Νόμιμα τα γκράφιτι της «Πανθρησκείας» στην Ελλάδα

Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται μια έξαρση στο σχεδιασμό επάνω σε Δημόσια-Δημοτικά κτίρια των Χανίων, κάποιων ιδιαίτερα μεγάλου μεγέθους γκράφιτι με παραθρησκευτικό περιεχόμενο που σχετίζεται με την παναίρεση του Οικουμενισμού, την «Πανθρησκεία», που αποτελεί μια σύνθεση δοξασιών παραθρησκειών και Ανατολικών θρησκειών και η οποία προωθείται στην Ελλάδα από το διεθνές πολιτικο-θρησκευτικό κίνημα της «Νέας Εποχής».

Του Νικολάου Σ. Στεργιάδη

Στην Κίσαμο Χανίων, σχεδιάστηκε γκράφιτι 150 τ.μ. σε εξωτερικό τοίχο Δημόσιου Σχολείου, γκράφιτι γνωστό και ως ο «θρόνος του θηρίου», καθώς και άλλο επάνω σε εξοπλισμό κοινής ωφέλειας, το περιεχόμενο των οποίων περιλαμβάνει αποκρυφιστικά-οικουμενιστικά σύμβολα όπως τα παραθρησκευτικά σύμβολα της
Χαόσφαιρας, της Ημισελήνου δίπλα σε τραγόμορφη παράσταση κ.α., καθώς και επιμέρους σχέδια γκράφιτι που αποτελούν μια οπτική έκφραση των δοξασιών του «Νιρβάνα», της «Μετεμψύχωσης», του «Κάρμα» και του «Δωδεκαθεϊστικού Καθαρτήριου», βασικών δοξασιών του Νεοπαγανισμού, του Σατανισμού, της Γουΐκα (Wicca) και του Δωδεκαθεϊσμού, κύριων παραθρησκευτικών ομάδων που συνθέτουν το αποκρυφιστικό πλέγμα της «Πανθρησκείας».
Στα γκράφιτι που σχεδιάστηκαν στους εσωτερικούς τοίχους νεότευκτου Δημοτικού πάρκινγκ στα Χανιά, συμπεριλαμβάνεται γκράφιτι 40 τ.μ. στο οποίο είναι αποτυπωμένο ως να μεσουρανεί το Ταοϊστικό σύμβολο «Γιν Γιανγκ», με διάμετρο 2 μέτρων, το μεγαλύτερο σε μέγεθος παραθρησκευτικό σύμβολο που έχει αποτυπωθεί ποτέ σε όλη την Ελλάδα, δίπλα στα πολύ μικρότερα σε μέγεθος γερμένα ταφικά σύμβολα του Χριστιανισμού και του Ισλαμισμού. Κεντρικό θέμα του γκράφιτι είναι ένας νεαρός στη μορφή κινέζικος δράκος σε κατάσταση έκστασης-διαλογισμού, υποστηριζόμενος από το εξ’ ουρανού γυναικείο χέρι της Θεάς Γκουάν-Γιν, της θηλυκής μορφής του Βούδα, ενώ από τα χέρια του κινέζικου δράκου εκπέμπεται μια μορφή ενέργειας προς το Γιν Γιανγκ. Συνολικά, το γκράφιτι αυτό αποτελεί οπτική έκφραση του «Νιρβάνα» – ταύτιση με το «Έν Όλον» – Θέωση, της βασικής δοξασίας κύριων παραθρησκειών και ανατολικών θρησκειών του συγκριτιστικού μείγματος της «Πανθρησκείας», όπως του Ινδουισμού και του Βουδισμού.
Το γκράφιτι που σχεδιάστηκε σε εξωτερικό τοίχο Δημοτικού κτιρίου σε Δημοτικό πάρκο στα Χανιά, έχει κεντρικό θέμα του τη μορφή του Εωσφόρου – Σατανά – Διάβολου, αποδιδόμενη εδώ με το πρόσωπο του Βάαλ ή Μολώχ, κύριας θεότητας του Σατανισμού και του Νεοπαγανισμού, κύριων παραθρησκευτικών ομάδων της «Πανθρησκείας». Άνωθεν της σχεδιασμένης κεφαλής επικάθεται η «Φλόγα της νόησης» και ένας κύλικας, το αρχαίο παγανιστικό σύμβολο της θηλυκότητας που παραπέμπει στη Μεγάλη Θεά (δυϊσμός), ενώ ανάμεσα στα κέρατα είναι σχεδιασμένη μια κρεμασμένη ανθρώπινη μορφή ως συμβολισμός της ανθρωποθυσίας ή της αυτοχειρίας.
Το μπλε στρογγυλό σημάδι στο κέντρο του μετώπου, απεικονίζει το «τρίτο Μάτι», το έκτο τσάκρα, που έχει σχέση με τις ανατολικές τεχνικές διαλογισμού-Γιόγκα, ένα θρησκευτικό σύμβολο που παραπέμπει στην πνευματική κατάσταση «Νιρβάνα» και το οποίο είναι από τα ισχυρότερα στοιχεία θρησκειολογικού συγκρητισμού, είναι δηλαδή 100% «Πανθρησκεία».
Με Απόφαση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χανίων (α.π. 302/18), που εγκρίθηκε από τον Εισαγγελέα Εφετών Κρήτης (α.π. 7126/18), δημιουργείται «δεδικασμένο» για όλη την Κρήτη και για όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Σύμφωνα με την Απόφαση αυτή, τα προαναφερόμενα γκράφιτι της «Πανθρησκείας» και όσα ακόμη σχεδιαστούν, θα υπάρχουν νόμιμα, ελεύθερα και ανέπαφα για αρκετά χρόνια αφού σε καμιά περίπτωση δεν τίθεται θέμα της κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση διαρκούς τέλεσης τόσο του παράνομου αθέμιτου και καταχρηστικού θρησκευτικού προσηλυτισμού (ΑΝ 1363/1938, ΑΝ 1672/1939, άρθρα 43, 386, 466 ΠΚ, άρθρο 13 Συντάγματος 1975 κ.α.) όσο και της δημόσιας κακόβουλης βλασφημίας και καθύβρισης της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού (άρθρα 198, 199 ΠΚ) είτε από τους σχεδιαστές τους είτε από τις αρμόδιες και υπεύθυνες για τα κτίρια νυν Δημοτικές Αρχές, δηλαδή τα γκράφιτι αυτά δεν προκαλούν διαρκή προσβολή του θρησκευτικού συναισθήματος και επιβουλή της θρησκευτικής ειρήνης των πολιτών ούτε προσβάλλουν το ορθόδοξο φρόνημα και την ορθόδοξη χριστιανική πίστη.
Σύμφωνα με τις Εισαγγελικές Αρχές των Χανίων, τα προαναφερόμενα γκράφιτι σε Δημόσια-Δημοτικά κτίρια και ιδιαίτερα σε Δημόσια Σχολεία, ομοίως δηλαδή σε Εκκλησίες και σε Μνημεία, δεν προκαλούν εξαναγκαστικά και καθημερινά μια μορφή πλύσης εγκεφάλου ούτε αποτελούν προσπάθεια προσέλκυσης οπαδών, κυρίως από τη νεολαία, υπέρ της «Πανθρησκείας». Κατά την κρίση τους, τα γκράφιτι αυτά δεν αποσκοπούν στη μεταβολή του περιεχομένου της θρησκευτικής συνείδησης των ετεροδόξων, λειτουργούν ως θεμιτά κατά τον Νόμο μέσα και έχουν αναλόγως χαρακτήρα έντιμο και θεμιτό με την ευρεία έννοια του όρου. Ως «έργα τέχνης» αποτελούν εκδήλωση της προσωπικότητας των σχεδιαστών τους, η οποία ως άσκηση του δικαιώματος της ατομικής ελευθερίας είναι κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα.
Για τις Εισαγγελικές Αρχές των Χανίων, τα προαναφερόμενα γκράφιτι δεν αποτελούν διακεκριμένη περίπτωση φθοράς πράγματος που χρησιμεύει για κοινό όφελος και είναι αδιάφορο το ότι για τη δημιουργία τους δόθηκε μόνο προφορική άδεια και δεν εφαρμόστηκε καμία από τις αυστηρές προϋποθέσεις που ισχύουν επίσημα όσον αφορά την εκτέλεση εργασιών πολιτιστικού χαρακτήρα επί Δημόσιων-Δημοτικών κτιρίων, όπως είναι και η σχεδίαση εικονογραφημάτων-γκράφιτι. Κατά την κρίση τους, είναι άνευ ουσίας όλες οι διαδικασίες που περιλαμβάνουν υποβολή σχετικών εγγράφων και προσχεδίων, παραπομπή των θεμάτων τοπικού ενδιαφέροντος που αφορούν ιδιαίτερα στους τομείς της Παιδείας και του Πολιτισμού προς συζήτηση και κρίση τους στα αρμόδια συμβούλια, υπογραφή των σχετικών Αποφάσεων από τα αρμόδια πρόσωπα και επιτροπές και αξιολόγηση των έργων που υλοποιούνται.
Είναι αδιαμφισβήτητη η κρίση των Εισαγγελικών Αρχών των Χανίων υπέρ της νομιμότητας των γκράφιτι της «Πανθρησκείας», εφόσον Αρχειοθέτησαν ακόμη και τη σχετική Δικογραφία Η16/1789 που σχηματίστηκε κατόπιν παραγγελίας της Εισαγγελέα Αρείου Πάγου κ. Ξένης Δημητρίου.
Έτσι, δεν πρόκειται ούτε για πρώτη φορά, να τεθεί δημόσια προς κρίση ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης, το ερώτημα εάν τα προαναφερόμενα γκράφιτι προετοιμάζουν ή όχι τη μεταστροφή της κοινωνίας στην Κρήτη και ιδιαίτερα της νεολαίας προς την «Πανθρησκεία» της «Νέας Εποχής», μια θρησκευτική πίστη διαφορετική και ανεξάρτητη από την επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα.