Η παρουσία του Αρχιεπισκόπου στο Φανάρι είχε θεσμικό χαρακτήρα
Γράφει ο Δρ. Αναστάσιος Βαβούσκοςστην Romfea.gr, Δικηγόρος Διδάκτωρ του Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής ΑΠΘ
Ως είναι παγκοίνως γνωστόν, την 11η Ιουνίου είναι τα σεπτά ονομαστήρια της Αυτής Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου του Α΄.
Ούτως, την Δευτέρα 10 Ιουνίου, δηλαδή την παραμονή της εορτής, τελέστηκε ο Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός των Αγίων Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, στον οποίο χοροστάτησε ο εορτάζων Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Σημαντικό γεγονός της ημέρας αυτής ήταν η παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου μετά της τιμίας συνοδείας αυτού, η οποία απετελείτο από τους Μητροπολίτες Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο και Γρεβενών κ. Δαβίδ,
τον Πρωτοσύγκελλό του Αρχιεπισκόπου Επίσκοπο Θεσπιών Συμεών και τον Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αρχιμανδρίτη Φιλόθεο Θεοχάρη.
Η παρουσία των δύο Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, εκ των οποίων ο ένας προέρχεται από την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος και ο έτερος από τις Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, αποδεικνύει με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, ότι η παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών στο Φανάρι είχε θεσμικό και όχι ιδιωτικό χαρακτήρα.
Τούτο, από νομοκανονικής πλευράς σημαίνει, ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών παρέστη στο Φανάρι όχι ως Επίσκοπος μίας Ορθόδοξης Μητροπόλεως και κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας αλλά ως
Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκπροσωπών αυτήν επισήμως.
Τούτο περαιτέρω σημαίνει, ότι όλες οι ενέργειες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κατά την παραμονή του στο Φανάρι είχαν εντελώς θεσμικό και επίσημο χαρακτήρα. Και τέτοιες ενέργειες ήταν:
α) οι ευχές του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη για την ονομαστική του εορτή.
β) η παρουσία του κατά τον πανηγυρικό εσπερινό την 10η Ιουνίου.
γ) η συμπροσευχή του με τον επικεφαλής της Ουκρανικής Εκκλησίας Μητροπολίτη Επιφάνιο, καθώς και ο χαιρετισμός και η συζήτηση μ’ αυτόν.
δ) η αποδοχή του δώρου, που του ενεχείρισε ο Μητροπολίτης Επιφάνιος.
Εξ αυτών, κορυφαίας «κανονικής» σημασίας είναι οι υπό στοιχεία γ) και δ) ενέργειες του Προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών (δηλαδή η συμπροσευχή του με τον επικεφαλής της Ουκρανικής Εκκλησίας Μητροπολίτη Επιφάνιο, ο χαιρετισμός και η συζήτηση μ’ αυτόν, καθώς και η αποδοχή του δώρου, που του ενεχείρισε ο Μητροπολίτης Επιφάνιος), οι οποίες συνιστούν έμπρακτη και πέραν πάσης αμφιβολίας επίσημη και θεσμική αποδοχή από την Εκκλησία της Ελλάδος του Μητροπολίτη Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας Επιφανίου ως κανονικού Προκαθημένου της προσφάτως ανακηρυχθείσης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Κατόπιν των ανωτέρω, καθίσταται αυτοδικαίως ανενεργός η απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος περί παραπομπής του θέματος της αναγνωρίσεως ή όχι της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας στις δύο Συνοδικές Επιτροπές.
Οι δε Συνοδικές Επιτροπές οφείλουν να διακόψουν τις εργασίες τους και να απέχουν από την έκδοση αποφάσεως είτε αυτή θα είναι θετική είτε αρνητική, καθόσον η οι ενέργειες του Προέδρου της Ιεράς Συνόδου συνιστούν ενέργειες ιεραρχικώς ανωτέρου οργάνου, ενεργούντος μάλιστα ως νομίμου εκπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εγώ, από την πλευρά μου, θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίηση μου, διότι πρώτος υποστήριξα, ότι είναι υποχρέωση της Εκκλησίας της Ελλάδος να αναγνωρίσει τόσο την νέα αυτοκέφαλη Εκκλησία όσο και τον Προκαθήμενό της.
Και χαίρομαι, διότι έστω και καθυστερημένα η Εκκλησία της Ελλάδος έπραξε διά του εκπροσωπούντος αυτήν Προέδρου της Ιεράς Συνόδου της το ορθό.
Και μάλιστα με τον πλέον συμβολικό τρόπο. Την παραμονή της ονομαστικής εορτής του Οικουμενικού Πατριάρχη!!
Ενάντια στην αποτείχιση κατά της αιρέσεως προέβαλαν την "ευσέβεια" και την "οικονομία" και η αίρεση προχωράει ακάθεκτη. Τώρα με το σχίσμα πάλι τα ίδια θα πουν και θα διαστρέψουν πάλι την αγιοπατερική διδασκαλία για να στηρίξουν την δική τους ασυνέπεια και διπλωματία. Πάλι θα βρουν "ευσεβείς" και πάλι θα κοινωνούν με αυτούς που αναγνωρίζουν το σχίσμα ως κανονικό διάσκοντας μάλιστα ότι πράττουν το σωστό. Πρέπει να καταλάβει το ποίμνιο: Ο λόγος που τα της Εκκλησίας πάνε από το κακό στο χειρότερο δεν είναι μόνο οι Οικουμενιστές αλλά ισότιμα και αυτοί που τους αφήνουν ατιμώρητους να αλωνίζουν και κοινωνούν από πάνω μαζί τους. Αυτό θα φανεί και στην επερχόμενη ημερίδα της Θεσσαλονίκης για το σχίσμα. Θα μιλήσουν και μετά όλα θα συνεχιστούν σαν να μην έγινε τίποτα. Αυτός ο τόπος χόρτασε από λόγια και λιμοκτονεί από πράξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.