Οταν ο κ. Σαραντίδης ήταν ...εναντίον του κ. Σαραντίδη και υπέρ ημών που τώρα υβρίζει (παρέα με τους φίλους του)!

Συγκρίνατε τις τωρινές, με τις θέσεις του εκείνες:

Τότε ομιλούσε για ...υποχρεωτικη αποτείχιση.

και δεχόταν το «ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος».

Είναι φανερή, όμως, η από τότε σύγχιση και οι αντιπατερικές του θέσεις.

(Βίντεο)

 Σὲ συνομιλία μὲ τὸν κ. Λοΐζο, ἔλεγε ὁ κ. Σαραντίδης:

Ὑπάρχουν οἱ Ἀποστολικοὶ κανόνες καὶ ὑπάρχει κυρίως ὁ Κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ὁ ΙΕ΄ τοῦ Μ. Φωτίου, ὁ ὁποῖος …γιὰ θέματα Πίστεως εἶναι ἐπιβεβλημένος. Ὄχι μόνο εἶναι ὑποχρεωτικός, ἀλλὰ καὶ ἐπαινεῖται αὐτὸς ποὺ διακόπτει τὸ Μνημόσυνο σὲ Ἐπίσκοπο ποὺ κηρύττει αἵρεση γυμνῇ τῇ κεφαλῇ. Ἂν βγεῖ κάποιος Ἐπίσκοπος, ὅπως ὁ συγκεκριμένος, ὁ Ἄνθιμος, ὁ ὁποῖος ὑποστηρίζει τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης καὶ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχουν ἀποφασισθεῖ ἐκεῖ… Ὁ Κανόνας εἶναι ὑποχρεωτικός, ἀλλὰ ἂς βάλουμε ἕνα ἀστερίσκο, διότι δὲν μποροῦν ὅλοι νὰ τὸ κάνουν ταυτόχρονα… καὶ ἀφορᾶ μόνο τούς ἱερωμένους. Ἐμεῖς (οἱ λαϊκοί) δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε ἀποτείχιση [!!!] 

       Τὸ ἂν εἶναι αἱρετικὸς ὁ Πατριάρχης ἢ ὄχι, βάζουμε τὶς ρήσεις καὶ τὶς πράξεις του τὴν τελευταία 25ετία καὶ βάζουμε ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, τὶς ρήσεις τῶν Πατέρων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἐὰν αὐτὰ ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση, ναί, εἶναι αἱρετικός. Ἐὰν δὲν ἔρχονται, νὰ τοῦ ζητήσουμε συγγνώμη…

Ἐρωτᾶται ἀπὸ τὸν δημοσιογράφο. Ἐμεῖς, κι ὅλος ὁ Ὀρθόδοξος κόσμος, ἔχουμε ἕνα καλὸ μητροπολίτη, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι αἱρετικός. Αὐτοί, ὅμως, εἶναι ὑποχρεωτικῶς συνδεδεμένοι μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη. Ἐκεῖ οἱ Κανόνες, τί λένε;

Ἂν πιστεύει ὁ Μητροπολίτης ὅτι εἶναι αἱρετικός (ὁ Πατριάρχης), ἂν διαπιστώνει ὅτι ὑπάρχει αἵρεση κι εἶναι συνδεδεμένος (ὁ Μητροπολίτης) μὲ αἵρεση, κοινωνεῖ μὲ ἀκοινώνητο. Ἔ,  αὐτὸ δὲν γίνεται (σ.σ.: δηλ. λέγει ὅτι δὲν εἶναι σωστὸ νὰ κοινωνεῖ μὲ ἀκοινώνητο). Ἂν νομίζει ὅτι δὲν κοινωνεῖ μὲ τὴν αἵρεση, νὰ μᾶς τὸ ἀποδείξει. Ἀλλιῶς εἶναι πλανεμένος.

Τὸ ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει παπὰς χωρὶς Ἐπίσκοπο, εἶναι Παπισμός. Παπάς δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει χωρὶς Χριστό. Χωρὶς Ἐπίσκοπο, μιὰ χαρὰ μπορεῖ νὰ ὑπάρξει, ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπός του εἶναι αἱρετικός. Μὲ αἱρετικό, τί νὰ συνυπάρξει, δὲν γίνεται. Πάει ἀλλοῦ. Σὲ ὅλο τὸν κόσμο, κάπου θὰ βρεῖ κανονικὸ Ἐπίσκοπο. Καὶ νὰ τονίσω λίγο, πρέπει ὁ Ἐπίσκοπος νὰ μὴν εἶναι σχισματικός. Ἔτσι τὴν πατήσανε οἱ Παλαιοημερολογίτες.

Ἐγώ, μὲ Ἐπίσκοπο ποὺ ἀποδέχεται τὰ Πορίσματα τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης, δὲν ἔχω καμιὰ κοινωνία. Δηλαδή, ἅμα βρεθῶ μὲ κάποιον Ἐπίσκοπο σὲ ἕνα Ναό, θὰ σηκωθω νὰ φύγω. Μὲ τὸν ἱερέα, ὅμως, ὁ ὁποῖος μνημονεύει τὸν Ἐπίσκοπο αὐτόν, καὶ ὁ ὁποῖος δὲν ἀποδέχεται, ἀλλὰ φοβᾶται, γιὰ τὸν α΄ ἢ β΄ λόγο, ἐκεῖ θὰ πάω. Ἂν ὅμως κι ὁ ἱερέας ταυτίζεται στὶς ἰδέες μὲ τὸν Ἐπίσκοπό του, οὔτε ἐκεῖ θὰ πάω. Ἐκτὸς ἂν ὁ Ἐπίσκοπος διώκει ὀρθοδόξους λόγῳ πίστεως. Ἐκεῖ καὶ στοὺς φοβισμένους ἱερεῖς δὲν θὰ πάω, δὲν θὰ ἔχω κοινωνία, διότι βλέπουν νὰ διώκεται συνάδελφός τους καὶ ἀπὸ φόβο δὲν ἀντιδροῦν. Δηλαδή, μὲ τὴν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης ἐγὼ δὲν θέλω νὰ ἔχω κοινωνία, ὅσο ὁ Ἐπίσκοπος διώκει τὸν π. Ζήζη καὶ τὸν π. Νικόλαο μὲ ὁποιοδήποτε ἱερέα, ἀκόμη κι ἂν δὲν ἀποδέχεται τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης.

Ὑπάρχει καὶ μιὰ ἄλλη ἄποψη ποὺ λέει ὅτι διαμαρτυρόμαστε «ἄχρι καιροῦ»!

Ἂν αὐτὸς ποὺ λέει αὐτὰ τὰ πράγματα, ἂν ὁ ἐπίσκοπος του κηρύττει πλάνες τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, θὰ τὸν μνημονεύει ἄχρι καιροῦ; Ὄχι βέβαια. Ἄρα, στὸ μυαλό του ὑπάρχει ἡ ἰδέα, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι μικρὴ αἵρεση. Καὶ οἱ Ἰεχωβάδες εἶναι μεγάλη. Ἔ, αὐτὸ εἶναι πλάνη. Δὲν ὑπάρχει μεγάλη καὶ μικρὴ αἵρεση. Ἢ εἶσαι μέσα ἢ εἶσαι ἔξω. Τί ἄχρι καιροῦ; Τί νὰ περιμένουμε; Ἔ, φθάνει!