Η εμπειρική δύναμη της πίστεως

Πηγή: "Τρελογιάννης" 

 Η εμπειρική δύναμη της πίστεως

Οι Άγιοι δείχνουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Ορθόδοξη θεολογία έχουν αποτελέσματα

 

του π. Ι. Ρωμανίδη

Από όλα αυτά φαίνεται η μεγάλη αξία των Αγίων της Εκκλησίας, που είναι τα πραγματικά μέλη του Αναστημένου Σώματος του Χριστού και τα πραγματικά μέλη της Εκκλησίας. Οι Άγιοι δείχνουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Ορθόδοξη θεολογία έχουν αποτελέσματα. Γι’ αυτό η εορτή των Αγίων Πάντων έχει πολύ μεγάλη σημασία και σπουδαιότητα. Όταν μια Εκκλησία οδηγή τον άνθρωπο στην αγιότητα, τότε διακρίνεται για την επιτυχία, διαφορετικά είναι αποτυχημένη. Θεολογία που δεν «παράγει» Αγίους, δεν είναι Ορθόδοξη.

«Το κριτήριο της Ορθοδοξίας είναι η επιτυχία. Ποια είναι η επιτυχία; Η επιτυχία είναι να περνάη κανείς από την κάθαρση, να πάη στον φωτισμό και εν καιρώ να φθάση στην θέωση ή σε αυτή την ζωή ή στην άλλη. Οπότε, σωστή θεολογία κρίνεται από την επιτυχία της θεολογίας και σωστή εφαρμογή της θεραπευτικής αυτής θεολογίας κρίνεται από το κατά πόσον ο Επίσκοπος, και ο κλήρος γενικά, επιτυγχάνουν στο έργο τους. Οπότε, θα έλεγε κανείς, ότι το βασικό κριτήριο της Ορθοδοξίας είναι η Κυριακή των Αγίων Πάντων».

Αυτό φαίνεται και στην εποχή των Μαρτύρων, αλλά και των Νεομαρτύρων. Όταν ένας μάρτυρας κατά τους αρχαίους διωγμούς και ένας Νεομάρτυρας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας άντεχε τα βασανιστήρια και δεν ηρνείτο τον Χριστό, αυτό ήταν δείγμα ότι η πίστη του ήταν ορθή και αυτό ήταν το μεγαλύτερο κήρυγμα.

«Εκείνα τα χρόνια δεν είχαν ηθικολογικά κηρύγματα μορφωμένων θεολόγων, οι οποίοι λένε ωραία πράγματα για να επηρεάσουν με την ωραιολογία τον κόσμο. Οι καλόγεροι την εποχή εκείνη δεν ενδιαφερόντουσαν για τέτοιου είδους κατήχηση και διδασκαλία. Εκείνο που τους ενδιέφερε ήταν τι είναι η δύναμη αυτής της πίστεως, τι είναι η εμπειρική μαρτυρία αυτής της πίστεως, που κάνει έναν άνθρωπο να πιστεύη. Γι’ αυτό, βλέπουμε εκείνα τα χρόνια, όλοι οι άνθρωποι, ήταν με τα κομβοσχοίνια».

Εμείς στηριζόμαστε στην εμπειρία των Αγίων, αφού αυτοί απέκτησαν την γνώση του Θεού.

«Ο Προφήτης και οι Απόστολοι και οι Άγιοι της Εκκλησίας είναι η αυθεντία η δική μας περί του Θεού. Εμείς έχουμε πίστη στον Θεό μέσω αυτών των ανθρώπων. Δεν μπορούμε να έχουμε άμεση εμπειρία περί του Θεού, εκτός αν έχουμε φθάσει στο στάδιο του φωτισμού και της ενώσεως ή Θεώσεως στην πνευματική μας ζωή».

Η μεγάλη αξία των Αγίων έγκειται και στην προσευχή τους για μας. Επειδή είναι Θεούμενοι, έχουν παρρησία στον Θεό και πρεσβεύουν για μας. Επικαλούμαστε τις πρεσβείες τους, επειδή γνωρίζουμε ότι είναι φίλοι του Θεού και έχουν μεγάλη παρρησία στον Θεό.

Αυτό το βλέπουμε στον Αβραάμ που συζητούσε με τον Θεό να μη καταστρέψη τα Σόδομα και τα Γόμορα, όπως και στον Μωυσή που μάλωνε με τον Θεό υπέρ του λαού.

Πηγή: Σεβ. Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου: "Εμπειρική Δογματική τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου Ρωμανίδη". Τόμος Α'