθούμε με το διάδοχο του Πέτρου και με τους επισκόπους που είναι σε κοινωνία μαζί του».

Επειδή δεν κατεπαύθησαν αι φωναί των Καρδιναλίων νέον δημοσίευμα ανηρτήθη από τον Stephen Walford εις την ιστοσελίδα lastampa.it της 7ης Φεβρουαρίου 2017, τμήμα του οποίου δημοσιεύομεν εις μετάφρασιν:

«Υπάρχει ένα μικρό αλλά πολύ σημαντικό εδάφιο στην Αγία Γραφή, που είναι η βάση για το χάρισμα του Πάπα. Ο Ιησούς είπε στον Πέτρο: «εγώ εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου» (Λκ 22,32). Με αυτά τα λόγια, ανακαλύπτουμε μία μοναδική αποστολή που δόθηκε μόνο στον Πέτρο, και όχι στους άλλους Αποστόλους. Ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β  τὴν περιέγραψε ως το «χάρισμα της ειδικής βοήθειας» και εξηγεί περαιτέρω: «Αυτό σημαίνει τη συνεχή βοήθεια του Αγίου Πνεύματος σε όλη την άσκηση της διδακτικής αποστολής, η οποία προορίζεται να εξηγήσει την αποκεκαλυμμένη αλήθεια και τις συνέπειές της στη ζωή του ανθρώπου. Για το λόγο αυτό, η Β  Σύνοδος του Βατικανού αναφέρει ότι όλη η διδασκαλία του Πάπα πρέπει να ακουστεί και να γίνει αποδεκτή, ακόμη και όταν δεν δίνεται από καθέδρας »…

Ο Πάπας Βενέδικτος XVI (δηλ. ο τέως Πάπας που είναι ακόμη εν ζωή) επιβεβαίωσε ακριβώς την ίδια ερμηνεία, όπως οι προκάτοχοί του, σε μία ομιλία για την εορτή του Αγίου Πέτρου και Παύλου: «Η προσευχή του Ιησού» (Λκ 22,32) είναι ταυτόχρονα μία υπόσχεση και ένα καθήκον. Η προσ­ευχή του Ιησού  διαφυλάσσει την πίστη του Πέτρου, την πίστη την οποία ομολόγησε στην Καισάρεια του Φιλίππου: «Συ ει ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος» (Μτ 16,16). Και έτσι, ποτέ δεν άφησε να σιγήσει αυτή η πίστη. Την ενίσχυσε ξανά και ξανά, ακόμη και στη δοκιμασία του σταυρού και σε όλες τις αντιφάσεις του κόσμου: αυτό είναι το καθήκον του Πέτρου. Ως εκ τούτου, το θέμα είναι ότι ο Κύριος δεν προσεύχεται μόνο για την προσωπική πίστη του Πέτρου, αλλά και για την πίστη του ως λειτούργημα προς τους άλλους. Αυτό είναι ακριβώς εκείνο το οποίο εννοεί με τη φράση: «και συ ποτε επιστρέψας στήριξον τους αδελφούς σου» (Λκ 22,32)…

Εν κατακλείδι, θα πρέπει να επιστρέψουμε στην δήλωση του Πάπα Πίου ΧΙΙ: «Οποιοδήποτε και αν είναι το όνομα, το πρόσωπο, η ανθρώπινη καταγωγή του κάθε Πάπα, πάντοτε ζει μέσα σε αυτόν ο Πέτρος. Είναι ο Πέτρος εκείνος ο οποίος διοικεί και κυβερνά». Ως εκ τούτου, ο Πέτρος ζει μέσα στον Πάπα Φραγκίσκο και είναι βέβαιο, ότι όταν ο Ιησούς είπε στον Πέτρο «εγώ εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου», είδε κάθε Πάπα έως τα έσχατα. Είπε αυτά τα λόγια στον Jorge Mario Bergoglio (δηλ. στον Πάπα Φραγκίσκο). Όσοι έχουν αμφισβητήσει τον Άγιο Πατέρα –ειδικά εκεί­νοι οι οποίοι  συνεχώς βάλλουν εναντίον του με ένα τρόπο που ευτελίζει την χειροτονία τους– πρέπει τώρα να θέσουν στον εαυτό τους το ερώτημα: Πρόκειται για έλλειψη εμπιστοσύνης όχι στον Πάπα, αλλά στην πραγματικότητα στην προσευχή του Ιησού: «εγώ εδεήθην περί σου»; Αν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε στην κατοχή μας την Παράδοση, ότι θα την υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, τότε θα πρέπει να αποδεχθούμε να υπερασπιζόμαστε τον Πάπα Φραγκίσκο και το αξίωμά του, επίσης. Δεν υπάρχει άλλη διαθέσιμη ερμηνεία, οι Πάπες μίλησαν».

Συμπέρασμα

Οι Παπικοί δεν έχουν μετακινηθή εις το ελάχιστον εις τα θέματα του «Πρωτείου». Εις τον νυν Πάπα «ζει εντός του ο Απ. Πέτρος»! Παρ’ όλα αυτά ο Πατριάρχης συνεχίζει εις την γραμμήν του δήθεν «διαλόγου της αγάπης», ο οποίος έχει ως σκοπόν να καταστή μοναδικόν κριτήριον η συμφιλίωσις, ως πεμπτουσία του δόγματος! Αν αυτό συμβή, τότε η αποδοχή του «Πρωτείου» θα είναι απλή υπόθεσις, διότι αυτό δεν θα είναι σπουδαιότερον πλέον από την συμφιλίωσιν. Ιδού διατί δέχεται τους Ουνίτας ο Πατριάρχης. Δεν πρόκειται δια ευγένειαν, αλλά δια μήνυμα. Ποίο είναι αυτό; Πρώτον, ότι η αγάπη είναι σπουδαιοτέρα από το «Πρωτεί­ον»! Δεύτερον, ότι δυνάμεθα να παραμείνωμεν Ορθόδοξοι έχοντες «Πρωτείον»! Τρίτον, ότι είναι δυνατή η καθιέρωσις «Πρωτείου» και εις την Ανατολήν!

Αυτή θα ήτο δυνατόν να αποκληθή ως «νέα Ουνία»: μία Ορθοδοξία που να αποδέχεται το «Πρωτείον» πρωτίστως εις τα εσωτερικά της. Ενώ η Ουνία ήρχιζεν από την αποδοχήν του δόγματος και κατέληγεν εις την ουδετερότητα δια την παράδοσιν (δηλ. δύνασαι να ανήκεις εις την ανατολικήν παράδοσιν αρκεί να αποδέχεσαι το «Πρωτείον»), η «νέα Ουνία» αρχίζει από την προτεραιότητα εις την -χαλκευμένην βεβαίως- παράδοσιν (δηλ. θα δυνηθής να αποδεχθής το «Πρωτείον», αν εις την ιδικήν σου παράδοσιν την ανατολικήν το έχης ήδη αποδεχθή) και ιδιαιτέρως της «αγάπης», η οποία ανάγεται εις την Ζηζιούλειον τριαδολογίαν, η οποία προϋποθέτει το «Πρωτείον» του Πατρός!

Ορθόδοξος Τύπος

Πηγή