Στενές σχέσεις Ἀνδρέα Λοβέρδου μὲ τὴν Σαϊεντολογία! Τι θα κάνει η Ι. Σύνοδος;

• Λέτε νὰ ἔχει πρόβλημα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νὰ

  τὸν καλέσει στὴν Ἱ. Σύνοδο;

• Εξάλλου εἶναι ὑπὲρ τῆς Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν

 Στενές σχέσεις τοῦ νέου Ὑπουργοῦ

Παιδείας καί Θρησκευμάτων Ἀνδρέα

Λοβέρδου μὲ τὴν Σαϊεντολογία! 

Πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Πῶς θὰ χαρακτηρίζατε τοὺς δικηγόρους, οἱ ὁποῖοι θὰ παρεῖχαν νομικὲς ὑπηρεσίες καὶ ἰδιαίτερα ἂν ὑπεράσπιζαν μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου μιᾶς ἐταιρίας, ὀργάνωσης καὶ γενικὰ φορέα, γιὰ τὸν ὁποῖον ἡ Ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη ἐξέδωσε ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ ἀπόφαση (10493/1997 τοῦ Ἐφετείου Ἀθηνῶν), τμῆμα τῆς ὁποίας περιλαμβάνει τὰ ἀκόλουθα:

«...ἀπεδείχθη μὲ πληρότητα, ὅτι τὸ καθοῦ καὶ ἐκκαλοῦν εἶναι μία ὀργάνωση μὲ ὁλοκληρωτικὲς δομὲς καὶ τάσεις, ποὺ στὴν οὐσία περιφρονεῖ τὸν ἄνθρωπο, ἐνῶ ἐνεργεῖ ἐλεύθερα καὶ μόνον κατ' ἐπίφαση προκειμένου καὶ ἀποκλειστικὰ
νὰ προσελκύσει μέλη, τὰ ὁποία στὴ συνέχεια ὑφίστανται, μὲ ὅλες τὶς προαναφερθεῖσες διαδικασίες καὶ θεωρίες, πλύση ἐγκεφάλου, μὲ ἀνώτερο σκοπὸ τὴ δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐλαχιστοποίηση τῶν ἀντιρρήσεων (βασικὲς θέσεις τῶν θεωριῶν τοῦ ἱδρυτῆ), ἔτσι ὥστε νὰ βρισκόμαστε πλέον ἐνώπιον ἄβουλων ὄντων, τὰ ὁποῖα ἔχουν χάσει τὴ δυνατότητα λήψεως ἀποφάσεων ὡς καταστάλαγμα τῆς ἐλεύθερης βούλησής τους, ἐφόσον ἔχουν ἤδη περάσει ἀπὸ....
ὅλα τα στάδια τῶν διδασκαλιῶν της καὶ μὲ τὴν κατάλληλη περαιτέρω ἐπεξεργασία γίνονται πλέον δεκτικὰ στὶς «ἀλήθειες», ποὺ ἐφαρμόζει, χωρὶς ὅμως, νὰ ἔχουν τὰ κίνητρα γιὰ νὰ τὶς ἐξετάσουν καὶ ἀξιολογήσουν. Ἐνόψει αὐτῶν, τὸ ἐκκαλοῦν σὲ καμμία περίπτωση δὲν νομιμοποιεῖται νὰ ἐπικαλεῖται παραβίασή των δικαιωμάτων τόσο τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας. . . ».

Τὸ προηγούμενο κείμενο ἀναφέρεται στὸ Σαηεντολογικὸ κέντρο ΚΕΦΕ (Κέντρο Ἐφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ἑλλάδας), τὸ ὁποῖο ἔκλεισε μὲ δικαστικὴ ἀπόφαση. Ἃς δοῦμε ὅμως ποιοὶ ὑπερασπίστηκαν μιὰ τέτοια ὀργάνωση:

Ὁ νῦν Ὑπουργὸς Παιδείας κ. Ἀνδρέας Λοβέρδος ἦταν συνήγορος ὑπεράσπισης τῆς Σαηεντολογίας στὴ δίκη Σαηεντολόγων γιὰ «φακελώματα» πολιτικῶν, κληρικῶν, δημοσιογράφων, κλπ.. καὶ χαρακτήρισε τὴ δίκη ὡς «σύγκρουση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μὲ τὴν Ἐκκλησία τῆς Σαηεντολογίας». Ὑπογράμμισε ἐπίσης ὅτι ἡ συμμετοχὴ καὶ ὑποστήριξη τῶν Συνεδρίων (ποὺ ὀργάνωσε ὁ σύμμαχος τῆς Σαηεντολογίας καὶ αὐτοχαρακτηριζόμενος «δερβίσης τοῦ τάγματος τῶν Μεβλεβὶ καὶ Μπεχτασὶ» κ. Τάκης Ἀλεξίου (τότε πρόεδρος τῆς ΠΑΝΙΦΕ Πανελλήνια Ἱστορικὴ καὶ Φιλοσοφικὴ Ἐταιρία ἐνάντια στὴν ξενοφοβία καὶ τὸν ρατσισμὸ) ἀπὸ πρόσωπα ὅπως οἱ κ. κ. Παπανδρέου, Μαρκάτος, κ.λ.π. δείχνει ὅτι σὲ αὐτὰ συντελέστηκε θετικὸ ἔργο.

Ὁ τότε ὑπουργὸς Παιδείας κ. Πέτρος Εὐθυμίου εἶναι ἐξ ἀγχιστείας συγγενὴς μὲ κορυφαία στελέχη τῆς Σαηεντολογίας καὶ ἦταν μάρτυρας ὑπεράσπισης τῆς Σαηεντολογίας σὲ αὐτὴ τὴ δίκη. Ὁ κ. Εὐθυμίου δήλωσε ὅτι ἂν καταδικαστοῦν οἱ Σαηεντολόγοι, θὰ εἶναι ἰδεολογικὴ ἡ καταδίκη τους.

Στὴν ἴδια δίκη ἦταν συνήγορος ὑπεράσπισης καὶ ὁ μακαρίτης δικηγόρος τῆς Σαηεντολογίας κ. Γεώργιος Μαῦρος, ὁ ὁποῖος ἦταν ταυτόχρονα δικηγόρος τῆς Σαηεντολογίας, τῶν Μορμόνων, ἀλλὰ εἶχε ὑποθέσεις καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ συγγραφέας τοῦ παρόντος ἄρθρου εἶχε κληθεῖ ὡς μάρτυρας στὴν ἐν λόγω δίκη (καὶ σὲ ἄλλες δίκες μὲ τὸν κ. Μαῦρο) καὶ ἄκουσε ὁ ἴδιος τα προαναφερθέντα. . . καὶ πολλὰ ἄλλα. Ὁ κ. Γεώργιος Μαῦρος ἦταν ἐπίσης ὁ δικηγόρος τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου, οἱ ὁποῖοι κατέθεσαν προσφυγὴ στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ἐναντίον τῶν ὁλοκληρωτικῶν καὶ ἀντιδημοκρατικῶν μεθοδεύσεων σχετικὰ μὲ τὶς ταυτότητες.

Δὲν εἶναι ἐπίσης σύμπτωση ὅτι ἄλλος δικηγόρος τῆς Scientology (εἴδατε ὅτι ἔχουν πολλούς;), ὁ κ. Ἀθανάσιος Θεοδώρου, εἶχε τοποθετηθεῖ προσωπικὸς σύμβουλος (ἀκούστηκε ὅτι ἦταν καὶ διευθυντὴς) στὸ γραφεῖο τοῦ τότε Ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης κ. Α. Παπαληγούρα. Κανένας κομματικὸς χῶρος δὲν ἔχει ἀνοσία, ἐκτὸς καὶ ἂν χάθηκαν ὅλοι οἱ δικηγόροι. Ἦταν ἐπίσης νομικὸς σύμβουλος καὶ ἐκδοτῶν ποὺ πρόσκεινται ἰσχυρὰ στὸν χῶρο τῆς Νέας Δημοκρατίας (Ἐλεύθερο Τύπο, Ἀδέσμευτό τοῦ κ. Μήτση, Βραδυνῆ, πιθανότατα καὶ στὴ Χώρα). Κανένας κομματικὸς χῶρος δὲν ἔχει μείνει ἀλώβητος.

Λίστα Ἐλέγχου Πρόσληψης Δικηγόρων

Θὰ ἦταν ἐκτὸς πραγματικότητας νὰ θεωρήσουμε αὐτὰ τὰ γεγονότα ὡς ἐπαγγελματικὴ σύμπτωση ἢ καὶ ὡς φυσικὸ γεγονός! Ἡ ἐπιλογὴ τῶν δικηγόρων τῆς Σαηεντολογίας δὲν ἔχει τίποτα τὸ τυχαῖο. Οἱ δικηγόροι περνοῦν ἀπὸ σαράντα κύματα. . . ἢ ἀκριβέστερα ἀπὸ λίστα ἐλέγχου (Lawyer Hiring Checklist) σαράντα σημείων! Στὶς 13 Φεβρουαρίου 1994 καὶ στὶς 10. 19 μ. μ. ὁ Διευθυντὴς Εἰδικῶν Ὑποθέσεων τοῦ ΚΕΦΕ Ἠλίας Γρατσίας ἔλαβε ἀπὸ τὸν ἀξιωματοῦχο Marlis τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Γραφείου Εἰδικῶν Ὑποθέσεων, ἕνα ἔγγραφο (μὲ κωδικὸ ἀποστολῆς 140-2005 OSAEU), στὸ ὁποῖο ὑπῆρχαν ἀναλυτικὲς ὁδηγίες γιὰ τὴν πρόσληψη δικηγόρων. Ὁ ξένος ἀξιωματοῦχος [ὀνομαζόταν Marlis καὶ ἦταν ἀπὸ τὸ εὐρωπαϊκὸ Τμῆμα Ἐπιχειρήσεων (OPS) τῆς Σαηεντόλογίας στὴν Δανία: A/OPSAIDE OSA EU] ἐπεσήμανε ὅτι

«Εἶναι στάνταρ ἐνέργεια νὰ γίνεται μία λίστα ἔλεγχου πρόσληψης».

Μερικὰ ἀπὸ τὰ ἀξιοπρόσεκτα σημεῖα τοῦ ἐγγράφου εἶναι τὰ ἑξῆς:

Ἐξετάζεται ἂν ὁ δικηγόρος θὰ εἶναι ἱκανὸς νὰ ἀναπαράγει καὶ υἱοθετήσει τὶς ἐπιθετικὲς στρατηγικές μας. Ἂν εἶναι χαμηλὰ στὴν κλίμακα τῶν τόνων θὰ ἔχουμε διακοπὲς καὶ κακὴ ἀναπαραγωγὴ στὶς γραμμές μας». Ἐξετάζεται ἐπίσης ἂν ὁ δικηγόρος «ἔχει χειριστεῖ κυβερνητικὲς ὑποθέσεις», ἂν ἔχει «ἐπαφὲς μὲ κυβερνητικὲς Ὑπηρεσίες» καὶ ἂν «συνδέεται μὲ κάποιον γνωστὸ ἀνταγωνιστή τῆς Σαηεντολογίας».  Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ἐξετάζεται ἂν ἔχει «ὁποιεσδήποτε ἐπαφὲς μὲ τὸν Τύπο» καὶ «ἂν συμφωνεῖ μὲ τὴ σημασία του νὰ φέρουμε τὸν Τύπο μὲ τὸ μέρος μας». Ἰδιαίτερο προβληματισμὸ προκαλεῖ τὸ σημεῖο ποὺ ἐξετάζεται ἂν ὁ δικηγόρος «Γνωρίζει τὸν δικαστὴ ἢ γιὰ τὸν δικαστή».

Μὲ βάση αὐτὸ τὸ ἔγγραφο, θὰ μποροῦσε κάποιος νὰ βγάλει, μὲ ἀσφάλεια, τὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ Σαηεντόλοτζυ προτιμάει δικηγόρους ποὺ ἔχουν ἐπαφὲς μὲ κυβερνητικοὺς χώρους, τὸν Τύπο, ἔχουν πληροφορίες γιὰ δικαστὲς ποὺ χειρίζονται ὑποθέσεις της καὶ ἂν ἔχουν ἄκρες μέσα σὲ ὅσους πολεμοῦν τὴ Σαηεντολογία, τόσο τὸ καλύτερο.

Ὁ κ. Λοβέρδος εἶναι γνωστὸ ὅτι τοποθετήθηκε στὴ θέση του στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν μετὰ ἀπὸ τὴν παραίτηση/ἀπομάκρυνση τοῦ προκατόχου του στὴ γνωστὴ ὑπόθεση, ὅπου ὁ προκάτοχός του δὲν συμβιβαζόταν μὲ τὶς ἐπιθυμίες τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν, κ. Γιώργου Παπανδρέου, σχετικὰ μὲ τὴ διάθεση κονδυλίων σὲ διάφορες ἁμαρτωλὲς «Μὴ κυβερνητικὲς ὀργανώσεις». Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι μὴ κυβερνητικὲς καὶ νὰ χρηματοδοτοῦνται μὲ κυβερνητικὰ κονδύλια;

Καὶ γιὰ ὅσους ἐξακολουθοῦν νὰ πιστεύουν σὲ συμπτώσεις, ἃς ἐξηγήσουν αὐτὰ (τὰ σχετικὰ ἀποδεικτικὰ ἔγγραφα ὑπάρχουν στὸ βιβλίο τόσο στὰ ἀγγλικά, ὅσο καὶ μεταφρασμένα στὰ ἑλληνικά):

1) Στὰ Συνέδρια ποὺ ὀργάνωσε ὁ κ. Ἀλεξίου καὶ χρηματοδότησε καὶ ἡ Σαηεντόλοτζυ ἐκτελέστηκε ψυχολογικὴ ζύμωση συμμετεχόντων ἀπὸ πολλοὺς πολιτικούς, κοινωνικοὺς καὶ ἐπαγγελματικοὺς χώρους, σὲ συγκεκριμένα θέματα (θρησκευτικὴ ἐλευθερία, «πολυπολιτισμικότητα», κ. λ. π. ) ποῦ σήμερα ἀποτελοῦν τὴν κύρια δέσμη ἀξόνων τῆς «ἐκσυγχρονιστικῆς» ἐπίθεσης ἀπὸ τὴ Νέα Τάξη ἐναντίον τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας.

2) Ὁ κ. Γιῶργος Παπανδρέου, ὡς Ὑπουργὸς Παιδείας εἶχε αὐτὰ τὰ Συνέδρια (τὰ ὁποῖα κατὰ κανόνα διεξήχθησαν στὸ Πολυτεχνεῖο) ὑπὸ τὴν αἰγίδα του, ἐνῶ εἶχε ἀπευθύνει μέχρι καὶ χαιρετισμοὺς στοὺς διοργανωτὲς καὶ συμμετέχοντες.

3) Ὁ τότε Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης κ. Σταθόπουλος ἔπαιξε συντονιστικὸ ρόλο τουλάχιστον σὲ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ Συνέδρια. Ἡ συμπεριφορά του στὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων, συνδυαζόμενη μὲ αὐτὸ τὸ γεγονός, τὴν μέχρι τότε δραστηριότητά του καὶ τὶς κυβερνητικὲς ἀντιδράσεις ἀμέσως μετὰ τὴν συνέντευξή του στὸ ΕΘΝΟΣ, ἀποτελοῦν τουλάχιστον ἰσχυρότατες ἐνδείξεις ὅτι μὲ τὴ συνέντευξή του ἀνακοίνωσε στὴν κυβέρνηση ποιὰ θὰ εἶναι ἡ κυβερνητικὴ πολιτικὴ στὸν τομέα θεμάτων ποὺ περιλαμβάνει καὶ τὶς ταυτότητες. Ὁ χῶρος τὸν ὁποῖο ἐξέφρασε ὁ κ. Σταθόπουλος ἔχει μεγαλύτερη ἰσχὺ καὶ ἐπιβλήθηκε στὸν κομματικὸ χῶρο τῆς κυβέρνησης. Τὸ Κόμμα. . . χτύπησε προσοχή.

4) Τὸ αὐτοχαρακτηριζόμενο «Παρατηρητήριο τῶν Συμφωνιῶν τοῦ Ἐλσίνκι», ἀποτέλεσε τὸν μοναδικὸ μάρτυρα ὑπεράσπισης τῆς Σαηεντολογίας στὶς δίκες γιὰ τὴ διάλυση τοῦ ΚΕΦΕ. Στὴ Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο καὶ γενικότερα στὴν Εὐρώπη τὸ «Παρατηρητήριο», στὸ ὁποῖο το παράρτημα ποὺ λειτουργεῖ στὴν Ἑλλάδα περιγράφεται σὲ κυβερνητικοὺς καὶ δημοσιογραφικοὺς κύκλους ὡς «στρατηγικὸς βραχίονας τοῦ State Department». Καὶ ὅμως ἡ ὁμάδα αὐτὴ τυγχάνει ἰδιαίτερης ἐκτίμησης σὲ μερικοὺς ἑλληνικοὺς κύκλους.