Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ὅσιος Γέροντας Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης, ὑπῆρξε μία μεγάλη πνευματικὴ καὶ ὁσιακὴ μορφὴ τοῦ σύγχρονου ἁγιορείτικου μοναχισμοῦ, ἕνας σημαντικὸς ἐμπειρικὸς δάσκαλος τῆς ἀρετῆς.
Ἀναφέρουμε μία σημαντικὴ προσέγγισή του στὸ συναίσθημα τῆς
χαρᾶς.
«Ἡ χαρὰ παρηγορεῖ, ἀλλὰ δὲν μᾶς φέρνει κοντὰ στὸν Θεό. Σὲ ξεγελᾶ
καὶ ξεχνᾶς τὴν φιλοπονία, τὴν ἄρση τοῦ σταυροῦ. Ἐγὼ πολλὲς φορὲς
βλάφτηκα ἀπὸ τὴν πολλὴ χαρά. Οἱ θλίψεις, οἱ πειρασμοί, οἱ στενοχώριες σὲ
καθαρίζουν καὶ αἰσθάνεσαι κοντά σου τὸν Θεό. Ὁ σταυρὸς σὲ κάνει ταπεινὸ
καὶ αὐτὸς φέρνει τὴν ἀνάσταση. Δὲν βλέπεις τί λέει;
“Ἰδού γὰρ ἦλθε διὰ
τοῦ σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ”. Ἡ ζωή μας ἐδῶ εἶναι ἕνα συνεχὲς
μαρτύριο. “Στενή καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδός”, ἡ μόνη ποὺ ὁδηγεῖ στὸν οὐρανό.
“Διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ὑμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ”
(Πράξ. 4, 22). Γεύθηκα, ἀδελφοί μου, καὶ δὲν περιαυτολογῶ καὶ τὴν
γλυκύτητα τοῦ παραδείσου, ἀλλὰ καὶ τὴν πικρία τοῦ ᾅδου. Ἀνέβηκα στὰ ὕψη
τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλὰ κατόπιν κατέβηκα στὰ κατώτερα βάραθρα καὶ τάρταρα τῆς
κολάσεως»! Εἶναι γεγονὸς πὼς ἡ ξέφρενη χαρὰ καὶ ἡ ἀλόγιστη ξενοιασιὰ
προκαλεῖ στὸν ἄνθρωπο νωθρότητα καὶ πνευματικὴ παράλυση. Ἰδιαίτερα οἱ
κοσμικὲς «χαρές», χωρὶς ἠθικοὺς φραγμούς, ἀποτελοῦν τὴν λεωφόρο τῆς
ἀπώλειας. Τὸ σλόγκαν «γλεντῶ τὴ ζωή μου» εἶναι ἡ πιὸ καλοστημένη παγίδα
τοῦ διαβόλου γιὰ τὴν καταστροφή μας. Μόνο ἡ κατὰ Χριστὸν χαρμολύπη εἶναι
ὁ ἐνδεδειγμένος τρόπος ζωῆς γιὰ τὸν σώφρονα πιστό. Ὅσιε Γέροντα,
βοήθησέ μας νὰ βιώνουμε καὶ ἐμεῖς συνεχῶς τὸ σωτήριο συναίσθημα τῆς
χαρμολύπης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.