Κι αφού μας λέτε, ότι πολεμούν ΟΛΟΙ αυτοί, κι οι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ τον Αναστάντα, γιατί κοινωνείτε με αυτούς, Σεβασμιώτατοι; Γιατί μάλιστα επιλέγετε να μνημονεύετε τους περισσότερο επικίνδυνους απ' αυτούς, τους Οικουμενιστές;

  Μητροπολίτες Κυθήρων Σεραφείμ και Αιτωλίας Κοσμάς 

Μητροπολίτης Αιτωλίας Κοσμάς:

«...αιρετικοί, μάρτυρες του Ιεχωβά, παπικοί, πεντηκοστιανοί, οικουμενισταί πολεμούν με πάθος τον Αναστάντα, την θεότητά Του….» 

Προς  τον ιερόν κλήρον, τις μοναστικές αδελφότητες και τον ευσεβή λαό της  καθ’  ημάς  θεοσώστου Ιεράς  Μητροπόλεως

«Εγώ ειμί ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός και ιδού ζων ειμί εις τους αιώνας των αιώνων και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου…» (Αποκ. α , 17-18).

 Αυτές τις αιώνιες αλήθειες απεκάλυψε και εφανέρωσε ο Αναστάς Κύριος στον Ευαγγελιστή Ιωάννη, όταν ο άγιος Απόστολος ήταν εξόριστος στην Πάτμο «δια τον λόγον του Κυρίου και την μαρτυρίαν Ιησού Χριστού» (στ. 9), προσφέροντάς του τα του ιερού βιβλίου της Αποκαλύψεως.

 Μη φοβάσαι Ιωάννη, του είπε: Εγώ είμαι ο πρώτος, διότι αιωνίως υπάρχω, αλλά και έσχατος, διότι θα είμαι πάντοτε. Είμαι Εκείνος που ζει διαρκώς, είμαι η ταυτοζωή. Και έγινα νεκρός, διότι όπως είδατε απέθανα ως άνθρωπος για τη σωτηρία των ανθρώπων. Όμως παρά τον θάνατό μου, ζω εις τους αιώνας των αιώνων.

 Δεν απέθανα διότι ήθελαν οι εχθροί μου, οι σταυρωταί μου. Δεν σταυρώθηκα επειδή οι
άρχοντες των Εβραίων με κατεδίκασαν στον θάνατο και ο Ρωμαίος ηγεμών εθεώρησε την καταδίκη μου. Όλα αυτά μπορούσα να τα απομακρύνω, να τα διαλύσω, να τα αποτρέψω.

 «Εγενόμην νεκρός» εκουσίως, διότι ο Ίδιος το θέλησα, κινούμενος από αγάπη για τον πεσόντα άνθρωπο. Αυτό ήταν και το θέλημα του Ουρανίου Πατρός, αυτό χάρισε τη σωτηρία και τη λύτρωσι στον κόσμο. Το θέλησα και «εγενόμην νεκρός», το θέλησα και εφώναξα «τετέλεσται», το θέλησα και ενταφιάσθηκα ως κοινός άνθρωπος εν τω «καινώ μνημείω». «Ουδείς αίρει την ψυχήν μου απ’ εμού, αλλ’ εγώ τίθημι αυτήν απ’ εμαυτού. Εξουσίαν έχω θείναι αυτήν και εξουσίαν έχω πάλιν λαβείν αυτήν…» (Ιω. ι , 18).

 «Και ιδού ζων ειμί εις τους αιώνας έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου…».

 Γνωρίστε το, πιστεύσατέ το, παρά τον θάνατό μου ως ανθρώπου, ζω εις τους αιώνας των αιώνων. Νίκησα τον θάνατο, συνέτριψα το κράτος του, έχω στα χέρια μου τα κλειδιά του θανάτου και του άδου, έλαβα εξουσία επί του άδου.

 Αγαπητοί, σήμερα Κυριακή του Πάσχα, ημέρα και εορτή της λαμπροφόρου Αναστάσεως, ζούμε και εμείς το θαύμα των θαυμάτων, την μοναδική νίκη, τη συντριπτική νίκη του Χριστού μας κατά του διαβόλου, του θανάτου και της φθοράς. Ζούμε την λαμπροφόρο Ανάστασι του Χριστού μας.

 Ο θάνατος ως καρπός της αποστασίας μας και της αμαρτίας, νικήθηκε ολοκληρωτικά. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας είναι ο Ένας, ο Μοναδικός τον οποίον δεν μπόρεσε να κατακρατήση ο θάνατος και ο άδης. Είναι ο μόνος Αναμάρτητος εμπρός στην παρουσία του οποίου κονιορτοποιήθηκε η επικράτεια του θανάτου. Είναι Εκείνος στον οποίο κατοικεί ολόκληρος η θεότης, μέσα στο σώμα και την ανθρώπινη ψυχή, την οποία προσέλαβε με τη σάρκωσί του (Κολασ. β , 9).

 Έτσι, ο Αναστάς Κύριος, χάρισε λύτρωσι και αποκατάστασι στο αρχαίο κάλλος κάθε ψυχής, που θα θελήση να ζήση συνειδητά με πίστι, με υπακοή, με συνέπεια μέσα στην Εκκλησία Του. Χάρισε αγάπη και συγγνώμη στα πιστά μέλη της Εκκλησίας, που ποθούν την μετάνοια.

 «Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμην εκ του τάφου ανέτειλε» διακηρύσσει ο Ιερός Χρυσόστομος. Θα χαρίση προσωπική Ανάστασι σε κάθε χριστιανό, όταν η «εσχάτη σάλπιγξ» (Α  Κορ. ιε , 52) θα σημάνη κατά την Δευτέρα Παρουσία.

 «Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο…» (Α  Κορ. ιε , 20).

 Σήμερα, αγαπητοί, αυτή την μεγάλη ημέρα, όλοι εμείς, κληρικοί και λαϊκοί, ας σταθούμε με ευγνωμοσύνη εμπρός στον Αναστάντα Κύριό μας. Ας Τον ευχαριστήσουμε με όλη μας την δύναμι, για τα σωτήρια δώρα και χαρίσματα που μας προσέφερε με την Ανάστασί Του.

 Ζώντας όμως συνειδητά το μυστήριο της Αναστάσεώς Του, ας στερεώσουμε μέσα μας την πίστι στο θαύμα της Αναστάσεως, στην παντοδυναμία Του, στην συνεχή παρουσία Του κοντά μας.

 Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ανάμεσά μας, στις ψυχές μας, στη ζωή μας, υπάρχει σήμερα ανασφάλεια, σύγχυσι, φοβία, αβεβαιότητα. Προβλήματα πολύμορφα, δυσκολίες, κρίσεις, επιδρομές, πολέμιοι πίστεως και πατρίδος, μας φέρουν αγωνία και ταραχή. Υποχωρήσεις προδοτικές, συμβιβασμοί, περιφρονήσεις αξιών, ιδανικών, αιωνίων αληθειών, ύβρεις ακόμη κατά της ορθοδοξίας μας και της φιλοπατρίας, μας θορυβούν, μας αποθαρρύνουν. Ισχυροί της γης, αξιωματούχοι, σκοτισμένοι άνθρωποι, αιρετικοί, μάρτυρες του Ιεχωβά, παπικοί, πεντηκοστιανοί, οικουμενισταί πολεμούν με πάθος τον Αναστάντα, την θεότητά Του, την ορθόδοξο αλήθειά Του.

 Μέσα σε όλα αυτά και σήμερα ακούγεται η φωνή του Αναστάντος Κυρίου μας προς τον Ευαγγελιστή Ιωάννη: «Και ιδού ζων ειμί εις τους αιώνας», είμαι κοντά σας.

 Μη φοβώμαστε, αγαπητοί, τους διώκτας και πολεμίους του Χριστού μας. Αιώνες πολλούς τόσοι πανίσχυροι, φαινομενικά ισχυροί, πολέμησαν με μανία τον Αναστάντα, αλλά συντρίφτηκαν. Που είναι; Ποιός τους θυμάται; Ελάκτισαν προς κέντρα, πληγώθηκαν, χάθηκαν. Ο Χριστός, ο Αναστάς Κύριος,«ιδού ζων» είναι, «εξήλθε νικών ίνα νικήση» (Αποκ. στ , 2). Μην πτοηθούμε λοιπόν. Σήμερα να τονώσουμε την πίστι μας, να αγαπήσουμε τον Αναστάντα Κύριο, να θελήσουμε να ζούμε με συνέπεια την ορθόδοξο αλήθεια, να μείνουμε ανεπηρέαστοι, αταλάντευτοι εμπρός στις προκλήσεις, στις προδοσίες, στις απειλές, στις λυσσαλέες επιθέσεις των στρατευμένων εχθρών του Αναστάντος Χριστού μας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, του φωτός και της αληθείας, της σωτηρίας μας.

 Ελάτε όλοι, σήμερα, να πάρουμε φως και δύναμι από τον κενό τάφο και ηνωμένοι, απτόητοι, ισχυροί να υμνολογούμε, να δοξάζουμε, να ομολογούμε «λόγοις και έργοις» τον Αναστάντα και την Ανάστασί Του. Ελάτε να διακηρύξουμε ότι ο Αναστάς ζων και παντοδύναμος, ζει στις καρδιές των Ορθοδόξων Ελλήνων και ποτέ δεν θα Τον απομακρύνη κανείς.

 Σε αυτήν την χώρα των ηρώων και των μαρτύρων, ο Αναστάς Κύριος χάρισε ελευθερία, φως, ζωή και ποτέ δεν θα παύση να προσφέρη τα σωτήρια δώρα της Αναστάσεως Του.

 Αγαπητοί, «Πάσχα ιερόν, Πάσχα καινόν, Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα των πιστών» σήμερα. «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός». Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας εν τάφω κατήλθε ως άνθρωπος, καθείλε την δύναμι του άδου, ενίκησε, ανέστη και ιδού ζων είναι εις τους αιώνας. Είναι πάντοτε ανάμεσά μας.

 Μαζί Του κι εμείς νικηταί, άξιοι της αφθαρσίας, της ζωής, της αιωνιότητος. Καλή και Αγία Ανάστασι.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ

 Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Nεωτεριστικά ἀνοίγματα στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο πρός τούς ἀλλοδόξους καί ἀλλοθρήσκους, ἔκγονα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ (ὑπ' ἀριθ. 144/2016)

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Χαίρετε. Μή φοβεῖσθε˙ ὑπάγετε ἀπαγγείλατε τοῖς ἀδελφοῖς μου,

ἵνα ἀπέλθωσιν εἰς τήν Γαλιλαίαν, κἀκεῖ με ὄψονται»  (Ματθ.κη' 9-10) 

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ὁ Ἀναστάς Κύριος καί Θεός, μας εὐθύς μετά τήν ἔνδοξη τριήμερη Ἀνάστασί Του, ἀπευθυνόμενος στίς ἅγιες Μυροφόρες γυναῖκες, τίς εὐαγγελίστριες τοῦ χαρμοσύνου μηνύματος τῆς Ἀναστάσεως πρός τούς ἁγίους Μαθητάς καί Ἀποστόλους Του, τίς προσφώνησε μέ τόν θερμό Ἀναστάσιμο χαιρετισμό˙ «Χαίρετε». Καί ἀφοῦ ἐγαλήνευσε τίς πονεμένες καί φοβισμένες καρδιές τους μέ τήν ἀνείπωτη Ἀναστάσιμη πνευματική χαρά, τίς παραγγέλλει λέγοντας (τά παραθέτουμε σέ ἀπλῆ γλῶσσα): «Μή φοβεῖσθε. Πηγαίνετε καί ἀναγγείλατε στούς ἀδελφούς μου, τούς ἀγαπημένους Μαθητάς καί Ἀποστόλους μου, νά πορευθοῦν στήν Γαλιλαία καί ἐκεῖ θά μέ συναντήσουν».

Μέ τήν παράθεσι τοῦ Εὐαγγελικοῦ κειμένου σέ ἁπλῆ γλῶσσα διαπιστώνουμε, ἀδελφοί μου, ὅτι τόσον ὁ Ἀναστάς ἐκ τῶν νεκρῶν καί θριαμβεύσας κατά τοῦ θανάτου Κύριος καί Θεός μας, ὅσον καί ὁ Ἄγγελος τοῦ Θεοῦ πιό πρίν, μετέδωκαν τό χαροποιό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως στίς Μυροφόρες, ἀφοῦ ἔδιωξαν τό αἴσθημα τοῦ φόβου ἀπό τίς καρδιές των. «Προηγουμένως ὁ Ἄγγελος τίς ἀπαλλάσσει ἀπό τόν φόβο καί τότε ὁμιλεῖ σ'αὐτές γιά τήν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Καί ὁ ἐκκλησιαστικός ἑρμηνευτής Εὐθύμιος Ζυγαβηνός, σχολιάζοντας τό ρῆμα τοῦ Ἀγγέλου «μή φοβεῖσθε», λέγει: «Μή φοβᾶσθε σεῖς, ἀλλά αὐτοί οἱ φύλακες τοῦ τάφου καί ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ». Καί σέ ἄλλο σημεῖο ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἐπισημαίνει ὅτι «ὅταν οἱ Μυροφόρες γυναῖκες ἔφυγαν (ἀπό τόν κενό Τάφο τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ) μέ φόβο καί μεγάλη χαρά, λόγῳ τοῦ χαρμοσύνου ἀγγέλματος τῆς Ἀναστάσεως, τίς συνάντησε ὁ Ἰησοῦς λέγων τό Χαίρετε». Ἤθελε ὁ Κύριος νά ἐξαλείψη κάθε ἴχνος φόβου καί ἀγωνίας καί νά ἐμφυτεύση γιά πάντα στίς εὐσεβεῖς καρδιές των τήν μόνιμη καί ἀναφαίρετη Ἀναστάσιμη Χαρά.

«Ἐννόησε τό μέγεθος τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως, ἀφοῦ καί οἱ οὐράνιες δυνάμεις ἑορτάζουν μαζί μας» τονίζει ὁ Χρυσορρήμων Πατήρ. «Χαίρονται (οἱ Ἀσώματες Δυνάμεις) γιά τά δικά μας ἀγαθά. Ἄν καί εἶναι ἰδική μας ἡ χαρά, πού μᾶς ἐχάρισε ὁ Ἀναστάς Κύριος, ὅμως εἶναι καί ἰδική τους θεία ἡδονή.... Ἑορτή τῆς γῆς καί τοῦ Οὐρανοῦ εἶναι (τό Ἅγιον Πάσχα). Ἄγγελοι χαίρουν καί Ἀρχάγγελοι καί ὁ Δημιουργός ὅλων τῶν ἐπουρανίων Δυνάμεων συνεορτάζει μαζί μας» (Ε.Π.Ε 36,76.152).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Οί ἅγιες Μυροφόρες γυναῖκες, ἐνῶ μετέβησαν στόν Πανάγιο Τάφο τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ μας γιά νά ἀλείψουν μέ ἀρώματα τό νεκρό σῶμα τοῦ Κυρίου μας, ἀνύποπτες γιά τήν Ἀνάστασί Του, ἐδέχθησαν τό Ἀγγελικό μήνυμα τῆς Θείας Ἐγέρσεως τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας καί αὐτό ἔδιωξε τόν φόβο καί τήν θλῖψι ἀπό τίς καρδιές των.

Ὁμοίως καί τό «Χαίρετε» τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ ἄναψε στίς ψυχές τους τήν θεία φλόγα τῆς πνευματικῆς χαρᾶς καί τῆς θείας Ἀγάπης, ἡ ὁποία ἀγάπη «ἔξω βάλλει τόν φόβον», κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη.

Καί ἐμεῖς οἱ σημερινοί ἄνθρωποι, οἱ Χριστιανοί τοῦ 21^ου  αἰῶνος, παρ'ὅτι ἔχουμε ἀπόλυτα βεβαιωμένο τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί βεβαία τήν ἐλπίδα καί προσμονή τῶν ἀγαθῶν τῆς Ἐπουρανίου Βασιλείας, ἐν τούτοις δέν ἔχουμε, ἴσως ἀποβάλη ἀπό τήν καρδιά μας ὁριστικά τά αἰσθήματα τοῦ φόβου, τῆς ἀγωνιώδους μέριμνας, τῆς ἀνησυχίας καί τῆς ἀνασφάλειας. Δέν ἔχουμε ἐμπιστευθῆ ἀπόλυτα στόν Χριστό «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν», ὅπως ἐπαναλαμβάνουμε καθημερινά στή Θεία Λατρεία μας.

Ἡ οἰκονομική κρίσις, πού δέν ὑποχωρεῖ ἀκόμη, μέ τίς δυσοίωνες προβλέψεις. Ἡ ἠθική καί πνευματική κρίσις, πού φαντάζει τρομακτική μπροστά στά μάτια μας, μέ τήν ἀποστασία ἀπό τόν Θεό καί τό πανάγιο θέλημά Του. Μέ τήν πτῶσι καί τόν εὐτελισμό ἠθικῶν καί πνευματικῶν ἀξιῶν, ἰδιαίτερα στόν χῶρο τῆς Παιδείας καί τῆς ἀγωγῆς τῆς μαθητιώσης καί σπουδαζούσης νεολαίας μας. Μέ τόν κλονισμό τῶν θεσμῶν καί τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν τοῦ κοινωνικοῦ μας ἱστοῦ καί τήν παρατηρούμενη ἐκτροπή τοῦ ἀνθρώπου σέ ἀνίερες, ἔκφυλες καί ἀνώμαλες ἠθικῶς καταστάσεις. Μέ τό προσφυγικό καί μεταναστευτικό πρόβλημα, τό ὁποῖο διογκώνεται καθημερινά μέ ἀπρόβλεπτες διαστάσεις καί ἐξελίξεις. Μέ τήν ἀστάθεια καί τήν ἀπειλή πολεμικῶν συρράξεων στή Μέση Ἀνατολή. Μέ τά νεωτεριστικά ἀντορθόδοξα καί ἀντιπαραδοσιακά ἀνοίγματα μέσα στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο πρός τούς ἀλλοδόξους καί ἀλλοθρήσκους μέ τό ἀλλοπρόσαλλο πνεῦμα τῆς λεγομένης «μεταπατερικῆς θεολογίας» καί τῆς «μετανεωτερικότητας», τά ὁποῖα εἶναι ἔκγονα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως. Καί γενικότερα, μέ τήν ἐπικρατοῦσα ἀστάθεια, ρευστότητα καί ἀβεβαιότητα, πού προβάλλουν ὡς ἀπειλητικά νέφη στόν πνευματικό μας ὁρίζοντα καί τρομακρατοῦν πολλούς συνανθρώπους μας.

Ὅμως, ἀδελφοί μου, οἱ φόβοι, οἱ ἀγωνίες καί ἀνασφάλειες αὐτές δέν ἔχουν καμμία θέσι στή ζωή τοῦ πιστοῦ Χριστιανοῦ, τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, πού πιστεύει ἀκράδαντα  στόν Ἀναστάντα θριαμβευτή καί τήν Ἁγία Του Ἀνάστασι. «Μείζων ἐστίν ὁ ἐν ἡμῖν  ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α'Ἰωαν.4,4). Ὁ Βασιλεύς τῶν βασιλευόντων  καί Κύριος τῶν κυριευόντων «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ»(Ἀποκ.6,2), κατά τόν ἅγιο Εὐαγγελιστή Ἰωάννη. Ὅσο καί ἄν φαίνονται ὅτι ἐπικρατοῦν οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους, ἄς εἴμεθα βέβαιοι ὅτι τά σκοτεινά καί ἀσεβῆ τους σχέδια θά σωριασθοῦν μιά ἡμέρα ὡς χάρτινοι πύργοι, ὅπως τά ὁλοκληρωτικά καθεστῶτα τοῦ βορρᾶ, κατά τόν περασμένο αἰῶνα, καί ἡ Ἀλήθεια τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, ἡ σῴζουσα καί λυτρωτική Ἀλήθεια θά, θριαμβεύση τελικά.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Εἴθε αὐτή ἡ τρισμέγιστη καί κοσμοσωτήρια ἀλήθεια τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας νά διαποτίση τό εἶναι καί ὁλόκληρη τήν ζωή μας. Νά συντελέση στήν εἰρήνευσι τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί ὁλόκληρης τῆς ἀνθρωπότητος. Νά δώση ἐλπίδα, χαρά καί ἀληθινή ζωή σέ ὅλους τούς πονεμένους καί δοκιμαζομένους ἀδελφούς. Νά χαρίση ὁ Ἀναστάς Κύριος πλούσια τήν εἰρήνη, τήν ἀγάπη καί τήν εὐλογία Του σέ ὅλο τόν κόσμο καί ἰδιαίτερα στούς ξενιτεμένους ἀγαπητούς μας Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους ναυτικούς.

Μέ Ἀναστάσιμες ἐγκάρδιες εὐχές καί εὐλογίες,

ὉΜητροπολίτης 

† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ