Αλλότριος φωνή βοώσα επ΄ ειδώλω θεώ εν τόπω αγίω; του Γεράσιμου Θηκαρά

 Αλλότριος φωνή

βοώσα επ΄ ειδώλω θεώ εν τόπω αγίω;

Ο ομολογών ως ιδίαν αυτού θρησκευτικήν πίστιν, ό,τι οι άγιοι και θεοφόροι Πατέρες ορίζουν ως ειδωλολατρία, φέρει ακεραίαν την ευθύνην της ειδωλολατρίας ενώπιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και της ομοδόξου του Χριστού και ομοπίστου εις ουρανόν και επί της γης Εκκλησίας Αυτού.

Εξ οίκου Οικουμενικού Θρόνου, παρά τω ιερώ σκηνώματι της αγίας Ευφημίας, υψούται αλλοτρίως του αγίου ευαγγελίου, φωνή η λέγουσα, την αγίαν Τριάδαν είναι υπό τάξιν ιεραρχικής διαβαθμίσεως ούτως,  «Ἡ θεολογική βάσις τοῦ Πρωτείου δύναται νά ἐξηγηθῇ ἀπό Τριαδολογικῆς σκοπιᾶς. Τό ἀρχέτυπόν του εἶναι ἡ ἱεραρχική σειρά καί τάξις τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅπου ὁ Πατήρ ὡς πρῶτος ἐκφράζει τήν ἑνότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ».^[1]

Και τούτον το φρικώδες, το ομόφρονον  της θεοστυγούς λατινίδος φωνής,  από της συνόδου της Φλωρεντίας, της ομολογούσης την ιδίαν αυτής ειδωλολατρείαν συμφώνως των Πατέρων της Εκκλησίας ούτως, «Ωσπερ γαρ ο υιός τάξει μεν δεύτερος του πατρός, προτέτακται γαρ ο πατήρ εν τη συναριθμίσει, του κυρίου λέγοντος, Βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα  του πατρός και του υιού και του αγίου πνεύματος, έτι δε και αξιώματι, εκ του πατρός γαρ ο υιός, και ουκ εξ υιού ο πατήρ, φύσει δε ίσος». ^[2]

          

Ο μέγας Βασιλείος, ο πειθόμενος εις Χριστόν, θεολογεί την ομολογίαν επι της ιεραρχίας εν της αγία Τριάδι εις ειδωλολατρείαν, καθώς ο Κύριος ουκ εξηγήσατο ημιν, υπό τάξιν ιεραρχίας την αγίαν Τριάδα, ούτως, «Πατέρα καὶ Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα παραδιδοὺς ὁ Κύριος, οὐ μετὰ τοῦ ἀριθμοῦ συνεξέδωκεν.  Οὐ γὰρ εἶπεν ὅτι εἰς πρῶτον καὶ δεύτερον καὶ τρίτον· οὐδὲ εἰς ἓν καὶ δύο καὶ τρία· ἀλλὰ δι´ ὀνομάτων ἁγίων τὴν γνῶσιν τῆς πρὸς σωτηρίαν ἀγούσης πίστεως ἐχαρίσατο"^[3], του  συνοδά αυτού ορίζωντος  ,εις ειδωλολατρείαν το λέγειν την  αγίαν Τριάδαν, τετμημένην πολυθέως εις τάξιν ιεραρχίας, ούτως,

«Οἱ δὲ τὴν ὑπαρίθμησιν ἐν τῷ πρῶτον καὶ δεύτερον καὶ τρίτον λέγειν τιθέμενοι  γνωριζέσθωσαν τὸ πολύθεον τῆς Ἑλληνικῆς πλάνης τῇ ἀχράντῳ θεολογίᾳ τῶν Χριστιανῶν ἐπεισάγοντες. Εἰς οὐδὲν γὰρ ἕτερον φέρει τῆς ὑπαριθμήσεως τὸ κακούργημα, ἢ ὥστε πρῶτον καὶ δεύτερον Θεὸν καὶ τρίτον ὁμολογεῖν.»[4]

Ωσαύτως ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο θεολογών την ενότητα της αγίας Τριάδος επί της θείας αυτής ουσίας εν τη κοινή δόξη των Πατέρων, ορίζει εις ειδωλολατρείαν πάσα αλλοτρίαν εκδοχή, τω λόγω αυτού  «Οὕτως διὰ μὲν τῆς κατὰ φύσιν ἑνότητος ἡ πολύθεος τῶν Ἑλλήνων ἐξαφανίζεται πλάνη»^[5], εις κατάκρισιν  της κακοδοξιας της λεγούσης περί της  ενώσεως της αγίας Τριάδος επί τη υποστάσει-προσώπω του τίνος Θεού Πατρός, κατα το λεχθέν από Φαναρίου, «Πράγματι, ὅπως στό ἐπίπεδο τῆς Ἁγίας Τριάδος ἡ ἀρχή τῆς ἑνότητας δέν εἶναι ἡ θεία οὐσία, ἀλλά τό πρόσωπο τοῦ Πατρός»^[6].

Όθεν, εν Φαναρίω διττήν έχωσι την ενοχήν εις ειδωλολατρείαν, συμφώνως της Ορθοδόξου θεολογίας, ευελπίστως κατά το συγνωστόν του ακηδώς θεολογείν εν πενία θεολογίας.

Ταύτα εκ φιλαδέλφου προσκλήσεως εις μετάνοιαν, προ της εφαρμογής του προρηθέντος εν τη παραδόσει της Εκκλησίας περί του αναλούντος το πονηρόν “συν ιερευσιν ασεβεστατοις”^[7]  ως “και τους κακούς ιερεις εκ του ιερού διώξαι”^[8].

Φοβερός έσται ο καιρός της πραγματώσεως της προρήσεως. Καιρός διώξεων ευσεβών.

Γεράσιμος Θηκαράς

________________________________________

[1] Λόγος  εις την Κυριακήν προ της Χριστού Γεννήσεως, υπό Μ. Αρχιδιακόνου Μαξίμου  28-12-2012,  http://fanarion.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6593.html

[2] Η αγια και οικουμενικη εν Φλωρεντια συνοδος. Μοναχου Βενεδικτου, εν Ρωμη 1864, σελις 276.

[3] ΕΠΕ,(10). Βασιλείου Καισαρείας του Μεγάλου, Απαντα τα έργα, Δογματικά,  σελίς 398.

[4] ΕΠΕ,(10). Βασιλείου Καισαρείας του Μεγάλου, Απαντα τα έργα, Δογματικά,  σελις 406.

[5] PG 94, 805C.

[6] Πανοσ. Αρχιμ. κ.κ Ελπιδοφόρου Λαμπριανίδη, Ἐπίσκεψις 698:25 [31-03-2009].

[7] PG 107,1149.

[8] PG 107 , 1141.

http://aktines.blogspot.gr/2014/12/blog-post_21.html