ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ

Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἔκδοση δύο βιβλίων

(κατὰ σειρὰ χρονικῆς ἐμφάνισης)

Τοῦ βιβλίου:

«Οὐ βουλόμεθα ζῆν ψευδολογοῦντες»

τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου,

καὶ τοῦ βιβλίου:

«Τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἡ διαχρονική του στάση ἔναντι τῶν αἱρέσεων»

τοῦ Ἁγιορείτου π. Χαρίτωνος, Ἱερομονάχου

    Τον Μάϊο του 2017 δημοσιεύσαμε  (ἐδῶ), τὴν ἀναγγελία τῆς ἐκδόσεως τοῦ βιβλίου «Οὐ βουλόμεθα ζῆν ψευδολογοῦντες».

Τὸ βιβλίο πολεμήθηκε ἔντονα, τόσο παρασκηνιακά, ὅσο καὶ δημόσια ἀπὸ τὴν ὁμάδα Ἁγιορειτῶν, σύσσωμες τὶς παλαιοημερολογίτικες παρατάξεις καὶ ἀπὸ πολύχρωμους σχολιαστές. Καὶ τί δὲν εἶπαν γιὰ τὸν συγγραφέα! Ἀπὸ τὸ ὅτι εἶναι πλανεμένος, δαιμονισμένος, συκοφάντης ἕως ὅτι διασπᾶ τὸν ἀντι-Οἰκουμενιστικὸ ἀγώνα! Ὅτι εἶναι οἰκουμενιστής,  ἐγκάθετος ἢ ἀκόμα ὅτι, συνέγραψε τὸ βιβλίο, χωρὶς νὰ «πάρει εὐλογία» ἀπὸ τούς …Ἁγιορεῖτες, μὲ τοὺς ὁποίους εἶχε τακτική (ἕως τότε) ἐπικοινωνία!

Καὶ ἐνῶ, ὁ συγγραφέας συνεργαζόταν μὲ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες –ποὺ εἶχαν τὴν εὐαισθησία νὰ ἀκολουθήσουν τὶς ἀποτειχίσεις τῶν ἐν τῷ κόσμῳ– καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες διατηροῦσαν στενὴ σχέση καὶ συνεργασία μαζί του, τὸ βιβλίο αὐτὸ ἔγινε ἀφορμὴ νὰ ἀλλάξουν στάση ἀπέναντί του.

Ἀπορούσαμε γιὰ τὸ γεγονός! Ἡ πληροφορία ὅτι αἰτία αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς στάσεως τῶν Ἁγιορειτῶν ἦταν τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ κ. Ρίζος δὲν «πῆρε εὐλογία»(!) γιὰ τὴν συγγραφὴ τοῦ βιβλίου, φαινόταν ὑπερβολική, ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ διότι γιὰ θέματα αἱρέσεως, Πίστεως, ἀκόμα κι ἂν δὲν δίδεται εὐλογία, ἡ συνείδηση καθενὸς εἶναι ὑπεύθυνη ἀπέναντι στὸν Θεό, ἂν θὰ ὁμολογήσει καὶ πῶς θὰ ὁμολογήσει.

Ὅταν ὅμως κυκλοφόρησε τὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος,  τότε καταλάβαμε τὴν αἰτία αὐτῆς τῆς στάσεώς τους ἀπέναντι στὸν κ. Ρίζο. Διαπιστώσαμε ὅτι –δυστυχῶς– τὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος (ποὺ προλογίζει καὶ ἐπαινεῖ ὁ π. Σάββας Λαυριώτης) εἶναι διαμετρικὰ ἀντίθετο μὲ τὶς θέσεις ποὺ ἐξέθετε τὸ βιβλίο τοῦ κ. Ρίζου, στὰ θέματα τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου!

Συγκεκριμένα· τὸ βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος, ὄχι μόνο δὲν ἀποδέχεται τὰ ἀδιάσειστα ἱστορικά-ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα τοῦ
βιβλίου τοῦ κ. Ρίζου (πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι πρωτότυπα στὴν Ἑλληνικὴ βιβλιογραφία),  ὄχι μόνο δὲν  ἐπιχείρησε τουλάχιστον νὰ τὰ ἀναιρέσει, ἀλλὰ οὐδεμία ἀναφορὰ κάνει στὸ βιβλίο τοῦ κ. Ρίζου, (αὐτὸ ποὺ τόσο τὸ πολέμησαν) σὰν αὐτὸ νὰ μὴν ὑπῆρξε! Εἶναι αὐτὴ χριστιανική, ἐπιστημονική, ἀνθρώπινη στάση; Περιορίστηκε ὁ π. Χαρίτων ἁπλὰ στὴν ἀνεξέταστη ἀντιγραφή ἱστορικῶν ψευδῶν καὶ τὴν τυφλὴ υἱοθέτηση κακόδοξων ἐκκλησιολογικῶν θέσεων παλαιοημερολογίτικων βιβλίων.

Πολλοὶ ἀδελφοί –ποὺ παρακολουθοῦν τὶς ἀναρτήσεις τοῦ ἱστολογίου– μᾶς κατηγόρησαν, ἐπειδὴ δημοσίευουμε τέτοιες ἀντιπαραθέσεις πού –κατὰ τὴν γνώμη τους– χαλοῦν τὴν εἰκόνα ἑνότητας τοῦ μετώπου ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως.

Τὸ ἐρώτημά μας πρὸς αὐτοὺς εἶναι:

     Προτιμοῦν τὴν «εἰρήνη», ἔστω κι ἂν αὐτὴ ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν ἀποδοχὴ πρακτικῶν καὶ δοξασιῶν ποὺ ἀπέχουν ἀπὸ τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων μας; Μποροῦμε νὰ πολεμήσουμε τὸ ψεῦδος τῆς αἱρέσεως, συμμαχοῦντες μὲ ἄλλες ἡμερολατρικὲς ψευδολογίες; Καὶ ἐπίσης· γιὰ ποιά ἑνότητα ὁμιλοῦν; Ἡ ἑνότητα στὴν περίπτωση αὐτὴ εἶναι τὸ ζητούμενο. Καὶ ἀπὸ τὴν μεριά μας τὴν ἐπιδιώκουμε ἐμπόνως, χρόνια τώρα· ἀλλὰ ὄχι ὁποιαδήποτε ἑνότητα, ἀλλὰ ἐκείνη ποὺ εἶναι σύμφωνη μὲ τὴν ἁγιοπατερική μας Παράδοση!

Τὸ ὅτι δὲν μᾶς εὐχαριστεῖ, ἀλλ’ ἀντίθετα μᾶς λυπεῖ ἡ ὅλη κατάσταση, φαίνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν τὴν δημιουργήσαμε. Ἀντίθετα χαρήκαμε γιὰ τὶς ἀποτειχίσεις τῶν Ἁγιορειτῶν καὶ τὰ δύο τελευταῖα χρόνια προβάλαμε καὶ ὑποστηρίζαμε ὅλες τὶς δραστηριότητες τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων σταθερά.

Ἀσφαλῶς καὶ δὲν εἶναι εὐχάριστο καὶ γιὰ μᾶς ἡ δημοσίευση τέτοιων ἀντιπαραθέσεων, ἀλλὰ στόχος μας, σκοπὸς καὶ ἐπιδίωξή μας, δὲν εἶναι νὰ τὰ ἔχουμε καλὰ μὲ ὅλους, ἀλλὰ πρωτίστως καὶ κυρίως μὲ τοὺς Ἁγίους μας. Ἡ ὕπουλη εἰσχώρηση ἑνὸς Σχίσματος στὸν ἀγώνα ἐναντίον τῆς Αἱρέσεως καί, μάλιστα, στὸν χῶρο τῆς Ἀποτειχίσεως, θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς ἀφήσει ἀδιάφορους;

Ἢ θὰ ἔπρεπε νὰ τὴν κρύψουμε κάτω ἀπὸ τὸ χαλί;

Ἐξυπηρετώντας τελικά ποιόν;

Ἡ παρουσίαση, λοιπόν, αὐτῶν τῶν καταστάσεων ἔγινε καὶ γίνεται μὲ καλὴ προαίρεση. Ἔχουμε στὸ μυαλό μας μόνο τὴν ὅλη Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη κι ὄχι ἀτομικές βλέψεις καὶ ἐπιδιώξεις ὁμάδων  καὶ ὁμαδαρχῶν.

Ποιός δὲν κατανοεῖ ὅτι εἶναι ἀδύνατη ἡ συμπόρευση μὲ τοὺς Γ.Ο.Χ. ποὺ ἔχουν ἀποκαλέσει πολλοὺς ἀπὸ μᾶς ἀναπόδεικτα ὡς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ; Ποιός δὲν κατανοεῖ ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ ἀνεχθοῦμε οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες –καὶ ὅσοι ἱστολόγοι καὶ Ἀρχιμανδρίτες τοὺς ὑποστηρίζουν– νὰ ἀποκαλοῦν αἱρετικούς, πλανεμένους καὶ σατανοκίνητους, ἀδελφούς μας, ἐπειδὴ ἑστιάζουν τὴν προσοχή τους καὶ ἐξετάζουν (παρὰ τὰ ὅποια λάθη) μὲ μελέτες τους τὸ καίριο πρόβλημα τῆς συνεργασίας μὲ τοὺς Παλαιοημερολογῖτες; (ἐκτὸς καὶ ἐντὸς παρατάξεων). Τοὺς Παλαιοημερολογῖτες ποὺ ἀπαιτοῦν ἀπὸ μᾶς, ὡς ἀπαραίτητο ὅρο συνεργασίας μαζί τους τὴν προσχώρησή μας στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο;

Εἶναι δυνατὸν νὰ συνεργασθοῦμε καὶ συναγωνιστοῦμε ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μὲ ἀνθρώπους ποὺ δὲν θέλουν νὰ ἔχουν ἐκκλησιαστική κοινωνία μαζί μας, ἂν δὲν ἀκολουθήσουμε τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο; Καὶ συγχρόνως νὰ ἐξαπατοῦν ὅτι τάχα δὲν ἔχουν ἀναγάγει σὲ ΔΟΓΜΑ Πίστεως τὸ Ἡμερολόγιο; Γιατὶ εἶναι γνωστό, πὼς μόνο ἂν ὑπάρχει διαφορὰ σὲ Δόγματα Πίστεως, δὲν μποροῦμε νὰ κοινωνοῦμε μὲ ἄλλους χριστιανούς, γιατὶ τότε δὲν εἶναι Χριστιανοί, ἀλλὰ αἱρετικοὶ ἢ σχισματικοί!

Καὶ δὲν ἀρκοῦνται μόνο σ’ αὐτό, ἀλλὰ μᾶς κατηγοροῦν ταυτόχρονα ὅτι διασποῦμε τὸν ἀγώνα, ἐπειδή, θέλουμε μὲν νὰ συνεργαστοῦμε μαζί τους, ἀλλὰ μὲ ἐκκλησιολογικὴ ἀκρίβεια καὶ ἐν Ἀληθείᾳ, μὲ βάση τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων κι ὄχι μὲ βάση παλαιοημερολογίτικες ἰδέες καὶ πρακτικές!

Δυστυχῶς αὐτοὶ οἱ κύκλοι ἀπορρίπτουν –χρόνια τώρα– τὴν μόνη ρεαλιστικὴ καὶ σοφὴ πρόταση τοῦ π. Εὐθυμίου, ἡ ὁποία δὲν ἔχει ἀναγάγει τὴν Ἡμερολογιακὴ διαφορὰ σὲ Δόγμα καὶ ὑποστηρίζει ἁπλὰ ὅτι:

Ἐφ’ ὅσον ἔχουμε τὴν ἴδια Ὀρθόδοξη Πίστη, ἂς ἑνωθοῦμε ὅλοι· ἐμεῖς τοῦ Νέου, ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ διὰ τῆς Ἀποτειχίσεως· ἐσεῖς τοῦ Παλαιοῦ, ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ  τὶς ἀντιμαχόμενες Συνόδους σας καὶ ὅσες καινοφανεῖς ἐκκλησιολογικές θέσεις. Τὸ Ἡμερολόγιο, μποροῦμε στὴ συνέχεια ἀπὸ κοινοῦ νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουμε μὲ διάκριση καὶ ἀνάλογα μὲ τὴν πορεία τοῦ ἀγώνα.

     Θὰ  ἀποτολμήσουν μιὰ τέτοια κίνηση;

Σημάτης Παναγιώτης