Απάντηση στον λίβελο του παλαιοημερολογίτικου ιστολογίου «Εν τούτω νίκα»

Ὅταν ἡ κακία καὶ ἡ μοχθηρία καὶ ἡ ἐμπάθεια συναγωνίζονται τὴν ἰδεοληπτικὴ βλακεία 

Γράφει ὁ Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Εἰς τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» ἀναρτήθηκε κείμενο-λίβελος ἐναντίον τοῦ Λαυρεντίου Ντετζιόρτζιο μὲ τίτλο: «Ποιός ἐνσπείρει σύγχυση, ἀποπροσανατολισμό, διάλυση, καὶ τελεῖ ἐν διατεταγμένῃ ὑπηρεσία;» (ἐδῶ· posted by ΙΩΑΝΝΗΣ Ν.Π· johncriket@gmail.com)· ἀναφερόμενο σὲ κείμενο τοῦ Λ.Ντ. τὸ ὁποῖο ἀναρτήθηκε στὸ ἱστολόγιο «Πατερικὴ Παράδοση» μὲ τίτλο: «Γιὰ τὴν σύγχυση καὶ τὸν ἀποπροσανατολισμὸ ποὺ ἐπιχειρεῖται κατὰ τῆς Ἀποτειχίσεως» (ἐδῶ), καὶ ἀναφέρεται στὴν «τρόϊκα» τῶν νεοαποτειχισμένων ἁγιορειτῶν πατέρων, οἱ ὁποῖοι μέσα σὲ λίγους μῆνες «ἀνακάτεψαν τὰ πάντα καὶ τοὺς πάντες κι ἔφεραν τὴν Ἀποτείχιση σ’ ἐκεῖνο τὸ σημεῖο συγχύσεως κι ἀποπροσανατολισμοῦ, ἀπὸ τὸ ὁποῖο μόνον οἱ λατινόφρονες καὶ οἱ παναιρετικοὶ οἰκουμενιστὲς ὠφελοῦνται κι ἐπιχαίρουν». Κι ἐνῶ τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» μὲ αὐτὸ τὸ κείμενο-λίβελο ἀναλαμβάνει τὴν ἐκπροσώπιση τῆς «τρόϊκας» τῶν ἁγιορειτῶν —αὐθαιρέτως καὶ ἀναρμοδίως τάχα;— οὐδὲν λέγει γιὰ τὴν ταμπακέρα, περιοριζόμενο στὴν φράση: «παρουσιάζει ἕνα πλούσιο ‟κουτσομπολιόˮ τὸ ὁποῖο θὰ ζήλευε κάθε γραΐδιο!». Ἐξαπολύει ὅμως ἕναν ὀχετὸ ψευδῶν καὶ παραποιήσεων καὶ καθοδηγήσεως τῶν ἀναγνωστῶν κατὰ «τοῦ πρώην Παπικοῦ Λαυρέντιου Ντετζιόρτζιο», προκειμένου νὰ τὸν ἀπαξιώσει κι ἔτσι νὰ καταστήσει ἀναξιόπιστο τὸ κείμενό του!...

Πρόκειται γιὰ τυπικὴ φασιστικὴ δολοφονία τῆς προσωπικότητός του καὶ ναζιστικὴ μεθοδολογία, ποὺ μετέρχονται οἱ ἄξιοι μαθητὲς κι ἐπίγονοι τοῦ Γκαῖμπελς, μαΐστορες τῆς μονταζιέρας, οἱ ὁποῖοι ὡστόσο ἐμφανίζονται ὡς χριστιανοὶ καὶ μάλιστα οἱ μοναδικοὶ καὶ γνήσιοι χριστιανοὶ τῆς ἰδεοληψίας τους!!!

Κατὰ καιροὺς ὁ Λ.Ντ. ἔχει συκοφαντηθεῖ καὶ προπηλακισθεῖ
καὶ λοιδορηθεῖ, πολλάκις καὶ ἀπὸ πολλούς, διότι ἔχει τὴν παρρησία νὰ ἀρθρώνει λόγο ἐναντίον τῆς δεσποτοκρατίας καὶ τῆς γεροντοκρατίας στὶς ὅποιες ἐκφάνσεις κι ἐκδηλώσεις τους· ἰδιαιτέρως δὲ σὲ αὐτοκλήτους «ἀρχηγούς» καὶ «στρατηγούς»!!! Μάλιστα δέχεται ἀνάρμοστες καὶ κακοήθεις ἐπιθέσεις, ὅταν δὲν ἐνδίδει στὶς ἐπιτήδειες προσπάθειες νεοημερολογιτῶν καὶ παλαιοημερολογιτῶν γερόντων —καὶ ὄχι μόνον— νὰ τὸν προσεταιρισθοῦν καὶ νὰ τὸν καταστήσουν ὑποχείριο καὶ ἀνδρείκελό τους. Κατ’ ἀρχὴν καὶ γιὰ ἀρκετὸ διάστημα τὸν ἐκθειάζουν καὶ τὸν κολακεύουν καὶ τὸν προβάλλουν, ὑπολογίζοντας στὴν ἐκ μέρους τους ὑποτιθέμενη ματαιοδοξία του, καὶ ὅταν βλέπουν ὅτι δὲν ἀνταποκρίνεται στὰ εὐτελῆ κόλπα τους τότε προσπαθοῦν νὰ τὸν ἐξαγοράσουν μὲ χρήματα, εἴτε δίδοντάς του ἐκδοτικὲς-τυπογραφικὲς ἐργασίες εἴτε καὶ προσφέροντάς του μετρητά!!! Ὅταν ὅμως διαπιστώνουν ὅτι μήτε μὲ τὴν ματαιοδοξία μηδὲ μὲ τὴν ἀνέχειά του μποροῦν νὰ τὸν φέρουν στὰ μέτρα τους, καθιστώντας τον ὑποχείριο καὶ ἀνδρείκελό τους, καὶ ὅτι οὔτε τὸν τρομοκρατοῦν μὲ τοὺς ἐκβιασμούς τους, τότε στρέφονται ἐναντίον του μὲ συκοφαντίες καὶ κατηγορίες, καὶ παίζοντες ἐν οὐ παικτοῖς τὸν καταγγέλλουν ὡς προδότη καὶ ἀπατεώνα καὶ ἄλλα πολλά!...

Οὐδέποτε ὁ Λ.Ντ. ὑπερασπίσθηκε δημοσίως τὴν φήμη του καὶ τὴν ἀξιοπρέπειά του, διότι ἔχει τὴν πεποίθηση, ὅτι ὁ ἐτάζων νεφροὺς καὶ καρδίας ὅπως γνωρίζει τὴν ἁμαρτωλότητά του ἔτσι γνωρίζει καὶ τὴν προαίρεσή του, κι ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ ἀκριβοδίκαιη γνώμη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ του Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὄχι ἡ γνώμη ὁποιουδήποτε φαρισαίου καὶ ὑποκριτῆ ἢ μικρόνοου ποὺ παρασύρεται ἀπὸ αὐτούς.

Σήμερα ὅμως θὰ ἀπαντήσει στὴν κακοήθεια καὶ τὴν μοχθηρία καὶ τὴν ἐμπάθεια τοῦ παλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα»! Ὄχι γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τοῦ ἑαυτοῦ του, ἀλλὰ γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς του καὶ τὴν ἀξιοπιστία τῶν λεγομένων του, ποὺ ἀναφέρονται εἰς αὐτήν. Διότι αὐτὴ τὴν φορὰ δὲν κατηγορεῖται γιὰ τὴν ἠθική του, ἀλλὰ γιὰ τὴν Πίστη του. Ὥστε μὲ τὴν χάρη καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ —διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ Στρατηγοῦ τῶν ἀγώνων μας, καὶ δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων μας— ἡ ἀπάντησή του νὰ εἶναι μία ἀκόμη δημόσια Ὁμολογία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς του.

Τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» κατηγορεῖ τὸν Λαυρέντιο Ντετζιόρτζιο:

—Ὡς «πρώην Παπικό».

—Ὡ τιμηθέντα ὑπὸ τοῦ Πειραιῶς κ. Μεντζελοπούλου [Σεραφείμ] καὶ ὡς προσδοκόντα εἰς αὐτόν.

—Ὡς ἀφιερώσαντα τὴν τιμὴ ποὺ τοῦ ἀπενεμήθη εἰς τοὺς π. Ἀθανάσιο Μεγαλομετεωρίτη, π. Γεώργιο Μεταλληνὸ καὶ π. Θεόδωρο Ζήση, π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ.

—Ὡς ἀκολουθούντα τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ.

—Ὡς ἐκδότη στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα τοῦ συλλογικοῦ τόμου: Douglas H. Knight (ed.), «Ἡ θεολογία τοῦ Ἰωάννη Ζηζιούλα. Πρόσωπο, Ἐκκλησία καὶ Ἐλευθερία».

Εἶναι δὲ ἐξόχως χαρακτηριστικὴ καὶ προδίδει πάρα πολλὰ γιὰ τὸ παρασκήνιο τῆς ἀναρτήσεως —ποὺ εὐκόλως ἀντιλαμβάνονται οἱ παροικοῦντες τὴν Ἱερουσαλήμ— ἡ ἐπιλογὴ τοῦ συγκεκριμένου ἀποσπάσματος ἀπ’ ὅλο τὸ ἐκτενὲς ἄρθρο τοῦ Λ.Ντ., τὸ ὁποῖο δημοσιεύεται στὴν ἀνάρτηση τοῦ παλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα»!... Ἄλλωστε γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς ἐπιλέχθηκε· γιὰ νὰ στείλει τὸ μήνυμά του!!!

Νὰ σημειωθεῖ ἀκόμη αὐτὸ ποὺ ἀποδεικνύει τὴν πονηρία καὶ τὴν δολιότητά του· δὲν ἐνημέρωσε τὸν ἐνδιαφερόμενο γιὰ τὸν ἐναντίον του λίβελο οὔτε πρὶν οὔτε μετὰ τὴν ἀνάρτησή του· ἐὰν δὲν τὸν ἐνημέρωνε κάποιος φίλος, ὁ Λ.Ντ. θὰ ἀγνοοῦσε τὸν λίβελο καὶ θὰ ἔμενε ἀναπάντητος, καὶ ὡς ἐκ τούτου τὰ εἰς αὐτὸν διαλαμβανόμενα θὰ ἐθεωροῦντο ὡς ἀληθινά!...

Ἐπ’ αὐτῶν τῶν κατηγοριῶν δίδονται οἱ κατωτέρω ἀπαντήσεις, ἀναγκαστικῶς μακρυγορώντας, διότι ἐνῶ οἱ κατηγορίες μπορεῖ νὰ εἶναι σύντομες, ἀκόμη καὶ μονολεκτικές, ἡ ἀνασκευή τους —δηλαδὴ γιὰ ν’ ἀναποδείξει κάποιος ὅτι «δὲν εἶναι ἐλέφαντας», κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενο— ἀπαιτεῖ παράθεση στοιχείων κι ἐξηγήσεων.

1. Περὶ τοῦ «πρώην Παπικός». Εἶναι ἀλήθεια ὅτι κατόπιν μεγάλου θαύματος τοῦ Κυρίου —κατὰ τὸ ὁποῖον ἀνηρπάγη ὄχι μόνον ἀπὸ τὴν αἵρεση ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν φιλοσοφικὴ καὶ πολιτικὴ ἀθεΐα, ὅπου ἦτο καταποντισμένος— ἡ ἐπιστροφή του στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ ἐλαχίστους ἀδελφοὺς ἔγινε καρδιακῶς ἀποδεκτή· ἰδιαιτέρως ὅταν διαπίστωσαν ὅτι πρόκειται γιὰ ἄνθρωπο άρθρώνοντα λόγον, μὴ χειραγωγήσιμο στὶς αὐλὲς τῆς δεσποτοκρατίας καὶ στοὺς θιάσους τῆς γεροντοκρατίας!... Γιὰ ὅλους αὐτούς εἴκοσι τέσσερα (24) ἔτη μετὰ τὴν βάπτισή του —σὲ κολυμβήθρα κι ἐν τρισὶ καταδύσεσι— τὸ 1993 καὶ σὲ ἡλικία 44 ἐτῶν, παραμένει μὲ τὸν κατ’ ἐκείνους ἀπαξιωτικὸ τίτλο «πρώην Παπικός»· ρετσινιά, ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖται ἐναντίον του κάθε φορὰ ποὺ δὲν ὑποτάσσεται στὴν δεσποτοκρατία καὶ στὴν γεροντοκρατία!... Ἰδιαιτέρως δὲ κατηγορεῖται ἀπὸ τοὺς «χριστιανούληδες», ἐπειδὴ δὲν στέργει νὰ γίνει καὶ νὰ φέρεται ὡς «χριστιανούλης», ἀλλοτριωνόμενος τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τὴν ἐλευθερία τοῦ προσώπου του καὶ τὸ αὐτεξούσιο τῆς συνειδήσεώς του, ἀποστερούμενος ἔτσι τὴν εὐκαιρία καὶ τὴν δυνατότητα νὰ καταστεῖ κατὰ χάριν θεός, σωζόμενος εἰς τὴν ἐπουράνιο βασιλεία τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Λοιπόν, ἂς μάθουν ὅλοι, ἀντικείμενοι καὶ «φίλοι», νεοημερολογίτες καὶ παλαιοημερολογίτες, πάντες οἱ ἄμοιροι τῆς θείας χάριτος, ὅτι ὁ τίτλος «πρώην Παπικός» τοῦ περιποιεῖ τὴν ὑψίστη τιμή· διότι σηματοδοτεῖ τὸν νόστο του γιὰ τὴν Ἀλήθεια, καὶ ὁριοθετεῖ τὴν μεταστροφή του πρὸς τὸ μεταμορφωτικὸ φῶς τοῦ Κυρίου, καὶ πιστοποιεῖ τὴν ἐπιστροφή του στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὴν Μίαν Ἁγίαν Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικήν Ἐκκλησία ποὺ ὀρθοδοξεῖ τὴν ἐκπόρευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μόνον ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἀπορρίπτει καὶ μάχεται κάθε αἵρεση καὶ κακοδοξία τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ καὶ κάθε ἐξ αὐτῶν —καὶ ὄχι μόνον— αἱρετικὸ βλάστημα, ὅπως ἡ παναίρεση τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!... 

2. Περὶ τῆς «βραβεύσεως»... Πρόκειται γιὰ μίαν ὑποθεση, τῆς ὁποίας τὸ ἱστορικὸ —τὰ πρίν, κατὰ καὶ μετὰ αὐτήν— ἔχει ἐκτενῶς κι ἐπακριβῶς περιγραφεῖ εἰς τὸ περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», στὸ τεῦχος 13-14 (2012) σσ. 1-53, μὲ κείμενα τοῦ Λ.Ντ. (=Μέτοικος), τοῦ Παναγιώτη Σημάτη καὶ τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», τὰ ὁποῖα τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» θέλει σκοπίμως νὰ ἁγνοεῖ, γιὰ νὰ στήσει τὴν ἀπάτη του κατὰ τοῦ ἐνοχλητικοῦ καὶ μὴ-ποδηγετουμένου Λ.Ντ., καὶ κυρίως γιὰ νὰ καταστήσει τὰ λεγόμενά του ἀναξιόπιστα!!!

α) Παρόλο ποὺ εἰς τὸν λίβελό του τὸν ἀναφέρει, ὡστόσο τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» παραθεωρεῖ τὸν ἐμφανῆ λόγο τῆς «βραβεύσεως», ὅπως ἀναφέρεται εἰς τὸ Εὐεργετήριον Γράμμα τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς: «διακρινόμενον διὰ τοὺς ἀγῶνας αὐτοῦ ὑπὲρ τῶν ἀτιμήτων ζωπύρων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καὶ τῆς σωτηριώδους Ἀληθείας τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας»· δηλαδὴ ἀναγνωρίσεως πραγματικῶν γεγονότων δημοσίως συμβάντων καὶ γνωστῶν εἰς τοὺς παροικούντας τὴν Ἱερουσαλήμ. Καὶ σημειώνεται ὁ ἐμφανὴς λόγος, διότι ὁ ἀφανὴς καὶ δόλιος λόγος —ὅπως ἐκ τῶν ὑστέρων ἐφανερώθη— ἦτο διὰ τῆς κολακείας νὰ ἀδραχτεῖ ὁ τιμώμενος ἀπὸ τὴν ὑποτιθεμένη ματαιοδοξία του· ἀλλὰ τὸ ἑωσφορικὸ σχέδιο δὲν εὐοδώθη!... Καὶ ἀκριβῶς γιὰ νὰ κρύψει τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» ἀπὸ τοὺς ἀνανγνῶστες του τὶς προϋποθέσεις τῆς ἀποδοχῆς τῆς «ἀπρόσμενης τιμῆς» πρὸς τὸν Λ.Ντ. «ποὺ πολλὰ ὑποσχόταν εἰς βάρος του δεινά» —ὅπως ὁ ἐν λόγῳ λίβελος τοῦ παλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα»— δὲν δημοσιεύει, ἀλλὰ οὔτε καὶ περιληπτικῶς ἀναφέρει ὡς δεοντολογικῶς ὄφειλε, τὸ προηγηθὲν τοῦ δημοσιευομένου ἀποσπάσματος κείμενο, τὸ ὁποῖο παρατίθεται ἐδῶ:

«Σᾶς εὐχαριστῶ, Σεβασμιώτατε, γιὰ τὰ καλά σας λόγια. Ἀλλὰ —μὲ ὅλο τὸν σεβασμὸ καὶ χωρὶς διάθεση ταπεινολογίας— δὲν ἀναγνωρίζω σὲ αὐτὰ τὰ λόγια σας τὸν ἑαυτό μου· διότι ‟τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντόςˮ. Ἂν κἀτι κατὰ Χριστὸν σωστὸ λέγω ἢ πράττω, οἰκονομία τοῦ Χριστοῦ εἶναι, εἰς τὸν Ὁποῖον ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον ‟πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησιςˮ πρέπουν!...

»Ὡς ἐκ τούτου ἀνάξιος πάσης τιμῆς καὶ βραβεύσεως τυγχάνω. Ἀλλὰ ἀποδέχομαι, Σεβασμιώτατε, τὴν εὐγενικὴ χειρονομία σας·

»Πρῶτα γιατὶ θὰ ἤμουν ὑπερήφανος καὶ ἀλαζὼν καὶ διαιρετικὸς τοῦ ἀντὶ-Οἰκουμενιστικοῦ Ἀγῶνος, ἐὰν τὴν ἀποστρεφόμουν·

»Κι ἔπειτα, διότι ἡ ἐκ μέρους σας ἀποδιδομένη εἰς τὸ πρόσωπό μου τιμὴ ἀφορᾶ καὶ ἀνήκει σὲ ὅλους ἐκείνους —κυρίως λαϊκούς— πού, ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἔπαλξη καὶ καθ’ οἱονδήποτε τρόπο καὶ εἰς οἱονδήποτε βαθμό, συμμετέχουν στὸν ἀγῶνα κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν φιλοοικουμενιστῶν, κατὰ τοῦ Παπισμοῦ καὶ τῶν φιλοπαπιστῶν, κατὰ τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τῆς πανθρησκείας τοῦ Ἀντιχρίστου, ἐναντίον τόσο τῶν ἐκτός, ἀλλὰ καὶ —κυρίως— τῶν ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας εὑρισκομένων αἱρετικῶν κι αἱρετιζόντων» (βλ. περ. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», ὅ.π., σ. 12· πρβλ. ἐδῶ).

β) Ἐπίσης, τὸ χαλκεῦον παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» τὴν ἐναντίον τοῦ Λ.Ντ. ἀπάτη, ἐνῶ ἀναφέρει τοὺς κληρικοὺς εἰς τοὺς ὁποίους ἀφιερώνει τὴν εἰς τὸ πρόσωπό του τιμὴ καὶ τὸν λόγο τῆς πρὸς τὸν καθένα ἀφιερώσεως δὲν ἐπισημαίνει τὸν σαφῆ καὶ κριτικὸ διαχωρισμὸ μεταξὺ τοῦ π. Εὐθυμίου ἀπὸ τὴν μιὰ καὶ τῶν π. Ἀθανασίου, π. Γεωργίου καὶ π. Θεοδώρου ἀπὸ τὴν ἄλλη:

«Εἰς τὸν Γέροντα Ἀθανάσιο,... ὁ ὁποῖος... μὲ ἐκατήχησε εἰς τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη, μὲ ἐκπαίδευσε ὡς ‟πολεμιστήˮ καὶ μὲ ἐνέταξε ὡς ‟καταδρομέαˮ εἰς τὸν ἀγῶνα ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ρωμῃοσύνης·

»Εἰς τὸν π. Γεώργιο Μεταλληνὸ καὶ εἰς τὸν π. Θεόδωρο Ζήση,... οἱ ὁποῖοι... μὲ ἐδίδαξαν τὴν αὐθεντικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ μὲ ἐπροσανατόλισαν εἰς τὴν ἁγιο-Πατερικὴ Διδασκαλία καὶ εἰς τὴν Ἱερὰ Παράδοση καὶ μὲ ἐσυναρίθμησαν εἰς τὴν χορεία ‟τῶν ἑπομένων τοῖς ἁγίοις Πατρᾶσιˮ·

»Εἰς τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ποὺ ἐνισχύει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά μου καὶ μὲ διδάσκει τὴν ὀρθοδόξως ἐπιβαλλομένη συνέπεια μεταξὺ τῶν πατερικῶν λόγων καὶ τῶν πατερικῶν ἔργων, ἡ ὁποία πρέπει νὰ διέπει τὸν ἀγῶνα μας κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴ στάση μας ἀπέναντι τῶν οἰκουμενιστῶν, αἱρετικῶν κι αἱρετιζόντων ἐπισκόπων ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, δηλαδὴ τὴν ἄμεση παύση Μνημονεύσεώς τους καὶ τὴν Ἀποτείχισή μας ἀπὸ αὐτούς». (βλ. ὅ.π., σ. 12)

Δηλαδή, ἐνῶ οἱ τρεῖς πρῶτοι τὸν κατήχησαν καὶ τὸν δίδαξαν θεωρητικὰ ὁ π. Εὐθύμιος τοῦ ἐνέπνευσε τὴν ἐφαρμογὴ τῆς κατηχήσεως καὶ τῆς διδασκαλίας ποὺ ἐδέχθη στὴν πράξη, μὲ κορυφαία τὴν Ἀποτείχιση!!!

Καὶ ἀκόμη τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» δὲν συνεχίζει τὴν ἀναφορὰ τῶν ἀφιερώσεών του:

«Εἰς τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο καὶ εἰς τὰ μέλη τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως ‟Κοσμᾶς Φλαμιᾶτοςˮ·

»Εἰς τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο καὶ τὰ μέλη τοῦ Συλλόγου ‟Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτηςˮ, ὁ ὁποῖος ἕνεκα ἐντοπιότητος ἀντιδρᾶ, λόγῳ καὶ ἔργῳ, στὶς οἰκουμενιστικὲς θέσεις καὶ ἐνέργειες τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Δημητριάδος, ὅπως αὐτὲς ἐκφράζονται ἀπὸ τὸν ἴδιο καὶ τὴν παναιρετικὴ Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν τοῦ Βόλου·

»Εἰς τὴν Συντακτικὴ Ἐπιτροπή, τοὺς συνεργάτες, ἀναγνῶστες καὶ συνδρομητὲς τοῦ περιοδικοῦ γιὰ τὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία μας ‟Κοσμᾶς Φλαμιᾶτοςˮ».

γ) Καὶ τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» συμπληρώνει τὴν ἀπάτη του περὶ τὴν «βράβευση», κατηγορὸν τὸν ὄντως αἰθεροβάμονα —ὅπως ἐκ τῶν ὑστέρων άπεδείχθη— ἀλλὰ καλοπροαίρετο Λ.Ντ. διότι προσδοκοῦσε ἕναν ἐπίσκοπο εἰς τὸ πρόσωπο τοῦ Πειραιῶς κ. Μεντζελοπούλου [Σεραφείμ]. Δὲν ἀναφέρει τὴν κατάληξη τῆς ὁμιλίας του, ὅπου ὑποστασιοποιοῦσε καὶ ὁριοθετοῦσε τὴν προσδοκία του αὐτή, ἀπευθυνόμενος στὸ φιλότιμό του καὶ προτρέποντας τὸν χαμαιλέοντα ἐπίσκοπο:

«‟Σεβασμιώτατε, στῆτε τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως κάστρο, στῆτε τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ πρόμαχος, στῆτε τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ [ποιμενάρχης καί] ὁδηγὸς ὡς παντὸς ἐπισκόπου τὸ ἔργο ἁρμόζει [καὶ ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι]!!!ˮ».

»Σᾶς εὐχαριστῶ, Σεβασμιώτατε, γιὰ τὴν τιμή· ἡ ὁποία ἐλπίζω, εὔχομαι καὶ προσεύχομαι νὰ εἶναι ἡ ἀπαρχὴ τῆς εὐρύτερης συμπαρατάξεως καὶ τῆς κατὰ Χριστὸν ἑνότητος ὅλων τῶν ἀντὶ-Οἰκουμενιστικῶν δυνάμεων, ὥστε ὁ ἀγῶνας μας νὰ καταστεῖ μαζικότερος, μαχητικότερος καὶ ἀποτελεσματικότερος!...» (βλ. ὅ.π., σ. 13).

Ἡ ἀποδοχὴ τῆς τιμῆς-βραβεύσεως ἑδράζετο εἰς τὴν ἐλπιζομένη ὑπὸ τοῦ Λ.Ντ. ἐπίτευξη τῆς ἑνότητος τῶν ἀντὶ-οἰκουμενιστῶν εἰς τὸν ἀντὶ-Οἰκουμενιστικὸ Ἀγῶνα· δυστυχῶς ἐλπίδα φροῦδα, τὴν ὁποίαν ὁ ἀδ. Παναγιώτης Σημάτης διέβλεπε καὶ προειδοποιοῦσε, ἀλλὰ ὁ Λ.Ντ. στὸν ἐνθουσιασμό του δὲν ἀποδεχόταν!!!

δ) Ἐνῶ ἀκόμη καὶ στὰ δολίως ἐπιλεγμένα ἀποσπάσματα ποὺ τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» δημοσιεύει καὶ διαστρέφει —γιὰ τὸν γνωρίζοντα στοιχειωδῶς τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα— γίνεται καταφάνερη ἡ προαίρεση τοῦ τιμωμένου Λ.Ντ. καὶ ἡ στάση του ἔναντι τοῦ βραβεύοντος ἐπισκόπου καὶ τῶν συμβραβευομένων, μὲ ἀχαρακτήριστη θρασύτητα —τουλάχιστον στὸν συντάκτη τοῦ παρόντος εἶναι ἀδύνατον νὰ τῆς ἀποδώσει κάποιον ἱκανοποιητικὸ χαρακτηρισμό— συνάγει καὶ σερβίρει τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα συμπεράσματα, ὡς ν’ ἀπευθύνεται σὲ μικρόνοες ἀναγνῶστες, οἱ ὁποῖοι τὰ δέχονται ἔστω καὶ ἂν μεταξὺ αὐτῶν συγκαταλέγονται ἄνθρωποι σοβαροὶ καὶ νουνεχεῖς, μορφωμένοι κι ἐπιστήμονες· φαίνεται ὅτι ἡ ἰδεοληψία καθιστᾶ τὸν ἄνθρωπο τυφλὸ καὶ ἄνουν. Κι αὐτὸ προκύπτει ἀπὸ τὸ δημοσιευόμενο ἀπόσπασμα, ποὺ τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» ὄχι μόνον κάνει ὅτι δὲν τὸ καταλαβαίνει, ἀλλὰ τὸ παρουσιάζει καὶ ὡς ἐπιλήψιμη δήλωση τοῦ Λ.Ντ.:

«...ποὺ ἐνισχύει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά μου καὶ μὲ διδάσκει τὴν ὀρθοδόξως ἐπιβαλλομένη συνέπεια μεταξὺ τῶν πατερικῶν λόγων καὶ τῶν πατερικῶν ἔργων, ἡ ὁποία πρέπει νὰ διέπει τὸν ἀγῶνα μας κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴ στάση μας ἀπέναντι τῶν οἰκουμενιστῶν, αἱρετικῶν κι αἱρετιζόντων ἐπισκόπων ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, δηλαδὴ τὴν ἄμεση παύση Μνημονεύσεώς τους καὶ τὴν Ἀποτείχισή μας ἀπὸ αὐτούς».

Αὐτὴ ἡ δήλωση ἔγινε ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ μητροπολιτικοῦ ναοῦ Ἁγίας Τριάδος Πειραιῶς, τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας 2012, καθ’ ἧν στιγμὴ μεταδιδόταν ἀπὸ ραδιοφώνου καὶ τηλεοράσεως σὲ ὅλον τὸν κόσμο· ὁπότε γιὰ πρώτη —καὶ ίσως μοναδική— φορὰ ἀκούστηκαν ἐπικαίρως κι ἐπισήμως αὐτὰ τὰ λόγια. Καὶ μόνον γι’ αὐτό, διότι ἡ ἀνωτέρω δήλωση-ὁμολογία ἐκφράζει τὸν ιε΄ ἱερὸ Κανόνα τῆς ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ὁ λαλήσας αὐτήν, βάσει τοῦ αὑτοῦ Κανόνος, ἔπρεπε νὰ ἐπαινεῖται καὶ ὄχι νὰ καταγγέλλεται· ἐκτὸς καὶ ἂν οἱ καταγγέλλοντες δὲν δέχονται αὐτὸν τὸν ἱ. Κανόνα, κι ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται αὐτὸ συμβαίνει· διότι ἡ ἀναφορά τους δὲν βρίσκεται εἰς τὸν Θεάνθρωπο Χριστὸ ἀλλὰ εἰδωλολατρικῷ τῷ τρόπῳ στὸ ἡμερολόγιο καὶ στὴν ἡμερολατρεία!!!

3. Περὶ τῆς «εὐθύνης» τοῦ Λ.Ντ. γιὰ τὴν στάση καὶ τὰ ἔργα τοῦ Πειραιῶς καὶ τῶν π. Ἀθανασίου, π. Γεωργίου, π. Θεοδώρου. Ἐδῶ ἡ κακοήθεια μὰ καὶ ἡ βλακεία τοῦ παλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα» ἐμφανίζονται σὲ ὅλο τὸ ἑωσφορικό τους «μεγαλεῖο». Ὄχι μόνον γιατὶ ὁ Λ.Ντ. κατηγορεῖται γιὰ τὶς ἀφιερώσεις του τὸ 2012 —τὶς ὁποῖες δολίως διέστρεψε ὥστε ἐνεπιτυχῶς νὰ συναγάγει τὰ συμπεράσματα ποὺ χάλκευσε— ἀλλὰ γιατὶ τὸν φορτώνει μὲ τὴν ἐννοουμένη κατηγορία ὅτι δὲν εἶναι «προορατικός», ὥστε νὰ γνωρίζει ἀπὸ τοῦ 2012 τοὺς λόγους καὶ τὰ ἔργα αὐτῶν κατὰ τὰ ἑπόμενα χρόνια!!! Ἔτσι προβάλλουν τὴν ναζιστικῆς ἐμπνεύσεως κι ἐπιβολῆς «συλλογικὴ εὐθύνη» σὲ μέλλοντα χρόνο καὶ προθύστερα καταδικάζουν ἀναδρομικῶς!!! Κι ἀκόμη ἐπιτηδείως καὶ τεχνηέντως παραθεωροῦν τὰ κίνητρα, τὴν προαίρεση καὶ τὸν σκοπὸ τῶν λόγων τοῦ Λ.Ντ. κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 2012, τὰ ὁποῖα σκοπίμως καὶ δολίως προσπάθησαν νὰ παραποιήσουν τὸ 2017!!!

α) Καὶ ὄχι μόνον αὐτό. Ἀγνόησε τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» τὶς ὁμιλίες καὶ τὰ κείμενα τοῦ Λ.Ντ., ποὺ δημοσιεύθηκαν σχεδὸν ἀμέσως μετὰ τὴν «βράβευση», ὅπως αὐτὰ διατυπώνονται κατὰ πρῶτον εἰς τὸ περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» —ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τοῦ τεύχους 13-14 (2012), σσ. 1-53— καὶ σὲ πλεῖστες ἀναρτήσεις στὸ διαδίκτυο.

Μόλις λίγους μῆνες μετὰ τὴν βράβευση, προλογίζοντας τὰ ἀνωτέρω κείμενα, ὁ Λ.Ντ. γράφει:

«Ἂν ὁ Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ βρίσκεται στὸ ἐπίκεντρο τῆς κριτικῆς καὶ τοῦ ἐλέγχου, αὐτὸ συμβαίνει διότι:

»...ἐπαμφοτερίζων, χωρὶς συνέπεια, συνέχεια καὶ διάρκεια στοὺς λόγους καὶ στὰ ἔργα του, κινούμενος ἀενάως ἀπὸ τὸν «χωροφύλαξ» στὸν «ἀστυφύλαξ» καὶ τοὔμπαλιν, σπέρνει τὴν σύγχυση καὶ τὴν ἀπογοήτευση, κατασκανδαλίζοντας τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ —ἔστω αὐτὸ τὸ μικρὸ λῆμμα ποὺ ἐπιμμένει νὰ ἀντιστέκεται.

»Ὁ Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ πρέπει νὰ ἀντιληφθεῖ —καὶ τὰ κείμενα ποὺ ἀκολουθοῦν εἰς αὐτὸ ἀποσκοποῦν— ὅτι ἐπέστη πλέον ἡ ὥρα ν’ ἀποφασίσει μὲ ποιὸν εἶναι· ποιούς θὰ ἀφήσει καὶ μὲ ποιούς θὰ πάει;

»—ἢ μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὸ λογικὸ ποίμνιό Του, τὸ ὁποῖο τοῦ ἐμπιστεύθηκε, θὰ εἶναι

»—ἢ μὲ τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὶς στρατιὲς τῶν δαιμόνων καὶ τῶν ὑποχειρίων τους, ποὺ ἀπεργάζονται τὴν ἔλευσή του, θὰ πάει!...

»Ἄλλος δρόμος δὲν ὑπάρχει! Οὔτε νὰ δουλεύει γιὰ δύο κυρίους μπορεῖ!!!» (βλ. ὅ.π., σ. 2).

Καὶ καταλήγει:

«Μὲ τὴν πίεση ποὺ ἀσκήθηκε, ἐλέγχοντας διὰ τῶν ἀνωτέρω κειμένων τὸν ἐπαμφοτερισμὸ καὶ τὴ διγλωσσία τοῦ Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, καλώντας τον νὰ ἀναλάβει τὸν ρόλο καὶ τὶς εὐθύνες του καθηκόντως ὡς ἐπίσκοπος, ἀλλὰ καὶ ὡς Ταγὸς τοῦ ἀντὶ-Οίκουμενιστικοῦ Ἀγῶνα —προσδοκία ποὺ ὁ ἴδιος καὶ οἱ ὀπαδοί του ἐπιμελῶς καλλιεργοῦν στὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ—, ὁ ἀντὶ-οἰκουμενιστὴς ἐπίσκοπος ἀπέβαλε τὸ προσωπεῖο του κι ἐμφάνισε τὸ πραγματικὸ πρόσωπό του, ἐκεῖνο τοῦ δεσπότη-ἐξουσιοκράτη· τὸ ὁποῖο σὲ κάθε περίπτωση παραμένει πάντα τὸ ἴδιο ἀποκρουστικό» (βλ. ὅ.π., σ. 3)

Εἰδικὰ ἐπὶ τοῦ θέματος τῆς προσκλήσεως ὑπὸ τοῦ Πειραιῶς κ. Μεντζελοπούλου [Σεραφείμ] τοῦ Δημητριάδος κ. Γεωργακοπούλου [Ἰγνατίου] «διὰ νὰ ‟συμφιλιωθεῖˮ μαζί του καὶ νὰ μετριάσει τὶς ἐναντίον τοῦ Δημητριάδος ἐντυπώσεις, χρησιμοποιώντας ὡς μέσον τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας Ξενιᾶς Βόλου!!!» (βλ. «Ἐν τούτῳ νίκα», ὅ.π.) ὁ Λ.Ντ. ἔγραφε:

«...ὥστε ὁ πρὸς στιγμὴν ἀναδειχθεὶς λέων, ὑπὲρ τῆς Πίστεως ἀτρομήτως βρυχόμενος, Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ νὰ μεταλλαχθεῖ αὐθορεῖ καὶ παραχρῆμα εὶς τρέμοντα μῦν.

»Διότι αὐτὴ τὴν τραγικὴ εἰκόνα ἐμφάνισε ὁ Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ —ποὺ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας ὅλοι οἱ πράγματι ὀρθοδόξως φρονοῦντες Χριστιανοὶ τὸν ἐθαύμασαν καὶ ἀναπαύθηκαν— ὅταν μετὰ μόλις ἐλάχιστες ἡμερες ἐμφανίστηκε νὰ ὑποδέχεται στὴν ἐκκλησιαστικὴ περιφέρειά του τὸν οἰκουμενιστὴ μητροπολίτη Δημητριάδος Ἰγνάτιο καὶ μάλιστα τοῦ ἐπιτρέπει νὰ προεξάρχει τῶν Χαιρετισμῶν εἰς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τοῦ ὁποίου ὡστόσο ὄχι μόνον οἱ οἰκουμενιστικὲς αἱρέσεις καὶ μετὰ-Πατερικὲς κακοδοξίες ἀνασκευάστηκαν εἰς τὴν πρό τινος ὑπὸ τοῦ Πειραιῶς διοργανωθεῖσα καὶ πραγματοποιηθεῖσα ἡμερίδα, ἀλλὰ καὶ τὴν αἱρετικὴ «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν», ὅπου ὁ Δημητριάδος προεδρεύει, ἐμμέσως ἀναθεμάτισε τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐφ’ ὅσον στὰ ἀναθέματά του συμπεριέλαβε καὶ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὴν ὁποία ἡ Ἀκαδημία συστηματικὰ καὶ ξεδιάντροπα προωθεῖ!!!». (βλ. ὅ.π., σ. 16).

Κάθε νουνεχὴς ἀναγνώστης ἂς βγάλει τὰ συμπεράσματά του γιὰ τὸ ἦθος καὶ τὸ ὕφος τοῦ παλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα»!...

β) Ὡς πρὸς τὰ αἰσθήματα καὶ τὴν στάση τοῦ Λ.Ντ. ἔναντι τῶν π. Ἀθανασίου, π. Γεωργίου καὶ π. Θεοδώρου, εἶναι αὐτὰ ποὺ διατυπώνονται στὴν ἀνωτέρω ὁμιλία του, καὶ ὄχι μόνον:

—Σεβασμὸς καὶ ἀγάπη κι εὐγνωμοσύνη πρὸς αὐτούς, διότι τὸν κατήχησαν καὶ τὸν δίδαξαν τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη, κατὰ τὴν οἰκονομία καὶ τὸ ἅγιον θέλημα τοῦ Θεοῦ· αἰσθήματα ποὺ δὲν ἀλλάζουν καὶ δὲν ἐξαλείφονται!!! Ἀντιθέτως ἡ προσήλωση τοῦ μαθητοῦ στὶς διδαχὲς τῶν διδασκάλων καὶ ἡ ἔμπρακτη ἐφαρμογή τους ἀπὸ αὐτὸν εἶναι ἡ ὑψίστη τιμὴ ποὺ μπορεῖ νὰ τοὺς προσφέρει, ἔστω καὶ ἂν οἱ ἴδιοι ἀπέστησαν αὐτῶν τούτων τῶν διδαχῶν τους!!!

—Ἔλεγχος καὶ κριτικὴ καὶ πολεμικὴ κατὰ τῆς ἀσυνεποῦς πρὸς τὴν διδασκαλία τους στάση, τὴν ὁποία τηροῦν ἔναντι τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ ἀρνητικοῦ ἕως προδοτικοῦ ρόλου ποὺ διαδραματίζουν στὸν ἀντὶ-Οἰκουμενιστικὸ Ἀγῶνα!!! Διότι ὡς μαθητής τους δικαιοῦται καὶ νομιμοποιεῖται νὰ τοὺς ἀπευθύνει τὸν σωκράτειο ἔλεγχο: «Δάσκαλε ποὺ δίδακες καὶ νόμον δὲν ἐκράτης»!!!

Διότι ὁ Λ.Ντ. δὲν ἐπιλέγει νὰ εἶναι «τοῦ Παύλου, τοῦ Ἀπολλῷ, τοῦ Κηφᾷ» (πρβλ. Α΄Κορ. α΄ 12)· δὲν εἶναι τοῦ Σεραφείμ, τοῦ Γεωργίου, τοῦ Θεοδώρου, ἀλλὰ οὔτε καὶ τοῦ Εὐθυμίου· εἶναι ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον τοῦ Χριστοῦ!!! Βεβαίως αὐτὸ εἶναι κάτι τὸ ὁποῖον ἀδυνατοῦν ἢ δὲν θέλουν ν’ ἀντιληφθοῦν ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι ἐμποτισμένοι μὲ τὴν δεσποτοκρατικὴ καὶ γεροντοκρατικὴ νοοτροπία, ὀμνύοντες εἰς τὸν ἐπισκοποκεντρισμὸ καὶ τὸν γεροντισμό. Διότι αὐτοὶ εἶναι μόνον «τοῦ Παύλου, τοῦ Ἀπολλῷ, τοῦ Κηφᾷ»· δὲν εἶναι τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸν Ὁποῖον ἀναφέρονται μόνον προσχηματικῶς, ὡς ἐκ τῶν λόγων καὶ τῶν ἔργων τους ἀποδεικνύουν!!!

Ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ κριτικὴ καὶ ἡ πολεμικὴ τοῦ Λ.Ντ. πρὸς τοὺς ἀνωτέρω κληρικοὺς ἔχει διατυπωθεῖ δημοσίως καὶ πλειστάκις σὲ κείμενά του. Χαρακτηριστικὸ εἶναι τὸ κείμενό του μὲ τίτλο «Περὶ τῆς ‟ἀτύπουˮ Συνάξεως Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» (περ. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» τχ. 24-25 (2015) σσ. 8-10), ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει:

«Συνεδριάσεις: ὅπου κυριαρχοῦν καὶ ἐπιβάλλουν τὶς ἀπόψεις τους —‟καπελλώνονταςˮ τοὺς πάντες διὰ τῶν βαρέων ὀνομάτων τους— ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὀς, ὁ ἀρχιμ. Ἀθανάσιος ὁ Μεγαλομετεωρίτης...» (βλ. ὅ.π., σ. 8).

«Στὴν πράξη ἡ ‟ἄτυπηˮ Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν, μετὰ τῶν —βαρέων ὀνομάτων καὶ ὑψηλῶν ἀξιωμάτων καὶ σπουδαίων τίτλων φερόντων— ἐπικεφαλῆς της, ἔχει παγιδεύσει τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἰδιαιτέρως τὰ σκεπτόμενα καὶ γρηγοροῦντα μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, καὶ ἔχει ἐξουδετερώσει τὸν ἀντὶ-Οἰκουμενιστικὸ Άγῶνα, δίνοντας ‟καιρόˮ καὶ ἐπιτρέποντας στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νὰ ριζώσει, νὰ ἁπλωθεῖ καὶ νὰ καρποφορήσει ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ὁδηγώντας τὸ πλήρωμά της στὴν Ἀποστασία, στὴν Πανθρησκεία τῆς Νέας Ἐποχῆς, ὥστε μέσα στοὺς ὀρθοδόξους ναούς μας νὰ λατρεύουμε τὸν Ἀντίχριστο!!!» (βλ. ὅ.π., σ. 9).

«...Αὐτοὶ λοιπὸν εἶναι ὄχι μόνον οἱ σχισματικοὶ ἀλλὰ καὶ οἱ αἱρετικοί, διότι γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν στάση τους διαστρέφουν καὶ παραχαράσσουν μετὰ- καὶ νέο- καὶ ἀντὶ-Πατερικῶς τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη καὶ τὴν ἱερὰ Παράδοση καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ τὴ διαχρονικὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας!...» (βλ. ὅ.π., σσ. 9-10).

«Ἐπιτέλους, πρέπει νὰ εἰπωθεῖ ἡ ἀλήθεια —ἐδῶ ἁπλῶς νύξη γίνεται— γιὰ τὴν ‟ἄτυπηˮ συντεχνιακὴ Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν, ποὺ εἶναι μία τυπικὴ ἔκφραση τῆς Δεσποτοκρατίας· τοῦ δεσποτοκρατικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καθεστῶτος τὸ ὁποῖο γεννᾶ, ὑποθάλπει καὶ καλλιεργεῖ πᾶσαν κακοδοξία καὶ αἵρεση, κάθε ἠθικὸ καὶ οἰκονομικὸ σκάνδαλο ἐντὸς τῆς ἐπὶ γῆς στρατευμένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ» (βλ. ὅ.π., σ. 10).

Καὶ πάλι τὰ συμπεράσματα ἐπαφίονται στοὺς ἀναγνῶστες...

4. Περὶ τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ. Ὡς πρὸς τὸν π. Εὐθύμιο τὸ μένος τοῦ παλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα» δὲν κρύβεται, διότι ξεσκέπασε τὴν ἰδεοληψία τους περὶ τὸ ἡμερολόγιο καὶ μὲ τὴν πρότασή του —νὰ ἀποτειχιστοῦν οἱ νεοημερολογίτες ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἐπισκόπους τους καὶ οἱ παλαιοημερολογίτες ἀπὸ τὶς παρατάξεις τους· παλαιοημερολογίτες καὶ νεοημερολογίτες ἀποτειχισμένοι νὰ ἑνωθοῦν στὸ κοινὸ ποτήριο· παραμένοντες οἱ μὲν καὶ οἱ δὲ στὸ ἡμερολόγιο ποὺ τοὺς ἀναπαύει— τὴν ὁποία δὲν στέργουν νὰ δεχθοῦν οἱ παλαιοημερολογίτες· τοὺς ἀπεκάλυψε ὡς εἰδωλολάτρες-ἡμερολάτρες, ποὺ ἔχουν τὴν ἀναφορά τους στὸ ἡμερολόγιο καὶ ὄχι στὸν Χριστό. Τὸ μένος τους ἐπεκτείνεται σὲ καθέναν ποὺ δέχεται αὐτὴ τὴν αὐτονόητη πρόταση τοῦ π. Εὐθυμίου· μεταξὺ αὐτῶν καὶ στὸν Λ.Ντ.  Ἐπ’ αὐτοῦ δὲν μπορεῖ νὰ εἰπωθεῖ τίποτε περισσότερο.

Κάθε νουνεχὴς ἄνθρωπος μὴ ὑποκείμενος σὲ ἰδεοληψίες μπορεῖ νὰ βγάλει τὰ συμπεράσματά του!...

5. Περὶ τοῦ βιβλίου «Ἡ θεολογία τοῦ Ἰωάννη Ζηζιούλα...». Ἐδῶ πλέον τὸ πρᾶγμα ξεφεύγει στὸ πεδίο τῆς παράνοιας, ὅπου ἡ κακία καὶ ἡ μοχθηρία τοῦ παλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα» ὑπερβαίνει κάθε ὅριο λογικῆς, συνεχίζοντας ἕναν σχεδὸν ἀπὸ δεκαετίας πόλεμο κατὰ τοῦ Λ.Ντ.· ἕναν πόλεμο ποὺ τὸν κατέστρεψε ἐπαγγελματικὰ καὶ οἰκονομικά καὶ οἰκογενειακά!...

α) Ὑπεισέρχεται αὐθαιρέτως καὶ ἀναρμοδίως —μάλιστα προβαῖνον σὲ ποινικὰ κολάσιμες πράξεις— εἰς τὴν ἐπαγγελματικὴ δραστηριότητα τοῦ Λ.Ντ., χωρὶς νὰ λαμβάνει ὑπ’ ὄψιν: (i) ὅτι ὁ ἐκδοτικὸς οἶκος «Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο ΕΠΕ – Ἐκδόσεις Degiorgio» εἶναι νομικὸ πρόσωπο καὶ δὲν ταυτίζεται μὲ ἕκαστο τῶν μελῶν του· (ii) ὅτι τὸ ποσοστὸ τῆς συμμετοχῆς του δὲν εἶναι πλειοψηφικὸ γιὰ νὰ ἐλέγχει τὶς ἀποφάσεις· (iii) ὅτι τὴν περίοδο τῆς ἐκδόσεως τοῦ βιβλίου καὶ μὲ πιλότο αὐτὸ ἐπεχειρεῖτο ἀναπροσανατολισμὸς τῆς ἐπιχειρήσεως στὸν ἀκαδημαϊκὸ/πανεπιστημιακὸ χῶρο μὲ αὔξηση τοῦ μετοχικοῦ κεφαλαίου καὶ τὴν εἴσοδο νέου ἑταίρου· (iv) ὅτι αὐτὸ τὸ ἐγχείρημα τορπιλίστηκε ἀπὸ τὸν πολέμο ποὺ ἀσκήθηκε ἐναντίον τοῦ Λ.Ντ. ἀπὸ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση, ὁ ὁποῖος ἐπεδίωκε νὰ ἐλέγξει τὴν νεοϊδρυθεῖσα τότε —ἐμπνεύσει καὶ πρωτοβουλίᾳ τοῦ Λ.Ντ.— Φιλορθόδοξο Ἕνωσι «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» (ΦΕΚΦ), κι ἐπειδὴ δὲν μποροῦσε νὰ χειραγωγήσει τὸν πρόεδρό της ἐπιχείρησε νὰ τὸν διαβάλει ὡς αἱρετικό, ἐκβιάζοντάς τον νὰ παραιτηθεῖ μὲ ὅπλο τὴν ἐν λόγῳ ἔκδοση καὶ τῇ συνεργίᾳ ἐλαχίστων —ὁμολογουμένως πολὺ καλῶν— ἀδελφῶν, ποὺ ὅμως ἐπηρέαζε λόγῳ τοῦ ὀνόματός του καὶ τῆς φήμης του, ἐνῶ ἐπηρεάζονταν καὶ ἀπὸ τὸν πνευματικό τους· (v) ὅτι δὲν διαλύθηκε μὲν ἡ ΦΕΚΦ, ἀλλὰ ὁ ὑποψήφιος ἐπενδυτὴς τρομοκρατήθηκε ἀπὸ τὸν ἀνελέητο πόλεμο ἐναντίον τοῦ Λ.Ντ. καὶ τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου, κρίνοντας πλέον τὴν ἐπένδυσή του ἐπισφαλῆ ὡς εὐάλωτη σὲ δυσφήμηση, καὶ ματαίωσε τὸ ἐγχείρημα, ἀφήνοντας ἐκτεθειμένο καὶ τραυματισμένο τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο, ποὺ δὲν κατάφερε νὰ συνέλθει ποτὲ, ὥσπου ἡ οἰκονομικὴ κρίση τὸν βρῆκε εὐάλωτο καὶ τὸν ἀποτελείωσε.

β) Εἶναι πρωτοφανὲς καὶ παράλογο τὸ γεγονὸς ὅτι ἐπὶ μία δεκαετία περίπου καταγγέλλεται ὁ ἐκδότης ἑνὸς βιβλίου, ἐνῶ δὲν ἔχει γραφεῖ ἀπὸ τοὺς καταγγέλλοντες οὔτε μία κριτικὴ γι’ αὐτό, τοὺς συγγραφεῖς του καὶ τὸ περιεχόμενό του. Σὲ ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα οἱ καταγγέλλοντες δημοσιεύουν ὡς ἐπιλήψιμο μόνον ἕνα σημείωμα τῆς ἀγγλικῆς ἐκδόσεως περὶ τοῦ συγγραφέα καὶ τοῦ ἔργου ἀπὸ τὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου, στὸ ὁποῖο μάλιστα δηλώνεται ἀμέσως κι εὐθαρσῶς, ὅτι ὁ Περγάμου κ. Ζηζιούλας [Ἰωάννης], καθηγητὴς πανεπιστημίου, εἶναι «καταξιωμένος ὑπέρμαχος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»· ἐνοχλοῦνται μόνον ἀπὸ τὴν ἀναφορὰ τοῦ Ζηζιούλα ὡς «μεγάλου θεολόγου», παραθεωροῦντες ὅτι γιὰ τὴν διεθνῆ ἀκαδημαϊκὴ/ἐπιστημονικὴ κοινότητα αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι. Ἐὰν μάλιστα ἔμπαιναν στὸν κόπο νὰ διαβάσουν τὸ βιβλίο θὰ διαπίστωναν ὅτι καὶ οἱ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου —παρ’ ὅτι ἑτερόδοξοι ἢ καὶ ‟ὁμόδοξοίˮ του οἰκουμενιστές— ἀμφισβήτησαν στὰ κείμενά τους τὴν φήμη του ὡς ‟μεγάλου θεολόγουˮ καὶ κατέδειξαν πολλὰ θεολογικὰ σφάλματά του!... Ὅμως —τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν— καὶ ὁ αἱρετικὸς Ὡριγένης δὲν θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες, καὶ ἀκόμη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία σήμερα, ὡς «μεγάλος θεολόγος» μὲ περίοπτο τὸ «Κατὰ Κέλσου» ἔργο του;

Οἱ ἐπὶ δεκαετίαν περίπου ἐπικριτὲς τοῦ ἐκδότη δὲν μπῆκαν στὸν κόπο νὰ διαβάσουν τὸ βιβλίο, ἢ ἂν τὸ διάβασαν δὲν κατάλαβαν τίποτα· διότι πρόκειται γιὰ μία συλλογικὴ ἔκδοση ὅπου δώδεκα θεολόγοι, ἔνιοι ἐξ αὐτῶν ἀπὸ τοὺς ἐπιφανεστέρους θεολόγους στὸν κόσμο καὶ καθηγητὲς τῶν μαγαλυτέρων πανεπιστημίων, ἀποτιμοῦν μέρος τοῦ ἔργου τοῦ Ζηζιούλα· τὰ κείμενα εἶναι ὑψηλοῦ ἐπιστημονικοῦ ἐπιπέδου καὶ χρησιμοποιοῦν ὁρολογία ποὺ δὲν εἶναι βατὴ στὸ εὐρὺ κοινό, ἀκόμη καὶ σὲ θεολόγους ποὺ δὲν ἔχουν ἐμβαθύνει τὶς μελέτες τους, πολὺ περισσότερο σὲ μὴ-θεολόγους· ἄλλωστε ἡ ἔκδοση ἀπευθύνεται σὲ ἀκαδημαϊκὸ/πανεπιστημιακὸ κοινό. Οἱ καταγγέλλοντες τὸν ἐκδότη ἀρκέστηκαν νὰ τὸν καταστρέψουν ἐπαγγελματικὰ καὶ οἰκονομικά· ὅταν τὸ κατάφεραν —ἀποτυγχάνοντες ὅμως νὰ ἐλέγξουν ἢ νὰ διαλύσουν τὴν ΦΕΚΦ— ξέχασαν καὶ τὸν Ζηζιούλα καὶ τὴν «ἐπάρατη» ἔκδοση!... Τόση ἦταν ἡ πρεμούρα τους γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς αἱρετικούς!!! Τί νὰ πεῖ κανεὶς ἐκτὸς τοῦ φοβεροῦ: «Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα»!... (Ματθαίου, κγ΄ 13).

γ) Ὡστόσο ὑπάρχει κι ἕνα ἐνδιαφέρον παρασκήνιο. Ὁ Λ.Ντ. ὡς ἐκδότης ἀπευθύνθηκε ἐπανειλλημμένως στὸν π. Γεώργιο Μεταλληνὸ καὶ στὸν π. Θεόδωρο Ζήση, προκειμένου νὰ γράψουν ἕνα βιβλίο ἀναιρετικὸ τῆς αἱρετικῆς θεολογίας καὶ τῶν ἐκκλησιολογικῶν κακοδοξιῶν τοῦ οἰκουμενιστῆ Περγάμου κ. Ζηζιούλα [Ἰωάννη], κι ἐκεῖνος νὰ τὸ ἐκδώσει. Ἔλαβε καὶ ἀπὸ τοὺς δύο περίπου τὴν ἴδια ἀπάντηση· ὅτι τὸ ἔργο τοῦ Ζηζιούλα ἔχει δημοσιευθεῖ στὰ ἀγγλικὰ καὶ γαλλικὰ καὶ εἶναι κατάσπαρτο σὲ πολλὰ ξένα περιοδικά· ὡς ἐκ τούτου ἦταν δύσκολο νὰ συγκεντρωθεῖ κι ἐπεξεργαστεῖ. Τοῦ εἶπαν ὅτι αὐτὸ ἦταν πολὺ δύσκολη δουλειὰ ποὺ θὰ διαρκοῦσε χρόνια κι ἔπρεπε νὰ τὸ ἀναλάβει μία ἐπιτροπὴ εἰδικῶν· νὰ ἀνατεθοῦν σὲ φοιτητὲς σχετικὲς πτυχιακὲς ἐργασίες κ.λπ. Ὁ ἐκδότης τοὺς ἐρώτησε γιατὶ δὲν κάνουν ὅ,τι πρέπει νὰ γίνει· ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἦσαν καὶ οἱ δύο ἐν ἐνεργείᾳ καθηγητὲς τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης. Εἶπαν ὅτι θὰ τὸ ἔχουν ὑπ’ ὄψιν τους!... Ὅμως συνταξιοδοτήθηκαν χωρὶς νὰ πράξουν κάτι!!! Ὡστόσο οἱ πατέρες ἐψεύδοντο, διότι ὅταν ἐξένετο ἡ πρόταση τοῦ ἐκδότη ἤδη κυκλοφοροῦσαν στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα τὰ βιβλία τοῦ Ἰ. Ζηζιούλα: «Ἡ ἑνότης τῆς ἐκκλησίας ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ καὶ τῷ ἐπισκόπῳ κατὰ τοὺς τρεῖς πρώτους αἰώνας» (ἐκδ. Γρηγόρη 1990), «Ἡ κτίση ὡς εὐχαριστία, θεολογικὴ προσέγγιση στὸ πρόβλημα τῆς Οἰκολογίας» (Ἀθήνα 1992), «Ἑλληνισμὸς καὶ χριστιανισμός» (ἐκδ. Ἀποστολικὴ Διακονία 2003), ἐπὶ τῶν ὁποίων θὰ μποροῦσαν νὰ ἐργαστοῦν!... Σημειωθήτω δὲ ὅτι οἱ διῶκτες τοῦ ἐκδότη, ὁ ὁποῖος ἐξέδωσε ἕναν τόμο γιὰ τὸν Ζηζιούλα καὶ μάλιστα τόμο κριτικό!!!, οὐδόλως ἐνοχλήθηκαν καὶ οὐδὲν ἔπραξαν κατὰ τῶν ἐκδοτῶν ποὺ ἐξέδωσαν τὰ βιβλία τοῦ Ζηζιούλα καὶ μάλιστα τὸ βιβλίο του «Εὐχαριστίας ἐξεμπλάριον» (ἐκδ. Εὐεργέτις 2006 καὶ 2011)· δηλαδὴ πρὶν καὶ μετὰ τῆς ἐκδόσεως τοῦ Λ.Ντ.!!! Διότι ἡ ἔκδοση τοῦ τόμου γιὰ τὸν Ζηζιούλα ἦταν τὸ πρόσχημα γιὰ νὰ ἐξοντώσουν τὸν πρόεδρο τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», προκειμένου νὰ τὴν ἐλέγξουν καὶ νὰ φιμώσουν τὸν μαχητικὸ καὶ ἀδιάλλακτο λόγο ποὺ ἄρθρωνε κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ γιὰ νὰ ἐμποδίσουν τὴν πορεία της πρὸς τὴν Ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς κι αἱρετίζοντες ἐπισκόπους καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μετ’ αὐτῶν!!!

Τὸ σκανδαλῶδες εἶναι ὅτι κανεὶς δὲν ἀσχολήθηκε· κανεὶς δὲν προκλήθηκε ἀπὸ τὴν κυκλοφορία τοῦ βιβλίου σὲ ἑλληνικὴ μετάφραση ὥστε νὰ τὸ ἀνασκευάσει καὶ ἀναιρέσει· μόνον οἱ διῶκτες τοῦ ἐκδότη βρῆκαν τὴν εὐκαιρία καὶ τὸ πρόσχημα νὰ τὸν ἐκβιάσουν, νὰ τὸν διασύρουν καὶ νὰ τὸν καταστρέψουν!!!

Τὸ περίεργο εἶναι ὅτι οἱ πάντες δυσαρεστήθηκαν· τόσο ὁ ἴδιος ὁ Ζηζιούλας ποὺ δυσαρεστημένος ἤλεγξε τὸν ἐκδότη γιατὶ ἐξέδωσε τὸν τόμο αὐτὸν χωρὶς νὰ τὸν ρωτήσει καὶ χωρὶς νὰ πάρει τὴν ἄδειά του, ἂν καὶ δὲν ἐπρόκειτο γιὰ δικό του ἔργο!!! —ἀπ’ ὅπου προκύπτει ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Ζηζιούλας ἐπιδιώκει νὰ μὴ γίνει εὐρύτερα γνωστὴ ἡ κριτικὴ τοῦ ἔργο του στὸ ἑλληνόγλωσσο κοινό, μάλιστα κρινόμενο ἀπὸ διαπρεπεῖς καὶ ἐγκύρους συναδέλφους του, ὅπως ἄλλωστε ἐπιδιώκουν καὶ οἱ ἐπικριτὲς τοῦ ἐκδότη!!!— ὅσο καὶ οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» μετὰ τῶν παλαιοημερολογιτῶν, ποὺ σχεδὸν δέκα χρόνια μετὰ ἐπανέρχονται λάβροι καὶ βάρβαροι. Λίγο ἀκόμη καὶ θὰ ζητήσουν τὸ κάψιμο τοῦ βιβλίου κατὰ τὴν φασιστικὴ καὶ ναζιστικὴ τακτική· ἂν ὄχι τὸ κάψιμο τοῦ ἐκδότη ἀλοιμμένου μὲ πίσσα καὶ πασπαλισμένου μὲ πούπουλα κατὰ τὴν συνταγὴ τῆς Κοὺ Κλοὺξ Κλάν!!!

Ἀπὸ τὰ ὅσα ἀκολούθησαν στὰ κατοπινὰ χρόνια, ὁ Λ.Ντ. ἀντιλήφθηκε ὅτι κανεὶς δὲν θέλει νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὶς αἱρετικὲς θεωρίες τοῦ Ζηζιούλα συστηματικὰ καὶ ὁλοκληρωμένα, διότι βασικὴ αἱρετικὴ θεωρία τοῦ Ζηζιούλα εἶναι ὁ ἐπισκοποκεντρισμός· ἀλλὰ ἀκριβῶς ὁ ἐπισκοποκεντρισμὸς εἶναι ἡ θεωρητικὴ βάση τῆς δεσποτοκρατίας· καὶ ἡ δεσποτοκρατία εἶναι τὸ αὐθαίρετο καὶ αὐταρχικὸ καὶ ὁλοκληρωτικὸ ἐκκλησιαστικὸ καθεστὼς εἰς τὸ ὁποῖο ὁμνύουν οἰκουμενιστὲς καὶ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές», νεοημερολογίτες καὶ παλαιοημερολογίτες· εἶναι τὸ καθεστὼς ὅπου φύονται καὶ καλλιεργοῦνται καὶ ἀναπαραγόνται καὶ διασπείρονται οἱ πάσης φύσεως κακοδοξίες καὶ αἱρέσεις· εἶναι τὸ καθεστὼς ποὺ ἀναπαράγεται ἀτόφιο στὸν ἀντὶ-οἰκουμενιστικὸ χῶρο, νεοημερολογίτικο καὶ παλαιοημερολογίτικο· εἶναι τὸ καθεστὼς ποὺ σὲ ἐλάχιστο χρόνο ὡρίμασε τοὺς πιὸ πρόσφατους ἐξουσιολαγνικοὺς κι ἐξουσιολατρικοὺς κι ἐξουσιοκρατικοὺς καρπούς του: τὴν ἀποτειχιστικὴ ἑτεροδοξία τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καὶ τὸ πραξικόπημα τῆς ἡμερολατρικῆς ἑτερότητος τῆς τρόϊκας τῶν ἁγιορειτῶν!!! Πῶς λοιπὸν νὰ μὴν καταγγείλουν καὶ συκοφαντήσουν καὶ καταστρέψουν καὶ ἐξουδενώσουν τὸν ἐκδότη ἑνὸς βιβλίου γιὰ τὸν Ζηζιούλα, ποὺ τοὺς ἔφερε ἀναποφεύκτως πρὸ τῶν εὐθυνῶν τους, γιὰ τὶς ὁποῖες ὅμως ὀλιγώρησαν;

Ὡστόσο, ὁ Λ.Ντ. ἀναδημοσίευσε μία σειρὰ ἄρθρων ποὺ δημοσίευσε ὁ καθηγητὴς Πανεπιστημίου Μέγας Λ. Φαράντος ὑπὸ τὸν γενικὸ τίτλο «Κριτικὴ στὴ θεολογία τοῦ Περγάμου Ἰωάννου Ζηζιούλα» —ἐπὶ τοῦ βιβλίου τοῦ Ἰ. Ζηζιούλα, «Ἡ κτίση ὡς εὐχαριστία, θεολογικὴ προσέγγιση στὸ πρόβλημα τῆς Οἰκολογίας» (Ἀθήνα 1992)—  στὸ περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» (τχ. 7 (2011) σσ. 35-40· τχ. 8 (2011) σσ. 35-41· τχ. 9 (2011) σσ. 31-36· τχ. 10 (2011) σσ. 25-30· τχ. 11 (2011) σσ. 29-36· τχ. 12 (2012) σσ. 51-58) καὶ συνεργάστηκε καὶ συνυπέγραψε μὲ τὸν ἀδ. Παναγιώτη Σημάτη ἀρκετὰ κείμενα τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», ποὺ ἀποκαλύπτουν καὶ προσπαθοῦν νὰ ἐκλαϊκεύσουν τὶς αἱρέσεις καὶ κακοδοξίες τοῦ Ζηζιούλα, ὥστε νὰ πληροφορηθεῖ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ περὶ αὐτῶν!...

6. Περὶ ὕβρεων καὶ ἀπειλῶν. Τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» ἐδέησε στὸ ὑστερόγραφό του, ὡς νὰ πρόκειται γιὰ κάτι τὸ ἐπουσιῶδες, νὰ ψελλίσει: «Ὅσο ἀφορᾶ τὸν κάθε ‟ἀνώνυμοˮ ποὺ σχολιάζει διὰ μέσω ὕβρεων καὶ ἀπειλῶν, ἡ θέση μας εἶναι ὅτι καὶ διαφωνοῦμε καὶ κατακρίνουμε κάθε τέτοια κίνηση!». Μία ἄτονη καὶ ἄχρωμη δήλωση «πνιγμένη» στ’ ἀπόνερα ἑνὸς ἄρθρου, τὴν ὁποίαν λίγοι θὰ πληροφορηθοῦν καὶ κανεὶς δὲν θὰ τῆς δώσει σημασία!...

Ἀλλὰ ἐὰν συγκρίνει κάποιος τὴν ἄτονη καὶ κατόπιν ἐνστάσεως τοῦ Λ.Ντ. διατυπωμένη αὐτὴ δήλωση μὲ τὴν κακία καὶ τὴν μοχθηρία καὶ τὴν ἐμπάθεια ποὺ διαπνέει τὸ ἄρθρο —«ὁ Θεὸς νὰ κάνει ἄρθρο», αὐτὸν τὸν λίβελο!!!— ἀπὸ τὴν μιὰ μεριά, καὶ τὴν ἐπιχείρηση σπιλώσεως στὴν ὁποίαν ἀποσκοπεῖ αὐτὸ τοῦτο τὸ ἄρθρο ἀπὸ τὴν ἄλλη, καταλαβαίνει πολὺ καλὰ ὅτι ὄντως τὸ παλαιοηερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα», μεταξὺ ἄλλων, καλλιεργεῖ τοὺς καφενειακοὺς καὶ ποδοσφαιρικοῦ ἐπιπέδου σχολιασμοὺς καὶ ὑποδαυλίζει τὶς φασιστικὲς καὶ τραμπούκικες ἀπειλὲς χρήσεως βίας —δίκην ναζιστικῶν ταγμάτων ἐφόδου— ἐναντίον τῶν νεοημερολογιτῶν, ποὺ δὲν στέργουν νὰ ἐγκαταλείψουν τὸν Χριστὸ γιὰ νὰ λατρέψουν ἰδεοληπτικῶς καὶ παραταξιακῶς τὸ ἡμερολόγιο τῶν ἡμερολατρῶν!...

Ἐν κατακλείδι ὅλων τῶν ἀνωτέρω, καθίσταται ἄνευ νοήματος τὸ ἀμετροεπὲς καὶ στομφῶδες καὶ ὑποκριτικὸ ἀκροτελεύτιο ἐρώτημα τοῦ λιβέλου:

«Ποιός εἴπατε ὅτι ἐνσπείρει σύγχυση, ἀποπροσανατολισμό, διάλυση, καὶ τελεῖ ἐν διατεταγμένη ὑπηρεσία;»

Ἐκτὸς καὶ ἂν ὁ ἐρωτῶν δείχνει τὸν ἑαυτό του!!!

Κάθε νουνεχὴς ἀναγνώστης ἂς βγάλει τὰ συμπεράσματά του!...

Κύριοι χαλκεῖς τοῦ παλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα», λυπᾶμαι πολὺ γιὰ τὴν κακία καὶ τὴν μοχθηρία σας, γιὰ τὴν πονηρία καὶ τὴν ἐμπάθειά σας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν καταφάνερη ἰδεοληπτικὴ βλακεία σας, ποὺ ἐμμέσατε ἐναντίον μου χωρὶς νὰ σᾶς ἐνοχλήσω καὶ νὰ σᾶς προκαλέσω.

Ἔχω κάθε δικαίωμα νὰ μὴν εἶμαι παλαιομερολογίτης, ὅπως κι ἐσεῖς ἔχετε κάθε δικαίωμα νὰ μὴν εἶσθε νεοημερολογίτες.

Ἔχω κάθε δικαίωμα νὰ ἐλέγχω τοὺς παλαιοημερολογίτες ὅταν ὑπονομεύουν τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μου καὶ μετέρχονται δόλια μέσα γιὰ νὰ συντρίψουν τὴν Ἀποτείχιση τῶν νεοημερολογιτῶν ἀπὸ τὸν παναιρετικὸ Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς οἰκουμενιστές, ὅπως κι ἐσεῖς ἔχετε τὸ δικαίωμα νὰ ἀμυνθεῖτε ἐὰν κάτι ἀνάλογο ἐπιχειρήσω ἐναντίον σας.

Ὡστόσο δὲν ἐπεχείρησα τι ἐναντίον σας.

Δὲν σᾶς καλῶ ν’ ἀκολουθήσετε τὸ νέο ἡμερολόγιο· ἀλλὰ νὰ μὴ σταθεῖ τὸ ἡμερολόγιο λόγος τῆς διαιρέσεώς μας, ὥστε ὑπερβαίνοντες αὐτὸ νὰ ἑνωθοῦμε στὸ κοινὸ ποτήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, ἑνούμενοι μὲ τὸν Χριστὸ καὶ διὰ τοῦ Χριστοῦ μεταξύ μας, ἀκολουθοῦντες δὲ τὸ ἡμερολόγιο ποὺ ἀναπαύει ἕκαστον, ἀλλὰ ἀποτειχιζόμενοι ἀπὸ αἱρετικοὺς ἐπισκόπους καὶ σχισματικὲς παρατάξεις.

Ἔχετε κάθε δικαίωμα νὰ μὴν δεχθεῖτε τὴν πρότασή μου, ἀλλὰ δὲν ἔχετε δικαίωμα νὰ μὲ λοιδωρεῖτε καὶ νὰ μὲ διαβάλλετε μὲ ψεύδη καὶ παραποιήσεις, προϊόντα τῆς γκαιμπελικῆς μονταζιέρας σας!...

Μὴν παραθεωρεῖτε τὸ γεγονός, ὅτι σὲ κάθε περίπτωση ὅλοι παραμένουμε εἰκόνες τοῦ Δημιουργοῦ καὶ Πλάστου μας, καὶ πρὸ τοῦ φοβεροῦ βήματός Του εὑρισκόμενοι τὴν ὥρα τῆς Κρίσεως θὰ δώσουμε λόγο ὄχι μόνον γιὰ τὸ ἐὰν πράξαμε τὸ καλὸ ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἐὰν καλῶς τὸ πράξαμε!...

Δροσερὸ Τρικάλων, 25 Ὀκτ. 2017

Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ἐπιστολὴ πρὸς τὸ ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα»

    Κύριε Ἰωάννη Ν. Παπαρρήγα, διαχειριστὴ τοῦ ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα»,
               χαίρετε ἐν Κυρίῳ!

Ἀπροκλήτως καὶ ἀδίκως ἀναρτήσατε κείμενο-λίβελο ἐναντίον μου, πλῆρες ψευδῶν παραποιήσεων καὶ διαστροφῶν, ποὺ προσβάλλουν τὴν προσωπικότητά μου, τὴν τιμή μου καὶ τὴν ἀξιοπρέπειά μου. Δὲν πρόκειται ἁπλῶς γιὰ τὴν σύγκρουση διαφορετικῶν ἀπόψεων, ἀλλὰ γιὰ τὴν προσβολὴ τῆς προσωπικότητός μου.

Μάλιστα χωρὶς νὰ μὲ ἐνημερώσετε, ὥστε νὰ λάβετε τὴν δέουσα ἀπάντησή μου. Πληροφορήθηκα γιὰ τὴν ἀνάρτησή σας τυχαίως ἀπὸ καλὸν ἀδελφό. Σᾶς ἀπαντῶ μὲ κείμενό μου ἀνηρτημένο στὸ ἱστολόγιο «Πατερικὴ Παράδοση», «Ἀπάντηση στὸν λίβελο τοῦ παλαιοημερολογίτικου ‟Ἐν τούτῳ νίκαˮ» (ἐδῶ).

Ὅμως μὲ τὸ κείμενό σας «Ἀπάντηση στὸν κ. Ντετζιόρτζιο» (ἐδῶ) καὶ πάλι «ἀπαντᾶτε» στὴν ἀπάντησή μου χωρὶς νὰ ἀπαντᾶτε!!!, καὶ χωρὶς κἂν νὰ δημοσιεύσετε τὴν ἀπάντησή μου!!! Μάλιστα συνεχίζετε τὸν μονόλογό σας βάζοντας ξανὰ νὰ δουλέψει ἡ παραποιητικὴ καὶ διαστρεβλωτικὴ μονταζιέρα σας, γκαιμπελικῆς κοπῆς, ὥστε νὰ πληροφορηθοῦν οἱ ἀναγνῶστες σας μόνον τὴν δική σας ἐλλειματικὴ καὶ κακοήθη «ἀλήθεια». Καὶ πάλι βεβαίως χωρὶς νὰ λέτε τίποτα γιὰ τὴν ταμπακέρα, κατὰ τὴν παγία τακτική σας. Μάλιστα δὲν ἀναφέρετε σὲ ποιὸ ἱστολόγιο ἀναρτᾶται ἡ ἀπάντησή μου, οὔτε μὲ link παραπέμπετε στὸ κρινόμενο κειμένο, ὅπως ἔπραξα ἐγὼ στὴν ἀπάντησή μου καὶ πράττω ἐδῶ, ὥστε κάθε ἀναγνώστης σας νὰ δύναται νὰ τὴν διαβάσει καὶ νὰ βγάλει τὰ δικά του συμπεράσματα ἐν τῇ ἐλευθερίᾳ τοῦ προσώπου του καὶ τῷ αὐτεξουσίῳ τῆς συνειδήσεώς του. Γιατὶ δέν μπορεῖ, μέσα σὲ 23 σελίδες Α4 κάτι ἢ πολλὰ πράγματα θὰ λέγονται ποὺ διακαῶς θέλετε νὰ κρύψετε ἀπὸ ἐκείνους τοὺς ὁποίους συστηματικὰ ἐξαπατᾶτε. Καὶ δὲν δημοσιεύετε τὴν ἀπάντησή μου, διότι σημεῖο πρὸς σημεῖο ἀνατρέπεται ἡ ἀπάτη σας κατὰ τοῦ προσώπου μου καὶ καταδεικνύεται ἡ κακία καὶ ἡ μοχθηρία καὶ ἡ ἐμπάθεια, ἀλλὰ καὶ ἡ ἰδεοληπτικὴ βλακεία ποὺ χαρακτηρίζουν τὸν ἐναντίον μου λίβελό σας!...

Ὡστόσο σὲ ἕνα σημεῖο μὲ δικαιώνετε, ὅταν δηλώνετε: «Λέτε ότι δεν επιχειρήσατε κάτι εναντίον μας, μήπως όμως οι αγωνιστές Αγιορείτες Πατέρες επεχείρησαν κάτι εναντίον σας; επεχείρησαν κάτι εναντίον του Λ. Ντ. ώστε να αποφαίνεστε με βαρύτατες κατηγορίες εναντίον τους»!!! Μὲ αὐτή σας τὴν φράση κορυφώνονται οἱ παιδαριώδεις ἀντιφάσεις τῆς ἀπαντήσεώς σας κι ἐπιβεβαιώνετε αὐτὸ ποὺ σᾶς προσάπτω. Ξαναδιαβάστε προσεκτικὰ τὸ κείμενό σας καὶ δεῖτε πῶς αὐτοταυτίζεστε μὲ τὴν τρόϊκα τῶν ἁγιορειτῶν. Κι ὅσο γιὰ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ναί! ἔπραξαν βαρύτατο πλῆγμα ἐναντίον μου· ἐπεχείρησαν τὴν διάσπαση τοῦ ἀντὶ-Οἰκουμενιστικοῦ Ἀγῶνα τῶν νεοημερολογιτῶν καὶ τὴν ματαίωση τῆς Ἀποτειχίσεώς τους, ταυτίζοντας τὴν Ἀποτείχιση μὲ τὸ ἡμερολόγιο, πριμοδοτώντας τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ δίνοντας περαιτέρω καιρὸ στοὺς οἰκουμενιστὲς —ὡς νὰ μὴν ἦσαν ἀρκετὰ τὰ σχεδὸν ἑκατὸ χρόνια τῆς ἀσελγείας του ἐναντίον τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας— ὥστε νὰ ἐξαπλωθοῦν κι ἑδραιωθοῦν ἔτι περισσότερο στὸν ἀκατήχητο καὶ ἀπροστάτευτο πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ. Καὶ σὲ αὐτὴν τὴν διάσπαση καὶ τὴν ματαίωση ἐσεῖς τοὺς ἐνθαρρύνετε καὶ τοὺς στηρίζετε, ἀναλαμβάνοντας τὴν ὑπεράσπισή τους, διότι δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλὰ ἡ ἡμερολατρικὴ ἰδεοληψία σας!!! Δηλαδὴ τί δὲν καταλαβαίνετε; Τί προσποιεῖσθε ὅτι δὲν καταλαβαίνετε;

Ἐλπίζοντας ὅτι σᾶς ἔχει ξεμείνει ἀκόμη κάποιο ἴχνος ἐντιμότητος καὶ δημοσιογραφικῆς δεοντολογίας, ἀπαιτῶ νὰ ἀναρτήσετε τόσο τὴν ἀπάντησή μου ἀπὸ τὴν διεύθυνση (ἐδῶ) ὅσο καὶ κείμενό μου ποὺ προκάλεσε τὸν λίβελό σας ἀπὸ τὴν διεύθυνση (ἐδῶ), πρὸς ἐνημέρωση τῶν ἀναγνωστῶν σας ποὺ παραπλανήσατε καὶ εἰς τοὺς ὁποίους μὲ διασύρατε, ὡς ἐκ τοῦ νόμου εἶσθε ὑποχρεωμένος νὰ πράξετε.

Ἐπιφυλασσόμενος παντὸς νομίμου δικαιώματός μου.

Μὲ τὴν ἀγάπη Του

Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Δροσερὸ Τρικάλων, 25 Ὀκτ. 2017