«Πίστευε και…μη ερεύνα το δόγμα των “Μαρτύρων του Ιεχωβά”», Β΄ ΜΕΡΟΣ

  Μια συναρπαστική και άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη με τον Artem Grigoryan, πρώην μέλος των λεγομένων «Μαρτύρων του Ιεχωβά»

Μετάφραση-Επιμέλεια: Ελένη Ζήνωνος

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Α. Γκριγκοριάν: Η αποχώρησή μου δεν ήταν έκπληξη, υποθέτω. Πριν εγκαταλείψω την Οργάνωση, είχα γράψει πολλές επιστολές στο Κυβερνών Σώμα στις ΗΠΑ. Δεν ήθελαν να ταχυδρομήσω εκείνες τις επιστολές, όταν ήμουν στο Διοικητικό Κέντρο. Οι επιστολές αφορούσαν τη «Μετάφραση του Νέου Κόσμου», μια «μετάφραση» της Αγίας Γραφής, που γράφτηκε σύμφωνα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των «Μαρτύρων του Ιεχωβά».

π. Γεώργιος: Δεν θα μπορούσατε να τις ταχυδρομήσετε μόνος σας;

Α. Γκριγκοριάν:  Ως μέλος του Μπέθελ (Bethel = τοπικό διοικητικό κέντρο της εταιρείας «Σκοπιά» - The Watchtower Society), ήθελα να στείλω αυτή την επιστολή μέσω εσωτερικών καναλιών και όχι με
τακτική αλληλογραφία, για να διασφαλίσω ότι δόθηκε η μέγιστη προσοχή σε αυτή την επιστολή. Έστειλα τη δεύτερη και την τρίτη επιστολή, αφού έφυγα από το Διοικητικό Κέντρο.

π. Γεώργιος: Τι έγραφες σ’ εκείνες τις επιστολές;

Α. Γκριγκοριάν:  Περιέγραφα τις αντιφάσεις και τα λάθη της οργάνωσης των «Μαρτύρων του Ιεχωβά». Συγκεκριμένα, αφορούσαν σε εμφανείς αποκλίσεις από το ελληνικό πρωτότυπο της Καινής Διαθήκης. Εργάστηκα σε μερικές μεταφραστικές λύσεις, διότι σαφώς διέφεραν από το ελληνικό κείμενο. Σ’ αυτά αναφερόμουν. Η επιστολή ήταν έξι σελίδες, γραμμένη στα αγγλικά. Δεν ήθελαν να ταχυδρομήσω την επιστολή. Αμέσως, μου είπαν ακόμη, ότι η επιστολή αυτή φανέρωνε δυσπιστία προς τον "πιστό και φρόνιμο δούλο" (όπως οι ίδιοι αποκαλούν την Οργάνωσή τους): "Πώς μπορείς να είσαι τόσο δύσπιστος;", με ρώτησαν. Αλλά ήθελα πραγματικά να καταλάβω, επειδή δεν υπήρχαν απαντήσεις σ’ αυτές τις ερωτήσεις. Τελικά, πήρα την απάντηση. Αυτή η απάντηση μ’ έκανε να είμαι σίγουρος, ότι, κανείς σ’ αυτή την οργάνωση δεν χρειάζεται να ψάξει για την αλήθεια. Με άλλα λόγια, μερικά απαρχαιωμένα δόγματα, ανεξάρτητα από το πόσο παράλογα είναι, ήταν πιο σημαντικά από την αναζήτηση της αλήθειας.

π. Γεώργιος: Μπορείτε να μας πείτε εν συντομία, τι απάντησαν;

Α. Γκριγκοριάν: Ήταν απλώς μια υπεκφυγή. Έγραψαν: «Αδελφέ Γκριγκοριάν, θα θέλαμε σίγουρα να σε επαινέσουμε για τις προσπάθειές σου να εμβαθύνεις στο Λόγο του Θεού, αλλά, θα’ πρεπε να περιμένεις και να μην προτρέχεις της Οργάνωσης. Όταν ο Ιεχωβά το κρίνει απαραίτητο, θα ρίξει περισσότερο φως και … ένας «πιστός και φρόνιμος δούλος» στο Μπρούκλυν (όπου βρίσκονταν τότε τα κεντρικά γραφεία της Οργάνωσης) θα δώσει κάποιες διευκρινήσεις… Αν όχι, παρακαλώ να περιμένεις και να παραμένεις περισσότερο συνδεδεμένος με την Οργάνωση». Δεν υπήρχαν καθόλου απαντήσεις. Είχα μια λίστα με πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις, αλλά σε καμία δεν δόθηκε απάντηση. Σαν αποτέλεσμα, λίγο καιρό αργότερα, γράψαμε με τη σύζυγό μου μια επιστολή παραίτησης από την Οργάνωση. Τη στείλαμε σε όλους τους φίλους και γνωστούς μας- Είχα αναπτύξει πολλές σχέσεις με «Μάρτυρες του Ιεχωβά» σε χώρες της πρώης Σοβιετικής Ένωσης όπως την Αρμενία, τη Γεωργία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και την Ουκρανία. Τη στείλαμε σε όλους και τότε μας κάλεσαν σε συνάντηση με τους «πρεσβύτερους» της ομάδας μου. Προσπάθησαν να με πείσουν ν’ αλλάξω γνώμη και στο τέλος μας αφόρισαν, με βάση εκείνη την επιστολή. Όλα τώρα τελείωσαν για μας.

π. Γεώργιος: Πολλοί απ’ εκείνους που πήραν την ίδια πορεία και εγκατέλειψαν μια παρόμοια Οργάνωση, όχι απαραίτητα τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά», όταν έφυγαν πέρασαν από ένα στάδιο «αποτοξίνωσης», με συμπτώματα «στερητικού συνδρόμου». Ψυχολογικά είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς. Ο κόσμος τους έχει καταστραφεί. Εσάς, τι σας βοήθησε σ’ αυτό το στάδιο;

Α. Γκριγκοριάν: Φοβάμαι ακόμα και να φανταστώ τί θα συνέβαινε, αν η σύζυγός μου αποφάσιζε να παραμείνει στην Οργάνωση. Γνωρίζω τέτοιες καταστάσεις. Έχω πολλούς γνωστούς που έφυγαν από την Οργάνωση ενώ οι σύζυγοί τους παρέμειναν. Γνωρίζω ότι αυτό έκανε τη ζωή τους δύσκολη και σε μερικές περιπτώσεις οδήγησε σε διαζύγιο και διάλυση της οικογένειας. Σε άλλες περιπτώσεις, αυτό είχε ως αποτέλεσμα η οικογένεια να μην έχει παιδιά, καθώς το άτομο που παρέμενε στην Οργάνωση, εσκεμμένα αποφάσιζε να μην έχει παιδιά. Φυσικά, η σύζυγός μου κι εγώ στηρίζαμε ο ένας τον άλλο, αλλά και η συνειδητοποίηση ότι τώρα ήμουν ελεύθερος, βοήθησε πολύ. Ήμουν ελεύθερος και τώρα μπορούσα ν’ αφιερώσω αρκετό χρόνο να μάθω και να μελετήσω διάφορες πτυχές της Αγίας Γραφής. Κατάλαβα ότι τώρα είχα μια απίστευτη πληθώρα επιλογών, όσον αφορά τη μελέτη της Αγίας Γραφής. Αυτή η σκέψη ότι θα μπορούσα ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς, να μελετώ τη Βίβλο, πραγματικά με ενέπνεε. Μου πήρε μερικά χρόνια, απλώς να επανεξετάσω όλες τις προηγούμενες αντιλήψεις μου, αρχίζοντας από το βιβλίο της Γένεσης, μέχρι το τέλος. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος και για μερικά χρόνια δεν εντάχθηκα σε κάποια Χριστιανική ομάδα.

π. Γεώργιος: Πρόσφατα διάβαζα την ιστορία ενός Αμερικανού, πρώην «Μάρτυρα του Ιεχωβά». Οι παππούδες και οι γονείς του ήταν «Μάρτυρες του Ιεχωβά», έτσι αυτός ήταν «Μάρτυρας του Ιεχωβά» τρίτης γενεάς. Έλεγε ότι το πρώτο πράγμα που τον έκανε να εγκαταλείψει την Οργάνωση, ήταν η Αγγλική μετάφραση της Βίβλου, γνωστή ως the King James Bible. Πιθανόν να μην γνωρίζουν όλοι ότι, οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» έχουν τη δική τους μετάφραση της Βίβλου, που είναι σημαντικά παραποιημένη για να ταιριάζει στις πεποιθήσεις της οργάνωσης. Έτσι, γι’ αυτόν τον Αμερικανό, ήταν μια αποκάλυψη το να μάθει ότι το κείμενο της Αγίας Γραφής ήταν, στην πραγματικότητα, αρκετά διαφορετικό. Και αυτή η κανονική, κλασσική μετάφραση που είναι κοντά στη δική μας συνοδική μετάφραση, έγινε γι’ αυτόν η γέφυρα που τον οδήγησε τελικά στην Ορθοδοξία. Τί έγινε στη δική σου περίπτωση; Πώς, η μακρά σου αναζήτηση, σε οδήγησε στην Ορθοδοξία;

Α. Γκριγκοριάν: Πρώτα απ’ όλα συνειδητοποίησα ότι η Αγία Γραφή δεν είναι αυτονόητη, ούτε αρκετή από μόνη της, όπως απολυτοποιείται από τον Προτεσταντισμό (‘sola scripta’). Όσο περισσότερο προσπαθούσα να κατανοήσω την Αγία Γραφή, τόσο περισσότερες ερμηνείες συναντούσα. Αυτό αφορούσε, όχι μόνο διάφορους τρόπους ερμηνείας του κειμένου, αλλά και ερμηνευτικές προσεγγίσεις και εξηγητικές μεθόδους. Κατάλαβα ότι, το θέμα της σύνταξης των ερμηνευτικών σχολίων, ήταν ουσιώδες. Με άλλα λόγια, ποιές ήσαν οι αυθεντικότερες και αρχαιότερες ερμηνείες των κειμένων;

Κατάλαβα ότι η Γραφή δεν μπορεί να γίνει κατανοητή έξω από μια ζωντανή Παράδοση.

Αυτό το ενδιαφέρον για τη Μελέτη της Αγίας Γραφής, με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι, στο γενικό σύνολο, μια συγκεκριμένη θρησκευτική παράδοση όρισε τι πρέπει να συμπεριληφθεί στη Βίβλο. Έμαθα ότι υπάρχουν τα λεγόμενα δευτεροκανονικά βιβλία, που από την αρχαιότητα είχαν συμπεριληφθεί στην Αγία Γραφή. Στον Προτεσταντισμό απορρίφθηκαν ως απόκρυφα. Έμαθα ότι χρησιμοποιήθηκαν διάφορα κείμενα σαν βάση για την Παλαιά Διαθήκη, όπως Μασοριτικά (Masoretic) κείμενα και η Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Όλ’ αυτά με οδήγησαν στη συνειδητοποίηση ότι η Αγία Γραφή, στην πραγματικότητα, δεν μπορούσε να γίνει κατανοητή έξω απ’ αυτή την παράδοση, μια ζωντανή παράδοση, με βάση την οποία γράφτηκε αρχικά και οριστικοποιήθηκε. Αυτό, με ώθησε να ψάξω για τις αρχικές πηγές. Συνειδητοποίησα ότι αυτή η Προτεσταντική αντίληψη να «βλέπεις» αυτά που πιστεύεις, όταν διαβάζεις την Αγία Γραφή, ήταν στην πραγματικότητα λανθασμένη. Λένε: «Δεν προσπαθούμε να βγάλουμε κάποιο (βαθύτερο) νόημα από τη Γραφή, απλώς παίρνουμε την (επιφανειακή) έννοια των λέξεων». Κατάλαβα ότι αυτό ήταν μια πλάνη. Στην πραγματικότητα, το κείμενο και η κατανόηση του κειμένου, δεν είναι ένα και το αυτό πράγμα.

Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, άρχισα να σκέφτομαι: Ποια κριτήρια μπορώ να χρησιμοποιήσω για να καταλάβω, πώς αυτά τα κείμενα ερμηνεύτηκαν τον 1^οαιώνα, στις αποστολικές κοινότητες; Αυτό με οδήγησε στον πρώϊμο Χριστιανισμό. Θυμάμαι πήγα στο «Σλόβο», ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο και αγόρασα μια συλλογή από τα έργα των Αποστολικών Πατέρων. Είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο που, από απόψεως αυθεντικότητας και αρχαιότητας, η Εκκλησία το κατατάσσει δεύτερο, μετά την Καινή Διαθήκη. Πολύτιμα μαργαριτάρια μιας αρχαίας κληρονομιάς – Διδαχές, έργα του Κλήμεντος της Ρώμης, του Ιγνατίου Αντιοχείας…

π. Γεώργιος: Αυτοί, ήταν οι άνθρωποι που είδαν τους Αποστόλους του Χριστού με τα μάτια τους και διδάχτηκαν από αυτούς.

Α. Γκριγκοριάν: Αυτό με εξέπληξε περισσότερο, επειδή, όπως γνωρίζετε, οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» διδάσκουν ότι, μετά το θάνατο των Αποστόλων, υπήρξε πλήρης αποστασία, που σημαίνει ότι στον 2^ο αιώνα δεν υπήρχε πλέον Αλήθεια. Αυτή η θεωρία μου φαινόταν πάντοτε πολύ περίεργη, διότι υποβίβαζε τους Αποστόλους σε φτωχούς δασκάλους, υπονοώντας ότι δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κοινότητες και να διδάξουν με τέτοιο τρόπο ώστε, μετά το θάνατό τους, οι οπαδοί να παραμείνουν πιστοί στις διδαχές τους. Σε κάποια στιγμή, απλώς συνειδητοποίησα ότι, αυτή η θεωρία είναι θεομάχος!

π. Γεώργιος: Εάν μια τέτοια κοινότητα δεν μπορούσε να σχηματιστεί από κανέναν από τους δώδεκα αποστόλους, τότε αμφισβητεί τον Θεό, ο οποίος επέλεξε τους αποστόλους.

Α. Γκριγκοριάν: Ναι, αυτό θα σήμαινε πλήρη αποτυχία του Χριστού. Θα ήταν αποτυχία του Θεού, αν το έργο του Θεού κατέρρεε αμέσως μετά το θάνατο των αποστόλων. Θα σήμαινε ότι η δύναμη του Ευαγγελίου ήταν στους ίδιους τους αποστόλους και όταν πέθαναν, όλα χάθηκαν. Κατάλαβα ότι αυτή η θεωρία ήταν πλαστή. Γι’ αυτό έμεινα έκθαμβος όταν αντιλήφθηκα ότι διάβαζα τα έργα εκείνων που είχαν γνωρίσει τους αποστόλους προσωπικά και είχαν χειροτονηθεί από αυτούς. Όταν τα διάβαζα όλ’ αυτά τα έργα, είδα ότι η Χριστιανική παράδοση, στην πραγματικότητα, ήταν ο Χριστιανισμός των Αποστολικών Πατέρων. Ομολογία της Θεότητος του Χριστού, προσευχή στον Ιησού, Επισκοπές, Ευχαριστία, έτσι κατανοείται στην Ορθοδοξία, καθώς και η πίστη στη μετά θάνατο ζωή. Όλ’ αυτά απορρίπτονται από τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά» και θεωρούνται μεταγενέστερες εξελίξεις, που εισήχθησαν σχεδόν τον 4^ο αιώνα. Και εδώ, βλέπουμε όλ’ αυτά, στο τέλος του 1^ου και αρχές του 2ου αιώνα. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό βήμα προς τη μελέτη της Ορθοδοξίας.

π. Γεώργιος: Μπορώ να φανταστώ, ότι, μετά από δεκαπέντε χρόνια με τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά», παρόλο που φύγατε και διακόψατε κάθε δεσμό με το παρελθόν, διατηρούσατε ακόμα κάποιες ιδέες, συνήθειες και προσδοκίες που δεν ταίριαζαν με την πραγματικότητα που αντιμετωπίζατε με την μεταστροφή σας στην Ορθοδοξία. Πιθανόν, να έπρεπε να επανεκπαιδεύσετε τον εαυτό σας και να εξοικειωθείτε με νέα πράγματα και κάποια πράγματα ίσως να φαίνονταν περίεργα, ενώ κάποια άλλα να σας έλειπαν… μπορείτε να μας πείτε λίγα λογια γι’ αυτό; Πώς ήταν η μετάβασή σας από τη «διανοητική» πίστη στην Ορθόδοξη Εκκλησία που ιδρύθηκε από τους αποστόλους, στην έμπρακτη βίωση της Ορθοδόξου ζωής; Τι δυσκολίες συναντήσατε;

Α. Γκριγκοριάν: Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα και σημαντική ερώτηση. Υπάρχουν πολλά να πούμε. Μπορείτε να φανταστείτε, ότι, οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» δεν επιτρέπεται καν να μπουν σε Ορθόδοξες εκκλησίες; Θεωρούν ότι, οι εκκλησίες αυτές, δεν είναι τίποτε άλλο από ειδωλολατρικοί ναοί, οπότε δεν μπορείς να πατήσεις το πόδι σου εκεί. Την περίοδο που διανοητικά είχα μεταστραφεί στην Ορθοδοξία, περνούσα έξω από την εκκλησία που βρισκόταν κοντά στο σπίτι μας και ήθελα να πάω, απλά για να μιλήσω στον ιερέα, πραγματικά το χρειαζόμουν, τόσο συναισθηματικά όσο και πνευματικά. Μια μέρα, μάζεψα τις δυνάμεις μου και μπήκα στην εκκλησία. Το πρώτο πράγμα που είδα ήταν μια βάση με κεριά και μια γυναίκα πίσω απ’ αυτά.

«Μπορώ να μιλήσω με τον ιερέα;», ρώτησα.

 «Τι θέλεις; Γιατί θέλεις να δεις τον ιερέα; Τι δεν ξέρεις;», μου απάντησε με αγένεια η γυναίκα.

«Πρέπει να μιλήσω, η ιστορία μου είναι αρκετά περίπλοκη», είπα.

«Τι περίπλοκη ιστορία;», αποκρίθηκε. «Τουλάχιστον, είσαι βαφτισμένος;»

«Ναι», είπα. Πραγματικά βαφτίστηκα όταν ήμουν παιδί. Με ρώτησε αν φορούσα το σταυρό μου. Της είπα «όχι», και αυτό απλά, την εξαγρίωσε…

«Αν δεν φοράς το σταυρό, ο Θεός δεν θα σε δει»…

Καθώς ήδη γνώριζα πολλά πράγματα για την Ορθοδοξία, τη ρώτησα:

«Σε ποια παράδοση των Αποστολικών Πατέρων στηρίζεις αυτή τη δήλωση; Ξέρετε ότι οι Απόστολοι δεν φορούσαν σταυρούς, αλλά ο Θεός τους ‘είδε’»;

«Τώρα δηλαδή θέλεις να τσακωθούμε!», είπε θυμωμένα. Εν πάσει περιπτώσει, δημιουργήθηκε μια σκηνή, έτσι έφυγα βιαστικά από την εκκλησία. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή, αλλά στην πραγματικότητα ήταν Θεόσταλτη.

Η αληθινή επιστροφή μου στην Εκκλησία, έγινε μέσα σε μια πραγματική κοινότητα, η οποία παρείχε κατήχηση για 6 μήνες, επικοινωνία μεταξύ των ενοριτών εκτός των ακολουθιών και μελέτη της Αγίας Γραφής. Αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο, επειδή είδα την πραγματική Ορθοδοξία, όπου οι άνθρωποι δεν ανάβουν απλώς κεριά αλλά, βιώνουν την πραγματική Ευχαριστιακή ζωή. Γνωρίζουν και αγαπούν ο ένας τον άλλο, έχουν κοινά γεύματα και μελετούν την Αγία Γραφή μαζί. Αυτά, φυσικά, με εντυπωσίασαν. Γι’ αυτό είμαι σίγουρος ότι η πραγματική Ορθόδοξη ιεραποστολή για να βοηθήσει ανθρώπους στις διάφορες σέκτες, είναι δυνατή μόνο εάν μπορεί να προσφέρει σ’ αυτούς τους ανθρώπους μια εναλλακτική λύση. Μια καλύτερη εναλλακτική λύση. Αργότερα, όταν βοηθούσα ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις διάφορες Οργανώσεις και να ακολουθήσουν τη ζωή της Εκκλησίας, πολλές φορές είδα, ότι, κανένα λογικό επιχείρημα δεν έφερνε αποτέλεσμα.

Συχνά, όταν οι άνθρωποι συζητούν με τους αιρετικούς (sectarians), αναρωτιούνται γιατί τα επιχειρήματά τους αποτυγχάνουν. Προβάλλουμε πειστική θεολογική, επεξηγηματική, ιστορική και απλή λογική επιχειρηματολογία, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Δεν έχουμε αποτέλεσμα επειδή, αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν παρασυρθεί αρχικά από κάποια λογικά επιχειρήματα και αυτός είναι ο λόγος που τα επιχειρήματα δεν θα τους πείσουν διαφορετικά. Είχαν πεισθεί από κάτι άλλο…

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω, ότι, πρέπει πρώτα απ’ όλα να δείξουμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους την χριστιανική ζωή και να συζητήσουμε τις έννοιες αργότερα.

π. Γεώργιος: Είναι πολύ σημαντικό, ότι, τώρα μπορείς να βρεις αυτή τη ζωή στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ίσως να μην έχουν όλες οι εκκλησίες τη συγκροτημένη ενοριακή ζωή που αναφέρατε αλλά, από απόψεως πλούτου πνευματικής ζωής, ασκητικών πρακτικών και προσωπικής ανάπτυξης στην πίστη και την αγάπη, η Ορθοδοξία μπορεί και προσφέρει πολλά για να καταπλήξει τους πρώην «Μάρτυρες του Ιεχωβά» και τους Προτεστάντες.

Σ’ ευχαριστώ για τη διήγηση της εμπειρίας σου και για το γεγονός ότι ήλθατε και μας μιλήσατε για την πνευματική σας διαδρομή… Εύχομαι ο Θεός να φωτίσει αγαπητά σας πρόσωπα που βρίσκονται ακόμα στην Οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», να βρουν κι εκείνα το δρόμο προς την αληθινή πίστη, την Ορθοδοξία. Ο Θεός μαζί σου!

Α. Γκριγκοριάν: Σας ευχαριστώ πολύ.

π. Γεώργιος: Αγαπητοί τηλεθεατές, μπορείτε να στείλετε τα σχόλια και τις ερωτήσεις σας στο pravoslavmir@yandex.ru. Είμαστε πάντα ευτυχείς να τις διαβάσουμε. Ο Θεός μαζί σας. Εύχομαι σε όλους να βρουν την πορεία τους προς τον Θεό σε αυτή τη ζωή.

Μετάφραση από τα Ρωσικά: Talyb Samedov

ΤΕΛΟΣ

 ppu.org.cy &ppu.org.cy

Πηγή