Λόγος συντριπτικός προς ριψάσπιδες ιερωμένους!

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ  ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ  ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΛΑΪΚΩΝ

«ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ»

Πτολεμαϊδα 19/7/2017

Προς:

Τον Μητροπολίτη Φλωρίνης κ. Θεόκλητο  Πασσαλή,

Tον Πρωτοσύγκελο κ. Νικηφόρο Μανάδη.

Γράφει ο Μέγας Αθανάσιος ότι είναι πιο πιθανό να αλλάξει η λεοπάρδαλη τα στίγματα στη γούνα της, παρά ο αιρετικός να αναγνωρίσει την αλήθεια. Δεν περιμέναμε  να αναγνωρίσετε την αλήθεια, γιατί είδαμε ποιά τύχη  επιφυλάξατε στις  προσπάθειες που κάναμε στο παρελθόν για να συνδεθείτε μαζί της. Επιπλέον, γιατί έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στην σοφία των αγίων Πατέρων από τα ψέματα και τις πλάνες, με τα οποία γαλουχείτε  και αποβλακώνετε ψυχές, για τις οποίες ο Χριστός σταυρώθηκε για να σώσει.

Πιστεύαμε  όμως ότι έμεινε μέσα σας λίγη ντροπή, λίγο φιλότιμο, λίγα ψήγματα ευαγγελικού πνεύματος, κάποια απομεινάρια χριστιανικής καρδιάς σαν αυτά που βρίσκει κανείς ακόμα και στους κοινούς εγκληματίες. Πιστεύαμε ότι κάτι θα έμεινε από την Παρακαταθήκη που σας παρέδωσε ο μακαριστός Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης, τον οποίον εσείς προδώσατε και απαρνηθήκατε ενόσω ήταν ακόμα εν ζωή. 

Ο Γέροντας Μάξιμος και  ο  πατήρ  Ιγνάτιος υπηρέτησαν τον άνθρωπο και την Αλήθεια –με τις  όποιες  δυνάμεις τους–  επί 44 χρόνια ο πρώτος και επί 20 χρόνια ο δεύτερος. Αγωνιζόμενοι μέσα στο κλίμα λοιδορίας και απαξίωσης που συστηματικά επιβάλατε απέναντι τους,  προσπάθησαν να αφυπνίσουν τον ευσεβή λαό από τον ψυχοκτόνο  ύπνο της αίρεσης, την οποία εσείς με λόγια και  έργα εδραιώνετε.

Την ώρα που: «Της ευσεβείας τα δόγματα έχουν ανατραπεί, της Εκκλησίας οι θεσμοί έχουν συγχυθεί, oι φιλοδοξίες των μη φοβούμενων τον Κύριο εισπήδησαν στα υψηλά αξιώματα …[την ώρα που] έχει αμαυρωθεί η ακρίβεια των κανόνων.…[και] οι λαοί μένουν ανουθέτητοι, [εσείς] αφού αποκτήσατε την εξουσία μέσω ανθρώπων, γίνατε  δούλοι αυτών που σας έκαναν την χάρη». ^[1]

Εσείς: «Βλέπετε τον κλέφτη και μαζί του συντροφιάζετε και με τον μοιχό έχετε δοσοληψίες».^[2]

Επιλέξατε να είστε «φίλοι με τους εχθρούς του βασιλέως Χριστού».^[3]

Μετατρέψατε την Μητρόπολη Φλωρίνης από παγκόσμιο φάρο της Ορθοδοξίας επι Αυγουστίνου Καντιώτη, σε χωματερή των κακοδοξιών του Φαναρίου. Τρώτε στην τράπεζα της Ιεζάβελ δεκαετίες μα δε χορτάσατε, και τώρα ορεχτήκατε το  μοναστηράκι της Αγίας Παρασκευής σαν την άμπελο του Ναβουθαί και το αρπάζετε. Είπατε: «Ας κληρονομήσουμε για τους εαυτούς μας τον Άγιο τόπο του Θεού».^[4]

Ανίκανοι να αρθρώσετε Ορθόδοξο Πατερικό λόγο –μια που δεν τον ξέρετε ή δεν τον πιστεύετε πλέον– καμουφλάρατε τα ερπετά της ψυχής σας με την κρατική βία και εξουσία, ροχαλίζοντας στα τυφλά ακροατήρια σας, τις δαιμονολογίες  του Ζηζιούλα και των βατράχων της Αποκάλυψης.

Μέχρι τώρα εργαζόσασταν σιωπηλά αλλά σταθερά για την διάσπαση της Εκκλησίας με την αποδοχή και  υπόθαλψη των Οικουμενιστικών  κακοδοξιών. Άλλωστε σε αυτό είχετε επιτυχή εμπειρία κι από το παρελθόν. Τώρα ήρθε η ώρα να αποδείξετε έμπρακτα στον Αφέντη σας ότι του ανήκετε ολοκληρωτικά, άλλωστε: «Καλὰ περνάτε καὶ στὴν Αίγυπτο»,^[5] τρώγοντας κρεμμύδια.

Προφασιζόμενοι την ειρήνη, την αγάπη και την ομόνοια στους αφελείς «νοσείτε και κηρύττετε τὴν αποστασία»,^[6] η οποία είναι κατα τον θείο Απόστολο πρόδρομος της παρουσίας του Αντιχρίστου.^[7]

 «Μέσα στην Εκκλησία  κηρύττεται το κίβδηλο παράλληλα με το γνήσιο»,^[8] και εσείς όχι μόνο συντάσσεστε με το κίβδηλο, αλλά τολμήσατε, ως άλλοι σταυροφόροι κατακτητές, να διώξετε τον υπερήλικα και ασθενή κτήτορα της Μονής και την αδελφότητα. Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη ότι η καρδιά σας πλέον είναι παραδομένη στο κακό;

 Eίστε οι Γραικολατίνοι  του 21^ου αιώνα, που ελκύεστε απο τον «Δικέρατο γίγα»,^[9] τον Πάπα. Έχετε προδώσει την Ορθοδοξία  αφού ο αφέντης σας, με τις  πάμπολλες επιστολές του ονομάζει τον πάπα «αδελφό» και την αίρεση του «αδελφή εκκλησία», κι εσείς λόγοις και έργοις τον τιμάτε και τον προστατεύετε. Εμπαίκτες των Αγίων Πατέρων και των αιμάτων των Μαρτύρων και των διδαγμάτων των Ομολογητών, που διδάσκουν πως κάθε αίρεση «έχει πατέρα τὸν διάβολο».^[10] Εραστές του ψεύδους που «δέσατε τον δίκαιο, γιατί σας είναι δύσχρηστος».^[11] Ὁ σεβασμὸς στὸ ψέμα όμως είναι όχι μόνο περιφρόνηση της αλήθειας,^[12]  αλλά λογίζεται κοινωνία μὲ τὴν αίρεση,  αν κανείς εφησυχάζει και δεν ελέγχει.^[13] Εσείς όμως, «Δικαιούντες τον ασεβή  ένεκεν δώρων και το δίκαιον του δικαίου αίροντες»,^[14] εξορίσατε τις φωνές που ελέγχουν τους κακοδόξους. Είστε άθεοι κατά τον Γρηγόριο Παλαμά εξ΄ αιτίας της σιωπής σας απέναντι στους αιρετικούς.^[15]

Τους Επισκόπους που απειλούν με εξορίες και τιμωρίες τους Ορθοδόξους, ο Μ. Αθανάσιος τους χαρακτηρίζει «ξένους μεν από τους χριστιανούς, φίλους δε του διαβόλου και των δαιμόνων εκείνου».^[16]  Φέρατε πάλι τον καιρὸ που: «Εάν τις ομολογήσει Χριστόν αποσυνάγωγος γέννηται».^[17]

Επιδιώκετε  να  μας υποτάξετε  στο νέο Βέκκο, στο νέο Μητροφάνη, στο νέο Καλέκα, και στο νέο  Ακάκιο που νεκραναστήθηκαν και συμπτύχθηκαν στο πρόσωπο του κακόδοξου  πρυτάνεως της αίρεσης, που για τις αμαρτίες μας ο Θεός τον όρισε Πατριάρχη. Ο ιερὸς Χρυσόστομος επισημαίνει: «Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα, αλλά και το παραμικρό αντίθετο να διδάξουν να είναι αναθεματισμένοι».^[18] Τι θα έλεγε τάχα για τον κ. Βαρθολομαίο και για σας, τους μικρούς του συνεταίρους;

Επειδή λοιπόν: «Αιρετικοί εισιν οι λατίνοι και οι συγκοινωνούντες αυτοίς απόλλυνται…» και «εφόσον ο Καλέκας είναι με αυτό τον τρόπο αποκομμένος από ολόκληρο το πλήρωμα των Ορθοδόξων, είναι κατά συνέπεια αδύνατο να ανήκει στους ευσεβείς, όποιος δεν έχει αποχωρισθεί από αυτόν. Αντιθέτως, όποιος για τους λόγους αυτούς είναι αποχωρισμένος από τον Καλέκα, τότε ανήκει πράγματι στον κατάλογο των Χριστιανών και είναι ενωμένος με τον Θεό κατά την ευσεβή πίστη».^[19] «Είναι αδύνατο κάποιος να επικοινωνεί εκκλησιαστικώς με τον Πατριάρχη [Καλέκα] και να είναι Ορθόδοξος… ενώ αυτός που   είναι χωρισμένος από αυτόν είναι ενωμένος με την ευσεβή πίστη».^[20] Αυτά μας  δίδαξαν οι Άγιοι δεν μας φαίνονται ασήμαντα».^[21]

Εσείς: «...εκτραπέντες της οδού της αληθείας και της οδηγίας των Αγίων βούλεσθε τέμνειν εαυτοίς οδόν [θέλετε να χαράξετε δικό σας δρόμο] κατά τα θελήματα ημών τα πονηρά».^[22] Ως: «…υπερόπτες δεν ακολουθείτε  τους νόμους αλλὰ επινοείτε  δικό σας  δρόμο δικαιοσύνης κι ευσεβείας».^[23] Θεατριζόμενοι ότι ασκείτε υψηλὴ διάκριση δεν μάχεστε πλέον για την προστασία της  Πίστης και με την σιωπή και τις θέσεις σας  γίνεστε «δικηγόροι της αιρέσεως»,^[24] και «διαμορφώνετε  την αλήθεια ανάλογα σε  ποιόν απευθύνεστε» .^[25]

Αντί να λοιπόν να διώκετε την Ιερά Μονή, θα έπρεπε  να απολογηθείτε  εσείς δημόσια για την αντι-ορθόδοξη στάση σας και τον αντίχριστο ρόλο σας. Κρίνετε «…τον άδικο ως δίκαιο και τον δίκαιο ως άδικο» και «γίνεστε  σιχαμερόί για τον Θεό».^[26] Σε ποιόν όμως να απολογηθείτε που έχετε επιτύχει την επιθανάτια πνευματική βλάβη στα ποίμνια που σας εμπιστεύτηκαν; «Η ίδια σας ασέβεια θα σας τιμωρήσει κι η απομάκρυνσή σας από εμένα θα σας καταδικάσει. Θα μάθετε και θα δείτε πόσο κακό και πικρό είναι τον Κύριο να εγκαταλείπεις, τον Θεό σου, και πια να μην τον σέβεσαι. Εγώ ο Κύριος του σύμπαντός σου το λέω».^[27] «Αδιάφορο με αφήνει το λιβάνι που μου φέρνετε… τα ολοκαυτώματά σας δεν είναι δεκτά και οι θυσίες σας δεν μου είναι ευχάριστες».^[28]

Επιλέξατε να ανήκετε: «το μέν σχήματι  τοις σωζωμένοις, το δε πράγματι εν τοις  κατακεκριμένοις»,^[29] όμως: «Αλλοίμονο σε όσους μολύνουν την Αγία Πίστη με αιρέσεις ή συγκαταβαίνουν στους αιρετικούς».^[30]

Εμείς –χάριτι Θεού– θα ακολουθήσουμε τον Μ. Βασίλειο: «Ούτε για λίγη ώρα δεν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν στην πίστη …ακόμα  κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει να τους σιχαινόμαστε όσοι αγαπάμε τον Κύριο».^[31]

«…Ποιός θα μπορέσει να μας σώσει κατά την ημέρα της Κρίσεως, αν σιωπήσουμε, η ποιά απολογία θα βρούμε αφού τηρήσαμε τόσο μακροχρόνια σιωπή απέναντι στους δυσεβείς λόγους σας εναντίον Του;».^[32] Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος επισημαίνει: «Όταν οι Θείοι νόμοι υβρίζονται και εμείς διατελούμε εν σιγή και αδιαφορία, τότε, η κόλαση μας περιμένει».^[33]

Για μας λοιπόν: «Ο αγών δεν είναι πλέον στα λόγια, αλλά στα έργα. Ούτε είναι καιρός για ρητά και έγγραφες αποδείξεις τι θα ωφελούσαν άλλωστε σε τέτοιους διεφθαρμένους κριτές;»^[34]

«Για να μη χαθούν στις μέρες μας όσα διατηρήθηκαν από τους Ορθοδόξους από την αρχή μέχρι σήμερα και για να μη ζητηθούν από εμάς, όσα μας εμπιστεύτηκαν οι Άγιοι πατέρες, [θα] κινηθούμε  διότι είμαστε “Διαχειρισταί των μυστηρίων του Θεού”^[35]  που «τα αρπάζουν ασεβείς και ξένοι».^[36]

Η σκιά του Εωσφόρου θα σκιάζει πλέον το μοναστηράκι της Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, μια που τα τρωκτικά του Μεταξάκη,  του Αθηναγόρα, του Βαρθολομαίου και του Φραγκίσκου, θα τσιρίζουν τις νύχτες.

Κρατήστε τα ντουβάρια, ο Ένοικος θα έχει φύγει.

Αλλά σας περιμένει… δεν βραδύνει ο Κύριος… ο Κύριος  εγγύς.[37]

Ο πρόεδρος

Ι. Ρίζος

---

[1] Ε.Π.Ε. 3. παρ. 2.

[2] Ψαλμ. μθ΄ 19

[3] Ἐκλογαὶ καὶ Ἀπανθίσματα, Λόγος Α΄, σ. 51, ἐκδ. μοναχοῦ Βίκτ. Ματθαίου 1973.

[4] Ψαλμ. 82,13.

[5] Ἀριθ. ια΄18.

[6] Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης, P.G. 47-725. Ὅμοιο Μ. Βασιλείου P.G. 31-1192.

[7] Β΄Θεσ. β΄, 34.

[8] Μ. Βασιλείου, Ἐπιστολὴ 92, Πρὸς Ἰταλοὺς καὶ Γάλλους Ἐπισκόπους.

[9] Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον, σ. 98,98, ὑποσ.1, Ἀθήνα 1886.

[10] Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς Ἐπισκόπους Αἰγύπτου καὶ Λιβύης, Ε.Π.Ε. 10.

[11] Ἠσ. γ΄ 10

[12] Νεομάρτ. Δανιὴλ Σισόεβ «Νὰ λάμπεις σὰν ἀστέρι» σ. 23. ἐκδ. Ὀρθ. Κυψέλη.

[13] Μ. Βασιλείου, Περὶ βαπτίσματος, Λόγος δεύτερος, ἐρώτησις Θ΄.

[14] Ἠσ. γ΄16-24.

[15] Γρηγ. Παλαμᾶ, Συγγράμματα, ἐκδ. Π. Χρήστου, Θεσ/κη 1966, σελ. 483, στ. 23.

[16] Ε.Π.Ε. 10, κεφ.5.

[17] Λουκ. θ΄22.

[18] Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἑρμηνεία εἰς τὴν Πρὸς Γαλάτας.

[19] Ἅγιος Μελέτιος Γαλησιώτης, ΕΠΕ 3, 692, Ἀναίρεσις ἐξηγήσεως τόμου Καλέκα.

[20] Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος  Παλαμᾶς: Ὅ.ἀ.

[21] Ἰ. Χρυσόστομος, Ε.Π.Ε 8, 328.

[22] Ἀββὰς Ζωσιμᾶς, Μέγα Γεροντικό, Ἱ. Ἡ. Γεννήσεως Θεοτόκου,1994, τ.Α΄,σ. 180.

[23] Μ. Βασιλείου, Ὅροι κατ΄ ἐπιτομήν, ἐρωτ. 56.

[24] Ε.Π.Ε. 10,κεφ.7,2.

[25] Μάρκ. ιβ΄14.

[26] Ἠσ. ιζ΄, 15.

[27] Ἱερεμ.β΄18. Οἱ Ἰσραηλίτες προσδοκοῦσαν βοήθεια ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους καὶ μετὰ ἀπὸ τοὺς Ἀσσυρίους ποὺ ἦταν εἰδωλολάτρες. Ἄφησαν δηλαδὴ τὴν ἐλπίδα τους ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ ζήτησαν βοήθεια ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ.

[28] Ἱερεμ.στ΄ 20-21.

[29] Μ. Βασιλείου, Λόγω ασκητικώ εν ώ παραίνεσις περί αποταγής βίου…

[30] Ἁγ. Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος, Λόγος Εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ.

[31] Μ. Βασιλείου, Κεφάλαια τῶν Ὅρων κατ’ Ἐπιτομήν, ἐρώτ. ριδ΄.

[32] Ἐπιστολὴ ιζ΄ P.G. 77,105C-108A.

[33] Joannes ChrysostomusScr. Eccl.,De Babyla contra Julianum et gentiles(2062:373)“ Critical edition of, and introduction to, St. John Chrysostom's “De sanctoBabyla, contra Iulianum et gentiles” ”, Ed. Schatkin,M., 1967;Diss.Fordham.Sect51,ln18

[34] Άγιος Μάρκος,Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἱ. Μ. Ὁσ. Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους, σελ. 297

[35] Α΄Κορ.4,1

[36] Μ. Ἀθανασίου, Ἐγκύκλιος ἐπιστολή, Ε.Π.Ε 9,κεφ.1,4

[37] Φιλιπ.4,5