«Αυτό που ενώνει τις δυο Εκκλησίες είναι πολύ πιο σημαντικότερο από εκείνο που τις χωρίζει». Με τα λόγια αυτά ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα La Stampa, υπογραμμίζει τη σημασία της αφοσίωσης όλων των Χριστιανών στην κατεύθυνση της προστασίας της Κτίσης και της Δημιουργίας του Θεού. Μιλώντας στο δημοσιογράφο Andrea Tornielli, ο Προκαθήμενος της πρωτόθρονης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας
και πρωτοστάτης στο αγώνα ευαισθητοποίησης της παγκόσμιας κοινής γνώμης για την ανάγκη διαφύλαξης του φυσικού περιβάλλοντος, μέρος του οποίου είναι και ο άνθρωπος, επισημαίνει ότι, «οι Εκκλησίες μας έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούμε να πράξουμε διαφορετικά από το να «υπηρετούμε και να διατηρούμε» το δημιούργημα του Θεού, γεγονός που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ρόλου μας, ως επικεφαλής της χριστιανικής κοινότητας, όπως επίσης και δέσμευση για την κοινωνική δικαιοσύνη στον κόσμο».
Η συνέντευξη φέρει ως τίτλο «Εμείς, οι Ορθόδοξοι είμαστε ενωμένοι με τους Καθολικούς στην υπεράσπιση της Γης που μοιραζόμαστε» και πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη χθεσινή παρουσίαση της νέας Εγκυκλίου από τον Πάπα Φραγκίσκο, με θέμα την κλιματική αλλαγή και στην οποία γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη, ως «πρωτοπόρο του κηρύγματος για την προάσπιση του περιβάλλοντος».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αναφέρεται στην εισαγωγή της συνέντευξης, σχολίασε ότι «η ευγενική αναφορά που έκανε στο πρόσωπό του ο αδελφός  Πάπας Φραγκίσκος δεν τον εξέπληξε».
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου «γιατί η Εκκλησία, Ορθόδοξη και Καθολική, παρεμβαίνει σε αυτό το θέμα με τρόπο τόσο αποφασιστικό» ο  Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι «υπάρχει κάτι περισσότερο: αυτό που ενώνει τις δυο Εκκλησίες είναι πολύ πιο σημαντικότερο από εκείνο που τις χωρίζει. Και οι δυο οφείλουν να έχουν στο νου τους αυτή την άποψη και να δεσμευτούν για την ενότητα. Πέρα από τις θρησκευτικές και δογματικές διαφορές, είμαστε χρήσιμοι στη Γη που μοιραζόμαστε, στη δημιουργία που μας προσφέρθηκε ως πολύτιμο και εύθραυστο δώρο από τον Δημιουργό μας. Οι Εκκλησίες μας έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούμε να πράξουμε διαφορετικά από το να «υπηρετούμε και να διατηρούμε» το δημιούργημα του Θεού, γεγονός που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ρόλου μας, ως επικεφαλής της χριστιανικής κοινότητας, όπως επίσης και δέσμευση για την κοινωνική δικαιοσύνη στον κόσμο».
Ο Andrea Tornielli επισημαίνει ότι ο Πάπας Φραγκίσκος συνέδεσε την προστασία της δημιουργίας με την ανάγκη αλλαγής μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης και ρωτά τον Πατριάρχη εάν συμμερίζεται την άποψή του. Απαντώντας, ο  Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι «το πρόβλημα της ρύπανσης και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, δεν μπορεί να απομονωθεί ώστε να υπάρξει εξεύρεση λύσης. Το περιβάλλον είναι η οικία που περιβάλει το ανθρώπινο είδος […] δεν μπορεί κατά συνέπεια να εκτιμηθεί και να αξιολογηθεί από μόνο του, χωρίς να συνδεθεί άμεσα με το μοναδικό δημιούργημα που το κατοικεί. Η ανησυχία για το περιβάλλον σημαίνει ταυτόχρονα ανησυχία για ανθρώπινα προβλήματα όπως η φτώχεια, η δίψα και η πείνα. Αυτός ο δεσμός περιγράφεται ξεκάθαρα και με λεπτομέρειες στις παραβολές του Κυρίου».
Στην επισήμανση του δημοσιογράφου ότι ο άνθρωπος μοιάζει να θεωρεί τον εαυτό του «κύριο» της φύσης, ο Πατριάρχης υπενθυμίζει ότι «οι όροι “οικολογία” και “οικονομία” έχουν την ίδια ετυμολογική ρίζα, ήτοι το πρόθεμα «οικο», το οποίο προέρχεται από την ελληνική λέξη «οίκος», που σημαίνει κατοικία. Χαρακτήρισε επιπροσθέτως «αξιοθρήνητο» και «εγωιστικό» το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν περιορίσει τη χρήση αυτής της λέξης για τους εαυτούς τους, σαν να ήταν οι μοναδικοί κάτοικοι του πλανήτη. «Αυτός ο πλανήτης είναι πράγματι η κατοικία μας, αλλά είναι επίσης κατοικία όλων, κάθε ζωικού πλάσματος και κάθε μορφής ζωής που δημιουργήθηκε από τον Θεό. Αποτελεί δείγμα υπεροψίας από την πλευρά των ανθρώπων να θεωρούν ότι μόνο αυτοί κατοικούν σε αυτό τον πλανήτη, όπως είναι εξίσου υπεροψία να φαντάζεται κανείς ότι η Γη ανήκει μόνο σε αυτή την γενιά».
Καταλήγοντας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισημαίνει ότι «σκοπός του χριστιανισμού […] είναι ο εναγκαλισμός όλων των ανθρώπων και όλων των πραγμάτων, όχι εξαιτίας φόβου ή λόγω ανάγκης, αλλά με αγάπη και χαρά» και προέτρεψε «στη δημιουργία και την προώθηση μέσων υπέρ της ειρήνης και της ζωής και όχι υπέρ της βίας και του θανάτου».