Έως πότε οι θεωρούμενοι αντι-Οικουμενιστές, θα συνεχίζουν να ανήκουν στο Π.Σ.Ε. το οποίον καταδικάζει ο άγιος που εορτάζουμε σήμερα;

Δυστυχῶς, ὅλοι οἱ θεωρούμενοι ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι καὶ σχεδὸν ὅλοι οἱ Ποιμένες ἀνήκουν στὸ Π.Σ.Ε. ποὺ ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς (κι ὄχι κάποιοι φανατικοί) γνωμάτευσε ὅτι ἀποτελεῖ μιὰ «νέα Ἐκκλησία»! Κι αὐτὰ πρὶν φτάσει τὸ Π.Σ.Ε. στὸ σημερινὸ αἰσχρὸ κατάντημα, δηλ. πρὶν ἀπὸ  ...ἑξῆντα χρόνια!

Κι αὐτοὶ ἐνῶ ἀνήκουν ὀργανικὰ  ἀ κ ό μ α  στὸ Π.Σ.Ε. καὶ κοινωνοῦν μὲ τὴν αἵρεση, ἔχουν τὴν τύφλωση νὰ τὸ καταδικάζουν, ἀλλὰ καὶ νὰ εἶναι ἐντεταγμένοι σ' αὐτό, καὶ νὰ κάμουν τὸ "καθῆκον" τους, πολεμώντας το μὲ ...χαρτοπόλεμο! Οὔτε κουνούπι νάταν!

Ἐπικαλοῦνται τὴν γνώμη τῶν Ἁγίων, ἐπιλέγουν λέξεις καὶ φράσεις τους, καὶ τὶς χρησιμοποιοῦν, ὅπως συμφέρει στὴν ἰδεολογία τους· ἐνῶ τὴν παρακάτω διαπίστωση τοῦ Ἁγίου  τὴν θάβουν ἐνοχικὰ στὰ σκοτεινὰ λαγούμια τοῦ ὑποσυνειδήτου τους!

              Γράφει ὁ Ἅγιος:

«Έως πότε θα εξευτελίζωμεν δουλικώς την Αγίαν μας Ορθόδοξον Εκκλησίαν δια της οικτρώς και φρικωδώς αντιαγιοπαραδοσιακής στάσεώς μας έναντι του Οικουμενισμού και του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλιου Εκκλησιών; Εντροπή καταλαμβάνει πάντα ειλικρινή Ορθόδοξον» γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ὀρθ. Ἐκκλησία «αποτελεί οργανικόν μέρος του Π.Σ.Ε.». Αυτή η απόφασις είναι φρικαλέα. Ήτο άραγε απαραίτητον η Ορθόδοξος Εκκλησία, να ταπεινωθεί τόσον τερατωδώς, ώστε οι αντιπρόσωποί  της Ιεράρχαι, να επιζητούν την «οργανικήν» μετοχήν και συμπερίληψιν εις το Π.Σ.Ε. (που) αποτελείται από 263 αιρέσεις, το οποίον, κατ’  αυτόν τον τρόπον γίνεται εις νέος εκκλησιαστικός «οργανισμός», μία «νέα Εκκλησία»; Το οποίον ουδέν άλλο είναι ειμή αναβίωσις της αθέου ανθρωπολατρείας–ειδωλολατρείας.

Αλοίμονον, ανήκουστος προδοσία!».

Η Εκκλησία είναι μία, οι αιρέσεις είναι πολλές! (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς)

«Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική. Ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν πολλὰ σώματα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν ἐν αὐτῷ πολλὲς Ἐκκλησίες.

Ἐν τῷ θεανθρωπίνῳ αὐτοῦ σώματι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, ὅπως ὁ Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός, εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Διʼ αὐτὸν τὸν λόγον διαίρεσις, σχίσμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πρωτίστως ἕνα πράγμα ὀντολογικῶς ἀδύνατον.
Δὲν ὑπῆρξε ποτὲ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξη, πλὴν ὑπῆρξε καὶ θὰ ὑπάρξη ἔκπτωσις ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὸν τρόπον, ποὺ πίπτουν τὰ ξερὰ καὶ ἄγονα κλήματα ἀπὸ τὴν θεανθρωπίνην καὶ αἰωνίως ζῶσαν ἄμπελον, ποὺ εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς (Ἰω. 13,16). Κατὰ καιροὺς ἀπεσπάσθησαν καὶ ἐξεβλήθησαν ἀπὸ τὴν μοναδικὴν ἀδιαίρετον Ἐκκλησίαν οἱ αἱρετικοὶ καὶ σχισματικοί, οἱ ὁποῖοι ἔκτοτε ἔπαψαν νὰ ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ μέρη τοῦ θεανθρωπίνου σώματός της.

Ἔτσι ἔχουν κατ’ ἀρχὴν ἀποκοπῆ οἱ Γνωστικοί, κατόπιν οἱ Ἀρειανοί, κατόπιν οἱ Πνευματομάχοι, κατόπιν οἱ Μονοφυσῖται, κατόπιν οἱ Εἰκονομάχοι, κατόπιν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οἱ Προτεστάνται, κατόπιν οἱ Οὐνῖται καὶ ἐν συνεχείᾳ ὅλα τὰ ἄλλα μέλη τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν λεγεώνων».
(Ἰουστίνου Πόποβιτς, «Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», (Γαλλικὴ μετάφραση) Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995 – Ἀναδημο- σιεύτηκε στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» στὶς 29/6/2007).
Ἅγιε Ἰουστῖνε πρέσβευε γιὰ τὴν διάσωση τῆς ἀλήθειας καὶ τὴ σωτηρία ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν!

(Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1952, 30 Νοεμβρίου 2012)

Πηγή