Δημοσιεύουμε τα κάτωθι έγγραφα που αφορούν την κλήση του π. Θεοδώρου Ζήση στο επισκοπικό δικαστήριο και την απάντηση του πατρός Θεοδώρου.   
    Όπως αναφέρει και ο ίδιος στην επιστολή του προς τη Μητρόπολη δεν θα εμφανιστεί στο επισκοπικό δικαστήριο. Αναμένουμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις.

       Πανοσιολογιώτατε π. Στέφανε,

   Ἔλαβα χθές (25.09.2017) τὸ συνταχθὲν πρὸ δέκα ἡμερῶν (15.09.2017), μὲ ἀριθμὸ πρωτοκόλλου 2, δικαστικὸ διωκτικὸ ἔγγραφο, ποὺ ὑπογράφετε σεῖς ὡς ἀναπληρωτὴς πρόεδρος τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, διὰ τοῦ ὁποίου μὲ καλεῖτε νὰ παραστῶ «ἐνώπιον τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Δικαστηρίου τὴν Πέμπτην 28ην Σεπτεμβρίου 2017, περὶ ὥραν 12.00 μ. ἐν τοῖς Γραφείοις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Βογατσικοῦ 7 καὶ ἐν τῷ Γραφείῳ τῆς Πρωτοσυγκελλίας, ὄροφος 1ος, γραφεῖον ἀριθμ. 6, ἵνα δικασθῶ διὰ τὰ εἰς ἃ ὑπέπεσα
κανονικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ παραπτώματα τὰ ὑπὸ τῶν θείων καὶ ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν κειμένων νόμων προβλεπόμενα».
     Ὅπως εἶχα σημειώσει στὴν ἀπὸ 14-03-2017 ἀπάντησή μου στὰ διωκτικὰ δικαστικὰ ἔγγραφα τῆς Μητροπόλεως «ἡ παραπομπή μου στὸ ἐπισκοπικὸ δικαστήριο εἶναι παντελῶς μετέωρη καὶ ἀδικαιολόγητη καὶ ἀπὸ τὸ θεῖο καὶ ἀπὸ τὸ ἀνθρώπινο δίκαιο, οἱ δὲ κατηγορίες καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ παραπτώματα τὰ ὁποῖα μοῦ προσάπτονται βρίσκονται μόνο στὴν ἐμπαθῆ φαντασία καὶ στὴν θεολογικὴ ἀγραμματοσύνη τῶν διωκτῶν μου, κατάλληλο περιτύλιγμα τοῦ μοναδικοῦ τους στόχου, νὰ φιμώσουν τὸν λόγο μου καὶ νὰ διαλύσουν τὴν παράταξη τῶν Ὀρθοδόξων».
    Στὴν ἴδια ἀπάντηση ἀναιροῦσα λεπτομερῶς ὅλες τὶς εἰς βάρος μου κατηγορίες, α) τοῦ σχίσματος β) τῆς ἀπείθειας καὶ καταφρόνησης τῆς οἰκείας ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς γ) τοῦ σκανδαλισμοῦ τῶν πιστῶν δ) τῆς ἐξύβρισης καὶ συκοφαντίας καί ε) τῆς Φατρίας, καὶ ἀπεδείκνυα ὅτι ὁ μόνος λόγος τῆς δίωξής μου εἶναι ἡ διακοπὴ μνημονεύσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ μητροπολίτου γιὰ βασικὸ θέμα πίστεως, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ δηλαδὴ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέσῳ τῆς ἀποδοχῆς τῶν ἀποφάσεων τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης. Γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε καὶ ἡ δίωξή μου ἀσκήθηκε μετὰ τὴν διακοπὴ μνημοσύνου.
     Σύμφωνα ὅμως μὲ τὸν 15ο κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861), ἐπὶ Μ. Φωτίου, ἡ διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ ἐπισκόπου δὲν εἶναι κανονικὸ παράπτωμα, ἀλλὰ ἐπαινετὴ ἐνέργεια καὶ πράξη:
     «Οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς Ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται».
    Ὁ μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, καὶ σεῖς οἱ περὶ αὐτόν, ἀντὶ νὰ κατανοήσετε τὸ ἄδικο καὶ παντελῶς ἀθεμελίωτο τῆς δίωξής μου καὶ νὰ ἀναπαύσετε τὶς συνειδήσεις χιλιάδων Ὀρθοδόξων πιστῶν ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῆς Θεσσαλονίκης, ἐμμένετε στὴν ἀδικία καὶ στὴν καταφρόνηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Ἱερῶν Δογμάτων τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ μὲ καλεῖτε νὰ παραστῶ ὡς κατηγορούμενος σὲ μία παρῳδία δίκης, ὅπου δικαστὲς καὶ κατήγοροι εἶναι τὰ ἴδια πρόσωπα, μὲ προειλημμένη τὴν καταδικαστικὴ ἀπόφαση, τὴν ὁποία θὰ νομιμοποιήσω μὲ τὴν παρουσία μου.
     Μὴν περιμένετε λοιπὸν νὰ ἐμφανισθῶ ὡς κατηγορούμενος μπροστὰ στὸ ἐπισκοπικό σας «δικαστήριο», διότι δὲν θὰ εἶναι δίκαιο καὶ ἀμερόληπτο δικαστήριο ἀλλὰ ἐχθρικὸ καταδικαστήριο, ποὺ ἐνεργεῖ ἀντίθετα πρὸς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ μὲ βάση ἕνα ἀπηρχαιωμένο, ἀντισυνταγματικὸ καὶ μεσαιωνικὸ νόμο (5383/1932), ποὺ εὐνοεῖ τὴν δεσποτοκρατία καὶ τὴν τυραννία τῶν ἐπισκόπων εἰς βάρος τῶν ἄλλων κληρικῶν, διότι κατὰ παγκόσμια δικαστικὴ πρωτοτυπία ὁ πρόεδρος τοῦ δικαστηρίου, ὁ ἐπίσκοπος, ἢ ὁ ἀναπληρωτής του, ὅπως ἐσεῖς, εἶναι συγχρόνως καὶ κατήγορος, τὰ δὲ λοιπὰ μέλη, ὁριζόμενα ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο, στεροῦνται ψήφου. Ἐπαναλαμβάνω αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ποὺ ἀρνήθηκε νὰ παραστεῖ ὡς κατηγορούμενος στὴν διαβόητη «Ἐπὶ δρῦν» σύνοδο: «συνειδότες ὅτι οὐ πρὸς δικαστὴν ἀφικνούμεθα (ἦ γὰρ μυριάκις ἂν παρεγενόμεθα), ἀλλὰ πρὸς ἐχθρὸν καὶ πολέμιον» (PG 47, 9).

    Προχωρῆστε λοιπὸν σὲ ἐρημοδικία καὶ ἀνακοινῶστε γρήγορα τὴν καταδικαστική σας ἀπόφαση, ἡ ὁποία θὰ σκανδαλίσει καὶ θὰ πικράνει μεγάλο μέρος τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν. Εὔχομαι, ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγμή, νὰ σᾶς φωτίσει ὁ Θεὸς νὰ δεῖτε τὴν ἀλήθεια.
   Γι᾽ αὐτὸ συμπληρωματικὰ πρὸς ὅσες μαρτυρίες κάποιων προσώπων συμπεριέλαβα στὸ βιβλίο μου «Ἡ διακονία μου στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκης», τὸ ὁποῖο σᾶς ἀπέστειλα ἤδη, συναποστέλλω συνημμένως ἐπιστολὲς δύο διακεκριμένων ἐπιστημόνων, ἑνὸς ἀνωτάτου δικαστικοῦ μὲ ἐντελῶς διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν δική σας γνώμη, καὶ ἑνὸς ἀνωτάτου ἰατροῦ, καθηγητοῦ τῆς Ἰατρικῆς, μὲ θεραπευτικὴ διάγνωση γιὰ τὴν ἀσθένεια τῆς «πνευματικῆς ἀποπτώσεως».

Μὲ τὴν πρσήκουσα χαρὰ καὶ λύπη
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Συνημμένα 2:
α) Ἐπιστολὴ κ. Βασιλείου Νικοπούλου, Ἐπιτίμου Προέδρου τοῦ Ἀρείου Πάγου
β) Ἐπιστολὴ κ. Ἰωάννου Κουντουρᾶ, Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Ἰατρικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.





Πηγή

Σχόλια ἀπὸ "Ἀκτίνες" (ἐδῶ): Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Κλαυσίγελω προκαλεί στους υγιώς φρονούντες και γνώστες της νεότερης εκκλησιαστικής Ιστορίας κληρικούς και λαικούς η επίκληση των Θείων και Ιερών κανόνων από την πλευρά του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης. Είναι γνωστός ο "σεβασμός" τον οποίο επέδειξε ο ρηθείς επίσκοπος απέναντι στους ιερούς κανόνες τόσο το 1974, οπότε κατέλαβε τη μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως ζώντος του αγίας βιοτής προκατόχου του Κωνσταντίου (Χρόνη) όσο και το 2004 όταν μετατέθηκε στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Τυγχάνουν ευρέως γνωστές οι σχετικές ιεροκανονικές αρές αναφορικώς προς το μεταθετό των επισκόπων.
Επί των ημερών της αρχιερατείας του, παγιώθηκε ως θεσμός, δυστυχώς, το δυσώνυμο gay-pride, ουσιαστικής αντιδράσεως και αντιστάσεως από της πλευράς του μη ούσης.
Επιπροσθέτως δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες σε διαδικτυακούς ιστοτόπους που δείχνουν τον ίδιο και εκπρόσωπό του σε εκδηλώσεις του αντίχριστου ρόταρυ ενώ είναι γνωστές από ετών οι σχετικές απαγορευτικές της συμμετοχής κληρικών σε αυτό συνοδικές αποφάσεις της ΔΙΣ της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Καλά θα πράξει ο μητροπολίτης, εις τας δυσμάς του βίου του, να στραφεί εις εαυτόν και να αφήσει ήσυχο τον ομολογητή κληρικό π.Θεόδωρο Ζήση. Μόνο θυμηδία προξενεί εν προκειμένω η υπ αυτού επίκληση του ιεροκανονικού δικαίου. "Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί".
Λ.Ν.
27 Σεπτεμβρίου 2017 - 5:32 μ.μ.

Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Να δικασθει προηγουμενως η προσκυνησις της Αγιας Τραπεζης του Ιερου Ναου εντος του οποιου φυλλασεται το αγιον λειψανον του αγιου Γρηγοριου του Παλαμα υπο των ακαθαρτων μονοφυσιτων, σε παραβαση και καταφρονηση της εντολης του Θεου επι των χωρισμου των πιστων εκ των ακαθαρτων και της μη παραδοσεως του αγιου στους κυνες της πιστεως,

«διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας» Β΄ Κορ. ς΄, 17-18
«Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέτες ῥήξωσιν ὑμᾶς» Ματθ. ζ΄, 6

Τουτο το συνοδικο δικαστηριο σε τι διαφερει του καϊαφαϊκου συνεδρειου;
Δικαζεται η εκ Θεου αληθεια υπο των αρνουμενων την υπακοην στις εντολες του Χριστου.

Οι μονοφυσιτες ειναι ακαθαρτοι ενωπιον του Κυριου και της Εκκλησιας Αυτου, καθως ομολογουν ακαθαρτον ψευδος κατεναντιον του Κυριου ημων Ιησου Χριστου.

Οι δικαζωντες τον π. Θεοδωτο Ζηση ειναι υποδικοι ενωπιον του Θρονου της Μεγαλειοτητος του Θεου επι της ενοχης παραβασεως και καταφρονησεως των εντολων αυτου του ιδιου του Θεου, καθως παρεδωσαν το αγιο θυσιαστηριον εις βοραν ακαθαρτων χειλεων.

Φοβερον το εμπεσειν εις χειρας Θεου ζωντος επ΄αρνησει τηρησεως της δι΄Υιου ακτιστου παραδοσεως των ρηματων του αναρχως και αναιτιως και ατρρεπτως αει ζωντος Θεου.

Οποίος αυτογεννητος σκοτασμος ο μη ειναι αιτια φωτος, ο ειναι προξενος εκθεσεως στο απτο σκοτος της εωσφωρικης αβυσου, της αρνουμενης την ατρεπτον ενωσιν.

"Χημικος"