Εξηγείστε μας τα ανεξήγητα ...Σεβασμιότατε!

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης: Εξηγείστε μας Σεβασμιότατε

του Αριστείδη Δασκαλάκη αρθρογραφεί για katanixi.gr

Με μεγάλη απογοήτευση αλλά όχι κι έκπληξη, ακούσαμε προσφάτως τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, να προβαίνει σε ανήκουστες δηλώσεις που προσβάλλουν το ορθόδοξο φρόνημα του λαού. Δηλώσεις με τεράστιες προεκτάσεις. Ίσως είναι τυχαίες, ίσως είναι δηλώσεις «λαγός», προπομπός γι’ αυτά που έρχονται.

Οι δηλώσεις αυτές αφορούν το Λόγο του Θεού. Το Ιερό Ευαγγέλιο.
Ζήσαμε στα πλαίσια του οικουμενιστικού κινήματος μεγάλη προσβολή της πίστεως. Αναγνωρίζοντας μυστήρια στους αιρετικούς και στους σχισματικούς. Οι «ορθόδοξοι» οικουμενιστές δέχονται την ύπαρξη Αληθείας στα αντίχριστα δόγματα των αιρετικών.
Το κύριο όπλο είναι η «αγάπη» (αγαπολογία) που αποτελεί τον Δούρειο Ίππο της αίρεσης στην ορθόδοξη εκκλησία. Κι αυτή η κίβδηλη αγάπη, είναι αγάπη όχι στον άρρωστο αλλά στην αρρώστια. Τόσο μεγάλη είναι αυτή η αγάπη που μας σπρώχνει να «κολλήσουμε» την ασθένεια αντί να θεραπεύσουμε τον ασθενή. Να χαθούμε κι εμείς μαζί του. Κι όσοι αντέδρασαν σε αυτή την κάλπικη αγάπη που μισεί τον Θεό, διώχθηκαν, απειλήθηκαν, λοιδορήθηκαν.
Τώρα βιώνουμε ένα πιο ύπουλο όπλο. Τώρα η αγάπη εξελίχθηκε.
Αναβαθμίστηκε. Τώρα που αγαπηθήκαμε τόσο πολύ με τους αιρετικούς και τις αιρέσεις, περισσεύει αγάπη και για το ορθόδοξο πλήρωμα. Τον λαό της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Πλέον ο λαός γίνεται κυρίαρχος, αναγνωρίζεται ως υπέρτερος της ιεραρχίας και εμπνευστής της Καινής Διαθήκης.
Ας εξετάσουμε λίγο τη δήλωση του Σεβασμιότατου.
«Πηγαίνω κάποιες φορὲς στὸ Δημοτικὸ Θέατρο ἢ σὲ κάποιες ἐκδηλώσεις. Μιλοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ, ὁ Δήμαρχος θὰ πεῖ τὰ τῆς πόλεως, οἱ πολιτευτές μας τὰ τῆς Πολιτείας τὰ δικά τους κ.λπ. καὶ κάποια στιγμὴ ἢ στὴν ἀρχὴ ἢ στὸ τέλος λένε «παρακαλοῦμε καὶ ἡ Ἐκκλησία νὰ μᾶς πεῖ τὴ γνώμη της, ὁ Μητροπολίτης». Ἐκείνη τὴν ὥρα δὲν δείχνω τὸ θυμό μου ποὺ μὲ πιάνει, ἀλλὰ σᾶς τὸ λέω ὅτι τὸν ἔχω. Ἐκκλησία δὲν εἶμαι ἐγώ. Ἀλίμονο ἂν ἡ Ἐκκλησία εἶχε ἐμένα ὡς μαντρόσκυλο. Ἐγὼ θὰ πῶ αὐτὸ ποὺ λέει ἡ Ἐκκλησία, δηλ. τὸ πλήρωμα τῶν πιστῶν. Θὰ ἀφουγκραστῶ τοὺς χριστιανοὺς τί λένε, ποιὸ θεωροῦν σωστό. Ἀκόμα καὶ ἂν αὐτὸ ποὺ οἱ χριστιανοὶ μας θεωροῦν σωστό, ἀκόμα καὶ ἂν εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, ἐγὼ θὰ ὑπερασπιστῶ αὐτὸ ποὺ λένε οἱ χριστιανοί μας, γιατί οἱ Χριστιανοὶ μας ἔφτιαξαν τὸ Εὐαγγέλιο, δὲν ἔφτιαξε τὸ Εὐαγγέλιο τὴν Ἐκκλησία».
Ας τη δούμε τμηματικά, εξετάζοντας ερωτήματα που προκύπτουν.
1. «Ἐκκλησία δὲν εἶμαι ἐγώ» – Σεβασμιότατε είστε κι εσείς Εκκλησία, όσο ορθοτομείτε τον Λόγο της Αληθείας όπως και κάθε λαϊκός ορθόδοξος πιστός. Βέβαια ο άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας μας λέει ότι «Ο επίσκοπος δεν μπορεί να ενεργεί αυθαίρετα. Είναι και αυτός «σύνδουλος» των άλλων κληρικών και ο «έσχατος» όλων των πιστών. Οφείλει να είναι «αξιόθεος», ενώ οι πρεσβύτεροι «θεοπρεπείς» και οι διάκονοι «θεοπρεσβευτές» και αλλού «ὅπου ἂν φανῇ ὁ ἐπίσκοπος, ἐκεῖ τὸ πλῆθος ἔστω,ὣσπερ ὃπου ἂν ᾖ Χριστός Ἰησοῦς, ἐκεῖ καί ἡ καθολική Ἐκκλησία». Άρα όντως εκπροσωπείτε την Εκκλησία αρκεί να κάνετε ότι οφείλετε. Δηλαδή να είστε «αξιόθεος». Να προστατεύεται με τη ζωή σας την Εκκλησία και το δόγμα από κάθε προσβολή και ύβρη.
Εάν δεχθούμε βέβαια αυτό που λέτε, ότι Εκκλησία είναι (μόνο) ο λαός, το πλήρωμα των πιστών, γιατί δεν τον ακούτε εδώ και καιρό που βοά; Δεν έχετε πρόσβαση στο διαδίκτυο; Δεν αναγιγνώσκετε ένα σωρό ιστολόγια που κρίνουν αρνητικά τις πράξεις και τους λόγους σας; Πότε;
Μα όταν μοιράζεται το Κοράνι, όταν σε ομιλία σας στον εσπερινό της Συγχωρήσεως, ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτηρίσατε όσους ανθίστανται στην επέλαση της Νέας Τάξης και της Πανθρησκείας ότι δεν είναι πιστοί χριστιανοί, όταν επιτρέψατε την είσοδο γυναίκας μέσα στο Ιερό Βήμα και μάλιστα με αμφίεση αρχαιοελληνίδας ιέρειας, μετατρέποντας τον ναό σε θέατρο παγανιστικών αισχών, όταν δηλώσατε ότι οι ιερείς δεν χρειάζονται να φορούν ράσα, όταν εύχεστε σε μουσουλμάνους επί τη ευκαιρία του ραμαζανιού χρόνια πολλά, όταν θεωρείτε τον διορισμό των ιμάμηδων ευεργετικό μέτρο, όταν δηλώνετε ότι η αθεΐα δεν μπορεί να είναι κριτήριο επιλογής πολιτικού, όταν δεν στηρίξατε το συλλαλητήριο της Μακεδονίας και πολλά άλλα.
(Παρακαλώ εάν κάτι απ’ τα παραπάνω είναι ψευδές, ενημερώστε μας να ανακαλέσουμε).
Αυτοί που αντιδρούν σε όλα αυτά τα πεπραγμένα δεν είναι λαός; Γιατί δεν τον ακούτε τότε; Δεν βολεύει; Η μήπως θεωρείτε ότι αποτελούν θλιβερή μειοψηφία; Tότε εγείρεται ένα άλλο ερώτημα. Τα θέμα της πίστεως είναι υπόθεση πλειοψηφίας;
Δεν λέει το Ευαγγέλιο ότι «οὐκ οἴδατε ὅτι μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ;» (Α Κορ. 5,6). Μια ευλαβής μειοψηφία δεν θα μπορούσε χάριτι Θεού να μεταστρέψει μια ανευλαβή πλειοψηφία αδιάφορων χριστιανών, αιρετικών, σχισματικών,ετεροδόξων; Εάν η ορθόδοξος πίστη είναι αποτέλεσμα της δημοκρατίας των πολλών, των πολλών πλέον αδιάφορων νεοελλήνων που η σκέψη τους ξεπλένεται καθημερινά με Τούρκικες τηλεοπτικές σειρές, με σαπουνόπερες και ανευλαβείς εκπομπές, τότε κακώς έπραξε ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής όταν αντιστάθηκε στην αιρετική συμπεριφορά όλων των Πατριαρχείων της εποχής του. Και η Εκκλησία, του αναγνώρισε την ομολογία. Κακώς έπραξε και ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος που δεν «αφουγκράστηκε» με «δημοκρατικό τρόπο», τις Αρειανικές κακοδοξίες της Κωνσταντινούπολης.
2. «δὲν δείχνω τὸ θυμό μου ποὺ μὲ πιάνει, ἀλλὰ σᾶς τὸ λέω ὅτι τὸν ἔχω» – Σεβασμιότατε θυμώνετε για λάθος λόγους. Θυμώνετε που σας αναγνωρίζουν αρχή κι εξουσία τη στιγμή που τα ασκείτε στα όριά τους. Γιατί θυμώνετε; Δεν ακούτε τον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο που λέει: «Ο θυμός είναι θεληματικός δαίμονας, θεληματική μανία, έλλειψη λογικής. Ο θυμώδης είναι παιχνίδι τού διαβόλου, εργαστήριο δαιμόνων, άξιος υπηρέτης τής κακίας τους.»; Εκτός και εάν θυμώνετε δικαιολογημένα. Όπως π.χ. που οι υβριστές του Χριστού οι αιρετικοί, απαιτούν να τους αποκαλούμε εκκλησίες, διατείνονται ότι όλοι κατέχουμε ένα κομμάτι της αλήθειας κ.λ.π. Εκεί δεν πειράζει ο θυμός, όπως μας λέει και ο άγιος Διάδοχος Φωτικής στα εκατό πρακτικά κεφάλαια που μας τονίζει ότι: «Ο θυμός, περισσότερο από τα άλλα πάθη, ταράζει και συγχύζει την ψυχή, κάποτε όμως και την ωφελεί πολύ. Γιατί όταν τον μεταχειριζόμαστε χωρίς ταραχή κατά των ασεβών ή ασελγών, για να σωθούν ή να ντραπούν, τότε προσθέτουμε πραότητα στην ψυχή μας, γιατί συμβαδίζουμε με τον σκοπό της δικαιοσύνης και της αγαθότητας του Θεού. Ο φρόνιμος θυμός δόθηκε ως όπλο δικαιοσύνης στην ανθρώπινη φύση από τον δημιουργό Θεό.».

3. «Ἀλίμονο ἂν ἡ Ἐκκλησία εἶχε ἐμένα ὡς μαντρόσκυλο.» – Σε αυτό συμφωνούμε. Με τη διαφορά ότι απ’ τα πεπραγμένα και λεγόμενά σας και τα πεπραγμένα ενός μεγάλου μέρους της ιεραρχίας συμπεραίνουμε ότι δεν μπορείτε να ξεφύγετε απ’ τον παραπάνω χαρακτηρισμό. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί, χρειαζόμαστε «μαντρόσκυλα» να μας προστατεύουν από αιρέσεις, αιρετικούς και «ορθόδοξους» προβατόσχημους λύκους.

4. «Ἐγὼ θὰ πῶ αὐτὸ ποὺ λέει ἡ Ἐκκλησία δηλ. τὸ πλήρωμα τῶν πιστῶν» – Το πλήρωμα ποιων πιστών; Κάποιων πολιτικάντηδων που αρέσκονται σε φωτογραφίες με επισκόπους; Των πιστών άλλων δογμάτων; Κάποιων συναλλασσομένων με ενορίες; Μήπως των βολικά αδιάφορων πιστών της εποχής μας και όχι κάποιων άλλων δεκαετιών;
Οι άγιοι, οι μάρτυρες, οι όσιοι των απανταχού ορθοδόξων εκκλησιών δεν είναι Εκκλησία; Οι άγιοι θεοφόροι Πατέρες των εννέα Οικουμενικών Συνόδων δεν είναι Εκκλησία; Οι Απόστολοι δεν ήταν Εκκλησία;
O ίδιος ο Κύριος δεν είναι Εκκλησία ως ιδρυτής και κεφαλή της;
5. «Θὰ ἀφουγκραστῶ τοὺς χριστιανοὺς τί λένε, ποιὸ θεωροῦν σωστό. Ἀκόμα καὶ ἂν αὐτὸ ποὺ οἱ χριστιανοὶ μας θεωροῦν σωστό, ἀκόμα καὶ ἂν εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, ἐγὼ θὰ ὑπερασπιστῶ αὐτὸ ποὺ λένε οἱ χριστιανοί μας» – Αν αυτοί φαντάζομαι οι χριστιανοί είναι από κάποιον άλλο «κλάδο» π.χ. προτεσταντικό, χάριν της αγάπης θα τους υπερασπιστούμε, ακόμα κι αν προσβάλλουν το Ευαγγέλιο. Αγάπη στον Θεό πουθενά.
Δηλαδή το ποιόν του χριστιανού δεν εξαρτάται απ’ την τήρηση των εντολών του Κυρίου;
Πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων τα λόγια του Κυρίου «ἐὰν τὰς ἐντολάς μου τηρήσητε, μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ.»( Ιω. 15,10);
Τι μας λέει ο ψαλμός; «σὺ ἐνετείλω τὰς ἐντολάς σου τοῦ φυλάξασθαι σφόδρα» Ψαλ. 118,4).
O Απόστολος Παύλος δεν μας λέει: « Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴτε ἀπὼν ἀκούσω τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου, »(Φιλιπ. 1,27).
Δεν βοά ο Μωυσής στον λαό; «καὶ λαβὼν τὸ βιβλίον τῆς διαθήκης ἀνέγνω εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, καὶ εἶπαν· πάντα ὅσα ἐλάλησε Κύριος, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα.»(Εξ. 24,7).
Εσείς δέσποτα επιμένετε στην πολιτική της αντιμαχόμενης στον Χριστό οικουμενιστικής αγαπολογίας ή όχι;

6. «γιατί οἱ Χριστιανοὶ μας ἔφτιαξαν τὸ Εὐαγγέλιο,» – Μας μπερδεύεται Σεβασμιότατε. Προηγουμένως μας είπατε ότι θα δεχτείτε αυτό που κάνουν οι χριστιανοί ακόμα και αν αντιτίθεται στο Ευαγγέλιο. Τώρα μας λέτε ότι οι χριστιανοί το έφτιαξαν. Τελικά το Ευαγγέλιο ποιος το «έφτιαξε»; Πως γίνεται να αντιτίθεται κάποιος σ’ αυτό που φτιάχνει; Ακόμα και αν το δεχτούμε αυτό, σημαίνει ότι το Ευαγγέλιο που είναι «ανθρώπινη έμπνευση» θα μεταβάλλεται ανάλογα με τις ορέξεις και τη συνείδηση των «χριστιανών» κάθε εποχής. Και όσο διαβρώνεται το φρόνημα των «πιστών», με την πλύση εγκεφάλου που μια πλειάδα ιεραρχών κάνετε στους πιστούς, περί ψευτοαγάπης, ένωσης των εκκλησιών, εξίσωσης των αιρέσεων με την αληθινή αποκάλυψη του Θεού, τόσο το Ευαγγέλιο θα μεταβάλλεται για να συμφωνεί με τη νέα εκκλησιολογία που σπέρνεται στους κόλπους της εκκλησίας, οδηγώντας το πλήρωμα, στην υποταγή στον Πάπα και τελικά στην απώλεια. Τότε λοιπόν, όταν ο μπερδεμένος λαός δεν θα έχει αντιστάσεις και θα είναι έτοιμος να δεχθεί τις βέβηλες θεωρίες σας, τότε θα τον παρουσιάσετε σαν εμπνευστή μιας νέας πίστης και θα καμώνεστε ότι τον «αφουγκράζεστε» και τον υπακούτε.
Ο Απόστολος Παύλος στην προς Γαλάτας (Γαλ. 1, 8.9), και μάλιστα δύο φορές με επίταση («ως προειρήκαμεν, και άρτι πάλιν λέγω») παραγγέλνει να μη δεχθούν καμία καινοτομία του ευαγγελικού κηρύγματος, ακόμη κι αν προέρχεται από άγγελο εξ ουρανού ή από τους ιδίους τους Αποστόλους (αφού ούτε οι ίδιοι οι Απόστολοι δεν μπορούν υστερογενώς να αλλάξουν το Ευαγγέλιόν τους, επειδή είναι «άνωθεν»).
7. «δὲν ἔφτιαξε τὸ Εὐαγγέλιο τὴν Ἐκκλησία»- Απ’ αυτό και τα παραπάνω, συμπερασματολογώ ότι θεωρείτε δημιουργό της Εκκλησίας τον λαό. Άρα και του Ευαγγελίου. Η Εκκλησία δεν αποτελεί Σώμα Χριστού; Δεν είναι θεόπνευστο κατασκεύασμα; Δεν ιδρύθηκε στον κόσμο αυτό, την ημέρα της Πεντηκοστής; Δεν είναι το Άγιο Πνεύμα που δημιουργεί, μεταμορφώνει και αγιάζει την Εκκλησία; Δεν το υποσχέθηκε ο ίδιος ο Κύριος;
«Ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, ό πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος υμάς διδάξει πάντα και υπομνήσει υμάς πάντα α είπον υμίν» (Ιωάν. 14,26).
«Και εγώ ερωτήσω τον Πατέρα και άλλον Παράκλητον δώσει υμίν, ίνα μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα» (Ιωάν. 14,16)
«Όταν έλθη εκείνος, το Πνεύμα της Αληθείας, οδηγήσει υμάς εις πάσαν την αλήθειαν» (Ιωάν. 16,13)
«Όταν έλθη ό Παράκλητος, όν εγώ πέμψω υμίν παρά του Πατρός, το Πνεύμα της Αληθείας, ο παρά του Πατρός εκπορεύεται, εκείνος μαρτυρήσει περί εμού» (Ιωάν. 15,26).
Τελικά δεν είναι το Άγιο Πνεύμα που οδήγησε–φώτισε τους Αποστόλους να γράψουν τις επιστολές και τα τέσσερα Ευαγγέλια; Ήταν μια ποιητική έμπνευση στιγμής μετά από ένα καλό γεύμα με παλιό κρασί;
Το «Πάτερ Ημών» είναι κι αυτό ανθρώπινη έμπνευση; Oι «Μακαρισμοί»; Όλοι οι λόγοι που ίσως κάποιοι διατείνονται ότι είπε ο Κύριος, τελικά τους είπε κάποιος άλλος; Άνθρωπος; Γιατί για να σας προλάβω, ο Χριστός δεν ήταν άνθρωπος. Αλλά Θεάνθρωπος. Ο λόγος του Θεού δεν είναι διαχρονικός; Δεν αποτελεί σταθερή αξία; ‘H μήπως μεταβάλλεται κατά το δοκούν; Βολικό. Όπως φαντάζομαι και τα λεγόμενα και γραφόμενα του Αγίου Μαξίμου του ομολογητού περί αιρέσεων, του Αγίου Θεόδωρου του Στουδίτη περί χρέους του λαού έναντι των αιρετικών και των αιρέσεων, των λόγων του Αγίου Παϊσίου, του γέροντος Εφραίμ της Αριζόνας, του γέροντος Αθανασίου Μυτιλιναίου περί Οικουμενισμού, του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού για τον Πάπα και πολλών άλλων. Μα κι αν δεν είπαν ότι είπαν εν Αγίω Πνεύματι, δεν είναι κι αυτοί Εκκλησία; Δεν αποτελούν συνδημιουργούς του Ευαγγελίου; Γιατί δεν τους ακούτε; Θα σας πω εγώ. Γιατί δεν βολεύει. Τα ώτα «αφουγκράζονται» αλά καρτ.
Μήπως έχετε προσχωρήσει στην αίρεση των Πνευματομάχων χωρίς να το ξέρετε; Υπάρχει Άγιο Πνεύμα; Tι γνώμη έχετε για τον Αρειανισμό; Ακυρώνεται την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, τη δημιουργία της Εκκλησίας, τα Ευαγγέλια και τους θεόπνευστους λόγους των Αγίων Πατέρων και τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων; Βγάζετε ψεύτη τον Κύριο; Μη γένοιτο!
Σιγά–σιγά αρχίζω να καταλαβαίνω. Ακυρώνοντας το Ευαγγέλιο ως θεόπνευστο έργο, ακυρώνονται και οι Οικουμενικές Σύνοδοι και οι Άγιοι, οι γέροντες και οι κληρικοί που σας ξεβολεύουν, βγαίνουν ψυχασθενείς και τρελοί.
Ή μήπως σας επιρρίπτω άδικα ευθύνες και το Άγιο Πνεύμα μιλά τη γλώσσα κάθε εποχής και προσαρμόζεται στη μόδα και τις εκάστοτε συνήθειες και ήθη;
Μήπως τα περί αρσενοκοιτίας του Αποστόλου Παύλου δεν ακολουθούν τη μόδα; Να το διαγράψουμε για να μην δυσαρεστήσουμε την κοινότητα LGBT;
Ξεκαθαρίστε μας λίγο ως ποιμένας της εκκλησίας την αλήθεια. Έστω την δική σας αλήθεια.
Εν κατακλείδι. Σεβασμιότατε η δήλωση ενός ποιμενάρχη περί μη θεοπνευστίας του Ευαγγελίου αποτελεί το ισχυρότερο πλήγμα κατά της Ορθοδοξίας. Είναι ότι χειρότερο έχει πραχθεί ή ειπωθεί σε όλη την ιστορία της δράσης του Οικουμενισμού.
Πιθανόν να είναι και η αιρετικότερη άποψη μετά απ’το «δεν υπάρχει Χριστός». Είναι πολύ χειρότερο απ’ το filioque. Επίσης θέτει την «ορθοδοξία» που πρεσβεύετε σε χειρότερη θέση απ’ τους Προτεστάντες που βἀσει του «sola scriptura», παραδέχονται τη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής και την ταυτίζουν με την Αποκάλυψη του Θεού.
Θεωρώ Σεβασμιότατε ότι, εάν εννοείτε ότι λέτε, εάν δεν υπάρχει παρεξήγηση ή παρανόηση των λεγομένων σας και λόγω φραστικών λαθών ή εκφραστικών δυστοκιών, άλλα θέλατε να πείτε κι άλλα είπατε, τότε πρέπει να επιληφθεί η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Όλες οι χριστιανικές οργανώσεις, αδελφότητες, σωματεία ας ξεφύγουν πια απ’ τον ευσεβισμό και την βέβηλη απροϋπόθετη υπακοή σε επισκόπους και να απαιτήσουν απ’ την Εκκλησία της Ελλάδος να λάβει τα μέτρα της.
Πλήττεται το θεμέλιο της πίστεως. Μια τεκμηρίωση της υπάρξεως Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Πλήττεται η Αγία Τριάδα, κάθε πρόσωπο ξεχωριστά και ειδικά ο «ανενεργός» κατά τα λεγόμενα του επισκόπου Παράκλητος. Προσβάλλεται ο ίδιος ο Κύριος που κατά τα παραπάνω λεγόμενα δεν τήρησε τις υποσχέσεις Του.
Βάλλεται ο θεσμός της Εκκλησίας, καθώς βάλλεται ο θεμελιωτής της.
Ακυρώνεται το 8^ο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως «Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν».
Αποδίδοντας στο Ευαγγέλιο την ιδιότητα της ανθρώπινης έμπνευσης, ουσιαστικά μπορεί κανείς να πει ότι μπορεί και ο διἀβολος να συμμετάσχει στην δημιουργία και συγγραφή του Ευαγγελίου, καθ ‘ότι ο άνθρωπος άγεται και φέρεται απ’ τον «αντικείμενο».
Διενεργείται ύβρης εναντίον του Αγίου Πνεύματος και όσοι σιωπούν, συνομολογούν την ύβρη και την προσβολή.
Το αποτέλεσμα;
«Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις·» (Ματθ. 12,31)
(Δια τούτο σας λέγω ότι κάθε αμαρτία και βλασφημία θα συγχωρηθή στους ανθρώπους, εφ’ όσον θα μετανοήσουν· η δε βλασφημία εναντίον του Αγίου Πνεύματος, το να διαβάλλει δηλαδή κανείς από εσωτερική πώρωση και εν επιγνώσει -να αποδίδει τα έργα του Αγίου Πνεύματος στον διάβολο -αυτή η βλασφημία δεν θα συγχωρεθεί ποτέ στους ανθρώπους αυτούς).

Πηγή