ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΗΔΗ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ!

 

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΗΔΗ

ΤΟ ΑΒΑΤΟ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΚΑΠΟΤΕ σε μία χολιγουντιανή ταινία  κάποιοι πιθηκανθρώποι ήρθαν σε άγριο καυγά  με άλλους εξωγήϊνους.

Τότε ένας δειλός πηθικάνθρωπος πήγε και λούφαξε σε μία τρύπα. Αφού τελείωσε η μάχη, προς νίκη των πιθηκανθρώπων,  τότε εξήλθε και ο φοβητσιάρης από την κρυψώνα του.

Όταν τον ρωτήσανε οι πατριώτες του που βρισκόταν κατά την μάχη, εκείνος απάντησε με στόμφο:

«-Περίμενα να κάνω την κίνησή μου».

Κατά παρόμοιο τρόπο βλέπεις άγιους Μοναχούς στο περιβόλι της Παναγίας μα συνάμα κρυμμένους, απογοητευμένους και αποσβολωμένους από τα τεκταινόμενα στην Εκκλησία και την κοινωνία μας, ως ναρκωμένους, να μην τολμούν να αρθρώσουν την παραμικρή αντίσταση στην προσβολή του αβάτου της πίστεώς μας.

Δεν υπάρχει λοιπόν μεγαλύτερο και ιερώτατο  άβατο από το ά-βατο της πίστεώς μας.

Και δυστυχώς το  απάτητο και αδιάβατο  έως τώρα της Ορθοδόξου πίστεώς μας καταλύθηκε με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο από την αντι-Σύνοδο του Κολυμπαρίου.

Από τους Αγιορείτες πατέρες μας, ως θεματοφύλακες της πίστεώς μας  περιμέναμε σθεναρή αντίσταση, όμως λυπηρώς κάποιες μικρές ηρωϊκές μονάδες τολμήσαν την ομολογία. Οι υπόλοιποι περιμένουν την κίνησή τους…

Κάποτε ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, αν και Οικουμενιστής, ευρισκόμενος στις εορτές της χιλιετηρίδας  του Αγίου Όρους απεφάνθη λυπημένος βλέποντας την έντονη λειψανδρεία:

«Ήρθαμε εδώ για να γιορτάσουμε τα χίλια χρόνια του Αγίου  Όρους ή να τελέσουμε το μνημόσυνό του;»

Και πράγματι δικαιώθηκε! μετά από λίγα χρόνια άρχισε μία προσπάθεια φαινομενικά αναγέννησης του Όρους αλλά ουσιαστικά του κύκνειου άσματος αυτού. Ένα εντυπωσιακό μεϊκ-απ σε έναν προ καιρού νεκρό:

Τα Μοναστήρια γέμισαν νέους Μοναχούς αλλά εντός ενός στρατοπεδικού πνεύματος μακράν της εν Χριστώ απλότητος και ελευθερίας.

Τα 30 αργύρια της Ευρώπης ρίχτηκαν απλόχερα στο περιβόλι τα Παναγίας δημιουργώντας υποχρεώσεις. Ύστερα ανοίχτηκαν και οι δρόμοι μοιάζοντας ο ησυχαστικός τόπος του Άθωνα με την οδό Πανεπιστημίου και της Κατεχάκης.

Οι προσκυνητές μεταλλάχθηκαν πλέον σε επισκέπτες και ακτιβιστές, ενώ οι Μοναχοί κουρασμένοι και αμίλητοι καταντήσανε καμαριέρες. Το α-πρόσωπον πλέον αποκορυφώθηκε. Επισκέπτεσαι  Ι. Μονές και δεν ακούς πλέον ούτε έναν λόγο προσωπικό και ενισχυτικό κατά πως το λέει  ο Χριστός για τον Ποιμένα ότι πρέπει να καλεί τα πρόβατα του κατ’ όνομα. ''τα ίδια πρόβατα καλεί κατ' όνομα'' (Ιωάνν. ι' 3) 

Και όταν πολύ σύντομα  καταλυθεί και τυπικά το άβατον για τις γυναίκες και καταντήσει το Αγιονόρος της καρδιάς μας σε «Holy RESORT» οι αντιδράσεις θα είναι πλέον μηδαμινές σαν και αυτές σήμερα και ακόμη αποδυναμωμένες. θα είναι απλώς ένα κερασάκι στην τούρτα που τόσα χρόνια ετοιμάσαμε.

Βέβαια τον τελευταίο λόγο για το Άγιο Περιβόλι της τον έχει η Παναγία μας και στην οποία ευχόμαστε να διατηρήσει αμόλυντη και ξεμαγάριστη την Ορθόδοξο πίστη των Πατεράδων μας.

.

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

 -ΑΘΩΝΙΤΗΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ-