Περί "πρώην" Ράσκας

Σχόλιο Νικολάου Πανταζή

στο Άρθρο του π. Άγγελου Αγγελακόπουλου

Θέλω να σταθώ σε μία μόνο παράγραφο, αυτή όπου αναφέρεται στον δήθεν "πρώην", Σεβασμιώτατο όντως, Μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο καὶ νὰ σχολιάσω μία μεγίστη ασέβεια που πέρασε κάπως απαρατήρητη.

Ο π. Άγγελος, ζώντας σ' ένα ιδιωτικό του αντιοικουμενιστικό κόσμο, "αγγελικά πλασμένο" παραδίδεται σε έναν υποβιβαστικό για τον εαυτό του συμβιβασμό και επάρατο για τη στάση του εφησυχασμό. Συγκεκριμένα αναφέρει:

"Εντούτοις, προδίδοντας τον Γέροντά τους, κατάφεραν να οδηγήσουν την Σερβική Σύνοδο στην απόφαση της καθαιρέσεως του πνευματικού τους αδελφού και μοναδικού εναπομείναντος, πραγματικού, αυθεντικού και γνησίου διαδόχου του Οσίου Ιουστίνου, Σεβ. Μητρ. "πρώην" (η υπογράμμιση και τα εισαγωγικά δικά μου προς ένδειξη διαφωνίας και διαμαρτυρίας!) Ράσκας και Πριζρένης κ. Αρτεμίου.

Πρώτον, αποτελεί ασέβεια μεγάλη η αναφορά του "πρώην" περί του "μοναδικού εναπομείναντος, πραγματικού, αυθεντικού και γνησίου διαδόχου του Οσίου Ιουστίνου!" Εφ' όσον ο Σεβ. Μητρ. Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιος είναι για σας, πάτερ, όντως  ο "πραγματικός, αυθεντικός και γνήσιος διάδοχος" του Αγίου Ιουστίνου, τότε δεν θα έπρεπε να υπολογίζετε την υποτιθέμενη "καθαίρεσή" του, ειδ' άλλως τί σόϊ αυθεντικότητα και γνησιότητα ειν' αυτή ως καθαρά εκπροσώπηση ενός μεγιστάνα Αγίου;

Εάν έπραξε οποιαδήποτε τινά άξια καθαιρέσεως, τότε δεν εκπροσωπεί επαρκώς και δικαίως τον Άγιο Ιουστίνο και απωλεί πάσα αυθεντικότητα και γνησιότητα που απορρέει εκ της πνευματικής πατρότητος. Η φράση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου εντοπίζει ακριβέστατα αυτή, όχι μόνο την ανακολουθία αλλά ήθους ασυνέπεια και γαϊδουρινή αχαριστία του Ιούδα: "Ει δε εφίλεις, τι και επώλεις;" Εφ' όσον λες ότι τον αγαπάς και τον φιλείς, τότε γιατί πας και τον προδίδεις;

Εφ' όσον, εσύ, π. Άγγελε, λες πως σέβεσαι και αναγνωρίζεις τον Σεβ. Μητρ. Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο ως τον "μοναδικό, πραγματικό, αυθεντικό και γνήσιο διάδοχο" του Αγίου Ιουστίνου, τότε ΓΙΑΤΙ ασεβέστατα τον αποκαλείς "πρώην";

Σε παρακαλώ, π. Άγγελε, εν ονόματι της ιερωσύνης που κατέχεις, να επανορθώσεις την μεγάλη σου αυτή ασέβεια προς τον Άγιο Ιουστίνο και να μας πεις πάλι δημοσίως διά άρθρου ή σχολίου, εάν ο "μοναδικός, πραγματικός, αυθεντικός και γνήσιος διάδοχός" του Αγίου Ιουστίνου, είναι καθηρημένος ή όχι.

Δεν σας επιτρέπετε να το "παίζετε σε δύο ταμπλώ", εσείς οι δίγνωμοι και δίψυχοι αντιοικουμενιστές, να τιμάτε τον Άγιο Ιουστίνο αλλά και να ατιμάζετε το "μοναδικό, πραγματικό, αυθεντικό και γνήσιο διάδοχό του!" Να σκορπάτε δυσωδία ασεβείας αναγνωρίζοντας την καθαίρεση και αποκαλώντας τον υποτιμητικά ως "πρώην" και από την άλλη να υπερηφανεύεστε και να κοκορεύεστε πως εσείς και η εκλεκτή σας ομήγυρη ετύχατε άξιοι ουρανίων θεοσημειών και υπερθαύμαστης ευωδίας εκ του Αγίου Ιουστίνου, ως "ευλογία" και επιβράβευση της μεγίστης ασεβείας και προσβολής σας προς το Πανσέβαστο Πρόσωπο του  Σεβ. Μητρ. Ράσκας και Πριζρένης Αρτεμίου.

Αλλιώς, τί τον αποκαλείς "Σεβασμιώτατο" και ποιά ακριβώς σεβασμιότητα του αποδίδεις; Και αυτό το υποκριτικό "δυστυχώς" τί το ήθελες, πάτερ Άγγελε; Κάθεσε και δημαγωγείς θεατρινίστικη θρηνωδία:

"Δυστυχώς, τώρα πρωτοστατούν μαζί με τον Μακ. Πατριάρχη κ. Ειρηναίο στις οικουμενιστικές παρεκτροπές, συμπροσευχόμενοι παρανόμως και αντικανονικώς, συναγελαζόμενοι, συντρώγοντες, συμπίνοντες...".

ΠΩΣ βρήκες τη δύναμη να καταγγείλεις τις συμπροσευχές και τα φαγοπότια ως γενόμενα "παρανόμως και αντικανονικώς", αλλά δεν διαθέτεις την ίδια απαιτούμενη παρρησία να καταγγείλεις και αυτή την καθαίρεση ως γενομένη "παρανόμως και αντικανονικώς"; ΠΟΥ σκοντάφτεις, π. Άγγελε, και τον "σταμπάρεις" αναιδέστατα ως "πρώην";

Οι εχθροί του Αγίου Ιουστίνου και του πνευματικού του υιού, επιθυμούσαν να δουν τον Σεβασμιώτατο Αρτέμιο έκπτωτο, δεδιωγμένο και φιμωμένο ως "πρώην" και τα κατάφεραν! Επίσης κατάφεραν να προσελκύσουν την αναγνώριση της ΠΑΝΑΔΙΚΟΥ καθαιρέσεως εκ μέρους των "δεινών" υποτίθεται "Αντιοικουμενιστών" και να τους έχουν στο πλευρό τους.

Αναρωτιέμαι, υπάρχει καθόλου μέσα στην ιερατική σας ψυχή, ΔΙΨΑ Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης και Αγιοπατερικής Αληθείας;

Κλείνοντας, θέλω να σου υπενθυμίσω τα λόγια του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του οποίου την Θεία Λειτουργία αυθαίρετα πλεόν επιτελείς, πως η κατάρα της αδικίας και συκοφαντίας, δεν επιστρέφει μόνο στις κεφαλές των ενόχων, αλλά και αυτών ακόμη που συνευδοκούν, αναμασούν και μεταδίδουν τέτοιες αδικίες.

Μετά λύπης

Νικόλαος Πανταζής