Σημεία των καιρών! --Γ.Ο.Χ. συμβουλεύει:

Συμφιλιώσου με τον μητρ. Αμβρόσιο που κοινωνεί με τους Οικουμενιστές!

Τοῦ Σημάτη Παναγιώτη

Ὑπάρχουν πολλοὶ «γεφυροποιοὶ» ἰδεῶν, πολιτικῶν ὁμάδων, ἐθνικοτήτων, ἀλλὰ καὶ στὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα ὑπάρχουν «γεφυροποιοὶ» κακοδόξων τάσεων. Αὐτὴ ὅμως ἡ γεφυροποιΐα δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ τὴν ἐν Χριστῷ ἑνότητα, ἀλλὰ εἶναι γνώρισμα τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Πανθρησκείας. Καὶ δυστυχῶς, τέτοιοι «γεφυροποιοὶ» ὑπάρχουν πολλοί, ποὺ θέλουν νὰ ἑνώσουν τὸ σχίσμα μὲ τὴν αἵρεση· ὅσους μετέρχονται τὴν κακὴ οἰκονομία μὲ ἐκείνους ποὺ ἀκολουθοῦν τὴν καλὴ οἰκονομία τῶν Ἁγίων Πατέρων κ.λπ.

Ἕνας τέτοιος «γεφυροποιὸς» τῶν Γ.Ο.Χ. (ὁ Δ.Π.), ἐπεχείρησε νὰ ἔλθει συνήγορος ὄχι μόνο πρὸς τὸν ἱερομόναχο π. Παΐσιο Παπαδόπουλο (τὸν ὁποῖο ὑπερβαλλόντως κολακεύει μὲ σχόλια στὸ Γοχικὰ ἱστολόγια, πρᾶγμα βέβαια λογικό, ἀφοῦ ὁ π. Παΐσιος …προσχώρησε καὶ ἔγινε ἀρθρογράφος τῶν Γ.Ο.Χ.), ἀλλὰ ἔγινε συνήγορος καὶ τοῦ μητροπολίτη Καλαβρύτων Ἀμβροσίου! 

       Στὸν Δ.Π. ἀπαντῶ τὰ ἑξῆς:

Πρῶτον. Δείχνει κατ’ ἀρχὰς νὰ ἀποδέχεται ὅτι οἱ παλαιότερες ἐνέργειες τοῦ μητροπολίτη Καλαβρύτων ἦσαν παπόφιλες· ἀλλὰ ὁ μητροπολίτης, λέγει, μετὰ ἄλλαξε (χωρὶς νὰ προσδιορίζει τὸ πότε καὶ πῶς) κι ἔγινε Ὀρθόδοξος! «…έκτοτε επέδειξε αλλαγή διαθέσεων απέναντί σας και σταδιακά στράφηκε εναντίον του Οικουμενισμού»!

Ἄρα, κατὰ τὸν Γοχικὴ νοοτροπία τοῦ Π.Δ. καὶ τὴν «οἰκουμενιστικὴ» τακτικὴ ἑνώσης-γεφύρωσης, ὅποιος μητροπολίτης ἐκτοξεύει πομφόλυγες ἐντυπωσιασμοῦ γιὰ νὰ βρίσκεται τὸ ὄνομά του πάντα στὴν ἐπικαιρότητα, ἀλλὰ κοινωνεῖ μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, ὁ Δ.Π. τὸν θεωρεῖ ἀντι-Οἰκουμενιστή, ὅπως καὶ ἡ ὁμάδα τοῦ π. Θ. Ζήση!!!  Ἂς συνεχίζει νὰ μνημονεύει τοὺς Οἰκουμενιστές, ἂς συνεχίζει νὰ καλεῖ στὴν μητρόπολή του καὶ νὰ συλλειτουργεῖ μὲ πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὴν Ἑλλάδα, ἂς συνεχίζει νὰ τελεῖ μνημόσυνα καὶ νὰ ἐκδίδει βιβλία στὸν βετεράνο Οἰκουμενιστῆ καὶ μοναχὸ τῆς παπικῆς Μονῆς Bose Αἰμιλιανὸ κ.λπ. (ἐδῶ). Ἀλλὰ ἀφοῦ εἶναι ἀντι-Οἰκουμενιστής, γιατὶ δὲν κοινωνεῖ μαζί του ὁ κ. Δ.Π.;

Γιὰ τὴν προσωπική μου δὲ περιπέτεια μὲ τὸν μητροπολίτη Καλαβρύτων, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἔχω ἀποτειχιστεῖ, λέγει ὁ κ. Δ.Π.:

Γιὰ τὸ ὅτι «σας τιμώρησε με Εκκλησιαστική ποινή, διαφωνώ με την πράξη του, αλλά έκτοτε επέδειξε αλλαγή διαθέσεων απέναντί σας και σταδιακά στράφηκε εναντίον του Οικουμενισμού. Είναι λοιπόν καιρός να λήξετε δημόσια καλοπροαίρετα την διαμάχη που υπήρξε μεταξύ σας δεχόμενος την έμπρακτη αυτή αλλαγή του Μητροπολίτη»!!! Δηλαδή, αὐτὸ μεταφράζεται πρακτικά: νὰ διακόψω τὴν ἀποτείχιση καὶ νὰ ἐπανέλθω ὑπὸ τὴν ποιμαντικὴ φροντίδα τοῦ κ. Ἀμβρόσιου!

Βέβαια, αὐτὰ ποὺ γράφει ὁ Δ.Π. εἶναι ἐπιπόλαια, φανταστικά καὶ σκέπτομαι ὅτι μπορεῖ νὰ ἐνέχουν σκοπιμότητες. Θέλει νὰ μὲ ἐκθέσει, νὰ μὲ παρουσιάσει ὡς ἐπίμονο, γιὰ νὰ στηρίξει στὴ συνέχεια τὴν ἐπιθετικότητα (ποὺ μὲ κατηγορεῖ ὅτι ἐπιδεικνύω) πρὸς τὸν νέο τῆς παρέας τῶν Γ.Ο.Χ., π. Παΐσιο Παπαδόπουλο!

Ὅμως αὐτὰ ποὺ γράφει δὲν εἶναι ἀληθῆ. Ἴσως βέβαια, νὰ μίλησε μὲ τὸν Καλαβρύτων καὶ νὰ δέχτηκε τίς …ἐξηγήσεις του, καὶ φυσικὰ ὁ κ. Ἀμβρόσιος εἶναι «μάστορας» νὰ μπαλώνει, νὰ δικαιολογεῖ, νὰ δικαιώνει ἑαυτόν, χωρὶς ἴχνος μετάνοιας καὶ συνειδητοποιήσεως τῶν συνεπειῶν τῶν πράξεών του! (αὐτὸ ἀντελήφθην ἀπὸ ἀνάλογες περιπτώσεις). Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι ὄχι μόνο δὲν ἄλλαξε στάση ἀπέναντί μου, ἀλλὰ ἔχει ὑφάνει μὲ τὴ γλαφυρὴ γραφίδα του καὶ ἔχει ἐκτοξεύσει ἐναντίον μου ὁ Καλαβρύτων ἕνα κομπολόϊ ὕβρεων, ἀπειλῶν κ.λπ.! Κι αὐτὲς εἶναι ἀναρτημένες στὸ διαδίκτυο καὶ δὲν συντρέχει λόγος νὰ τὶς ξαναθυμίσω. Κι ἂν ὑπάρχουν καὶ κάποιες διπλωματικὲς ἐκφράσεις «καλοσύνης», ἔχουν ἀποδειχθεῖ ὑποκριτικές, ἀπὸ τὸ ἑπόμενο βῆμα τῶν …ὕβρεων! Κι ὅλα αὐτὰ γιατὶ ἐπεσήμανα τὶς κακόδοξες φράσεις καὶ πράξεις του καὶ παραμένω ἀποτειχισμένος, γιὰ νὰ μὴ συμμετέχω στὴν κοινωνία μετὰ τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ μετὰ τῶν αἱρετικῶν τοῦ Π.Σ.Ε. μετὰ  τῶν ὁποίων αὐτὸς κοινωνεῖ!

Εἶναι φανερό, ὅτι π.χ.: ποτὲ δὲν ἔγραψε δημόσια ὁ κ. Ἀμβρόσιος ὅτι μετανόησε γιὰ τὸν ἀφορισμὸ ποὺ ἐπέβαλε, ἀντίθετα θεωρεῖ ὅτι καλὰ ἔκανε καὶ ἀφόρησε! Ποτὲ δὲν πῆρε πίσω δημόσια τὶς ἀνόητες δημοσιεύσεις τῶν μητροπολιτικῶν φυλλαδιῶν. Συγκεκριμένα:

Εἶπε τὸ 2001 ὑποστηρίζων τὴν ἐνέργεια τοῦ ἀρχιεπισκόπου Χριστόδουλου νὰ φέρει τὸν Πάπα στὴν Ἀθήνα:

«Το αν είναι αίρεση ο παπισμός είναι από τα λεγόμενα θεολογούμενα. Δεν υπάρχει απόφασις τοπικής ή Οικουμενικής Συνόδου που να λέει, πως οι ΡΚαθολικοί δεν έχουν βάπτισμα και μυστήρια… Ο Καθολικισμός δεν είναι αίρεση μ’ αυτήν την έννοια, είναι σχίσμα. Και γι’ αυτό έχουν μυστήρια…»(¹).

Ὅταν τὰ εἶπε αὐτά, αὐτὸς ὁ «ποιμένας καὶ διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας» ποὺ ἦταν τότε 63 ἐτῶν, δὲν ἤξερε τὴν ἐπ’ αὐτοῦ πίστη τῆς Ἐκκλησίας; Ἔστω ὅτι τὸ ἔμαθε μετὰ καὶ ἄλλαξε, κατὰ τὸν κ. Δ.Π. Γιατί ἄλλαξε; Μήπως ἀνακάλυψε στὴν συνέχεια κάποια Σύνοδο, ἡ ὁποία χαρακτηρίζει τοὺς Παπικοὺς αἱρετικούς; Ἂν κάτι τέτοιο ἔγινε, θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς τὴν καταδείξει καὶ ἔτσι ἢ ἀλλιῶς νὰ ζητήσει συγγνώμη γιὰ τὴν ἐπὶ δεκαετίες παραπλάνηση τοῦ ποιμνίου του (κι ὄχι μόνο) μὲ κακοδοξίες.

Ὁ κ. Ἀμβρόσιος, ὅμως, ὄχι μόνο ὑποστήριξε αὐτὰ τὸ 2001, ἀλλὰ συνέχισε νὰ διδάσκει καὶ τὰ ἑπόμενα ἔτη (παρὰ τὶς ἀντιδράσεις) τὴν ἴδια κακοδοξία(²). Μήπως ἡ μεταμόρφωσή του σὲ ἀντι-Οἰκουμενιστὴ τῶν λόγων κι ὄχι τῶν ἔργων, ἐξυπηρετοῦσε ἄλλους λόγους;

Σημεῖα τῶν καιρῶν, λοιπόν, ὁ ἀκραιφνὴς ὡς Γ.Ο.Χ. ἀντι-Οἰκουμενιστὴς Δ.Π., οὐσιαστικά, νὰ μοῦ ζητᾶ νὰ σταματήσω τὴν ἀποτείχιση καὶ νὰ ἐνταχθῶ στὴν μητρόπολη ποὺ διοικεῖ τάχα ὁ ἀντι-Οἰκουμενιστὴς Καλαβρύτων! Ἢ μήπως ἐννοεῖ μιὰ συμφιλίωση γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου. Καὶ ποιό μήνυμα θὰ δώσει μιὰ τέτοια συμφιλίωση στοὺς πιστούς; Ποιά ἐκδούλευση πουλάει ἢ τί περιμένει ὁ κ. Δ.Π. ἀπὸ κάτι τέτοιο;

«Είναι λοιπόν καιρός, λέγει ὁ κ. Δ.Π., να λήξετε δημόσια καλοπροαίρετα την διαμάχη». Βέβαια, δὲν ὑπάρχει καμιὰ προσωπικὴ διαμάχη, ὅπως θὰ σκεφτόταν ὁ ἀγνοῶν ἀναγνώστης. Τὴν συμφιλίωση δέ, τὴν ἐπεζήτησα πρῶτος, ἐδῶ καὶ 13 χρόνια, ἀλλὰ δὲν τὴν δέχτηκε ὁ μητροπολίτης, παρότι δήλωνα ὅτι δέχομαι νὰ ζητήσω συγγνώμη γιὰ «ὅποιες ἐκφράσεις στὸν ἀγῶνα ποὺ κάναμε ἦσαν ἀτυχεῖς… Τοῦτο ὅμως πρέπει νὰ γίνει, ἀφοῦ πρῶτα ἀποκατασταθοῦν τὰ τῶν Ἱ. Κανόνων καὶ τὰ τῆς Πίστεως. Οἱ προσωπικὲς μας εὐαισθησίες, ὅταν πρόκειται γιὰ θέματα πίστεως ἔρχονται δεύτερες»(²), ἔγραφα ἐκεῖ.  Τὸ ἴδιο ἔγινε καὶ τὸ 2012. Δέχομαι εἶπα -σὲ ἀκροατήριο δεκάδων ἀτόμων- τὴ συμφιλίωση, ἀφοῦ ὁ κ. Ἀμβρόσιος ἀναγνωρίσει τὰ θεολογικὰ λάθη του. Καὶ πάλι ἀρνήθηκε αὐτὴ τὴν συμφιλίωση.

 Ἂν εἶναι λοιπόν, εἰλικρινεῖς οἱ διαθέσεις τοῦ Δ.Π. καὶ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὰ πρόσωπα, γιὰ τὴν ἀλήθεια, γιὰ μιὰ θεοφιλῆ συμφιλίωση (καὶ γιὰ νὰ ἀποδείξει καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει ἡ σκοπιμότητα ποὺ ὑποθέτω ὅτι ἔχει), θὰ πρέπει (ὅπως ὑπέδειξε δημόσια σὲ μένα), ἔτσι καὶ ἀπὸ τὸ Μητροπολίτη νὰ ζητήσει δημόσια νὰ καταδικάσει τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν, καὶ τότε θὰ δείξει ὅτι εἶναι ἀντι-Οἰκουμενιστὴς καὶ ὅτι ἀγαπᾶ τὸν Χριστὸ ποὺ ὑβρίζεται δεινῶς ἀπὸ τοὺς Παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές. Θὰ κάνει τότε, ὅτι μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι.

Δεύτερον: Γιὰ τὸν π. Παΐσιο Παπαδόπουλο παραπληροφορεῖ ὁ Δ.Π. Λέγει ὅτι δὲν ἔχουμε ἀντικρούσει τὶς θέσεις του!  Ἐμεῖς ὅμως, ὄχι μόνο ἔχουμε ἀντικρούσει τὶς θέσεις του, ἀλλὰ τὶς ἔχουμε ἀντικρούσει διὰ πολλῶν: καὶ βιβλίων, καὶ ἄρθρων, καὶ σχολίων. Ἀλλὰ αὐτὰ τὰ ξεχνάει ὁ Δ.Π., γιατὶ δὲν τὸν συμφέρουν. Δὲν ἀποτελεῖ ὡς ἐκ τούτου ὁ σχολιασμός μας «γενικές προσβλητικές και μειωτικές κρίσεις και μάλιστα σε Κληρικό Αγωνιστή της Εκκλησίας μας» (μὲ τὸ «μᾶς», θὰ ἐννοεῖ ἀσφαλῶς ὁ Δ.Π. τὴν σχισματικὴ «ἐκκλησία» τῶν Γ.Ο.Χ.). Βέβαια, δὲν κρίναμε τὸ περιεχόμενο τῶν προτάσεών του, ἐφ’ ὅσον ἐγκολπώθηκε τὴν ἰδεολογία τῶν Γ.Ο.Χ. (μερικῶς), καὶ ἐφ’ ὅσον ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῶν Γ.Ο.Χ. γίνονται οἱ προτάσεις του. Καὶ εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. ἔχουν κριθεῖ ἀπὸ ΟΛΗ τὴν Ἐκκλησία (στὴν ὁποία βαπτίστηκε καὶ χειροτονήθηκε) ὡς σχισματικοί, ὡς δημιουργήσαντες δικές τους «ἐκκλησίες», μὲ τὶς ὁποῖες ἐξ ἀρχῆς (ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1920) καμία Ὀρθόδοξη τοπικὴ Ἐκκλησία δὲν κοινωνεῖ, οὐδεμία! Οὔτε αὐτὲς ποὺ τότε δὲν ἦσαν οἰκουμενιστικές, εἶχαν δὲ τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο! Ὅλες ἀποδέχτηκαν ὡς λάθος μὲν τὴν ἀλλαγὴ Ἡμερολογίου, ΟΧΙ ὅμως ὡς αἰτία σχίσματος! Ἄρα, οἱ Γ.Ο.Χ. πρέπει νὰ ἐπιστρέψουν ἐν μετανοίᾳ στὴν Ἐκκλησία, καὶ νὰ μὴν ζητοῦν ἕνωση τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς σχισματικοὺς Γ.Ο.Χ. γιὰ νὰ ἀγωνιστοῦμε κατὰ τῆς αιρέσεως. Ἐμεῖς δείξαμε τὴν μετάνοιά μας ἀποτειχιζόμενοι ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές. Ἂς κάνουν τὸ ἴδιο κι αὐτοὶ ἀποδογματοποιώντας τὸ Ἡμερολόγιο καὶ ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ τὶς παρατάξεις.

Τρίτον: Γιὰ τὴν προτροπὴ ποὺ μοῦ κάνει ὁ Δ.Π.: «Διορθωθείτε κύριε Σημάτη, διορθωθείτε, διότι "πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθείσεται"», τὸν εὐχαριστῶ. Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ διόρθωση καὶ ἡ ταπείνωση. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ δεχόμαστε τὶς κακόδοξες ἰδέες καὶ πρακτικὲς καὶ νὰ συμφιλιωνόμαστε μὲ Ἐπισκόπους ποὺ κοινωνοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές. Ἔτσι δὲν δείχνουμε ταπείνωση ἀλλὰ ἀποστασία καὶ προδοσία τῆς Πίστεως!

______________________________________

(1) Γράφει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης στὸν «Ορθόδοξο Τύπο»:

«Καθηρημένος και αφορισμένος ο μητροπολίτης Καλαβρύτων

…Καθηρημένος και αφορισμένος είναι ο μητροπολίτης Καλαβρύτων, για όσα βλάσφημα ετόλμησε να διατυπώσει για το δόγμα περί της εκπορεύσεως του Άγιου Πνεύματος κατά την προετοιμασία της επίσκεψης του πάπα το 2001, αλλά και για την συμμετοχή του στην ομάδα των επισκόπων που στηρίζουν έργοις και λόγοις τόν αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο, ο οποίος παρέλαβε την ευθυδρομούσα εις την οδόν της αποστολικής και πατερικής αληθείας Εκκλησία της Ελλάδος και την έρριψε στις αγκάλες του Παπισμού και του Προτεσταντισμού, καυχώμενος μάλιστα για το κατόρθωμα του». Ορθόδοξος Τύπος, 6-10-2006.

(2) «Συγκεκριμένα Ἱερὰ Μητρόπολη Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας ἐξέδωσε δελτίο τύπου στὶς 4 Ὀκτωβρίου 2006, στὸ ὁποῖο ἀναλαμβάνει νὰ ἀπαντήσει στὸ ἐρώτημα τί εἶναι οἱ Παπικοί, αἱρετικοὶ ἢ σχισματικοί. Λέγει, λοιπόν, τὸ κείμενο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων: «Στὸ ἐρώτημα: τί εἶναι οἱ Παπικοί; Αἱρετικοί, ὅπως θέλει ὁ κ. Σημάτης, ἢ Σχισματικοί, ὅπως ὑποστήριξε ὁ Σέβ. Μητροπολίτης μας, ἔδωσε ἀπάντηση ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Χριστόδουλος…».  Εἶναι σαφὲς ποιὰ ἀπάντηση δίδει ὁ ἀρχιεπίσκοπος στὸ ἐρώτημα τί εἶναι οἱ Παπικοί, αἱρετικοὶ ἢ σχισματικοί. Δὲν εἶναι οὔτε τὸ ἕνα οὔτε τὸ ἄλλο. Εἶναι ἀδελφοί μας τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ δόγματος»

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/theodwros_zhshs/oyte_airesis_oyte_sxisma_o_papismos.htm

(3) Ἀπὸ τὴν «Ἐπιστολὴ πρὸς Πρὸς τὴν Συνοδικὴν Ἐπιτροπὴν ἐπὶ τῶν Δογματικῶν καὶ Νομοκανονικῶν Ζητημάτων» (19/1/2007), ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἔγραφα στὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ποὺ μὲ συμβούλευαν νὰ ζητήσω συγγνώμη:

«…ζήτησα, ὅπως οἱ Κανόνες ὁρίζουν, νὰ ἀκυρώσετε ἐσεῖς τὸν ἄδικο ἀφορισμό. Ἐσεῖς ὅμως μὲ συμβουλεύετε νὰ ζητήσω συγγνώμη!  Μὰ ὁ Σεβ/τος ἀπὸ τὴν πρώτη βδομάδα ποὺ μοῦ ἐπέβαλε ἀφορισμό, αὐτὸ ἀπαιτεῖ: τὸ θύμα νὰ ζητήσει συγγνώμη!!!  Θὰ τὸν δικαιώσετε;

Τὴν αἴτηση συγγνώμης, γιὰ ὅποιες ἐκφράσεις στὸν ἀγῶνα ποὺ κάναμε ἦσαν ἀτυχεῖς, ἤθελα κι ἐγὼ νὰ ἐκφράσω ὡς ἀνθρώπινη ἀνάγκη, ἐπειδὴ αὐτὲς οἱ ἐνέργειές μας στενοχώρησαν τὸ Σεβ/το καὶ τοὺς συνεργάτες του. Καὶ ἐπὶ πλέον ἐπειδὴ ἔχω κατὰ νοῦν τὸν λόγο τοῦ Κυρίου: «ἐὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ…, ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι… καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου». Καὶ εἶναι στὶς προθέσεις μου νὰ ἐφαρμόσω τὴν ἐντολὴ αὐτή. Τοῦτο ὅμως πρέπει νὰ γίνει, ἀφοῦ πρῶτα ἀποκατασταθοῦν τὰ τῶν Ἱ. Κανόνων καὶ τὰ τῆς Πίστεως. Οἱ προσωπικὲς μας εὐαισθησίες, ὅταν πρόκειται γιὰ θέματα πίστεως ἔρχονται δεύτερες. 

Τὸ κείμενο ποὺ ἔδωσε τὴν ἀφορμὴ αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου εἶναι τὸ παρακάτω:

Κύριε Σημάτη, έχετε ξεπεράσει πλέον όλα τα όρια και καλό θα ήταν να το καταλάβετε. Και στην τακτική σας απέναντι στον Μητροπολίτη Αιγιαλείας Αμβρόσιο πρέπει επί τέλους να χαμηλώσετε τους τόνους. Πρόσφατα σε επίσκεψη του Πάπα στην Ρουμανία, ο Πατριάρχης της Ρουμανίας ευχαρίστησε τον Πάπα, διότι η Παπική Εκκλησία διαθέτει σε όλη την Ευρώπη πάνω από 300 Εκκλησίες για να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα Ορθόδοξοι Πιστοί Ρουμάνοι. Στα πλαίσια τέτοιων αμοιβαίων εξυπηρετήσεων, τότε ο Αιγιαλείας ήθελε να παραχωρήσει τον Ορθόδοξο Ναό. Αντιδράσατε, συμφωνώ μαζί σας, σας τιμώρησε με Εκκλησιαστική ποινή, διαφωνώ με την πράξη του, αλλά έκτοτε επέδειξε αλλαγή διαθέσεων απέναντί σας και σταδιακά στράφηκε εναντίον του Οικουμενισμού. Δεν ξεχνούμε τί έλεγε παλιά, αλλά δεν παραβλέπουμε και το τί πράττει τώρα. Είναι λοιπόν καιρός να λήξετε δημόσια καλοπροαίρετα την διαμάχη που υπήρξε μεταξύ σας δεχόμενος την έμπρακτη αυτή αλλαγή του Μητροπολίτη. Επίσης έχετε βάλει στο στόχαστρο σας, τον αληθινό μαχητή Πατέρα Παϊσιο Παπαδόπουλο και γράψατε πρόσφατα στις 21/7/2019 την παρακάτω ανάρτηση εναντίον του https://paterikiparadosi.blogspot.com/2019/07/blog-post_467.html#comment-form Το περιεχόμενο και το ύφος της αναρτήσεώς σας ειναι το ολιγώτερο άδικο και προσβλητικό για τον ανιδιοτελή Αυτόν εργάτη Του Χριστού μας. Δημοσίευσε σε συνέχειες μία ολόκληρη εργασία με 11 κεφάλαια περίπου 93 σελίδων συνολικά. Αντί να αντικρούσετε την εργασία Του αυτή, όπου θεωρείτε ότι έχει κάνει λάθη κατά την γνώμη σας, προβαίνεται σε γενικές προσβλητικές και μειωτικές κρίσεις και μάλιστα σε Κληρικό Αγωνιστή της Εκκλησίας μας. Διορθωθείτε κύριε Σημάτη, διορθωθείτε, διότι "πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθείσεται".