Η σιωπή του Πειραιώς για τά γεγονότα στα Ιεροσόλυμα και η εκλογική αναμέτρηση στον Πειραιά.

Μεγάλη ἦταν ἡ ἀπορία τῶν Ὀρθοδόξων, γιατί ὁ Μητροπολίτης  Πειραιῶς Σεραφεὶμ δὲν μιλᾶ γιὰ τὸ θέμα τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα στὰ Ἱεροσόλυμα, γιὰ τὶς συμπροσευχές, ἀλλὰ καὶ τὶς λοιπὲς ἀντορθόδοξες ἐνέργειες καὶ λόγους τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Καὶ ἡ κυριαρχοῦσα ἄποψη ἦταν ὅτι περιμένει νὰ τελειώσει αὐτὴ ἡ φιέστα τῶν «ἁγιοτάτων» Πάπα καὶ Πατριάρχη καί, κατόπιν ἑορτῆς νὰ ἐξαπολύσει τοὺς μύδρους του, ὥστε νὰ μὴν τοὺς στεναχωρήσει!

Τὴν ἀπορία γιὰ τὴ σιωπή του, ὅμως, μᾶς τὴν ἔλυσε ὁ ἴδιος ὁ Μητροπολίτης μὲ σημερινό του Ἀνακοινωθέν, μὲ τὸ ὁποῖο δείχνει ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ Μητροπολίτη αὐτὲς τὶς μέρες ἦταν στραμμένο σὲ κάποια πράγματα σχετικὰ μὲ τὴν «παράταξη Μώραλη-Μαρινάκη-Κόκκαλη»!

Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ

 Ἀπάντηση πρός τόν Δημοτικό Συνδυασμό

«Τό λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας»  

Πηγή: "'Ακτίνες"

Πειραιεύς, 27 Μαΐου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἀπάντηση πρός τόν Δημοτικό Συνδυασμό «Τό λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας»

Ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία, διαχρονικά καί διϊστορικά οὐδέποτε ἀπεδέχθη τήν στρέβλωση τοῦ Χριστιανικοῦ ἰδεώδους μέ τόν Παποκαισαρισμό καί οὐδέποτε παραθεώρησε τόν Κυριακό λόγο «ἡ βασιλεία ἡ ἐμή οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰω. 18:36), ἀνιδρύουσα ὡς ἰδιώνυμο κανονικό ἔγκλημα κολαζόμενο μέ τήν ἐσχάτη ποινή τοῦ ἀναθεματισμοῦ, τήν ἀνάληψη κοσμικοῦ
ἀξιώματος καί ἐξουσίας ὑπό ἐκκλησιαστικῶν προσώπων (7ος Κανών Ἁγίας Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).

Ἀκόμα καί στά πέντε μαῦρα ἀτέλειωτα ἑκατόχρονα τῆς δουλείας, ἡ ἐθναρχεύουσα Ἐκκλησία, οὐδέποτε παραθεώρησε τήν ἔκφραση τῆς δημοκρατικῆς συλλογικότητος πού ὀντοποιήθηκε στό κοινοτικό σύστημα μέ τό ὁποῖο ἐπορεύθη τό δοῦλο Γένος. Συνεπῶς ἡ ἀπαράδεκτη ἀναφορά τοῦ Δημοτικοῦ Συνδυασμοῦ «Τό λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» σέ δῆθεν «ἄγρια οἰκειοποίηση θρησκευτικοῦ συναισθήματος μέ εὐθύνη καί τῆς ἡγεσίας τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας» ἀποτελεῖ μία ἀφαντάστου ἀμετροέπειας ἐμπαθῆ συκοφαντίαν, πού δυστυχῶς χαρακτηρίζει τούς δηλοῦντες, οἱ ὁποίοι χωρίς νά προσκομίσουν τήν παραμικράν ἀπόδειξι προέβησαν σέ μία τόσο δεινή καταγγελία πού προσάπτει κομματισμό καί ἐνδοκοσμική μεθοδεία στήν Ἁγιωτάτη ἡμῶν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία διακονεῖ τό ἀνθρώπινο πρόσωπο ἀπροϋποθέτως καί ἀπροσωπολήπτως, ὅπως ἀποδεικνύουν στήν πόλη μας τά 17 συσσίτια τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς καί οἱ 6.000 μερίδες ἡμερησίως πού προσφέρονται σέ αὐτά χωρίς διάκριση φυλῆς, χρώματος, γλώσσης καί θρησκείας.

Εἶναι λοιπόν ἐνώπιον τῆς ἀληθείας, τῆς δικαιοσύνης καί τῆς νοημοσύνης τῶν Πειραιωτῶν τήν ὁποία ἀσφαλῶς ὑποτιμοῦν οἱ συγκεκριμένοι, ὑποχρεωμένοι νά παρουσιάσουν τά πραγματικά περιστατικά πού θεμελιώνουν τήν καταγγελτική τους ἀναφορά διότι ἄλλως ἀποδεικνύονται ὡς ἀνίκανοι νά συμμετάσχουν στίς δημοκρατικές διαδικασίες, ἐφ’ ὅσον ἀποδίδουν τήν ἀποτυχία τους νά προσφέρουν πειστικό οὐσιῶδες πρόγραμμα δημοτικῆς διαχείρισης στόν Πειραϊκό λαό σέ κατασκευασμένους δῆθεν ἐχθρούς καί σέ εἰκονική πραγματικότητα. Τούς προτρέπομε λοιπόν δημοσίᾳ νά παρουσιάσουν ἔστω καί μία δήλωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς ὑπέρ οἱουδήποτε δημοτικοῦ συνδυασμοῦ πού διεξεδίκησε τήν Δημοτική Ἀρχή ἤ ἔστω μία παρουσία τοῦ ὑπευθύνου Ἐπισκόπου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, σέ οἱανδήτινα προεκλογική ἐκδήλωση.

Ἑπομένως ἡ ἀναφορά τους σέ δῆθεν «ἄγρια οἰκειοποίηση θρησκευτικοῦ συναισθήματος μέ εὐθύνη καί τῆς ἡγεσίας τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας» πού δῆθεν «διέπραξε» ἡ «παράταξη Μώραλη-Μαρινάκη-Κόκκαλη» εἶναι εὐθέως ἀπαράδεκτος, ἀβάσιμος, ἀνεπέρειστος καί ἕωλος καί ἀποδεικνύει δυστυχῶς τήν ἔλλειψη δημοκρατικῆς εὐαισθησίας καί σεβασμοῦ πρός τόν ὕψιστο θεσμό τῆς Ἐκκλησίας καί δέν νομίζομε ὅτι ἀποτελοῦν στοιχεῖα ἀποδεικτικά τῆς ἀναφορᾶς τους ἡ σπερμολογία ὅτι σέ μία Ἐνορία τοῦ Πειραιᾶ κάποια κυρία μαζί μέ τρόφιμα πρός ἐνδεεῖς ἔδινε καί συγκεκριμένα ψηφοδέλτια ἤ τό πραγματικό γεγονός ὅτι ὁ ὑποψήφιος δημοτικός σύμβουλος κ. Μαρινάκης ἐδώρισε εἰς μνήμη τοῦ πατρός του Μιλτιάδου στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Νείλου Πειραιῶς λειψανοθήκη γιά τήν τοποθέτηση τῶν Ἱ. Λειψάνων τοῦ ὁσίου Νείλου.

Ἡ ἀναφορά τους δέ, πρός τόν ἀπερχόμενο Δήμαρχο κ. Β. Μιχαλολιᾶκο ὅτι δῆθεν «ἄνοιξε πρῶτος αὐτός τόν δρόμο γιά τήν παρέμβαση τῆς Ἐκκλησίας στά πολιτικά πράγματα τῆς πόλης, ἀξιοποιώντας γιά μικροπολιτικές σκοπιμότητες τό θρησκευτικό συναίσθημα τῶν πολιτῶν» εἶναι ἐξόχως κωμική καί ἐνδεικτική τῆς ἀντιληπτικῆς τους ἱκανότητος συνεπείᾳ τῆς ὁποία δικαίως δέν κατόρθωσαν νά πείσουν τόν Πειραϊκό λαό, διότι ὤφειλαν νά γνωρίζουν συμμετέχοντας στό Δημοτικό Συμβούλιο διά τῶν κ.κ. Καρδαρᾶ καί Σταθάκη, ὅτι ὁ ἀγαπητός κ. Β. Μιχαλολιᾶκος ὑπῆρξε ἀρνητικός σέ κάθε εὔλογο αἴτημα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς καί ἐνδεικτικῶς ἀναφέρομε τήν μεγάλη δωρεά χώρου σταθμεύσεως πρός τό ὀγκολογικό Νοσοκομεῖο «Μεταξᾶ» πού θά κατεσκευάζετο ὑπογείως στόν αὔλειο χῶρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Βασιλείου Πειραιῶς ἀπό μεγάλο εὐεργέτη καί δωρητή καί πού θά ἀνεκούφιζε μέ 380 θέσεις σταθμεύσεως τό τεράστιο πρόβλημα προσβασιμότητος, ἀσθενῶν καί ἰατρῶν στό μοναδικῆς σημασίας θεραπευτικό Ἵδρυμα μέ ἀντισταθμιστικά ὀφέλη ἀπό τήν κατασκευάστρια ἑταιρεία πρός τήν Ἱ. Μητρόπολη, τήν ἀνέγερση τοῦ 5ορόφου Πνευματικοῦ Κέντρου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Βασιλείου καί 7ορόφου κτιρίου-κελλίων τῆς Ἱ. Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Π. Κοκκινιᾶς.

Θά μπορούσαμε νά ἀπαριθμήσουμε καί ἀρκετά ἄλλα ὅμως θεωροῦμε ὅτι τά γεγονότα εἶναι γνωστά στόν Πειραϊκό λαό πού τά ἐξετίμησε ὡς ἀπεδείχθη δεόντως, ὅπως εἶναι γνωστό ὅτι ἡ Ἱ. Μητρόπολις ἐπιτυχῶς ἀγωνίστηκε μετά πολλῆς προσπαθείας νά ἀποτρέψη τήν καταστροφή «ἐργολαβίας ἔνεκεν» !!! τοῦ Τινανείου κήπου μέ τήν κατασκευή τερατώδους πεζογέφυρας καί παρά ταῦτα ἀπό τόν ἀπερχόμενο Δήμαρχο σε διοργανωθεῖσα ἡμερίδα μέ θέμα τήν ἀνέγερση τοῦ κατεδαφισθέντος ἐμβληματικοῦ κτηρίου «Ρολόϊ» οὔτε κἄν ἐκλήθη νά ἐκφέρει τήν γνώμη Της, ἐφ’ ὅσον ἡ ἀνοικοδόμηση τοσοῦτο ὑπερμεγέθους κτιρίου στήν προέκταση τοῦ Τινανείου κήπου θά κατέστρεφε τήν αἰσθητική τῶν δύο ἱστορικῶν Ναῶν τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς, τοῦ Καθεδρικοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τοῦ Πολιούχου Ἁγίου Σπυρίδωνος.

Ἐάν ὁ συνδυασμός τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» θεωρεῖ ὡς ἐμπλοκή τῆς Ἱ. Μητροπόλεως τό γεγονός ὅτι ἐδέχθη στά Γραφεῖα Της κατόπιν αἰτήσεώς τους τούς ὑποψηφίους Δημάρχους κ.κ. Β. Μιχαλολιάκο, Ἰ. Βουράκη, Ἀ. Καλογερόγιαννη καί Ἰ. Μώραλη ἀποδεικνύει τήν ἰδεοληψία του νά ἀντιμετωπίζει τήν πραγματικότητα σάν εἰκονική, πού τήν διαμορφώνει μέ τίς ἰδεολογικές του ἀγκυλώσεις, ἀγνοώντας ἀφελῶς ὅτι στήν μικρή χερσόνησο τοῦ Πειραιᾶ ὑπάρχουν 30 Ἐνορίες μέ 30 Πνευματικά Κέντρα καί 30 Ἐνοριακά Φιλόπτωχα Ταμεῖα καί 17 συσσίτια ἀπόρων, ὑπάρχει δηλαδή τεράστιο πνευματικό καί ἀνθρωπιστικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, πού ἀναπόδραστα τήν ἀναγορεύει σέ βασικό κοινωνικό ἑταῖρο τῆς Πολιτείας, ἔστω καί ἄν αὐτό ἐνοχλεῖ τούς κάθε μορφῆς στρατευμένους στήν ἀπαξίωση τοῦ ἔργου Της καί στήν ἰδιωτικοποίηση τῆς παρουσίας Της. Δυστυχῶς ὅμως γι’ αὐτούς ἡ Ἐκκλησία ἔχει ζωή στόν τόπο αὐτό 2.000 χρόνων καί δέν ἀναμένει εὔσημα ἀπό τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» διότι τά εὔσημα τά ἔχει δώσει καί τά δίνει ἡ πραγματικότητα καί ἡ ζωή ἀφοῦ ἡ πόλη τοῦ Πειραιῶς ὀφείλει τήν ὕπαρξή της στήν Ἐκκλησιαστική περιουσία καί εἰδικώτερα τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Σπυρίδωνος Πειραιῶς, ἐπί τῆς ὁποίας δωρεάν καί χωρίς κανένα ἀντίτιμο οἰκοδομήθηκε. Τό ἄν λοιπόν τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» δέν θεωρεῖ παρά τά ἀνωτέρω βασικό κοινωνικό ἑταῖρο, ὅπως τό Σύνταγμά μας τουλάχιστον ἀναγνωρίζει τήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στήν ὁποία ὀφείλει τήν ὕπαρξη καί τήν ἰδιοπροσωπεία του ὁ λαός μας καί δέν θέλησε νά ἐπικοινωνήσει μαζί Της γιά νά τήν ἐνημερώσει γιά τό πρόγραμμά του καί νά ἀκούσει καί νά συνεκτιμήσει καί τίς ἀπόψεις Της, ἀποδεικνύει τήν μονοδιάστατη, κοντόθωρη, ἀνιστόρητη, στρατευμένη, ἀντιδημοκρατική, ἀγκυλωμένη καί μέ παρωπίδες, στρεβλή θεώρηση τῆς πραγματικότητος καί καταδεικνύει τό ἀποτυχημένο μαρξιστικό-λενινιστικό κοσμοείδωλό του, πού 70 χρόνια στίς χῶρες τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ προσέφερε γκουλάγκς, μυστικές ἀστυνομίες, ψυχιατρεῖα καί τίς περίφημες δίκες τῆς Μόσχας μέ τίς ἀλλεπάλληλες ἐκτελέσεις τῶν πρώην συντρόφων.

Λυπούμεθα εἰλικρινῶς γιά τήν ἀμετροέπεια καί τήν ἀκρισία τοῦ «Λιμανιοῦ τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας».

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ