Με την Σύνοδο της Κρήτης ξεχάσαμε άλλες αιρετικές θέσεις των αδιόρθωτων αιρετικών Οικουμενιστών;

Οι ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΕΣ

από τον πατρ. ΓΕΩΡΓΙΟ ΓΕΝΝΑΔΙΟ

και τον άγ. ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ

Γράψαμε πάλι καὶ πάλι γιὰ τὶς θέσεις τοῦ μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα. Μὲ τὰ κείμενα ἄλλων Ἁγίων Πατέρων ποὺ παρουσιάσαμε καταδείχθηκε ὅτι ὁ κ. Ζηζιούλας ἀστοχεῖ περὶ τὴν Πίστη.

Μήπως αὐτὲς οἱ δημοσιεύσεις μας (ποὺ προστέθηκαν σὲ δημοσιεύσεις καὶ καταγγελίες ἄλλων ἁρμοδιότερων ἀπὸ μᾶς) ἔφερε κάποιο ἀποτέλεσμα; Δυστυχῶς οὐδέν! Ὁ κ. Ζηζιούλας (ὑπὸ τὰς προστατευτικὰς πτέρυγας τοῦ κ. Βαρθολομαίου), ὄχι μόνο δὲν ἐνοχλήθηκε, ἀλλὰ μετὰ τὶς καταγγελίες ἐπαινέθηκε ἀπὸ τὸν Πατρ. Βαρθολομαῖο, ὡς ὁ ...«δεξιὸς βραχίων» τοῦ Πατριαρχείου!!!

Μήπως, ὅμως, ἡ Μηνυτήρια ἀναφορά μας στὴν Ἱ. Σύνοδο, ποὺ τολμήσαμε πρὶν χρόνια, κίνησε τὶς διαδικασίες διερευνήσεως τοῦ θέματος, τουλάχιστον ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα; Δυστυχῶς ὄχι;

Μήπως ἔθιξε τὸ θέμα στὴν Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης κάποιος Ἐπίσκοπος; Καὶ πάλι, φυσικὰ ὄχι. Ἀντίθετα ὁ Ναυπάκτου μᾶς πληροφόρησε ὅτι ὁ Πατριάρχης τὸν ἐπαίνεσε στὴν Σύνοδο, ἐπειδὴ βρίσκεται στὸ ἴδιο θεολογικὸ ὔψος μὲ τὸν μεγάλο αἱρετικὸ Ζηζιούλα. Ἡ μεγάλη αὐτὴ βλασφημία τοῦ Ζηζιούλα ἀπὸ τοὺς πολλοὺς φαίνεται νὰ ξεχάστηκε, ἀφοῦ οἱ Ἐπίσκοποι περὶ ἄλλα τυρβάζουν. Ὅ,τι ἀγγίζει τὴν παναίρεση τῆς ἐποχῆς μας, τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς φορεῖς του, τὸ προσπερνοῦν, γιατὶ δὲν θέλουν μπλεξίματα μὲ τὸν ἔνοικο τοῦ Φαναρίου, φοβοῦνται γιὰ τὴ θέση τους. Καὶ συνεχίζουν νὰ κοινωνοῦν μετὰ τῶν ἀκοινωνήτων καὶ μὲ τὶς αἱρέσεις τους ποὺ μένουν ἀδιόρθωτες!

Ἐμεῖς, ὅμως, σὺν Θεῷ, θὰ δημοσιεύουμε, ὅσα νέα στοιχεῖα βρίσκουμε, καὶ τὰ ὁποῖα θὰ ἀποδεικνύουν τὶς πλανεμένες θέσεις του, καθὼς θὰ συγκρίνονται μὲ τὶς διδασκαλίες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ μητροπολίτης Περγάμου,  ἀναμασᾶ,  μὲ νέο τρόπο, παμπάλαιες πλάνες. Εἰσάγει ἔχρονες ἰδιότητες καὶ ἐγκόσμιες καταστάσεις στὸν χῶρο τῆς Ὑπερουσίου καὶ Ἀκτίστου Ἁγίας Τριάδος. Τὸ δὲ ἔτι χειρότερο· δὲν φαίνεται νὰ «θεολογεῖ» ἢ νὰ «φιλοσοφεῖ» ἀναζητῶν τὴν ἀλήθεια καὶ ἔστω ἀποτυγχάνων πρὸς τοῦτο νὰ διορθώνει τὶς πεποιθήσεις του, ἀλλὰ ἐκ σκοπιμότητος καὶ μὲ στόχο νὰ προάγει τὶς Βατικάνειες καὶ Οἰκουμενιστικὲς θέσεις περὶ "Πρώτου" καὶ "Πρωτείου" τοῦ Πάπα!

Τὰ παρακάτω δύο μικρὰ κείμενα εἶναι τὸ α) ἀπάντηση  τοῦ Πατριάρχου Γεωργίου Γενναδίου ἢ Σχολαρίου σὲ ἐρώτηση ποὺ τοῦ ἔγινε, καὶ περιλαμβάνεται στὴν Ἑλληνικὴ Πατρολογία τοῦ Migne 160, 329C καὶ τὸ β) ἀπὸ λόγο τοῦ ἁγίου Γρηγοριου τοῦ Θεολόγου.

Μετὰ τὰ μικρὰ αὐτὰ κείμενα, δημοσιεύουμε τὶς θέσεις τοῦ κ. Ζηζιούλα:

α) Γεωργίου Γενναδίου:

  β) Αγίου  Γρηγορίου του Θεολόγου:

«4. Αν υπήρξε χρόνος κατά τον οποίο δεν υπήρχε ο Πατήρ, αλλο τόσο υπήρξε χρόνος που δεν υπήρχε ο Υιός. Και αν υπήρξε χρόνος που δεν υπήρχε ο Υιός, τότε υπήρξε χρόνος που δεν υπήρχε ούτε το άγιο Πνεύμα. Αν το ένα υπήρχε από την αρχή, τότε και τα τρία υπήρξαν το ίδιο. Τολμώ να πω, πως αν το ένα υποβιβάσεις, ούτε τα άλλα δύο να εξυψώσεις. Ποια άραγε ωφέλεια υπάρχει από μία ατελή θεότητα; Ακόμη περισσότερο, τι είδους θεότητα είναι αυτή, αν δεν είναι τέλεια;».

   (Αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου, Λόγος λα' περί του Αγίου Πνεύματος, Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος (επιμ.), Μιλάει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, μτφρ. Διονύσιος Κακαλέτρης, εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1991).

Πηγή

Ἂς ἀκούσουμε ὅμως καὶ τοὺς κακόδοξους καὶ βλάσφημους λόγους τοῦ κ. Ζηζιούλα, τοὺς ὁποίους δὲν εἴδαμε ἕως τώρα νὰ ἀναιρέσει (ὅπως τὶς διετύπωσε καὶ τὶς ἀπομαγνητοφωνήσαμε στὴν διεύθυνση: paterikiparadosi.blogspot.gr/2013/06/blog-post_7514.html).

   «Ὁ πρῶτος λοιπὸν  λοιπὸν αὐτομάτως γεννᾷ τὴν Ἱεραρχία. Ὀντολογικὰ ἡ Ἱεραρχία ὑπάρχει καὶ στην Ἁγ. Τριάδα. Ἡ πηγή, ἡ Ἀρχή, εἶναι ὁ Πατήρ, ἀπὸ ’κεῖ πηγάζουν τὰ πρόσωπα τῆς Ἁγ. Τριάδος. Στὴν Ἁγία Τριάδα, λοιπόν, ἔχουμε  μία  διαβάθμιση,  δὲν ἔχουμε αὐτόματη συνύπαρξη, ἀλλὰ ἔχουμε ὕπαρξη ἡ ὁποία μεταφέρεται ἀπὸ τὸν ἕναν στὸν ἄλλον. Ἐὰν βάλουμε τὰ πρόσωπα νὰ ἐμφανίζονται ἔτσι ταυτόχρονα, τότε καταργοῦμε τὴν ἔννοια τῆς αἰτιότητος. Ἡ αἰτιότητα δὲν εἶναι κάτι ποὺ μποροῦμε νὰ παραβλέψουμε. Ἡ αἰτιότητα εἶναι βασικὸ στοιχεῖο τῆς Ἑτερότητος. Ἡ Ἑτερότητα στὴν Ἁγία Τριάδα δὲν ἀναδύεται ἔτσι φυσικά, αὐτομάτως. Ὑπάρχει ἕνα πρόσωπο, πρέπει νὰ προέρχεται ἐλεύθερα. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ὅμως ποὺ εἰσάγουμε αὐτὸ τὸ πρόσωπο, αὐτὴ τὴν αἰτιότητα, εἰσάγουμε Ἱεραρχία»  (σ.σ. φυσικὰ καὶ Πρῶτον)!