Ο π. Αθανάσιος Αττάρτ, που βοηθά δεκάδες αιρετικούς να ξαναβρούν τον δρόμο του Θεού
«Μασόνοι με απείλησαν μέσα στον ναό ότι θα μου χαράξουν το πρόσωπο!»
«Μου είπαν να μην ανακατεύομαι, να κάτσω στην άκρη! Είχαν το θράσος να με καλέσουν στη Στοά τους, να κάνω αγιασμό!» αναφέρει ο π. Αθανάσιος Αττάρτ, που βοηθά δεκάδες αιρετικούς να ξαναβρούν τον δρόμο του Θεού.
Το φόβητρο για μασόνους, πεντηκοστιανούς και χιλιαστές έχει γίνει εδώ και χρόνια ο π. Αθανάσιος Αττάρτ, εφημέριος του Ιερού Ναού της Χρυσοσπηλιώτισσας στην οδό Αιόλου. Καθόλου αυθαίρετο αυτό το συμπέρασμα, αφού το αποδεικνύουν και οι αριθμοί: από το 2005, οπότε και διορίστηκε εκεί με απόφαση του μακαριστού Χριστοδούλου, έως σήμερα έχουν γίνει 40 επιστροφές στην Ορθόδοξη Εκκλησία πεντηκοστιανών, χιλιαστών (ιεχωβάδες) και μασόνων!
Οπως θυμάται σήμερα ο π. Αθανάσιος, η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση αφορά έναν επιστήμονα γύρω στα 55, ο οποίος φιλοδοξούσε να αποκτήσει πανεπιστημιακή έδρα με κάθε τρόπο. Θέλησε να στραφεί στη μασονία, για να πετύχει τον σκοπό του, και το έπραξε. Πριν από δύο χρόνια ζήτησε βοήθεια από τον π. Αθανάσιο,
προκειμένου να απεμπλακεί από τον χώρο των τεκτόνων.
Επειτα από τις απαραίτητες συναντήσεις μαζί του έγινε και πάλι δεκτός στην αγκαλιά της Εκκλησίας. Εκκλησιάζεται πλέον και εξομολογείται τακτικά, ενώ η σχέση του με τη μασονία αποτελεί πλέον παρελθόν. Μάλιστα, τη μέρα που έγινε η τελετή επιστροφής στην κοινότητα της Ορθοδοξίας φορούσε τα... εξαρτήματα της μασονίας και στο τέλος τα έβγαλε ενώπιον του εκκλησιάσματος! «Τον έβαλα», θυμάται ο π. Αθανάσιος, «να διαβάσει ενώπιον των πιστών και έναν λίβελο, μια ομολογία σύμφωνα με την οποία εγκαταλείπει τις διδασκαλίες των αιρετικών και επιστρέφει στην Εκκλησία. Τα παράσημα, μάλιστα, και όλα τα υπόλοιπα σύμβολα που χρησιμοποιούν οι μασόνοι εν είδει στολής τα έριξε σε έναν κάδο σκουπιδιών στην εκκλησία! Αυτά, βέβαια, τα κράτησα έπειτα εγώ ως πειστήρια». Δεν εξελίχθηκαν όμως όλα ομαλά στην περίπτωση της μεταμέλειας του συγκεκριμένου μασόνου. Εως και απειλές για τη ζωή του δέχτηκε ο π. Αθανάσιος, και μάλιστα εντός του ναού!
Η επίσκεψη
«Ηταν μια Δευτέρα πριν από λίγους μήνες, όταν δέχτηκα επίσκεψη εδώ, στην εκκλησία, από έναν άγνωστο. Καθίσαμε στο γραφείο μου και μου συστήθηκε ως μασόνος! Εδειξε τα διάσημά του και μου είπε τον βαθμό του στην ιεραρχία τους. Τον άκουγα ήρεμος. Κάποια στιγμή μου είπε απότομα: “Κάτσε στην άκρη. Μην ανακατεύεσαι, διαφορετικά θα σου χαράξουμε το πρόσωπο!” “Μη με απειλείτε”, του απάντησα, “γιατί θα καλέσω την Αστυνομία!”» Οσο σοκαριστική και αν ήταν η στιγμή, ο π. Αθανάσιος συνέχισε να μιλά με θάρρος: «Δεν έχασα λεπτό και του τόνισα ότι η Εκκλησία δέχεται τους πάντες. “Ακόμη και με δολοφόνο δέχτηκα να μιλήσω κάποια στιγμή”, του είπα, “πριν ειδοποιήσω την Αστυνομία. Επομένως, κάθισε να μιλήσουμε ήρεμα”. Του εξήγησα ότι εμείς δεν κάνουμε προπαγάνδα, κάθε άνθρωπος που υποφέρει βρίσκει τη βοήθειά μας. Δεν τους βγάζουμε έξω!» Κάποια στιγμή η συνομιλία έφτασε στο τέλος. Το στέλεχος της μασονίας σηκώθηκε να φύγει. Ξεπροβοδίζοντάς τον από το γραφείο του, ο π. Αθανάσιος του είπε: «Σας εύχομαι να κλείσετε γρήγορα! Μόνο κακό προκαλείτε στον κόσμο και στο έθνος μας!».
Δέχτηκε ενοχλήσεις μερικές φορές ακόμη, αλλά σύντομα σταμάτησαν. «Είχαν και το θράσος να με... προσκαλέσουν να πάω στη Στοά τους για αγιασμό! Να πάω εκεί, να με φωτογραφίσουν και να με θεωρήσουν έπειτα μασόνο... Τόσο άτιμοι είναι!» καταλήγει ο π. Αθανάσιος.
Το ίδιο αξιόλογο έργο προσφέρει και για τα θύματα των πεντηκοστιανών. Σε 10 ανέρχονται τα άτομα που επανήλθαν στην κανονικότητα του εκκλησιαστικού βίου. Το 2006 ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με κάποιον πεντηκοστιανό, ο οποίος πέρασε μια Κυριακή τυχαία από την εκκλησία και έμεινε ευχαριστημένος από τη θεία λειτουργία. Ζήτησε να τον ξανασυναντήσει και να του μιλήσει. Υστερα από λίγο καιρό επανεντάχθηκε. «Είναι πολλές φορές που εκφράζουν παράπονα και για εμάς τους ιερείς. Οτι δεν τους δίνουμε την ανάλογη προσοχή. Εμείς, τους απαντάμε, προερχόμαστε από όλο τον κόσμο, δεν είμαστε από τον Παράδεισο ούτε τέλειοι! Προφασίζονται διάφορα πράγματα, αλλά με την αγάπη και την κατανόηση έρχονται σταδιακά και πάλι κοντά μας» προσθέτει.
Βαθιά χαραγμένη στη μνήμη του είναι μια γυναίκα, περίπου 55 χρονών, η οποία ήταν βαπτισμένη χριστιανή ορθόδοξη, παντρεμένη και με παιδί, όλοι ορθόδοξοι. Αντιμετώπισε, όπως είπε, μια σκληρή συμπεριφορά από έναν ιερέα πριν από μια δεκαετία. Στενοχωρήθηκε και τότε μια γειτόνισσά της τής συνέστησε τους πεντηκοστιανούς. Αυτοί αμέσως την υποδέχτηκαν με πολύ φιλικό και άμεσο τρόπο. Τη βάπτισαν στην Αθήνα. Τον Φεβρουάριο του 2016, ένα κυριακάτικο πρωινό, επισκέπτεται τη Χρυσοσπηλιώτισσα. Παρακολουθεί τη θεία λειτουργία και κατόπιν μιλά με τον π. Αθανάσιο. «Καθίσαμε, μιλήσαμε φιλικά και από τότε ξεκίνησε να έρχεται πιο συχνά και συζητούσαμε. Της ζήτησα να που πει ποια είναι τα παράπονά της από τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους μας. “Ο Χριστός είναι η Εκκλησία, όχι εγώ!” της ανέφερα. Αρχισε να κλαίει και μου εκμυστηρεύτηκε την επιθυμία της να ξαναγυρίσει» αναφέρει. Ο π. Αθανάσιος της έδωσε να διαβάσει διάφορα κείμενα και να κατανοήσει, μεταξύ άλλων, ότι η Παναγία δεν έχει άλλα παιδιά και ο Χριστός δεν είχε άλλα αδέλφια κ.ά., όπως υποστηρίζουν οι πεντηκοστιανοί.
Η Βάπτιση
Επειτα από επτά μήνες συνεχών συζητήσεων έφτασε η ώρα να γίνει η τελετή μια Κυριακή, ενώπιον του κόσμου. «Διάβασε το “Πιστεύω” και έγινε η λειτουργία επιστροφής παρουσία του εκκλησιάσματος, έγιναν οι ερωταποκρίσεις με τον κόσμο, όπως συμβαίνει στη βάπτιση, παρουσία της οικογένειάς της, και κατόπιν μετάλαβε. Επίσης, πριν ψάλλει, διάβασε και αυτή έναν λίβελο και υπέγραψε. Αφού υπέγραψε, στο τέλος τη μυρώσαμε και είπαμε τα λόγια τα οποία λέμε και στη βάπτιση. Είπα στον κόσμο, μάλιστα, ότι πρώτη θα μεταλάβει η αδελφή μας! Ηταν τόσο συγκινητική στιγμή... Η ίδια έκλαιγε, ενώ μετέλαβε και ο άντρας της» επισημαίνει ο ιερέας.
Μήπως έχουμε μπροστά μας τον π. Δανιήλ Συσόεφ της Ελλάδας; Ο χρόνος θα δείξει. Ο Χριστός ας ευλογεί το έργο του και ας γίνει παράδειγμα για όλους μας, ιερείς πρώτον και λαϊκούς.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.