Για την επίμαχη απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων

Προς:

1)Ερίτιμον Κα. Νίκη Κεραμέως

Υπουργόν Παιδείας και Θρησκευμάτων

2) Ερίτιμον Κα. Σοφία Ζαχαράκη

 Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων

Αρμόδια για την Πρωτοβάθμια & Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Δ/νση: Υπουργείο Παιδείας

Ανδρέα Παπανδρέου 37,

Μαρούσι, Αθήνα,

Τ.Κ. 151 80

Κοινοποίηση:

    1) Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος και άπαντες τους Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρχιερείς)

    2) Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης (Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον και άπαντες τους Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρχιερείς)

     3)Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων

           

             Ερίτιμος Κα. Υπουργέ,

             Ερίτιμος Κα. Υφυπουργέ,

Ενόψει του θέματος το οποίο έχει δημιουργηθεί με τη γνωστή απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (περί αναγραφής θρησκεύματος, περί δηλώσεως αθεΐας κ.λ.π) σας διαβιβάσαμε προ ημερών τις απόψεις μας συνοπτικά. Με την παρούσα επιστολή μας παρακαλούμε όπως δεχτείτε τις εν προκειμένω απόψεις μας με κάθε δυνατή λεπτομέρεια:

Η επίμαχη απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι εξ’ ολοκλήρου άκυρη και αντισυνταγματική για τους κάτωθι βάσιμους και νόμιμους λόγους και ειδικότερα.

Η εν λόγω επίμαχη απόφαση παραβιάζει τις διατάξεις του Συντάγματος:

1.   Άπαντες (και οι μη νομικοί) γνωρίζουμε, ότι αρμόδια αρχή να αποφαίνεται καταλυτικώς και υποχρεωτικώς, εάν παραβιάστηκε κάποιο ατομικό δικαίωμα, είναι αποκλειστικώς και μόνον τα δικαστήρια, ως τούτο προκύπτει από το άρθρ. 87 του Συντάγματος. Τις δε  δικαστικές αποφάσεις υποχρεούται να τις εφαρμόζει υποχρεωτικώς η Διοίκηση, όπως ακριβώς αναφέρει το άρθρ. 95 παρ. 5 του Συντάγματος.

2.   Το θέμα που θίγει η απόφαση της ως άνω αρχής έχει επιλυθεί από την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων 115/2012, την οποίαν αποσιωπά και δεν μνημονεύει εντελώς απαραδέκτως και η οποία λέγει τα εντελώς αντίθετα.

3.   Η επίμαχη απόφαση επικαλείται, προς στήριξη των απόψεών της, διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου και Διεθνούς Συμβάσεως. Ως προκύπτει όμως ευθέως από το άρθρ. 28 παρ. 1 του Συντάγματος, οι Διεθνείς Κανόνες και οι Διεθνείς Συμβάσεις υπερισχύουν μόνο του Νόμου και όχι του Συντάγματος. Το μάθημα όμως των θρησκευτικών στην εκπαίδευση δεν εισάγεται με διάταξη νόμου αλλά με διάταξη του Συντάγματος (ήτοι βάσει του άρθρ. 16 παρ. 2 του Συντάγματος) και υλοποιείται εκ της εισαγωγής του μαθήματος της Ορθόδοξου Χριστιανικής θρησκείας, πρωτίστως και δευτερευόντως, με άλλα στοιχεία όπως π.χ. πρωϊνή προσευχή, εκκλησιασμός, εορτή Τριών Ιεραρχών, εορτή τοπικού Αγίου κ.λπ.. Επομένως, ούτε Διάταξη Νόμου ούτε Διάταξη Διεθνούς Συμβάσεως έχει την ευχέρεια να παραβιάσει την κατ’ άρθρ. 16 παρ. 2 του Συντάγματος (εισαγωγή στα σχολεία του μαθήματος των θρησκευτικών) προς απόκτηση θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών.

4.   Η επίμαχη ως άνω απόφαση επιπλέον αγνοεί και δεν μνημονεύει την απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) 926/2018 που είναι ταυτόσημη με την 660/2018 την οποία και μόνο μνημονεύει.

5.   Η επίμαχη απόφαση της Αρχής Προστασίας αποσιωπά την πολύ σπουδαία και καταλυτική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 29^ης Ιουνίου 2007 (υπόθεση Folgero κ.α. κατά Νορβηγίας προσφυγή 15472/02), η οποία καταδικάζει τη Νορβηγία, διότι εισήγαγε μάθημα πολυθρησκευτικό, αντί του Χριστιανικού. Η απόφαση αυτή δημοσιεύεται εις Ελληνική μετάφραση εις το Νομικό Περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 2009, σελ. 257. Παραθέτουμε επί λέξει απόσπασμα από την παράγραφο 99 της εν λόγω αποφάσεως «99. Τρίτον το δικαστήριο παρατηρεί, ότι και εις την περίπτωση που μια αίτηση γονέως μερικής κοινωνικής εξαιρέσεως εκρίνετο εύλογη αυτό δεν θα εσήμαινε κατ΄ ανάγκην, ότι ο μαθητής θα απαλλασσόταν από το αντίστοιχο τμήμα της διδασκομένης ύλης». Και επίσης το δικαστήριο αναφέρεται δια μακρών επί τούτου (κατά τα λοιπά παραπέμπουμε στο κείμενό του) ήτοι ότι σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται η εισαγωγή μαθήματος πολυθρησκευτικού.

6.   Η επίμαχη απόφαση της ως άνω αρχής βεβαιώνει δεδομένα ανακριβή παράνομα και αντισυνταγματικά, ήτοι εκτός από απλό έγγραφο αποτελεί συγχρόνως και μια βεβαίωση περιστατικών ανακριβών (δεν μπορούμε βεβαίως να εξακριβώσουμε, εάν η ενέργεια αυτή έγινε εκ δόλου ή εξ αμελείας). Γι’ αυτό πρέπει  η υπηρεσία σας να εξετάσει την περίπτωση, μετά πολύ μεγάλης προσοχής, διότι το άρθρ. 242, παρ. 1 του νέου Ποινικού Κώδικος τιμωρεί οποιονδήποτε κρατικό λειτουργό, ο οποίος (εκ δόλου και όχι εξ αμελείας) εξέδωσε ψευδή βεβαίωση στοιχείων.

7.   Επισημαίνουμε επίσης, ότι η επίμαχη απόφαση της ως άνω αρχής εκδίδεται κατόπιν αιτημάτων της Ενώσεως Αθέων και της Ενώσεως για τα Ατομικά Δικαιώματα. Επομένως, δεν προκύπτει ότι προσήλθαν στην ως άνω αρχή Προστασίας πολίτες, επικαλούμενοι παράβαση ατομικού τους δικαιώματος, κατά την οποία έλαβαν χώρα τα όσα επικαλείται η επίμαχη απόφαση.

Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω αποδεικνύεται, σαφώς και αδιαμφισβητήτως, ότι η επίμαχη απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων παραβιάζει ευθέως και το Σύνταγμα και τους κατ’ εφαρμογή εκδοθέντες νόμους και πρέπει η υπηρεσία σας να την απορρίψει.

Με τη δήλωση ότι είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω συμπλήρωση, επεξήγηση ή συνδρομή.

Διατελούμε μετά τιμής,

Για το ΔΣ της ΠΕΘ

Ο Πρόεδρος                                     Ο Γεν. Γραμματέας

Ηρακλής Ρεράκης                        Παναγιώτης Τσαγκάρης