Η Ιεραποστολή σε χέρια Επισκόπων, ως του κ Παντελεήμονα, που ...αφορίζει νέους!

Ὁ Ἐπίσκοπος τοῦ Κονγκὸ Μπραζαβὶλ

ἀφορίζει τοὺς νέους ποὺ εἶναι ἀντίθετοι

στὴ δίωξη τοῦ π. Θεολόγου

Καραμάτσκος Δημήτρης, Μάστερ Θρησκειολογίας 

               Ὁ Ἐπίσκοπος Κονγκό κ. Παντελεήμονα Ἀράθυμος

                 

Με πραγματική λύπη με πληροφόρησαν οι νέοι του Κονγκό για όσα συμβαίνουν στη χώρα αυτή από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κονγκό Μπραζαβίλ κ. Παντελεήμονα Αράθυμο. Οι νέοι του Κονγκό τρομοκρατημένοι μου απέστειλαν ένα κείμενο του Επισκόπου, ο οποίος επιβάλλει την ποινή της ακοινωνησίας σε δυο νέους (excommunication =ακοινωνησία αλλά και μικρός αφορισμός, κατά τον μητροπολίτη Ηλείας, ενώ ο καθηγητής Βλάσιος Φειδάς την διακρίνει του αφορισμού), και αναρωτιούνται αν ο επίσκοπος έχει το δικαίωμα να τιμωρεί αδιακρίτως, χωρίς καμιά διαδικασία όχι μόνο πνευματικά αλλά και οικονομικά, αφού τους αποκλείει από την εργασία τους διά παντός σε οποιαδήποτε υπηρεσία του Κονγκό.

Συγκεκριμένα, για να τρομοκρατήσει τους νέους που είναι αντίθετοι στον διωγμό του π. Θεολόγου, επί έτη ιεραποστόλου στο Κονγκό, με έργο τεράστιο και ομολογουμένως θαυμαστό, απέλυσε
από την εργασία τους στο ορφανοτροφείο του Dolisie τους νέους που αντέδρασαν στην εκδίωξη του πνευματικού τους πατέρα και στο έγγραφο της απόλυσης τους ανακοινώνει και τον αφορισμό τους (excommunication). Επιπλέον απέστειλε υπόμνημα στο Υπουργείο Απασχόλησης, ώστε οι νέοι αυτοί να μην μπορούν να εργασθούν σε καμιά εργασία εντός του Κονγκό. Σύμφωνα με το δίκαιο του Κονγκό, αν μια δημόσια αρχή, όπως ο  επίσκοπος μιας εκκλησίας καταθέσει υπόμνημα εναντίον εργαζομένων, αυτοί αποκλείονται διά βίου από την εύρεση εργασίας στη χώρα αυτή.

Η μέθοδος χρησιμοποίησης του αφορισμού για λόγους τρομοκράτησης των πιστών αντιβαίνει ευθέως προς τους ιερούς κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας και την πρακτική της, καθώς η επιβολή ποινών αφορισμού και ακοινωνησίας δεν αποτελεί ποτέ μέσον τιμωρίας και τρομοκράτησης αλλά μέσον θεραπευτικό και παιδαγωγικό, όπως εφαρμόστηκε πάντοτε στην Ορθόδοξη Εκκλησία και όπως γράφει και ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου: «Βέβαια, για το επιτίμιο της ακοινωνησίας ισχύει ό,τι και για τα άλλα επιτίμια, ότι δηλαδή δεν είναι πράξεις τιμωρητικές, αλλά ιατρικές για την θεραπεία των αρρώστων μελών της Εκκλησίας...  η αντιμετώπιση της πνευματικής ασθενείας εκλαμβάνεται ως «θεραπεία» που αποβλέπει στο να οδηγήση τον άνθρωπο «προς την άνω λαμπροφορίαν»  και η όλη αντιμετώπιση των αμαρτημάτων, των σχισμάτων κλπ. θεωρείται ως «ιατρική εν Πνεύματι επιστήμη». Αυτός ο σκοπός των ιερών Κανόνων ισχύει και για το επιτίμιο της ακοινωνησίας». (http://www.amen.gr/article11795#sthash.S2urAbuZ.dpuf).

Παρομοίως ο Σεβ. Μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός στην εισήγησή του προς την Ιεράν  Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος περί του επιτιμίου της ακοινωνησίας γράφει:

«Εκ  των ανωτέρω καταφαίνεται ότι το επιτίμιον της ακοινωνησίας επιβάλλεται οσάκις το αρμόδιον Όργανον της Εκκλησίας κρίνη, ότι τα άλλα Εκκλησιαστικά παιδαγωγικά μέτρα, όπως προφορικές η έγγραφες νουθεσίες, παρατηρήσεις και επιπλήξεις, κατ’ ιδίαν ή και δημόσιες, δεν συνετίζουν  τον παρεκτρεπόμενον..., το επιτίμιον της ακοινωνησίας επιβάλλεται ως το τελευταίον παιδαγωγικόν και φιλάνθρωπον  εκκλησιαστικόν μέτρον σωφρονισμού του συνεχώς περεκτρεπομένου μέλους της Εκκλησίας μας,...  το επιτίμιον της ακοινωνησίας είναι το τρίτον, προ τελευταίον,  μέτρον που συνιστά ο Θεάνθρωπος δια τον αμαρτάνοντα αδελφόν μας. Όμως θεωρώ ότι δια την επιβολήν του επιτιμίου τούτου χρειάζεται να κληθή ο παρεκτρεπόμενος εις έγγραφον απολογίαν, αφ'  ενός μεν δια να τηρηθή βασικός δικονομικός όρος της ακροάσεως , αφ’ετέρου δε δια να δοθή μία ακόμη ευκαιρία εις τον παρεκτρεπόμενον να καταλάβη την βαρύτητα των κανονικών παραπτωμάτων του και να συνέλθη τυχόν  διορθούμενος».

(Εισήγησις Μητροπολίτου Ηλείας κ. ΓΕΡΜΑΝΟΥ εις την Μόνιμον Συνοδικήν Επιτροπήν επί των Δογματικών και Νομοκανονικών ζητημάτων της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά την Συνεδρία αυτής της 22-2-2010 , η οποία και εγένετο αποδεκτή.)

Οι προϋποθέσεις αυτές δεν τηρήθηκαν. Δεν υπάρχει κανόνας της Εκκλησίας, που να ορίζει ότι μπορεί ο επίσκοπος να επιβάλει τιμωρία ακοινωνησίας, χωρίς να προσκληθεί πρώτα ο υπαίτιος μιας πράξης, για την οποία κατηγορείται, ιδιαίτερα ένας λαϊκός. Επιπλέον στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει και εφαρμόζεται η αρχή της οικονομίας, που εμπεριέχει την διάθεση αγάπης του επισκόπου, της κατανόησης και της διαλλαγής, πράγματα που ο επίσκοπος του Κονγκό είτε αγνοεί είτε δεν τα εφαρμόζει για τις επιδιώξεις του να τιμωρήσει και να τρομοκρατήσει το ποίμνιό του!

Αυτό που περιμένουν οι νέοι του Κονγκό, σε επιστολή που του απέστειλαν, είναι να τους πει ο επίσκοπος, με βάση ποιο κανόνα της Εκκλησίας, που προβλέπει για τα συγκεκριμένα ανομήματα αφορισμό ή ακοινωνησία, τιμώρησε τους πιστούς του ποιμνίου του με αφορισμό και αποκλεισμό από την εργασία των νέων διά βίου χρησιμοποιώντας την ισχύ της θέσης του ως επισκόπου απέναντι στις αρχές του Κονγκό. Πώς μπορεί ένας πνευματικός πατέρας να τιμωρεί τα παιδιά του με ισόβιο αποκλεισμό από την αγορά εργασίας. Πιστεύει ο  επίσκοπος αυτός ότι έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τέτοια πνευματικά όπλα εναντίον του ποιμνίου του; Πιστεύει ότι έχει το δικαίωμα να τιμωρεί αντί να θεραπεύει και να παιδαγωγεί;

Πρόκειται για μια αυθαίρετη χρήση του δικαιώματος που έχει ο επίσκοπος να επιβάλλει κάποια επιτίμια αλλά με σκοπό μέσα στα πλαίσια της εκκλησιαστικής ζωής, να θεραπεύσει ό,τι αντιβαίνει προς το πραγματικό συμφέρον της Εκκλησίας και όχι ως δικτάτορας που ρυθμίζει ακόμη και τις εργασιακές δυνατότητες των νέων του ποιμνίου του. Οι νέοι αυτοί, όπως του γράφουν στην επιστολή τους

δεν είναι άπιστοι,

δεν δημιούργησαν κάποια φατρία στα πλαίσια της ενορίας τους,

δεν είναι αιρετικοί,

δεν είναι υβριστές του ονόματος του Χριστού, πράξεις για τις οποίες θα μπορούσε να επιβληθεί επιτίμιο θεραπευτικό.

Είναι νέοι με πνευματική ζωή, με αρχές και ήταν απλά αντίθετοι στην πρακτική του της εκδίωξης του πνευματικού τους πατέρα, εναντιώθηκαν στην αδιαφορία του για το ορφανοτροφείο, όπου εργάζονταν, βλέποντας τα ορφανά να πεινούν και αυτός να αδιαφορεί, εξετράπησαν σε μια αψιμαχία με κάποιον νέο, τον οποίο θεώρησαν ότι προδίδει την νεολαία μη αντιδρώντας στο ποιον του επισκόπου, του οποίου ο στενός φίλος του που διαμένει μαζί του του έμαθε λέξεις ελληνικές βρόμικες του πεζοδρομίου (έχουν ήδη δημοσιευθεί σε προηγούμενη ανάρτηση στον ιστοχώρο anastasiosk.blogspot.gr “Διωγμός σπουδαίου ιεραποστόλου - π. Δανιήλ Αεράκης, σχόλιο 14 Σεπτεμβρίου 2013 - 4:49 μ.μ.), πράγματα γι’ αυτούς αδιανόητα... Τις λέξεις αυτές τις πρόφερε με καμάρι ο νέος που τις έμαθε από την «εκλεκτή» αυτή παρέα ενώπιον των νέων!!!

Σε μια εκκλησία που είχαν μάθει για την πνευματική ζωή κάποια πράγματα, αυτά όλα ήταν πέρα από τη λογική τους και την εμπειρία τους. Αντέδρασαν ανόητα και χτύπησαν τον νέο που θεώρησαν ως προδότη των αξιών τους. Καταδικαστέα πράξη, για την οποία έπρεπε να ψεχθούν και να τους επιβληθεί μια τιμωρία (π.χ. αργία ενός μηνός από την εργασία τους, για να συνετισθούν), αλλά αφορισμός και ακοινωνησία είναι αυθαίρετη και καταχρηστική χρήση των ιερών Κανόνων της Εκκλησίας.

Ο επίσκοπος κάλεσε την αστυνομία,  για να δώσει βαρύτητα στο γεγονός, ενώ ήδη η αψιμαχία είχε τελειώσει και επέβαλε στην αστυνομία να συλλάβει και τον ντόπιο ιερέα, τον οποίο θεώρησε συνυπεύθυνο, ο οποίος οδηγήθηκε από τους αστυνομικούς στο τμήμα για φυλάκιση, η οποία αποφεύχθηκε μετά τις εξηγήσεις του ιερέα. Τόση αγάπη ακόμη και για τους ιερείς της επισκοπής του. Ήδη και άλλον ιερέα τον καθήρεσε, και αυτός ο ιερέας τον καταγγέλλει για άδικη τιμωρία και ότι δεν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες από τους κανόνες της Εκκλησίας διαδικασίες.

Με τη λογική των αφορισμών για  πταίσματα, όπως αυτά, για τα οποία κατηγορούνται οι νέοι αυτοί, θα έπρεπε ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων να είναι αφορισμένο και εκτός Θείας Κοινωνίας.

Ίσως η σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και ο ίδιος ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης θα έπρεπε να εξετάσουν την ακολουθούμενη πρακτική και να συνετίσουν τον Επίσκοπο του Κονγκό, γιατί με  τον τρόπο του έχει ήδη τοποθετήσει τους πιστούς και ιδιαίτερα τους νέους εναντίον του, αντί να τον αισθάνονται πατέρα τους στο Facebook της νεολαίας τον κατηγορούν συνεχώς για δικτατορική αντίληψη και πρακτική.

Ακολουθεί το κείμενο του Επισκόπου (και σε μετάφραση), όπου ο κάθε καλοπροαίρετος μπορεί να δει το ύφος και τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί την επισκοπική δύναμη...

Στον κ. Adrien Missie

Μάνατζερ στο Ορφανοτροφείο «Άγιος Ευστάθιος»

της Ορθόδοξης Επισκοπής του Κονγκό-Μπραζαβίλ και Γκαμπόν

Dolisie

 

       Θέμα: Διακοπή εργασίας-βαρύ σφάλμα

 

         Κύριε,

         Με την παρούσα έρχομαι να σας γνωστοποιήσω ότι στις 27 Ιουλίου 2013, κατά την παραμονή μου στο  Dolisie για το 1^ο  ετήσιο Συνέδριο της Ορθόδοξης Νεολαίας της Επισκοπής μας (24-28  Ιουλίου 2013), προς μεγάλη μου έκπληξη, στο συνέδριο της νεολαίας δεν μου δείξατε σεβασμό ενώπιον των παιδιών του Ορφανοτροφείου και των πιστών της Εκκλησίας, απειλώντας τους νέους του Συνεδρίου, μαζί με τον κ. Samba Van Arcade Roxan, και μέχρι που η υπηρεσία της αστυνομίας του Dolisie αντέδρασε για να επιβάλει την ασφάλεια, υπήρξαν τραυματίες και άλλα προβλήματα, συνημμένως κάποιες αποδείξεις.  

        Όντας ο επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Κονγκό Μπραζαβίλ και Γκαμπόν, αποφάσισα ήδη να σας επιβάλω ακοινωνησία ως Ορθόδοξο Χριστιανό και να μην παρουσιαστείτε στη θέση σας στην υπηρεσία του Ορφανοτροφείου. Έχετε επίγνωση των πράξεων που κάνατε κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Νεολαίας, η υπηρεσία της αστυνομίας του Dolisie είναι καλά πληροφορημένη.

Θεοφ. Παντελεήμων

Επίσκοπος του Κονγκό-Μπραζαβίλ και Γκαμπόν

Πηγή: ΑΓΩΝΑΣ στις 10:38 π.μ.