Περί αυτής γράφει ο καθ. Τρεμπέλας στην εισαγωγή του
19ου Κεφαλαίου της Αποκαλύψεως. Γράφει κατηγορηματικά και όχι
ερωτηματικά, ερευνητικά περί αυτής. Στον προσεκτικό αναγνώστη–μελετητή
εμφανίζεται μια διάρρηξη των ορίων, που θέτει η Αγία Γραφή και η Ι. Παράδοσις
των Αγίων. Απ’ αρχής να υπογραμμίσουμε, ότι μεταξύ της πρώτης παρουσίας και της
Δεύτερης του Χριστού, για την τελική κρίση, δεν υπάρχει ενδιάμεση (Γ΄ παρουσία)
σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Συγκεκριμένα, ο Απ. Πέτρος απευθυνόμενος στους
Ισραηλίτες (Πραξ. 3, 20-21) υπογραμμίζει με απόλυτη κατηγορηματικότητα:
«Χριστόν Ιησού ον δει ουρανόν μεν δέξασθαι άχρι χρόνων αποκαταστάσεως πάντων ων
ελάλησεν ο Θεός δια στόματος πάντων αγίων αυτού προφητών απ’ αιώνος».
Ποια είναι τα «πάντα», μετά την αποκατάστασιν των οποίων
θα έλθει ο Χριστός; Αυτά φθάνουν μέχρι του στίχου 15 του Κεφ. 20 και όχι προ
του Κεφ. 20 (Αποκαλύψεως). Ο καθ. Τρεμπέλας, όμως, διδάσκει ότι:
Ο Χριστός ήλθε – δίδαξε, έφυγε – ξανάρχεται να κυβερνήσει
– ξαναφεύγει και θα ξανάρθει να κρίνει. Ιδού η πλάνη!
Το χωρίο Πραξ. 3, 20-21, ο καθ. Τρεμπέλας το αντιλαμβάνεται
με ερμηνευτική διάθλαση. Εκλαμβάνει το «δέξασθαι» ως την έννοιαν του «δέχομαι,
λαμβάνω, υποδέχομαι». Όμως, ο ουρανός είχε ήδη υποδεχθεί (Ανάληψις) τον Χριστό.
Στην ερμηνεία του καθ. Τρεμπέλα διαβάζουμε:
«…Αλλά πρέπει σύμφωνα με τας προφητείας να υποδεχθεί
αυτόν ο ουρανός και θα μείνει εκεί δοξαζόμενος, εως ότου έλθουν οι χρόνοι, κατά
τους οποίους θα ανακαινισθούν και θα αποκατασταθούν τα πάντα».
Για την ορθή ερμηνεία του χωρίου Πραξ. 3, 20-21, γράφει ο
κ. Σωτηρόπουλος (Ερμηνεία δυσκόλων χωρίων, τόμος Α΄). Στην ορθή ερμηνεία του κ.
Σωτηρόπουλου, διαβάζουμε:
«Τον οποίον ο ουρανός πρέπει να κρατήση (όχι να υποδεχθή) μέχρι του χρόνου της εκπληρώσεως
όλων, όσα ο Θεός ελάλησε δια στόματος όλων των αγίων προφητών του απ’
αρχαιοτάτων χρόνων».
Εάν ο κ. Τρεμπέλας ομιλούσε μόνο περί επεμβάσεως του
Χριστού (όχι ως Γ΄ παρουσία), θα ήτο σύμφωνος με το πνεύμα της Γραφής και τον
Ι. Χρυσόστομο.
Τονίζει ο Ι. Πατήρ: «Ο Σωτήρ παιδευτής εστί του κόσμου,
διορθωτής της οικουμένης, ο τα πεπτωκότα εγείρων, ο τα πεπλανημένα επιστρέφων
και τα πεπαλαιωμένα ανακαινίζων… Κηρύττει μόνον αληθινόν Θεόν· ουχ εαυτόν
αφορίζων, αλλά και όργανα της πλάνης αφανίζων» (Ι. Χρυσόστομος στο «ΕΝ ΠΟΙΑ
ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΤΑΥΤΑ;»).
Για να υπάρχει η πραγματικότητα της «χιλιετίας» (κεφ. 20),
όπως την αντιλαμβάνεται ο κ. Τρεμπέλας και οι Χριστιανοκοινωνιστές, πρέπει όλες
οι εξουσίες να περάσουν στα χέρια των Αγίων του Θεού. Η Γραφή αποκαλεί τον
Χριστό: «Βασιλέα των Βασιλέων και Κύριο των Κυρίων» (Αποκ. 19, 10) και
υπογραμμίζει ότι «εβασίλευσαν μετά του Χριστού» (Αποκ. 20, 9). Ποιοι; Οι ένοχοι
της Ιστορίας; Ασφαλώς όχι!
Πως θα περάσει η εξουσία στα χέρια των Χριστιανών, ως
φορέας, έκφραση και δικαίωση του Λόγου του Θεού. Γίνεται χωρίς πολιτικούς
αγώνες; Ο «Σωματειακός» Χριστιανισμός, στην πράξη δεν αρνείται μόνο τους
πολιτικούς αγώνες (πολιτική διακονία) αλλά και τους ομολογιακούς! Αυτοί πρώτοι,
υπονομεύουν την…. «χιλιετία».
Συμπέρασμα: Τα «χίλια έτη» της Αποκαλύψεως είναι το
ευτυχές δια τους πιστούς (αγίους) και αρκετόν διάστημα του Χριστιανισμού από
της ενανθρωπήσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού μέχρις ολίγον προς της Δευτέρας
Παρουσίας» (Ν. Σωτηρόπουλος, σελ. 265, Αντιχιλιαστικό Εγχειρίδιο). Ίσως
χρειαστεί να επανέλθουμε.
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Εύγε! Αυτή είναι απαντησις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Σακαλάκη έχετε δίκιο έτσι όπως ερμηνεύεται από τον αείμνηστο κ. Τρεμπέλα το 19ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης δίνεται η εντύπωση στον αναγνώστη ότι ομιλεί ο ερμηνευτής για τρείς παρουσίες του Χριστού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επίμαχη 2η παρουσία ισχυρίζεται ο ερμηνευτής ότι "δεν πρέπει να συγχέεται προς την επί συντελεία των αιώνων και τη παγκοσμίω Κρίσει τοιαύτην", και ότι πρόκειται περί "αοράτου επεμβάσεως του Ιησού Χριστού εκτάκτως δραστικής δια της οποίας κατανικάται οριστικώς η αντίθεος δύναμις του Αντιχρίστου και εξασφαλίζεται η θριαμβευτική επικράτησις του ευαγγελίου και ο πραγματικός εκχριστιανισμός του κόσμου επί μακράν περίοδον ετών..." .
Α.Να.
ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ "Γ΄ Παρουσία του Χριστού" ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΔΑΤΕ ΓΡΑΜΜΕΝΗ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάντηση Ανώνυμο 9/9/18 ώρα 12.29 μ.μ.
ΔιαγραφήΟ ισχυρισμός του κ. Τρεμπέλα αποτελεί παραδοχή μιας παρουσίας του Χριστού μέσα στον εγκόσμιο χρόνο, ανάμεσα στην ενανθρώπιση και στη τελική κρίση. Η διαθλαστική (πλάνη) ερμηνεία του βρίσκεται στην παραδοχή αυτή καθαυτή (Πράξεις 3: 20-21). Αν τηρήσουμε χρονική αλληλουχία είναι δεύτερη παρουσία. Ο χαρακτηρισμός «γ΄ παρουσία» υπονοείται ως προς την αντίθεσή της με τις δύο οφθαλμοφανείς παρουσίες του Κυρίου. Υπάρχουν δηλαδή πρώτη οφθαλμοφανής παρουσία (ενανθρώπιση), δεύτερη οφθαλμοφανής παρουσία (τελική κρίση), οπότε η παρουσία που υπογραμμίζει ο κ. Τρεμπέλας, ως αόρατη, είναι μια τρίτη παρουσία. Όταν δεν ονομάζεται επί λέξει ένα φαινόμενο – γεγονός, δεν σημαίνει ότι αυτοαναιρείται. Αν κάποιος (για παράδειγμα) ισχυριστεί ότι:
«Δεν είσαι καλός άνθρωπος», τότε εννοεί ότι είσαι «κακός, παλιάνθρωπος».
Ερώτημα: Αναγράφεται πουθενά μέσα στην Αγία Γραφή «ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ»;
Η αναφορά μου, ότι επί Τρεμπέλα (1950) η Θεολογική Αθηνών τους απέκλειε, υπογραμμίζει την αντιδημοκρατική και αντιχριστιανική άρνησή του να γραφτούν οι Ορθόδοξοι του Πάτριου εορτολογίου στη σχολή.
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ