Όχι, δεν θα τα «ψάλλουμε» εμείς στον π. Ανδρέα Κονάνο

katanixis.gr: Είναι αναπόφευκτο στην ποίμνη του Χριστού να προσέρχονται λογικά πρόβατα και ποιμένες κάθε λογής. Η σημερινή μας ανάρτηση αφορά σε μια ειδική περίπτωση κληρικού, ο οποίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως influencer στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε ένα “post” στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook με τίτλο:

ΧΩΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΣΤΗ ΦΑΤΝΗ ΣΟΥ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ;

Στην ανάρτηση αυτή, η ποιμαντική μέριμνα για το Ιερό Μυστήριο της Εξομολόγησης και της Μετανοίας μετατρέπεται από τον εν λόγω κληρικό, σε ένα ιδιότυπο λαϊκό δικαστήριο, στην αρένα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

(Η σελίδα του διαθέτει 165.000 followers και η συγκεκριμένη ανάρτηση 11000+ like με 465 σχόλια και 1037 κοινοποιήσεις, την ώρα που γράφεται το άρθρο μας).

Η ανάρτηση στην ουσία ήταν μια ανακοίνωση για το πότε και πού θα τελούσε τη Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία.

Τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις και τις selfie;

Δεν αρκέστηκε όμως ο δημοφιλής κληρικός σε μια απλή ανακοίνωση, γιατί είχε έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο: « Έλα να κοινωνήσεις - Έλα να κοινωνήσουμε».

“Μα η Θεία Λειτουργία γι’αυτό δεν τελείται;” θα αναρωτηθεί κανείς και με το δίκιο του. Η ανάρτηση έγινε, επειδή επιθυμεί να εισάγει στο όνομα της αγάπης και της φιλευσπλαχνίας του Κυρίου την απροϋπόθετη Θεία Κοινωνία.

Τελικά ο influencer κληρικός προτείνει να προσέλθουν στη Θεία Λειτουργία που θα τελέσει και να κοινωνήσουν όσοι τους έχει «απαγορευτεί» από τον πνευματικό, τον εξομολόγο ή τον γέροντά τους για κάποιο λόγο.

Για να στηρίξει την επικίνδυνη και ξένη προς την Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας ιδέα του, ως έμπειρος χρήστης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρησιμοποιεί την τεχνική του storytelling. 

Παρενθετικά να αναφέρουμε πως ο συγκεκριμένος κληρικός έχει υπάρξει ίσως η πιο αναγνωρίσιμη φωνή στα ερτζιανά για πάρα πολλά χρόνια. Η αφηγηματική του δεινότητα υπήρξε παροιμιώδης.

Storytelling: Η μηχανή που κατασκευάζει ιστορίες και χειραγωγεί τα πνεύματα

Στις μέρες μας λοιπόν, η τέχνη της αφήγησης αποτελεί κεντρικό πυλώνα της επιστήμης της επικοινωνίας. Με μια πολύ σημαντική επισήμανση: το storytelling^[1] μπορεί να μετατραπεί σε «εξαιρετικά επικίνδυνο όπλο» χειραγώγησης.

Το storytelling αποτελεί την πλέον σύγχρονη μορφή προπαγάνδας, έχει μετατραπεί σε θεμελιώδες στοιχείο του σύγχρονου μάρκετινγκ και σε λάθος χέρια μπορεί να αποτελέσει την ιταμότερη μορφή χειραγώγησης.

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου^[2] του Christian Salmon "Storytelling Η μηχανή που κατασκευάζει ιστορίες και χειραγωγεί τα πνεύματα"

“Από τότε που υπάρχει, η ανθρωπότητα έμαθε να καλλιεργεί την τέχνη της αφήγησης ιστοριών· μια τέχνη που βρίσκεται πάντα στον πυρήνα του κοινωνικού δεσμού.

Ωστόσο, από τη δεκαετία του 1990 κι έπειτα, στις ΗΠΑ και στη συνέχεια στην Ευρώπη, αυτή η τέχνη αιχμαλωτίστηκε από τις λογικές της επικοινωνίας και του θριαμβεύοντος καπιταλισμού, υπό την ανώδυνη ονομασία «storytelling»: το μάρκετινγκ, το μάνατζμεντ και η πολιτική επικοινωνία χρησιμοποιούν την τέχνη της αφήγησης ως όπλο για την αποτελεσματικότερη χειραγώγηση των πνευμάτων των καταναλωτών και των πολιτών.

Πίσω από τις διαφημιστικές καμπάνιες, αλλά και πίσω από τις νικηφόρες προεκλογικές εκστρατείες, από τον Μπους ως τον Σαρκοζί, κρύβονται οι επιτήδειοι τεχνικοί του storytelling management ή του ψηφιακού storytelling.

Αυτήν ακριβώς την απίστευτη ληστεία της ανθρώπινης φαντασίας αποκαλύπτει σε τούτο το βιβλίο ο Κριστιάν Σαλμόν, έπειτα από μακρόχρονη έρευνα σχετικά με τις ολοένα και πιο πολυάριθμες εφαρμογές του storytelling: το μάρκετινγκ στηρίζεται περισσότερο στην ιστορία της μάρκας παρά στην εικόνα της, οι μάνατζερ πρέπει να διηγούνται ιστορίες για να ενισχύουν το ζήλο των μισθωτών, οι στρατιωτικοί στο Ιράκ εκπαιδεύονται με βιντεοπαιχνίδια που παράγονται από το Χόλιγουντ, και οι σύμβουλοι επικοινωνίας οικοδομούν την πολιτική ζωή σαν μια αφήγηση...

Ο συγγραφέας αποκαλύπτει εδώ τα γρανάζια μιας «αφηγηματικής μηχανής» που αντικαθιστά την ορθολογική σκέψη, μιας μηχανής πολύ πιο αποτελεσματικής από όλα τα εργαλεία της ολοκληρωτικής κοινωνίας που φαντάστηκε ο Όργουελ.

Αυτή η «νέα αφηγηματική τάξη» πηγαίνει πολύ πιο πέρα από την επινόηση μιας νεογλώσσας των μίντια, που παγιδεύει τη σκέψη: το υποκείμενο που επιδιώκει να διαμορφώσει είναι ένα άτομο χειραγωγημένο, βυθισμένο σε ένα εικονικό περιβάλλον, που φιλτράρει τις προσλήψεις των αισθήσεων, ενεργοποιεί τις ενορμήσεις, ελέγχει τις συμπεριφορές και τις ιδέες... “

Η φανταστική ιστορία του δημοφιλούς κληρικού, ως προϊόν μυθοπλασίας δημιουργεί “βολικούς” χαρακτήρες, που έχουν “βολικές” συμπεριφορές, πρωταγωνιστούν σε “βολικά” περιστατικά με “βολικά” προφανείς ερμηνείες και τελικά περνάει ένα κεντρικό μήνυμα: την απροϋπόθετη Θεία Κοινωνία.

Δε θα αναλύσουμε όλα τα προβλήματα της ιστορίας που στήθηκε τόσο επιδέξια, θα επισημάνουμε μόνο ένα πολύ βασικό: Παρουσιάζεται ως απαίδευτος, σκληρόκαρδος, τρομοκράτης και ανάλγητος κληρικός. Επιδίδεται σε ένα ρεσιτάλ ποιμαντικής αδιακρισίας και θεολογικής ανεπάρκειας. Απαγορεύει σε ένα “πονεμένο” παλληκάρι, σε έναν “αλήτη” να προσέλθει στο Άγιο Ποτήριο Χριστουγεννιάτικα.

Ο βολικά “αχώνευτος” χαρακτήρας του κληρικού, (που στο πρόσωπό του υποτιμούνται συλλήβδην όλοι οι γέροντες, οι πνευματικοί, οι εξομολόγοι, Ιερείς και Ιερομόναχοι), παρουσιάζεται συντηρητικός, φοβικός, αδιάκριτος, αδιάφορος και όχι απλά αυστηρός αλλά τρομοκράτης “εκ κοιλίας μητρός”, ενώ ο βολικός χαρακτήρας του «αλήτη» επιδίδεται με παράπονο, με καημό σε ένα λεκτικό κρεσέντο (μνημείο εγωϊστικής αυτοδικαίωσης και αμετανοησίας), που όμως κερδίζει τη συμπάθεια του αναγνώστη:

«κάνω το καλύτερο που μπορώ. Τόσο μπορώ τόσο κάνω!»

Στη φανταστική ιστορία που επινόησε ο διάσημος κληρικός, για να εισάγει την ξένη προς την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας απροϋπόθετη Θεία Κοινωνία, αφορμή αποτέλεσε ένα σαρκικό αμάρτημα.

Στο παρασκήνιο και πάλι βρίσκεται ο Οικουμενισμός

Δυστυχώς πίσω από τη στάση του αυτή (εκτός από το ότι συνιστά βλασφημία στο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος) κρύβεται ένα ακόμη μεγαλύτερο κακό: Ακολουθεί η νομιμοποίηση της ομοφυλοφιλίας στην Ορθοδοξία και (μη γένοιτο) το κοινό Ποτήριο με αιρετικούς και με αλλόθρησκους.

Τι εμποδίζει τον εμπνευστή της βολικής ιστορίας το “αμάρτημα” του Γιάννη να είναι η σχέση του με.. έναν άντρα. Μήπως θα είναι λιγότερο συγκινητική ή μήπως θα πάρει λιγότερα like;

Τι εμποδίζει τον εμπνευστή της βολικής ιστορίας το “αμάρτημα” του Γιάννη να είναι η σχέση του με την Φρατζέσκα από την Ιταλία, την Κιμ από την Ιαπωνία ή την Φατμέ από το Πακιστάν, που με πολλή αγάπη χρόνια τώρα προσπαθεί να την πείσει να κοινωνήσει... αβάπτιστη;  

Η νεονικολαϊτική αίρεση και ο θρησκευτικός συγκρητισμός που κρύβεται πίσω από τη θλιβερή περίπτωση που θελήσαμε να αναδείξουμε, αποτελεί διακαή πόθο του μασωνοκίνητου Οικουμενισμού.

Μέχρι πότε αυτές οι πρακτικές θα παραμένουν στο απυρόβλητο; Με πόση αγάπη θα αγνοούμε τους Ιερούς κανόνες και τις τιμωρίες που επισύρουν, στους παραβάτες κληρικούς;  

Υ.Γ. 1: Αν αναρωτιέστε γιατί δεν ελέγχει η Ιερά Σύνοδος, έστω ο Μητροπολίτης του, τον κληρικό αυτό η απάντηση είναι βολική: εκτός από το γεγονός ότι τον φοβούνται, ο κύριος λόγος είναι πως συμφωνούν μαζί του.

Υ.Γ. 2: Βέβαια θα μπορούσε να προσβληθεί ο Ι.Σ.Κ.Ε., αλλά προφανώς εκεί μόνο τον φοβούνται.

Χριστός Ετέχθη

Καλή Μετάνοια

Ευλογημένο το 2019

---

[1] Από τη δεκαετία του 1990 κι έπειτα, στις ΗΠΑ και στη συνέχεια στην Ευρώπη, η τέχνη της μυθοπλασίας  αιχμαλωτίστηκε από τις λογικές της επικοινωνίας και του θριαμβεύοντος καπιταλισμού, υπό την ανώδυνη ονομασία «storytelling»

[2] Salmon, Christian. Storytelling : Η μηχανή που κατασκευάζει ιστορίες και χειραγωγεί τα πνεύματα / Christian Salmon · μετάφραση Γιάννης Καυκιάς · επιμέλεια Συλβί Ρηγοπούλου. - 1η έκδ. - Αθήνα : Πολύτροπον, 2008. - 234σ. · 21x14εκ.

Πηγή