ΟΤΑΝ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ Π.Σ.Ε. ΚΑΙ ΕΠΕΠΛΗΤΤΕ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ "Ο ΣΩΤΗΡ"!

Τὸ 2005 ὁ νῦν μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, ἦταν Ἐπίσκοπος Χριστιανουπόλεως. Δὲν εἶχε πάρει ἀκόμα τὴν περιζήτητη Μητρόπολη Πειραιῶς. Ὁπότε ἡ συμμετοχή του σὲ Οἰκουμενιστικὲς φιέστες καὶ ἡ ὑπακοὴ στὸν Οἰκουμενιστὴ Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ποὺ ἔφερε τὸν Πάπα στὴν Ἑλλάδα, ἦταν δεδομένη.

Στὸ πλαίσιο αὐτό, καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Λαός μὲ  ἡγέτες πρωτοπρεσβύτερους, καθηγητὲς Πανεπιστημίου καὶ Ἁγιορεῖτες Πατέρες α) διαμαρτυρήθηκε γιὰ τὸ κατόρθωμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου νὰ φέρει τὸν Πάπα στὴν Ἑλλάδα, β) διαμαρτυρήθηκε γιὰ τὴν διεξαγωγὴ τοῦ Συνεδρίου τοῦ Π.Σ.Ε. στὴν Ἀθήνα καὶ κατεδίκασε τὴν Οἰκουμενιστικὴ πολιτικὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ὁ κ. Σεραφεὶμ ὑπηρέτησε πιστὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο! Κι ἂν δὲν κάνουμε λάθος, ὁ Χριστόδουλος τοῦ ἐξασφάλισε τὴ θέση στὸν Πειραιά. (Ἢ μήπως ὁ διορισμός του ἦταν ἐκ Θεοῦ;). Ἔγινε μάλιστα Ἐπίσκοπος χωρὶς ποίμνιο! Ἄραγε, ὡς νομικὸς δὲν γνωρίζει τοὺς Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἀπαγορεύουν τέτοιες χειροτονίες;

Στὴν προσπάθειά του αὐτὴ νὰ ἔχει τὴν εὔνοια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, καὶ ἐκτὸς ἀπὸ κάποιες ἐκδουλεύσεις του πρὸς αὐτόν, τὶς ὁποῖες πληροφορηθήκαμε ἀπὸ τὸν μακαριστὸ πρώην Ἀττικῆς Νικόδημο Γκατζιρούλη, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ διάφορα δημοσιεύματα τῆς ἐποχῆς, ἀκόμα

α) ἔστειλε ἐπιστολὴ ὡς Ἀρχιγραμματεὺς τῆς Ι. Συνόδου, μὲ τὴν ὁποία ἔψεγε τὴν Ἀδελφότητα τοῦ «ΣΩΤΗΡΟΣ», ἐπειδὴ αὐτὴ διαμαρτυρήθηκε γιὰ τὴν σύγκληση τοῦ Συνεδρίου τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ποὺ ὁ Χριστόδουλος πέτυχε (μὲ ὕπουλη μεθόδευση) νὰ πραγματοποιηθεῖ στὴν Ἀθήνα.

β) συμμετεῖχε ὁ ἴδιος στὸ Συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε., παρὰ τὸν σάλο ποὺ εἶχε ξεσηκωθεῖ ἐναντίον τῆς διεξαγωγῆς τοῦ αἱρετικοῦ Συνεδρίου, ἀπὸ τοὺς πιστούς. Καὶ ὅπως βλέπετε στὴ φωτογραφία, στὸ Συνέδριο συμμετεῖχαν κι ἄλλοι δύο Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι, ὁ Δημητριάδος καὶ ὁ Σύρου!

Εἶναι φυσικό, λοιπόν, νὰ δυσκολεύεται νὰ ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενιστικὸ δεσποτικὸ του περίγυρο, ποὺ ἱκανοποίησε τὴν δίψα του νὰ γίνει Δεσπότης. Εἶναι φυσικὸ νὰ δυσκολεύεται
νὰ ἐφαρμόσει Ἱεροὺς Κανόνες (ὅπως αὐτὸς τῆς Διακοπῆς Μνημονεύσεως), διότι ἔτσι διακινδυνεύει αὐτὸ ποὺ τόσο πολὺ ἐπιθυμοῦσε! (Γιατὶ ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου συνεπάγεται καθαίρεση!). Εἶναι φυσικὸ νὰ προσπαθεῖ νὰ πλήξει τὴν Ἀποτείχιση, ἀφοῦ δὲν ταιριάζει στὶς προδιαγραφές του, τὸν πονοκεφαλιάζει καὶ τοῦ μουντζουρώνει τὴν ἀντι-Οἰκουμενιστικὴ εἰκόνα ποὺ ἕως τώρα καλλιεργεῖ.

Καὶ εἶναι φυσικὸ γιὰ μᾶς, νὰ τοῦ ὑπενθυμίζουμε τὴν διαχρονικὴ Πατερικὴ Παράδοση γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νὰ διαμαρτυρόμαστε γιὰ τὶς πράξεις του, νὰ τοῦ ὑποβάλλουμε ἐρωτήματα, ἔστω κι ἂν δὲν πρόκειται νὰ ἀπαντήσει μὲ βάση τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, ἀλλὰ μὲ βάση τὴν νοθευμένη ἀπὸ τὴν Παναίρεση, μετα-πατερικὴ Οἰκουμενιστικὴ πρακτική.

Δημοσιεύουμε τμῆμα τῆς Ἐπιστολῆς (ὁλόκληρη ἐδῶ)

Επιστολή τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ι. Συνόδου

Θεοφ. Χριστιανουπόλεως Σεραφείμ

Ἐν Ἀθήναις τῇ 21ῃ Ἀπριλίου 2005

Πρός

Τόν Ἀξιότιμον

κ. Γεώργιον Καφοῦρον,

Ἐκδότην τοῦ Ὀρθοδόξου

Χριστιανικοῦ Περιοδικοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ».

Ἐνταῦθα

Ἀξιότιμε Κύριε, ...μετ’ ἐκπλήξεως, ἀλλά καί πικρίας, ἀνέγνωμεν τό δημοσίευμα τοῦ ὑμετέρου Περιοδικοῦ (ἀριθμ. 1883/17.4.2005, σελ. 150-152) ὑπό τόν τίτλον «ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ», τό ἀναφερόμενον εἰς τό ἀπό 9ης ἕως 16ης Μαΐου 2005 ἐν Ἀττικῇ συγκληθησόμενον Συνέδριον τοῦ Π.Σ.Ε. διά τήν Ἱεραποστολήν καί τόν Εὐαγγελισμόν μέ τόν γενικόν τίτλον «Ἐλθέ, Ἅγιον Πνεῦμα, ἴασε καί συμφιλίωσε», γεγονός τό ὁποῖον χαρακτηρίζεται ὑφ' ὑμῶν ὡς «θλιβερόν».

Διά τοῦτο ἀπαντῶντες καί εἰς ὑμᾶς ἐπιθυμοῦμεν νά γνωρίσωμεν ὑμῖν τήν τῶν πραγμάτων ἀλήθειαν ...καί σημειοῦμεν τά ὡς κάτωθι:

α. Εἰς τό Π.Σ.Ε. μετέχει ἀπό χρόνου μακροῦ ἡ Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὅπως μετέχουν καί αἱ ἄλλαι Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι μετά τῶν ὁποίων εἴμεθα συνηρμοσμένοι «ὥσπερ χορδαί κιθάρᾳ»

β. Κατά τήν μακράν παρουσίαν ἡμῶν εἰς τάς Συνεδρίας τοῦ Π.Σ.Ε. ἀγωνιζόμεθα νά δίδωμεν μαρτυρίαν τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως,

Εἰς ἀπάντησιν δέ παντός κακῶς ἐνημερωμένου καί πρός διασκέδασιν πάσης καχυποψίας περί τῆς στάσεως τῶν Ὀρθοδόξων ἐν τῷ Π.Σ.Ε. κατηγορηματικῶς ἀναφέρει καί διακηρύσσει, ὅτι " ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, πιστή εἰς τήν Ἐκκλησιολογίαν Αὐτῆς, εἰς τήν ταυτότητα τῆς ἐσωτερικῆς Αὐτῆς δομῆς καί εἰς τήν διδασκαλίαν τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, συμμετέχουσα ἐν τῷ Ὀργανισμῷ τοῦ Π.Σ.Ε. οὐδόλως παραδέχεται τήν ἰδέαν τῆς " ἰσότητος τῶν Ὁμολογιῶν" καί οὐδόλως δύναται νά δεχθῇ τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὥς τινα διομολογιακήν προσαρμογήν.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐκτιμᾶ τήν πολυδιάστατον ταύτην δραστηριότητα τοῦ Π.Σ.Ε. καί ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν δυνατοτήτων Αὐτῆς συνεργάζεται εἰς τούς προμνημονευθέντας τομεῖς.

ε. Εἰς τό Συνέδριον αὐτό δέν πρόκειται νά γίνῃ συμπροσευχή. Ἑκάστη θρησκευτική ὁμάς θά προσεύχηται κεχωρισμένως, ὡς ἔχει ἤδη συμφωνηθῆ παρά τῆς Ὀργανωτικῆς Ἐπιτροπῆς.

Ταῦτα γνωρίζομεν ὑμῖν πρός ἔγκυρον καί ὑπεύθυνον ἐνημέρωσιν ὑμῶν συνιστῶντες ἵνα πείθησθε καί ὑπείκητε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, οἵτινες «ἀγρυπνοῦσι ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (πρβ. Ἑβρ. ιγ΄, 17).

Ἐντολῇ καί Ἐξουσιοδοτήσει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς.

† Ὁ Χριστιανουπόλεως Σεραφείμ.