Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Δάσκαλε, ακυρώνεις τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, Πανταζής Ν.



τοῦ Θεολόγου Νικ. Πανταζῆ
Σ' ευχαριστώ αληθώς, κ. Νικόλαε Σωτηρόπουλε, που στέλνεις επί τη Εορτή των Χριστουγέννων, εμένα, τη σύζυγό μου και τα τρία αγγελούδια μας στην κόλαση! Όπως προστάζει η αγαπώσα καρδία σου. Να είσαι καλά.
Αν και αισθάνομαι μεγάλη χαρά, αγαλλίαση βαθειά και μυστική Αγιοπνευματική συγκίνηση για το μισθό της αδικίας που λαμβάνουμε, δεν αισθάνομαι καθόλου χαρά που προέρχεται ειδικώς από σένα, τέτοιες χρονιάρες μέρες... 
Δεν ανταποδίδω τις ευχές και κατάρες για "λάθη θανάσιμα και κολάσιμα" αλλά παρακαλώ το Θεό "αυτός ο ίδιος ανάθεμα είναι, υπέρ του αδικο-αφορισμένου μου διδασκάλου! Μακάρι Χριστέ μου! Αυτό θα ήταν το ύστατο "ευχαριστώ" μου!
Από σένα σαγηνεύθηκα για την Ανωτάτη Σπουδή της Ποιμαντικής Επιστήμης της Θεολογίας. Από τότε που επέστρεψα στην Αυστραλία το 2000, διώκομαι ως "Καντιωτικός" και φέρω χαρμοσύνως, μυστικώς τα στίγματα και τη ρετσινιά της απορρίψεως για την αγάπη τη δική σου και την υπεράσπιση του τιμίου ονόματός σου.
Απαγορεύτηκα από το Θείο Κήρυγμα επειδή ήλεγξα, όπως εσύ, εν παρρησία, όπως μου δίδαξες πάλι εσύ, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό διά τις βλασφημίες και αιρέσεις τους.
Και όταν είδα τον Αυστραλίας Στυλιανό να επαινεί, να επευφημεί, -ποίοις ευφημιών στέμμασι στεφανώσωμεν τον Πρόδρομον του Αντιχρίστου-, να λιβανίζει και να δοξάζει τον παραιτηθέντα Αιρεσιάρχη Πάπα με ειδικό ολοσέλιδο-δισέλιδο αφιέρωμα στον Τύπο, ο οποίος Πάπας τώρα κατηγορείται με Δίκες απανωτές για μακροχρόνια κάλυψη κιναιδισμού και παιδεραστίας, αγανάκτησα τόσο πολύ και αισθάνθηκα ανυπόφορα τέτοια αποστροφή και υπερβολική αηδία στη ψυχή μου, που αποφάσισα εν Θεώ, συν Θεώ και προς δόξαν Θεού μόνο, να κάμω Αποτείχιση.
Κυριακή της Ορθοδοξίας 2013 κοινοποίησα την ενέργειά μου στον εκπρόσωπο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, αλλά και τοπικό εξομολόγο μου και οικουμενιστή π. Ηλία Κεντρωτή, ο οποίος συχνά-πυκνά μου έκανε ειρωνική διαβολολογική, πανηγυρική αναφορά στο υποτιθέμενο  "υποστατόν" του αφορισμού σου.
Και όταν σε τηλέφωνα να σου κοινοποιήσω την αποκλειστικώς δική μου απόφαση για Αποτείχιση, δεν μου έθεσες θέμα "θανασίμου, κολασίμου λάθους", ούτε με απέτρεψες για αυτό, αλλά μου επιβεβαίωσες
ότι "υπάρχει και η Ορθή Αποτείχιση από Οικουμενιστάς Επισκόπους, όχι από ολόκληρη την Εκκλησία".
Σου είχα εκθέσει όμως ταπεινά τη διαφωνία μου και προέβαλα το λογικό και σοβαρό επιχείρημα πως όταν η ίδια η Πατριαρχική κεφαλή κηρύττει "γυμνή τη κεφαλή" Αίρεση, τότε έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα...
O "κ", με άκυρη και ουδεμία κυριότητα Βαρθολομαίος, έθεσε οριστικώς τον αυθάδη εαυτό του παντελώς εκτός της Διαχρονικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, όταν στις 29/11/2006 εισήγαγε τον Πάπα εντός του Πατριαρχικού Ναού τελώντας Επίσημη Μνημόνευση εν πλήρη Αρχιερατική Καταστολή, η οποία κατά τους Αγίους Πατέρας συνεπάγεται επίσημη διακήρυξη Ενότητος και πλήρης Πίστεως υποταγή!
Απέφυγες, δυστυχώς, να απαντήσεις και με προειδοποίησες μόνο για "τον στυγνό δικτάτορα Στυλιανό, μη κάνει κανένα κακό σε μένα και τα παιδιά μου." Αν και πραγματικά απόρησα για την απρόσμενη τάση φοβίας και υποχώρηση ενός ατρομήτου Λέοντος, πυρ πνέοντος, όπως εσύ, το προσπέρασα.
Δόξα τω Θεώ, δεν φοβήθηκα τον Στυλιανό. Αλλά δυστυχώς το κακό αυτό τώρα επέρχεται... από σένα. Ομολογώ δεν το περίμενα αυτό. Μένω έκπληκτος και επωδύνως απορώ, τι να ΄ναι άραγε αυτό που να σε ώθησε σε αυτή την λίαν άδικη και ανατριχιαστικά φοβερή σου δήλωση εναντίον των  Αποτειχισθέντων (τονίζω τα παρακάτω) αγαπητών εν Χριστώ φίλων, αδελφών και μαθητών σου.
Και λυπούμαι πάρα πολύ και απογοητεύομαι εν ακροτάτη θλίψη που δεν αναφέρεσαι έτσι και εσύ με τη σειρά σου σε εμάς, αλλά με το άκρως υποτιμητικό, παρόμοιο χαρακτηριστικό σου "κάτι νοσηροί τύποι" που συνήθως με οργή και απέχθεια αρκετή αναπέμπεις, τώρα με μικρή παραλλαγή: "κάτι ζωηροί και αγωνιστικοί τύποι".
Δεν μας τιμά αυτό. Μα δεν τιμά εσένα πρωτίστως τον παναδίκως αποδίδοντα και αισχρώς υβρίζοντα ημάς ως "ζωηρούς τύπους". Μου θυμίζει τα μικρά, ζωηρά, ατίθασα κι' ανυπότακτα παιδάκια, που δεν ακούν αλλ' επαναστατούν. Ούτε αγωνιστικοί τύποι είμαστε, όπως το υπονοείς εσύ, με έννοια φανατική, τυφλή, ζηλωτική, και ούτε καν "κάτι τύποι" είμαστε, όπως καλούνται οι αναρχικοί, οι άπιστοι και άθεοι πολιτικοί.
Τί να πω. Ντροπή. Εκτροπή. Προδοσία του Αγώνα. Αχάριστη καταδίκη των παγκοσμίων συμπαραστατών σου. Σε φιλοξενήσαμε στις οικίες μας. Μας παραπέμπεις στη κόλαση. Σε ακολουθήσαμε πιστά στους τεραστίους αντιαιρετικούς σου αγώνες. Μας παραδίδεις ανωδύνως και αβασανίστως στην απέραντη αγκάλη του κατηραμένου Πάπα, τον οποίον προσκυνεί ο Πατριάρχης. Μας δίδασκες απομάκρυνση και αποταγή των σαταναθρώπων και, τώρα, διδάσκεις υποταγή και προσφυγή στα μολυσμένα μυστήρια των Λατινοφρόνων.
Δάσκαλε που δίδασκες και νόμων Πατρώων μακαριστών ού κρατείς! Ακυρώνεις τη διαχρονική διδασκαλία των Πατέρων.
Κάποτε ενώ σπάραζες κυριολεκτικά, στον λίαν συγκινητικό αποχαιρετιστήριό σου θρήνο και κυριολεκτικό κλάμα ιερό, στην τελευταία σου ομιλία εγώ στη Μελβούρνη πριν επιστρέψουμε μαζί στην Αθήνα, βροντοφώναζες:
"Αυτοί γαρ οίδατε αδελφοί την είσοδον ημών την προς υμάς οτι ου κενή γέγονεν... αλλά προπαθόντες και υβρισθέντες καθώς οίδατε εν Αυστραλία επαρρησιασάμεθα εν τω Θεώ ημών λαλήσαι προς υμάς το Ευαγγέλιον του Θεού εν πολλώ αγώνι..., ούτως ομειρόμενοι υμών ευδοκούμεν μεταδούναι υμίν ου μόνον το ευαγγέλιον του Θεού αλλά και τας εαυτών ψυχάς, διότι αγαπητοί ημίν γεγένησθε!".
Τώρα πλέον σου γίναμε μισητοί και κολάσιμοι με λάθη θανάσιμα, διότι μισούμε τα έργα των συγχρόνων Νικολαϊτών. Διότι πιστά και έμπρακτα εφαρμόζουμε το "Δι' ευχών!" Τώρα... Τι έπαθες διδάσκαλέ μου;
Είχα πάντοτε την οικογενειακή σου εικόνα, του όντως πράου, τρυφερού, διακριτικού και ευαισθήτου, κάτι που λίγοι έζησαν κοντά σου. Τώρα, πέφτει ο ουρανός και με πλακώνει. Κυριολεκτικά η ψυχή μου ματώνει και προσπαθώ να το ξεπεράσω δικαιολογώντας τη τρέλα σου με αγάπη.
Μα, πάνω από την αγάπη είναι η αλήθεια. Και επειδή λέχτηκε δημοσίως ο έμμεσος και διπλωματικός αναθεματισμός σου για μας, θα μιλήσω και εγώ χωρίς εμπάθεια, αλλά σκληρά και ωμά με την γλώσσα της αλήθειας.
Δάσκαλε:
1. Υποκρίνεσαι!
Διατείνεσαι πως είναι άκυρος ο αφορισμός σου (και ομολογώ καγώ άχρι θανάτου πως είναι άκυρος, ανυπόστατος), αλλά ταυτοχρόνως και παραλόγως κόπτεσαι και οδύρεσαι για την άρση του, ενώ διαμαρτύρεσαι σε πρόσφατο άρθρο σου για την περιφρόνισή των Αιρετικών Αρχιερέων "ουδεμία φωνή ουδέ ακρόασις".
Αυτό σημαίνει ότι εμμέσως, πλην σαφώς, αναγνωρίζεις υποσυνειδήτως, ψυχολογικώς και μάλλον ακουσίως την ισχύ του αφορισμού, ειδάλλως, τί νόημα έχουν οι ανούσιες κατακραυγές για δικαίωση, τη στιγμή που σε δικαιώνουν οι Άγιοι Πατέρες; Εφ' όσον αυτοί καθεαυτοί πιστοποιούν εν Αγίω Πνεύματι πως ο αφορισμός είναι εμπαθής, άδικος και ευθύς εξ' αρχής άκυρος και επιστρέφει –κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο– στις κεφαλές των πρωταιτίων και παντός υπευθύνου, τότε γιατί αιτείσαι παράλογη άρση παρά αιρετικών και διπλά αφορισμένων Ιεραρχών, οι οποίοι ήδη έχουν αποκοπεί πλήρως από το Σώμα του Χριστού διά της Αιρέσεως που γυμνή τη κεφαλή κηρύττουν; Δάσκαλε, συγγνώμη, αλλά ακυρώνεις την Διαχρονική διδασκαλία των Αγίων Πατέρων!
2. Αντιφάσκεις!
Ξεκινάς την καταδίκη μας, με μία αλλοπρόσαλλη και αδικαιολόγητα αντιφατική δήλωσή σου:
"Οι Οικουμενιστές είναι οι χειρότεροι αιρετικοί όλων των αιώνων!"
Μα τότε τί δουλειά, τί μερισμό, ποιά κοινωνία και σχέση μπορεί κανείς Ορθόδοξος Πιστός να έχει με αυτούς τους χειρότερους αιρετικούς; Δυστυχώς, ακυρώνεις την Διαχρονική διδασκαλία των Αγίων Πατέρων!
3. Μοιχεύεις!
Καν παρθενεύεις μια ζωή, "τα μυστήρια των αιρετικών μολυσμόν έχουσι, ΚΑΝ ο μνημονεύων ορθόδοξος εί!" Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης δογματικός Πατήρ εστί. Ακυρώνεις την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων! Έπειτα μου λες διπλωματικά πως δεν έχουν ακόμη Συνοδικώς καταδικαστεί. Δάσκαλε, ας σημειωθεί ότι και οι αιρετικοί για τους οποίους αναφαίρεται ο Άγιος, δεν είχαν ακόμη καταδικασθεί από Σύνοδο και όμως λέγει για αυτούς ο Πανιερώτατος και Διαχρονικός Πατήρ:
«Μοιχεία γαρ εστίν, ω πανσύνετοι και το της κοινωνίας μετέχειν των αιρετικών... Οι μεν τέλεον περί την πίστιν εναυάγησαν, οι δε ει και τοις λογισμοίς ου κατεποντίσθησαν όμως τη κοινωνία της αιρέσεως συνόλλυνται».
Και ακόμη: «Φεύγειν την αίρεσιν, ήγουν τούς αιρετικούς· του ΜΗΤΕ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ αυτοίς μήτε ΑΝΑΦΕΡΕΙΝ επί της Θείας Λειτουργίας· ότι ΜΕΓΙΣΤΑΙ ΑΠΕΙΛΑΙ κείνται (κάποιοι νοσηροί ανώνυμοι σχολιαστές θεωρούν ότι απειλώ προσωπικώς εγώ) παρά των Αγίων εκφωνηθείσαι τοις συγκαταβαίνουσιν αυτούς μέχρι και εστιάσεως... ΕΧΘΡΟΥΣ γαρ Θεού ο Χρυσόστομος ου μόνον τούς αιρετικούς, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΟΙΣ ΤΟΙΟΥΤΟΙΣ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑΣ μεγάλη και πολλή τη φωνή απεφήνατο».
Τί λοιπόν; Ακυρώνεις και αυτόν τον Μέγα Χρυσόστομο!
Και ο Άγιος Γερμανός ο Νέος: «Επισκήπτομαι πάσι τοις εν Κύπρω (η οποία είχε εκπρόσωπο στον "αφορισμό σου") λαϊκοίς όσοι της Καθολικής Εκκλησίας εστέ τέκνα γνήσια, φεύγειν όλω ποδί από των υποπεσόντων (Αρχι)ιερέων τη Λατινική υποταγή και ΜΗΔΕ εις Εκκλησίαν τούτοις συνέρχεσθαι, ΜΗΔΕ ευλογίαν (της Θ. Ευχαριστίας) εκ των χειρών αυτών λαμβάνειν την τυχούσαν... ει δε μη την αυτήν υφέξετε μετ’ αυτών ΚΟΛΑΣΙΝ!». Τί λοιπόν; Ακυρώνεις την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων!
4. Πορνεύεις!
Και πάλι εκ του Αγίου Θεοφόρου Οδοδείκτου Θεοδώρου του Στουδίτου: "Δύο τοίνυν εισί πορνείαι: Μία μέν ή έπί τη Πίστει, έτέρα δέ ή έπί τω σώματι. Ο γουν αλούς τη αιρετική ΚΟΙΝΩΝΙΑ, αυτός εστίν ο εκπορνεύσας είς Θεόν!" Λοιπόν; Τελείς και προτρέπεις πνευματική πορνεία. Ακυρώνεις την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων!
5. Ψεύδεσαι!
Διαστρέφεις τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη.
Λέγει: "Καθώς ηκούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται, και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασι." (Α' Ιωάν. Β' 18).
Λέγεις: "Με τον φοβερώτατο χαρακτηρισμό «αντίχριστοι» ο Απόστολος χαρακτηρίζει τους αιρετικούς της εποχής του. Tότε «αντίχριστοι πολλοί», τώρα, τον καιρό της μεγάλης αποστασίας, «αντίχριστοι πάμπολλοι». Επικινδυνότεροι δε αντίχριστοι και πρόδρομοι του μεγάλου Αντιχρίστου οι Oικουμενιστές".
Δάσκαλε! ΤΙ στο καλό ΔΟΥΛΕΙΑ έχουμε εμείς να συμπορευόμαστε με τους επικινδυνότερους προδρόμους του Αντιχρίστου τους Οικουμενιστές και να λαμβάνουμε μυστήρια και αγιασμό από αντιχρίστους σκοταδιστές;
Γιατί αποσιωπείς το χωρίο του δευτέρου κεφαλαίου πάλι της Α' Ιωάννου Επιστολής που επικαλείσαι όπου εκεί ο Απόστολος επεξηγεί ποιοί ακριβώς είναι αυτοί οι αντίχριστοι, ότι "εξ' ημών εξήλθον"; "Αυτούς που διαλέξαμε συνεργούς μας, συναποστόλους και συλλειτουργούς, από σας βγήκαν, αλλά δεν κράτησαν την Πίστη, δεν διετήρησαν το χρίσμα και έγιναν αιρετικοί";
Και γιατί αποσιωπείς το χωρίο του τετάρτου κεφαλαίου της ιδίας Επιστολής που λέγει να ΜΗΝ τους ακούτε αυτούς τους αντιχρίστους, ψευδοαποστόλους και λυκοποιμένας, διότι ΔΕΝ ακούν εμας, και αυτός που δεν ακούει εμάς, δεν ακούει το Θεό και εχθρός του Θεού καθίσταται; Πως μας λέγεις να κοινωνούμε από τους εχθρούς του Θεού;
Γιατί αποσιωπείς το 21 χωρίο του πέμπτου κεφαλαίου της ιδίας Επιστολής που μας διατάσσει ικευτευτικώς: "Παιδιά μου να αποφεύγετε και να προφυλάσσετε τους εαυτούς σας από τα είδωλα"! Και γιατί δεν μας προσφωνείς και εσύ μιμούμενος τον Ευαγγελιστή της Αγάπης, με αγάπη Χριστού: "Τεκνία μου, αποτειχιστείτε εκ των αντιχρίστων" και μας κακοχαρκτηρίζεις με το τόσο κακόηχο, "κάτι ζωηροί τύποι";
ΓΙΑΤΙ αποσιωπείς το άλλο χωρίο του ίδιου Αποστόλου που ρητώς αναφαίρει και απαγορεύει οποιαδήποτε κοινωνία;
Είδομεν το Φως το Αληθινόν της Ορθοδοξίας! "Ο Θεός Φως εστίν και σκοτία (αίρεσις και ψεύδος) εν Αυτώ ουκ έστιν ουδεμία. Εάν είπωμεν ότι κοινωνίαν έχομεν μετ' Αυτού και εν τω σκότει (της παναιρέσεως του Οικουμενισμού)  περιπατώμεν (δηλ. κοινωνώμεν), ΨΕΥΔΟΜΕΘΑ και ου ποιούμεν την αλήθειαν!" (Α' Ιωάν. Α', 5).
Δεν θα κάνω εγώ τον ερμηνευτή σε σένα, τον όντως Μέγα Ερμηνευτή, αλλ' ερμηνεύει άριστα ο Άγιος Γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος λέγοντας:
«Γιατί λέγει "ου ποιούμεν" αντί του "ου λέγομεν την αλήθειαν"; Την απάντηση την βρίσκουμε, αγαπητοί, στην Αποκάλυψη, εκεί που αναφέρονται οι μερίδες των κολασμένων, με πρώτους πρώτους τους δειλούς, και έπειτα.... τελειώνει με το 'και πας ο "ποιών" ψεύδος!' Αυτό το ψεύδος δεν είναι αυτό που λέμε σήμερα 'λες ψέματα' αλλά δηλώνει πράξη, μίξη παράνομη και βλάσφημη, αυτήν της ειδωλολατρίας. Η δε χειρότερη, χυδαιότερη και πιο βλάσφημη ειδωλολατρία στη σημερινή της μορφή είναι ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ!!!".
Δάσκαλε!! Τί δουλειά έχουμε εμείς με τους ειδωλολάτρες και επιμένεις να κοινωνούμε από τη "Σπονδή, θυσία και τα Οικουμενιστικά ολοκαυτώματα" με τα οποία ο Θεός ουκ ευδοκείται;;;
Και γιατί, ενώ μιμείσαι τον Απόστολο στην ονομαστική καταδίκη των ενόχων αιρετικών, στο Α' Κεφάλαια της Β' πια Επιστολής του: "ούτος (ο Πατριάρχης) εστίν ο πλάνος και ο αντίχριστος" (εφ' όσον έτσι ξεκινά το κείμενό σου που μας καταδικάζει) γιατί, όμως, δεν προχωρείς στην περαιτέρω μίμηση του Αγίου, να μας πεις να απομακρυνθούμε (Αποτειχισθούμε) απ' αυτούς κατά το: "βλέπετε αυτούς, ίνα μη απολέσωμεν α ειργασάμεθα, αλλά μισθόν πλήρη απολάβωμεν", αλλά μας λες να ανήκουμε σε αυτούς τους αντιχρίστους ως αγρυπνούντας ηγουμένους ημών;
Και γιατί περιφρονείς το χωρίο 9 που λέγει: "πας ο παραβαίνων και μη μένων εν τη διδαχή του Χριστού, Θεόν ούκ έχει (είναι ΑΘΕΟΣ)· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον πατέρα και τον υιόν έχει"! ΓΙΑΤΙ μας προτρέπεις να κοινωνούμε με ΑΘΕΟΥΣ και να γινόμαστε ούτω συγκοινωνούντα δοχεία της αθεϊας αυτών, της βλασφημίας και της παναιρέσεως αυτών;
Και ΓΙΑΤΙ, παρακαλώ, πάλι σκοπίμως αποκρύπτεις το της Αποτειχίσεως χωρίο: "Ει τις έρχεται προς ημάς και ταύτην την (Ορθόδοξον διδαχήν ού φέρει, ΜΗ λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αυτώ ΜΗ λέγετε· ο γαρ λέγων αυτώ χαίρειν ΚΟΙΝΩΝΕΙ (το επαναλαμβάνω ΚΟΙΝΩΝΕΙ) τοις έργοις (ιδού το 'ποιών ψεύδος', το έργον της αιρέσεως) αυτού τοις πονηροίς"!!!
Και συ μας λες, αντί να μη τους λαμβάνουμε στα σπίτια μας, να πηγαίνουμε στους μολυσμένους ευκτηρίους οίκους αυτών! Και εάν ένα απλό, καθημερινό κι ανθρώπινο "χαίρε" μας κάνει συγκοινωνούς της αιρέσεώς τους, πόσο μάλλον τα Συλλείτουργα, η Μνημόνευση και δια-μυστηριακή "συνουσία" μας καθιστά πόρνους πνευματικά με αυτούς που κολλούμε και γινόμαστε ΕΝΑ με αυτούς; Ακυρώνεις την διδασκαλία των Αγίων Αποστόλων!

6. Παραπλανάς την Οικουμένη!
Αναφέρεις:
«Ο Xριστός είπε: “Εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του Ανθρώπου και πίητε Αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον” (Ιωάν. στ΄ 53-54). Kάθε κληρικός ορθοδόξως χειροτονημένος και μη καθηρημένος τελεί τα μυστήρια, όσον ανάξιος και εάν είνε».
Εδώ υπάρχει μεγάλη πλάνη.
Δεν υπονοεί αδιακρίτως οποιονδήποτε κληρικό και οποιονδήποτε κοινωνούντα. Οι Άγιοι Πατέρες ρητώς και σαφώς εντέλλονται, πως δεν μπορούμε και δεν πρέπει ποτέ να κοινωνούμε από χέρια αιρετικών και σχισματικών. Δεν είναι μόνο ο μη καθηρημένος, αλλά και ούπω καθηρημένος μέχρι στιγμής, άχρι απροσδιορίστου καιρού. Υπάρχουν οι σχισματικοί, οι ζηλωτές, οι Ημερολογιολάτρες, οι οποίοι δεν έχουν επισήμως-συνοδικώς καθαιρεθεί, αλλά δεν μπορούμε να κοινωνούμε από τα χέρια τους.
Υπάρχουν και οι Σχισματικοί της Αυστραλίας, οι οποίοι δεν απεκόπηκαν για λόγους Πίστεως ή Οικουμενισμού, αλλά για λόγους καθαρά οικονομικούς, συμφεροντολογικούς και ιδιοκτησιακούς, ΜΗ γελιόμαστε! Αρνήθηκαν να εντάξουν στο Οικονομικό Trust της Αρχιεπισκοπής τις περιουσίες τους (και καλώς έκαναν) και αρνήθηκε η Αρχιεπισκοπή να τους στείλει ιερέα (και κακώς έκαμε αλλά απολύτως σεβαστή και εφαρμοστέα η απόφαση που δεν ήταν για λόγους Πίστεως).
Έτσι λοιπόν έκαναν δικούς τους ψεύτικους ιερείς, και μάλιστα σχισματικούς ΚΑΘΗΡΗΜΕΝΟΥΣ, και ήρθες εσύ εδώ και κοινωνούσες από τα χέρια τους, και προέτρεπες μάλιστα τους πιστούς να προσέρχονται ελεύθερα σε αυτούς για Θ. Κοινωνία! Δεν συνέτρεχε ΟΥΔΕΙΣ λόγος Πίστεως και Οικουμενισμού, αυτοί απλώς σε εκμεταλλευτήκαν αγρίως για "ομπρέλα" τους και "έκαναν τη δουλειά τους!" Για αυτό και ο ίδιος δεν πάτησα ποτέ πόδι στους ναούς τους και δεν διετήρησα κοινωνία μαζί τους. Έτσι δίδασκες πλάνη και έδωσες κάθε δικαίωμα στην Αρχιεπισκοπή σε αυτό το σημείο μόνο, να βρει πάτημα να σε κατηγορήσει δικαίως. Τα λέγω αυτά με αγάπη. Δεν είναι λοιπόν οποίος κι' όποιος ιερεύς, έστω και "ανάξιος".
Η πλάνη σου έγκειται στη φράση: "όσον ανάξιος και εάν είνε". Εδώ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος κάνει σαφή, καίριο και κρισιμότατο διαχωρισμό και ντρέπομαι που σου το υπενθυμίζω εγώ, αλλά και πάλι ντρέπομαι που σκοπίμως το αποσιωπείς για να στηρίξεις προφανώς τις δικές σου εμπαθείς, προσωπικές και καταδικαστικές εναντίον μας θέσεις. "Τί ότι το ανάξιος λέγει; Ένεκα βίου και ηθικής; Αληθώς κοινωνείς. Ένεκα Πίστεως το αναξίως εστί; ΦΕΥΓΕ και ΠΑΡΑΙΤΗΣΑΙ αυτόν!" ΟΥΔΕΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ούτε Μυστηριακή ούτε δικαιοδοσιακή.
Λυπούμαι: Ακυρώνεις την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων!

7. Και τελευταίον:
Αυταπατάσαι και ολισθαίνεις!
Δεν θα πω όμως τη λέξη "θανασίμως", δεν επιθυμώ να πέσω τόσο χαμηλά.
Το ολίσθημά σου έγκειται στο ότι φέρεις ως παράδειγμα "εντυπωσιακό", μα ανεπιτυχέστατο πάντως, τον Kαϊάφα.
«Ο Αρχιερεύς Kαϊάφας αντίχριστος ήταν. Απέρριψε, καταδίκασε και σταύρωσε το Xριστό. Kαι όμως, επειδή ήταν Αρχιερεύς, φωτίσθηκε από το Άγιο Πνεύμα και είπε προφητεία! (Ιωάν. ια΄ 49-51)».
Δάσκαλε, ποίος σε βάσκανε τη αληθεία; Τί κι αν είπε προφητεία; Τί κι αν ήταν Αρχιερεύς; Κι ο Πιλάτος, αλλά και η συζυγός του υπέδειξαν προφητικώς, ενεστωτικώς πάντοτε,  όπως ακριβώς και ο Ανώτερος των Αγίων και των Προφητών απάντων ο Πρόδρομος, τον Μεσσία, αλλ' αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να κοινωνήσουμε από τα χέρια τους. Αλλα και οι δαίμονες εντός των χοίρων των Γαδαρηνών προεφήτευσαν αληθώς, θεολογικώς και αρίστως σε Ενεστώτα χρόνο, τον Χριστό ως Αληθινό Υιό και Λόγο του Θεού, αλλ' αυτό πάλι δεν σημαίνει ότι μπορούμε να κοινωνήσουμε από τα χέρια τους!
Και ΠΑΛΙ ο Άγιος Χρυσόστομος βοά και αναφωνεί: «Γιατί, άραγε, γιατί το σκληρόν και Θείον ΠΕΦΙΜΩΣΟ αναπέμπει; Ουχ ομολόγουν Πίστιν αληθή; Ουχί εδόξαζον τον Υιόν και Λόγον ως Θεόν αληθή; Ουκούν ΙΝΑ ΜΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΞ ΑΚΑΘΑΡΤΩΝ ΧΕΙΛΕΩΝ ΡΕΙ»!
Εάν δεν ήθελε και δεν ανεχόταν ο Χριστός να βγαίνει η Αλήθεια από ακάθαρτα, δαιμονικά χείλη, ΠΩΣ άνθρωπε του Θεού αρέσκεται και ευδοκεί, ο κάθε πιστός να κοινωνεί το Σώμα και Αίμα Του από Αιρεσιαρχικά, Αντίχριστα και δις Αναθεματισμένα χείλη;;
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΚΗΡΥΞΕ ΚΑΙ ΕΦΗΡΜΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ!!!
Η προφητεία του Καϊάφα που λίαν ανεπιτυχώς επικαλείσαι, βρίσκεται στο 11ο Κεφ. του Ιωάννου, στιχ. 49-51. Αυτός ο Καϊάφας "θα σε κάψει" και θα σε ρίξει στο λογοτεχνικό λάκκο ον ώρυξας για μας.
Λίγα μόνο, τρία χωρία πιο κάτω, στο στιχ. 54, για πρώτη φορά δηλώνεται η άμεση απομάκρυνση και οριστική αποκοπή, η επίσημη πλέον Αποτείχιση και παραδειγματική άρνηση του Χριστού να μετέχει στις Εκκλησιαστικές Εορτές τους και να διατηρεί ΟΥΔΕΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ με τους Αρχιερείς Φαρισαίους "Πατριάρχες" της εποχής Του!
«Ο ουν Ιησούς ουκέτι παρρησία (ομολογιακώς-λειτουργικώς) περιεπάτει (κοινωνία) εν τοις Ιουδαίοις αλλά απήλθεν εκείθεν (Απομανκρύνθηκε για τα καλά, Απετειχίσθη) εις την χώραν εγγύς της ερήμου (ζούμε σε έρημο όπως η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, να κι' άλλη εν Θεώ Αποτειχισθείσα έως τα τέλη της ζωής της, αλλά και για μας ο Θεός μόνο γνωρίζει ποιόν "Ζωσιμά-Τρικαμηνά" θα μας στείλει εις σωτηρίαν και λήψιν ζωής αιωνίου!) εις Εφραίμ λεγομένην πόλιν κακεί έμεινεν μετά των μαθητών. 55 Ην δε εγγύς το Πάσχα των Ιουδαίων (των "σημερινών χειροτέρων αντιχρίστων") και ανέβησαν πολλοί εις Ιεροσόλυμα εκ της χώρας προ του Πάσχα ίνα αγνίσωσιν εαυτούς (να καθαρισθούν, να κοινωνήσουν, με τα σημερινά δεδομένα). 56 Εζήτουν ουν τον Ιησούν και έλεγον μετ' αλλήλων εν τω Ιερώ (στη Λειτουργία και τη Μνημόνευση) εστηκότες (με ιδιαίτερο τόνο στα επόμενα!) τι δοκεί υμίν ότι ου μη έλθη εις την Εορτήν»;;;
Τους κόστισε πάρα πολύ, τους "έτσουξε" πολυ βαθειά καί έκαψε τα οικουμενιστικά τους σωθικά η Αποτείχιση του Χριστού!!! Όχι αστεία! Και συ δάσκαλε, κόντρα στο Χριστό, μας διδάσκεις να συμμετέχουμε στις εορτές και νουμηνίες των Οικουμενιστών που εμίσησεν ο Θεός με όλη την ψυχή Του!
Δεν είναι μικρό πράγμα στο ευλογημένο και τετιμημένο σου πια γήρας, να γίνεσαι Θεομάχος, να λανθάνεις στην Πίστη και να αποδίδεις ως "λάθος θανάσιμο" και κολάσιμο την ασφαλή της διαφύλαξη δια της Ενθέου, Αποστολικής, Αγιογραφικής και Αγιοπατερικής Απομακρύνσεώς μας από την Παναίρεση του Οικουμενισμού.
Να κατηγορείς τους εν Χριστώ αγαπητούς αδελφούς σου "ως κάτι τύπους" σχισματικούς, αποκομμένους από το Σώμα της Εκκλησίας, όταν εκατοντάδες Άγιοι Πατέρες μας διαβεβαιώνουν ότι ΔΕΝ αποκοβόμαστε από το Σώμα του Χριστού, εσένα δάσκαλε, θ' ακούσουμε;
Όταν ο Ίδιος ο Θεός μας διατάσσει να αφοριστούμε εκ μέσου αυτών, κατά την δήλωσή σου: «των χειροτέρων ανά τους αιώνες αιρετικών και μεγάλων αντιχρίστων», εσένα δάσκαλε, θ' ακούσουμε;
Όταν ο ίδιος ο Μέγας και Ιερός Φώτιος πιστοποιεί και δογματίζει διά Θεοπνεύστου Συνόδου ότι ΔΕΝ κάνουμε σχίσμα, αλλά σπουδάζουμε να προλάβουμε τα σχίσματα που προκαλούν οι Οικουμενιστές, γιατί εσύ να πηγαίνεις κόντρα στην υγιή διδασκαλία και "σώνει και καλά" να θες να μας κολάζεις;
ΟΧΙ.
«ΟΥ γαρ επισκόπων, αλλά ψευδεπισκόπων διδασκάλων κατέγνωσαν, και ΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΙ την ένωσιν της Εκκλησίας απέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι» (P.G.137, 1068AC).
Δεν θέλω να πιστέψω ότι τώρα πια στα ιερά σου γηρατειά θεωρείς τον εαυτό σου πιό θεόπνευστο από τους Αγίους Πατέρες; Μήπως, εσύ λανθάνεις;
Αρνούμαι να υποθέσω έστω, πως θεωρίες ότι υποκαθιστάς τις Συνόδους και δογματίζεις και εσύ για σχίσματα, καταδικάζοντας θανάσιμα λάθη, ζηλών δόξαν π. Ιωήλ...
Τελειώνω.
Δανείζομαι λίγες ορθές, καθάριες και Αγιοπνευματικές σκέψεις του Νέου Αγίου Μάρκου του Ευγενικού των ημερών μας, του λίαν ηδικημένου και παντελώς ανυποστάτως "κηθηρημένου" Ακαθαιρέτου Πύργου της Διαχρονικής Αποστολικής Εκκλησίας, του Οντολογικού και όχι Οικουμενιστικού Σώματος του Χριστού, τον Πανσεβάσμιο, Πανσέβαστο και πάνυ Σεβασμιώτατο και όλες οι Λειτουργικές, τιμητικές προσφωνήσεις μαζί, τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά. Σε πολλούς δεν αρέσει ούτε καν η αναφορά του ονόματός του, πόσο μάλλον η Θεάρεστη παραπομπή των Θεοφωτίστων και πάνυ ψυχωφελών αυτού συγγραμμάτων! Πρόβλημά τους. Περαστικά τους!
Επέτρεψέ μου, αμφιβάλλω πραγματικώς εάν ανέγνωσες ταπεινώς (όλοι έχουμε εγωϊσμό) προσεκτικώς, λεπτομερώς και αντικειμενικώς τα βιβλία του Αγίου μας Γέροντα, ιδίως αυτό περί του ΙΕ' Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου.
Σελ. 44. «Ο ιερός Κανών διδάσκει ότι δεν υφίσταται σχίσμα εις την Εκκλησία με την απομάκρυνσι από τους αιρετικά φρονούντας και πράττοντας.
Άν πάλι εκ του αντιθέτου, ενώ δηλαδή ο Επίσκοπος δημοσίως κηρύττει αίρεσιν κατεγνωσμένη, οι κληρικοί δε και λαϊκοί δεν αποτειχίζονται από αυτόν (περιμένοντας προφανώς την απόφασι της Συνόδου), τότε αποδεικνύουμε εμπράκτως:
α. ότι η Εκκλησία είναι Επισκοποκεντρική και όχι Χριστοκεντρική,
β. ότι η ενσωμάτωσις εις αυτήν δεν γίνεται δια της Ορθοδόξου Πίστεως, αλλά δια του Επισκόπου,
γ. ότι η Αποτείχισις από τον Επίσκοπο δια λόγους Πίστεως σημαίνει σχίσμα και όχι Ορθοδόξο Ομολογία και "της πρεπούσης τιμής τοις Ορθοδόξοις (ουχί "θανασίμου λάθους"),
δ. ότι η Εκκλησία δεν ήταν ποτέ, ούτε πρόκειται να είναι άσπιλος και αμώμητος, αλλά ήταν και θα είναι εσπιλωμένη και βεβορβορωμένη, εφ' όσον πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν, ειδικά στις μέρες μας, Επίσκοποι αιρετικοί μη καταδικασθέντες υπό Συνόδου και
ε. ότι η Ορθόδοξος Πίστις είναι εξ' ολοκλήρου στην διάθεσι και στην διάκρισι (μάλλον διάβρωση) των (Οικουμενιστών) Επισκόπων και δεν αποτελεί την "άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει". (Καθ. Επιστ. Ιούδα, στιχ. 3). Δηλαδή κοντολογίς ανατρέπουμε όλη την Ορθοδόξο Εκκλησιολογία και Πίστι, αν παραμείνωμε ενσωματωμένοι σ' έναν τέτοιο Επίσκοπο. ΑΥΤΟ είναι η καρδιά και όλη η δομή και ύπαρξις του ΠΑΠΙΣΜΟΥ»!
Αγαπητέ μου διδάσκαλε,
Δεν ασεβώ ούτε επιθυμώ το κολασμό σου. Ας επιβλέψει ο Κύριος επί τους αγώνες σου και το μαρτύριο του παναδίκου αφορισμού σου και ας σε συγχωρέσει. Αυτό και μόνο αυτό ειν' αρκετό για τον υπερασπίζοντά σε Άγγελο στην διάβαση των Φρικτών Τελωνείων να σε απολυτρώσει απ' όλες τις παραπάνω πλάνες. Όσο για μένα το ψόφιο σκυλί και βρωμερό σκουλίκι, αίτησαι τον Φιλάνθρωπον Θεόν να σου επιτρέψει κυριολεκτικώς να με πτύσεις για να δροσιστώ λιγάκι από την κόλαση. Αυτό μόνο για χάρι σου ζητώ, ο ανάξιος και προδομένος μαθητής σου.
Καταφιλώ τους ευαγγελιζομένους σου πόδες αιτούμενος συγγνώμη εν συντριβή και μετανοία και με την μεταμελεία περισσή για όσα αφρονών εν βρασμώ ελάλησα και έγραψα.
Νικόλαος Πανταζής, θεολόγος
Υποσημ. Μια παράκληση, ευγενική, συντετριμμένη και τεταπεινωμένη.
ΕΑΝ ΘΕΛΕΙΣ σε παρακαλώ απάντησέ μας Θεολογικώς στα παρακάτω απλά ερωτήματα, χωρίς να έχουμε καμία κρυφή διάθεση να σε πειράξουμε η να σε παγιδεύσουμε πουθενά. Τα επαναλαμβάνω και σε σένα, δάσκαλε, ξανά:
1. ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΑΙΡΕΣΗ;
2. ΑΝ ΝΑΙ, ΠΟΙΟΙ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ Ή ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΓΥΜΝΗ ΤΗ ΚΕΦΑΛΗ, ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ;
3. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΚΑΙ ΘΕΟΔΙΔΑΚΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ, ΣΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ; ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ;
4. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ, ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ;
ΠΟΙΑ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΙΞΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΤΕΡΟΖΥΓΙΑ ΜΕ ΑΠΙΣΤΟΥΣ ;
5. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ, ΝΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ, ΝΑ ΣΥΝΤΡΩΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΙΕΝΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΣΤΗ ΣΥΡΟ, ΟΠΩΣ Ο ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΒΟΛΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΙΣΜΟ ΑΙΡΕΣΗ ΑΛΛΑ "ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" ΚΑΙ ΟΠΩΣ Ο ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ; ΟΠΩΣ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΕΙ, ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΤΟΝ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΚΑΙ ΣΥ ΕΥΛΟΓΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΛΟΓΟΥΝΤΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΕΥΛΟΓΕΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΦΩΝΕΙ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΑΓΙΟ ΚΑΙ ΣΥ ΔΕΝ ΕΣΧΙΣΕΣ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΣΟΥ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΝΑ "ΟΥΡΛΙΑΞΕΙΣ" ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: ΤΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ;;;;;;
Και αντί όλων αυτών, στρογγυλοκάθεσαι στη πολυθρόνα της τραγικής συνεντεύξεως να θεολογείς-Θεομαχείς για λάθη θανάσιμα και κολάσιμα, ως χαριστικά ίσως "αντίποινα" του Δημήτρη Σωτηροπούλου στις παρελθούσες κόντρες του με Αποτειχισθέντες αδελφούς.
Έλεος πια. Αυτό μόνο ζητώ.
ΤΟ ΜΕΓΑ ΕΛΕΟΣ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.