Η διαστροφή έγινε συνήθεια στους Γ.Ο.Χ.

Ἀπάντηση στὸ ἄρθρο τοῦ κ. Μάννη

 

«Άγ. Νικόλαος Πλανάς και Τρικαμηνικοί»

    Δημοσιεύσαμε ἕνα ἄρθρο τοῦ «Κρυφοῦ Σχολειοῦ» γιὰ τὸν ἅγιο Νικόλαο Πλανᾶ καὶ ἐπισημάναμε ὅτι ἡ φράση ποὺ εἶχε πεῖ ὁ Ἅγιος,

«από πεποίθηση το Παλαιό, από υποχρέωση το Νέο Ημερολόγιο!» (ἐδῶ). 

      εἶναι μιὰ τοποθέτηση ποὺ ἀνατρέπει τὶς δογματικὲς διαστάσεις ποὺ δίνουν οἱ Γ.Ο.Χ. στὸ Ἡμερολόγιο, οἱ ὁποῖοι ἀποκλείουν ἀπὸ τὴν κοινωνία τους, ὅσους ἀρνοῦνται τὸν Οἰκουμενισμό, ἀλλὰ δὲν ἐπιστρέφουν γιὰ δογματικοὺς καὶ ἄλλους λόγους στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο.

    Ὑπ’ ὄψιν ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. δὲν δέχονται ὡς Ἅγιο κάποιον ποὺ σφάλλει στὰ θέματα τῆς Πίστεως· γι’ αὐτὸ ἐπαινοῦν μὲν τὸν ἅγιο Νικόλαο Πλανᾶ, καθὼς λανθασμένα νομίζουν ὅτι, ἐπειδὴ λειτουργοῦσε καὶ μὲ τὸ Παλαιό, δὲν τοὺς καταδικάζει ἡ στάση του, ἀλλὰ δὲν δέχονται τὸν Ἅγιο Παΐσιο, παρότι λειτουργοῦσε μὲ τὸ Π.Η. Γιατί αὐτὴ ἡ διαφοροποίηση; Γιατὶ ὁ ἅγιος Παΐσιος δὲν ἀναγνώριζε τοὺς Παλαιοημερολογίτες, ἀφοῦ ἦσαν σχισματικοί. Καὶ βέβαια, ἐπειδὴ δὲν πῆρε σαφῆ θέση στὸ θέμα Πίστεως, ὅπως εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός, ὅπως θέλουν νὰ πιστεύουν.

    Ἀλλά, ἂν τὸ Ἡμερολόγιο ἔχει σχέση μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, οὔτε ὁ ἅγιος Νικόλαος πῆρε θέση …ὁμολογιακὴ καὶ ὀρθόδοξη κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἁπλούστατα γιατὶ λειτουργοῦσε καὶ μὲ τὸ Νέο Ἡμερολόγιο τῶν …Οἰκουμενιστῶν!!! Νά, ποῦ ὁδηγοῦν οἱ ἀπέλπιδες προσπάθειες τῶν Γ.Ο.Χ. νὰ βροῦνε στηρίγματα τοῦ σχίσματος σὲ Ἁγίους, ποὺ ἀνήκουν σὲ ἄλλη (διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν δικιά τους) «ἐκκλησία»! Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ὅμως, ἔβλεπε τὸ πρόβλημα τοῦ Ἡμερολογίου, ἀλλὰ δὲν συμφωνοῦσε μὲ τὴν σχισματικὴ θέση τῶν Γ.Ο.Χ., γι’ αὐτὸ καὶ ἀπέρριψε ἐν τῇ πράξει τὶς σχισματικὲς θέσεις τους. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ γέροντας Φιλόθεος Ζερβᾶκος, ποὺ δὲν προσχώρησε στὸ σχίσμα τους. Μήπως, λοιπόν, πρέπει (γιὰ λόγους συνεπείας πρὸς τὶς ἰδικές τους θέσεις) νὰ ἀποκηρύξουν τὸν ἅγιο Νικόλαο καὶ τὸν γ. Φιλόθεο, ὅπως τὸν ἅγιο Παΐσιο;

   [Αὐτὴ τὴν ἀσυνέπεια τοῦ κ. Μάννη, κατάλαβαν καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Γ.Ο.Χ.! Κάποιος γράφει στὸ ἱστολόγιο τοῦ κ. Μάννη τὰ ἑξῆς: «Ὡς γνωστόν, ὁ πρώην Φλωρίνης ἀποτειχίστηκε, διώχθηκε, ἐξορίστηκε καὶ σήμερα τιμᾶται ὡς Ἅγιος καὶ ὁμολογητής. Εἶχε δηλώσει: …σὲ καμιὰ περίπτωση κοινωνία μὲ τοὺς σχισματικούς)... Ὁ δὲ πατὴρ Νικόλαος Πλανᾶς παρέμεινε κοινωνικὸς μὲ τοὺς διώκτας τοῦ πρώτου καὶ ἀκολουθοῦσε τὸ νέο ὡς ὑποχρέωση(!) Σὲ τί ἄραγε; Στὴν σχισματικὴ ἐκκλησία ἢ στοὺς πρωτεργάτας τῆς καινοτομίας;...  Θὰ τὸν ἐπαινέσουμε σὰν ΓΟΧ γιὰ αὐτὴν του τὴν ἐνέργειαν καὶ θὰ τὸν κατατάξουμε καὶ αὐτὸν μὲ τοὺς ἁγίους; Δυὸ ἄτομα σὲ διαφορετικὲς ἐκκλησίες ἅγιοι;»!].

    Γιὰ τὸν ἅγιο Παΐσιο καὶ τὴ στάση του ἀπέναντι στὸν Οἰκουμενισμὸ

καὶ στοὺς Παλαιοημερολογίτες, ἔχουμε γράψει ἀλλοῦ. Γιὰ τὸν ἅγιο Νικόλαο ὅμως, εἶναι ξεκάθαρο ὅτι (ὅπως καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Παλαιοημερολογίτες) δὲν γνώριζε τίποτα γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό, ἁπλούστατα γιατὶ τότε δὲν ὑπῆρχε κάποια αἵρεση ποὺ νὰ λέγεται Οἰκουμενισμός!

    Σημειώναμε στὴν ἀνάρτηση, ἐξαιτίας τῆς ὁποίας ἐξεμάνη ὁ κ. Μάννης, ὅτι τὴν θέση τοῦ ἁγίου Νικολάου Πλανᾶ ἐφαρμόζουμε ὡς πρὸς τὸ Ἡμερολογιακό, καθὼς καὶ ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς οὐσιαστικά, μὲ τὴν ὅλη στάση του καὶ τὶς συγγραφές του, ἀκολουθεῖ καὶ μιμεῖται μὲ σεβασμὸ τὸν Ἅγιο. Πολλὲς φορὲς ἐξέφρασε τὴν ἄποψη ὅτι εἶναι εὐχῆς ἔργο νὰ ὑπῆρχε ἕνα Ἡμερολόγιο. Τὸν ἴδιο δὲν θὰ τὸν πείραζε, ἂν πηγαίναμε, ὄχι μόνο μὲ τὸ Ἰουλιανό (δηλαδὴ τὸ Παλαιό), ἀλλὰ ἀκόμα παλαιότερα, μὲ τὸ Μακεδονικό, μὲ τὸ ὁποῖο πήγαιναν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι κ.λπ. Ἔγραψε μάλιστα καὶ ἄρθρα, μὲ τὰ ὁποῖα ἀπέδειξε ὅτι ἐπὶ αἰῶνες μετὰ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο διάφορες τοπικὲς Ἐκλησίες ἀκολουθοῦσαν ἄλλο Ἡμερολόγιο, κι ὄχι τὸ Παλαιό (Ἰουλιανό), ὅπως π.χ. ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξανδρείας, καὶ κανένας Ἅγιος δὲν ἀποσχίστηκε ἀπ’ αὐτούς!

    [Βέβαια, οἱ Παλαιοημερολογίτες ἰσχυρίζονται ψευδῶς, ὅτι ὅσοι ἀκολουθοῦν τὸ Νέο Ἡμερολόγιο παραβαίνουν τὸν Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς. Τοῦτο κατεδείχθη ὅτι εἶναι ἀναληθές, γιατὶ ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος καθόρισε Κανόνα γιὰ τὸ Πασχάλιο κι ὄχι γιὰ τὸ Ἡμερολόγιο! Ἀλλὰ κι ἐδῶ ἡ συνήθεια τῆς διαστροφῆς δὲν ξεχνιέται, καὶ οἱ Γ.Ο.Χ. πάλι θὰ ποῦν ὅτι ναὶ μέν, ἀλλὰ δέ…].

     Ἐπίσης ὁ π. Εὐθύμιος διετύπωσε ἕξι λόγους –διὰ τῶν ὁποίων φαίνεται ἡ μεγάλη του διάκριση καὶ ἡ ποιμαντική του εὐαισθησία– γιὰ τοὺς ὁποίους λόγους, δὲν μποροῦμε αὐτὴ τὴν στιγμὴ νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ Παλαιό. Τοὺς λόγους αὐτοὺς τοὺς ἀναφέρει ὁ κ. Μάννης (ἐδῶ), ἀλλὰ τοὺς παρερμηνεύει. Καὶ ἐνῶ ἡ πραγματικότητα βοᾶ,  ὅτι αὐτὴ τὴν στιγμὴ δυσκολευόμαστε νὰ «τὰ βροῦμε», νὰ συντονιστοῦμε καὶ συστρατευθοῦμε, γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, αὐτοὶ ἐπιμένουν καὶ συζητοῦν γιὰ ἕνα πιὸ δύσκολο ἐγχείρημα, ποὺ τὸ θέλουν μάλιστα νὰ πραγματοποιεῖται ταυτόχρονα (ἢ μᾶλλον δηλώνουν πὼς πρέπει νά …προηγηθεῖ!), δηλαδὴ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ Παλαιοῦ! Ὁ π. Εὐθύμιος ὅμως δήλωσε ἑνωτικά, ὅτι δὲν μᾶς ἐνδιαφέρουν αὐτὴ τὴν στιγμὴ τὰ Ἡμερολόγια, ἀλλὰ ἡ καταπολέμηση τῆς αἱρέσεως, ἡ ὁποία διαλύει τὰ πάντα. Τὸ ὅτι πολλὲς τοπικὲς Ἐκκλησίες λειτουργοῦν μὲ τὸ Παλαιό, δὲν τὶς βοήθησε νὰ ἀποφύγουν τὸν Οἰκουμενισμό! Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ συστρατευθοῦμε ὅλοι, ὅσοι ἀρνούμαστε τὸν Οἰκουμενισμό, κατὰ τὴς Παναιρέσεως, ἀσχέτως ποιό Ἡμερολόγιο ἀκολουθοῦμε.

    Σημειωτέον δέ, ὅτι ὁ π. Εὐθύμιος λειτουργεῖ στὸν κόσμο μὲ τὸ Νέο, ὡς Ἁγιορείτης δὲ μὲ τὸ Παλαιό. Καὶ ἐπίσης, πρὶν ὁ π. Σταῦρος Βάϊος ἐπιλέξει νὰ δογματοποιήσει τὸ Ἡμερολόγιο, παρότι πήγαινε μὲ τὸ Παλαιό, ὁ π. Εὐθύμιος κι ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἀποτειχισμένοι (τὸ 2010-11 περίπου), κοινωνούσαμε μὲ τὸν π. Σταῦρο καὶ μᾶς λειτουργοῦσε σὲ ἰδιωτικὰ ἐκκλησάκια. Ἀκαταμάχητη, ἀτράναχτη καὶ ἔμπρακτη ἀπόδειξη γιὰ τὴν κρυστάλλινη τοποθέτησή μας ὡς πρὸς τὰ Ἡμερολόγια!

    Ὅλα αὐτὰ ὁ διαστροφέας τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς πραγματικότητος κ. Μάννης, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ κρατήσει τοὺς ὀπαδούς του στὴν στρούγκα τοῦ Ἡμερολογίου, τὰ παραποιεῖ. Ἔγραψε λοιπὸν ἕνα ἄρθρο στὸ ὁποῖο, ἄλλη μιὰ φορά, παραπληροφορεῖ καὶ ψεύδεται ἀσύστολα. Ἐκεῖ μεταξὺ ἄλλων γράφει:

    «Η διαφορά όμως μεταξύ του Αγίου και των Τρικαμηνικών είναι τεράστια, διότι:

α) Ο μεν Άγιος Νικόλαος Πλανάς έλεγε "από πεποίθηση το παλαιό και από υποχρέωση το νέο", ενώ οι Τρικαμηνικοί λένε "όχι μόνο από υποχρέωση, αλλά και από πεποίθηση το νέο". Ιδού η ατράνταχτη απόδειξη από τα γραπτά του ιδίου του ηγέτη τους, π. Ευθυμίου Τρικαμηνά»!

     Καὶ παραθέτει τοὺς 6 λόγους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους φαίνεται ὁλοκάθαρα, γιὰ ὅσους ἔχουν ὑγιεῖς πνευματικοὺς ὀφθαλμούς,  ὅτι γιὰ ποιμαντικοὺς λόγους καὶ πράγματι ἀπὸ «ὑποχρέωση» ἐνεργεῖ καὶ ὁ π. Εὐθύμιος, ὡς μιμητὴς τῶν Ἁγίων, ὅπως τότε γιὰ τοὺς δικούς του λόγους ἐνεργοῦσε ὁ ἅγιος Νικόλαος. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ π. Εὐθύμιος, δέχεται νὰ λειτουργεῖ μὲ ὅσους -γιὰ κάποιο λόγο- λειτουργοῦν μὲ τὸ Παλαιό (ὅπως ὁ π. Σταῦρος τότε), ἀλλὰ δὲν τὸ ἔχει δογματοποιήσει καὶ δὲν ἔχει δημιουργήσει Ἐκκλησίες ἀλληλομισούμενες καὶ ἀλληλοαποκλειόμενες. Κι αὐτὰ περὶ τῆς καταστάσεως στὸ χῶρο τῶν Γ.Ο.Χ. δὲν τὰ λέμε μόνο ἐμεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ σχολιαστὲς τοῦ ἱστολογίου τοῦ κ. Μάννη, ὅπως ὁ Λ.Λ.: «17 Οκτωβρίου 2018. Μην ξεχνάτε ότι καινοτομία ήταν και η δημιουργία συνόδων ΓΟΧ με αντιφατικές αποφάσεις, αλληλοαφορισμούς και επίπονα σχίσματα. Λ.Λ.»! (Δὲς ἐδῶ: http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2018/10/blog-post_82.html#comment-form).

    Μόνο κάποιος ἀνόητος δὲν βλέπει τὴν παραπλάνηση· ὅτι δηλαδή, παραπλανᾶ ἐκεῖνος ποὺ σοῦ λέει ὅτι, ἂν δὲν ἔρθεις μὲ τὸ Παλαιό, εἶσαι σχισματοαιρετικός, καὶ ταυτόχρονα ἰσχυρίζεται ὅτι δὲν ἔχει δογματοποιήσει τὸ Ἡμερολόγιο! 

     Εἶναι φανερὴ ἡ παραπλάνηση καὶ τὸ ψεῦδος τοῦ κ. Μάννη, ὁ ὁποῖος μαίνεται ἐναντίον μας καὶ ἀπὸ “εὐγένεια” καὶ “ἀγάπη” μᾶς θεωρεῖ σχισματοαιρετικούς, μᾶς ἀποκαλεῖ περιφρονητικὰ «Τρικαμηνικούς», ὅπως μᾶς βάπτισε αὐτὸς καὶ τὰ συντρόφια του! (Δὲν τοῦ φτάνει ὁ ὅρος Νεοημερολογίτες). Ἐμεῖς δὲν αἰσθανόμαστε «Τρικαμηνικοί», ἀλλὰ πιστοὶ ποὺ ἀγωνιζόμαστε ὑπὲρ τῆς ἀληθείας τῆς Πίστεως, γιὰ τὴν ὁποία ἐργάζεται ὡς ποιμὴν καὶ ὁ π. Εὐθύμιος, καὶ εἴμαστε πνευματικά του παιδιά, ὅσο συμφωνεῖ καὶ μᾶς καθοδηγεῖ σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων.

     Ἰδοὺ λοιπόν, ἡ πρώτη «ἀτράνταχτη ἀπόδειξη» τῆς διαστρέβλωσης τοῦ κ. Μάννη, ποὺ συνεχίζων, γράφει:

     «β) Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς έκανε λειτουργίες με το παλαιό ημερολόγιο και ήταν κρυφός (λόγω των διωγμών) Παλαιοημερολογίτης, ενώ οι Τρικαμηνικοί έχουν επανειλημμένως δηλώσει πως οι Παλαιοημερολογίτες είναι σχισματικοί και δεν έχουν Μυστήρια».

     Ὤ τῆς ἀποκρύψεως, τῆς διαστροφῆς, καὶ τῆς προσβολῆς τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου, ἀλλὰ καὶ τῆς συκοφαντίας!

    1. Δὲν ἀναφέρει ὁ κ. Μάννης –καὶ ἄρα τὸ ἀποκρύπτει– ὅτι ὁ Ἅγιος λειτουργοῦσε καὶ μὲ τὸ Νέο! Ἀκριβῶς διότι ὁ Ἅγιος δὲν δεχόταν τὶς πεπλανημένες θέσεις τῶν Γ.Ο.Χ., ποὺ δέχονται τὸ Ἡμερολόγιο ὡς στοιχεῖο σωτηριολογικό, διότι τάχα καταστρέφει τὴν λειτουργική ἑνότητα!  Ἄρα δὲν «ἦταν κρυφὸς παλιοημερολογίτης», ὅπως παραπλανητικὰ καὶ προσβλητικὰ γιὰ τὸν Ἅγιο γράφει, ἀφοῦ δὲν θεωροῦσε θέμα σωτηρίας τὸ Ἡμερολόγιο! Καὶ τὸν προσβάλλει ὁ κ. Μάννης προκειμένου νὰ δικαιώσει τὸ παλαιοημερολογίτικο σχίσμα, διότι παρουσιάζει τὸν Ἅγιο δειλὸ καὶ διπρόσωπο, ποὺ γιὰ νὰ μὴν διωχθεῖ λειτουργοῦσε καὶ μὲ τὸ Νέο!

    Ὁ Ἅγιος ὅμως δὲν ἦταν δειλὸς καὶ διπρόσωπος. Ἂν τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο εἶναι θέμα σωτηρίας, δὲν θὰ λειτουργοῦσε μὲ τὸ Νέο, καὶ θὰ ὑφίστατο γενναῖα τὸν κατατρεγμὸ καὶ τὶς διώξεις. Αὐτὴ τὴν θέση τοῦ Ἁγίου,  λοιπόν, ἀκολουθεῖ καὶ ὁ π. Εὐθύμιος, ἀλλὰ κι ἐμεῖς οἱ ἀποτειχισμένοι. Δὲν θεωροῦμε θέμα σωτηρίας τὸ Ἡμερολόγιο καὶ γιὰ ποιμαντικοὺς λόγους δὲν ἀρνούμασταν νὰ λειτουργηθοῦμε μὲ τὸ Παλαιό, στὶς περιπτώσεις ποὺ προανέφερα (ὄχι ὅμως καὶ στὶς ἐκκλησίες τῶν Γ.Ο.Χ., ποὺ οὕτως ἢ ἄλλως, δὲν μᾶς δέχονται).

     2. Δεύτερον κεκαλυμμένο ψεῦδος τοῦ κ. Μάννη:

    «Οι Τρικαμηνικοί έχουν επανειλημμένως δηλώσει πως οι Παλαιοημερολογίτες είναι σχισματικοί»!

     Πότε ἐμεῖς δηλώσαμε ἀφ’ ἑαυτῶν, ὅτι οἱ Παλαιοημερολογίτες εἶναι σχισματικοὶ καὶ δὲν ἔχουν μυστήρια; Πιστεύουμε καὶ δηλώνουμε, καὶ λέμε ὅ,τι καὶ ἡ Μία Ἐκκλησία, δηλ. ὅ,τι ΟΛΕΣ οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες πιστεύουν καὶ διδάσκουν ἀπὸ τότε ποὺ δημιουργήθηκε τὸ σχίσμα (δὲν ἀναφερόμαστε στὴν σημερινὴ κατάσταση, στὴν οἰκουμενιστικὴ Ἐκκλησία τοῦ Ἱερώνυμου): πὼς δηλαδὴ οἱ Γ.Ο.Χ. εἶναι σχισματικοί, ἀφοῦ ἀπὸ μόνοι τους ἀποκόπηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, μὲ ἐπαναλαμβανόμενη καὶ ΚΥΡΙΑ δικαιολογία τὸ Ἡμερολόγιο. Ἐσεῖς, κ. Μάννη, ἀποκοπήκατε ἀπὸ τὴν Μία Ἐκκλησία ΟΛΩΝ τῶν ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΩΝ καὶ τῶν ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, καὶ αὐτῶν ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸ Παλαιό! Καὶ ἀποκοπήκατε τότε, ποὺ οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες (ἐκτὸς τῆς ἑλλαδικῆς καὶ Κων/πόλως) δὲν εἶχαν ἀλλάξει τὸ Ἡμερολόγιο καὶ δὲν κήρυτταν αὐτὲς τὸν Οἰκουμενισμό! Τότε ποὺ οἱ Γ.Ο.Χ. ἐπαναλάμβαναν ὡς αἰτία τὸ ἡμερολόγιο καὶ τὴν νηστεία! Τότε πού, ἐνῶ οἱ αἱρετικὲς Ἐγκύκλιοι εἶχαν ἀρχίσει ἀπὸ τὸ 1902 νὰ μιλοῦν γιὰ «ἀναδενδράδες» καὶ «ἀδελφὲς Ἐκκλησίες», οἱ Γ.Ο.Χ. σιωποῦσαν! Κι ὅταν ἀντέδρασαν τὸ 1923, δὲν ἀντέδρασαν γιὰ αὐτὲς τὶς οἰκουμενιστικὲς ἀλλοιώσεις, δὲν ἀντέδρασαν γιὰ τὰ θέματα αὐτὰ τῆς Πίστεως, ἀλλὰ γιὰ τὶς 13 μέρες τοῦ Ἡμερολογίου! Καὶ ἐπειδὴ καμία Ἐκκλησία δὲν τοὺς ἔδινε νομιμότητα καὶ δὲν συγχωροῦσε τὸ σχίσμα τῶν Γ.Ο.Χ., κατέφυγαν ἀργότερα στὴν ΡΟΕΔ καὶ πῆραν κάλπικες χειροτονίες ἢ προσπαθοῦσαν μὲ ἀπάτες, καὶ μὲ μεταχρονολογημένες ἐπικυρώσεις προγενέστερων ἄκυρων χειροτονιῶν, νὰ δικαιωθοῦν!

     Ἐμεῖς, ἀκολουθώντας τὴν ΜΙΑ Ἐκκλησία, εἴμαστε συνεπεῖς στὴν Πίστη μας, ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν δύο Ἐκκλησίες, ἀλλὰ Μία. Καὶ τί ἔγραψε γιὰ τὸ ἴδιο θέμα προχθὲς τὸ «Ἐν τούτῳ Νίκᾳ»; Ὅτι οἱ Παλαιοημερολογίτες, διὰ τοῦ Χρ. Καβουρίδη, δὲν μᾶς θεωροῦσαν αἱρετικούς· καὶ αὐτὸ ἦταν φυσικό, ἀφοῦ τότε δὲν ὑπῆρχε θέμα Οἰκουμενισμοῦ! (Ἀργότερα μὲ Ἐγκύκλιο τὸ διέπραξαν κι αὐτό!). Τὸ ὅλο πρόβλημα ἦταν ΜΟΝΟ ἡ ἀλλαγὴ τῶν 13 ἡμερῶν! Ὁ Χρυσόστομος Καβουρίδης συνεχῶς ἔγραφε καὶ τόνιζε στὶς ἐπίσημες ἀναφορές-δηλώσεις του ὡς δικαιολογία τοῦ σχίσματος τὸ Ἡμερολόγιο καὶ τὴν νηστεία!!!

     Νά, μερικὰ δείγματα (ἀπὸ τὸ βιβλίο "Πάσχα Κυρίου" τοῦ Ἀρ. Δελήμπαση) ποὺ μᾶς ἀναφέρει τὶς θέσεις τοῦ πρ. Φλωρίνης:

     «Τὴν 27^ην Μαΐου 1935 τρεῖς Ἱεράρχαι, ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, ὁ ...» ἀπέστειλαν ἔγγραφο στὴν Σύνοδο καὶ μὲ αὐτὸ κατήγγειλαν τὴν Ἱεραρχία ὅτι «εἰσήγαγε μονομερῶς καὶ ἀντικανονικῶς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τὸ γρηγοριανὸν ἡμερολόγιον…». Ἔτσι «ἠθέτησε τοὺς θείους καὶ Ἱεροὺς Κανόνας… ἐμμέσως δὲ παρέβη καὶ τὸν πασχάλιον Κανόνα… τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου…, διὰ τῆς ἀλλοιώσεως τοῦ ἑορτολογίου». Ἡ καινοτόμος, λοιπόν, Ἱεραρχία «ἐγένετο αἰτία θρησκευτικῆς διαιρέσεως… ἀποβαλόντων ἐξ αἰτίας τοῦ νέου ἡμερολογίου τὴν ὁμοφωνίαν ἐν τῇ πίστει»!!! [σ.σ.: Μιλᾶ γιὰ πίστη, χωρὶς καμιὰ ἀναφορὰ σὲ δογματικοὺς λόγους, ἀλλὰ ἐξ αἰτίας τοῦ Ἡμερολογίου]. Τοιουτοτρόπως ἡ καινοτόμος «Ἱεραρχία τῆς Ἑλλάδος ἀπέσχισε καὶ ἀπετείχισεν ἑαυτήν, κατὰ τὸ πνεῦμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τοῦ καθ' ὅλου κορμοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐκήρυξε κατ' οὐσίαν ἑαυτὴν σχισματικήν».

     [σ.σ.: Ὤ τῆς παραφροσύνης! Ἦταν σχισματικὴ ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶχε σχέση καὶ ἦταν ἑνωμένη μὲ ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα καὶ ὅλες τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες, καὶ δὲν ἦταν σχισματικοὶ οἱ τρεῖς Παλαιοημερολογίτες Ἐπίσκοποι καὶ οἱ ὀπαδοί τους, ποὺ ἔμειναν μόνοι τους καὶ δὲν τοὺς δεχόταν καμιὰ Ἐκκλησία, οὔτε ἐκεῖνες ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο!!!].

   Καὶ ἀλλοῦ ἔλεγε ὁ Χρ. Καβουρίδης: «Διὰ ταῦτα δηλοῦμεν, ὅτι κόπτομεν τοῦ λοιποῦ πᾶσαν σχέσιν καὶ ἐκκλησιαστικὴν ἐπικοινωνίαν μετὰ τῆς Ἱεραρχίας τῆς καινοτομίας καὶ ἀναλαμβάνομεν τὴν πνευματικὴν ἡγεσίαν …τοῦ ἐμμένοντος πιστοῦ εἰς τὸ πάτριον “ἡμερολόγιον”, ἐν τῷ ἐδάφει τῆς ἡμερολογιακῆς”, ἤτοι ἑορτολογικῆς, καὶ ὀρθοδόξου παραδόσεως ἀγόμενοι».

    Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο: Ὁ Φλωρίνης Χρυσόστομος μὲ ἐπιστολή του (9.11.1937) γράφει πρὸς τὸν Κυκλάδων Γερμανὸν καὶ τὰ ἑξῆς: «Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν διὰ τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας ἀπέσχισεν ἑαυτὸν καὶ τὴν ἀκολουθοῦσαν αὐτῷ Ἱεραρχίαν τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς τὸν ἑορτασμὸν τῶν ἑορτῶν καὶ τὴν τήρησιν τῶν νηστειῶν...».

    [σ.σ.: Καὶ πῶς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος «ἀπέσχισεν ἑαυτόν» τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες (καὶ οἱ Ἐκκλησίες ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸ Παλαιό, ὅπως οἱ Ἐκκλησίες Ρωσίας, Σερβίας, Ἱεροσολύμων, ποὺ αὐτὲς δὲν κατηγοροῦνται γιὰ «ἑορτολογικὴ καινοτομία» ἀπὸ τοὺς Παλαιοημερολογίτες) εἶχαν κοινωνία μὲ τοὺς Νεοημερολογίτες κι ὄχι μὲ τοὺς Παλαιοημερολογίτες;].

    Καὶ συνεχίζει ὁ Χρυσ. Καβουρίδης: «Ὁ μακαριώτατος καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτῷ Ἀρχιερεῖς, ὡς διασπάσαντες ἐν ἐπιγνώσει τὴν ἑνότητα τῆς καθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὴν ταυτόχρονον ἑορτασμὸν τῶν ἑορτῶν καὶ τὴν ταυτόχρονον τήρησιν τῶν νηστειῶν, κατέστησαν δυνάμει μόνον, οὐχὶ δὲ καὶ ἐνεργείᾳ, ἔκπτωτοι τῆς θείας Χάριτος. Ἡμεῖς ἐξήλθομεν εἰς τὸν ἀγῶνα ὑπὸ τὴν σημαίαν τῆς ἐπαναφορᾶς τοῦ πατρίου ἑορτολογίου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, θέτοντες ὡς κύριον σκοπόν… τὴν ἕνωσιν τῶν Χριστιανῶν εἰς τὸν ἑορτασμὸν τῶν ἑορτῶν» ὡς μετακινοῦντες «τὰ αἰώνια ὅρια, ἅτινα ἔθηκαν οἱ Πατέρες…» (Δελήμπαση Ἀρ., Πάσχα Κυρίου, σελ. 797-798).

   Καὶ ἀλλοῦ γράφει: «Τὸ ἔτος 1924 σκοτειναὶ δυνάμεις τὴν διῄρεσαν διὰ τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας τῶν δέκα τριῶν ἡμερῶν. Ἡ καινοτομία αὕτη ὁμοιάζει πρὸς τὴν καινοτομίαν τῆς αἱρέσεως τῆς Εἰκονομαχίας(!!!). … Καὶ ἡ σημερινὴ ἑορτολογικὴ καινοτομία …εἶναι ἐκδήλωσις καὶ ἀφετηρία τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ… Εἶναι “ἀνατροπὴ τοῦ παντὸς μέχρι τοῦ Ἀντιχρίστου”… Διὰ τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας, οἱ Ὀρθόδοξοι διῃρέθησαν εἰς δύο. Εἰς νοσοῦντας ἐν πίστει καὶ εἰς ὑγιαίνοντας» (Δελήμπαση Ἀρ., Πάσχα Κυρίου, σελ. 810-811).

    Καθαρά, λοιπόν, ὀνομάζεται αἵρεση (καινοτομία) καὶ ἀνατροπὴ τοῦ παντός ἡ Ἡμερολογιακὴ ἀλλαγὴ καὶ ἡ ἀφετηρία τῆς αἱρέσεως, ἐνῶ οὐδεὶς λόγος γίνεται γιὰ τὴν καθαυτὸ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

    Δὲν εἶναι λοιπόν, ὁλοφάνερο ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. ἔκαναν τὸ σχίσμα καὶ ἀποκόπηκαν ἀπὸ ΜΟΝΟΙ τους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἐφόσον δὲν εἴμαστε σχισματικοὶ ἢ αἱρετικοί, καὶ ἐφόσον εἴμαστε ἑνωμένοι μὲ τὴν Μία Ἐκκλησία ποὺ συνιστοῦσαν τότε τὰ Πατριαρχεῖα καὶ οἱ ἄλλες τοπικὲς Ἐκκλησίες ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο; (Οἱ ὁποῖες χάριν τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας δέχτηκαν –ὡς γεγονὸς ποὺ δὲν ἐπηρέαζε τὴν Πίστη καὶ τὸ Δόγμα– τὴν κακῶς γενομένη ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου). Δὲν εἶναι ὁλοφάνερο πὼς τὸ σχίσμα τὸ διέπραξαν οἱ Παλαιοημερολογίτες;

    Αὐτοὶ ποὺ σήμερα κατηγοροῦν τοὺς Ματθαιϊκοὺς γιὰ τὴν λανθασμένη ἐκκλησιολογία τους, ἀλλὰ παραβλέπουν τὴν δική τους λανθασμένη ἐκκλησιολογία! Ἤτοι, ἀφοῦ ἀποκόπηκαν οἰκειοθελῶς ἀπὸ τὴν Μία Ἐκκλησία καὶ δημιούργησαν δικές τους ξεχωριστὲς Συνόδους, νέες "ἐκκλησίες", δὲν μποροῦν νὰ ἀνήκουν στὴν Μία Ἐκκλησία. Αὐτὸ εἶναι αὐτονόητο! Διαφορετικὰ εἶναι ἀληθινὴ ἡ κατηγορία ποὺ τοὺς προσάπτουν κάποιοι, ἰσχυριζόμενοι ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. ἔχουν ἕνα ἰδιότυπο τερατώδη Οἰκουμενισμό, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο οἱ «ἐκκλησίες» τῶν παρατάξεων, ἀλλὰ καὶ οἱ Ὀρθόδοξες, ἀποτελοῦν τὴν Μία Ἐκκλησία, ὡς μέρη αὐτῆς!!!

      Ἡ  πρόθεση  τῆς -διὰ τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ Ἡμερολογίου- κατάληξης στὸν Οἰκουμενισμό, ποὺ σήμερα εἶναι ξεκάθαρο στὰ μάτια ὅλων μας,  δὲν εἶναι αἵρεση.  ΟΥΔΕΠΟΤΕ  οἱ Ἅγιοι Πατέρες καταδίκασαν κάποιον, ἐπειδὴ διέκριναν πρόθεση γιὰ αἵρεση. Αὐτὲς τὶς γελοιότητες μόνο οἱ Γ.Ο.Χ. ἀνακάλυψαν καὶ κάποιοι πάλαι ποτέ λοχίες στὸν στρατό, ποὺ τιμωροῦσαν τοὺς στρατιῶτες, ἐπειδὴ «ἔβλεπαν νὰ ὑπερίπταται τῆς κάννης τοῦ ὅπλου τους σκόνη, μὲ πρόθεση νὰ εἰσέλθει εἰς τὴν κάννην»!!!

    Καὶ κάτι ἄλλο· αὐτὴ ἡ πρόθεση τοῦ Μεταξάκη, γιὰ τὰ περὶ «Πασχαλίου, ἀκόμα δὲν πραγματοποιήθηκε! Τὸ Πασχάλιο παραμένει, ὅπως ὁρίζει ὁ ἱερὸς Κανόνας τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου!

      3. Συνεχίζει ὁ κ. Μάννης:

     γ) Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς αγωνίστηκε, όσο μπορούσε, μαζί με τους Παλαιοημερολογίτες και αντιστάθηκε στους απάνθρωπους διωγμούς τους, ενώ οι Τρικαμηνικοί πολεμούν με μένος τους Παλαιοημερολογίτες και αποκρύπτουν επιμελώς τους απάνθρωπους διωγμούς των!

     Ἄλλο ἕνα ψέμα εἶναι ὅτι πολεμοῦμε τοὺς Παλαιοημερολογίτες. Αὐτοὶ μᾶς πολεμοῦν. Ἐμεῖς πολεμοῦμε τὴν πλάνη τους, μήπως καὶ οἱ ἴδιοι τὸ καταλάβουν, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ἀποτραπεῖ ἡ παραπλάνηση τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, νὰ μὴν ἐμπλακοῦν εἰς αὐτὴν τὴν παλαιοημερολογίτικη πλάνη, τώρα ποὺ εἶναι καιρὸς συγχύσεως. Ἀπόδειξη ὅτι τόσα χρόνια ὁ π. Εὐθύμιος ἔκανε κοπιώδη διάλογο μαζί τους, καὶ δὲν τοὺς καλοῦσε νὰ ἀπορρίψουν τὸ Ἡμερολόγιο, ἀλλὰ χάριν τῆς Πίστεως καὶ τῆς προοπτικῆς ἑνὸς κοινοῦ ἀγώνα κατὰ τῆς αἱρέσεως, δεχόταν καὶ δεχόμαστε τὴν κοινὴ πορεία, μένοντας ὁ καθένας στὸ Ἡμερολόγιο ποὺ εἶναι, ἀλλὰ μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἀντίθετα, αὐτοὶ πεισματικὰ θέτουν ὡς προϋπόθεση νὰ ἐγκολπωθοῦμε τὸ Ἡμερολόγιο, γιατὶ χωρὶς τὸν κοινὸ ἑορτασμό, δὲν ὑπάρχει σωτηρία!!!

      4. Ἕτερο ψέμα τοῦ ἀνεκδιήγητου κ. Μάννη:

    «δ) Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς προφήτευσε για το νέο ημερολόγιο πως "ό,τι είναι αντικανονικό, δεν μένει αιώνιο", ενώ οι Τρικαμηνικοί θέλουν αιώνια να κρατούν (τάχα "από υποχρέωση") το νέο ημερολόγιο!».

     Τὸ γράψαμε παραπάνω ὅτι ἐξ ἀνάγκης καὶ ἀπὸ ὑποχρέωση μένουμε στὸ Νέο. Αὐτὸς ὡς καρδιογνώστης, ἄλλα βλέπει. Ἐμεῖς εὐχόμαστε νὰ ἑνωθοῦν ΟΛΕΣ οἱ Ἐκκλησίες στὸ Παλαιό –ἐξάλλου οἱ περισσότεροι σὲ ἀριθμὸ Ὀρθόδοξοι τὸ Παλαιὸ ἀκολουθοῦν–, ἀλλ’ ΟΧΙ βέβαια στοὺς Παλαιοημερολογίτες. Μακάρι, λοιπόν, νὰ ἐπιστρέψουν ΟΛΟΙ στὴν Ὀρθοδοξία, νὰ ἀπορρίψουν τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ νὰ ἀκολουθήσουμε ΟΛΟΙ ἕνα Ἡμερολόγιο, καὶ νὰ ἔχουμε ΟΛΟΙ κοινὲς ἑορτές. Ἀλλὰ τώρα αὐτὸ εἶναι τὸ πρωτεῦον;

    5. Καὶ τελειώνει ὁ κ. Μάννης ἐλαφρᾷ τῇ καρδία ἀποφαινόμενος βαρύγδουπα ὡς Πάπας:

    «Τί σχέση λοιπόν μπορεί να έχουν οι άνθρωποι  αυτοί (οἱ Τρικαμηνικοί) με τον Άγιο του Θεού; Απλά καμία!».

      Δὲν λέμε τὸ ἴδιο, κ. Μάννη κι ἐμεῖς γιὰ σᾶς, γιατὶ δὲν γνωρίζουμε τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, τὰ ὁποῖα –σεῖς προσωπικά– δείχνετε νὰ πιστεύετε πὼς σᾶς τὰ ἔχει ἀποκαλύψει· ἐκεῖνο ποὺ ξέρουμε, ἐκεῖνο ποὺ μᾶς διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, ἐκεῖνο λέμε: οὔτε τὸ σχίσμα, οὔτε ἡ αἵρεση εἶναι ἀρεστά στὸ Κύριο.

Σημάτης Παναγιώτης