Ο άγιος Κορνήλιος έζησε κατά τους αποστολικούς χρόνους. Αυτός, ζώντας ανεπίληπτη ζωή και όντας φιλεύσπλαχνος και καλοπροαίρετος άνθρω­πος, είδε καθαρά και φα­νερά σε οπτασία, στις τρεις μετά το μεσημέρι,
άγγελο Κυρίου, ο οποίος τον προέτρεψε να στείλει αντιπροσώπους του και να προσκαλέσει τον απόστολο Πέτρο, για να ακούσει από αυτόν αυτά που πρέπει. Ο Κορνήλιος έπραξε αμέσως σύμφωνα με την οπτασία. 

 Και πράγματι, ο απόστολος Πέτρος, ύστερα από την πρόσκληση του Κορνηλίου και αφού και ο ίδιος είχε ιδεί μια σχετική οπτασία
(Πραξ. ι’ 9-17), έφυγε την επόμενη ημέρα από την Ιόππη, στην οποία κήρυττε το Ευαγγέλιο, και πήγε στην Καισαρεία της Παλαιστίνης, όπου διέμενε ο εκατόνταρχος Κορνήλιος. Μόλις έφτασε εκεί, πήγε στην οικία του Κορνηλίου και δίδαξε το Ευαγγέλιο του Χριστού σ’ αυτόν και σε όσους βρίσκονταν μαζί του στην οικία. Ύστερα δε από την κατήχησή τους στην πίστη του Χρι­στού, τους βάπτισε όλους.
Αφού ο Κορνήλιος πίστευσε στο Χριστό και βαπτίστηκε, τον απέστειλε ο Απόστολος Πέτρος στην πόλη την ονομαζόμενη Σκεψέων, για να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Η πόλη δε αυτή ήταν κατείδωλη (γεμάτη από είδωλα) και όλοι οι κάτοικοί της ήταν ειδωλολάτρες. Ο Κορνήλιος όμως, με τη χάρη του Θεού, κατόρθωσε και τους εκχρι­στιάνισε όλους και τους βάπτισε. Και βέβαια σ’ αυτούς συμπεριλαμβανόταν και ο ίδιος ο ηγεμόνας της πόλεως Δημήτριος, ο οποίος μαζί με όλα τα μέλη της οικογένειάς του προσήλθε στην πίστη του Χριστού και όλοι τους δέχτηκαν το άγιο Βάπτισμα.
Έτσι λοιπόν ο άγιος Κορνήλιος, ο εκατόνταρχος, αφού διάνυσε το βίο του αποστολικώς, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο της σωτηρίας, παρέδωσε εν ειρήνη το πνεύμα του στα χέρια του Θεού.
(Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου, Θεολόγου-Φιλολόγου-Λυκειάρχου, Με τους Αγίους μας, Σεπτέμβριος, εκδ. Αποστ. Διακονία, σ.94-95)