Απάντησις εις τους ΓΟΧ δια το θέμα της εορτής του Πάσχα

    Λάθη τῶν ΓΟΧ στὸ Ἡμερολογιακό:

         Ἀστρονομικὰ ἢ ἐκκλησιαστικὰ ὁ καθορισμός τῆς ἰσημερίας;

       Ἀγαπητοί ἀδελφοί χαίρετε ἐν Κυρίῳ.

       Δέν θέλω νά ἐπεκταθῶ σέ χαρακτηρισμούς τῶν κειμένων σας περί διγλωσσίας καί «ἥξεις–ἀφήξεις», οὔτε ὅτι δέν καταλάβατε τό πνεῦμα ἀλλά οὔτε καί τό γράμμα τοῦ πρώτου σχετικοῦ κειμένου μου καί δι’ αὐτό τά συμπεράσματά σας εἶναι τά ἴδια καί ἀπαράλλακτα, λεγόμενα πλέον ΓΟΧικά μέ κύριο καί μόνο κέντρο καί στόχο νά μήν θιγῆ τό δόγμα τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου. Δι’ αὐτό ἄλλωστε ἀλληλοεπαινεῖσθε καί ἀλληλοϋποστηρίζεσθε, ὅταν πρόκειται νά ἀμυνθῆτε δι’ αὐτό τό ὕψιστο δόγμα.

        Γράφετε στήν ἀπάντησί σας τά ἑξῆς:

«Όμως ολόκληρο τό άρθρο του βασίζεται σέ ένα σοβαρότατο ατόπημα: Θεωρεί πως η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος αποφάσισε αστρονομικά καί όχι εκκλησιαστικά. Ότι δηλαδή όρισε τάχα πως τήν ημερομηνία κατά τήν οποία συμβαίνει πραγματικά (αστρονομικά) η εαρινή ισημερία πρέπει νά τήν διορθώνουμε σέ 21η Μαρτίου. Αυτό είναι μέγα σφάλμα καί πάνω εκεί βασίστηκε η λεγόμενη "διόρθωση" του Ιουλιανού Ημερολογίου (και τό 1582 καί τό 1924). Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος όρισε ακριβώς τό αντίθετο: νά θεωρείται δηλαδή πάντοτε η 21η Μαρτίου ως ημερομηνία της εαρινής ισημερίας, άσχετα αν σέ εκείνη τήν ημερομηνία δέν συμβαίνει όντως η πραγματική εαρινή ισημερία.  Επομένως η ημερομηνία της θετής "εαρινής ισημερίας" (που όρισε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος στίς 21 Μαρτίου) δέν ταυτίζεται πάντοτε μέ τήν ημερομηνία της πραγματικής (αστρονομικής) εαρινής ισημερίας» (ἐδῶ).

        Τά λάθη σας ἐδῶ εἶναι τά ἑξῆς:

     1) Ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος δέν ἀποφάσισε ἐκκλησιαστικά, ἀλλά ἀστρονομικά, γιά ἕνα ἐκκλησιαστικό θέμα.

     2) Ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος δέν ἐθέσπισε τήν ἰσημερία μέ τό Ἰουλιανό Ἡμερολόγιο, ἀλλά ἐθέσπισε τήν ἰσημερία μέ οἱονδήποτε Ἡμερολόγιο, δηλαδή τήν ἐθέσπισε γενικῶς.

     3) Ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος δέν ἀπαγόρευσε τήν διόρθωσι τῆς ἰσημερίας, ὅταν αὐτή θά ἄλλαζε, ἀλλά ἐθέσπισε γενικῶς νά ἑορτάζεται τό Πάσχα μετά τήν ἐαρινή ἰσημερία.

     4) Τέλος, εἶναι νομίζω βλάσφημο νά βάζωμε στό «στόμα» τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου λόγια τά ὁποῖα δέν εἶπε, οὔτε διενοήθη, οὔτε συνάδουν μέ τό πνεῦμα της, μόνο καί μόνο γιά νά δογματοποιήσουμε ἤ μᾶλλον θεοποιήσωμε τό Ἰουλιανό Ἡμερολόγιο.

        Ἀναλυτικώτερα ἐπί τῶν λαθῶν σας αὐτῶν ἀναφέρω τά ἑξῆς:

        Τό ὅτι ἡ Α΄ Οἰκουμενική  Σύνοδος ἀποφάσισε ἀστρονομικά καί ὄχι ἐκκλησιαστικά, δι’ ἕνα ἐκκλησιαστικό θέμα, δέν φαίνεται μόνο ἀπό τήν ἐαρινή ἰσημερία, τήν πανσέληνο κλπ., τά ὁποῖα εἶναι καθαρῶς ἀστρονομικά φαινόμενα, ἀλλά, τό κυριώτερο, ἀνέθεσε τόν καθορισμό αὐτῆς τῆς ἡμερομηνίας, ἡ ὁποία εἶναι συνισταμένη αὐτῶν τῶν ἀστρονομικῶν φαινομένων, στήν τοπική Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξανδρείας. Αὐτό, φυσικά, θά συμφωνήσετε ὅτι δέν τό ἔκανε γιά πνευματικούς ἤ ἐκκλησιαστικούς λόγους, ἀλλά γιά καθαρῶς ἐπιστημονικούς, δηλαδή ἀστρονομικούς. Ἐπειδή δηλαδή ἡ Ἀλεξάνδρεια, καί γενικῶς ἡ Αἴγυπτος, ἦτο πιό προηγμένη στήν ἐπιστήμη αὐτή, ἴσως καί διότι βοηθοῦσε καί ἡ τοποθεσία της, ὡς πρός τήν μελέτη αὐτῶν τῶν ἀστρονομικῶν φαινομένων, ἀνέθεσαν οἱ Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τήν ἐξαγγελία κατ’ ἔτος τῆς ἡμερομηνίας τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. 

      Αὐτό καί μόνο καταρρίπτει τά ἐπιχειρήματά σας, ὅτι δῆθεν ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος δέν ἐνδιαφέρετο ἀστρονομικῶς, ἀλλά ἐκκλησιαστικῶς διά τό θέμα αὐτό, ἤ ὅτι δέν ἐνδιαφέρετο γιά τήν πραγματική ἰσημερία, ἀλλά ἐθέσπισε μία θετή καί σταθερή ἡμερομηνία τῆς ἰσημερίας, ἤ ὅτι τήν ἐθέσπισε μέ τό Ἰουλιανό Ἡμερολόγιο κλπ.

        Ἡ ἀνάθεσις αὐτή τῆς ἀναγγελίας τῆς ἡμερομηνίας τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα ἀπό τό Πατριαρχεῖο τῆς Ἀλεξανδρείας, ἐκ μέρους τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀποδεικνύει καί ἄλλα πράγματα, τά ὁποῖα

βεβαίως δέν ἀρέσουν στούς ΓΟΧ, διότι ἀπομυθοποιοῦν τό δόγμα καί τήν θεοποίησι τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου. Διότι, οἱ Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐγνώριζαν ἀσφαλῶς ὅτι τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας ἀκολουθεῖ ἄλλο, τοπικό θά λέγαμε ἡμερολόγιο, τό ὁποῖο καμμία σχέσι δέν ἔχει μέ τό Ἰουλιανό. Ἄν λοιπόν οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς δέν ἐνδιαφέροντο ἀποκλειστικῶς καί μόνο, θά λέγαμε, γιά τήν ἀστρονομική τοποθέτησι τῆς ἑορτῆς μέ βάσι τίς τέσσερις ἀρχές, τίς ὁποῖες ἐθέσπισαν, οἱ ὁποῖες δέν ἔχουν σχέσι μέ κανένα ἡμερολόγιο, ἀλλά προσαρμόζονται ἄριστα σέ ὅλα τά ἡμερολόγια, θά ἦταν τουλάχιστον ἀφελεῖς νά ἀναθέσουν τήν πρακτική ἐφαρμογή τῆς ἀποφάσεώς των σέ τοπική Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἀκολουθεῖ ἄλλο Ἡμερολόγιο.

        Ἄν πάλι, οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς, εἶχαν θεσπίσει (ὅπως οἱ ΓΟΧ ἰσχυρίζονται) σταθερή ἰσημερία μέ βάσι τό Ἰουλιανό ἡμερολόγιο, ποῖος ὁ λόγος τῆς ἀναθέσεως τῆς ὑλοποιήσεως τῆς ἀποφάσεως ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας; Μήπως γιά τήν εὕρεσι π.χ. τῆς πανσελήνου, ἡ ὁποία εἶναι ὁρατή καί ἀπό τόν Βόρειο πόλο;

        Ἄν πάλι οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς ἤθελαν νά ἐπιβάλουν ἑορτολόγιο μέ βάσι τό Ἰουλιανό Ἡμερολόγιο, καί φυσικά δέν ἐνδιαφέροντο γιά τήν ἀστρονομική πλευρά τοῦ θέματος, γιατί δέν ἀνέθεταν τήν ὑλοποίησι τῆς ἀποφάσεως περί τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα π.χ. εἰς τό Πατριαρχεῖο τῆς Ρώμης, τό ὁποῖο καί πρωτόθρονο ἦτο, ὡς πρός τήν τάξι, καί σεβαστότερο τήν ἐποχή ἐκείνη, ἀλλά κυρίως ἀκολουθοῦσε τό Ἰουλιανό Ἡμερολόγιο, τό ὁποῖο δῆθεν ἐθέσπισε ἡ Α΄ Οἰκουμενική.

        Ἄν ἐπίσης οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς εἶχαν θεσπίσει, ὅσα σήμερα οἱ ΓΟΧ ἰσχυρίζονται, γιατί τίς Πασχάλιες αὐτές ἐπιστολές οἱ θεοφόροι Πατέρες καί Οἰκουμενικοί διδάσκαλοι, Ἀθανάσιος ὁ Μέγας καί Κύριλλος, ἐκφέρουν τήν ἡμερομηνία τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα χρησιμοποιῶντας ὄχι τό Ἰουλιανό, ἀλλά τό Αἰγυπτιακό Ἡμερολόγιο; Μήπως δέν ἐγνώριζαν τίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου ἤ δέν κατανοοῦσαν τήν ἱερότητα τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου. Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος μάλιστα ἦτο παρών στή Σύνοδο καί γνώστης ἀπό πρῶτο θά λέγαμε χέρι, τῆς ὅλης ὑποθέσεως.

   Τέλος ἡ ἀκριβής εὕρεσις καί τοποθέτησις τῆς ἰσημερίας θεσμοθετεῖται καί διδάσκεται καί ἀπό τίς Ἀποστολικές Διαταγές, οἱ ὁποῖες καί αὐτές ἀποκλείουν θετή καί ψεύτικη ἰσημερία, ἀλλά ἀπαιτοῦν τήν πραγματική καί ἀστρονομική (Διαταγές Ἀποστ., βιβλ. ε΄, § ιζ΄, 1,2,3).

         Δηλαδή κατ’ οὐσία οἱ ΓΟΧ, μέ τίς θεωρίες αὐτές περί θετῆς καί ψεύτικης ἰσημερίας, φέρνουν σέ ἀντίθεσι τούς θεοφόρους Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς μέ τούς ἁγίους Ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι ἀπαιτοῦν καί διακελεύουν  ἀκριβῆ ἔρευνα καί εὕρεσι τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας.

        Κατωτέρω, καί μετά ἀπό τήν παράθεσι ἑνός πίνακος ὁ ὁποῖος θά λέγαμε εἶναι κομμένος καί ραμένος στά μέτρα καί τήν νοοτροπία τῶν ΓΟΧ μέ κέντρο τή θετή (ψεύτικη) ἐαρινή ἰσημερία, γράφετε τά ἑξῆς:

«Οι έχοντες ασχοληθεί μέ τό ζήτημα γνωρίζουν πως η ημερομηνία της πραγματικής (αστρονομικής) εαρινής ισημερίας δέν είναι σταθερή, επομένως αν η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος ενδιαφερόταν γιά αυτήν νά αντιστοιχεί μέ τήν 21η Μαρτίου, τότε θά όριζε: α) νά διορθώνεται συνεχώς η ημερομηνία της (ενώ κάτι τέτοιο δέν συνέβη ποτέ από τούς Ορθοδόξους, σέ αντίθεση μέ τούς Παπικούς τό 1582 καί τούς Οικουμενιστές τό 1924) καί β) νά εορτάζουν διαφορετικά τό Πάσχα όσοι βρίσκονται στό Νότιο Ημισφαίριο, οι οποίοι ως γνωστόν έχουν εαρινή ισημερία τόν Σεπτέμβριο καί φθινοπωρινή ισημερία τόν Μάρτιο!».

        Ἐδῶ κάνετε τά ἑξῆς λάθη:

        1) Ἡ πραγματική καί ἀληθινή ἰσημερία εἶναι σταθερή, σταθερότατη, διότι εἶναι σταθερό τό χρονικό διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικῶν ἐαρινῶν ἰσημεριῶν, ἁπλῶς δέν μποροῦν τά ἡμερολόγια νά τήν ἀποδώσουν καί δι’ αὐτό ἀκριβῶς ἀνέθεσαν οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στούς Αἰγυπτίους, ὡς ἔχοντας καλύτερες ἐπιστημονικές (ἀστρονομικές) γνώσεις, τήν ἀναγγελία τῆς ἡμερομηνίας ἑκάστου Πάσχα, μέ βάσι τίς τέσσερις (4) σταθερές ἀρχές τίς ὁποῖες ἐθεσμοθέτησαν (ἐαρινή ἰσημερία, πανσέληνος, Πάσχα Ἑβραίων καί ἡμέρα Κυριακή).  Ἄν οἱ θεοφόροι Πατέρες ἐθεσμοθέτουν σταθερή ἡμερομηνία τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας, καί μάλιστα μέ τό Ἰουλιανό ἡμερολόγιο, δέν θά ἐχρειάζετο ἡ ἐπιστημονική ἐπικουρία τῶν Αἰγυπτίων ἀστρονόμων πρός εὕρεσι τοῦ Πάσχα ἑκάστου ἔτους, τήν στιγμή μάλιστα κατά τήν ὁποία αὐτοί τήν ἐπροσδιόριζαν μέ ἄλλο ἡμερολόγιο. Θά ἠδύναντο δέ μέ τήν σταθερή αὐτή ἡμερομηνία τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας νά προσδιορίζωνται οἱ ἡμερομηνίες τοῦ Πάσχα δεκάδων ἤ καί ἑκατοντάδων ἐτῶν καί νά μήν χρειάζεται κάθε χρόνο ἡ ἐξαγγελία τῆς ἡμερομηνίας αὐτῆς, ὅπως γίνεται περίπου σήμερα μέ τήν βοήθεια τῶν μαθηματικῶν καί τῆς ἀστρονομίας.

        2) Οἱ παρατηρήσεις στό σημεῖο αὐτό τῶν δύο ἱστολογίων τῶν ΓΟΧ μέ ἀρίθμησι (α,β) εἶναι τελείως φανταστικές καί ἡ μέν πρώτη ξεκινᾶ ἀπό λάθος βάσι, δηλαδή ὅτι ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος ἐθέσπισε σταθερή ἡμερομηνία τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας, καί ἡ β’ ὅτι οἱ θεοφόροι Πατέρες εἶχαν γνώσεις γεωγραφικές καί ἀστρονομικές, εἰς τρόπον ὥστε νά γνωρίζουν τήν σφαιρικότητα τῆς γῆς. Ἀπόδειξις τούτου εἶναι οἱ ὧρες τῆς ἡμέρας καί τῆς νύκτας, τίς ὁποῖες δίδουν τά συναξάρια στίς ἀρχές κάθε μηνός, οἱ ὁποῖες δέν ἰσχύουν  ὄχι μόνο δι’ αὐτούς πού κατοικοῦν στό νότιο ἡμισφαίριο, ἀλλά οὔτε δι’ αὐτούς πού κατοικοῦν στό βόρειο π.χ. τούς Ρώσσους. Οἱ θεοφόροι Πατέρες εἶχαν πνευματικές γνώσεις καί ἐμπειρίες καί τίς ἄλλες, τίς κοσμικές γνώσεις, τίς ἔπαιρναν ἀπό τήν ἐπιστήμη τῆς ἐποχῆς των, π.χ. ἰατρική, ἀστρονομία κλπ. Δι’ αὐτό βλέπομε νά χρησιμοποιοῦν τήν ἀντίληψι τῆς ἐποχῆς των ὅτι π.χ. ὁ κόσμος ἀποτελεῖται ἀπό τέσσερα (4) στοιχεῖα κλπ. Ἐκεῖ βεβαίως πού εἶχαν κατατεθειμένη θέσι στήν Ἁγ. Γραφή γιά κάποιο τέτοιο ζήτημα, ἔμεναν προσηλωμένοι σέ αὐτό, ἀδιαφορῶντας γιά ὁποιαδήποτε ἄλλη ἄποψι, ὅπως π.χ. γιά τήν ἐκ τοῦ μηδενός δημιουργία τοῦ κόσμου. Ὡς ἐκ τούτου τά ἐπιχειρήματα τά ὁποῖα προσάγετε εἶναι ἀστεῖα, κατάλληλα μόνο γιά νήπια καί γιά τούς ΓΟΧ, βεβαίως, οἱ ὁποῖοι τά ἀποδέχονται ἀνεξέταστα, ἐφ’ ὅσον συνηγοροῦν ὑπέρ τοῦ δόγματος τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου.

   Κατωτέρω, ἀναφέρετε κάποιες γνῶμες γιά τίς ὁποῖες, προκειμένου νά ἀποφεύγωνται οἱ πλαστογραφήσεις καί ἀλλοιώσεις μέ τά ἀποσιωπητικά (τελίτσες) κλπ. τά ὁποῖα εἴχατε κάνει στό δημόσιο διάλογό μας κατά τό παρελθόν, θέλουμε ὁπωσδήποτε νά μᾶς ἀναφέρετε παραπομπές καί νά μήν μεταφράζετε τά κείμενα, ὅπως αὐτό τοῦ Δοσιθέου Ἱεροσολύμων. Ἄν δέ παρουσιάζετε κείμενα, πέραν τῶν Ἁγίων, θά παρουσιάζετε αὐτούς τούς διδασκάλους, οἱ ὁποῖοι εἶναι κοινῶς ἀποδεκτοί ἀπό τήν Ἐκκλησία, ὅπως γιά παράδειγμα ὁ Ἰωσήφ ὁ Βρυέννιος, ὁ Ἠλίας Μηνιάτης, ὁ Δοσίθεος Ἱεροσολύμων κλπ.

      Ἀναφερόμενοι τελικῶς στό γνωστό κείμενο τοῦ Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τό ὁποῖο παρουσιάζετε ἔχουμε νά σᾶς ἀναφέρωμε τά ἑξῆς:

        1) Σᾶς ἔχουμε ἀπαντήσει γιά τό συγκεκριμένο κείμενο καί σᾶς παρακαλοῦμε νά παρουσιάσετε τήν ἀπάντησί μας καί νά κάνετε κριτική ἐπ’ αὐτῆς δημοσίως.

        2) Σᾶς ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι ἡ μετάθεσις τῆς ἰσημερίας, τήν ὁποία ἀναφέρει ὁ ἅγιος, δέν εἶναι ἡ διόρθωσίς της, ὥστε νά ἀνταποκρίνεται μέ τήν πραγματική, ἡ ὁποία ἴσχυε γιά τήν ἐποχή τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀλλά μετάθεσις εἶναι ἡ ἀλλαγή της, δηλαδή νά τήν μεταθέσουν ἀπό τήν 21^η Μαρτίου π.χ. στήν 11^η ή στήν 8^η Μαρτίου κλπ.

        3) Διατί ἐν προκειμένῳ δέν ἀναφέρετε τό ἀμέσως ἀνωτέρω χωρίο ἀπό αὐτό τό ὁποῖο παρουσιάζετε τοῦ ἁγ. Νικοδήμου, τό ὁποῖο γκρεμίζει ἐκ θεμελίων τήν ἱερότητα καί δογματοποίησι τήν ὁποία προσδίδετε στό Ἰουλιανό Ἡμερολόγιο, γιά τό ὁποῖο ἐρωτηθήκατε στό παρελθόν καί μέ ἀπάτες, πλαστογραφήσεις, ἀποσιωπητικά καί τήν τέχνη τοῦ λεγομένου «ἄλλ’ ἀντ’ ἄλλων», μέχρι σήμερα δέν ἐδώσατε τιμία καί εἰλικρινῆ ἀπάντησι.  Αὐτό τό χωρίο τοῦ ἁγίου λέγει τά ἑξῆς:

      «Λέγει γάρ ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ (ὁ Χρυσορρήμων καί Χρυσόστομος ἅγιος), ὅτι, τό νά νηστεύσῃ τινάς καί τό νά κάμῃ Πάσχα εἰς τοῦτον τόν καιρόν, ἤ εἰς ἐκεῖνον, μετά τήν εἰκοστήν πρώτην τοῦ Μαρτίου, θετέον, ὡς κάμνομεν ἡμεῖς οἱ Γραικοί, ἤ μετά τήν ἑνδεκάτην Μαρτίου, ὡς κάμνουσιν οἱ Λατῖνοι, τοῦτο δέν εἶναι ἔγκλημα. Τό δέ νά σχίσῃ τινάς τήν Ἐκκλησίαν καί νά ἀντιστέκηται φιλονείκως, καί νά κάμνῃ διχοστασίας καί διαιρέσεις, καί νά χωρίζῃ τόν ἑαυτόν του πάντοτε ἀπό τήν κοινήν σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας, τοῦτο εἶναι ἁμάρτημα ἀσυγχώρητον, καί κατηγορίας ἄξιον, καί πολλήν ἔχει τήν κόλασιν καί τιμωρίαν».

        4) Τέλος ἐπ’ αὐτοῦ, ἐφ’ ὅσον ἰσχυρίζεσθε ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου δέν ἐνδιαφέροντο γιά τήν ἀστρονομική ἀκρίβεια, ἀλλά ἔδωσαν μία θετή ἰσημερία (δηλαδή ὄχι ἀληθινή, φυσική, πραγματική, ἀλλά ψεύτικη κατά τό θετός πατέρας, μητέρα κλπ.) γιατί δέν ἐθεσμοθετοῦσαν ὡς σταθερή ἡμερομηνία τῆς ἰσημερίας τήν ἡμερομηνία τῆς ἐποχῆς τῆς Σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ, τότε πού ὁ ἥλιος ἐσκοτίσθη, ἡ γῆ ἐσείετο καί τά θεμέλια τῶν ὀρέων ἐταράσσοντο κατά τίς γραφές καί τούς ψαλμούς. Μέ τίς ἀπόψεις σας δηλαδή αὐτές, ἀφήνετε ὑποψίες (ὑπόνοιες) γιά τούς θεοφόρους  Πατέρες ὅτι μεροληπτοῦσαν ὑπέρ τῆς ἐποχῆς των, ἀδιαφορῶντας νά δώσουν πνευματικό στῖγμα σέ αὐτά, τά ὁποῖα ἐνομοθετοῦσαν. Ἡ ἡμερομηνία αὐτή τῆς ἰσημερίας ἦταν, ὅπως γνωρίζετε, ἡ 24^η Μαρτίου.

        Κατωτέρω ἀναφέρετε τά ἑξῆς:

        «Ο π. Ευθύμιος πέφτει επίσης καί σέ δεύτερο τραγικό σφάλμα, που φανερώνει πως δέν έχει μελετήσει καθόλου σοβαρά τό θέμα. Είναι γνωστό πως η Ορθόδοξη Εκκλησία από τήν εποχή της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου υπολογίζει τίς ημερομηνίες των πανσελήνων μέ βάση τόν 19ετή Κύκλο του Μέτωνος. Ο Μετωνικός Κύκλος όμως είναι επίσης ελλιπής μέ αποτέλεσμα στήν εποχή μας νά υπάρχει απόκλιση 4-5 ημερών της Μετώνειας Πανσελήνου από τήν πραγματική (αστρονομική) Πανσέληνο. Ούτε αυτό όμως ενδιαφέρει τήν Εκκλησία, η Οποία δέν ενδιαφέρεται γιά "χρόνων ἀκρίβειαν καὶ ἡμερῶν παρατήρησιν", κατά τούς Αγίους Πατέρες. Αντιθέτως αποτελεί ένα ισχυρό επιχείρημα μόνο εκείνων που επιθυμούν τήν αλλαγή καί του Πασχαλίου, επικαλούμενοι αστρονομικούς λόγους. Μήπως μαζί τούς συντάσσεται τελικώς ο π. Ευθύμιος;».

        Ἐδῶ οἱ ἐρωτήσεις καί ἀπορίες μας εἶναι οἱ ἑξῆς: Ἐγνώριζε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τήν ἐποχή τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς ὅτι ὁ Μετωνικός κύκλος ὑπολογισμοῦ τῆς πανσελήνου εἶναι ἐλλιπής (λανθασμένος κατ’ ἀκριβολογία); Εἶχαν ἐπίσης κάποιον ἄλλο ἀκριβέστερο τρόπο, τήν ἐποχή ἐκείνη, ὑπολογισμοῦ καί δέν τόν ἐχρησιμοποίησε, ἤ τέλος πάντων ἀδιαφόρησε καί δι’ αὐτό τό θέμα, ὅπως ἔκανε, σύμφωνα μέ τίς θεωρίες τῶν ΓΟΧ, καί γιά τήν ἰσημερία;  Διότι ἄν ἐγνώριζε ἡ Ἐκκλησία τό λάθος καί ἀδιαφόρησε δι’ αὐτό, ἐνῶ ἠδύνατο μέ κάποιον ἄλλο τρόπον μετρήσεως καί ὑπολογισμοῦ νά τό διορθώση, δικαιώνονται οἱ ΓΟΧ μέ τίς ὄψιμες αὐτές θεωρίες των.  Ἄν ὅμως δέν ἐγνώριζε τήν ἐποχή ἐκείνη ἡ Ἐκκλησία αὐτό τό λάθος και, ἐπί πλέον, δέν ἠδύνατο νά τό διορθώση, διότι τότε αὐτός ἦτο ὁ τελειότερος τρόπος μετρήσεως τῆς πανσελήνου, τότε ἀποδεικνύονται σήμερα οἱ ΓΟΧ χρονολάτρες και, ἐπί πλέον, εἶναι ἐκτός πνεύματος καί γράμματος τῆς Ἐκκλησίας, ἀφήνουν δέ σοβαρές ὑποψίες ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὡς μόνος τόπος τῆς ἀληθείας, ἀκολουθεῖ συγχρόνως καί ἀποδέχεται καί τό ψεῦδος, ὅσον ἀφορᾶ τά ἡμερολόγια, τίς ἰσημερίες, τίς πανσελήνους καί βεβαίως τίς θεωρίες τῶν ΓΟΧ γύρω ἀπό αὐτά τά θέματα. Καί ἐδῶ πάλι εἶναι ἐπίκαιρο τό ἐπίμαχο χωρίο τοῦ ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τό ὁποῖο ἀνωτέρω σᾶς ὑποδείξαμε ὅτι πάντοτε ἀποσιωπᾶτε καί πλαστογραφεῖτε μέ τελίτσες κλπ., τό ὁποῖο διδάσκει κατ’ οὐσίαν μία ἐλευθερία σ’ αὐτά τά θέματα, ἐφ’ ὅσον δέν βλάπτεται ἡ εὐσέβεια, ἄν ἑορτάσω τότε ἤ τότε, ἀλλά ἄν ἑορτάσω πνευματικά, σύμφωνα καί μέ τόν Χρυσορρήμονα ἅγιο.

      Κατωτέρω παραθέτετε ἕναν πίνακα ὑπολογισμοῦ καί μετρήσεως τῆς πανσελήνου καί τῆς ἰσημερίας τόν ὁποῖο, κατά τήν γνώμη μας, πρέπει νά ἔχουν σάν βάσι καί πρότυπο διδασκαλίας, ὅσοι θέλουν νά ἀποπλανοῦν τούς ἀφελεῖς καί νά ποτίζουν μέ ναρκωτικό τούς ὁμοϊδεάτες των, δηλαδή στήν προκειμένη περίπτωσι  τούς ΓΟΧ.

   Στόν κάθετο χωρισμό ἔχετε σάν ἡμερομηνίες πραγματικῆς ἰσημερίας τήν 7^η Μαρτίου γιά τό Π. Η., καί 20^η Μαρτίου γιά τό Νέο. Αὐτό βεβαίως εἶναι ψευδές, καί ἀποροῦμε πῶς μέ τόση προχειρότητα καί εὐκολία δημοσιεύετε αὐτά τά ψεύδη. Προσπαθεῖτε δέ νά παρουσιάσετε ὅτι καί μέ τό Ν.Η. δέν ἰσχύει ἡ ἰσημερία τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς καί δι’ αὐτό τήν καταβιβάσατε στίς 20 Μαρτίου. Θά πρέπει ὅμως νά γνωρίζετε ὅτι, ὅταν ἡ ἰσημερία φτάσει μέ τό Π. Η. τήν 7^ην Μαρτίου, τότε ἡ διαφορά τῶν ἡμερολογίων θά εἶναι ὄχι 13, ἀλλά 14 ἡμέρες καί αὐτό θά συμβῆ τό 2100. Τότε τό δίσεκτο αὐτό ἐπαιώνιο ἔτος διά τό Π.Η., δέν θά εἶναι δίσεκτο γιά τό Ν. Η., σύμφωνα μέ τίς διορθώσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν προβλεφθῆ διά νά εἶναι ἀκριβές τό Ν. Η. Θά πρέπει ἐπίσης νά γνωρίζετε ὅτι τό 1924 πού ἔγινε ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου, ἡ διαφορά μεταξύ Π.Η. καί Ν. Η. δέν ἦταν 13 ἡμέρες ἀλλά περίπου 12,5. Αὐτό προκύπτει καί ἀπό τήν διαίρεσι τοῦ χρονικοῦ διαστήματος μεταξύ Α΄ Οἰκουμενικῆς καί τοῦ 1924 (δηλαδή 1600 περίπου χρόνια) καί τοῦ 128 πού εἶναι ὁ ἀριθμός τῶν ἐτῶν κατά τόν ὁποῖο τό Π. Η. χάνει μία ὁλόκληρη ἡμέρα. Ὡς ἐκ τούτου ἡ διαφορά τῶν 13 ἡμερῶν θά  ἦτο τό ἔτος 1988, καί καταλαβαίνετε, εἶναι ἀδύνατον μέσα σέ 30 ἔτη (δηλαδή μέχρι τό 2018) εἰς τό ὁποῖο ἀναφέρεσθε στόν πίνακα πού δημοσιεύετε, νά συμπληρώθηκε μία ἡμέρα, ὁπότε ἡ ἰσημερία νά εἶναι 7 Μαρτίου μέ τό Π.Η. καί 20 Μαρτίου μέ τό Ν.Η.

        Στό δεύτερο τμῆμα τοῦ πίνακος εἴστε ἀληθεῖς διότι ἀναφέρεσθε σέ πραγματικές ἡμερομηνίες πανσελήνου Παλαιοῦ καί Νέου Ἡμερολογίου.

        Στό τρίτο τμῆμα τοῦ πίνακος καθέτως ὑπολογιζόμενο, εἴστε πάλι ψευδεῖς καί ἀναληθεῖς, διότι ἐκτός τοῦ ὅτι ὁμιλεῖτε διά θετή (ψευδῆ) ἡμερομηνία ἐαρινῆς ἰσημερίας, τήν  ἀποδίδετε αὐτή αὐθαιρέτως καί στό Ν. Η. προσθέτοντας τίς 13 ἡμέρες. Τό Ν.Η. ὅμως δέν ἔχει θετή (ψεύτικη) ἡμερομηνία ἐαρινῆς ἰσημερίας, ἀλλά πραγματική μόνο, ἡ ὁποία ταυτίζεται πραγματικά καί ἀληθινά καί οὐσιαστικά μέ αὐτή τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἁπλῶς, ἐνῶ διόρθωσε τό λάθος τοῦ Π.Η., ἄφησε τόν ὑπολογισμό τοῦ Πάσχα νά γίνεται ὅπως πρίν, προφανῶς γιά νά συμπίπτη ὄχι μέ τούς ΓΟΧ, ἀλλά μέ ὅλες τίς τοπικές Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες δέν ἔκαναν τήν διόρθωσι τοῦ Ἡμερολογίου.

        Στό τέταρτο μέρος τοῦ πίνακος ἀναφέρεσθε πάλι σέ ψευδεῖς (θετούς) ὑπολογισμούς γιά νά παρουσιάσετε ἔτσι ὅτι ἀκολουθεῖτε τόν ὅρο τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Θά ἠδυνάμεθα μετά βεβαιότητος νά εἴπωμε ὅτι ὄντως, μέ ψευδεῖς (θετούς) ὑπολογισμούς ἰσημερίας καί πανσελήνου, εἴστε σύμφωνοι μέ τόν ὅρο τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς, ἀλλά μέ ψευδεῖς ἀναφορές, πλαστογραφήσεις κλπ. εἶναι πιθανόν ἐντάξει καί οἱ Παπικοί ὡς πρός τήν πίστι, ἴσως καί οἱ Προτεστάντες.

        Στό πέμπτο καί τελευταῖο μέρος τοῦ πίνακα τό Πάσχα τοῦ 2018 μέ τό Ν.Η. τό ὀνομάζετε καί τό ἀποδέχεσθε ὡς Ὀρθόδοξο, ἐνῶ καί αὐτό εἶναι ψευδές, ἐφ’ ὅσον δέν ἀποδέχεσθε τήν ἀλλαγή καί διόρθωσι τοῦ Π.Η. Ἄν π.χ. τό Πάσχα συνέβαινε κατά τόν Μάϊο μήνα, θά τό ἐθεωρούσατε πάλι Ὀρθόδοξο ἤ τό θεωρεῖτε Ὀρθόδοξο ἐπειδή τό 2018 συμβαίνει τό Πάσχα μέ τό Ν.Η. νά εὑρίσκεται μέσα στά ὅρια πού ἐπιτρέπει τό Π.Η;

        Κατωτέρω ἀναφέρετε τά ἑξῆς:

«Όπως βλέπουμε ξεκάθαρα στον παραπάνω πίνακα ο Όρος τηρείται κανονικά από όλους όσους τηρούν τό παλαιό (ορθόδοξο) Πασχάλιο (το οποίο είναι κοινό γιά Παλαιοημερολογίτες καί Νεοημερολογίτες, αφού καί οι τελευταίοι τό ακολουθούν ακόμη). Όσα δέ εκκλησιαστικά ημερολόγια (Ζηλωτών ή μη) σημειώνουν τήν ημερομηνία της πραγματικής καί όχι της Μετώνειας Πανσελήνου, σφάλλουν, πιθανότατα εξ αγνοίας».

    Ἐδῶ ἀναφέρετε γιά πρώτη ἴσως φορά, τόν ὅρο «παλαιό (ὀρθόδοξο) Πασχάλιο» καί ἐκτός τοῦ ὅτι ὁ ὅρος εἶναι νεοπατερικός (διότι ἕνα εἶναι τό Ὀρθόδοξο Πάσχα), ἀσφαλῶς δέν ἀναφέρεσθε στό Πάσχα τῶν Παπικῶν πρός ἀντιδιαστολή, διότι ὁ ἀνωτέρω πίνακας τόν ὁποῖο ἐκθέσατε, δέν ἀφοροῦσε οὔτε ἀνεφέρετο σέ αὐτούς.  Προφανῶς  τόν ὅρο τόν συνδέετε λοιπόν μέ τό Π.Η. πρός ἐντυπωσιασμό καί βέβαια δηλώνετε ὅτι ἐδῶ σᾶς ἀκολουθοῦμε γιά νά τηρήσουμε τόν ὅρο τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς.

Αὐτόν τόν ὅρο ὅμως ἐσεῖς, ὅπως φαίνεται τόν τηρεῖτε, ἀλλά μόνο μέ ψευδεῖς (θετούς) ὑπολογισμούς ἰσημερίας καί πανσελήνου. Ἡ ἱερότητα δέ καί δογματοποίησις τοῦ Π.Η. ἐδῶ κυρίως ἔγκειται, στό ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. ἀπαγορεύουν κάθε ἐπέμβασι προς διόρθωσι τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου, λές καί πρόκειται γιά ἐπέμβασι προς διόρθωσι τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τοῦ Πηδαλίου. Καί βέβαια ὡς προς τήν Ἁγία Γραφή καί τό Πηδάλιο ὑπεύθυνη εἶναι ἡ Ἐκκλησία καί μόνο αὐτή, ἐνῶ στό θέμα τοῦ Ἡμερολογίου ὑπεύθυνη εἶναι ἡ άστρονομία. Δι’ αὐτό ἄλλωστε οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς ἀνέθεσαν στους Αἰγυπτίους τήν εὕρεσι καί ἀναγγελία τῆς ἡμερομηνίας ἑκάστου Πάσχα, ὡς ἁρμοδιοτέρους δηλαδή τῆς ἐποχῆς ἐκείνης εἰς αὐτήν τήν ἐπιστήμη.

Παραδόξως ἰσχυρίζεσθε ὅτι σφάλλουν τά ἡμερολόγια, τά ὁποῖα ἀναφέρουν τήν ἀλήθεια στό θέμα τῆς πανσελήνου, καί εἶναι σωστά ὅσα ἀναφέρουν τό ψεῦδος. Ἐμεῖς βέβαια μέ τήν μικρή ἔρευνα τήν ὁποία ἐκάναμε δέν εὑρήκαμε κάποιο τέτοιο ἡμερολόγιο, τό ὁποῖο νά μή σφάλλη καί περιμένουμε νά μᾶς τό ὑποδείξετε ἐσεῖς. Εὐτυχῶς ὅμως πού τούς δικαιολογεῖτε δι’ αὐτό τό λάθος μέ τήν φόρμουλα τῆς ἀγνοίας. Βλέπετε πρέπει νά προσέχουν σήμερα οἱ ΓΟΧ στὰ στοιχεῖα, τά ὁποῖα παίρνουν ἀπὸ τήν ἀστρονομία, καί ἄν κάτι εἶναι ὀρθό καί ἀληθινό, ἀμέσως νά τό ἀλλάσσουν, δια νά μή προσβληθῆ τό δόγμα τοῦ Π.Η.

Εἰς τόν ἐπίλογό σας ἀναφέρετε τά ἑξῆς:

«Κλείνοντας, δηλώνουμε πως δέν επιθυμούμε νά απευθύνουμε κάποιο ερώτημα προς τόν π. Ευθύμιο Τρικαμηνά, διότι πιστεύουμε πως αποτελεί μάταιο κόπο ο διάλογος μέ ανθρώπους που θεωρούν ότι δέν είναι δυνατόν νά κάνουν λάθος, όπως άλλωστε έχει αποδείξει η παντελής απουσία παραδοχής των σφαλμάτων που έχουν υποδειχθεί στό παρελθόν. Επιπροσθέτως, δέν επιθυμούμε διαδικτυακό διάλογο διά αντιπροσώπων του, αλλά μόνον εκ του σύνεγγυς, όπως έχει ήδη προτείνει ο Διαχειριστής του Ιστολογίου "Εν Τούτω Νίκα"».

       Ἐδῶ ἔχουμε νά παρατηρήσουμε τά ἑξῆς:

       1) Δὲν νομίζομε ὅτι εἶναι σωστὸ τό νά ἀπαντᾶτε σέ κάτι πού ἐρωτηθήκατε καί ἐν συνεχείᾳ νά δηλώνετε ὅτι δέν θέλετε νά ἔχετε συνέχεια τοῦ διαλόγου, διότι ἔτσι δείχνετε ὅτι θέλετε νά ἔχετε τόν τελευταῖο λόγο, τό ὁποῖο βέβαια, δέν σᾶς τιμᾶ. Ἂν δέν θέλετε συνέχεια τοῦ διαλόγου δέν θά ἔπρεπε νά ἀπαντήσετε καθόλου, ἢ νά λέγατε ὅτι ἔχουμε ἀπάντησι, ἀλλά δέν τήν ἀναφέρομε, διότι δέν θέλομε κανένα διάλογο μέ ἀνθρώπους ἐμπαθεῖς, ἀμετανόητους κ.λπ. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπον, ἐπί πλέον, δημιουργεῖτε τήν ἐντύπωσι ὅτι εἶναι εὐάλωτα καί πρόχειρα τά ἐπιχειρήματά σας καί δι’ αὐτό δέν θέλετε κριτική.

      2) Δέν θεωροῦμε τόν ἑαυτό μας ὅτι εἴμαστε ἀλάνθαστοι. Αὐτό νομίζομε θά συνέβαινε, ἄν σέ ὅ,τι λέγατε, ἐμεῖς δέν εἴχαμε ἐπιχειρήματα προς ἀπάντησι, καί παρ’ ὅλα αὐτά ἐμμέναμε στίς ἀπόψεις μας. Ἄλλωστε θεωροῦμε ὅτι ὁ δημόσιος διάλογος γίνεται πρός ἐνημέρωσι καί τοποθέτησι καί τῶν ἀναγνωστῶν. Θά θέλαμε ἐπί τούτου νά μᾶς ὑποδείξετε σέ ποιό σημεῖο, μᾶς ὑποδείξατε κάτι, ἤ ἔστω ἕνα λάθος μας, μέ ἀνάλογα βέβαια ἐπιχειρήματα, κι ἐμεῖς ἐμμείναμε ἀμετανοήτως στίς θέσεις μας καί ἀπόψεις μας.

      3) Γιατί, λόγῳ τῆς ἐμπαθείας καί ἀμετανοησίας μας, δέν δέχεσθε δημόσιο διάλογο, ἀλλά μέ τούς ἰδίους ἐμπαθεῖς καί ἀμετανόητους δέχεσθε ἰδιωτικό; Μήπως γιά νά μήν ὑποτιμᾶτε καί καταβιβάζετε τό ἐπίπεδο τῶν ἱστολογίων σας γράφοντας ἀναγκαστικά τίς ἀπόψεις μας, ἤ ἐλπίζετε ὅτι στόν προσωπικό καί ἰδιωτικό διάλογο θά ἐπιδείξωμε μετάνοια καί θά ἀποδεχθοῦμε ἀνεξέταστα τίς ἀπόψεις τῶν ΓΟΧ;

      4) Δέν πιστέψαμε οὔτε στιγμή ὅτι ο διάλογος αὐτός ἔχει προσωπικό καί ἰδιωτικό χαρακτῆρα, ὅπως θέλετε ἐσεῖς ἐκεῖ νά τόν ὁδηγήσετε, ἀλλά ἀπεναντίας πιστεύουμε ὅτι ὁμιλοῦμε καί διαλεγόμεθα γιά θέματα Πίστεως καί Παραδόσεως, γιά τά ὁποῖα νομίζομε ὅτι ἐπιτρέπεται ἐμμονή στίς ἀπόψεις μας, τήν στιγμή μάλιστα πού αὐτό τό ἐπιτείνει ἤ καί τό ἐπιβάλλει ἡ προχειρότης τῶν ἐπιχειρημάτων σας καί, βέβαια, οἱ ψευδεῖς συχνά ἀναφορές τίς ὁποῖες κάνετε, τά «ἄλλ’ ἀντ’ ἄλλων», ἡ ἀποσιώπησι τῆς ἀλήθειας, ὅταν δέν σᾶς ἐξυπηρετεῖ, διά τῶν ἀποσιωπητικῶν κ.λπ.

      Εὐχόμενος τά βέλτιστα δια τήν κατ’ ἄμφω ὑγεία καί προσέτι εὐχόμενος τό στάδιο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς νά εἶναι καρποφόρο σᾶς χαιρετῶ μέ τήν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἱερομόναχος Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς

Υ.Γ. Νομίζομε ὅτι ἡ ἀπάντησίς μας ἐκάλυψε καί τήν ἀπάντησι τοῦ κ. Δ. Χατζηνικολάου, ὁ ὁποῖος ἦταν εὐγενέστατος καί διακριτικώτατος σέ ὅσα ἀνέφερε.