Βορειοδυτικῶς  τοῦ χωριοῦ Ρίχα, ἀναβλύζει διαυγεστάτη πηγὴ τὴν ὁποίαν ἡμεῖς καλοῦμεν  ὕδατα τοῦ Ἐλισσαίου καὶ οἱ Ἄραβες Αἴν –ἐσσουλτᾶν.Εἶναι γνωστὴ ἡ ἱερὰ  ἱστορία ὅτι ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος περνῶν τὴν Ἱεριχὼ ἐπληροφορήθη διὰ τὰ  ἀκάθαρτα ὕδατα καὶ τὴν ἄτεκνον γῆν.
Ἐπλησίασε τὰ ὕδατα, ἔριξε ἁλάτι καὶ  εἶπε, «Τάδε λέγει Κύριος. Ἴαμαι τὰ ὕδατα ταῦτα, καὶ οὐκ ἔσται ἔτι ἐκεῖθεν θάνατος καὶ ἀτεκνουμένη. Καὶ ἰάθησαν τὰ ὕδατα ἕως τῆς ἡμέρας  ταύτης κατὰ τὸ ρῆμα Ἐλισσαιέ, ὃ ἐλάλησε».
     Τὰ ὕδατα, τὰ ὁποῖα ἰάθησαν,  εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ Προφήτου
Ἐλισσαίου. Πλησίον τῆς πηγῆς ἦτο ἡ οἰκία τῆς  πόρνης Ραάβ. Βορειοδυτικῶς ἀπαντᾶμε σήμερον κάποια ἐρείπια τὰ ὁποῖα οἱ  Ἄραβες καλοῦν Χῆρπετ-ἐτταναχὴν (ἐρείπια τῶν μύλων). Καὶ φαίνεται πὼς  ἄλλοτε ἐδῶ ἐγίγνετο ἐπεξεργασία ζαχαροκαλάμου διὰ τὴν κατασκευὴν  ζαχάρεως.
Ο Ελισσαίος γεννήθηκε στα Γάλγαλα, που ήταν πόλις της Παλαιστίνης.  Όταν γεννήθηκε συνέβη ένα καταπληκτικό γεγονός. Εκεί στα Γάλγαλα  λατρεύανε για θεό τη χρυσή δάμαλι. Το άγαλμα αυτό της δαμάλεως μούγκρισε τότε τόσο δυνατά, που το μουγκρητό  της ακούστηκε στα Ιεροσόλυμα.
Ο μέγας αρχιερεύς, όταν άκουσε το  μουγκρητό της, είπε:
– Σήμερα μεγάλος προφήτης γεννήθηκε. Και αυτός θα γκρεμίσει τα γλυπτά και θα συντρίψει τα χωνευτά είδωλα.
Το 908 προ Χριστού ο Θεός είπε στον προφήτη Ηλία:
– Πήγαινε στο δρόμο της Δαμασκού και να χρίσης προφήτην, για διάδοχόν σου, τον Ελισαιέ, τον υιόν Σαφάτ.
Πράγματι! Επήγε και τον βρήκε τον Ελισσαίο στον αγρό του να οργώνει  την γη. Ήταν πλούσιος. Είχε 12 ζευγάρια βόδια. Ο προφήτης Ηλίας, μόλις  τον συνάντησε, έβγαλε τη μηλωτή του, το προβάτινο δηλαδή πανωφόρι του και το έριξε επάνω στον  Ελισσαίο, και τον κάλεσε κοντά του.
Ο Ελισσαίος αμέσως τον ακολούθησε.  Πρωτύτερα όμως πήρε τα ζυγάλετρα και όλα τα ξύλινα γεωργικά εργαλεία, έσφαξε όλα τα βόδια του,  τα έψησε και τα μοίρασε στον λαό.Αμέσως κατόπιν ακολούθησε τον Προφήτη  Ηλία. όπως αργότερα έκαμαν και οι Απόστολοι.
Τον υπηρετούσε δε έως ότου ανελήφθη εις τον ουρανό. Όταν επρόκειτο ν’ αναληφθεί ο Ηλίας, πήρε τον Ελισσαίο μαζί του και  έφυγαν από τα Γάλγαλα.
Σε κάποιο μέρος ο Ηλίας είπε στον Ελισσαίο:
– Εσύ κάθισε εδώ. Εμένα με έστειλε ο Κύριος να πάω εις την Βαιθήλ.
– Όχι. του είπε ο Ελισαίος. Δεν θα σε εγκαταλείψω επ’ ουδενί λόγο.
Πράγματι, τον ακολούθησε στη Βαιθήλ. Στην Βαιθήλ ήταν ο τόπος, που  κοιμήθηκε ο Ιακώβ, όταν έφευγε την οργή του Ησαύ, και στον ύπνο του είδε  την κλίμακα, που στηριζότανε στην γη και έφθανε στον ουρανό.
Εκεί πήγανε τότε στον  Ελισαίο οι υιοί των Προφητών οι μαθητές των, οι υποτακτικοί δηλαδή των  Προφητών, και είπανε εις τον Ελισσαίο.
– Γνωρίζεις, ότι σήμερα ο Κύριος παίρνει το δάσκαλό σου, τον Ηλία, επάνω από το κεφάλι σου.
– Και εγώ το ξέρω, τους είπε! Αλλά σωπάτε και μη μιλάτε.
Εκεί του είπε πάλι ο Ηλίας του Ελισαίου:
– Κάθισε εσύ εδώ, διότι έμενα με στέλλει ο Κύριος στην Iεριχώ.
Ο Ελισσαίος δεν κάθισε και πήγαινε μαζί στην Iεριχώ. Εκεί οι υιοί των  Προφητών, που ήτανε στην Ιεριχώ, πλησίασαν τον Ελισσαίο και του είπαν:
– Ξέρεις, ότι σήμερα λαμβάνει ο Θεός τον Κύριό σου επάνω από το κεφάλι σου;
– Ναι, τους είπε, κι’ εγώ το ξέρω. Αλλά σωπάτε.
– Κάθισε συ, του είπε πάλι ο Ηλίας, εδώ, διότι εμένα με στέλλει ο Κύριος να πάω στον Ιορδάνη.
– Όχι, του είπε πάλι ο Ελισσαίος. Δεν θα σε εγκαταλείψω σε καμιά περίπτωση.
Τότε βάδισαν και οι δύο μαζί. Τους ακολούθησαν όμως από μακρυά και 50  άνδρες, μαθητές των Προφητών. Οι δύο τους σταθήκανε στην όχθη του  Μορδάνου. Τότε ο Ηλίας πήρε την μηλωτή του, την τύλιξε και κτύπησε το νερό.
Το νερό χωρίστηκε  στα δύο, και αυτοί πέρασαν, σαν μέσα σε ξηρά. Όταν πέρασαν, ο Ηλίας είπε  στον Ελισαίο:
– Ζήτησέ μου, τι να σου δώσω, προτού αναληφθώ.
– Θέλω του είπε να μου δώσεις από την δύναμη σου και να κάμω κι εγώ διπλάσια έργα από τα δικά σου.
– Πολύ δύσκολο πράγμα ζήτησες, του είπε ο Ηλίας. Αλλά, αν με δεις ν’  αναλαμβάνομαι, να σου γίνει, όπως το ζήτησες. Εάν όμως δεν με δεις, δεν  θα σου δοθεί αυτό.
Ενώ όμως περπατούσαν και συζητούσαν, αίφνης παρουσιάζεται ένα αμάξι  πύρινο, με ίππους πύρινους. Μπήκε μεταξύ τους και τους χώρισε. Άρπαξε  τότε μέσα τον Ηλία και σαν με ανεμοστρόβιλο, αναλήφθηκε ο Ηλίας εις τον ουρανό.
Ο Ελισαίος έβλεπε από κάτω και φώναζε:
– Πάτερ – Πάτερ, άρμα Ισραήλ και ιππείς αυτού. Συ δηλαδή Πάτερ ήσουνα ο  προστάτης του Ισραήλ. Συ το ιππικό του και η δύναμης του.
Αλλά δεν τον είδε πια. Χάθηκε ο Ηλίας με το πύρινο άρμα στα ύψη του  ουρανού. Από την στενοχώρια του τότε ο Ελισσαίος έπιασε τα ρούχα του και  τα έσκισε στα δύο. Σήκωσε κατόπιν τη μηλωτή του Ηλία, που έπεσε από επάνω και γύρισε πίσω. Στάθηκε  στην όχθη του Ιορδάνου. Πήρε κατόπιν την μηλωτή του Ηλία και εκτύπησε  το νερό.
Αλλά δεν χώρισε το νερό στα δύο. Τότε είπε:
– Που είναι ο Κύριος, ο Θεός του Ηλία;
Κτύπησε πάλι τα νερά και χώρισαν  στα δύο απ’ εδώ και απ’ εκεί και έτσι πέρασε ο Ελισσαίος. Όταν όμως τον  είδαν οι υιοί των Προφητών, που ήσαν απέναντι της Ιεριχώ, είπαν:
– Το πνεύμα του Ηλία αναπαύθηκε επάνω στον Ελισσαίο. Πήγανε τότε, τον συνάντησαν, τον προσεκύνησαν και του είπαν:
– Μαζί μας έχομε 50 στρατιώτες. Να πάνε και θα ψάξουν για τον Κύριό σου,  μήπως τον σήκωσε πνεύμα Κυρίου και τον έριξε στον Ιορδάνη ή σε κανένα  βουνό;
– Όχι, τους είπε ο Ελισσαίος. Μα μην στείλετε. Εκείνοι όμως επέμεναν πολύ.
– Επί τέλους στείλατε, τους είπε.
Πράγματι έστειλαν 50 άνδρες, έψαξαν  τρεις ημέρες παντού και δεν τον βρήκαν. Γύρισαν κατόπιν πίσω και βρήκαν  τον Ελισσαίο στην Ιεριχώ.
Του ανέφεραν τις άκαρπες ενέργειές των. – Δεν σας είπα να μην πάτε, τους παρετήρησε.
Η προφητική δράση τού Ελισσαίου καλύπτει τα χρονικά διαστήματα των  βασιλειών των βασιλέων του Ισραήλ Ιωράμ, Ιηού, Ιωαχάζ και Ιωάς (851 –  825 π.Χ.), των οποίων υπήρξε ευεργετικός και συνετός σύμβουλος.
Υπήρξε η ψυχή της προφητικής  αντιστάσεως εναντίον της δυναστείας του Αμβρί δίδοντας ο ίδιος θαρραλέα  το σύνθημα τής εξεγέρσεως και ανέδειξε αντί του Ιωράμ τον Ιού βασιλέα του Ισραήλ, με σκοπό να επιφέρει στη χώρα θρησκευτική μεταρρύθμιση.
Η δράση του ως Προφήτου εμφανίζεται κυρίως συνυφασμένη με έκτακτες  ενέργειες και παντοειδή θαύματα. Πλήρης ημερών, επί βασιλέως Ιωάς,  απέθανε και ενταφιάσθηκε στη Σεβαστούπολη της Σαμαρείας, υπό τους θρήνους τού βασιλέως και ολόκληρου τού λαού.
Επί αυτοκράτορος Βυζαντίου Θεοδοσίου τού μικρού (408 – 450 μ.Χ.) τα  ιερά αυτού λείψανα ανεκομίσθησαν και μεταφέρθηκαν στη μονή Παύλου τού  λεπρού, που ήταν στην Αλεξάνδρεια, αργότερα δε μετακομίσθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκαν στο ναό των Αγίων Αποστόλων.
Ναό επ’ ονόματι τού Προφήτου Ελισσαίου ανήγειρε στο παλάτι των Πηγών,  στην Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Μακεδών (867 – 886  μ.Χ.).
Πηγή: Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου τού Ιορδανίτου