Ο Αγιος (κατά τους λόγους σας) Σωτηρόπουλος, σας προτρέπει να διακόψετε τη Μνημόνευση των Οικουμενιστών, κ. Σεραφείμ!

Ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, στὸ τελευταῖο «Ἀνακοινωθέν» του (ποὺ καταφέρεται κατ’ ἐκείνων ποὺ ἀποτειχίζονται ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς Οἰκουμενιστές) χρησιμοποιεῖ τὰ ὀνόματα κάποιων Ἁγίων καὶ σεβαστῶν ὀνομάτων, χωρὶς νὰ ἐπεξηγεῖ, γιατί τὰ χρησιμοποιεῖ. Εἶναι φανερό, βέβαια, ὅτι τὰ χρησιμοποιεῖ γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴ σκέψη-συμπέρασμα πὼς οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ δὲν μίλησαν γιὰ Ἀποτείχιση καὶ ἄρα ἦσαν ...ἐναντίον τοῦ ΙΕ΄ ἱεροῦ Κανόνα!

Πονηρή τακτική,

α) Γιατὶ ἡ μὴ ἐφαρμογὴ ἑνὸς Ἱ. Κανόνα, δὲν ἀκυρώνει τὸν Κανόνα, ἀλλὰ κρίνει αὐτοὺς ποὺ δὲν τὸν ἐφήρμοσαν!

β) Γιατὶ ὁ Πειραιῶς ἀποκρύπτει τὴν πραγματικότητα, ὅτι ἐκείνη τὴν ἐποχή –ἕως τὸ 1995 περίπου, ποὺ ἐκοιμήθησαν οἱ Ἅγιοι αὐτοί– δὲν ἐγίνετο συζήτηση περὶ ἀποτειχίσεως –μὲ τὶς προϋποθέσεις ποὺ γίνεται σήμερα– ἀφοῦ σήμερα λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν ἡ αὐστηρὴ ἐφαρμογὴ τοῦ Ἱεροῦ Κανόνος: ἀποτείχιση, δηλαδή, ἀπὸ τοὺς Παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς σύμφωνα μὲ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας.

Τότε, κάθε σκέψη ἀντίδρασης διὰ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ Ἀποτειχίσεως, ἀνεστέλλετο, διότι ἔφερε στὴν μνήμη τὰ σχίσματα τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καὶ τὶς μεταξύ τους δικαστικὲς διαμάχες
κι αὐτὸ ἔβαζε φρένο σὲ κάθε σκέψη περὶ ἀποτειχίσεως.

γ) Ὅταν ἔγινε Πατριάρχης ὁ Βαρθολομαῖος ἄρχισαν σιγά-σιγὰ νὰ γίνονται γνωστὰ στοὺς πολλοὺς τὰ αἴσχη τῶν Οἰκουμενιστῶν (ποὺ πρὶν ἐκρύβοντο ἢ ἦσαν γνωστὰ σὲ λίγους).
Τότε ἄρχισαν νὰ κυκλοφοροῦν εὐρέως κείμενα, ἔγχρωμες φωτογραφίες, βίντεο (κυρίως ἀπὸ τοὺς Παλαιοημερολογῖτες) μὲ τὰ αἴσχη τῆς Καμπέρας, τῆς Ραβέννας κ.λπ., ἰδίως δὲ μετὰ τὸ 2000, ποὺ τὸ Ἴντερνετ ἄρχισε νὰ χρησιμοποιεῖται ἀπὸ περισσότερο κόσμο, κυκλοφόρησαν καὶ CD καὶ ἔτσι διαδίδονταν ταχύτατα αὐτά, οἱ εἰκόνες κυρίως, ποὺ ἀπέδιδαν πειστικὰ τὴν πραγματικότητα τῆς προδοσίας τῶν Οἰκουμενιστῶν.

δ) Καταλυτικὸ ρόλο γιὰ τὴν ἐξέγερση ἑνὸς μεγάλου μέρους τοῦ Ὀρθόδοξου Λαοῦ, ἔπαιξε ἡ πρόσκληση καὶ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Ἀθήνα τὸ 2001, ὅπως ἐπίσης καὶ ἡ διεξαγωγή -πάλι στὴν Ἀθήνα- τοῦ Συνεδρίου τοῦ Π.Σ.Ε. τὸ 2005, μὲ πρωταγωνιστὴ καὶ στὶς δύο περιπτώσεις τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.

Παρών στὸ Συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε. καὶ ὁ κ. Σεραφείμ, μετὰ τῶν Δημητριάδος καὶ Σύρου!

Κυρίως ὅμως ἐνόχλησε φοβερὰ τὸ «ἡμι-συλλείτουργο» στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στὸ Φανάρι, τὸ 2006, ὁπότε καὶ μνημονεύτηκε ὁ Πάπας Βενέδικτος, τοῦ ἐψάλη ἡ «φήμη»-Πολυχρόνιο καὶ τροπάρια(!) ποὺ συνέθεσε ἁγιορείτης μοναχός(!), ἀπήγγειλε ὡς ὀρθόδοξος Προεστὼς τὸ «Πάτερ ἡμῶν, εὐλόγησε ἀπὸ τὴν "Ὡραία Πύλη" ὁ αἱρετικὸς Πάπας, μέσα στὸν Ὀρθοδοξο ναὸ τοὺς Ὀρθόδοξους(;), δηλαδὴ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τοὺς παρόντες Ἐπισκόπους, τοὺς Ἱερεῖς καὶ τοὺς ὑπόλοιπους παρόντες πιστούς! Τὸ θέαμα ἦταν γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους φρικτό.

Αὐτὴ περίπου τὴν χρονικὴ στιγμὴ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Καθηγούμενοι, Ἀρχιμανδρῖτες, Ἱερεῖς, Μοναχοὶ καὶ λαϊκοὶ συγκεντρώθηκαν στὴν Ἱ. Μ. Μελισσοχωρίου καὶ ὑπὸ τὴν προεδρία κυρίως τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου καὶ καθηγητῆ Πανεπιστημίου π. Θεοδώρου Ζήση συζήτησαν τὰ γεγονότα. Κατὰ τὴν συζήτηση ποὺ ἔγινε, ἄκουσαν (χειροκροτοῦντες θερμά) τὸν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς π. Κύριλλο, νὰ προαναγγέλλει τὴν Διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως τοῦ Πατριάρχη.

Βεβαίως, οἱ «μεγάλες δυνάμεις» δὲν ἐπέτρεψαν τοῦτο νὰ γίνει (μὲ διαφόρων εἰδῶν ἐπεμβάσεις, ἐκβιασμούς, παραπληροφόρηση, ἐκφοβισμούς) καὶ ἔτσι ἡ ἁγιοπατερικὴ στάση τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου ἀναβλήθηκε (=ματαιώθηκε) στὸν χῶρο τῶν ἐπίσημων «ἀντι-Οἰκουμενιστῶν», στὸν ὁποῖο ἐνετάχθη ὄψιμα καὶ ὁ Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, γιὰ νὰ δώσει, μὲ τὸ Ἐπισκοπικὸ του «βάρος», κύρος στὴν ματαίωση τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές! Καὶ δυστυχῶς, δὲν αἰσχύνονται οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς καὶ ὁ Πειραιῶς νὰ ἀποκαλοῦν οἱ ἴδιοι τὸν Οἰκουμενισμὸ Παναίρεση, καὶ νὰ μὴν κάνουν ὅ,τι ἔκαναν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ὅταν ὑπῆρχε καὶ μία «μικρὴ» αἵρεση, ἔστω καὶ ὑποψία αἱρέσεως!

Σ’ αὐτὸ τὸ κλῖμα ἔζησε καὶ μὲ νεανικὸ πάντα ἐνθουσιασμὸ καὶ ἀγωνιστικότητα (παρὰ τὶς ὅποιες ὑπερβολές) ὁ ἀείμνηστος Νικόλαος Σωτηρόπουλος. Μέσα στὴν σύγχυση ποὺ ἐπικρατοῦσε, καὶ ἐπικρατεῖ, καὶ ἐντείνεται (δεῖγμα τῆς περιόδου τῶν ἐσχάτων, ὅπως ἔχει προφητευθεῖ), δὲν δείλιασε, δὲν ὑποχώρησε, δὲν συμβιβάστηκε, οὔτε μπροστὰ σὲ Ἀρχιεπισκόπους, οὔτε μπροστὰ σὲ Πατριάρχες, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀφορισθεῖ μὲ ἄκυρο ἀφορισμὸ ἀπὸ φαρισαϊκὸ συνέδριο.

Βλέποντας ὁ Ν. Σωτηρόπουλος τὴν κατάντια τὸν ἱερωμένων καὶ τὴν ἀπραξία τους,  μὲ ἄρθρο προέτρεπε στὴν Ἀποτείχιση,  ἔχοντας τὴν ἐντύπωση ὅτι πρῶτοι αὐτοὶ ἔπρεπε νὰ Διακόψουν τὸ Μνημόσυνο τῶν Οἰκουμενιστῶν, διότι ὁ ἁπλὸς λαός, χωρὶς ἱερεῖς θὰ ἐστερεῖτο τὴν δύναμη τῶν Μυστηρίων. Αὐτὴ ἡ θέση τὸν ἀνάγκασε –πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του– νὰ γράψει ἕνα ἄρθρο (ποὺ ἅρπαξαν κάποιοι γιὰ νὰ ποῦν ὅτι ὁ Σωτηρόπουλος ἦταν ἐναντίον τῆς Ἀποτειχίσεως), μὲ τὸ ὁποῖο κατεφέρετο μόνο ἐναντίον ἐκείνων (ὅπως διευκρίνισε), ποὺ χωρὶς νὰ ἔχουν ἱερέα, ἀποτειχίζονται. Ἀπόδειξη ὅτι πολλὲς φορὲς μετέβη στὸ Βόλο (τελευταία φορὰ τὸ 2011) ὡς ὁμιλητὴς σὲ ἐκδηλώσεις ποὺ ὀργάνωναν οἱ Ἀποτειχισμένοι μὲ τὴν παρουσία τοῦ πνευματικοῦ τους π. Εὐθυμίου Τριακαμηνᾶ.

Δὲν συμφωνοῦμε, βέβαια, μὲ αὐτή του τὴν θέση, διότι ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς ἐρεύνησε ἐπισταμένως τὰ περὶ Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ μὲ τὰ βιβλία του μᾶς κάνει γνωστὴ τὴ στάση τῶν Ἁγίων. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, δηλαδή, ὅταν διέκοπταν τὸ Μνημόσυνο τοῦ Ἐπισκόπου καὶ ὁμολογοῦσαν Ὀρθόδοξα πίστη στὸν Χριστό καὶ τὴν Ἐκκλησία Του (τὰ ὁποῖα διέστρεφαν οἱ αἱρετικοί), ἀλλὰ καὶ οἱ Ἅγιοι μάρτυρες ὅταν ὁμολογοῦσαν Χριστὸ καὶ γιὰ χρόνια ἐφυλακίζοντο, δὲν τὰ ἔκαναν αὐτά, ἀφοῦ πρῶτα ἐξασφάλιζαν τὴν Θ. Κοινωνία.

Ἐπειδὴ λοιπόν, ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς ἐσέβετο καὶ εἶχε διακηρύξει ὅτι ὁ Σωτηρόπουλος «εἶναι ἕνας σύγχρονος ἅγιος», ἂς διαβάσει τὴ θέση του γιὰ τὴν Ἀποτείχιση. Λέγει τσουχτερὲς ἀλήθειες, ποὺ τὸν ἀφοροῦν ἰδιαίτερα!

"Σαθρά Επιχειρήματα"

Τοῦ ἀείμνηστου Νικολάου Σωτηρόπουλου

(Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο», φ. 1680, 2007)

«ΤΟ ΚΑΚΟ μὲ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες παράγινε... Γι’ αὐτὸ οἱ εὐσεβεῖς ζητοῦν νὰ γίνη κατὰ τῶν οἰκουμενιστῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν κάτι ἰσχυρότερο ἀπὸ τὶς διαμαρτυρίες. Καὶ ἰσχυρότερο ἀπὸ τὶς διαμαρτυρίες εἶνε τὸ νὰ παύσουν οἱ κληρικοὶ τὸ μνημόσυνο προϊσταμένων, ἰδίως δὲ τοῦ ἀρχιοικουμενιστοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου.

Ἀλλ' ἐκτὸς τῆς Ἱ. Μονῆς Ἐσφιγμένου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ καὶ ἑνὸς ἢ δύο ἀκόμη κληρικῶν, θὰ εὑρεθοῦν ἄλλοι ἥρωες κληρικοί, γιὰ νὰ παύσουν καὶ αὐτοὶ τὸ μνημόσυνο ἐνόχων στὸ ὕψιστο ζήτημα τῆς Πίστεως; Ἡ παῦσι τοῦ μνημοσύνου δὲν στοιχίζει μόνο στοὺς ἐνόχους· στοιχίζει καὶ σ’ αὐτοὺς ποὺ παύουν τὸ μνημόσυνο, στοιχίζει ἀπηνεῖς διωγμούς.

Γι’ αὐτὸ καὶ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι προηγουμένως ἦταν ὑπὲρ τῆς παύσεως τοῦ μνημοσύνου, τώρα, κατόπιν, ὅπως φαίνεται, καταθλιπτικῶν πιέσεων, καὶ ὑπολογισμοῦ συνεπειῶν, κόστους δηλαδὴ σ’ αὐτούς, λέγουν, ὅτι δὲν πρέπει νὰ παυθῆ τὸ μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου καὶ ἄλλων. Καὶ γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν παλινῳδία τους φέρουν δύο ἐπιχειρήματα.

Δὲν πρέπει, λέγουν, νὰ γίνη παῦσι τοῦ μνημοσύνου χάριν τῆς ἑνότητος τῆς ἐκκλησίας, καὶ γιὰ νὰ μὴ καθαιρεθοῦν οἱ παύοντες τὸ μνημόσυνο καὶ βρεθοῦν ἐκτὸς Ἐκκλησίας.

Σαθρὰ τὰ ἐπιχειρήματα καὶ ἀντίθετα πρὸς τοὺς Ι. Κανόνες, τὸν ΛΑ΄ Ἀποστολικὸ καὶ τὸν ΙΕ' τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ὁποίων δύναται κληρικὸς νὰ παύση τὸ μνημόσυνο προϊσταμένου γιὰ θέμα πίστεως καὶ δικαιοσύνης.

Κατὰ τὸν ΙΕ' Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου οἱ παύοντες τὸ μνημόσυνο δὲν προσβάλλουν τὴν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ' ἐνεργοῦν ὑπὲρ τῆς ἑνότητας· δὲν δημιουργοῦν σχίσμα, ἀλλ' ἐνεργοῦν κατὰ τοῦ σχίσματος. Ἐπὶ λεξει ὁ Κανὼν λέγει: “Οὐκ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωση τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμαν, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ρύσασθαι”.

Ἐπίσης ὁ Κανὼν γι' αὐτοὺς τοὺς κληρικοὺς λέγει, ὅτι, ὄχι μόνο δὲν ὑπόκεινται σὲ ἐπιτίμιο, ἄλλα καὶ εἶνε ἄξιοι τιμῆς. Καὶ συνεπῶς, ἂν ἀδίκως καθαιρεθοῦν, δὲν εἶνε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀλλ' ἀξιώτερα μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Καθαιρέθηκαν ἀδίκως καὶ μεγάλοι Πατέρες καὶ εἶνε οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι τῆς ἐκκλησίας.

Ἂς παυθῆ λοιτὸν τὸ μνημόσυνο τῶν προδοτῶν τῆς Πίστεως, μήπως μετανοήσουν καὶ σωθοῦν. Αὐτὸ ἐπιβάλλει ἡ ἀγάπη πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτούς».

Σωτηρόπουλος Νικόλαος