Γιατί αποτειχίστηκα από τον μητροπολίτη Σύρου; (Ιερομόναχος Ευθύμιος)

Πηγή: "Κατάνυξις"

Ιερομόναχος Ευθύμιος Χαραλαμπίδης

Διατί υπεχρεώθην να διακόψω το μνημόσυνον του Σεβ. Σύρου

Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.» 

• ΠΟΛΛΟΙ ΙΕΡΕΙΣ, ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ, ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ 

Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ Εὐθύμιος Χαραλαμπίδης, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Ἄνδρου, μὲ ἐπιστολήν του πρὸς τὸν «Ο.Τ.» ἐξηγεῖ, διατὶ ὑπεχρεώθη νὰ διακόψη τὸ μνημόσυνον τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου. Εἰς τὴν ἐπιστολὴν καταγράφονται ἐκτροπαὶ ἐκ τῆς μυστηριακῆς ζωῆς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολούθως:

Ἀποστέλλω στὴν ἔγκριτη ἐφημερίδα σας κάποιες σκέψεις, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀπόφασή μου νὰ διακόψω τὸ Μνημόσυνο τοῦ Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου καὶ ἀφορμῶνται ἀπὸ δυὸ πρόσφατα γεγονότα.

Τὸ ἕνα εἶναι ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Πάπα Φραγκίσκου τὸν Μάϊο τοῦ 2014 στὴν Ἁγία Γῆ.

Ὁ παν-Αἱρετικος Πάπας καὶ οἱ κοινωνοῦντες μετ' αὐτοῦ στὸν φρικτό Γολγοθά!

 Παρακολουθήσαμε μὲ ὀδύνη τὴν συμπεριφορὰ τοῦ ὀρθόδοξου Πατριάρχη. Τὸν εἴδαμε νὰ συμπροσεύχεται μὲ τὸν Πάπα, νὰ ἀλληλοασπάζονται, νὰ δέχεται ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος τὸ θεατρινίστικο... χειροφίλημα ἀπὸ τὸν Πάπα, νὰ συμπορεύεται μετὰ τοῦ Πάπα εἰς τὰ ἅγια προσκυνήματα καὶ δὴ εἰς τὸν Πανάγιο Τάφο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ μας, ὡσὰν ὁ βλασφημῶν τὴν Ἁγία Τριάδα καὶ ἀποσχισθεὶς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία αἱρετικὸς Πάπας νὰ ἦτο συνεπίσκοπός του!

Κατὰ τοὺς ἁγίους Πατέρες μας, αὐτὲς οἱ ἐνέργειες τοῦ Πατριάρχη ἀποτελοῦν πνευματικὴ μοιχεία. Κι ὅμως, πέρα ἀπὸ κάποιες μεμονωμένες διαμαρτυρίες, κλῆρος καὶ λαὸς παθητικὰ ἀποδέχονται πλέον τὶς βλάσφημες πράξεις του. Εἰδικὰ οἱ ποιμένες δὲν ἐξεγέρθησαν, δὲν ἤλεγξαν τὶς παράνομες πράξεις του, ὥστε νὰ σταματήσει τὸ κακό. Ἀλλὰ ἀπεναντίας σὰν νὰ εἴμαστε ὅλοι ὑπνωτισμένοι, δὲν ἔχουμε τὸ σθένος, σύσσωμοι καὶ ὁμόψυχοι, νὰ ἀντιδράσουμε σ’ αὐτὸ τὸ καταστροφικὸ ρεῦμα, ποὺ ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸ Φανάρι.

Ἀλλὰ κατὰ τὸν μέγαν ἐν θεολόγοις καὶ μέγιστο Ὁμολογητὴ ἅγιο Μάξιμο, ἡ ὀρθὴ πίστις εἶναι «τὸ μέγα καὶ πρῶτον τῆς σωτηρίας φάρμακον». Γράφει: «Φυλάξομεν, δέ μᾶλλον τό μέγα καί πρῶτον τῆς σωτηρίας ἡμῶν φάρμακον τήν καλήν λέγω τῆς πίστεως κληρονομίαν· ὁμολογοῦντες ψυχῇ τε καί σώματι μετά παρρησίας, ὡς οἱ Πατέρες ἡμᾶς ἐδίδαξαν» (Ἁγίου Μαξίμου Ὁμολογητοῦ P.G. 91, 465).

Τὸ δεύτερον γεγονὸς ποὺ μᾶς ἄφησε ἄναυδους, συνέβη στὶς 2 Ἰουλίου τοῦ 2014 στὴν Σύρο. Εἴδαμε τὸν ὀρθόδοξο ἐπίσκοπο Σύρου Δωρόθεο, νὰ προσέρχεται στὴ λυκοφωλιὰ τῶν Παπικῶν τῆς Σύρου καὶ νὰ ...συμμετέχει στὴν χειροτονία τοῦ αἱρετικοῦ παπικοῦ ἐπισκόπου Πέτρου!

Ἐκφώνησε λόγο γιὰ τὴν εὐόδωση τοῦ ἔργου τοῦ παπικοῦ ἐπισκόπου, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν ἐκλατινισμὸ τῶν Ὀρθοδόξων· φώναξε «ἄξιος» (φρῖξον Ἥλιε!) καὶ πρόσφερε παπικὴ μίτρα στὸν αἱρετικό ἐπίσκοπο καὶ ἐπὶ πλέον (ὤ τῆς μεγίστης πλάνης) εἶπε μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς: Μαζὶ «εἰς τό τίμιον πρόσωπόν σας ἀνεγνωρίσαμεν καί ἀναγνωρίζομεν ἕνα ἀδελφόν ἀπό καρδίας, μέ τόν ὁποῖον μᾶς συνδέουν ἄριστοι καί ἀδιάπτωτοι δεσμοί κοινῆς καί ἀδελφικῆς συνοδοιπορίας»!

Ἡ πράξη του αὐτή, μάλιστα, συνέβη τὴν ἡμέρα ποὺ εἰδικὰ στὴν Ἄνδρο, τιμᾶται ἡ Παναγία ἡ Μυροβλύτισσα (ἡ εἰκόνα εἶναι δῶρο ἀπὸ τὴν Παναγία τῶν Βλαχερνῶν ΚΠόλεως) ποὺ εἶναι καὶ προστάτιδα τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς. Καὶ κανένας Ἐπίσκοπος ἢ κληρικὸς δὲν διαμαρτυρήθηκε, ἐκτὸς ἀπὸ κάποια ἐκκλησιαστικὰ Μ.Μ.Ε.

Αὐτὰ εἰδικὰ τὰ γεγονότα, αὐτὲς οἱ αἰσχρὲς πράξεις μὲ πλημμύρισαν ἱερὴ ἀγανάκτηση καὶ μὲ ἔκαναν νὰ ἐφαρμόσω τὴν ἀπὸ πολὺ καιρὸ κυοφορούμενη καὶ μελετώμενη ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου τοῦ Ἐπισκόπου μου. Εἶπα, πρέπει νὰ ξεπεράσω τοὺς δισταγμοὺς τῆς ὑπακοῆς στὸν Ἐπίσκοπο, ἐφ’ ὅσον αὐτὸς δὲν ὑπακούει καὶ δὲν ἐφαρμόζει τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας, ἀντίθετα καταλύει ὅλον τὸν Εὐαγγελικὸν νόμο, ὅλους τοὺς Ἁγίους μας, ὅλους τοὺς ἀγωνιστὲς μοναχούς μας, μὲ τὰ παραδείγματα τῶν ὁποίων μᾶς ἐγαλούχησε ὁ Γέροντάς μας.

Εἴμαστε στὴν Μητρόπολη Σύρου δώδεκα νησιά. Ὑπάρχουν σ’ αὐτὰ πολλὰ μοναστήρια, πολλοὶ ἱερεῖς, ἱερομόναχοι, μοναχοί, μοναχὲς καὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοί. Καὶ μέχρι τώρα, εἴτε ἀπὸ ἄγνοια, εἴτε ἐφαρμόζοντας μιὰ κακῶς ἐννοούμενη ὑπακοή, (ὅπως ἁγιοπατερικὰ ἀναλύει τὸ γεγονὸς ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης) ποτὲ δὲν διαμαρτυρηθήκαμε δημόσια, παρότι μέσα μας “βράζαμε”, γιὰ ὅσα ἀπαράδεκτα συμβαίνουν στὴν Μητρόπολή μας. (Ἐγὼ προσωπικὰ εἶχα προχωρήσει ἐδῶ καὶ κάποιους μῆνες στὴν διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ Ἐπισκόπου μου, πρὶν τοῦ τὸ ἀνακοινώσω καὶ ἐπίσημα).

 Ἐδῶ καὶ δεκαετίες γίνονται μικτοὶ γάμοι· χρόνια τώρα οἱ βαπτίσεις ἀντικαταστάθηκαν μὲ τὸ χρίσμα· ἡ Θ. Κοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μεταδίδεται στοὺς Παπικούς καὶ παράλληλα οἱ δικοί μας «κοινωνοῦν» τὴν “ὄστια” ἀπὸ τοὺς παπικούς. Καὶ παρόλα 

αὐτά, ἐπικρατεῖ «ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή».

Ἐλπίζω νὰ δημοσιεύσετε αὐτὴ τὴν ἐπιστολή, σὰν μιὰ ὁμολογιακὴ μαρτυρία, γιὰ νὰ πληροφορηθεῖ ὁ λαός μας καὶ οἱ εὐσεβεῖς ἱερεῖς μας καὶ μοναχοί, αὐτὰ ποὺ γίνονται στὴν Ὀρθόδοξη Μητρόπολή μας, ἡ ὁποία κάτω ἀπὸ τὴν ποιμαντορία τοῦ ἐπισκόπου Σύρου κ. Δωρόθεου ἐξουνιτίζεται συστηματικά.

Νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς μυροβλύτιδος Παναγίας τῆς Ἄνδρου, ποὺ ἀναβλύζει μύρον ἅγιον· τοῦ ἁγίου μεγάλου Ἱεράρχου Νικολάου τοῦ θαυματουργοῦ καὶ προστάτου τῆς Ἱ. Μονῆς μας καὶ τὶς ταπεινὲς εὐχές μου.

Ἱερομόναχος Εὐθύμιος (Χαραλαμπίδης)

Ορθόδοξος Τύπος, α.φ. 2038, 26 Σεπτεμβρίου 2014