Ἀνατρέχοντας σὲ κείμενα τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση, γιὰ νὰ ἀπαντήσουμε στὸν ὁμόγνωμό
του «ἀντι-Οἰκουμενιστή» π. Βασίλειο
Βολουδάκη, ὁ ὁποῖος διαστρέφει τὸν
ΙΕ΄ Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου, συναντήσαμε καὶ δύο παλαιότερα κείμενα τοῦ π. Θ. Ζήση·
τὸ ἕνα ἀναφέρεται στὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, μὲ τίτλο, «Παναγιώτατε, εδώ και τώρα Δημόσιος
διάλογος… (Θα τολμήσετε;)» καὶ τὸ ἄλλο στοὺς Ἐπισκόπους τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας. Στὸ πρῶτο παραθέτει πλῆθος παραδειγμάτων, ἀπὸ
τὰ ὁποῖα καταδεικνύεται ἡ αἱρετική Οἰκουμενιστικὴ
ταυτότητα τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου
καὶ τῶν ἄλλων Ἐπισκόπων συνοδοιπόρων του· γράφει:
«Θα μπορούσαμε αντλώντας από την
πρόσφατη ιστορία του Οικουμενισμού να παραθέσουμε αναρίθμητο κατάλογο
απαραδέκτων πράξεων και ρήσεων των Οικουμενιστών, τὸν οποίο ήδη ετοιμάζουν μέλη
της Συνάξεως Κληρικών και Μοναχών (σ.σ. καὶ ἀπὸ τὸ 2009 ἕως σήμερα δὲν τὸν τελειώνουν, ἴσως γιατὶ
φοβοῦνται τὸν ὀργὴ τοῦ Πατριάρχη). Σημειώνουμε απλώς
ενδεικτικά ελάχιστα από αυτά·
Είναι απαράδεκτο πράγμα η αποδοχή της αιρετικής
Ρώμης ως αδελφής Εκκλησίας.
Είναι απαράδεκτο πράγμα η αναγνώριση του Βαπτίσματος
των Παπικών.
Είναι απαράδεκτες οι αποφάσεις της Μικτής
Επιτροπής του Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών στο Balamand του
Λιβάνου το 1993, που αθωώνουν την Ουνία και εκκλησιοποιούν τον Παπισμό.
Είναι απαράδεκτα τα κείμενα του Porto Alegre,
της Ελούντας και της Ραβέννας.
Είναι απαράδεκτες οι συμπροσευχές με τους
αιρετικούς.
Είναι απαράδεκτοι οι μεικτοί γάμοι και η παρουσία αναδόχων αιρετικών στο
μυστήριο του Βαπτίσματος.
Είναι απαράδεκτη η ανοχή της συμμετοχής αιρετικών ακόμη και στο μυστήριο της Θ.
Ευχαριστίας, χωρίς να τιμωρούνται οι διαπράττοντες, ενώ αφορίζονται και
τιμωρούνται οι ορθοδόξως αγωνιζόμενοι.
Είναι απαράδεκτο πράγμα η περιφρόνηση και η σχετικοποίηση
των ιερών κανόνων, και όχι μόνο απαράδεκτο αλλά και βλάσφημο το να θεωρούνται
οι Άγιοι Πατέρες, οι δήθεν προκαλέσαντες το σχίσμα, ως θύματα του αρχεκάκου
όφεως.
Είναι απαράδεκτο πράγμα η κακοποίηση της συνοδικής παραδόσεως της Εκκλησίας με προσυνοδικές και
προπαρασκευαστικές επιτροπές, που εργάζονται επί δεκαετίες απομονωμένες και εν
κρυπτώ, και η παρουσίαση των προειλημμένων αποφάσεων ως δήθεν πανορθοδόξων
αποφάσεων.
Θα τελειώσω όμως εδώ, γιατί είναι
ατέλειωτη η σειρά των απαραδέκτων πραγμάτων των Οικουμενιστών»!
Τὸ δεύτερο ἀπόσπασμα εἶναι ἀπὸ ὁμιλία τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση στὴ Σχολὴ Γονέων Κατερίνης (28/3/2011)· ὁ
π. Θεόδωρος τότε, εἶπε καὶ τὰ ἑξῆς:
«Λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία σήμερα, ἡ οἰκουμενιστικὴ Ἐκκλησία, ἡ διοικοῦσα
Ἐκκλησία εἶναι
μὲ τὴν πλάνη.
Καὶ νὰ εὐχηθοῦμε ὁ Θεὸς νὰ ἀναδείξει ἐπισκόπους …καὶ νὰ ἐλευθερώσει τὴν Ἐκκλησία
ἀπὸ αὐτὴ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὶς ἄλλες πλάνες»!
Κι ὅμως, ἐνῶ
ἐπισημαίνουν τόσα ἀπαράδεκτα νὰ διαπράττονται ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, ἐνῶ δηλώνουν
ὅτι οἱ Ἐπίσκοποι εὑρίσκονται στὴν πλάνη, αὐτοὶ ἐκεῖ, τοὺς «παραδέχονται», τοὺς «ἀποδέχονται»
καὶ κοινωνοῦν μαζί τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.