Εκδημία του αγωνιστού ιερέως π. Κωνσταντίνου

 Αποδήμησε εις Κύριον ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης π. Κωνσταντίνος Παλαιολογόπουλος

-Την Κυριακή η εξόδιος ακολουθία

Σε ηλικία 79 ετών αποδήμησε εις Κύριον μετά από μακρά ασθένεια, ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης π. Κωνσταντίνος Παλαιολογόπουλος, ο παπα-Κώστας που για πολλά χρόνια διακόνησε στον Ι. Ν. Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης/Αγίας Άννης Συνοικισμού Αιγίου και παρουσίασε στη ζωή του πολυσχιδές εκκλησιαστικό και κοινωνικό έργο, ήταν δε ιδιαίτερα αγαπητός στους πιστούς.

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την Κυριακή 21 Ιουνίου στις 12 το μεσημέρι στον Ι. Ν. Αγίου Λεοντίου στο Αίγιο (Παγοποιείο), μιας και ο ίδιος ήταν πρωτεργάτης στην ανέγερση της εν λόγω εκκλησίας.

Ο παπα-Κώστας γεννήθηκε στην Κρήνη Αιγιαλείας το 1936. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1960 και χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος το 1963. Από την μακαριστή πρεσβυτέρα Ασπασία (που έφυγε νέα από τη ζωή το 1976) απέκτησε 5 παιδιά και πολλαπλάσια εγγόνια.

Υπηρέτησε σε Ύδρα, Κρανίδι, Αίγινα, Μονή Αγίου Νεκταρίου και επί 24 χρόνια στον Ι.Ν. Αγίας Άννης στον Συνοικισμό Νικολάου Πλαστήρα Αιγίου.

Μερίμνησε για την επέκταση και αγιογράφηση του ναού στον οποίο υπηρέτησε, όπως και φρόντισε για την αποπεράτωση του Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Λόγγου. Όταν συνταξιοδοτήθηκε, επιδόθηκε στη μελέτη και συγγραφή ιστορικών και εκκλησιαστικών βιβλίων και άρθρων, με ιδιαίτερη έμφαση στην ιεραποστολή και στον αντιαιρετικό αγώνα. Υπήρξε υπεύθυνος της Ομάδας Συμπαραστάσεως Εξωτερικής Ιεραποστολής, όπως και της Επιτροπής Ανεγέρσεως του Ι.Ν. Οσίου Λεοντίου του εν Αχαΐα στο Αίγιο. Επίσης ήταν κτήτωρ του Ι. Ν. Αγίου Νεκταρίου του θαυματουργού στο Μικρόνι Κρήνης Αιγιαλείας, όπου θα γίνει η ταφή του μετά την εξόδιο ακολουθία. Παράκληση της οικογένειας είναι, αντί άνθινων στεφάνων, οι δωρεές να διατεθούν για τον Ι. Ν. Αγίου Λεοντίου Αιγίου και στην Ομάδα Συμπαραστάσεως Ιεραποστολής.

Ηλεκτρ. Εφημερίδα «Φιλόδημος»: Πέπη Σπηλιωτοπούλου

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΩΓΜΟ

ΠΟΥ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΥΠΕΣΤΗ

Ἀπὸ τὸν θεολόγο Π.Σ.

Ὁ ἀείμνηστος π. Κωνσταντῖνος ἦταν ὁ ἀγωνιστὴς κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὁ μοναδικὸς ἱερέας ποὺ στὴν Ἱ. Μητρόπολη Καλαβρύτων ἀγωνίστηκε κατ’ αὐτῆς τῆς αἱρέσεως πρὶν ἡ πολυχρόνιος ἀσθένεια τὸν ἀναγκάσει νὰ ἀπέχει ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες. Εἴμαστε κοντά του πολλὰ χρόνια καὶ γνωρίζουμε τοὺς ἀγῶνες του καὶ ὲν καιρῷ θὰ δημοσιεύσουμε σχετικά κείμενά του. Σήμερα δημοσιεύουμε ἕνα τμῆμα ἀπὸ τὴν ΑΠΟΛΟΓΙΑ του πρὸς τὸν Μητροπολίτη κ. Ἀμβρόσιο, τὴν ὁποία ἀναγκάστηκε νὰ συντάξει, ὅταν κατηγορήθηκε γιὰ σχίσμα, ἐπειδὴ ἐναντιώθηκε στὴν Παραχώρηση Ἱ. Ναοῦ σὲ Παπικοὺς ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Αἰγιαλείας.

Εις τας  3/6/2006 έλαβον επί αποδείξει επιστολήν του Σεβ/του Μητροπολίτου κ. Αμβροσίου περιέχουσαν ένα ορμαθόν κατηγοριών εναντίον μου εις τας οποίας έπρεπε να απαντήσω εντός τακτού χρονικού διαστήματος. Την 19/6/2006 κατέθεσα εις τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως, επί αποδείξει επίσης, την απάντησίν μου.

Κρίνω ότι το περιεχόμενον της απαντήσεώς μου δεν αφορά μόνον τον Σεβ/τον κ. Αμβρόσιον και τον υποφαινόμενον, αλλά και τον λαόν του Θεού, τον οποίον εκλήθημεν να διακονήσωμεν. Εκ τούτου προκύπτει η υποχρέωσίς μου να δημοσιεύσω την εν λόγω απάντησιν.

Όποιος έχει ειλικρινές ενδιαφέρον δια το σοβαρόν θέμα που προέκυψεν εκ των κινήσεων εισβολής εις την τοπικήν ορθόδοξον Εκκλησίαν των Ρωμαιοκαθολικών, τον παρακαλώ να μελετήση μετά προσοχής το κείμενον της απαντήσεώς μου. Είμαι δε εις την διάθεσιν του καθενός να δώσω οιανδήποτε διευκρίνησιν.

                                                              Αρχ/της Κων/νος Παλαιολογόπουλος

Αἴγιον τῇ 19/06/2006

Ἀρχιμανδρίτης

Κων/νος Παλαιολογόπουλος

Συνταξιοῦχος Ἐφημέριος

Πάροδος Πλάτωνος 66

Αἴγιον

Σεβασμιώτατε Εὐλογεῖτε

…Μὲ κατηγορεῖτε ὅτι εἰς τὰ κηρύγματά μου καταφέρομαι ἀπροσχηματίστως κατὰ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου.

Ἀπάντησις:  Προσωπικὸν δὲν ἔχω τίποτε μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον. Ὅπου τυχὸν ἔκαμα ἀναφορὰν εἰς τὸ πρόσωπόν του αὐτὸ ἀφορᾶ εἰς τὰ ἀπαράδεκτα, διὰ πολλοὺς καὶ δι’ ἐμέ, ἀνοίγματά του  πρὸς τὸ Βατικανόν καὶ τὸ Π.Σ.Ε.

Μᾶς ὁδηγεῖ ὁ Μακαριώτατος μετὰ τῶν συνοδοιπορούντων αὐτῷ λατινοφρόνων ὡς πρόβατα εἰς τὸ στόμα τῶν λύκων τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοῦ Π.Σ.Ε.

-Ἀλήθεια, τι ἔπαθαν οἱ Ἐπίσκοποί μας καὶ σπεύδουν πρὸς τὸ Βατικανόν;

Κάποιος ἀγωνιστὴς εἰς τὴν πύλην τοῦ φρουρίου τῆς ὀρθοδοξίας σημειώνει: «Ὅ,τι δὲν κατόρθωσε  ὁ Παπισμὸς ἐπὶ δέκα αἰῶνες μὲ τὶς σταυροφορίες, μὲ τοὺς πολέμους, μὲ τοὺς Οὐνίτες, μὲ τὸ χρῆμα καὶ μὲ ὅλες τὶς ἄλλες ἀπάτες, τὸ κατορθώνει σήμερα, ἄνευ κόπου, μὲ τοὺς ”ὀρθοδόξους” Ἐπισκόπους». Ἀλήθεια, ποιός ἐβάσκανε τοὺς ἐπισκόπους μας; Καὶ οἱ μὲν μὲ ἀρχηγὸν τους τὸν Ἀρχιεπίσκοπον θύουν εἰς τὸν βωμὸν τοῦ Παπισμοῦ τὰ ὅσια καὶ τὰ τίμια τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ δὲ σιωποῦν αἰδημόνως, ἐνῶ ἔχουν καθῆκον καὶ χρέος νὰ ὁμιλήσουν εἰς τοὺς ἀδελφούς των καὶ εἰς τὸν σκανδαλιζόμενον καὶ προδιδόμενον λαὸν τοῦ Θεοῦ; Ἀλήθεια, τί ἔπαθαν!

…Σεῖς μόνον μὲ ἐκηρύξατε εἰς τὴν Ἀνακοίνωσίν σας τὴν 7/3/2006 ὡς παράφρονα. Ἐγράψατε: «Ὁ π. Κωνσταντῖνος μοιάζει σὰν ἕνα καράβι ποὺ ναυαγεῖ μέσα στὸ λιμάνι!» Ναὶ ἅγιε Δέσποτα. Εἶμαι ἕνα καράβι ποὺ ταξίδεψε ἐπὶ 70 ἔτη καὶ ἐπάλεσε  μὲ φουρτοῦνες καὶ τρικυμίες χωρὶς νὰ ναυαγήση. Κι ἂν δὲν ἐναυάγησε εἰς τὸ πέλαγος, πολὺ περισσότερον δὲν θὰ ναυαγήση στὸ λιμάνι τῆς ἡλικίας τοῦ γήρατος, ὅπου συναντῶνται ἡ ἠρεμία ἐκ τῶν παθῶν καὶ ἡ ἐμπειρία τοῦ βίου. Ἔχω βεβαίαν τὴν ἐλπίδα ὅτι δὲν θὰ ὑποστῆ ναυάγιον τὸ καράβι μου, ἀλλὰ μὲ τὴν χάριν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ θὰ καταπλεύση διὰ νὰ ρίξη ἄγκυραν εἰς τὸν λιμένα τῆς σωτηρίας.

Ἐκηρύξατε ἀκόμη «ὅτι ὁμοιάζω νὰ δίνω μάχη μὲ φαντάσματα». Καὶ ὅμως δὲν ἦτο καθόλου ὑποθετικὴ καὶ εἰς τὴν σφαῖραν τῆς φαντασίας ἡ παρουσία τοῦ φραγκόπαπα κ. Βιδάλη καὶ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν του καθὼς καὶ αἱ προθέσεις καὶ ἡ προσπάθειά του νὰ εἰσβάλη εἰς τὴν τοπικὴν Ἐκκλησίαν μας, ἐνῶ εἶχον ὅλην τὴν δυνατότητα νὰ λύσουν τὸ πρόβλημά τους καὶ νὰ μένουν εἰς τὴν ἄκρη τους.

Ἐκτὸς ἐὰν διὰ τὰ φαντάσματα δώσωμεν ἄλλην ἑρμηνείαν. Τὰ φαντάσματα ἔχουν συνήθως τὴν αἰτίαν τους εἰς τὰ δαιμόνια. Οἱ δὲ Ρωμαιοκαθολικοί, μὲ τὸ νὰ εἶναι παραδεδομένοι εἰς τὸ ψεῦδος καὶ τὴν πλάνην τῆς αἱρέσεως εἶναι δαιμονοκρατούμενοι, ὁπότε ἑρμηνεύεται ἡ μάχη μου μὲ τὰ φαντάσματα.

Μὲ κατηγορεῖτε, ἐπίσης, ὅτι δὲν ἀπήντησα εἰς τὸ ὑπ’ ἀριθ. 246/19-04-2006 ὑπηρεσιακὸν ἔγγραφον. Πράγματι δὲν ἀπήντησα, ὄχι ὅμως ἀπὸ περιφρόνησιν, ἀλλὰ ἔδωσα μικρὰν ἀναβολήν, ἕως ὅτου ἠρεμήσουν κάπως τὰ πράγματα.

Ἀπήντησα διὰ τῶν ἀνωτέρω λεχθέντων εἰς τὸ κατηγορητήριον ποὺ περιλαμβάνεται εἰς τὸ ὑπ’ ἀριθ. 337/3-6-2006 ἐπὶ ἀποδείξει ἔγγραφόν σας. Πιστεύω ὅτι ἡ ἀπάντησίς μου εἶναι ἐπαρκής, διαφωτιστικὴ καὶ πειστική.

Εἰς τὸ κείμενόν σας αὐτὸ ἐμφανίζεσθε πλήρης ὀργῆς καὶ ἀπειλῶν ἐναντίον μου. Παραβλέψατε τοὺς ἀγῶνας καὶ τὴν κατὰ δύναμιν προσφοράν μου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἐπὶ 43 ἔτη, μόνον καὶ μόνον ἐπειδὴ ἐτόλμησα νὰ ἐκφέρω διαφορετικὴν γνώμην καὶ στάσιν ἀπὸ τὴν ἰδικήν σας εἰς τὴν ἐπιχειρουμένην εἰσβολὴν τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν εἰς τὴν τοπικήν μας Ἐκκλησίαν.

Αὐτὴν τὴν ἐκφορὰν τῆς γνώμης τὴν ἐξελάβετε ὡς ἀσέβειαν πρὸς τὸ πρόσωπόν σας, ὡς προσβολὴν εἰς τὸ ἐπισκοπικόν σας ἀξίωμα καὶ ἐπισείετε ἀπειλάς. Ἀλοίμονον ὅμως ἐὰν γίνη ἀπαίτησις, νόμος καὶ κανὼν νὰ μὴ ἔχη καὶ ἐκφράζη γνώμην ὁ ἱερεύς. Τότε ἐκμηδενίζεται τὸ πνευματικὸν ἔργον τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπὸ ἱερέα ἄνευ γνώμης, ἀνελεύθερον, ἀκατάρτιστον, χωρὶς εὐθύνην καὶ πρωτοβουλίαν εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐπιτελεσθῆ τὸ σωτηριῶδες ἔργον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ὡς καλῶς γνωρίζετε εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν πρυτανεύει ἡ ἐλευθερία τοῦ πνεύματος μέσα εἰς τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς παραδόσεως τῶν Ἁγίων Πατέρων μας. Ὁ ὀρθόδοξος ἱερεὺς ἐπιτελεῖ τὸ ἔργον του ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ. Μνημονεύει τοῦ Ἐπισκόπου, ὡς κέντρου τῆς εὐχαριστιακῆς ἑνότητος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἀπαιτεῖται πειθὼ καὶ ὄχι μόνον ἐντολαὶ καὶ ἀπειλαί. Εἰς τὸν Παπισμὸν τὰ πάντα γίνονται ἐν ὀνόματι τοῦ Πάπα καὶ ἄνευ αὐτοῦ τὰ πάντα εἶναι ἄκυρα.

Μετὰ σεβασμοῦ

Ἀρχ/της Κωνσταντῖνος Παλαιολογόπουλος