Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Απάντηση προς τὸν κ. Βασ. Κερμενιώτη, του π. Ευθ. Τρικαμηνά, Β΄ μέρος


                                            Πρὸς
«Πατερικὴ Παράδοση»

AΠΑΝΤΗΣΙΣ ΣΕ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ Κ. Β. ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ
Κοινοποίηση: Ἱ. Μητρ. Πειραιῶς, aktines.blogspot.com, apotixisi.blogspot.gr

Τήν 18 Δεκεμβρίου ἀναρτήθηκε κατά πρῶτον στό ἱστολόγιο aktines καί στή συνέχεια καί σέ ἄλλα ἱστολόγια, ἄρθρο τοῦ κ. Βασίλειου Κερμενιώτη μέ τίτλο: «Συνετή και επιβεβλημένη η αναδίπλωση του Πειραιώς για την Ημερίδα περί Αποτειχίσεως». Τό ἄρθρο ἀναφερόταν διά πολλῶν καί στόν ἱερομόναχο π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος, ἐλλείψει χρόνου λόγῳ τῶν αὐξημένων ποιμαντικῶν ὑποχρεώσεων κατὰ τίς ἡμέρες τῶν ἑορτῶν, δέν μπόρεσε τότε νά ἀπαντήσει.  Αὐτές τίς ἡμέρες μᾶς ἔδωσε τήν ἀπάντηση, τὴν δακτυλογραφήσαμε καί σᾶς τήν ἀποστέλλουμε πρός δημοσίευση, ὥστε νά ἀκουστεῖ καὶ ὁ λόγος τῆς ἄλλης πλευρᾶς, ὅπως ἡ δημοσιογραφική (πολλῷ μᾶλλον ἡ χριστιανική) δεοντολογία ἀπαιτεῖ.
  
Ὀρθόδοξος Χριστιανικός Ἀγωνιστικός Σύλλογος
«Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης»

(Β΄ μέρος τῆς ἐπιστολῆς) 

Ἀγαπητέ ἀδελφέ Βασίλειε, 

Ἐν συνεχείᾳ θά ἀσχοληθῶ μέ δύο–τρία ἄλλα θεολογικά καί ἐκκλησιολογικά θέματα, τά ὁποῖα θίγεις στήν ἐπιστολή σου καί τά ὁποῖα νομίζω παραποιεῖς καί δέν τούς δίδεις τίς κανονικές ἐκκλησιαστικές διαστάσεις.
Τό πρῶτο εἶναι τό θέμα τοῦ σχίσματος. Γράφεις τά ἑξῆς μεταξύ τῶν ἄλλων, ἀπό τά ὁποῖα δράττομαι νά σοῦ ἀναφέρω μερικά πράγματα.
«Πληροφορήθηκα ότι ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς στις λειτουργίες που επιτελεί δεν κοινωνεί τους μη αποτειχισμένους, γεγονός που σημαίνει ότι στην ουσία έχουμε τη δημιουργία σχίσματος! Σημειωτέον, ότι ξεπέρασε ακόμη και τους παλαιοημερολογίτες οι οποίοι ―με εξαίρεση την φανατική και αδιάλλακτη παράταξη του Ματθαίου― επιτρέπουν στους νεοημερολογίτες να κοινωνούν».
Ἐδῶ στό θέμα τῶν Παλαιοημερολογιτῶν εἶσαι, ἀδελφέ Βασίλειε, ἀνενημέρωτος κι ἄν θέλης νά ἐνημερωθῆς πήγαινε π.χ. στήν Ἱ. Μονή Ἐσφιγμένου, ἡ ὁποία πρόσκειται στήν μεγαλύτερη καί πολυπληθέστερη παράταξι, γιά νά διαπιστώσης, ἄν θά σέ κοινωνήσουν ἤ ὄχι. Τό θέμα ὅμως δέν εἶναι αὐτό καί οὔτε κἄν θά τό ἔθιγα σάν ὑποδεέστερο, ὅπως τόσα καί τόσα πού ἀναφέρεις στήν ἐπιστολή σου, μέ τά ὁποῖα φυσικά οὐδόλως συμφωνῶ.
Στό σημεῖο αὐτό δείχνεις ἐμφανῆ ἄγνοια γιά τό τί σημαίνει σχίσμα καί τό ποῦ καί πότε αὐτό ἐπιτελεῖται. Ὅταν λοιπόν ἔχομε αἵρεσι, ἡ ὁποία μάλιστα κηρύσσεται δημοσίως καί συνοδικῶς, δέν ἔχομε δικαίωμα τήν κάθε ἀπόσχισι καί ἀπομάκρυνσι ἀπό αὐτήν νά τήν ὀνομάζωμε σχίσμα, ἀλλά ἀποτείχισι. Τό σχίσμα γίνεται, ὅταν δέν ὑπάρχει αἵρεσις μαινομένη καί καλπάζουσα καί, ὡς ἐκ τούτου, ἀποσχιζόμεθα ἀπό τόν Ἐπίσκοπο γιά διαφόρους ἄλλους λόγους π.χ. διοικητικούς, οἰκονομικούς, προσωπικούς κλπ., ἐνῶ φυσικά ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι Ὀρθόδοξος. Αὐτά τά ἑρμηνεύει ἄριστα ὁ Μ. Βασίλειος στόν πρῶτο του Κανόνα στό Πηδάλιο καί μπορεῖς ν’ ἀνατρέξης ἐκεῖ καί νά ἐνημερωθῆς.
Θά μποροῦσες στήν προκειμένη περίπτωσι νά ὁμιλήσης γιά σχίσμα, μόνο καί ἐφ’ ὅσον ἀποκαθίστατο ἡ Ὀρθόδοξος πίστις, κατεδικάζετο ἡ αἵρεσις, καθαιροῦντο ἤ ἔστω ἐμετανοοῦσαν οἱ Οἰκουμενιστές κι ἐγώ, ἤ κάποιοι ἄλλοι, δέν ἑνωνόμουν μέ αὐτήν τήν Ὀρθόδοξο Σύνοδο καί τόν Ὀρθόδοξο τοπικό Ἐπίσκοπο, στόν ὁποῖο διοικητικά ἀνήκω, ἀλλά ἐσυνέχιζα νά εἶμαι ἐκκλησιαστικά ἀποτειχισμένος. Τότε μόνο ἡ ἀποτείχισις θεωρεῖται σχίσμα. Ἐσύ ὅμως ἀντιθέτως σ’ αὐτά τά ὁποῖα διδάσκουν οἱ Ἅγιοι ὁμιλεῖς γιά σχίσμα, ὑπαρχούσης τῆς αἱρέσεως, ἡ ὁποία κηρύσσεται δημοσίως καί συνοδικῶς (γυμνῇ τῇ κεφαλῇ) καί σύμφωνα μέ τίς ἐκτιμήσεις ὅλων τῶν σοβαρῶν ἀντιοικουμενιστῶν εἶναι ἡ χειροτέρα ὅλων τῶν αἱρέσεων καί εὑρίσκεται σέ ἐξέλιξι προαγομένη ἐπί τά χείρω.
Τό χειρότερο ὅμως, ἀδελφέ μου, εἶναι ὅτι ὄχι μόνο συγχέεις καί μπερδεύεις τό σχίσμα μέ τήν ἀποτείχισι, ἀλλά ἀποδέχεσαι τήν θεωρία ὅτι, γιά νά μήν δημιουργήσωμε σχίσμα, εἶναι καλύτερα νά συνοδοιποροῦμε καί νά συνταυτιζώμεθα μέ τήν αἵρεσι. Δέν γνωρίζω ποῦ τά ἐδιδάχθηκες αὐτά, δεδομένου τοῦ ὅτι καί ἐσύ στήν ἐπιστολή σου δέν ἀναφέρεις οὐδεμία ἁγιογραφική ἤ πατερική διδασκαλία, ὥστε νά στηρίξης αὐτά τά ὁποῖα ἰσχυρίζεσαι.
Θά σοῦ ἀναφέρω πρός κατανόησι καί στήριξη τῶν λεγομένων τήν θαυμάσια διδασκαλία τοῦ ὁσ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου γιά νά διαπιστώσης πότε γίνεται
οἰκονομία καί πότε τελειώνει, κι ἔχομε ὄχι σχίσμα ἀλλά ἀποτείχισι τῶν Ὀρθοδόξων.
«Ταῦτα οὖν σύν τῇ προσηγορίᾳ ἀναγκαῖον ἐνόμισα ὑπομνῆσαι τήν πατρωσύνην σου, ὅπως εἰδυῖα ὅτι αἵρεσις, φεύγῃ τήν αἵρεσιν, ἤγουν τούς αἱρετικούς, τοῦ μήτε κοινωνεῖν αὐτοῖς μήτε ἀναφέρειν ἐν τῇ εὐαγεστάτῃ αὐτῆς μονῇ ἐπί τῆς θείας λειτουργίας˙ ὅτι μέγισται ἀπειλαί κεῖνται παρά τῶν ἁγίων ἐκφωνηθεῖσαι τοῖς συγκαταβαίνουσιν αὐτοῖς μέχρι καί ἑστιάσεως. εἰ δέ λέγοι ἡ ὁσιότης σου, πῶς αὐτῇ πρό τῆς λεηλασίας τοῦτο οὐκ εἴπομεν, ἀλλ’ ὅτι καί ἡμεῖς ἐμνημονεύομεν τῶν ἐν τῇ Βυζαντίδι, ἐκεῖνο γινωσκέτω, ὅτι οὔπω σύνοδος ἦν οὐδέ ἐκφωνηθέν ὑπῆρχε τό πονηρόν δόγμα καί ἀνάθεμα· καί πρό τούτων οὐκ ἦν ἀσφαλές ἀποστῆναι τῶν παρανομούντων τελείως ἤ τό φεύγειν μόνον τήν προφανῆ κοινωνίαν αὐτῶν, οἰκονομίᾳ δέ πρεπούσῃ ἀναφέρειν ἕως καιροῦ. ἐπεί δέ ἐξῆλθεν εἰς προῦπτον ἡ αἱρετική ἀσέβεια διά συνόδου εἰς τοὐμφανές, δεῖ ἄρτι καί τήν σήν εὐλάβειαν σύν πᾶσιν ὀρθοδόξοις παρρησιάζεσθαι διά τοῦ μή κοινωνεῖν τοῖς κακοδόξοις μηδέ ἀναφέρειν τινά τῶν ἐν τῇ μοιχοσυνόδῳ εὑρεθέντων ἤ ὁμοφρονούντων αὐτῇ. Καί γέ δίκαιον, ὅσιε πάτερ, κατά πάντα σε ὄντα φερωνύμως θεόφιλον, φιλεῖν καί ἐν τούτῳ τόν θεόν˙ ἐχθρούς γάρ θεοῦ ὁ Χρυσόστομος οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας μεγάλῃ καί πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο. Καί ἐάν ἡ σή στερρότης οὐκ ἀσφαλίσηται, τίς λοιπόν σωθήσεται; καί ἐάν ὁ παρρησιασάμενος δυνάμει θεοῦ ὡς ἅγιος πλήν τελείας αἱρέσεως ἄρτι μετά τήν αἵρεσιν ὑποστείληται, πῶς ἕτερος τολμήσει γρύξαι; καί ἐάν τό μοναδικόν τάγμα οὐχ ἡγήσηται πάντα σκύβαλα, μοναστήρια λέγω καί πάντα τά περί αὐτά, πῶς λαϊκός καταφρονήσει γυναικός, τέκνων καί τῶν ἄλλων;» (Θεοφίλῳ ἡγουμένῳ, Φατ. Ἐπιστ. 39,113,51, PG 99,1048).
Βλέπεις ἐδῶ, ἀδελφέ, ὅτι οἱ Ἅγιοι γιά νά διδάξουν κάτι τό στηρίζουν πάντοτε στίς Γραφές καί τούς Ἁγίους. Εἶναι ὡς ἐκ τούτου νεοεποχίτικο σύστημα νά διδάσκωμε σοβαρά πράγματα καί ζητήματα μάλιστα πίστεως, χωρίς καμμία ἁγιογραφική ἤ πατερική ἀναφορά. Στήν ἐπιστολή του αὐτή ὁ ὅσιος, ἐπικαλούμενος Κανόνες καί Ἁγίους, ἀναφέρει πότε κάνουμε οἰκονομία καί πότε αὐτή τελειώνει, ὁμιλώντας μάλιστα γιά τήν μοιχειανική αἵρεσι. Ἐσύ τώρα, ἄν θέλης νά σκέπτεσαι καί νά ἐνεργῆς Ὀρθόδοξα, πάρε τήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου καί προσάρμοσέ την στήν σημερινή ἐποχή τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία θεωρῶ πῶς θά συμφωνῆς, ὅτι εἶναι ἀσυγκρίτως βαρύτερη καί δαιμονικώτερη τῆς μοιχειανικῆς αἱρέσεως ἤ ἀκόμη καί τῆς εἰκονομαχίας. Οἱ ἱεροί λοιπόν Κανόνες καί οἱ Ἅγιοι διδάσκουν τήν ἀποτείχισι, δι’ αὐτό προφανῶς, ὅ,τι γράφετε περί σχίσματος, οἰκονομίας κλπ. (ἐσύ καί ὅποιος ἄλλος), δέν ἔχετε ποῦ νά τό στηρίξετε καί ἔτσι καταφεύγετε στόν ὀρθολογισμό.
          Ἐδῶ ἐπί πλέον, ὁ ὅσιος διδάσκει ὅτι ἡ ἀποτείχισις δέν εἶναι μία διαμαρτυρία, προκειμένου νά συνέλθη ἡ Σύνοδος καί νά καταδικάση τήν αἵρεσι, ἀλλά μία ἀσφάλεια ὅτι εὑρισκόμεθα σέ Ὀρθόδοξο ἔδαφος, μακριά ἀπό τήν αἵρεσι καί τούς αἱρετικούς: «Καί ἐάν ἡ σή στερρότης οὐκ ἀσφαλίσηται, τίς λοιπόν σωθήσεται;». Εἶναι δηλαδή ἡ ἐν καιρῷ αἱρέσεως ἀσφαλής ὁδός σωτηρίας.
          Ἐπίσης ἀναφέρει καί τό σημαντικό θέμα, γιά τό ὁποῖο ἐσύ ἐπικαλούμενος τόν π. Ἐπιφάνιο, διαφωνεῖς: «ὅτι μέγισται ἀπειλαί κεῖνται παρά τῶν ἁγίων ἐκφωνηθεῖσαι τοῖς συγκαταβαίνουσιν αὐτοῖς μέχρι καί ἑστιάσεως». Ἐσύ παραδόξως ἰσχυρίζεσαι ὅτι δέν ὑπάρχει Κανόνας πού νά τιμωρῆ τούς μή ἀποτειχισθέντας, ἀλλά συνοδοιποροῦντας μέ τούς αἱρετικούς, μέχρις ἀποφάσεως τῆς Συνόδου. Ὁ ὅσιος ὅμως διαφωνεῖ μαζί σου ἐπικαλούμενος ὅλες τίς ἐκφωνήσεις τῶν Πατέρων γιά τούς ἐπικοινωνοῦντας μέ τούς αἱρετικούς.
Προφανῶς λοιπόν ἐσύ ἐκλαμβάνεις ὅτι τά λόγια τοῦ ὁσίου «ὅτι μέγισται ἀπειλαί κεῖνται παρά τῶν ἁγίων ἐκφωνηθεῖσαι» ἀναφέρονται γιά τούς καταδικασμένους αἱρετικούς καί γιά τήν καταδικασμένη αἵρεσι, ἐνῶ ὁ ὅσιος τά ἐξέλαβε, ὅτι ἀναφέρονται σέ κάθε αἱρετικό πού κηρύσσει δημοσίως καί συνοδικῶς κάποια αἵρεσι, καί σέ κάθε αἵρεσι καταδικασμένη καί μή καταδικασμένη ὑπό Συνόδου. Τώρα ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί, ποιά ἑρμηνεία νά δεχθοῦμε, τοῦ ὁσίου ὁ ὁποῖος ἐπικαλεῖται ἱερούς Κανόνες καί Ἁγίους ἤ τήν δική σου καί κάποιων ἄλλων συγχρόνων θεολόγων καί πατέρων, τίς ὁποῖες (ἑρμηνεῖες καί θεωρίες) τίς ἀναφέρετε χωρίς κανένα ἁγιογραφικό ἤ πατερικό στήριγμα;
          Γιατί μήν μοῦ πεῖς, ἀδελφέ, ὅτι εἶναι πατερικό ἐπιχείρημα τό ὅτι ἰσχυρίζεσθε ὅτι ποτέ κανείς δέν ἐτιμωρήθηκε, ἐπειδή δέν ἀποτειχίσθηκε καί ἄρα, ἐφ’ ὅσον δέν ἐτιμωρήθηκε, δυνάμεθα νά συνοδοιποροῦμε ἐκκλησιαστικῶς μέ τήν αἵρεσι καί τούς αἱρετικούς. Ἐπειδή τό ὅτι δέν ἐτιμωρήθηκε, δυνατόν νά συνέβη εἴτε ἀπό τήν εὐσπλαγχνία τῶν Πατέρων, εἴτε διότι συνήθως οἱ ἀκολουθοῦντες καί συνοδοιποροῦντες μέ τούς αἱρετικούς εἶναι πολλοί καί ὑποστηρίζονται καί ἀπό τήν πολιτική ἐξουσία, εἴτε διότι, ἐφ’ ὅσον ἐπετεύχθη ὁ ἀντικειμενικός σκοπός πού εἶναι ἡ καταδίκη τῆς αἱρέσεως, οἱ Πατέρες δίδουν χάρι καί συγχώρησι κλπ. Εἶναι ὅμως δυνατόν νά συνέβη αὐτό, τό ὅτι δηλαδή δέν ἐτιμωρήθηκαν οἱ μή ἀποτειχισθέντες καί συνοδοιποροῦντες μέ τήν αἵρεσι, καί γιά τόν λόγο ὅτι οἱ Πατέρες τούς ἐθεώρησαν ὅλους (αἱρετικούς καί μή ἀποτειχισθέντες) ὡς αἱρετικούς ἐπιστρέφοντας στήν Ὀρθοδοξία, καί ὅταν ἔχομε ἐπιστροφή αἱρετικῶν στήν Ὀρθοδοξία, τότε δέν ἔβαζαν οἱ Πατέρες τιμωρίες καί Κανόνες, ἀλλά ἀρκοῦντο στήν μετάνοια καί ἐπιστροφή των.
          Ἄκουσε πρός τοῦτο, ἀδελφέ Βασίλειε, τήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου, ὁ ὁποῖος ἐρωτηθείς περί τοῦ θέματος τούτου ἀπάντησε ὡς ἑξῆς: «Ἐρώτησις ΠΕ΄: Τίνος χάριν, μεῖζον τῆς πορνείας ἐχούσης κρῖμα τῆς τῶν αἱρετικῶν βλασφημίας, ἐπιστραφέντων εἰς μετάνοιαν ἀμφοτέρων, τόν μέν αἱρετικόν εὐθέως δέχεται ἡ Ἐκκλησία εἰς κοινωνίαν, τόν δέ πόρνον ἀφορίζει τῆς Ἐκκλησίας ἐπί χρόνον; Ἀπόκρισις: Ἐπειδή τό μέν ἑκούσιόν ἐστι, τό δέ τοῦ αἱρετικοῦ κατά ἄγνοιαν. Λοιπόν δέ, ἵνα καί τούς αἱρετικούς προθυμοτέρους εἰς ἐπιστροφήν ποιήσηται∙ τούς δέ πόρνους ὀκνηροτέρους πρός τήν ἁμαρτίαν» (ΡG 89, 712B).
Ἐφ’ ὅσον λοιπόν στήν περίπτωσι τῆς ἐπιστροφῆς τῶν αἱρετικῶν δέν θέτουμε τιμωρίες καί Κανόνες καί δέν τιμωροῦνται, ὅπως ἰσχυρίζεσθε καί οἱ μή ἀποτειχισθέντες, ἀλλά συνοδοιποροῦντες μέ τούς αἱρετικούς, τότε μᾶλλον οἱ μή ἀποτειχισθέντες ἐν καιρῷ αἱρέσεως ἐξελήφθησαν ἀπό τούς Πατέρες ὡς αἱρετικοί καί ἐκτός Ἐκκλησίας. Ἄρα αὐτό τό ὁποῖο προσάγετε ὡς ἐπιχείρημα δέν εἶναι ἐπιχείρημα, ἀλλά κατάντημα τῶν Ὀρθοδόξων μή ἀποτειχισθέντων.
Ὁ ὅσιος λοιπόν ἐν κατακλεῖδι ὅταν ἐπικαλεῖται «μεγίστας ἀπειλάς καί τιμωρίας» θεωρεῖ προφανῶς τούς βραδύνοντες εἰς ἀποτείχισι καί μεταχειριζομένους τήν οἰκονομία (ἐνῶ τά ὅρια τῆς οἰκονομίας ἔχουν παρέλθει) ὡς ἐντός Ἐκκλησίας Ὀρθοδόξους (ἐφ’ ὅσον οἱ νόμοι γιά τούς ἐντός Ἐκκλησίας ὁμιλοῦν, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ ἀπ. Παύλου «ὅσα ὁ νόμος λέγει τοῖς ἐν νόμῳ λαλεῖ» (Ρωμ.3,19).
Ἀπεναντίας ἐσεῖς μέ αὐτό τό ἀστεῖο ἐπιχείρημα ἐκλαμβάνετε τούς μή ἀποτειχισθέντες καί ἀτιμωρήτους ὡς ἐκτός Ἐκκλησίας καί ἄρα ἀποδεικνύετε, ἔστω καί ἀθέλητα, ὅτι οἱ ἐντός Ἐκκλησίας ἐν καιρῷ αἱρέσεως εἶναι οἱ ἀποτειχισθέντες.
Ἐδῶ ἔχομε ὡς ἀπόδειξι ἐπί πλέον τό συγκλονιστικό ἁγιογραφικό παράδειγμα τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ. Ὁ Ἄσωτος δηλαδή ὅταν ἐπέστρεψε στήν οἰκία (Ἐκκλησία) ὄχι μόνο δέν τιμωρήθηκε ἀπό τόν Πατέρα (Θεό), ἀλλά τοὐναντίον ἐτιμήθηκε μέ τόν τρόπο πού τόν ἀντιμετώπισε ὁ Πατέρας, σέ σημεῖο μάλιστα νά σκανδαλισθῆ ὁ ἄλλος ἀδελφός. Βλέπουμε λοιπόν ὅτι μόνο στήν ἐπιστροφή τῶν ἐκτός Ἐκκλησίας αἱρετικῶν, σύμφωνα μέ τήν ἁγ. Γραφή καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων, δέν ἔχομε ἐπιβολή Κανόνων καί τιμωριῶν, ἀλλά ἀρκεῖται ἡ Ἐκκλησία στήν μεταμέλεια, μετάνοια καί ἐπιστροφή των.
Θέλω νά προσθέσω καί κάτι ἀκόμη γιά τό θέμα τοῦ σχίσματος, τό ὁποῖο τόσο φοβεῖσθε, ὥστε νά παραμένετε ἐκκλησιαστικῶς ἐνσωματωμένοι στήν αἵρεσι. Εἶναι προτιμώτερο ἐν καιρῷ αἱρέσεως νά δημιουργηθοῦν διά τῆς ἀποτειχίσεως ἑκατό σχίσματα, παρά νά ὑπάρχη ἐνσωμάτωσις στήν αἵρεσι ἐξ αἰτίας τῆς ἀποφυγῆς των. Καί αὐτό τό ἀναφέρω διότι ἡ αἵρεσις σέ ἀποξενώνει ἀμέσως ἀπό τόν Θεό καί σέ οἰκειώνει μέ τόν διάβολο, ἐνῶ τό σχίσμα (ἐννοῶ τό πραγματικό καί ὄχι τήν ἀποτείχισι ὅπως ἐσεῖς τήν παρεξηγεῖτε) ἐν καιρῷ αἱρέσεως, ἔχει πολλά ἐλαφρυντικά λόγῳ τῆς ἀνωμάλου ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως.
Ἐδῶ μπορεῖς νά διαβάσης τό παράδειγμα τοῦ ἀββᾶ Ἀγάθωνος στόν Εὐεργετινό, ὁ ὁποῖος δέν ἐδέχθηκε οὔτε καθ’ ὑπόθεσιν καί διά ταπείνωσι νά χαρακτηρισθῆ αἱρετικός, διότι, ἐξήγησε, ἡ αἵρεσις σέ χωρίζει ἀμέσως ἀπό τόν Θεό:
«Ἀπῆλθον ποτέ τινές πρός τόν Ἀββᾶ Ἀγάθωνα· ἤκουσαν γάρ ὅτι μεγάλην ἔχει διάκρισιν· καί θέλοντας δοκιμάσαι αὐτόν εἰ ὀργίζεται, λέγουσιν αὐτῷ· σύ εἶ Ἀγάθων; ἀκούομεν περί σοῦ ὅτι πόρνος εἶ καί ὑπερήφανος· ὁ δέ εἶπε· ναί, οὕτως ἔχει. Λέγουσι πάλιν αὐτῷ· σύ εἶ Ἀγάθων ὁ φλύαρος καί κατάλαλος; ὁ δέ εἶπεν· ἐγώ εἰμι· οἱ δέ πάλιν· σύ εἶ Ἀγάθων ὁ αἱρετικός; καί ἀπεκρίθη· οὐκ εἰμί αἱρετικός. Καί παρεκάλεσαν αὐτόν λέγοντες· εἰπέ ἡμῖν, διατί τοσαῦτα εἴπομέν σοι καί κατεδέξω, τοῦτον δέ τόν λόγον οὐκ ἐβάστασας; Λέγει αὐτοῖς· τά πρῶτα ἐμαυτῷ ἐπιγράφω· ὄφελος γάρ ἐστι τῇ ψυχῇ μου· τό δέ αἱρετικός, χωρισμός ἐστιν ἀπό Θεοῦ. Οἱ δέ ἀκούσαντες τήν διάκρισιν αὐτοῦ ἐθαύμασαν καί ἀπῆλθον οἰκοδομηθέντες» (Εὐεργετινός, Β΄τόμ. Ὑπόθεσις β΄, σελ. 56).
          Κατ’ αὐτήν τήν ἔννοια οἱ Παλαιοημερολογίτες σήμερα εἶναι ἀσυγκρίτως καλύτεροι εἰς τά θέματα τῆς πίστεως (ὄχι εἰς τά προσωπικά των) ἀπό τούς Οἰκουμενιστές καί ἀπό τούς ἀκολουθοῦντες αὐτούς καί ἐνσωματωμένους ἐκκλησιαστικά ἀντιοικουμενιστές, διότι οἱ μέν ἔχουν περιπέσει σέ σχίσματα λόγῳ τῶν Συνόδων καί παρασυνόδων πού ἐδημιούργησαν, ἐνῶ οἱ ἄλλοι ἀκολουθοῦν τήν αἵρεσι καί τούς αἱρετικούς.
          Ἄν, ἀδελφέ Βασίλειε, ἔχης ἀντίθετη ἄποψι, εἶμαι ἕτοιμος νά τήν ἀκούσω, ἀρκεῖ νά εἶναι ἁγιογραφικῶς καί πατερικῶς τεκμηριωμένη, διότι, ἀπό ἐδῶ καί εἰς τό ἑξῆς, δέν ἔχω καμμία διάθεσι νά ἀσχολοῦμαι καί νά ἀπαντῶ σέ ὀρθολογιστικές ἀπόψεις, οἱ ὁποῖες πάσῃ θυσίᾳ θέλουν νά ἀποδείξουν ἀληθές καί ὀρθό αὐτό πού κάνουν κάποιοι, χωρίς ὅμως τή συμφωνία τῶν Ἁγίων.
          Ἐπειδή ἀνέφερες σύν τοῖς ἄλλοις τό θέμα, ὅτι δηλαδή δέν κοινωνῶ ὅσους δέν εἶναι ἀποτειχισμένοι, ἄκουσε καί ἐπ’ αὐτοῦ μερικά πράγματα, τά ὁποῖα καί αὐτά θά προσπαθήσω νά τά στηρίξω στούς Ἁγίους. Ἐδῶ τά πράγματα δέν εἶναι ἔτσι ὅπως σέ πληροφόρησαν, ἀλλά καί δέν ἀπέχουν πολύ αὐτά πού ἐπληροφορήθηκες ἀπό τήν ἀλήθεια. Γιά τήν ἀκρίβεια λοιπόν, ἐγώ δέν μεταλαμβάνω, ὄχι ὅσους δέν εἶναι ἀποτειχισμένοι, ἀλλά ὅσους πηγαίνουν καί μεταλαμβάνουν ἐκεῖ ὅπου μνημονεύονται οἱ αἱρετικοί Οἰκουμενιστές Ἐπίσκοποι. Αὐτό μάλιστα, ἔτσι ἀκριβῶς ὅπως σοῦ τό μεταφέρω, τό λέγω σέ κάθε Θ. Λειτουργία πρό τῆς Θ. Κοινωνίας. Ὁ λόγος λοιπόν, γιά τόν ὁποῖο τό κάνω, δέν εἶναι γιά νά ἀποφύγω τόν μολυσμό, ὅπως ὑπενόησες, ἀλλά γιά νά κατανοήσουν οἱ πιστοί ὅτι ὑπάρχει μεῖζον πρόβλημα στήν Ἐκκλησία καί μάλιστα πρόβλημα σωτηρίας καί, κυρίως, γιά νά μήν τό ἔχουν κατά τό δή λεγόμενο δίπορτο, ἤ σύμφωνα μέ μία ἄλλη σύγχρονη ἔκφρασι, γιά νά μήν παίζουν σέ διπλό ταμπλώ.
          Ἐάν δηλαδή ἐκοινωνοῦσα καί ὅσους κοινωνοῦν στούς Οἰκουμενιστές, οἱ πιστοί θά ἀντιλαμβάνοντο ὅτι δέν ὑπάρχει κανένα πρόβλημα, ἐφ’ ὅσον καί ἐδῶ κι ἐκεῖ μποροῦμε ἄνετα νά κοινωνοῦμε καί ὁ π. Εὐθύμιος ἀποτειχίσθηκε ἀπό μία δική του ὑπερευαισθησία ἤ, κατά τό κοινῶς λεγόμενο, λόξα. Ἐπίσης θά τούς ἐδίδασκα στήν πρᾶξι ὅτι ἐγώ μέν δέν ἔχω ὡς κληρικός καμμία ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ τούς Οἰκουμενιστές, ἀλλά ἐσεῖς ἀνεπιφύλακτα μπορεῖτε νά ἔχετε, χωρίς πνευματικές συνέπειες.
Τώρα ὅμως οἱ πιστοί δυσκολεύονται καί προβληματίζονται, σύμφωνα βεβαίως ὁ καθένας μέ τήν γνῶσι καί τήν προαίρεσί του καί ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὑπάρχει σοβαρό πρόβλημα στήν Ἐκκλησία, εἰς τό ὁποῖο ὁ κάθε Ὀρθόδοξος καλεῖται νά πάρη θέσι. Ἤ δηλαδή θά ἐνταχθῆ στούς Οἰκουμενιστές καί θά ἀκολουθήση τήν εὔκολη ὁδό τοῦ βολέματος καί τοῦ συμβιβασμοῦ ἤ θά ἐνταχθῆ στούς δεδιωγμένους καί λοιδορούμενους, ὄχι μόνον ἀπό τούς Οἰκουμενιστές, ἀλλά ἀκόμη καί ἀπό τούς ἀντιοικουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται, δέν δύνανται νά κατανοήσουν ἁπλά πράγματα, ὅπως π.χ. πότε γίνεται σχίσμα καί πότε ἀποτείχισις.
          Πέραν ὅλων αὐτῶν, ἐπειδή τό μυστήριο τῆς Θ.Λειτουργίας–Κοινωνίας εἶναι μυστήριο ἑνότητος, ἄν μετελάμβανα καί αὐτούς πού κοινωνοῦν ἐν γνώσει στούς Οἰκουμενιστές, θά ἐδήλωνα ἐμπράκτως ὅτι δέν ὑπάρχει στήν Ἐκκλησία κανένα πρόβλημα καί, τοιουτοτρόπως, θά ἀκύρωνα ὅλα ὅσα ἐδίδασκα μέχρι τώρα ἐδῶ καί τόσα χρόνια.
Ἄκουσε ὅμως πῶς μᾶς τά μεταφέρει καί τά διδάσκει ὁ ὅσ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, σέ κάποιες παρόμοιες περιπτώσεις πού συνέβαινον στήν ἐποχή του καί ἐξαιτίας τοῦ φόβου τῶν διωγμῶν κάποιοι ἔπαιζαν σέ διπλό ταμπλώ, στήν πρός τόν ἡγούμενο Εὐστράτιο ἐπιστολή του: «Ἐχάρην δεξάμενός σου τό τίμιον γράμμα, πατέρων φίλτατε, καί διδαχθείς τά κατά τήν ὁσιότητά σου οὕτως ἔχειν καί οὕτως, ἐπεί, ὅσον ἐκ τῶν ἀπαγγειλάντων, καίτοι ἀξιοπίστων, λυπηρῶς διεκείμην. ἀκούσας τήν ὑποκριτικήν ὑπογραφήν. καί με δέξαι, τιμιώτατε. παρρησιαστικώτερον διαλεγόμενον. οὐκ ἔξω αἰτίας τό κατασχεθέντα σε ὑπό βασιλικοῦ μεῖναι ἀπαθῆ, ἤγουν ἄφετον˙ τοῦτο γάρ τῶν τεθρυλλημένων ἐπάγωγον. οὐδείς οὖν τῶν πεπαρρησιασμένων ἄτερ φυλακῆς ἤ τοὐλάχιστον ἐξορίας, ἤτοι φυγαδείας, ὡμολόγηται διαμεῖναι. οἱ δέ τούτων ἐκτός ἐντός τῆς ἀπαγωγῆς, ἵνα μή τραχύτερον εἰπών λυπήσω. ἤ οὐ διεβλέψω, διορατικώτατε, τόν χαλεπόν διωγμόν Λέοντος τοῦ θηριωνύμου; οὗ ἡ Ἀχααβιτική χείρ εἷλε καί τούς ἐξ ἄλλου κράτους, ἔκτεινέ τε καί ὤλεσεν, τό γε φιλανθρωπότερον ἐφρούρησεν μετά πικράν μαστίγωσιν, μή ὅτι γε τούς ὑπό χεῖρα. εἰ δέ αὐτός οὔ τί που τῶν τοιούτων πεπονθώς μετά τήν σύλληψιν, σύγγνωθι, ἐσυλήθης, ἅγιε. καί μή μοι φυλάττεσθαι τάς οἰκείας ἐκκλησίας λέγε καί σώας τάς ἱστορίας μένειν τήν τε ἀναφοράν τοῦ ἁγιωτάτου ἡμῶν πατριάρχου˙ τοῦτο γάρ καί ἄλλοι ἀπαχθέντες φιλολογοῦσιν. οὐ δύναται ταῦτα διασεσῶσθαι, εἰ μή τοι προδοσία ἀληθινῆς ἐνστάσεως ἐγένετο» (P.G. 99, 1364, Φατ. 448,632,2).
          Ἐν κατακλεῖδι ἐπί τοῦ θέματος τούτου μᾶλλον θέλετε καί ἀπαιτεῖτε μέ ὀρθολογιστικό τρόπο, ἐσεῖς οἱ ἀντιοικουμενιστές, νά γίνω ἐγώ χαλαρώτερος καί χλιαρότερος καί ἀπό τούς Οἰκουμενιστές, διότι θά γνωρίζης ἀσφαλῶς ὅτι οἱ Οἰκουμενιστές δέχονται ὡς ἔγκυρη τήν καθαίρεσί μου καί ὅ,τι μυστήρια τελῶ τά θεωροῦν ἄκυρα. Αὐτό τό δέχεται δυστυχῶς καί ὁ ἀντιοικουμενιστής Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, καθώς καί οἱ πατέρες τοῦ γραφείου ἐπί τῶν αἱρέσεων τῆς Μητροπόλεώς του. Ἐγώ λοιπόν, σύμφωνα μέ τήν δική σας νοοτροπία πρέπει νά κοινωνῶ ἀδιακρίτως ὅλους ὅσους προσέρχονται στό μυστήριο τῆς Θ. Κοινωνίας, νά μήν βάλω φραγμό καί ὅρια, νά εἶναι ὅλα, κατά τό δή λεγόμενο, ἴσωμα καί αὐτό, μᾶλλον, γιά νά νοιώθουν ἄνετα καί νά μήν ἔχουν τύψεις συνειδήσεως οἱ ἀντιοικουμενιστές.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὅμως, δυστυχῶς ἤ εὐτυχῶς, δέν μᾶς ἐδίδαξαν ἔτσι. Ὁ ὅσ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης μάλιστα δέν ἐθεωροῦσε ἔγκυρα τά μυστήρια τῶν αἱρετικῶν, ἀκόμη καί κατά τήν μοιχειανική αἵρεσι. Τό ὅτι ἐγώ θεωρῶ σήμερα τά μυστήρια τῶν Οἰκουμενιστῶν κατ’ οἰκονομίαν ἔγκυρα γίνεται, γιατί σήμερα δέν ὑπάρχει ὁ ζῆλος καί ἡ ἀκρίβεια τῶν τότε Πατέρων κι ἐκείνης τῆς ἐποχῆς καί στούς ἀντιοικουμενιστές καί στόν λαό, καί ὡς ἐκ τούτου, ἄν δέν τά θεωρήσω ἔγκυρα, ἁπλῶς σύγχυσι θά δημιουργήσω καί αἰχμές πρός κατηγορία καί μέμψι, ἐνῶ τότε ὁ διαχωρισμός αἱρετικῶν καί Ὀρθοδόξων ἦτο ἀπόλυτος καί, δι’ αὐτό, ἦτο φυσικό νά μήν θεωροῦν οἱ Ὀρθόδοξοι ἔγκυρα τά μυστήρια τῶν αἱρετικῶν. Ἐπί πλέον δέ τότε ἦσαν καί πολλοί οἱ ἀντιδρῶντες στήν αἵρεσι, οἱ ὁποῖοι πάντοτε ἀπετειχίζοντο ἀπό αὐτήν, ἐνῶ σήμερα εἶναι λίγοι καί, αὐτοί πού ἀντιδροῦν, κατ’ οὐσίαν συνοδοιποροῦν καί συνταυτίζονται ἐκκλησιαστικά μέ τούς αἱρετικούς.
          Κάτι ἀκόμη θέλω νά ἐπισημάνω, ὡς διευκρίνισι στό θέμα, ὅτι ἐγώ δέν τελῶ τά μυστήρια τῆς βαπτίσεως καί τοῦ γάμου. Αὐτό, ἄν καί θά ἔπρεπε κατ’ ἀρχάς νά σᾶς εὐχαριστῆ, τό ὅτι ἐφ’ ὅσον ἐγώ αὐτά τά δύο μυστήρια δέν τά τελῶ καί, τρόπον τινά, ἐπιτρέπω τούς Ὀρθοδόξους νά τά παίρνουν ἀπό τούς Οἰκουμενιστές, ἐν τούτοις, προκειμένου νά κατασκευασθοῦν αἰτίες μέμψεως, ἐθεωρήθηκε καί αὐτό ὡς κατακριτέο ζήτημα. Τώρα δηλαδή πού ἀφήνω τούς Ὀρθοδόξους νά παίρνουν (κατ’ οἰκονομία πάντοτε) τά μυστήρια αὐτά ἀπό τούς Οἰκουμενιστές μέ κατηγοροῦν ὡς νά δέχωμαι τόν μολυσμό ἀπό αὐτούς. Ἄν πάλι τά ἐτελοῦσα καί δέν ἐπέτρεπα κατ’ ἀκρίβεια στούς Ὀρθοδόξους νά τά παίρνουν ἀπό τούς Οἰκουμενιστές θά μέ κατηγοροῦσαν, ἀσφαλῶς ἔτι περισσότερο, γιά τή δημιουργία σχίσματος, δικῆς μου Ἐκκλησίας κλπ. Εἶναι ὅπως ἀναφέρει, γιά ἄλλη περίπτωσι, ὁ ὅσ. Ἰωάννης τῆς Κλίμακος τό ἀγκάθι αὐτό, τό ὁποῖο, ὅπως καί νά τό ρίξης, θά σταθῆ ὄρθιο.
Ἐδῶ λοιπόν συμβαίνει τό ἑξῆς παράδοξο. Οἱ μέν Οἰκουμενιστές βαδίζουν τήν αἱρετική ὁδό, καταπατοῦν ἀσυστόλως τήν Ἁγ. Γραφή, ἁγ. Πατέρες, ἱερούς Κανόνες καί δέν δίδουν σέ κανένα λογαριασμό.
Οἱ ἀντιοικουμενιστές πάλι βαδίζουν ἐν καιρῷ αἱρέσεως, ἡ ὁποία ὑφίσταται ἐδῶ καί ἑκατό χρόνια, μία ὁδό πού οὔτε ἡ Ἁγ. Γραφή, οὔτε οἱ Ἱεροί Κανόνες, οὔτε οἱ Ἅγιοι Πατέρες τήν ἐθέσπισαν καί κατ’ οὐσίαν συνοδοιποροῦν καί συνταυτίζονται μέ τούς αἱρετικούς Οἰκουμενιστές σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο. Ἡ ὁδός αὐτή πού ἀκολουθοῦν διδάσκει νά διαμαρτυρώμεθα δι’ αὐτά πού πράττουν οἱ αἱρετικοί, ἀλλά νά συμπορευώμεθα καί νά ἀναγνωρίζωμε τούς λύκους ὡς ποιμένες, ἐνῶ οἱ ἴδιοι οἱ ἀντιοικουμενιστές ἀκολουθοῦντες αὐτήν τήν ὁδό δέν δίδουν λογαριασμό σέ κανένα.
Οἱ ἀποτειχισμένοι τέλος, οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν αὐτά ἀκριβῶς πού θεσπίζει ἡ Ἁγ. Γραφή, οἱ ἱεροί Κανόνες καί οἱ ἅγ. Πατέρες, εἶναι ὑπόλογοι στό κάθε τι, καί στήν παραμικρή λεπτομέρεια, καί ἀνά πᾶσα στιγμή εὑρίσκονται στό στόχαστρο τοῦ ἐλέγχου καί τῆς δριμείας κατακρίσεως τῶν ὑπολοίπων καί ἐγκαλοῦνται εὐκαίρως ἀκαίρως νά ἀπολογοῦνται καί νά δίδουν ἐξηγήσεις γιά ὅ,τι κάνουν. Ἄν δέ εὕρουν οἱ ὑπόλοιποι καί τό παραμικρό ψεγάδι εἰς αὐτούς, εἶναι ἕτοιμοι νά τούς ἀποστείλουν εἰς τό πῦρ τό ἐξώτερον καί νά ἀκυρώσουν ὅλον τόν ἀγῶνα των μέ σκοπό βεβαίως νά φανοῦν αὐτοί σωστοί. Διότι δυστυχῶς συμβαίνει αὐτό καί στούς Οἰκουμενιστές καί στούς ἀντιοικουμενιστές∙ τήν ὀρθότητα τῆς γραμμῆς μας νά μήν τήν στηρίζωμε στήν Ἁγ. Γραφή καί στούς Ἁγίους, ἀλλά στά λάθη τῶν ἄλλων.
Ἐπί τοῦ θέματος λοιπόν τοῦ ὅτι δέν τελῶ αὐτά τά δύο μυστήρια (γάμου καί βαπτίσεως) πρέπει νά ἀναφέρω ἀπολογούμενος ὅτι τό μέν μυστήριο τοῦ γάμου ἔχει καί πολιτικές διαστάσεις καί ὡς ἐκ τούτου θά ἔπρεπε ἀναγκαστικῶς νά τελοῦσαν οἱ Ὀρθόδοξοι μαζί μέ τό μυστήριο πού θά ἐτελοῦσα ἐγώ καί ἕναν πολιτικό γάμο διά νά ὑπάρχη ἡ ἀναγνώρισις ἀπό τήν πολιτεία μέ ὅλες τίς διαστάσεις της· τό δέ μυστήριο τοῦ βαπτίσματος τελεῖται συγχρόνως μέ τό μυστήριο τοῦ χρίσματος, τό ὁποῖο χρίσμα δέν τό τελεῖ ὁ ἱερεύς, ἀλλά ἁπλῶς τό μεταδίδει. Θά ἔπρεπε λοιπόν ὡς ἐκ τούτου νά τό πάρω γιά νά τό μεταδώσω ἤ ἀπό τούς Οἰκουμενιστές ἤ ἀπό τούς Παλαιοημερολογίτες, ὁπότε πάλι θά εἶχα ἐπικοινωνία μέ αὐτούς καί συνεπῶς αἰτίες κατακρίσεως.
Ἐπειδή λοιπόν ἐθεώρησα ὅτι αὐτά τά θέματα χρήζουν ἀποφάσεων συνάξεων ἀποτειχισμένων Ὀρθοδόξων, μέ σκοπό νά χαραχθῆ μία γραμμή, ὄχι προσωπική, ἀλλά ἐκκλησιαστική (μέχρις ἀποκαταστάσεως τῆς Ὀρθοδοξίας) καί ἐν ἀναμονῇ αὐτῆς τῆς ἀποφάσεως τῶν ἀποτειχισμένων, προσωρινῶς ἐπέτρεψα αὐτήν τήν κατ’ οἰκονομίαν κατάστασι.
Στό θέμα ὅμως τῆς Θ. Λειτουργίας–Κοινωνίας δέν ὑπάρχει κανένα ἐμπόδιο νά τηρηθῆ ἡ ἀκρίβεια, διότι ἐπί πλέον ἡ Θ. Λειτουργία εἶναι μυστήριο ἑνότητος καί σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων ἑνούμεθα διά τῆς Μεταλήψεως μέ ὅλο τό σῶμα καί μέ τήν κεφαλή. Ἄν λοιπόν κοινωνοῦμε ἀπό τούς αἱρετικούς ἑνούμεθα μέ αὐτούς κατά τήν πίστι καί εἰδικά μέ τόν Ἐπίσκοπο, τόν ὁποῖο ὡς ὁρατή κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας μνημονεύομε στή Θ. Λειτουργία.
Ἐγώ λοιπόν, ἐν τέλει, ἔφθασα μέχρις ἐκεῖ πού ἐνόμιζα ὅτι μποροῦσα νά προχωρήσω στήν ἀποτείχισι, φροντίζοντας μέ πολλή προσοχή νά μήν ξεφύγω οὔτε πρός τά δεξιά, οὔτε ἀριστερά. Τώρα, ἐάν μία εὐρύτερη σύναξι ἀποτειχισμένων πατέρων πάρη πιό αὐστηρές ἀποφάσεις καί ἀποφασίση νά τηρηθῆ εἰς τό θέμα αὐτό ἡ ἀκρίβεια, ἐγώ φυσικά θά ἀκολουθήσω αὐτή τήν ἀπόφασι καί, μάλιστα, θά θεωρήσω ὅτι πλέον τηρεῖται ἡ ἀκρίβεια τῆς ἀποτειχίσεως.
Ὁ μολυσμός λοιπόν δέν προέρχεται ἀπό μία κατ’ οἰκονομίαν ἐνέργεια τῶν ἀποτειχισμένων, ἀλλά ἀπό τόν συναγελασμό, τήν συμπόρευσι καί ἀναγνώρισι τῶν αἱρετικῶν ἐκ τῶν ἀντιοικουμενιστῶν, ὅπως ἐπίσης καί ἀπό τό κοινό ποτήριο, πού ἔχουν οἱ αἱρετικοί Οἰκουμενιστές καί οἱ ἀντιοικουμενιστές καί στό ὁποῖο ὑπάρχει (κατά τούς Ἁγίους) ὡς μία ἀκαθαρσία ἡ μερίδα τοῦ μνημονευομένου αἱρετικοῦ Ἀρχιεπισκόπου.
Ἐάν ἐν κατακλεῖδι, ἀδελφέ Βασίλειε, ἔχης γιά ὁποιοδήποτε θέμα, ἀπό αὐτά τά ὁποῖα ἔθιξα, ἀντίθετη ἄποψι, σέ παρακαλῶ νά μοῦ τήν ἀναφέρης, ἀρκεῖ νά εἶναι ἁγιογραφικά καί πατερικά τεκμηριωμένη μέ συγκεκριμένη ἀναγραφή τῶν ἀντιστοίχων χωρίων. Ἄν πάλι θέλης καί σέ κάτι ἄλλο νά ἀπαντήσω, σέ παρακαλῶ νά μοῦ θέσης τήν συγκεκριμένη ἐρώτησι, πλήν ὅμως νά ἀφορᾶ σέ γενικώτερα ἐκκλησιαστικά θέματα καί ὄχι προσωπικές ἐκφράσεις καί ἀντεγκλίσεις. Ἄν πάλι μελετήσης τά κείμενα τῆς ἀντιπαραθέσεώς μου μέ τό γραφεῖο ἐπί τῶν αἱρέσεων τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς καί θέλης ν’ ἀποφανθῆς ὡς τρίτος γιά τό ποῦ ὑπάρχει τό δίκιο καί ποιά τέλος πάντων εἶναι ἡ ὀρθόδοξος ὁδός ἐν καιρῷ αἱρέσεως, πολύ εὐχαρίστως νά σέ ἀκούσω.
Ἄν τέλος θέλης νά συνεχισθῆ αὐτό τό βιολί κι ἐμεῖς νά ἀναφέρωμε ἁγιογραφικές καί πατερικές διδασκαλίες κι ἐσεῖς μέ τόν ὀρθολογισμό, τήν φιλοσοφία καί τό στοχασμό καί χωρίς καμμία ἀπολύτως ἁγιογραφική καί πατερική κατοχύρωσι νά ὑποστηρίζετε πεισμόνως τήν δυνητική ἑρμηνεία τοῦ ΙΕ΄ Ἱ. Κανόνος καί τήν συμπόρευσι (ἄχρι καιροῦ) ἐν καιρῷ αἱρέσεως μετά τῶν αἱρετικῶν, τότε γνώριζε ὅτι ἐγώ τουλάχιστον δέν διατίθεμαι νά συνεχίσω αὐτήν τήν ἀντιπαράθεσι, διότι αὐτή δέν καταλήγει πουθενά καθ’ ὅσον κάθε πλευρά κινεῖται σέ διαφορετικό ἐπίπεδο καί μέ διαφορετικές ἀρχές.
Σέ χαιρετῶ μέ τήν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη καί ἔχοντας μέσα μου τήν πρώτη εἰκόνα, πού σέ εἶδα μαχόμενο ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν.
                                       
                                                  Ἱερομόναχος Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς


Υ.Γ. Στίς ὁμοιότητες πού γράφεις ἀδελφέ Βασίλειε, ὅτι ἔχουμε μέ τούς Παλαιοημερολογίτες, περί φανατισμοῦ, ἐπιθετικότητας, ἔλλειψης διάκρισης, ἀδιαλλαξίας κλπ. ἴσως νά ἔχης κάποιο δίκιο, λόγῳ τῆς ἐμπαθείας καί ἁμαρτωλότητός μας. Στίς ἀνομοιότητες ὅμως τίς ὁποῖες ἀνέφερες, πέραν τοῦ ὅτι δέν ἔχουμε Συνόδους, ὅπως αὐτοί, ἔχουμε καί μία ἀκόμη σημαντική, πού τήν ἐλησμόνησες. Δέν ἔχομε δηλαδή μαζί τους καμμία ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία, ἐνῶ ἐσεῖς οἱ ἀντιοικουμενιστές ἔχετε πλήρη ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς Οἰκουμενιστές, καί τό χειρότερο ὅλων, αὐτό δέν σᾶς ἐνδιαφέρει καθόλου.

12 σχόλια:

  1. Ανώνυμος22/1/14, 11:14 μ.μ.

    Οι "Ακτίνες" δείχνουν άλλη μια φορά τη φασίζουσα συμπεριφορά τους. Δημοσίευσαν το άρθρο του κ. Κερμενιώτη, που ουσιαστικά ἐβριζε τον π. Ευθ. Τρικαμηνά, αλλά την απάντηση του π. Ευθύμιου δεν την δημοσιεύουν. Ο ευαίσθητος στις δημοκρατικές διαδικασίες κ. Κερμενιώτης, ο οποίος, όπως μου έχει πεί, συνομιλεί με τον διαχειριστή του ιστολογίου "Ακτίνες", μήπως έκανε κάποια παρέμβαση προς τις "Ακτίνες" για να δημοσιεύσουν την απάντηση στο άρθρο του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος23/1/14, 6:22 μ.μ.

      "OYΚ ΗΝ ΦΩΝΗ, ΚΑΙ ΟΥΚ ΗΝ ΑΚΡΟΑΣΙΣ"!!!

      Διαγραφή
  2. ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΑΤΕΡΑ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΕΥΘΥΜΙΕ, ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2014 ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ.

    Θεωρείτε αν κατανόησα καλά από όσα γράφετε στην σελίδα http://paterikiparadosi.blogspot.no/2014/01/blog-post_4587.html ότι οι παλαιοημερολογίτες με τις παρασυναγωγές τους που δημιούργησαν τα σχίσματα όπως λέτε είναι ίσως σε καλύτερη κατάσταση από τους Οικουμενιστές. Ωστόσο, οι 3 πρώτοι Επίσκοποι που αποκόπηκαν από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος με αφορμή την εισαγωγή του νέου διορθωμένου ημερολογίου καθαιρέθηκαν δίκαια από την Εκκλησία της Ελλάδος που δεν είχαν πέσει τότε στην αίρεση του Οικουμενισμού δημόσια οι Επίσκοποί της... Σήμερα η αίρεση του Οικουμενισμού έχει δυστυχώς καταλάβει όλα τα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες ορθόδοξες Εκκλησίες με τις δημόσιες συμπροσευχές των δήθεν ορθόδοξων οικουμενιστών με παπικούς, προτεστάντες, μονοφυσίτες αλλά ακόμα και με αλλόπιστους μουσουλμάνους, βουδιστές, εβραίους που αναμένουν τον Αντίχριστο ΜΕΣΣΙΑ τους και άλλους αιρετικούς και όλοι μαζί συνιστούν φανερά την αντίχριστη παγκόσμια πανθρησκεία. Οι πολλές αιρετικές παρασυναγωγές των ημερολατρών-παλαιοημερολογιτών σε τί διαφέρουν από τις παρασυναγωγές των Οικουμενιστών δήθεν ορθοδόξων, παπικών, προτεσταντών και άλλων αιρετικών και αλλόπιστων που έχουν "Οικουμενιστικό Πνεύμα" και συναποτελούν την αντίχριστη πανθρησκεία; (Δείτε το Βίντεο: "Η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ http://www.youtube.com/watch?v=vdx11IBJrc8&feature=player_embedded ")

    Από το 2001, είτε το συνειδητοποιήσαμε στην αρχή είτε όχι, έγινε φανερή και στην Ελλάδα σε όλους η Παναίρεση του Οικουμενισμού όταν ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δέχτηκε δημόσια τον αντίχριστο "αλάθητο" αιρετικό Πάπα της Ρώμης ως Επίσκοπο "αδελφής Εκκλησίας", όπως χαρακτήρισε την παπική αίρεση! Ένα ακόμη δημόσιο γνωστό ορόσημο της μεγάλης προδοσίας είναι η μνημόνευση του Πάπα της Ρώμης ως "αγιότατου" από τον Οικουμενιστή Βαρθολομαίο μέσα στον Πατριαρχικό Ναό στην Κωνσταντινούπολη όπου συλλειτούργησαν το 2006. (Δείτε το βίντεο: "Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ - ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΟΡΝΕΙΑ http://www.youtube.com/watch?v=WzFefJUAyZ8&feature=player_embedded ")

    ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΟΥΜΕ-ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΟΥΜΕ" ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ, "ΠΟΥ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ", ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ ΚΙΟΛΑΣ ΟΠΩΣ ΑΠΕΚΑΛΥΨΕ ΣΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΑΝΗΘΟΥΜΕ:
    Ο Απόστολος Παύλος
    ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. 1, στίχοι: 8 "ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. 9 ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω. 10 ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην. 11 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· 12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ".
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
    ΠΗΓΗ: "Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ" ΜΕΤΑ ΣΥΝΤΟΜΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ (ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ "Ο ΣΩΤΗΡ" - ΙΣΑΥΡΩΝ 42 11472 ΑΘΗΝΑΙ). ΕΡΜΗΝΕΙΑ του στίχου 8 "Αλλά να ηξεύρετε τα Εξής: Εάν ακόμη και ημείς οι απόστολοι ή και άγγελος από τον ουρανόν κηρύττη εις σας άλλο ευαγγέλιον, διαφορετικόν από εκείνο, που σας εκηρύξαμε, ας είναι ανάθεμα και χωρισμένος δια παντός από τον Χριστόν".
    Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ (ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ) ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΣΤΙΣ ΑΡΕΝΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΝΕΡΩΝΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΤΡΩΓΑΝ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑΝ ΩΣ ΘΕΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΡΙΧΝΑΝ ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ ΛΙΒΑΝΙ, ΘΥΜΙΑΜΑ ΣΤΟΝ "ΘΕΟΠΟΙΗΜΕΝΟ" ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΝΕΡΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ... ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΠΙΣΤΟΥΣ ΣΕ ΠΟΙΟ ΘΕΟ; ΘΑ ΠΡΟΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ; ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ; ΔΕΝ ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ ΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;

    Βέβαια Υπάρχουν παλαιότερες προδοσίες στο ΠΣΕ (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών) και με την ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ μεταξύ ορθοδόξων και Παπικών και άλλα που μέχρι πρόσφατα δεν ήταν δημόσια τόσο γνωστές... Οπως δεν ήταν παλιότερα γνωστές και οι συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόπιστους που σήμερα τείνουν δημόσια να ορίσουν εκ των πραγμάτων την σχεδιαζόμενη πανθρησκεία του αντίχριστου των Εσχάτων Καιρών ενώ παράλληλα προωθείται η οικονομική και πολιτική παγκοσμιοποίηση για την προετοιμασία της παγκόσμιας διακυβέρνησης του αντίχριστου όποτε και αν εμφανιστεί...

    (θα μπορούσαν λοιπόν σήμερα οι αληθινά αποτειχισμένοι ορθόδοξοι από την παναίρεση του Οικουμενισμού του νέου και παλαιού ημερολογίου των αμέτρητων παρασυναγωγών να λειτουργηθούν σε ένα υποτιθέμενο "ορθόδοξο Μοναστήρι" που παραχώρησαν οι ημερολάτρες παλαιοημερολογίτες;)
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λεει ο π.Ευθυμιος ΚΑΘΑΡΑ:Δεν εχομε δηλαδη μαζι τους καμμια εκκλησιαστικη επικοινωνια(με τους Γ.Ο.Χ).Ειναι μια σημαντικη ανομοιοτητα (των αποτειχισμενων) με τους Γ.Ο.Χ.Δεν θα μπορουσαν να λειτουργηθουν,λοιπον!

      Διαγραφή
  4. ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
    Η παγκόσμια διακυβέρνηση έχει εργαλείο της την ηλεκτρονική διακυβέρνηση με την οποία θα επιβληθεί το χάραγμα του αντιχρίστου και φυσικά κανείς δεν θα το δεχόταν απροκάλυπτα και άμεσα αν δεν εφαρμοζόταν σταδιακά, δηλαδή, το τσιπάκι (που περιέχει ηλεκτρονικά κωδικοποιημένες πληροφορίες ως ηλεκτρονικό έγγραφο που δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενό του! άλλα ζητούν να αποδεχτούμε με την υπογραφή μας προδίδοντας το θεόσδοτο δώρο της Ελευθερίας μας) έχει μπει σε όλες τις πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες των Τραπεζών που υπογράφουμε! για να τις πάρουμε όπως και στα διαβατήρια και σε άλλα ηλεκτρονικά έγγραφα πιστοποίησης ταυτότητας που ετοιμάζουν, ηλεκτρονική άδεια οδήγησης και άλλα... Πώς είναι δυνατόν να λάβουμε και να αποδεχτούμε το τσιπάκι με την υπογραφή μας στην ηλεκτρονική δημόσια επερχόμενη ταυτότητά μας, στις τραπεζικές κάρτες πιστοποίησης της ταυτότητάς μας και στα διαβατήρια και θα γίνουμε ξαφνικά μάρτυρες και ομολογητές και το ίδιο τσιπάκι αν το αποδεχτήκαμε με την υπογραφή μας δεν θα το δεχτούμε αργά ή γρήγορα στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο ως χάραγμά 666 ώστε να ελέγχει ο αντίχριστος και να παρακολουθεί οποιαδήποτε αντίδρασή μας όταν αρνηθούμε να τον προσκυνήσουμε ως Θεό;

    Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ (ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ - ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 666) ΚΑΙ ΟΙ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ της προσωπικής ζωής όλων των πολιτών http://www.freevolition.gr/666.htm (συμπληρωμένο)

    Σας επισημαίνω και θυμίζω την βυζαντινή προφητική "εικόνα του Άγιου Όρους" (ήταν ασπρόμαυρη σε χαρτί μάλιστα η συγκεκριμένη φωτοτυπία της εικόνας στο γραφείο του βιβλιοπωλείου αν θυμάστε...) όπου φαίνεται η αντίσταση της Εκκλησίας του Χριστού και των αγίων Πατέρων μέσα στο "Πλοίο-Εκκλησία" που κυβερνά ο Χριστός και αντιπαρατίθεται στην Οικουμενική λαίλαπα του αντίχριστου Πάπα της Ρώμης και όλων των αιρετικών Οικουμενιστών και την Νέα τους Εποχή του αντίχριστου, η οποία στην εικόνα παριστάνεται και με ένα ερπετό που η μεγάλη ουρά του κουλουριασμένη τριπλά σε μία ευθεία γραμμή σχηματίζει τα 3 εξάρια του αντίχριστου συμβολικά όπως και εσείς παρατηρήσατε εκείνη την στιγμή!


    ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ Κατά του Οικουμενισμού
    (ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ)
    ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ "Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΜΟΥ" από την Παναίρεση του Οικουμενισμού, από τον Ευστάθιο Μοσχοβίτη http://www.freevolition.gr/orthodoxy-homology.htm (συμπληρωμένο)


    (Ελπίζω με την Χάρη του Θεού να μην πέσει σε "συμπληγάδες πέτρες" το μήνυμά μου και να ενημερωθεί ο πατέρας Ευθύμιος Τρικαμηνάς για να εκφράσει την ορθόδοξη θέση του και να μας διαφωτίσει σχετικά αν επιθυμεί και δεν θεωρεί ότι δεν έχει σημασία η σκέψη ενός απλού ορθόδοξου χριστιανού...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ***Συμπληρώνω με το χωρίο από την αποκάλυψη του Ιωάννου για το χάραγμα του αντιχρίστου.

    Αποκάλυψη του Ιωάννου, κεφ. ιγ', στίχοι 15-18: "καὶ ἐδόθη αὐτῷ πνεῦμα δοῦναι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα καὶ λαλήσῃ ἡ εἰκὼν τοῦ θηρίου καὶ ποιήσῃ, ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήσωσι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα ἀποκτανθῶσι. 16 καὶ ποιεῖ πάντας τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, 17 καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. 18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς΄". ΔΕΙΤΕ στην Καινή Διαθήκη, προτείνω μετά συντόμου ερμηνείας υπό Π. Ν. Τρεμπέλα, Έκδοση: Αδελφότης Θεολόγων "ο Σωτήρ", όπου εξηγείται ότι είναι το χξς΄ = 666.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aγαπητέ κύριε Μοσχοβίτη, σας απαντώ λίγο καθυστερημένα γιατί έλειπα και σήμερα είδα τα σχόλιά σας. Νομίζω ότι ο π. Ευθύμιος σας απάντησε και δεν υπάρχει λόγος να μιλάτε για «συμπληγάδες πέτρες» στις οποίες θα σκαλώσει το μήνυμά σας και δεν θα φτάσει στα χέρια του π. Ευθυμίου. Άλλο θέμα είναι αν εσείς δεν αναπαυθήκατε με την απάντησή του. Επανέρχεσθε στα ίδια και στα ίδια γιατί μάλλον δεν καταλάβατε τι σας είπε. Καλό θα είναι να απευθυνθείτε με προσωπική επιστολή στον ίδιο πάλι, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, αφού γνωρίζετε την διεύθυνση του βιβλιοπωλείου κι όχι με μηνύματα στο διαδίκτυο και διάφορα ειρωνικά σχόλια κλπ. Επίσης ένα άλλο θέμα που πάλι δεν κατενοήσατε είναι αυτό με το «ὀρθόδοξο μοναστήρι» που αναφέρετε και μάλιστα αναρωτιέσθε αν γίνεται να λειτουργούμεθα σε ένα τέτοιο χώρο, που μας το παραχώρησαν οι ημερολάτρες παλαιοημερολογίτες. Και πάλι αγαπητέ σας υπενθυμίζω ότι σας είχα απαντήσει επί του θέματος τούτου στο παρελθόν, αλλά μάλλον κάτι συμβαίνει με τη μνήμη σας. Ο χώρος λοιπόν που κι εσείς επισκεφθήκατε λειτουργούσε ως μετόχι της Ι. Μονής Φιλοθέου και εκεί λειτουργούσε ο π. Εφραίμ (Φιλοθεΐτης που τώρα βρίσκεται στην Αριζόνα), ο π. Αγάθων (της Κωνσταμονίτου) και άλλοι πατέρες πνευματικά τέκνα του π. Εφραίμ. Όταν ο π. Εφραίμ έφυγε για την Αμερική ( με τους Ρώσους της Διασποράς αν θυμάμαι καλά) τότε η αδελφότητα της Ι. Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σταγιατών μεταφέρθηκε σε νέο χώρο πάνω από την πλατεία του χωριού, λόγῳ της ολισθηρότητος του εδάφους και της επικινδυνότητας που υφίστατο στο κτίριο. Στο νέο λοιπόν μοναστήρι ασκήθηκαν πιέσεις εκ μέρους του τότε Δημητριάδος κ. Χριστοδούλου, να γραφεί δηλαδή η νέα μονή στην Μητρόπολη, η γερόντισα αρνήθηκε κι άρχισαν οι απειλές, οι καταγγελίες και ο διωγμός. Τότε η γερόντισα, μία αγνή και καθαρή ψυχή αναγκάσθηκε να προσφύγει σε μία από τις Συνόδους του Παλαιού για να σώσει το μοναστήρι (την αδελφότητα) από τη μανία και την κυριαρχία του μακ. Χριστόδουλου. Αυτή είναι η ιστορία αγαπητέ μου και μην βάζετε σας παρακαλώ εισαγωγικά στις λέξεις γιατί όντως το μοναστήρι ήταν και είναι ορθόδοξο. Πέρασαν από εκεί αγιασμένες μορφές και ουδέποτε λειτουργήθηκε από παραταξιακούς παλαιοημερολίτες. Ήταν σα μετόχι της Φιλοθέου και πνευματικός καί γέροντας της μονής, όπου εξομολογούσε πλήθος κόσμου, ήταν ο γέροντας Εφραίμ Μωραΐτης. Ακόμη φυλάγουμε το κελί του και κάποια πράγματά του για ευλογία, χωρίς ακόμη να το χρησιμοποιεί κανείς. Το εγκαταλελειμένο λοιπόν αυτό μοναστήρι (που ήταν εντελώς παρατημένο και σε κακή κατάσταση) παραχωρήθηκε πριν 9 περίπου χρόνια από τη γερόντισα από αγάπη και συμπαράσταση στον διωκόμενο τότε από την Μητρόπολη Λαρίσης γέροντα Ευθύμιο Τρικαμηνά, που ειλικρινά δεν είχε που την κεφαλήν κλίναι. Ελπίζω να το θυμάσθε αυτό και δεν θα χρειαστεί να κάνετε πάλι την ίδια ερώτηση με υπονοούμενα. Καλή δύναμη στον αγώνα σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος29/1/14, 1:17 π.μ.

    Εν τέλει το πρόβλημα είναι γιατί οι παρά του π.Ευθυμίου αποτειχισμένοι δεν συλλειτουργούν με τους παλαιοημερολογίτες???? Ή ότι ο π. Ευθύμιος δεν "ζήτησε" ασυλία και "ευλογία"από το Παλαιό Ημερολόγιο για να συνεχίσει να βρίσκεται "εντός" Εκκλησίας??????
    Γιατί ενοχλούνται πολύ μα πάρα πολύ οι παλαιοημερολογίτες???? Θέλετε κι άλλο στόλο στα στρατεύματά σας/??? Ακόμη και ειρωνικά σχόλια, ακόμη και λοιδορίες, ακόμη και ψέμματα εάν καταφέρετε στο πρόσωπο του π. Ευθυμίου, σας διαβεβαιώ ότι θα πέσουν πάνω σε πέτρες και θα διασκορπιστούν σε χίλια κομμάτια.... όπως και όποιος προσπάθησε να βλάψει τον π. Ευθύμιο..... Η ιστορία μας το αποδεικνύει......
    Επιτέλους εστιάστε στο πρόβλημα της Παναιρέσεως που βιώνουμε εμείς και τα παιδιά μας και ΠΩΣ θα παλέψουμε το θηρίο που έρχεται και αφήστε την ευλαβοφανή ευλάβεια σας στο να αισθάνεστε "ασφαλισμένοι" κἀτω από μία δεσποτική μπότα και ας είναι και αιρετική.....
    Κύριε φύλαξον ημάς......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος30/1/14, 1:22 π.μ.

    Το μίσος, τα ψευδή και οι συκοφαντίες από όπου και αν προέρχονται δεν αποτελούν σωτηρία της αθάνατης ψυχής αλλά οι χριστέμποροι δεν πιστεύουν στον Αναστημένο Θεάνθρωπο Χριστό παρά μόνο στα αργύρια του Ιούδα που οδηγούν στην αιώνια κόλαση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η Ενότητα της Μίας Αγίας Εκκλησίας διασφαλίζεται και σφυρηλατείται με την Χάρη του Θεού δια της Αληθινής Ορθόδοξης Πίστης που μας παρέδωσε ο Χριστός εν Αγίω Πνεύματι. Δηλαδή, με την Αποτείχιση από την Παναίρεση-Πανθρησκεία του Οικουμενισμού και τους αιρετικούς Οικουμενιστές Επισκόπους του νέου και παλαιού ημερολογίου των σχισμάτων και παρασυναγωγών.

    Τα υπόλοιπα περί ενότητας δεν έχουν σχέση με την Αλήθεια του Χριστού και των αγίων Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας και για αυτό είναι περιττά και ανούσια όπως και η παγκόσμια πανθρησκειακή ενότητα στις ημέρες μας των αντίχριστων οικουμενιστών δήθεν ορθοδόξων.

    Το γεγονός ότι οι Οικουμενιστές θάβουν την Αλήθεια και διαδικτυακά δεν σημαίνει ότι η αλήθεια του Χριστού δεν υπάρχει. Γιατί όποιος κλείνει τα μάτια και εθελοτυφλεί δεν μπορεί να σβήσει τον ήλιο απλώς ξεγελάει τον εαυτό του νομίζοντας ότι δεν υπάρχει ο ήλιος επειδή δεν θέλει να τον δει κλείνοντας τα μάτια απέναντι στην Άγια Αλήθεια του Θεού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος2/2/14, 12:28 μ.μ.

    Η λογοκρισία της Αλήθειας μόνο τους αντίχριστους λογοκριτές κατακρίνει δημόσια... Γίνεται δε φανερή παντού στο διαδίκτυο και νομίζουν με αφέλεια ότι μπορούν να κρυφτούν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.