Οἱ Οἰκουμενιστὲς δικαιολογοῦν τήν
‒παρὰ τὴν ἀμετανοησία τῶν αἱρετικῶν–
διαιώνιση τῶν Διαλόγων μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἐφαρμογῆς εὐαγγελικῶν
Ἐντολῶν· τῆς Ἐντολῆς
γιὰ Ἱεραποστολὴ καὶ τὴν ἐπιθυμία τοῦ Κυρίου «ἵνα πάντες ἓν ὦσι».
Οἱ Οἰκουμενιστές, ἐπίσης, στὴν ὁμοφωνία
τῶν Πατέρων ὅτι «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»[1],
ἀντιτάσσουν τὴν θέση ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι ἔχουν ὠφεληθεῖ ἀπὸ τοὺς Διαλόγους,
ἔχουν ἐξ αὐτῶν πλησιάσει τὰ Πατερικὰ κείμενα καὶ πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς ἔχουν ἀποδεχθεῖ
κάποιες Ὀρθόδοξες θέσεις.
Βέβαια, “ποιοῦν τὴν νῆσσαν” γιὰ τὸ
γεγονὸς ὅτι πλεῖστοι ὅσοι Ὀρθόδοξοι πιστοὶ ἐκκλησιάζονται καὶ κοινωνοῦν ἀδιακρίτως
σὲ ὀρθόδοξες καὶ ἑτερόδοξες «Ἐκκλησίες», ἔχουν προσβληθεῖ ἀπὸ τὸν ἰὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
καί, κυρίως, ὅτι οἱ «ὀρθόδοξοι» Πατριάρχες καὶ Ἐπίσκοποι διδάσκουν κακόδοξες
θεωρίες. Δηλαδή, ὄχι μόνο δὲν ἔχουν μεταστρέψει στὴν Ὀρθοδοξία οὔτε ΕΝΑ ἑτερόδοξο
διὰ τῶν Διαλόγων, ἀλλ’ ὅτι
–ἀντίθετα– πολλοὶ ἐμπλεκόμενοι στοὺς μετὰ τῶν ἑτεροδόξων Διαλόγους, ἔχουν
καταστεῖ αἱρετικοί, ἀποδεχόμενοι τὸν κοινὸ παρανομαστὴ τῶν αἱρετικῶν παραφυάδων,
τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Πέρα, ὅμως, ἀπὸ αὐτὴν τὴν πραγματικότητα,
ὅτι δηλ. οἱ αἱρετικοὶ κρατοῦν ζηλότυπα τὶς αἱρέσεις τους καὶ δὲν ἀφίστανται αὐτῶν
«οὐδὲ βῆμα ποδός» (γεγονὸς ποὺ ἀποδεικνύει τὴν παρανομία-ἀντικανονικότητα
τῶν Διαλόγων) παρατηροῦμε ὅτι αὐξάνουν τὶς παρανομίες τους καὶ τὶς ἀντι-Εὐαγγελικὲς
ἐνέργειές τους, ὅπως εἶναι οἱ χειροτονίες γυναικῶν, καὶ μάλιστα γυναικῶν
ὡς Ἐπισκόπων, ὅπως αὐτὴ ποὺ ἔγινε πρόσφατα στὴν Ἀγγλία.
Ἂν λοιπόν, ἦσαν τίμιοι μὲ τὸν ἑαυτό
τους καὶ συνεπεῖς μὲ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντιταχθοῦν στὶς νέες
παρανομίες τῶν Ἀγγλικανῶν, ἀφοῦ διὰ τῶν νέων αὐτῶν κακόδοξων ἐνεργειῶν, τοὺς ἀφαιροῦν
τὸ δικό τους ἐπιχείρημα ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι ἔχουν καλὴ διάθεση καὶ ὠφελοῦνται ἀπὸ
τὴν ἐπαφή τους μὲ Ὀρθοδόξους. Διότι καὶ σ’ αὐτὴ τὴν περίπτωση καταδεικνύεται τὸ
ἀντίθετο· ὅτι οἱ ὀρθόδοξοι
ἔχουν ἐπηρεαστεῖ ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, τόσο, ὥστε τελευταῖα νὰ προβληματίζονται γιὰ
θέματα λυμένα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ Παράδοση, καὶ νὰ πραγματοποιοῦν Ἡμερίδες
καὶ συνέδρια ὅπως τὸ πρόσφατο στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ μὲ θέμα:
«Διακόνισσες, Χειροτονία τῶν Γυναικῶν καὶ Ὀρθόδοξη Θεολογία».
[1]
Δὲς «Ἡ Πατερικὴ Στάση στοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους» (Σημάτη Παναγιώτη)
Πηγή: "Κατάνυξις"
Χειροτονήθηκε η πρώτη γυναίκα επίσκοπος
Θέματα της ανάρτησης: Μετά την πραγματοποίηση του τριημέρου συνεδρίου με θέμα:«Διακόνισσες, Χειροτονία των γυναικών και Ορθόδοξη Θεολογία», ήρθε η απάντηση των Αγγλικανών στην πράξη!
Έχουμε
εκφράσει την απορία μας, για τη χρησιμότητα και τη σκοπιμότητα του
συνεδρίου "Διακόνισσες, Χειροτονία των γυναικών και Ορθόδοξη Θεολογία"
που ολοκλήρωσε τις εργασίες του στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ..
Είναι
όμως απολύτως αναγκαίο να σημειώσουμε από την επικαιρότητα, την πορεία
του ζητήματος στους Αγγλικανούς εν προκειμένω. Αναγκαίο γιατί
αποκαλύπτεται πως γίνεται διάλογος ναί μεν, αλλά όταν οι διαφορές
αποδεικνύονται αγεφύρωτες στην πράξη, μήπως και ο διάλογος είναι
καταδικασμένος εν τη γενέσει του;
Εκτός
και αν όλα τούτα τα συνέδρια αποτελούν προθέρμανση για άλλο ένα
μεταπατερικό άλμα προς τη χειροτονία γυναικών επισκόπων και στην
Ορθόδοξη Εκκλησία.
Χειροτονήθηκε η πρώτη γυναίκα επίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας
Η Εκκλησία της Αγγλίας χειροτόνησε τη Δευτέρα την πρώτη γυναίκα επίσκοπο στον καθεδρικό ναό του Γιορκ, στη διάρκεια ιστορικής τελετής που
πραγματοποιείται 20 χρόνια μετά τις πρώτες χειροτονίες γυναικών ιερέων.Η αιδεσιμότατη Λίμπι Λέιν --το πλήρες όνομά της είναι Ελίζαμπετ Τζέιν Χόλντεν Λέιν -- είχε οριστεί τον Δεκέμβριο για τον επισκοπικό θώκο που δίνεται πρώτη φορά σε γυναίκα ιερέα, από τότε που ο βασιλιάς Ερρίκος 8ος ίδρυσε την Αγγλικανική Εκκλησία το 1534.Οπαδός της ποδοσφαιρικής ομάδας Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ, σαξοφωνίστρια και με έντονη την αίσθηση του χιούμορ και του καθήκοντος, η πρώτη γυναίκα επίσκοπος θα ασκήσει τα καθήκοντά της στο Στόκπορτ, την αποβιομηχανοποιημένη πόλη του ευρύτερου Μάντσεστερ, στη βορειοδυτική Αγγλία.Από το 2007, η 48χρονη Λίμπι Λέιν που είναι παντρεμένη με κληρικό και με τον οποίο έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, ιερουργούσε ως εφημέριος στην επισκοπή του Τσέστερ, στην ίδια περιοχή.Η χειροτονία της, που τελέστηκε στο μεγαλύτερο κτίριο γοτθικού ρυθμού της Βόρειας Ευρώπης, σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής ύστερα από αιώνες ανδροκρατούμενης ιεραρχίας στον κλήρο.Όσοι μάχονταν για μια μεγαλύτερη θέση των γυναικών στην Αγγλικανική Εκκλησία ανέμεναν εδώ και καιρό τη χειροτονία αυτή. Χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία έχουν ήδη κάνει αυτό το βήμα.Ωστόσο, αυτή η πρώτη χειροτονία γυναίκας επισκόπου βρίσκει αντίθετη μια συντηρητική πλευρά του κλήρου που συνεχίζει να εκδηλώνει την επιφυλακτικότητά του στην άνοδο των γυναικών σε αυτό το επίπεδο θέσεων ευθύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.