ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ "ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ" ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠOΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

ΑΠΑΝΤΗΣΗ  ΣΤΙΣ  "ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ"

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠOΛΙΤΗ

 ΠΕΙΡΑΙΩΣ

τοῦ θεολόγου Νικολάου Πανταζῆ

Με ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 2014, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ καταφεύγει υποκριτικά σε ευσεβοφανείς και ταπεινολογούσες ευχαριστίες για τις υποτιθέμενες "ύβρεις" εις βάρος του, υπερασπιζόμενος προφανώς τον πληγωμένο του δεσποτοκρατικό εγωϊσμό και διαφημιζόμενος, όπως συνηθίζει να κάνει, "την βασιλίδα των αρετών, την "διάκρισι" και την "μεγαλειώδη ταπείνωση" την οποία εμμέσως διατείνεται πως ασφαλώς κατέχει.

Υπενθυμίζω όμως στη μεγαλειότητά του, το εγερτήριο ρητό του Γεροντικού, "η ταπείνωση είναι περίεργο πράγμα, την χάνει κανείς μόλις σκεφθεί ότι την έχει... Για αυτό λοιπόν, ως μή ώφειλε, αισθάνεται την άμεση ανάγκη να προβεί εις αποκατάστασιν της κατεδαφισμένης του τιμής, η οποία "βαναύσως υβρίστηκε" από αναρτήσεις "ανεπιγνώστων ζηλωτών".

Κατ' ιδίαν όμως ταπεινολογίαν αυτού, "αποφεύγει αναξίως" το λόγο του Κυρίου: "ουαί όταν καλώς υμάς είπωσι πάντες οι άνθρωποι" (Λουκ. 6, 26). Από αυτό το "αποφεύγω αναξίως" προκύπτουν δύο εύλογες, ίσως και υπονοούμενες εκδοχές:

   α) αποδέχεται το "γεγονός" πως όντως γίνεται αποδέκτης πληθώρας καλών λόγων, επευφημιών, επαίνων, κολακειών
και μακαρισμών παγκοσμίως, αλλά σταθερώς και "αναξίως" τα "αποφέυγει" (για να μην το "πάρει πάνω του" και υπερηφανευθεί λαβάνοντας κοσμικήν δόξαν παρ' ανθρώποις και ουχί παρά τω Θεώ,

   β) δεν τον ευ-λογούν "πάντες οι άνθρωποι" αλλά τουναντίον, το χειρότερον, τον ελέγχουν μερικοί (όχι και περιφρονητέοι) Ορθόδοξοι Πιστοί και Εκκλησιαστικά πρόσωπα παγκοσμίως, για καταφρόνηση Ιερών Κανόνων, μετάθεση ορίων του Θεού, ακύρωση των Αγίων Πατέρων, κοινωνία μετά ακοινωνήτων, μνημόνευση αιρετικών και συγκάληψη των βλασφημιών δήθεν ως "απλώς κάποιες ιδιόρρυθμες και επαμφοτερίζουσες δηλώσεις".

Δηλαδή, απλά τα πράγματα, απλές δηλώσεις... Ανάξιες λόγου διαδόσεις... Παρ' όλα αυτά, δεν αποφεύγει να ασχολείται με σχόλια επωνύμων και ανωνύμων επικριτών του. Καλό αυτό. Βοηθά εν μέρει εις επίγνωσιν αυτογνωσίας ελθείν. Εάν όμως ειλικρινά τον ενδιέφερε και ο άλλος εξ' ίσου σημαντικός λόγους του Χριστού "τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι;" (Ματθ. 16, 13) θα ερευνούσε ταπεινά τις βαριές, σοβαρές και υποστατές κατηγορίες εκκλησιαστικών προσώπων, θα τις εκτιμούσε και δεν τις πιστοποιούσε θα τις αναιρούσε (εάν τελικώς μπορούσε) με επιχειρήματα Αγιοπατερικά και όχι "φληναφήματα" ηχηρά και θρηνολογήματα μοιρολογικά.

Εν προκειμένω, ας αναφερθεί "εναύλως" και συγκεκριμένως σε ποιές ακριβώς κατηγορίες αναφέρεται και ας αποφεύγει την βολική πλάνη του Ονοματοκρυπτισμού. Η αλήθεια είναι πως δεν τον συμφέρει καθόλου, υποκριτικά να προσκομμίζει λόγον αγαθόν του όντως μεγάλου και οσίου ανδρός π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, (ο οποίος είχει και αυτός τα τεράστια εκκλησιολογικά του λάθη) ο οποίος, δέχεται, αναγνωρίζει και υποστηρίζει την Διακοπή Μνημονεύσεως και Αποτείχιση των Πιστών ως Έγκυρο και Υποστατό Νομοκανονικό “Δικαίωμα”:

«Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος έγραφε:  'Η αποτείχιση είναι, «κανονικόν δικαίωμα... Άν τις, χρησιμοποιών το δικαίωμα αυτού, παύση το μνημόσυνον, ΚΑΛΩΣ ΠΟΙΕΙ!» («ΤΑ Δύο Άκρα», σελ. 90). Σε άλλο σημείο όμως, του ιδίου βιβλίου, ο π. Επιφάνιος είναι πιό αναλυτικός. Μιλάει συγκεκριμένα για αποτείχιση από τον τότε πατριάρχη Αθηναγόρα (πόσο μάλλον σήμερα από τον διαπράξαντα και ειπόντα τρισχειρότερα εκείνου, τον πατριάρχη Βαρθολομαίο)· και διδάσκει ότι η αποτείχιση από τον Αθηναγόρα (και σήμερα τον Βαρθολομαίο) είναι δικαίωμα:

“Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας έχει κηρύξει αιρετικά φρονήματα. Ούτε κατεδικάσθη όμως εισέτι υπό της Εκκλησίας ούτε απεκήρυξεν αυτός την Εκκλησίαν και εξήλθεν εξ' αυτής. Παραμένει και ενεργεί εντός της Εκκλησίας... Τελεί μυστήρια. Ημείς τί δυνάμεθα να πράξωμεν;

α) Να προσευχώμεθα υπέρ ανανήψεως και μετανοίας αυτού.

β) Να διαμαρτυρώμεθα κατ’ αυτού και να αγωνιζόμεθα. Αν δε η συνείδησις τινος δαν ανέχηται να μνημονεύει του ονόματος αυτού, έχει το δικαίωμα, προβαίνων έτι περαιτέρω, να παύση το μνημόσυνον του ονόματος αυτού, συμφώνως τω ΙΕ΄ Κανόνι της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Τούτο όμως είναι το έσχατον βήμα, εις ο δύναται να προχωρήση, αν θέλη να μη ευρεθή εις σχίσματα και εις ανταρσίας. Παύων δηλαδή το μνημόσυνον,  δεν θα μνημονεύη ετέρου Επισκόπου”» («Τα Δύο Άκρα», σελ. 89).

Σεβ. Μητροπολίτα Πειραιώς,

"εκ των λόγων σου κρινώ σε" με την έννοια εκφέρω δικαίαν κρίσιν. "Ει γαρ εύρον χάριν ενώπιόν σου" μαρτύρησον και απάντησον εις τα παρακάτω ειλικρινά και όχι ειρωνικά ή παγιδευτικά ερωτήματά μου. Εννέα ειν' αυτά, συμβολικά, όπως και τα Τάγματα των Αγίων Αρχαγγέλων. Εξ' ου και το όνομά σου.

Εφ' όσον το ΠΑΝσοφον, ΠΑΝάγιον και ΠΑΝτοδύναμον Πνεύμα εφώτισε τον λίαν αγαπητό εις σε, Μέγαν και Ιερόν Φώτιον και τους λοιπούς Αγίους και Θεοφόρους Πατέρες της Αγίας Αποστολικής Πρωτοδευτέρας Συνόδου, να συστήσουν Στάσιν Μοναδικήν, να συγκροτήσουν Επιστήμην Ποιμαντικήν, διά Συνοδικής ιδία διαγνώμης, την της Μνημονεύσεως Διακοπήν και Αποτείχισιν (Απομάκρυνσιν) εκ λατινοφρόνων και αιρετικά διδασκόντων οικουμενιστών σου προέδρων, με τους οποίους εσύ συμβιβάζεσαι, ενώνεσαι και ενσωματώνεσαι, ΚΑΙ, εφ' όσον θέλεις να επικαλείσαι τον αγαπητό σε όλους μας π. Επιφάνιο, ο οποίος ευθαρσώς και κατονομαστικώς σου δηλώνει και σε διαβεβαιώνει πως ο Πατριάρχης είναι αιρετικός "κηρύττει αιρετικά φρονήματα" (ΠΟΛΥ βαρειά δήλωση και εκ των πραγμάτων και πράξεων αληθινή!) και σου υπογραμμίζει πως βεβαίως έχεις και ασφαλώς κατέχεις το αναφαίρετον εκ Θεού σοι δοθέν Νομοκανονικόν "Δικαίωμα" της Διακοπής Μνημονεύσεως, (η λέξη "δικαίωμα" έχει παρεξηγηθεί, διότι δεν είναι το θέμα εκεί, εάν συνιστά δυνητική επιλογή, αλλά εφ' όσον κανείς βρεί την αγία δύναμη, την Επουράνια Αρετή και τόλμη Αγιοπατερική να προβεί σε αυτή την Θεάρεστη και Θεοπρόβλητη Διακοπή, τότε έχει κάθε κάλυψη Νομοκανονική και εξασκεί αναφαίρετο Θεϊκό Δικαίωμα, όχι με την έννοια της δυνατότητος αλλά με την υπερεξόχως Αγιογραφική έννοια του θελήματος του Θεού, "δίδαξόν με, τα δικαιώματά Σου!" Τα ΘΕΛΗΜΑΤΑ Σου! Και μιάς και το δικαίωμα σημαίνει θέλημα, τότε δεν έχει ουδείς ουδένα δικαίωμα να σε εγκαλέσει για υποτιθέμενο "σχίσμα" όταν ολοψύχως εφαρμόζεις ακριβώς το ΘΕΛΗΜΑ του Θεού, τότε, σε παρακαλώ δέσποτα ώ άγιε (με παραλειτουργική έννοια) Πειραιώς, απάντησέ μου εσύ, που μου απέστειλες κάποτε προσωπικώς το ιερότατον πόνημά σου περί Παπισμού, εις ένδειξιν ευχαριστίας και ευαρεστήσεώς σου επί της Ανοικτής μου Επιστολής προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, εδώ:   http://www.wallingoff.com/what-is/91/

1.  ΔΙΑΤΙ, Μητροπολίτα Πειραιώς, δεν προβαίνεις αδεσμεύτως και ανυποχωρήτως να ποιήσεις το ΘΕΛΗΜΑ του Θεού και να πειθαρχίσεις ολοψύχως σε αυτό; Δεν γνωρίζεις το "Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις;" Δεν γνωρίζεις πως το "ΔΕΙ" σημαίει ΠΡΕΠΕΙ; Βεβαίως και το γνωρίζεις και δεν είναι ανάγκη να σου το υπενθυμίσω εγώ! Τότε, ΔΙΑΤΙ δεν ποιείς υποχρεωτικώς αυτό που ΠΡΕΠΕΙ, που θέλει και σου επιβάλλει ο Θεός, που σου εντέλλονται οι Θεοφόροι, Θεοφώτιστοι Άγιοι Πατέρες; ΔΙΑΤΙ διαστρέφετε, εσύ και το "Αντιαιρετικό σου Γραφείο", Οδούς Κυρίου τας ευθείας και διαστρεβλώνετε αυτό το "ΔΕΙ" πως είναι τάχα "δυνητικόν" κι' αποτελεί επιλογή; Κι εάν έστω, αποτελεί "επιλογή" αυτό το ΔΕΙ Θεώ πειθαρχείν, ΓΙΑΤΙ πειθαρχείς σε ανθρώπους ηγέτες και μάλιστα ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και όχι στον ΘΕΟ και ΔΟΜΗΤΟΡΑ Κύριο που σου δώρησε την Αρχιερωσύνην; Αλήθεια, δεν θα'πρεπε αυτή σου έστω, η επιλογή, αυτομάτως και ανεξετάστως να κινηθεί προς το Θεό, όπως λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ότι "υπακοή εστί ανεξέταστος κίνησις"; Αλήθεια, εσείς οι Δεσποτοηγούμενοι αγρυπνούντες υπέρ των ψυχών ημών, σε ποιόν κάνετε παραδειγματική υπακοή ώστε να υπακούμε και μεις με τη σειρά μας σε σας;

2.  ΔΙΑΤΙ ΔΕΝ "λαμβάνεις υπ' όψιν σου την διϊστορική και διαχρονική" (όπως τόσο όμορφα αποφθέγγεσαι) απάντηση και προτροπή που σου δίδει "ο Πανάγαθος και Πανάγιος Θεός, ο ΔΟΜΗΤΩΡ της Εκκλησίας Κύριος", ουχί διά νεωτέρων, σεβαστών Οσίων Γερόντων και Ασκητών, αλλά ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΗΜΩΝ οι οποίοι ασφαλώς είχον και απολύτως κατείχον "την απόλυτη μέθεξη και κοινωνία με την Ενυπόστατη Αλήθεια, και ΟΥΔΕΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ με την ΑΙΡΕΣΗ και ΟΥΔΕΜΙΑ επιτελούσαν Μνημόνευση Αιρετικών Ηγετών; Ή μήπως εκ της Ζ' Συνόδου και εξής, η Εκκλησία "χάθηκε" (αν είναι ποτέ δυνατόν!), έλειψαν παντελώς οι Πρόμαχοι και Μονομάχοι της Ορθοδοξίας και χρειάστηκε τελικώς να περάσουν τόσοι αιώνες ώστε να γίνει η Αποκατάστασις (αίρεση και αυτή) της Εκκλησίας εν τω προσώπω του π. Επιφανίου, και έτσι να διαμορφώνεται μία νέα αίρεσις πλέον, ο "Επιφανισμός";

Εσύ, ο οποίος, όπως έλεγε χαριτολογώντας, ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος, "εσύ που έχεις και Αγγελικό όνομα", ΠΩΣ, απορώ, ΠΩΣ το επιτρέπει η Αρχιερατική σου συνείδηση να Μνημονεύεις Πατριάρχη ο οποίος Μημονεύει Πάπα; Πως δεν τρέμουν αι χείραι σου κρατώντας τον Αχώρητον παντί; Και πως χωρεί εν τω σω νοϊ η κοινωνία σου αύτη, η ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗ; ΔΕΝ γνωρίζεις πως η Μνημόνευση αποτελεί ΕΝΩΣΗ μυστηριακή, δογματική και πίστεως αποδοχή; Βεβαίως γνωρίζεις! Δεν θέλω, επί του παρόντος, να κάνω αναφορές σε δικά σου λόγια και φανταχτερές δηλώσεις της περισπούδαστης Αντιαιρετικής σου Ομάδος, που αποδεικνύουν πως γνωρίζετε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τί εστί Μνημόνευσις Αιρετικών.

Και ΜΗ μου πείτε, πως δεν είναι ακόμη κατεδικασμένοι από Σύνοδο! Διότι ΠΟΙΑ ΣΥΝΟΔΟ επικαλέστηκε ο Απόστολος Παύλος όταν έλεγε αυστηρά "Αιρετικόν άνθρωπον, μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτού» (Τίτ. γ', 10); Μήπως προέτρεχε η γλώσσα της διανοίας του; Ποιά Γλώσσα; "Γλώσσα Χριστού, Παύλος! Γλώσσα Παύλου Χρυσόστομος!" Μήπως τότε θα εγκαλέσετε και το Χριστό τον Ίδιο ο Οποίος ΕΔΟΓΜΑΤΙΣΕ για ΛΥΚΟΥΣ βαρείς, χωρίς να αναμένει κάποια κατοπινή Σύνοδο πρωτίστως;

3.  Και ΠΟΙΑ Σύνοδος και ΠΟΙΟΣ Άγιος Πατήρ εδίδαξε πως επιτρέπεται (αν είναι ποτέ δυνατόν!) να επιβιώνουμε αρμονικώς, να συνυπάρχουμε ελευθέρως και να ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ με αυτούς τους ΒΑΡΕΙΣ ΛΥΚΟΥΣ και ΜΑΛΙΣΤΑ να τους Μνημονεύουμε "εις τόπον και εις τύπον ΧΡΙΣΤΟΥ"; Αλήθεια, νομίζετε πως έχετε "ΝΟΥΝ Χριστού"; Είμαστε στα καλά μας, "άγιοι" Νεοπατέρες; Ο ΛΥΚΟΣ ειν' ο ΧΡΙΣΤΟΣ μου, κι' ο κατηραμένος Πάπας ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ μου; Και μάλιστα Ενωτική Μνημόνευση εκ της Ωραίας Πύλης, εν ΠΛΗΡΗ καταστολή και παντελώς ΟΛΟΓΥΜΝΗ τη κεφαλή; Και ΠΩΣ, ΣΕΒΑΣμιώτατε, ΠΩΣ ανέχεται η Αρχιερατική σου Τιμία Κεφαλή, η διάνοιά σου η όντως τρομερή, ΠΩΣ δεν τρέμει όχι μόνο αυτή αλλά και ο ουρανός και η γη, όταν σε ακούουν να λέγεις, έτσι απλά, "σαν να μην τρέχει τίποτε" όπως λένε λαϊκά, πως η μνημόνευση αυτή και όλες οι βλάσφημες, Αντορθόδοξες και ΑΝΤΙχριστες δηλώσεις του Πατριάρχου, είναι "απλώς κάποιες ιδιόρρυθμες και επαμφοτερίζουσες δηλώσεις"; Μήπως πάσχετε οι σύγχρονοι Επισκόποι από Εκκλησιολογικό Ερμαφροδιτισμό ή όπως λέει η νεολαία "το παίζετε σε δυό ταμπλώ"; ΕΞΕΛΙΠΕΝ τελείως η ΝΤΡΟΠΗ; Εδώ ντροπή-εκεί ντροπή, και ΠΟΥ 'ΝΑΙ στ' αλήθεια η Ντροπή;

4.  ΚΑΙ ΠΩΣ, ώ δέσποτα Πειραιώς Σεραφείμ, ΑΝΕΧΕΤΑΙ η ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗ σου να ΕΝΟΥΤΑΙ, με του Π.Σ."ε" τα Νικολαϊτικα τα Νεφθαλίμ; Πως δέχεσαι, εσύ ειδικώς, μία τέτοια βέβηλη εκπροσώπηση; Στη κηδεία του Πάπα ο Προεστώς να ψάλλει το "Χριστός Ανέστη"; (ο Αντίχριστος επέστη!); ΠΑΡΩΝ και εσύ που τον μνημονεύεις! Στην Λειτουργική, Κοινωνιακή, Δογματική, Μυστηριακή Ενθρόνιση του Νέου Πάπα ο Πρόεδρός σου; ΠΑΡΩΝ και εσύ που τον μνημονεύεις! Στο Πατριαρχικό Ναό, Μνημόνευση του "Πρώτου, Υπερτίμου και εξάρχου πάσης Υφηλίου του "Παναγιωτάτου" Πάπα να επιτελεί; ΠΑΡΩΝ και εσύ που τον μνημονεύεις! "Αγκαλίτσες και χαδάκια και Υπέροχα Φιλήματα Ιούδα στα Παπικά χεράκια, επί του Παναγίου Τάφου του Χριστού; ΠΑΡΩΝ και εσύ που τον μνημονεύεις! ΓΙΑΤΙ δεν ΑΡΝΕΙΣΑΙ κατηγορηματικά, ΑΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ, να σε εκπροσωπούν, ισοτίμως και ισοκύρως σε ένα Βουλευτήριο ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ Κανονολογικής, σε ένα Βολευτήριο βολέματος και Πάρτυ απαρτίας ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗΣ; Τόσο ανυπέρβλητο είναι το κόστος; Τόσο θελκτικό; Τόσο σκλαβωτικό; Σεραφείμ-Δημάς ημάς εγκατέλειπεν, αγαπήσας τον νυν πατριαρχικόν, οικουμενιστικόν αιώνα!

5.  Και ΔΙΑΤΙ υποκρίνεσαι όταν λέγεις διπλωματικώς "ότι οι εκφέροντες τις σχετικές (αιρετικές) κρίσεις δεν τολμούν να τις πραγματώσουν διά της διακοινωνίας εν τόπω και χρόνω διότι γνωρίζουν ότι από του δευτερολέπτου εκείνου θα έχουν απωλέσει ανεπιστρεπτί την εκκλησιαστική τους ιδιότητα;" Ποιάς "διακοινωνίας" δέσποτα; Διακοινωνείς και επικοινωνείς με το Πατριαρχικό περιβάλλον ή σε μαγεύει και σένα το πράσινο περιβάλλον, το γαλανόλευκο Πασαλημανιώτικο περιβάλλον; Συγχώρα πάλι, μα θα το πω: ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙΣ ΔΕΣΠΟΤΑΑΑ;;;; Λες να τρώει "ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΑΑΑ" ο Πιστός Λαός;;;; Λες να είμαστε ΤΟΣΟ ΑΣΧΕΤΟΙ, που "ο οικομενιστικός κόσμος τό 'χει τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι"; Που η "διακοινωνία" αυτή ΗΔΗ έχει προ πολλού επιτελεστεί! Και μάλιστα επί Πατριάρχου Αθηναγόρα ΔΙΑΤΑΓΗ! Αλλά, ΜΗ πάμε και "τόσο μακρυά", και ΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ, Διακοινωνία δεν επιτελείς, όταν τον Μνημονεύεις; Διακοινωνία δεν επιτελείς, όταν ασύστολα Ιερουργείς με αιρετικούς, ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΥΣ "Συλλειτουργούς υμών γενομένων"; Διακοινωνία δεν επιτελείς, όταν υπόσχεσαι απροϋπόθετα να δεχτείς στην Διαμητροπολιτική σου θερμή, υπερπολυτελή, Πλειοκτητριακή Αγκάλη; Διακοινωνία δεν επιτελείς, όταν προκειμένου να Αποτειχισθείς, περιμένεις πρώτον "κοινό ποτήριο" να επέλθει; Όταν οι ίδιοι οι Πατριάχες, κεκλεισμένων των θυρών ΗΔΗ το εφαρμόζουν; ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΘΕΟ!!! Εξήγησέ μου το, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ! ΠΟΙΟΣ, επαναλαμβάνω, ΠΟΙΟΣ Άγιος Πατέρας, έτσι το κελεύει; ΠΟΙΑ Αγία Σύνοδος έτσι το διαφεντεύει; ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟ, Δέσποτα, σε παρακαλω! Υπόδειξον το λάθος μου το θεολογικό, να ΜΕΤΑΝΟΗΣΩ, να συνέλθω, ΝΑ ΣΩΘΩ!

6. Και... εξήγησέ μου και αυτό, ως θεολογικός ειδήμων τοις πάσι γνωστός: Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, "πάει περίπατο;" Μήπως και αυτός "Κλέπτης εστί και ληστής" της θύραθεν αιρέσεως της Αγαπολογίας υμών, που ΕΝΤΕΛΛΕΤΑΙ τον Πάπα να καταρώμαστε; Και σείς τότε, ΠΩΣ τολμείτε και την Πανήγυριν αυτού επιτελείτε; Ποίοις χείλεσι και ποίοις ευφημιών στέμμασι αυτόν τιμάτε, όταν τον ΠΑΠΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑΤΕ διά της Μνημονεύσεως του Μνημονεύοντος αυτόν; Και ΣΥ ΕΙΠΑΣ, ΣΥ ΛΕΓΕΙΣ, όσοι τ' αυτό ποιούσι: "έχουν απωλέσει ανεπιστρεπτί την εκκλησιαστική τους ιδιότητα;" ΜΙΑ και το ανέφερες όμως δέσποτα, και ομιλείς για απώλεια και έκπτωση της ιερωσύνης, μπορείς σε παρακαλώ για ΠΟΙΟΥΣ και σε ΠΟΙΕΣ περιπτώσεις (αν και είναι ολοκάθαρο και σαφέστατο!) οι Α΄ και Β΄ Θείοι και Ιεροί Κανόνες της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου προειδοποιούν και αναθεματίζουν: "Όποιος ενώθηκε (διά Μνημονεύσεως και Κοινωνίας) ή πρόκειται να ενωθή με καταδικασμένους και εκτός Εκκλησίας ευρισκομένους αιρετικούς εγκαταλείποντας την Εκκλησία, εκπίπτει άμεσα της κοινωνίας και της ιερωσύνης!"

   Ας το πω λαϊκά: "Για ΠΟΙΟΝ χτυπά η καμπάνα;" ΜΗΠΩΣ δεν έχει καμία πλέον ιερωσύνη ο Πατριάρχης και οι συν αυτώ Οικουμενιστές; Αν και "η ιεροσύνη ανεξάληπτος εστί", εν τούτοις μήπως η κατόπιν αναθεματισμού ανενέργητος χρήση αυτής άκυρα καθιστά τα γενόμενα μυστήρια;

   ΜΗΠΩΣ αυτοί οι Κανόνες ισχύουν ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ; Και κατακεραυνώνει βαρύτατα ο Βαλσαμών: "Αναθεματίζονται Πνεύματι Αγίω, πάσης εκκλησιαστικής κοινωνίας εντεύθεν ήδη υπό της Συνόδου εκβεβλημένοι, και ανενέργητοι υπάρχοντες» και «ήδη του επισκοπικού βαθμού απαλλοτριωθέντες» όπως, και μάλιστα προ Συνοδικής Διαγνώμης! Εάν ήμουν επίσκοπος, ΘΑ ΕΤΡΕΜΑ ΣΥΓΚΟΡΜΟΣ διαβάζοντας αυτά, μετά συγκοπής καρδίας!

7.  ΓΙΑΤΙ θρηνωδέστατα θεατρινίζεις, την Αρχιερωσύνην σου υποβαθμίζεις και αθλίως αυτήν ευτελίζεις όταν, τη μία χρονιά, Ομολογιακώς ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙΣ τον Οικουμενισμό και το Μασονισμό, κι αμέσως μετά την άλλη, ω της αρχιερατικής ημών δειλίας, αποσύρεις αυτόν τον ΔΙΚΑΙΩΣ, ορθώς και Ορθοδόξως αποδιδόμενο Αναθεματισμό, "Αυγούστου Μοναρχήσαντος" και Πειραιώς πειθαρχήσαντος τη εκείνου απειλή; Γιατί; Γιατί; Γιατί;

8. ΑΠΑΝΤΗΣΕ μου, ΠΩΣ συμβιβάζεις στη διάνοιά σου, την θεία και ιερά (και ΔΕΝ το λέγω ειρωνικά) από τη μιά να κάνεις κήρυγμα από άμβωνος ΤΡΑΝΟ, Θεαρχείω Νεύματι ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ, περί Αγιότητος του Ομολογητού Νικολάου Σωτηροπούλου και από την άλλη, Ω ΘΕΕ ΜΟΥ, να στέκεσαι αμίλητος, άπρακτος, βουβός επειδή σε ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ "ο άνθρωπος αυτός" να συμμετέχεις;;;;;;;;; ΑΝΤΙ ως Μέγας Αυτοκράτωρ, δικαίως να ενδυθείς, και στην Εξαίσια Εξόδιο ΕΣΥ να Πρωτοστατείς και ΕΣΥ δυναμικά να εκφέρεις τον Ωραιότερο και Θεολογικότερο ΕΠΙΚΗΔΕΙΟ ΛΟΓΟ της ζωή σου; Αλλά σαν ίσκιος να στέκεσαι σε μια γωνιά, και σε Ήχο Οκτάηχο, Αργό, να ψάλλεις παράφωνα το Κακοφωνικό Ειρμό, το πέρα για πέρα προδοτικό και απελπιστικό: "ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΤΟΝ ΑΝΘΩΠΟΝ;" (Ματθ. 26, 72). Πέτρε; Πέτρε;... Κλαις; Πως μένεις αμίλητος για τέτοια ΑντιΚανονική ΤΥΡΡΑΝΙΚΗ παρέμβαση/εισπήδηση του Πατριάρχου σε ξένη Μητρόπολη, σε ξένη ΓΥΝΑΙΚΑ; Κάποτε εσύ, και ιδίως ο ανεκδιήγητος βοηθός σου Ιωσήφ Χαρκιουλάκης, γράψατε ΟΛΟΚΛΗΡΟ Τόμο Εγκυκλοπαιδείας για την υποτιθέμενη εισπήδηση του Πατριάρχου Ιεροσολύμων στην Αυστραλία, τη στιγμή που ο Αρχιεπίσκοπος αυτής ΕΝΟΧΟΣ εστί κηρύγματος αιρέσεως και βλασφημίας κατά του δόγματος της του κατά πάντα ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΥ ημών Κυρίου Αναμαρτησίας; ΟΘΕΝ και επιτρέπουν (ή μαλλον επιβάλουν) οι Ιεροί Κανόνες τέτοια σωτήρια Συνδρομή, και δεν πρέπει οι άλλοι αρχιερείς καθόλου να αναβάλλουν...

9.  Και τέλος, κάθε τέλος και μιαν αρχή, "πάντα δε ταύτα αρχή ωδίνων εστί" (Ματθ. 24, 8), ΠΩΣ ΑΠΟΤΟΛΜΕΙΣ να μας εγκαλείς, να μας ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙΣ (ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ κατά τον Μέγα Χρυσόστομο, "εις κόλασιν επάγον") και να μας λοιδορείς για ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ και να μας συμπεριλαμβάνεις (κοινώς "τσουβαλιάζεις") να μας συναριθμείς μετά των ΠΟΛΥκεφαλικών, ΠΟΛΥσυνοδικών Παλαιοημερολογητών, τη στιγμή ΠΟΥ ΔΕΝ δημιουργήσαμε ΠΟΤΕ καμία Νέα Σύνοδο και δεν προβήκαμε ΠΟΤΕ σε νέες, ανεξέλεγκτες, αναμφίβολες χειροτονίες; (και ούτε προτιθέμεθα βέβαια!) ΠΩΣ συμβιβάζει τέτοια ΤΡΑΓΙΚΗ και άκρως υποβιβαστική για το ΥΨΟΣ σου ΣΥΓΧΥΣΗ, το τετραπέρατο, πανοικουμενικό, δια-ιστορικό γνωσιολογικό σου επίπεδο;;; ΠΩΣ και ΔΙΑΤΙ το ΤΟΛΜΕΙΣ αυτό δέσποτα; Και έχεις μετά, συγχώρα με, ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ να μιλάς για δική μας τάχα "τόλμη" λέγοντας "να μη τολμούμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως δήθεν γνήσιοι και καθαροί και ως δήθεν σωτήρες, άπαγε της βλασφημίας, της Εκκλησίας του Χριστού!" Εμείς, οι Αποτειχισθέντες "γνήσιοι και καθαροί";;;;;; ΠΟΥ το βρήκατε αυτο το ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ; Σε ΠΟΙΑ ακριβώς κείμενα και εξ' αιτίας ΠΟΙΑΣ ακριβώς διδασκαλίας μας επικολλείς τη ρυπαρή, σιχαμερή "ρετσινιά" της Αιρέσεως των "Καθαρών";

Όσο για το "σωτήρες" στο οποίο λίαν εμπαικτικώς και πάνυ υποτιμητικώς αναφέρεσαι, μήπως, λέγω, ΜΗΠΩΣ τολμάς εσύ και υβρίζεις τον Άγιον Πνεύμα και τους Αγίους Συνοδικούς Πατέρες μαζί, που ΑΠΟΦΑΙΝΟΝΤΑΙ και σαφέστατα τολμούν και μιλούν για τους Αποτειχισθέντες, (ΑΦΗΝΩ την "τιμήν παρά τοις Ορθοδόξοις", ΔΕΝ την προσμένουμε εκ σου!) και λέγουν: "ου, (αχ αυτό το "ΟΥ", το ιστορικό Πατερικό το ΟΧΙ!) ου, σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ΡΥΣΑΣΘΑΙ".

Επαναλαμβάνω, προσέξατε, διαβάσατε καλά: "ρύσασθαι"! Το λέγουν οι Άγιοι Πατέρες, και όχι ο μηδαμινός εγώ! Αποφαίνονται αυτοί, πως οι αληθινά πιστοί, οι τίμιοι αγωνιστές και "της πρεπούσης τιμής παρά τοις Ορθοδόξοις" αξιωθέντες (η τιμή, τιμή δεν έχει και χαράς τον που την έχει!), ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΝ σπουδή Αγία, σπουδάζουν ψυχή τε και καρδία, δυνάμει τα και διανοία, διωγμώ τε και θυσία, εντατικώς αγωνίζονται "έως θανάτου υπέρ της Αληθείας" με πόλεμο σφοδρό και φοβερό διωγμό, να "ΣΩΣΟΥΝ" την Εκκλησία από τα σχίσματα! ΝΑΙ, καλά το άκουσες, δέσποτα, δεν είσαστε εσείς, της Παραδόσεως της Πατερικής οι Αγιο-σώστες!

Τί ακριβώς εννοούν εδώ οι Άγιοι Πατέρες με το "ρύσασθαι" διότι αυτό ακούγεται όχι μόνο περίεργο αλλά και "αντορθόδοξο!" Κι όπως έλεγε ο άγιος γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (ο οποίος σημειωτέον ΔΙΕΚΟΨΕ την Μνημόνευση) "δεν θα σώσουμε εμείς την Εκκλησία αλλά Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ θα σώσει εμάς, διότι εμείς έχουμε ανάγκη σωτηρίας!"

Εδώ, θα πρέπει να αναφέρουμε και το αμέσως συσχετιζόμενο ορθό και Ορθόδοξο: "Υπεραγία Θεοτόκε, ΣΩΣΟΝ ημάς" (και ΟΧΙ "πρέσβευε υπέρ ημών) όπως θέλουν να μας διορθώνουν κάτι Δήμαρχοι... Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΝΑ του Σωτήρος, είναι και αυτή ΣΩΤΗΡΙΑ των Πιστών! Οι αιρετικοί τυφλά διαφωνούν με δαιμονικό πνεύμα αντιλογίας πως "κανένας άλλος δεν σώζει παρά μόνον ο Χριστός!" Όμως, η Αγία Γραφή τους αποδεικνύει ψεύτες και διαστρεβλωτές της Αληθείας, διότι όπως βλέπουμε στην Ορθοδοξοτάτη Επιστολή του Αποστόλου Ιούδα:

"Υμείς δε, αγαπητοί, τη Αγιωτάτη υμών (Ορθοδόξω) Πίστει εποικοδομούντες εαυτούς, εν Πνεύματι Αγίω προσευχόμενοι, εαυτούς εν αγάπη Θεού ΤΗΡΗΣΑΤΕ, προσδεχόμενοι το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εις ζωήν αιώνιον και ους μεν ελεείτε διακρινόμενοι, ους δε εν φόβω ΣΩΖΕΤΕ, εκ του πυρός αρπάζοντες!"  ΣΩΖΕΤΕ,  λοιπόν, ΕΚ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΑΡΠΑΖΟΝΤΕΣ (του Οικουμενισμού), ΜΙΣΟΥΝΤΕΣ και τον από της σαρκός εσπιλωμένον χιτώνα"; (Ιούδα 20-25).

Μήπως έπρεπε όντως να μισούμε τους χιτώνες σας και τα ράσα σας τα δεσποτοκρατικά; Να αποφεύγουμε τα χειροφιλήματα τα κολακευτιά και να απαρνούμαστε τη λήψη ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ άλλης "ευλογίας" από σας, όπως  προειδοποιεί και λέγει ο ΛΒ΄ Κανών της εν Λαοδικεία Συνόδου: "Οτι ου δει Αιρετικών ευλογίας λαμβάνειν, αίτινες εισίν αλογία μάλλον ή ευλογία". Μήπως για αυτό ΔΕΝ ξεκινώ και δεν κλείνω την απάντηή μου με το σύνηθες "σεβασμιώτατε, την ευχή σου;" Μήπως εσύ δεν σώζεις, στη κυριολεξία;

ΜΗΠΩΣ καθίσταται ανάγκη να σου υπενθυμίσω το Αγιογραφικόν: "ίνα τινάς ΣΩΣΩ" (Α' Κορ. 9, 22). "Μή σώσω...". Ματαιοπονώ... Αλλά για τους σεβαστούς μας αναγνώστες:

Ο Χριστός είναι αναμφίβολα ο ΜΟΝΟΣ Σωτήρας με Οντολογική έννοια, ως Αυτούσια Πηγή της Σωτηρίας, δια της Εμπράκτου και Φρικτής Σταυρικής Αυτού Θυσίας. Με σχετική όμως έννοια, και οι Άγιοι σώζουν αλλά και οι αμαρτωλοί λαϊκοί σώζουν, μέσω του Χριστού φυσικά, ως όργανα και "σκέυη" του Χριστού, έστω ραγισμένα και "σκουριασμένα"!

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα και στη Γραφή, και από τη ζωή, τα οποία αναγκάζομαι να σου υπενθυμίσω, μιας και μας προκάλεσες τόσο! Ωστόσο...

Όταν κάποιος κινδυνεύει από κάποιο δυστύχημα και ο γιατρός τον κάνει εγχείριση με επιτυχία, τότε ο ασθενής λέγει: "Σ' ευχαριστώ γιατρέ, μ' έσωσες!" Εάν και εφ' όσον ήταν θέλημα Θεού φυσικά να σωθεί.

Και ΕΑΝ (υποθετικά πάντα, ο Πανταζής) εγώ περνώ από κάποιο λάκκο, ("κάποιο λάκκο έχει η φάβα") και ακούω εσένα δέσποτα, να φωνάζεις, να εκλιπαρείς, να ικετεύεις (γιατι όχι;) για βοήθεια, (έρχεται κάποτε ο καιρός που ακόμη και οι επισκόποι έχουν ανάγκη βοηθείας...) και περνώ ξαφνικά και σε ακούω, ρίχνω σχοινί και σε βγάζω έξω στην επιφάνεια, ίσως με ευγνωμοσύνη τότε να μου πεις: "Νίκο μου, μ' έσωσες!" Σώζουμε λοιπόν, εμμέσως, διά του Χριστού.

Σπουδάζουν ιδιαιτέρως οι πιστοί, διά των Σωτηρίων Κανόνων, να "σώσουν" = να γλυτώσουν την Εκκλησία από τα σχίσματα που επιφέρουν οι δολιοφθορείς και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ Οκουμενιστές! Αποτειχίζονται για να διασώσουν την Αγιοπατερική Διδασκαλία ως διαχρονική, να επιβιώσουν την Πίστη αδιάφθορη, ανόθευτη, αμόλυντη και Καθαρή!

Επέτρεχέ μου, άγιε δέσποτα, μιας και κατάγομαι εκ Λαρίσης και ανατράφηκα στα Δημοτικά Τραγούδια, να κάνω μια ευεσεβής, επιτρεπόμενη διασκευή: "Σεραφείμ μου, το μαντήλι σου, ΤΙ τό 'χεις λερωμένο; - Το λέρωσέ ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ! Η δική μου η Μνημόνευση, η επάρατη συμπόρευση και ο Μολυσματικός Συμβιβασμός!"

"Εσπούδασαν ρύσασθαι". Και ΠΟΙΟΣ σήμερα σπουδάζει; Οι Ιερείς; Οι Αρχιερείς; Οι Γέροντες κι οι Ηγουμένοι; Δυστυχώς, ΜΟΝΟ για αυτό το πράγμα δεν σπουδάζουν!! Όμως δράττονται, πολύν ιδρώτα στάζουν, σπουδάζουν, σπαράζουν, και Πορείες Πανελλαδικές χαράζουν, μεριμνούν και τυρβάζουν περί άλλων δευτερευόντων πολλών...

ΕΝΟΣ εστί ΧΡΕΙΑ! "Δούλοι αχρείοι εσμέν!" (Λουκ. 17, 10). Το μόνω "εν Νόμω, σκιά και γράμματι" εκ των Πατέρων δοθέν. Μνημονεύσεως Διακοπή και Αποτείχισις Πιστών! ΕΣΕΙΣ, γιατί σώζετε τον Οικουμενισμό και Διασώζετε τον Πανθρησκειακό Συγκρητισμό διαμένοντες και εμμένοντες στο ΠΑΝδαιμονικό το Π.Σ."ε" ως ουσιαστικά και ίσα Μέλη Χριστού και ποιείτε τα ΜΕΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥ, Πόρνης Βαβυλώνος μέλη;;;

Εμείς;

Διατελούμεν εν Αληθεία.

"Οπου γης, και Πατρίς" Μένουμε Εξωτερικό!

ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ! ΜΕΝΟΥΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!

Νικόλαος Πανταζής,

Αποτειχισθείς θεολόγος