Αυτή είναι η νέα εκκλησία των Οικουμενιστών!

  Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ἄφησε τὴν οἰκουμενιστική του "παρακαταθήκη" πού, ὡς φαίνεται, μὲ εὐλάβεια ἀκολουθοῦν οἱ δικοί του καὶ τὰ παιδιά του! Μὲ πρωτεργάτη τὸν μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο Χατζηνικολάου καὶ ἀκολουθοῦντα τὸν μητροπολίτη Πατρῶν, συνεχίζουν τὴν προγάνδα περὶ τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου καὶ τὴν δωρεὰ ὀργάνων, παρὰ τὶς ἀντίθετες θεολογικές, ἰατρικὲς καὶ κλινικὲς θέσεις καὶ ἀποδείξεις, παρὰ τὴν ὕπαρξη τῆς γνωστῆς Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου, ποὺ ἀντιτίθεται στὴν κακόδοξη ἐκδοχή του! Κατὰ τὰ ἄλλα οἱ "πιστοί", τοὺς ἐπιτρέπουν νὰ κακοδοξοῦν, κάνοντας ὑπακοὴ στοὺς Σωτηρικοὺς καὶ ἄλλους πνευματικούς τους!

Πηγή: "i-m-patron" (ἐδῶ)

    
Προσκεκλημένος στο 18ο Πανελλήνιο Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων, που πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών στις 23.10.2015, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος απηύθυνε χαιρετισμό κατά την έναρξη του ως είρηται συνεδρίου.

Κατά τον χαιρετισμό του ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Πρόεδρο του Συνεδρίου κ. Διονύσιο Καραβία και τον Πρόεδρο της Επιστημονικής Επιτροπής κ. Δημήτριο Γούμενο, και τους επήνεσε, όπως και όλο τους συνεργάτες τους, για την επιστημονική τους κατάρτιση και την προσφορά τους στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και γενικά στην κοινωνία μας.

Αναφερόμενος στο θέμα των μεταμοσχεύσεων ο Σεβασμιώτατος ωμίλησε για την μεγάλη σημασία και λεπτότητα του ζητήματος, αλλά και για το ενδιαφέρον της Εκκλησίας, η οποία έχει ιδρύσει την επιτροπή Βιοηθικής, με εισήγηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ώστε μέσα από την εν λόγω επιτροπή και συγκεκριμένες επιστημονικές εισηγήσεις και συζητήσεις να παρακολουθή το θέμα και να συμμετέχη ενεργά στην όλη υπόθεση.

Η Εκκλησία γνωρίζει ότι το θέμα των μεταμοσχεύσεων δεν παραμένει στα πλαίσια της ιατρικής ευθύνης μόνο, αλλά επεκτείνεται και σε άλλα επίπεδα, όπως κοινωνικό, βιοηθικό, νομικό και θεολογικό.

Την ζωή η Εκκλησία την θεωρεί δώρο Θεού και ως ευκαιρία για τον αγώνα του ανθρώπου προς επίτευξη της κατά Θεόν τελειώσεώς του, της αγιότητος δηλαδή. Γι’ αυτό και την όποια παράταση ζωής, την θεωρεί και την εξετάζει κάτω από αυτό το πρίσμα, της σωτηρίας δηλαδή, του ανθρώπου, σεβομένη πάντοτε το αναφαίρετο δικαίωμα να ζήση ο άνθρωπος, και να φθάση από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωσιν Θεού.

«Η Εκκλησία αισθάνεται το φιλάνθρωπο χρέος της έναντι στο λήπτη – ο οποίος έχει ανάγκην να ζήση – αντιλαμβάνεται όμως περισσότερο και τον ρόλον της στο πλευρό του δότου – ο οποίος μπορεί ελευθέρως να προσφέρη. Επ’ ουδενί λόγω και με κανένα τρόπο δεν θυσιάζει τον σεβασμό προς τον δότη στην ανάγκη επιβιώσεως του λήπτη. Ο σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να ζήση ο λήπτης, ο σκοπός πρέπει να εστιαστεί στο να δώση ο δότης. Εάν κάποιος επιθυμή να γίνη δωρητής τον ευλογεί. Εάν δυσκολεύηται τον κατανοή. Αυτή είναι η προστασία του προσώπου. Το πνεύμα της δεν υποτάσσεται στην ανάγκην των μεταμοσχεύσεων, αλλά υπηρετεί τον σεβασμόν του προσώπου» (Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, Βασικαί θέσεις επί της ηθικής των μεταμοσχεύσεων, Αθήνα 2001).

Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι σεβόμαστε την ιατρική επιστήμη και επικροτούμε κάθε προσπάθεια για την θεραπεία των ασθενών και για παράταση της ζωής, επί τω τέλει της πνευματικής ολοκληρώσεως, αρκεί η ιατρική επιστήμη και οι όποιες έρευνες να ευρίσκωνται και να κινούνται μέσα στα πλαίσια των κανόνων δεοντολογίας που προστατεύουν τον άνθρωπο ως προσωπικότητα. Βεβαίως πρέπει οι επιστήμονες και εν προκειμένω οι ιατροί, να μη αγνοούν την ανθρώπινη σχετικότητα, αλλά και να έχουν την βαθύτατη αίσθηση ότι εξυπηρετούν ως συνεργάτες του Θεού τον άνθρωπο, είτε αυτός είναι δότης, είτε λήπτης, σεβόμενοι πάντοτε το θεοσδοτον αγαθόν της ζωής.

Πάντως όλα αυτά υπό την προϋπόθεση της αγάπης, όπως σαρκώθηκε στο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο οποίος ανέβηκε στον Σταυρό, κατέβηκε στον Άδη και ανέστη εκ νεκρών για την σωτηρία του ανθρώπου.

Τέλος καλωσόρισε στην Πάτρα τους Συνέδρους από τις άλλες πόλεις της Ελλάδος και ευχήθηκε καλή επιτυχία στο Συνέδριο.