Μόνο που ξέχασε, ὁ κ. Σιδηρᾶς, τὶς χιλιάδες γνωστές παν-αιρετικές στιγμές
του κακόδοξου Πατριάρχη! ["Π.Π."]
«Ο γνωστός άγνωστος Πατριάρχης Βαρθολομαίος»
Πορφυρίτης
Εἶναι
τουλάχιστον, ἄξιος προβληματισμοῦ, ὁ τρόπος σκέψης καί γραφῆς κάποιων
συνανθρώπων μας, καί προκαλεῖ λογικά ἐρωτηματικά στούς καλοπροαίρετους ἀναγνῶστες.
Διαβάζουμε:
«Συμπληρώθηκαν ‘‘Χάριτι Θεοῦ’’ 26 συναπτὰ ἔτη ἀπό τῆς ἐκλογῆς τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου Α΄ (1991) στόν μαρτυρικό Ἀποστολικό, Πατριαρχικό καί Οἰκουμενικό Θρόνο τῆς Μητρός Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας».
Μέ ἀφορμή τό εὐλογημένο αὐτό γεγονός γιά ὁλόκληρο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο ἀναδημοσιεύουμε κάποια ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά ἀποσπάσματα ἀπό τό πόνημα τοῦ λογίου Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμ. π. Δοσιθέου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Τατάρνης Εὐρυτανίας, ὑπό τόν τίτλο: «Θέλω νά πιῶ ὅλο τόν Βόσπορο». Τά ἀποσπάσματά αὐτά σκιαγραφοῦν ἐν πολλοῖς ἄγνωστες γιά τόν πολύ κόσμο πτυχές τῆς προσωπικότητος τοῦ Πρωτοθρόνου Πρωτεπισκόπου τῆς Ὀρθοδοξίας,
Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου Α΄.
[Π.Π.: Προσθέτουμε ἐδῶ καὶ τὰ ἄλλα δύο περιστατικὰ ποὺ χάριν συντομίας ἴσως, δὲν ἀναφέρει ὁ «Πορφυρίτης», γιατὶ δείχνει πὼς κάποια παλαιότερες αὐτονόητες προσωπικὲς στιγμές, χρησιμοποιοῦνται ἀπὸ τὸν κ. Σιδηρᾶ γιὰ τὴν «ἁγιοποίηση» τοῦ αἱρετικοῦ. Τέτοιες στιγμὲς θὰ μποροῦσε κανεις νὰ συναντήσεις στὴ ζωὴ ὅλων τῶν αἱρετικῶν]. Το πρώτο από τα αποσπάσματα αφορά περιστατικό που διηγήθηκε άλλο πρόσωπο στον π. Δοσίθεο, ο οποίος το κατέγραψε ως άξιο μνείας στο εξαιρετικό πόνημά του και έχει ως εξής: «Φιλοξενούμαι στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Πρωΐ - πρωΐ σημαίνει το καμπανάκι της Εκκλησίας για τον Όρθρο. Από ύπνο είχα χορτάσει, σηκώνομαι να πάω κι εγώ. Μόλις είχε αρχίσει να γλυκοχαράζει. Μέσα στο ναό ήταν ακόμη σκοτεινά. Τα λιγοστά κανδήλια φώτιζαν αχνά τα πρόσωπα των Εικόνων του Τέμπλου. Ένας καλογερόπαπας Αγιορείτης, η μόνη ανθρώπινη παρουσία, διάβαζε τον εξάψαλμο. Μπαίνω ήσυχα-ήσυχα στο Νάρθηκα. Στο μανουάλι είχε αναμμένα δύο κεριά. Αισθάνθηκα την ύπαρξη ανθρώπου. Γυρίζω δεξιά. Βλέπω στο σκοτάδι ένα κληρικό. Ήταν όρθιος δίπλα στην θαυματουργό εικόνα της Πάντων Χαράς – έτσι λέγεται αν δεν απατώμαι. Ο Πατριάρχης …προσηύχετο. Από τον ναό ακουγόταν καθαρά: «Κύριε, τί επληθύνθησαν οι θλίβοντες με; Πολλοί επανίστανται επ’ εμέ. Πολλοί λέγουσι τη ψυχή μου, ουκ έστι σωτηρία αυτώ εν τω Θεώ αυτού.…ου φοβηθήσομαι από μυριάδων λαού, των κύκλω συνεπιτιθεμένων μοι. Ανάστα, Κύριε, σώσον με ο Θεός μου… ». Δάκρυα έρρεαν από τα μάτια του. Κόπηκα, λύθηκαν τα γόνατά μου. Οπισθοχώρησα πριν με αντιληφθεί, πριν η παρουσία μου διακόψει την προσεχή του. Κάτι μ’ έδιωχνε. Μάζεψα τα πράγματά μου. Έφυγα. Πήρα το πρώτο βαπόρι της γραμμής, έφθασα στην Πόλη και κατ’ ευθείαν στο αεροδρόμιο. Απ’ την Αθήνα του έστειλα ένα γράμμα. Παναγιώτατε ζητώ συγγνώμη γιατί έφυγα, χωρίς να ειδοποιήσω. Δεν θέλησα να σας διακόψω. Αλλά την στιγμή που σας είδα προσευχόμενο και δακρύοντα κατάλαβα ότι φέρετε στους ώμους σας όλη την Οικουμένη.
Το δεύτερο περιστατικό είναι η προσωπική εμπειρία του π. Δοσιθέου, ο οποίος γράφει: «Πηγαίνω στο Πατριαρχείο. Πρωΐ, κατά η ώρα οκτώ. Μπαίνω στην αυλή κανείς. Πάω στα γραφεία, ανοίγω την πόρτα κανείς, χτυπώ άλλη πόρτα, ψυχή. Περνάω διαδρόμους, ουκ ην φωνή, ουκ ην ακρόασις, φθάνω στο κελλί του Πατριάρχου. Η πόρτα μισάνοιχτη, ο Πατριάρχης γράφει χωμένος σε έγγραφα και επιστολές. Συγγνώμη, Παναγιώτατε, αλλά δεν συνάντησα ψυχή. Δεν φοβάσθε; Κάποιος μπορεί να σας επιτεθεί. Βάλτε μιά κλειδαριά ασφαλείας τουλάχιστον. Δεν φοβούμαι, απάντησε ο Πατριάρχης. Έχω την Παναγία που με φυλάττει».
...Τό τρίτο πραγματικό γεγονός ἀφορᾶ τήν σθεναρή στάση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ἔναντι τῆς Παπικῆς Οὐνίας. Τό περιστατικό ἔχει ὡς ἑξῆς: "Τό 1995 συνέβη ἕνα συνταρακτικό γεγονός πού οὔτε στά «ψιλά» τῶν ἐφημερίδων δέν πέρασε: Μόλις χθές διέρρευσε ἡ πληροφορία πώς τήν τελευταία στιγμή ἀπεφεύχθη σοβαρό ἐπεισόδιο κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίσημης συνάντησης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μέ τόν Πάπα Ἰωάννη- Παῦλο Β΄ στόν Καθεδρικό ναό τοῦ Ἁγίου Πέτρου, τήν 29 Ἰουνίου. Τήν ἡμέρα αὐτή καί κατά τήν διάρκεια ἐπίσημης λειτουργίας, στήν ὁποία παρίστατο ὁ Πατριάρχης, εἶχε προγραμματισθεῖ νά δοθεῖ ἀπό τά χέρια τοῦ Πάπα σέ τριάντα Ρωμαιοκαθολικούς Ἀρχιεπισκόπους τό Pallium, τό μάλλινο ὕφασμα, τό ὁποίο τούς διακρίνει ἀπό τούς ἄλλους ἐπισκόπους Τελικά ἐδόθη στούς 29. Ὁ τριακοστός τό παρέλαβε ἀπό τόν Πάπα τήν προηγούμενη ἡμέρα, κατά τήν διάρκεια ἰδιωτικῆς τελετῆς. Ἐπρόκειτο περί τοῦ οὐνίτου Judson Michall Procyk, Ἀρχιεπισκόπου στό Πίτσμπουργκ τῶν ΗΠΑ. Ὁ Πατριάρχης εἶχε τήν πρόνοια νά ζητήσει τόν κατάλογο τῶν 30 Ἀρχιεπισκόπων καί ὅταν διεπίστωσε ὅτι μέσα σ’ αὐτόν περιλαμβανόταν καί ὁ ὡς ἄνω οὐνίτης δήλωσε κατηγορηματικά ὅτι θά ἀποχωρήσει τῆς τελετῆς. Κατόπιν αὐτοῦ ὁ Πάπας ὑποχώρησε καί ἡ τελετή διεξήχθη ὁμαλά"» [1].
Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, γράφει[2]
γιά «de facto ἀναγνώριση τῆς Οὐνίας παρὰ τὶς λεκτικὲς καταδίκες» ἀπό τό
Πατριαρχεῖο, καί τό τεκμηριώνει μέ τά ἐξῆς παραδείγματα: «Φαναριώτικα
“κατορθώματα” μὲ τοὺς Οὐνίτες, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιωθεῖ τραγικὰ ὁ
Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας Στυλιανὸς ὅταν ἒγραψε ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι
«καταντήσαμε Οὐνίτες»:
α) ὁ
Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐπέδωσε ἅγιο Ποτήριο στὸν Οὐνίτη
πρώην “Ἀρχιεπίσκοπο” ἐν Ἀθῆναις Δημήτριο Σαλάχα, ἐπὶ τῇ ἐκλογῇ του[3]
(!), ἐνῶ ἀπέστειλε εὐχαριστήριο ἐπιστολὴ στὸν Οὐνίτη “Ἀρχιεπίσκοπο”
Οὐκρανίας γιὰ τὶς εὐχές του γιὰ εὐόδωση τῶν ἐργασιῶν τῆς Πανορθοδόξου!
Τὸ Πατριαρχικὸ εὐχαριστῶ ἦρθε μετὰ τὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης ποὺ κατὰ τὰ
ἄλλα… κατεδίκασε τὴν Οὐνία…
β) Ὁ
Μητρ. Προύσης Ἐλπιδοφόρος κατὰ τὴ διάρκεια “ἀρχιερατικῆς Λειτουργίας”
Οὐνιτῶν στὴν Ἰταλία (25.10.2015) ἀπήγγειλε τὸ «Πιστεύω», ἀντάλλαξε
λειτουργικὸ ἀσπασμὸ μὲ τὸν οὐνίτη “ἐπίσκοπο” καὶ τὸν ἄκουσε στὴ Μ.
Εἴσοδο νὰ μνημονεύει τοῦ «πάπα Φραγκίσκου καὶ τοῦ Πατριάρχου
Βαρθολομαίου». Στὸ τέλος, ὁ κ. Ἐλπιδοφόρος ἀπὸ Ὡραίας Πύλης στὴν
προσφώνησή του πρὸς τὸν Οὐνίτη “ἐπίσκοπο” εἶπε τὰ ἑξῆς ἀδιανόητα γιὰ
Ὀρθόδοξο ἐπίσκοπο: «Σήμερα ἔγινε μεγάλη χαρὰ στὸν οὐρανό, καὶ οἱ Ἄγγελοι
ἀνέβαιναν καὶ κατέβαιναν μὲ τὰ φτερά τους, πετώντας πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια
μας! Γιατὶ ἀκόμη μία φορὰ ἡ Κωνσταντινούπολη, ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία, τὸ
Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης μας κ.
Βαρθολομαῖος, ἔστειλε στὰ παιδιά του τὰ ἀγαπημένα, σὲ σᾶς ὅλους, ἕνα
Ἱεράρχη τῆς Κωνσταντινούπολης. (Δὲν ἀκούγεται εὐκρινῶς) …
χρησιμοποιοῦμε δύο Πατέρες μας, τόν πάπα Φραγκίσκο καὶ στὸν Πατριάρχη
Βαρθολομαῖο, ὁ Θεὸς νὰ τοὺς δίδει ὑγεία, νὰ τοὺς δίδει χρόνια πολλά, γιὰ
νὰ μᾶς καθοδηγοῦν, ὅλους μας, στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας καὶ τῆς ἀγάπης!
Τὴν χαρά μας αὐτὴ τὴν ὀφείλομε καὶ στὴν ἀδελφικὴ πρόσκληση τοῦ
θεοφιλεστάτου ἀδελφοῦ, τοῦ ἀγαπημένου Ἐπισκόπου Μύρων κ. Δονάτου, ὁ
ὁποῖος ποιμαίνει αὐτὴν τὴν ἐπαρχία σὰν ἄγγελος Κυρίου[4]».
Τί
συμβαίνει τελικά, τό ἀγαπητό μας Πατριαρχεῖο, καταδικάζει τήν οὐνία ἤ
τήν ἐπιδοκιμάζει; Ἄς μᾶς ἀπαντήσει κάποιος χριστιανός, πού δέν εἶναι
«ἀνίερος φαναριομάχος»[5]! Ἡ ἐπιστήμη σηκώνει τά χέρια ψηλά...! Ἤ ὁ
γυαλός εἶναι στραβός, ἤ κάποιοι στραβά ἀρμενίζουν!
Ὁ
ὑπερβολικός ἐγκωμιασμός τοῦ «Πρωτοθρόνου Πρωτεπισκόπου τῆς Ὀρθοδοξίας»,
καταλήγει στό συμπέρασμα, ὅτι «ἄνθρωπος πού προσεύχεται δέν προδίδει
τήν πίστη του»(!!!) καί ἡ ἀπόδειξη; Ὅτι «γονατίζει καί
προσεύχεται!»[6]!!!
Πορφυρίτης
……………………………………………………..
[1] Ἰωάννου Ἐλ. Σιδηρᾶ, «Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ», http://fanarion. blogspot.gr/2017/12/blog-post_ 78.html
[2]
Πρωτοπρ. Ἀναστασίου Γκοτσόπουλου, «Τὸ Ἅγιο Ὅρος καὶ ἡ Σύνοδος τῆς
Κρήτης. Παρατηρήσεις στό ἀπό 17/30.6.2017 ‘‘Μήνυμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ
τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου’’», http://aktines. blogspot.gr/2017/07/173062017. html
[3]
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ
ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ: «Τήν ἐνέργεια τοῦ νῦν Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου νά προσφέρει στόν Οὐνίτη «ἐπίσκοπο» τῶν
Ἀθηνῶν κ. Δημήτριο Σαλάχα τόν Μάϊο τοῦ 2008 ἕνα ἅγιο Ποτήριο ὡς
συμβολικό δῶρο, μέ τό ὁποίο ἀποδεικνύει στήν πράξη, ὅτι ὄχι μόνο
ἀμνηστεύει ἀλλά καί πανηγυρικά ἀναγνωρίζει τήν Οὐνία.», Βλ. τό
δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδος Ἐλεύθερος Τύπος, 26.5.2008, http://www. katanixis.gr/2014/04/blog- post_5280.html,
5] Ἰωάννου Ἐλ. Σιδηρᾶ, «Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ», http://fanarion.blogspot.gr/ 2017/12/blog-post_78.html
[6]
Ἰωάννου Ἐλ. Σιδηρᾶ, «Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ... «Γράφει λοιπόν ὁ π. Δοσίθεος:
‘‘…Βρέθηκα ἀρκετές φορές πίσω ἀπό τόν Πατριάρχη καί εἶδα καί τά τακούνια
καί τίς σόλες ἀπό τά παπούτσια του. Πού σημαίνει ὅτι γονατίζει καί
προσεύχεται. Καί ἄνθρωπος πού προσεύχεται δέν προδίδει τήν πίστη του’’».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.