Συνέδριο για την μετάνοια ή δήλωση μετανοίας;

Ἤδη ὁ ἕνας ἐκ τῶν ὁμιλητῶν κ. Λυκ. Μαρκούδης ἔ-
κανε "δήλωση μετανοίας"! Δώρησε στὸν Πατριάρχη
τὸ πορτραῖτο του, ἐκ μέρους τοῦ Πειραιῶς Σεραφείμ!

 ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!

Συνέδριο για την μετάνοια

ή

δήλωση μετανοίας;

Αναρωτιώμαστε, πώς τα ανωτέρω αγαπητά μας πρόσωπα, που μέχρι πρότινος βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή του αντιαιρετικού αγώνα, καταδέχτηκαν να συμμετάσχουν σε ένα συνέδριο υπό την αιγίδα ενός μητροπολίτη, φανατικού υποστηρικτή της Συνόδου του Κολυμπαρίου και μιας μητρόπολης που προσπαθεί πάση θυσία να καταπνίξει κάθε φωνή αντίδρασης κατά της λαίλαπας του οικουμενισμού;

Ιστολόγιο Κατάνυξις

Στις 13/3/ 2017, πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης, ημερίδα με θέμα: «Το μεγαλείο της μετάνοιας στη ζωή του ανθρώπου». Το συνέδριο συνδιοργανώθηκε από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου – Πολιούχου Θεσσαλονίκης και πτυχιούχους της Θεολογικής Σχολής και άλλων Σχολών του Α.Π.Θ, υπό την αιγίδα του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου και με την συμμετοχή, μεταξύ άλλων, του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Δημήτριου Τσελεγγίδη, ως προεδρεύοντος, και του Μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία ως συνέδρου.

Μας εξέπληξαν δυσάρεστα ο χρόνος και ο τρόπος που επέλεξε ο σύλλογος να συνεργαστεί με την Ι.Μ.Θ. στην διοργάνωση της ημερίδας, όσο και η συμμετοχή σε αυτή του κ. Τσελεγγίδη και του Μητροπολίτου Γόρτυνος, από τους οποίους θα περιμέναμε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της αίρεσης του Οικουμενισμού. Αντ’ αυτού επέλεξαν να στραφούν σε πιό "πνευματικά λημέρια" και να αφήσουν τα δογματικά και τον πάπα, κατά την πρόσφατη συμβουλή του Αγίου Γόρτυνος, “Αϊ στο καλό από εκεί με τα δογματικά και τον πάπα, ξεχάσαμε τη σωτηρία το "Κύριε ελέησον", δηλαδή τα πνευματικά μας".

Αναρωτιώμαστε, λοιπόν, πώς τα ανωτέρω αγαπητά μας πρόσωπα, που μέχρι πρότινος βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή του αντιαιρετικού αγώνα, καταδέχτηκαν να συμμετάσχουν σε ένα συνέδριο υπό την αιγίδα ενός μητροπολίτη, φανατικού υποστηρικτή της Συνόδου του Κολυμπαρίου και μιας μητρόπολης που προσπαθεί πάση θυσία να καταπνίξει κάθε φωνή αντίδρασης κατά της λαίλαπας του οικουμενισμού;

Πώς ο κ. Τσελεγγίδης καταδέχεται να προεδρεύει σε συνέδριο υπό της αιγίδα του Μητροπολίτου θεσσαλονίκης κ. Άνθιμου που καταδιώκει μέχρι εξοντώσεως τον ακαδημαϊκό του συνάδελφο, συναγωνιστή και συνοδοιπόρο στον αντιοικουμενιστικό αγώνα και συμπρόεδρο στην άτυπη σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και μοναχών, π. Θεόδωρο Ζήση και τον αγνό αγωνιστή-ομολογητή κληρικό της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης π. Νικόλαο Μανώλη; Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες από την ομολογιακή τοποθέτηση του καθηγητή Δ. Τσελεγγίδη κατά της παναίρεσης του Οικουμενισμού με τα σπουδαία υπομνήματά του κατά των προσυνοδικών κειμένων της Κρήτης αλλά και η παρουσία του στην άτυπη Σύναξη Κληρικών και μοναχών.

Πως ο Άγιος Γόρτυνος καταδέχεται στην παρούσα εκκλησιαστική περίσταση να αντιπαρέρχεται τα μείζονα θέματα που έχουν να κάνουν με την διαφύλαξη της ορθής Πίστης; Ο ίδιος δεν ήταν που σε κάθε του κατηχητικό μάθημα άρχιζε λέγοντας ότι ο παπισμός είναι αίρεση και ο οικουμενισμός παναίρεση; Ως ο πλέον ειδικός στα θέματα της Παλαιάς Διαθήκης, γνωρίζει ασφαλώς ότι όλη η ιστορία του Ισραήλ πραγματεύεται ένα και μόνο θέμα, την προσπάθεια να κρατηθεί ο λαός του Θεού στην ορθή Πίστη. Τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα; Ο αγώνας του αρχεκάκου όφεως που προσπαθούσε με την ειδωλολατρία να ακυρώσει το μυστήριο της Θείας Οικονομίας δεν συνεχίζεται σήμερα με τις αιρέσεις;

Πώς τα παιδιά της θεολογικής Σχολής καταδέχονται να συνδιοργανώσουν την ημερίδα τους με τον Ιερό Ναό του πολιούχου Αγίου Δημητριου; Οι συνδιοργανωτές Ιερείς δεν ήταν αυτοί που τους αρνήθηκαν την ελάχιστη συνδρομή όταν συμμετείχαν ενεργά στην διαμαρτυρία ενάντια στις εκδηλώσεις των ομοφυλοφίλων; Πώς το επιτρέπει η νεανική τους καρδιά να νομιμοποιούν μια μητρόπολη, η οποία διώκει ομολογητές πατέρες που κάνοντας χρήση κανονικού δικαιώματος προχώρησαν στη διακοπή μνημόνευσης του οικείου μητροπολίτη τους;

Θα ήταν παρήγορο αν κατά την ημερίδα αυτή έβρισκαν απάντηση μερικά από τα παρακάτω ερωτήματά μας: Μετάνοια και ομολογία είναι δυο πνευματικές καταστάσεις που δεν συναντώνται πουθενά; Η μετάνοια δεν είναι η νίκη της αλήθειας επί του ψεύδους σε προσωπικό, αλλά και συλλογικό επίπεδο; Μεγαλύτερο ψεύδος από την αίρεση υπάρχει; Πώς επιτυγχάνεται μετάνοια σε καιρό ενδημούσης αιρέσεως μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας; Με στρουθοκαμηλισμό και κουκούλωμα ή με διαμαρτυρία, καταγγελία και ύψωση τείχους έναντι της αιρέσεως; Ποια πρέπει να είναι η στάση ενός θεολόγου ο οποίος εγκαίρως έχει διαγνώσει, στηλιτεύσει, καταγγείλει σε όλη του την πορεία, την ύπαρξη αιρέσεως, όταν αυτή κατοχυρώνεται Συνοδικά; Είναι σωστό πάνω στην κορύφωση του δράματος να κάνει στροφή προς πιο «πνευματικά θέματα», δίνοντας προς τα έξω μια εικόνα επίπλαστης εκκλησιαστικής ευτυχίας και πληρότητας;

Τελικά, ποια σκοπιμότητα κρύβεται πίσω από την συμμετοχή σεβαστών δασκάλων και αρχιερέων (που κατά τα άλλα έχουν κληθεί και μάρτυρες στη μήνυση που έχει καταθέσει ο ηγούμενος της Ι. Μ. Λογγοβάρδας κατά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για τις ετεροδιδασκαλίες που αυτός έχει εισάγει στην Εκκλησία μας)  στην εν λόγω ημερίδα, η κατήχηση της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης στα νάματα της μετανοίας με στόχο την απεμπλοκή της από τα δίχτυα της αιρέσεως (είθε) ή η επισημοποίηση μιας συνθήκης ειρήνης ανάμεσα στο πιο αγνό κομμάτι των θεολόγων της πόλης μας και την οικουμενιστική Μητρόπολή μας;

#katanixis_exclusive, #imth, #prof_Tselegidis, #φοιτητές_Θεολογίας_ΑΠΘ, 

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ»

ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΧΟΛΩΝ Α.Π.Θ.

Θεσσαλονίκη 15-3-2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, υπό την αιγίδα του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου,

ημερίδα στον Ιερό Ναό του αγίου Δημητρίου – Πολιούχου Θεσσαλονίκης,

με θέμα : «Το μεγαλείο της μετάνοιας στη ζωή του ανθρώπου».

Με ύμνους που έψαλε η χορωδία της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης, άνοιξαν, τη Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017, οι εργασίες της ημερίδας, που συνδιοργανώθηκε από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου – Πολιούχου Θεσσαλονίκης και πτυχιούχους της Θεολογικής Σχολής και άλλων Σχολών του Α.Π.Θ.

Χαιρετισμούς απηύθυναν, ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού και Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής της ημερίδας, αρχιμ. π. Ιάκωβος Αθανασίου, καθώς και ο οικείος Ποιμενάρχης, Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιμος.

Η έναρξη των εισηγήσεων έγινε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ.κ. Ιερεμία, που, με προφητικό κυριολεκτικά λόγο, ανέπτυξε το θέμα: «Η μετάνοια κατά την Παλαιά Διαθήκη». Ο Σεβασμιώτατος, υπογράμμισε ότι ολόκληρη η Παλαιά διαθήκη αποτελεί κήρυγμα μετανοίας. Μεταξύ άλλων τόνισε ιδιαιτέρως το χωρίο Γεν. 4, 7: «Ήμαρτες; Ησύχασον.», ενώ αναφέρθηκε στη μετάνοια όπως παρουσιάζεται στο κήρυγμα των προφητών, καταλήγοντας στο ότι ο άνθρωπος οφείλει να λάβει αποφάσεις για νέα πορεία.

Στη συνέχεια, ο αρχιμ. π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, Ιεροκήρυκας και Πνευματικός Προϊστάμενος της αδελφότητας «Οσία Ξένη», παρουσίασε την εισήγησή του, με θέμα: «Εμπειρίες μετανοίας από την κοινωνία των κρατουμένων». Ο π. Γερβάσιος με τις διηγήσεις του μετέφερε το κοινό στο χώρο των φυλακών, όπου διακόνησε για σαράντα χρόνια. Αναφέρθηκε σε ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν ρότα, σε ανθρώπους άλλων θρησκειών που συγκινήθηκαν από την προσφορά αγάπης της Ορθοδοξίας και μεταστράφηκαν σε αυτή, τονίζοντας ότι «η αγάπη που εμπνέει ο Χριστός δεν εκπίπτει ποτέ. Διατηρείται και στη ζωή και στο θάνατο και την αιωνιότητα». Χαρακτηριστικά, έγινε μνεία σε κρατούμενο που τον ευχαρίστησε γιατί του έδωσε κουράγιο, εξομολογούμενος λέγοντας: «σας βλέπω σαν πατέρα μου». Εξόχως συγκινητική, ήταν η αναφορά του στον Κώστα Πάσσαρη, τη συνάντησή τους, την εξομολόγησή του, τη μετάνοιά του και πώς νιώθει ελεύθερος και μέσα στο κελί του. «Θεέ μου να μη σε λυπήσω πια. Το έλεός σου να με καταδιώξη» είναι αυτό που πλέον μονολογεί. «Όταν ήρθε ήταν ένα λιοντάρι άγριο. Τέσσερεις μασκοφόροι με τα καλάσνικοφ παρατεταμένα τον ακολουθούσαν» είχε πει ο φύλακας των φυλακών, ενώ σήμερα επιθυμεί να εγκαταβιώσει κάποια στιγμή στο Άγιο Όρος.

Τρίτος εισηγητής ήταν ο κ. Λυκούργος Μαρκούδης, διευθυντής προγράμματος του ραδιοφωνικού σταθμού της Ι.Μ. Πειραιώς, «Πειραϊκή Εκκλησία», ο οποίος μίλησε με θέμα: «Η μετάνοια στα χρόνια της κρίσης». Έκανε λόγο για τη μετάβαση από την αμαρτία στην αρετή, την έννοια της κρίσης και της θείας δίκης, υπογραμμίζοντας πως η κρίση θα διαρκέσει έως ότου μετανοήσουμε. Αναφέρθηκε στην εκκλησία και στο γεγονός, ότι η ορθόδοξη εκκλησία δεν είναι ένας προτεσταντικού τύπου φιλανθρωπικός οργανισμός, στη ρήση του Αγίου Αναστασίου του Σιναΐτη ότι ο Θεός δίνει στο λαό άρχοντες κατά την καρδία του και του Αγίου Παϊσίου, αναφορικά με το ότι ο άνθρωπος έχει δύναμη μέσα του για ώρα ανάγκης, για να καταλήξει στο ότι η κρίση είναι πρώτης τάξης ευκαιρία για μετάνοια.

Ακολούθως, τον λόγο έλαβε, ο κ. Ανδρέας Χριστοφόρου, Νομικός, ο οποίος αναφέρθηκε στην: «μετάνοια και την αιώνιο ζωή, όπως την έμαθε από τους σύγχρονους Αγίους και Πατέρες». Αναφέρθηκε σε προσωπικά του βιώματα με τους: Άγιο Πορφύριο, Άγιο Παΐσιο, Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη, Γέροντα Αμβρόσιο της μονής Δαδίου στην Αμφίκλεια, τον π. Μάρκο Μανώλη, τον γέροντα Ιωσήφ το Βατοπαιδινό, τον γέροντα Αντώνιο Γκίκιζα, το μοναχό Γρηγόριο της Μονής Σταυροβουνίου, τον γέρο-Παναγή από τη Λύση της Κύπρου. «Εξομολόγηση δεν είναι να πηγαίνεις μόνο στον πνευματικό και να λες τις αμαρτίες σου, αλλά χρειάζεται και μετάνοια. … Αν νιώθεις αγάπη, χαρά, πίστη, τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, τότε κατάλαβες ότι συγχωρέθηκες», έλεγε ο Άγιος Πορφύριος αναφερόμενος συγχρόνως και στον άσωτο υιό του Ευαγγελίου. «Αιτία για τα χαρίσματα του Αγίου Πορφυρίου ήταν η μετάνοιά του», έλεγε ο γ. Αντώνιος Γκίκιζας, που διετέλεσε και πνευματικός του. Τα βιώματα του εισηγητή με τον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη γύρω από τη Θεία Κοινωνία και τη μετάνοια, οι λόγοι του Αγίου Παϊσίου «να αγαπάς σημαίνει να μετανοείς και να συγχωρείς», η συναναστροφή του με τον γ. Αμβρόσιο, με τον γ. Ιωσήφ που συνιστούσε να εξομολογούμαστε με ταπείνωση και τον π. Μάρκο Μανώλη που ασκούνταν μυστικώς στη μετάνοια, μετέφεραν το κοινό κοντά σ΄ αυτούς τους γίγαντες του πνεύματος, τις σύγχρονες άγιες μορφές της Εκκλησίας μας.

Οι εισηγήσεις ολοκληρώθηκαν με την κ. Αθηνά Σιδέρη, κοινωνική λειτουργό και πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου, που μας παρουσίασε: «Το μυστήριο της μετανοίας κατά τον Όσιο Πορφύριο». «Ο Άγιος Πορφύριος έδινε μεγάλη σημασία στη μετάνοια. Και απλά και όμορφα έλεγε ότι ο χριστιανός πρέπει να καθαρίζει την ψυχή του και τα έσω του όπως ακριβώς ο ιερέας καθαρίζει το δισκοπότηρο μετά την κατάλυση. Εκτιμούσε πάρα πολύ αυτό το μυστήριο γιατί όπως ο ίδιος είχε διαγνώσει και πίστευε το μυστήριο της μετανοίας και της εξομολογήσεως είναι η συνάντησις του Ανθρώπου με το Θεό. Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα από αυτό που λέγεται μετάνοια και εξομολόγηση. Αυτό το μυστήριο είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο».

Τέλος, οι ομιλητές απάντησαν σε ερωτήσεις των παρευρισκομένων, ενώ η ευλογημένη αυτή σύναξη, έκλεισε με μία όμορφη σύνοψη όσων ακούστηκαν, από τον συντονιστή της ημερίδας που διηύθυνε και τις εργασίες της, καθηγητή Δογματικής του θεολογικού τμήματος της Σχολής Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ., Δημήτριο Τσελεγγίδη.

Ολόκληρη η ημερίδα είναι διαθέσιμη στον ιστότοπο:

https://www.youtube.com/watch?v=8Zdweqo9zfY

Πηγή