Η ΠΑΡΑΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ XΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

O  ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ XΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

.

ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ

         

(Ἐπιστολή π. Εὐθυμίου στὸν τοπικὸ Τύπο)

     

                Κύριε, διευθυντά,

    Παρήλθον ήδη είκοσι πέντε (25) περίπου χρόνια από τότε που η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προέβη στην αγιοποίησι του Εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης.  Στο διάστημα αυτό εγράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά διά την προσωπικότητα του εν λόγῳ Εθνομάρτυρος, τα περισσότερα των οποίων ήλθαν στο φως της δημοσιότητος εξ αιτίας αυτής της αγιοποιήσεως.

     Είναι αναμφισβήτητο ότι δεν θα ανέμενε ουδείς λογικός και εχέφρων μία αλλαγή της στάσεως και αποφάσεως της Συνόδου, ως προς αυτήν την αγιοποίησι, διότι όπως διαπιστώνεται και καθημερινώς επιβεβαιώνεται, αυτή η αγιοποίησις εκφράζει πλήρως την Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, επειδή και αυτή διακατέχεται από την ίδια πίστι την οποία είχε ο Χρυσόστομος Σμύρνης και κατευθύνεται από τις ίδιες σκοτεινές δυνάμεις εις τις οποίες ήταν εμπλεκόμενος και εκείνος.  Είναι ως εκ τούτου ευκολώτερο δια την Σύνοδο και ταιριάζει απολύτως στα πιστεύω της, να απαλείψη από το Αγιολόγιο π.χ. τον άγ. Γρηγόριο τον Παλαμά ή τον άγ. Μάρκο τον Ευγενικό ή τέλος πάντων κάποιον ο οποίος επολέμησε τις σύγχρονες αιρέσεις, παρά να ακυρώση την αγιοποίησι του Χρυσοστόμου Σμύρνης, ο οποίος όχι μόνο τις ανεγνώρισε, αλλά διακατείχετο απο την ίδια πίστι, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι σύγχρονες αιρέσεις, οι σκοτεινές δυνάμεις και η Ν. Εποχή τον εξέφραζαν πλήρως, όπως αυτά τα ίδια εκφράζουν πλήρως και τους Επισκόπους της Εκκλησίας της Ελλάδος και όχι μόνο.

       Η αγιοποίησις λοιπόν του Χρυσοστόμου Σμύρνης είχε αυτό το καλό (αν μπορεί να ειπωθή καλό) ότι δηλαδή απέδειξε πασίδηλα τα αισθήματα και φρονήματα των σημερινών Οικουμενιστών Επισκόπων, όπως τα απέδειξε η πρόσφατη Σύνοδος της Κρήτης και όπως τα αποδεικνύουν καθημερινά η εκκλησιαστική αλληλοπεριχώρησις των δεσποτάδων με τους αιρετικούς, η σχέσις των με το Π.Σ.Ε., με τη Ν. Εποχή και τόσα άλλα.

     Η αγιοποίησις του Χρυσοστόμου Σμύρνης απέδειξε ότι δεν δύναται να αγιοποιήση η Σύνοδος κάποιον ο οποίος δεν την εκφράζει, παρά μόνο εάν πιεστή από τον λαό ή το κάνει για λόγους σκοπιμότητος ή βιτρίνας, όπως πάλι εκ του αντιθέτου, δεν δύναται να ακυρώση την αγιοποίησι κάποιου, εφ’ όσον αυτός την εκφράζει ως προς τα πιστεύω της και την γραμμή της, εκτός πάλι εάν πιεστή από τον λαό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει αγαθή προαίρεσις στους σκοπούς της και στην πορεία της. Αυτό σημαίνει ότι αν ο Χρυσόστομος Σμύρνης ήτο πολέμιος των αιρέσεων, της Μασονίας, της Ν. Εποχής, της ειδωλολατρίας κλπ. και υπέρμαχος του Μοναχισμού, της Ορθοδόξου Παραδόσεως, των Ιερών Κανόνων κλπ. θα ήτο ανθρωπίνως αδύνατον αυτή η Σύνοδος, η οποία τον αγιοποίησε και η σημερινή η οποία διατηρεί και υπερασπίζεται αυτή την αγιοποίησι, να προβή σε αναγνώρισι τέτοιου αγίου.  Είναι συνεπώς θέμα ταυτότητος για την Σύνοδο η υπεράσπισις αυτου ως αγίου και όχι μόνο για την Σύνοδο, αλλά και για την Μασονία και τη Ν. Εποχή.

          Ο λαός πάλι ο οποίος θα ηδύνατο, ως ο πλέον αρμόδιος και αποδέκτης αυτής της αγιοποιήσεως, να τακτοποιήση το θέμα και, κατά το δη λεγόμενο, να βάλη τα πράγματα στη θέσι των, δεν έχει την προαίρεσι και το μαρτυρικό φρόνημα των παλαιών εποχών, σε σημείο ώστε ούτε καν να γνωρίζη την ευθύνη και την εξουσία του ως φύλακας της πίστεως και τελευταίο ακαθαίρετο οχυρό της Ορθοδοξίας και ως εκ τούτου έλαβε την θέσι του διακοσμητικού στοιχείου, των αδρανών υλικών και του ρόλου του «Χατζιαβάτη»του θεάτρου των σκιών και εξαντλεί την δικαιοδοσία του με την τυπική παρουσία του στα πανηγύρια και στις μεγάλες εορτές και φιέστες.

     Για τους αντιοικουμενιστές βεβαίως δεν τίθεται θέμα αγώνος εναντίον αυτής της αγιοποιήσεως, διότι απέδειξαν ότι δεν τους ενδιαφέρουν αυτά τα θέματα, αλλά προσαρμόζουν τον αγώνα τους σύμφωνα με τα περιθώρια τα οποία αυστηρώς καθορίζονται από τους Οικουμενιστές, εφ΄ όσον δεν επιθυμούν αγώνες οι οποίοι στοιχίζουν και μάλιστα πληρώνονται ακριβά.

   Οι του Παλαιού Ημερολογίου δεν ενδιαφέρονται και αυτοί δι’ αυτήν την αγιοποίησι, εφ΄ όσον εδημιούργησαν παράλληλη Σύνοδο και Εκκλησία, η οποία εν καιρῲ αιρέσεως και αποστασίας λειτουργεί όπως τον καιρό της ειρήνης.

       Η αγιοποίησις λοιπόν του Εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης μας δίδει σαφή εικόνα και ξεκαθαρίζει θα λέγαμε το τοπίο, ότι δηλαδή ευρισκόμεθα στα έσχατα χρόνια εις τα οποία θα επικρατήση η αίρεσις, θα περιοριστή η αλήθεια σε λίγους ή και ελαχίστους, θα διώκεται επισήμως η ευσέβεια και θα επιβραβεύεται συνοδικώς η πλάνη. Όλα αυτά δε, θα λειτουργούν ως προετοιμασία του ερχομού του Αντιχρίστου, του σφραγίσματος και της παγκοσμίου δικτατορίας, τα οποία θα είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, και το τελευταίο παιγχνίδι του διαβόλου πριν τον ερχομό του Χριστού.

         Ως εκ τούτου, ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω και «ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι και ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι και ο άγιος αγιασθήτω έτι» (Αποκ.22,11). Έκαστος  δηλαδή, κατά την προαίρεσίν του ας βαδίσει με τις ανάλογες βεβαίως επιπτώσεις για την άλλη ζωή.

                                                           

 13 Σεπτεμβρίου 2016

                                                       Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς.