«Κατάφερα να
εκτιμήσω τον πνευματικό πλούτο που υπάρχει στην Ορθοδοξία. Σας
διαβεβαιώνω ότι άφησα τις χώρες αυτές με μεγαλύτερη επιθυμία για
κοινωνία. Είμαι ολοένα και περισσότερο πεπεισμένος ότι η αποκατάσταση της πλήρους ενότητας μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων θα επιτευχθεί μέσω του σεβασμού των ιδιαίτερων ταυτοτήτων και της αρμονικής συνύπαρξης των
θεσπισμένων μορφών διαφορετικότητας. Το
Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που αφυπνίζει δημιουργικά μια πολλαπλότητα
δώρων, τα εναρμονίζει και τα φέρνει σε αυθεντική ενότητα, η οποία δεν
είναι ομοιομορφία αλλά φιλάνθρωπη δωρεά αρμονικής σύνθεσης (symphony)
πολλών φωνών.»Ο «Πάπας» βάζει το Άγιο Πνεύμα να βγάλει το φίδι από την τρύπα διότι αυτό που λέει δεν στέκει ούτε εκκλησιαστικά ούτε όμως και λογικά. Δεν μπορείς να μιλάς για «αποκατάσταση της πλήρους ενότητας» και ταυτόχρονα να έχεις ομάδες με ιδιαίτερες ταυτότητες και θεσπισμένες διαφορετικότητες η οποίες θα συνυπάρχουν αρμονικά. Αυτό είναι ένα κοινωνικό σχήμα που περιγράφει, δεν έχει σχέση με την Εκκλησία του Χριστού όπου η αποκατάσταση της πλήρους ενότητας ξεκινάει με την ειλικρινή μετάνοια και επιστροφή στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, στην μία και μοναδική Αληθινή Πίστη του Ιησού Χριστού.
Για να «ιεροποιήσει» αυτό το κοινωνικό σχήμα ο «Πάπας» χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα μετατρέποντάς το σε μαέστρο! Η λέξη symphony που χρησιμοποιεί (a symphony of many voices) παραπέμπει σε συμφωνική ορχήστρα, σε σύνθεση πολλών οργάνων και ήχων σε μία μελωδία, αναπαριστώντας και εικονικά αυτό που λέει. Ο μαέστρος (το Άγιο Πνεύμα) δίνει τις παρτιτούρες στον κάθε οργανοπαίχτη για να τις μάθουν («αφυπνίζει δημιουργικά μια πολλαπλότητα δώρων») και μετά τους φέρνει όλους μαζί για να κάνουν μία συμφωνική συναυλία («τα εναρμονίζει και τα φέρνει σε αυθεντική ενότητα, σε αρμονική σύνθεση πολλών φωνών»)! Δεν υπάρχουν αιρετικά πράγματα εδώ, όλα «δώρα» του Αγίου Πνεύματος είναι! Τι άλλο θα ακούσουμε βρε παιδιά!
Ο αιρεσιάρχης «Πάπας» βέβαια μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αιρεσιάρχης είναι άλλωστε και ουδεμία σχέση έχει με εμάς. Ήταν ο ίδιος άλλωστε που πρόσφατα διόρθωσε τον Ιησού Χριστό και άλλαξε το Πάτερ ημών! Το πρόβλημα είναι ότι στην «θρονική εορτή» του Βατικανού παρέστη και αντιπροσωπεία του έκπτωτου Φαναρίου και δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά. Τα βλάσφημα του «Πάπα» έχουν γίνει και δικά μας διότι οι αυτοαποκαλούμενοι «Ορθόδοξοι Επίσκοποι» όχι μόνο δεν ελέγχουν το Φανάρι αλλά τρέχουν ξωπίσω του να του προσφέρουν και υπηρεσίες για να απολαμβάνουν καθεστώς εύνοιας. Εθελοτυφλούν, δεν βλέπουν πουθενά την παναίρεση του οικουμενισμού, και επιτρέπουν να βλασφημείται συνεχώς η Πίστη μας.
Είδαμε τον «Πάπα» και τον οικουμενιστή του Πατρ. Κωνστ/Πόλεως Αρχιεπίσκοπο Τελμησσού Ιώβ να συμπροσεύχονται, και στο μήνυμα του οικουμενιστή Πατριάρχη Βαρθολομαίου που διάβασε ο Τελμησσού, ο Πατριάρχης εκφράζει την λύπη του που στην συνάντηση αυτή «λόγω διάφορων δυσκολιών της κοινής μας ιστορίας» δεν έχουμε ακόμη κοινό ποτήριο! Τα δογματικά θέματα είναι «διάφορες δυσκολίες» για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και το Σώμα και Αίμα του Χριστού είναι κρασάκι με ψωμάκι για τον οποιονδήποτε.
Και μετά συνέχισε λέγοντας ότι «η αποκατάσταση της κοινωνίας μεταξύ των Εκκλησιών μας παραμένει η ειλικρινής μας ελπίδα, ο κύριος σκοπός των προσευχών μας και ο στόχος του διαλόγου της αλήθειας που έχει καθιερωθεί μεταξύ των Εκκλησιών μας.»
Δεν τον ακούσαμε να λέει στον «Πάπα» ότι αφού θέλει ένωση θα πρέπει να μετανοήσει και ότι δεν είχε καμία δουλειά να αλλάξει το Πάτερ ημών (το αναφέρω διότι έγινε και πρόσφατα). Ποιός όμως να μιλήσει; Αυτός που στέλνει τους δικούς του σε ισλαμικό νεκροταφείο να «προσευχηθούν» στον Αλλάχ μαζί με ιμάμη; Αυτός που μοιράζει «ιερά κοράνια»; Αυτός που θεωρεί τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας «τείχη του αίσχους»; Αυτός που θεωρεί τους Πατέρες της Εκκλησίας «θύματα του αρχέκακου όφεως»; Αυτός που θεωρεί τα δόγματα της Ορθοδοξίας «διάφορες δυσκολίες»; Αυτός που στην ιεραρχία της Εκκλησίας έχει βάλει τον εαυτό του ίσα κι όμοια με το Πρώτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος; Αυτός που απειλεί τις Μονές του Αγίου Όρους να κοινωνήσουν με ουνιτίζοντες καθηρημένους και αυτοχειροτόνητους σχισματικούς; Αυτός που πρωτοστάτησε στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης; Αυτός που θεωρεί ότι όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας; Κατά τ’ άλλα, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος λέει ότι «έχει καθιερωθεί διάλογος αληθείας μεταξύ των Εκκλησιών»! Και το λέει στον «Πάπα» ο οποίος μιλάει για αρμονικές συνθέσεις από το Άγιο Πνεύμα και συνυπάρξεις πολλαπλών δώρων και ιδιαιτέρων ταυτοτήτων και άρες μάρες κουκουνάρες!
Καταλαβαίνουμε ότι και οι δύο μας δουλεύουνε ψιλό γαζί.
Όταν λοιπόν όλοι αυτοί οι εκ των Ορθοδόξων οικουμενιστές «προσεύχονται» που «προσεύχονται»; Στον Τριαδικό Θεό «προσεύχονται» ή στον διάβολο; Θέλει ο Τριαδικός Θεός μία τέτοια ένωση ή ο διάβολος την θέλει; Όταν δεν προσεύχεσαι για την μετάνοια του αιρετικού, τον οποίον ονομάζεις «Εκκλησία» και τον ανταμείβεις με την παρουσία σου και δεν τον ελέγχεις για τις βλασφημίες του και λες ότι «προσεύχεσαι» για την «αποκατάσταση της κοινωνίας μεταξύ των Εκκλησιών μας», όταν επικαλείσαι την αλήθεια αλλά δεν σε βλέπουμε πουθενά να την υπερασπίζεσαι, τότε πιστεύεις στον διάβολο και «προσεύχεσαι» στον διάβολο.
***
Φαίη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.